နေကြီးတို့ရဲ့ကျောင်းကောင်စီဘောလုံးပြိုင်ပွဲကြီးဟာ final သို့ရောက်လာပြီဖြစ်သည်။

နေကြီးတို့ရဲ့ အနီအသင်းဟာအားကြိုးမာန်တက်ဖြင့်ကန်ကာ နေကြီးတို့ရဲ့ အသံဝင်အောင်အားပေးတဲ့မှုတွေကြောင့် နောက်ဆုံးမှာတော့ finalသို့ မရောက်ပင်မဲ့ တတိယဆုတော့ရခဲ့တယ်ပေါ့လေ။

ဒီနေ့ကတော့အစိမ်းနဲ့အဝါနဲ့ကန်မဲ့ final ပွဲပဲဖြစ်ပါတယ်။အစိမ်းအသင်းကတော့ အနီနဲ့ယှဉ်ပြိုင်ကာ အနိုင်ရရှိတဲ့အသင်းဖြစ်ပြီး အဝါအသင်းကတော့လိ‌မ္မော်နဲ့ယှဉ်ပြိုင်ကာ အနိုင်ရ၍တက်ရောက်လာတဲ့အသင်းဖြစ်သည်။

"ဟျောင့်ငါအဲ့စော်တွေရဲ့ အသံကိုနားမခံနိုင်တော့ဘူး"

အဝါအသင်းတွင်အများဆုံးပါရှိနေသော‌ သူတို့ရဲ့ ရည်းစားတွေ crush တွေကြောင့် လင်တရူးတစ်သိုက်ရဲ့အော်သံများမှ ဆူညံလွန်းလှသည်။

*ဘာကြည့်ပြီးများကြိုက်ကြပါလိမ့်တစ်ကောင်မှလဲပုံမလာပဲ*

"နေကြီးရေ ဟိုဘက်သွားကြမလားတို့"

"အေးသွားကြရအောင် ငါနားကွဲတော့မယ်"

ပုတီးရဲ့ခေါ်ဆောင်မှုနဲ့အတူနေကြီးလဲအပျိုကြီးတို့ရှိရာပွဲစင်ပေါ်သို့ရောက်လာသည်။

အခါအခွင့်သင့်ပြီး ဒေါ်ဒေါင်းနှင်းမေရဲ့အ‌ေနာက်တည့်တည့်၌ရပ်ရသည်။ဒေါင်းဒေါင်းနှင်းမေရဲ့ ဘေးတွင်ထိုင်နေသော ဒေါ်ရည်မွန်ခမှာတော့ သူ့အပြာအသင်းရှုံးပြီးတဲ့နေ့ထဲကအသံပင်မထွက် လက်တန်းကိုမှီလျက် နောက်ဆက်တွဲပွဲတိုင်းကိုတိတ်ဆိတ်စွာသာကြည့်နေသည်။

နေကြီးတစ်‌ယောက်လဲဘောပွဲကိုအာရုံမရောက်ပေမျက်စိရှေ့ကအပျိုကြီးကိုသာကြည့်နေမိသည်။

"ဟဲ့သေးသေးလေး"

"ဟင် ဟမ် နေကြီးဘာပြောလိုက်တာ"

"‌ဪ ကလစ်လေးလေ ပန်းပွင့်ပုံလေးပိစိလေးတွေ"

နေကြီးလဲလက်ဖြင့်ဒေါ်ဒေါင်းနှင်းမေပန်ထားသော ကလစ်လေးအားလက်ဖြင့်ထိုးပြလိုက်သည်။အပျိုကြီးမှာအရှေ့ကခုံလေးမှာကျုံကျုံလေးထိုင်နေသဖြင့်‌နေကြီးအသည်းယားနေခြင်းပေ။

"အောင်မလေး ..... အဝါအဝါအဝါ ဒုန်းဒုန်းဒုန်း"

တစ်ဖက်စင် မှလိပ်ခေါင်းထွက်မတက် ထွက်ပေါ်နေသောအသံတွေ။သိပ်မကြာအစိမ်းမှတစ်ဂိုးသွင်းလိုက်သည်။ အရှေ့မှအပျိုကြီးမှ ထိုင်ခုံမှထကာ လက်ခုပ်လေးတီးလေသည်။

*အောင်မလေးချစ်စရာလေး*

"နေကြီးရေဆရာမကချစ်စရာလေး"

"အေးကွာ"

