- Баярлалаа хадагтай Малфой, хоол их амттай байлаа

Ширээний голд суух Дракогийн ээжид ийн хандаж хэлэхэд тэрээр хундагатай зүйлээ уунгаа надруу нэг нүдээ ирмэх нь тэр. 

Нарцисса Малфой. 

Гаднаа хүйтэн хэдий ч дотроо тэс өөр халуун дулаан хүн болохыг нь бас үнэхээр хүүгээ гэсэн гайхалтай эх хүн юм гэдгийг нь би энэ хоёрын нэгнээ харах харц басхүү жижиг жижиг үйлдэлээс нь хүртэл харж байсан юм. 

Драког шөлөө хурдхан уух гэхэд нь хадагтай Малфой түүний өвөр дээр алчуур тавьж өгнө. Үйлчлэгч эмэгтэй уух зүйл хундагалах гэхэд бушуухан шиг Драко босч ээждээ түрүүлж үйлчлэн ээжийнхээ хундагийг дүүргэнэ. 

Гарцаагүй тэд сайхан харьцаатай юм. 

Би буруу таагаагүй байж.

Хоёр хоногт нэг удаа үргэлж амттан хүүдээ явуулдаг гэдгийг нь мэдэхдээ л би түүний ээжийг хүүдээ ямар их хайртайг гадарлаж байсан.

Тэр бодол минь онож.

- Чиний өрөөг ёстой ийм гэж төсөөлөөгүй шдээ

Би түүний өрөөний голд зогсонгоо ийн хэллээ. Харин Драко өөрийнхөө орон очин хэвтэж байх нь тэр. 

Үнэндээ өрөөний хаалга нээгдэхэд л алмайрч орхисон. 

Гайхсан. 

Тиймээ, үнэхээр их. 

Мэдээж өрөө нь ер нь л бүхэлдээ Малфой гэр бүлийн харш хар, хар бор өнгөнөөс бүрдэж байсан. Тиймдээ ч Дракогийн өрөө бүхэлдээ хар, хөх цэнгэр өнгөнөөс бүрдэж байсан юм.

Гэхдээ өнгө миний гайхах шалтгаан байсангүй.

Өрөөгөөр нь дүүрэн ном байсан. 

Хоёр ханыг нь бүхэлд нь эзлэх номын тавиур. Яг л Хогвартсын номын сангийн аль нэг бүлэг хэсэг шиг тийм том. 

Тийм дүүрэн. 

Эхнээс нь тавиур дээр хуруугаа гүйлгэн номнуудынх нь нэрийг харахдаа би бишрэлтээ зогсоосонгүй.

Энд Франц хэл дээрх бүр Герман дээрх ном байснаас гадна маггличуудын хүртэл ном өрөөстэй байв. 

Гайхалтай. 

- Чи энэ бүх номыг уншсан хэрэг үү?

Тэр миний асуултанд орон дээрээ суунгаа хариулсан юм. "Тийм ээ" гэж. 

Тэгээд л тэр юманд тэгэж их ухаалаг ханддаг байх нь. 

"Аав чамд үүнийг өгүүлсэн"

Тэр миний ард ирэнгээ урд минь нэг жижигхэн дөрвөлжин хайрцагтай зүйлийг сунгав. Гар дээрээ авахад тэр хайрцагтай зүйл ихэд хөнгөхөн байх ажээ. 

Сонирхолдоо дийлдэн нээн үзэхэд ховорт тооцогддог үзэгний бэх байж байх нь тэр. 

Хүү нь өрөө дүүрэн ном уншаад л. 

Ээж нь өөрийн гараараа дор амттан бэлдээд л. 

Аав нь ч тэр албархуу бас үнэтэй бэлэг өгөөд л. 

Үнэхээр энэ гэр бүл миний санасанаас тэс өөр юм. Хэрэв өөрийнхөө цаг хугацаанд байсан бол Малфойн гэр бүлийн талаар мэдээлэл бичиж сонинд нийтлэдэг байсан хүмүүстэй зад заргалдах байлаа.

Би ээжийнх нь бэлдсэн амттай сайхан амттаны дараа харихаар болсон. Хадагтай Розирт шилжилтээр хол явна гэж хэлээгүй ч гараад ирэхээ хэлсэн болохоор сэтгэл минь харьцангуй тайван байлаа. 

Бас Дракогийн аав намайг ирэхийг мэдэж байсан нь намайг хангалттай тайвшруулж байсан юм. Бусдаар ямар хүн гэдгийг нь бишгүй их дуулсан болохоор хэзээ гэртээ ороод ирэх бол гэхээс байж сууж чадахгүй байсан биз. 

Мерлиний сахал гэж. 

- Одоо явдаа, чи даарчихлаа

"Чамайг тэврээд байж байх нь илүү дулаахан байнаа"

Тэр намайг хүргэж ирээд одоо өөрөө явах болоод явж чадахгүй манай дээвэр дээр урвагнан зогсоно. Эргүүлээд би хадагтай Розиртой түүнийг танилцуулмаар байсан ч тэр "Эмээд чинь зориулж бэлэг авчраагүй шүүдээ дараа больё" гэж эрхлэсээр миний энэ санааг болиулж дөнгөсөн гэхэд болно. 

"Удахгүй уулзья"

Үргэлж үнсдэг газар зүүн хацар дээр минь тэр үнссээр явав. 