ပုတီးမှတိုးတိုးလေးဆိုသောအဆိုကိုနေကြီးထောက်ခံလိုက်သည်။ အမှန်ပင်တကယ်ပင်ချစ်စရာကောင်းနေသည်ပင်။ဘေးမှ ဒေါ်ရည်မွန်ခမှာတော့မှီလျက်ပင်လက်ခုပ်လေးတီးနေပေသည်။ထိုအချိန်ပင်စင်အောက်မှသုတနိုင်တို့အဖွဲ့ကဖြတ်လေသည်။သုတတို့မှ

"ဆရာမ ရည်မွန် ဟိုလေ ဘောပွဲတွေစပြိုင်တုန်းက မနှစ်ကလိုပဲ ဒီနှစ်လဲအပြာပဲဗိုလ်ဆွဲမယ်‌လို့ပြောခဲ့တာဘယ်သူလဲမသိပါဘူးဆရာမရယ် အခန်းထဲမှာလဲ ကြွားသွားသေးတာ အဲ့လူကိုဆရာမများသိလားလို့"

"ခွေးကောင်လေးတွေ"

ဒေါ်ရည်မွန်ခလဲ‌ခြင်းထဲမှရေဘူးအခွံယူကာအပေါ်မှပစ်ပေါက်လေတော့

"သားကြီးတို့‌ေရရှုံးမဲ မဲနေပြီဟ"ဟုဆိုကာအကုန်လုံးလဲ ရယ်ကာပြေးကြလေသည်။

ဘေးမှအပျိုကြီးမှလဲအားရပါးရရယ်ရင်းမှ

"ကဲပါအမရယ်ထားလိုက်ပါ"

ဒေါ်ရည်မွန်ခလဲဒေါသလျော့ကာ လက်ရန်းလေးကိုပြန်မှီ၍ပွဲပြန်ကြည့်နေလိုက်သည်။

"ဟဲ့ပုတီး ဒေါ်ရည်မွန်ခကိုအမတဲ့"

"ဟုတ်တယ်လေ ဆရာမရည်မွန်ကအကြီးပဲဟာ"

"ဒါဆိုအပျိူကြီးက"

" သူကအလတ်ဒေါ်ထိပ်ထားကအငယ်ဆုံး"

"ဪ"

နေကြီးစိတ်ထဲတွင်ဒေါ်ရည်မွန်ခကိုအငယ်လို့ထင်ပြီး အပျိုကြီးကိုအကြီးလို့ထင်ခဲ့တာ။

"ဒါနဲ့အသက်ဘယ်လောက်လဲ ၃၉"

"ဟဲ့သောက်ခွေးဖြစ်နိုင်လို့လား"

"အင်း"

"နုချက် အပျိုကြီးကရော"

"၃၅ လို့တော့ထင်တာပဲ"

"သူလဲနုတာပဲ"

"ဒါနဲ့"

"ဟာနေကြီးရေနောက်မှပြော ဟိုမှာသွင်းတော့မယ်"

ပြောလို့ပင််မဆုံးလိုက်အဝါအသင်းမှ တစ်ဂိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

သွားပါပြီ နားစည်တွေကွဲပြီ။

မိန်းမလေးများရဲ့အော်သံတွေထွက်ပေါ်လာသည်။ အမှန်တော့ နေကြီးရဲ့သူငယ်ချင်း ဆွေဆွေတို့ဟာလဲထိုအဖွဲ့ထဲတွင်ပါသည်။ သူတို့နှင့်တူ အဝါအသင်းအားအားမပေးပဲထွက်လာသဖြင့်မကျေနပ်ကြ။ သို့သော်လဲထင်ချင်သလိုထင်အားမပေးချင်ပါ နေကြီးရဲ့အပျိုကြီးအသင်းကိုညစ်ပြီးနိုင်သွားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ အချိန်ပြည့်ကြွက်တက်ခြင်းနှင့်သာ ညစ်သွားသောကြောင့်ပေ။ ခုတော့ နေကြီးတို့အနီအသင်းကိုနိုင်သွားသော အစိမ်းအသင်းအားအပျိုကြီးနှင့် join ကာပေးနေရသည်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျေနပ်ပါသည်။

အခုတော့ အစိမ်းနဲ့အဝါ အားပေးမှုဟာတစ်ဖြည်း
ဖြည်းတစ်စင်စီဖြစ်လာသည်။ ဘယ်ဘက်ကအဝါ ညာဘက်မှာအစိမ်းဖြစ်သည်။

နေကြီး ဘောပွဲကြည့်ရာမှ အပျိုကြီးတို့ကိုပြန်ကြည့်တော့ ရေဆာနေကြသည်ထင်သည်။ နေကြီးလဲ ပုတီးအားနေရာကြည့်ခိုင်းထားပြီးရေတစ်ဘူးပြေးဝယ်လိုက်သည်။

"ဆရာမတို့ရေ"

"အေးသမီးကျေးဇူးနော်"

ဒေါ်ရည်မွန်ခကရေဘူးအားယူ၍ဆိုသည်။ထိုအချိန် ဒေါ်ဒေါင်းနှင်းမေ မှာ နေကြီးအားစိုက်ကြည့်နေသည်။

*ဘာလို့လဲဟ သူ့အရင်မပေးလို့လား*

"နှင်းမေညီမလဲသောက်အုံးလေ"

"ဟုတ်အမ"

အပျိုကြီးလဲရေတစ်ငုံမော့လိုက်သည် သူလဲအားပေးရလို့မောနေသည်ထင်သည်။ ထိုအချိန်‌ နေကြီးဘေးမှရပ်နေသောကောင်းသစ်စံမှ

"ဆရာမ ရေနည်းနည်းတိုက်ဗျာ သားတို့ရေဆာလို့"

"နင်တို့ပိုက်ဆံနဲ့ဝယ်သောက်လေ"

ဒေါ်ဒေါင်းနှင်းမေမှ ဆိုသောအခါ

"ဆရာမကလဲ နေခင်းကျောင်းဆင်းထဲကကုန်ပြီပေါ့လို့ပိုက်ဆံက လုပ်ပါဗျာ"

နောက်ဆုံးဒေါ်ရည်မွန်ခမှတိုက်လိုက်သည်။

"ရော့ရော့သောက်"

နေကြီးလဲဘေးမှ‌သေအောင်သောက်နေသာ ကောင်းစံသစ်အားကြည့်နေသည်။

"ဟျောင့်တော့်တော့‌ မင်းနည်းနည်းများသွားပြီ"

ဆက်သောက်ရင်ကုန်တော့မှာမို့ အမြန်လုလိုက်ရသည်။ ဟိုကရေထပ်ဆာရင်ဝယ်တိုက်စရာပိုက်ဆံနေကြီးမှာမရှိတော့ပါ။ ပြီးတော့နေကြီးလဲ ရေဝယ်‌ရင်းဆိုင်က ငှားလာသော အခုချိန်မှာ လူတိုင်း‌လိုချင်နေကြသော ယပ်တောင်ကိုထုတ်လိုက်သည်။ပြီးနောက်အရှေ့မှအပျိုကြီးတို့အားခပ်ပေးနေလိုက်သည်။

"ဟဲ့အောင်မလေး ငါ့လဲထိတော့မယ်"

နေကြီးနားမှာ ရှိနေသောဆရာမတစ်ယောက်မှပြောခြင်းပင်။ဘောပွဲကိုယပ်‌‌တောင်ခပ်ရင်းငမ်းလိုက်တာ သူ့သွားထိမိတော့မလို့ပင်။

ထိုအသံကိုကြားလိုက်သောဒေါ်ဒေါင်းနှင်းမေမှာထိုင်နေရာမှ လက်နောက်ပြန်ဖြင့်သူ့နားကိုတိုးစေသည်။ နေကြီးလဲအော်သောဆရာမကိုတောင်‌ေကျးဇူးတင်မိသည်။ ထိုဆရာမမှာ အရမ်းစိတ်ဆက်သောဆရာမဖြစ်သည်။ အနားမှဆရာမများကလဲနင်တော့ပြဿနာမီးထွန်းရှာမိတော့မလို့ လို့ပြောကြရှာသည်။

အခါအခွင့်သင့်သည်နှင့်နေကြီးတို့လဲ အစိမ်းအသင်းဘက်မှ အပျိုကြီးနှင့်ပေါင်းကာ ဖင်ကုန်းအော်၍ အဝါအသင်းအားပြန်လည်ချေပကြသည်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ သုံးဂိုးနှစ်ဂိုးဖြင့်အစိမ်းမှနိုင်သွားလေတော့သည်။ အမှန်တော့အဝါအသင်းကိုအားပေးနေသောမိန်းကလေးများအားအမြင်ကပ်သောကြောင့် အပျိုကြီးနှင့်အတူ အစိမ်းကိုသက်သက်အားပေးကြခြင်းဖြစ်သည်။

"အောင်မလေး အဟွတ် ဟွတ် အသံပါနာတယ်"

" ဟိတ်ကလေး ဆေးသောက်အုံး"

"ဟုတ်ကဲ့"

ပွဲပြီးတော့အားလုံးပြန်ကြချိန်နေကြီးချောင်းဆိုးသံကိုကြား၍ ဒေါ်ဒေါင်းနှင်းမေ မှ အရှေ့မှ‌ေလျှာက်‌ေနရာမှလှည့်၍ မှာသွားခြင်းဖြစ်သည်။
________________________________________
ဒေါင်းနှင်းမေတစ်ယောက် အိပ်ယာထက်၌ လှဲရင်းပေအတွေးများနေသည်။