Энэ гэрт орж ирэхдээ анх удаа би жаргалтай байгаагаа мэдэрлээ. Намайг дээврийн хөндийгөөс доош бууж ирэхэд хадагтай Розир өөрийн цагаан муураа илэн сонин гарчиглан сууж байсан юм. 

Намайг шатаар бууж ирэхийг харсан даруйдаа тэр над руу инээмсэглэж байв. Нүдэнд минь нулимс цийлэгнэсэн ч гэлээ би түүн дээр очиж хөлд нь суун түүнийг тэврээд авсан. Миний гэнэтийн гэж хэлж болохуйц тэнэг үйлдэлд хадагтай Розир зүгээр л үсийг минь илсэн. 

Энэ өдөр би удаан хугацааны дараа халуун дулаан мэдрэмжийг мэдэрч байгаагаа маш сайн мэдэж байлаа. 

Тиймдээ ч хором мөч бүрийг нь тод санан авч үлдэх гэсэндээ байн байн толгойдоо дүрслэл гаргаж хадгална. 

Унтахад хүртэл хайран тийм өдөр. 

"Оливиа бурамхан минь босоорой.."

"Галт тэрэг чинь хөдлөх цаг дөхсөн байна"

Хадагтай Розирын зөөлөн дуунаар би нойрноосоо арай ядан сэрлээ. 

Өнөөдөр бол буцаад Хогвартс явах өдөр. 

Хэдий өвлийн амралт дуусахад 6 хоног үлдсэн ч гэлээ Хермони бид хоёр эрт сургуульдаа очихоор болсон юм. 

Малфойн гэр бүлээр зочлоод ирсэн тэр өдрийн маргааш өглөө Хермони над руу ууль шувуугаар захиа явуулсан байсан. Түүн дээр нь "Хамтдаа сургууль руу явах уу" гэсэн байсан ба сургууль дээр үлдсэн хэдэд гэнэтийн бэлэг болгож эрт очьё гэсэн байсан юм. 

Энэ удаад хадагтай Розир өөрөө машинд суун намайг галт тэрэгний буудал хүртэл хүргэж өгөв. Удаан алхуулж, түүнийг ядраахгүй гэсэндээ бушуухан шиг өөрийн юмнуудаа түрсээр зааглагч ханаар явсан орсон. 

Хермони хэдийн аав, ээжтэйгээ "Есөн бүхэл дөрөвний гурав" тавцан дээр ирсэн байх ажээ. Хэдхэн хоног хараагүй байхад түүний үс улам л өтгөн болчихсон мэт санагдана. Бид хоёрыг тэврэлдэн уулзахад хажуунаас түүний аав, ээж инээмсэглэн сонжин харж байлаа.

Хермониг би аавтайгаа адилхан гэж бодож байсан ч энэ бодол минь ээжтэй нь уулзах үед замхарсан. Тэр бүхэлдээ ээж юм байна. 

Ялгарах аура нь хүртэл, ид шидэнд хайртай нь хүртэл тэр ээжийгээ бүхэлд нь дуурайсан байх аж. 

Цагаасаа эрт буцаж яваа болохоор галт тэргэнд нэг их хүүхэд харагдсангүй. Бүхээгтээ бид хоёр хоёулахнаа байсан ба өөр өөрсдийн саяхан авсан шинэ хичээлийн хэрэглэлүүдээ үзэж сонирхон явна. 

Би бас саяхан хэд хоногийн өмнө хадагтай Розиртой дэлгүүр хэсэхдээ тахир гудамжнаас авсан үзгээ түүнд өгөв. Тэр ч бас надад бэлэг авсан нь маш хөөрхөн ээмэг байх нь тэр. 

"Хөөх. Энэ чинь Ривоордын бэх байна шүү дээ"

Хермони гартаа ноён Малфойн надад гэж өгсөн бэхийг гартаа барьсан байлаа. Үнэндээ би энэ бэхийг маш алдартай л гэж мэдэхээс хэрэглэж үзээгүй болохоор юу нь тийм гоёыг мэдэхгүй байсан юм.

Хермониг цаасан дээр өөрийн нэрээ бичих хүртэл шүү дээ. 

Цаас хар өнгийн бэхийг уух мэт алга болгочих нь тэр. Тэгсэнээ Хермони "Дакцио" гэхэд өнөөх бичсэн нэр нь гараад ирэв. 

Зүгээр ч нэг бэх биш харин нууцлагчтай шидэт бэх байж. 

Ийм л ховор чадвартай болохоороо энэ бэх тийм алдартай байдаг юм байна. 

Гайхалтай. 

[🦅]: Draco-гын гэрийг ямар бол тэр дундаа өрөөг нь ямар бол гэж төсөөлж бодож байсан удаа бий юу? ㅋㅋ

Энэ өгүүллэг нь жинхэнэ ном, киногоо дагаж үргэлжлэхгүй гэдгийг сануулж хэлмээр байна. Эд нарын маань 5-р дамжааны амьдрал тийм ч хурдан дуусчихгүй. Тэд маань он гарсан болохоор 16 нас хүрсэн байгаа. Бас энэ өгүүллэг маань ч цөөхөн хэсэгтэй байхгүй юм шүү гэдгийг хэлмээр байна. Үргэлжлэх тусмаа маш олон сонирхолтой зүйл гарч ирэх болно. Амлаж байна, тиймд тэр хол байгаа төгсгөл хүртэл надад туслаж дэмжээрэй, бас энэ өгүүллэгээ сайн хайрлаарай ♡

Ойлгомжгүй зүйл гарвал харин асууж байгаарай 💙💙💙