*ဒီညနေ ဟိုကလေး မရည်မွန်ကိုရေအရင်တိုက်တုန်းကငါဘာဖြစ်ပါလိမ့် ငါ့ကိုအရင်မပေးလို့စိတ်တိုခဲ့တာလား အဲ့ကလေးဟာလေ တကဲ့တလွဲ ယပ်တောင်ခပ်ပေးတာ တစ်ကျောင်းလုံးရဲ့ စပ်စပ်ထိမခံတဲ့ သူကိုမှ ထိမလိုဖြစ်အောင်ခပ်တယ် ငါသာမဆွဲလိုက်ရင်မလွယ် ပြဿနာတက်အုံးပေမည်*

ထိုကလေးအကြောင်းကိုတွေးရင်းသူပင်မသိလိုက်ပဲပြုံးနေမိသည်။

*ဪ မဖြစ်သေးပါဘူးငါဒီညစာတစ်ချို့ရှာစရာရှိသေးတယ်*

ဒေါင်းနှင်းမေလဲ အတွေး‌တွေကိုပျောက်စေရန်အလို့ငှာ ဖုန်းယူလိုက်သည်။

Fb တွင်Fri request တွေ ကြည့်မိလိုက်‌တော့

Nay Myo Kyetthayay

*ဒီကလေးငါ့လာအပ်ထားတာပဲ*

သူမကလေးတွေရဲ့လာမဲ့အပတ်အတွက်မေးခွန်းတွေထုတ်နေရတဲ့အတွက် လိုင်းမသုံးဖြစ်သည်မှာကြာပြီဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်လဲ သူလာအပ်ထားသည်ကိုမသိပေ။

*လက်ခံလိုက်ရမလား အင်းလေ လက်ခံလိုက်ပါမယ်*

အတွေးတွေကနောက်မှလက်ကအရင်ရောက်သွားလေပြီ။

Confirm

_________________________________

နေကြီးတို့တနင်္လာနေ့ရောက်ရင်ပဲစာမေးပွဲဖြေရတော့မည်။ခုထိဘာစာမှမရ ဒီစနေတနင်္ဂနွေ မှဖင်ကုန်းကျက်တောင်မှီပါ့မလား။

တောင်~~~~

စာမရပါဘူးဆို Noti ကဝင်ပြန်ပြီ။

"Daung Hnin May accepted your friend request"

"ဟ လက်ခံလိုက်ပြီကွ နောက်ဆုံးတော့"

"သိမ့်တုန်ရဲ့ပြောကြားချက်ကတကယ်အကျိုးရှိတာပဲ"

*သူမသိတဲ့လူတွေ မရင်းနှီးတဲ့လူတွဆို လက်မခံတတ်ဘူးတဲ့ ခုတော့ငါ့ရဲ့အင်္ဂလိပ်နာမည်အတု‌ကိုဖျောက်ပြီး နာမည်ရင်းနဲ့အပ်တာလပ်ခံသွားပြီ*

"Hyper လေးဒီနေရာကျအားကိုးရတယ် မုန့်ဝယ်ကျွေးလိုက်အုံးမှ"

နေကြီးတစ်ယောက်အပျိုကြီးအကောင့်အား စပ်စုလိုက်တာအရှိန်လွန်သွားသည်။

"ဟိုက် ညတစ်ချက်တောင်ထိုးပြီဟ"

နောက်ကျနေလို့မိုးလင်းထိစာလုပ်မည်မထင်ပါနဲ့။ အိပ်သွားလေပြီ ။

________________
"ဝါးးးးးး"

"သမ်းလိုက်ချည်လားနေကြီးရယ်"

" အေးဟာညတုန်းကအိပ်ရေးပျက်လို့"

"ဟာနေကြီးည‌ကတော်တော်စာတွေကြည့်လိုက်တယ်ပေါ့ "

"မဟုတ်ပါဘူး စာသင်တဲ့အပျိုကြီးကိုကြည့်လိုက်တာ"

"ဘယ်လို"

"မနေ့ကလက်ခံလိုက်ပြီ ငါ့အကောင့်ကိုအဲ့တာနဲ့ငါလဲဝင်စပ်စုရင်းစပ်စုရင်းနဲ့ ညနက်သွားတယ် ပြီးတော့အိပ်ချင်တာနဲ့အိပ်လိုက်ရော"

"ဪ လေးစားလိုက်တာ စာကျမကြည့်ဘူး"

"အချိန်တန်အောင်မှာပေါ့ဟာ ငါ့ရဲ့အချစ်တွေအတွက်ပဲငါ့ရဲ့အချိန်ကိုပေးနိုင်တယ်"

"အော် ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့် ကျွန်မတို့ပဲမှားပါတယ်"

"ဟဲ့ပုတီးငါ့မရွဲ့နဲ့ ဒါနဲ့ငါ့ခုံနံပါတ်လေး"

"ဪ‌ နေကြီးရယ်အခုပဲဖြေတော့မဲ့ဟာ ကိုယ့်ခုံနံပါတ်တောင်ကို မသိဘူးလား ငါရှင်ချင်တယ် ၄၄"

"ဟငါတို့အခန်းနံပါတ်နဲ့တူတူပဲဟ အောင်ပြီ"

"ဘာဆိုင်လို့တုန်း "

"မသိဘူးမဆိုင်လဲအောင်လိုက်"

နေကြီးလဲအခန်းတံခါးဖွင့်လို့ဝင်လာလိုက်သည်။
စာမေးပွဲဖြေရမည်မှာ ဒုတိယအချိန်နှင့်ခြောက်အချိန်ဖြစ်သည်။နိုင်ငံ‌တော်သီချင်းမှာလဲစာမေးပွဲရက်မို့မဖွင့်ပေ ထို့ကြောင့်အခန်း‌ရှေ့ထွက်မဆိုရ။
သိပ်မကြာလိုက်ပါ ဆရာမမှာ နဂိုကိုင်နေကြသူ့ဖိုင်တွဲလေးကိုင်လျက် လျှောက်လာသည်။

*လှတယ်ဟေ့*

ကံအင်မတန်ကောင်းသောနေကြီးမှာ တစ်ခန်းလုံးခုံလိုက်ရှာသော်လဲမတွေ့ နောက်မှသေချာကြည့်တော့ တံခါးဝမိမိဝင်လာသည့်နေရာတွင်ဖြစ်သည်။ ဆရာမတွေစောင့်‌သော ခုံဘေးတွင်မကျပင်မဲ့ အဲ့ခုံရဲ့အနောက်ဆိုတော့ မိမိ မျက်စိ‌ ထောင့်အရှေ့သို့မော့ကြည့်သည်နှင့် ဆရာမတွေနှင့်မျက်လုံးစုံနိုင်သောအင်မတန် ပါရမီထူးသောနေရာကိုရထားလေသည်။ဘေးမှာလဲအားကိုးစရာလူမရှိ နံရံလေးသာရှိသည်။

အပျိုကြီးလဲအခန်းထဲဝင်လာပြီး အခန်းစောင့်ဆရာမတွေထိုင်သောနေရာ၌ထိုင်လိုက်သည်။ထို့နောက် ကျောင်းသားစာရင်းကိုဖြည့်နေသည်။

*ငါ့ကိုတစ်ယောက်ယောက်စိုက်ကြည့်နေသလိုပဲ*

မလုံမလဲသောစိတ်ကြောင့်စာရင်းတွေဖြည့်နေရာမှ ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်သည်။

*ဟင်ဟိုကလေး*

*အောင်မလေးသေပါပြီ နေကြီးရယ် အကြည့်ချင်းဆုံသွားပြီ*

နှစ်ယောက်သားကိုယ်စီအတွေးများနှင့်အတူအကြည့်ချင်းဆုံသည်နှင့်အမြန်ခေါင်းကိုငုံကာ စာအားမျက်လုံးထဲဝင်မတက်ကြည့်နေလိုက်သည်။

*ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကံကောင်းတယ် ဘေးချင်းကပ်နေရင်မျက်နှာလေးမြင်ရမှာမဟုတ် ခုတော့စာဖြေပြီးအေးဆေးထိုင်ငမ်းရုံပဲမျက်စိရှေ့တင် *

ခိုးကြည့်ခြင်းမိသွားသောနေကြီးမှာ အပျိုကြီးအားရရင်ရသလိုထပ်ခိုးကြည့်နေမိပြန်သည်။

ဒီလိုနဲ့ပဲ ပထမအချိန်မြန်မာစာကိုအပျိုကြီးက အခန်းစောင့်သည်။ ညနေengကျတော့ G-11 ကဆရာမလာစောင့်ပေသည်။

__________________________________
ဒီအပိုင်းလေးကိုဒီမှာပဲဖျက်ရမှာမလို့ဖျက်လိုက်ပါတယ်နော် မင်မင်ဖုန်းအားမရှိတော့‌လို့ပါ။

#2136 words
24.4.2023