(បម្រាម:ភាគនេះមិនសាកសមនឹងក្មេងក្រោម១៨ព្រោះមានពាក្យមិនសមរម្យ អានដោយការគិតពិចារណា)
បន្ទប់~~
ផឹប!!
មកដល់លើបន្ទប់ភ្លាមជេយ៍ចាប់បោះជុងវុនទៅលើពូកមិនថ្នមសូម្បីតែតិចទោះបីពូកនោះទន់មែនតែពេលបោះខ្លាំងចឹងក៏មានភាពឈឺខ្លះដែល រួចនាយដើរវារទៅរករាងតូចយឺត..
"លោកកុំចូលមកណា ចេញទៅ!!" ជុងវុននិយាយផងខំខិតថយក្រោយផងខិតរហូតខ្លួនដល់ក្បាលគ្រែ នាយក្រាស់មិនស្តាប់សម្តីជុងវុនទេមានតែវាទៅថែម
"លែងខ្ញុំទៅណាលោក!! ថីលោកមិនចងអោយខ្ញុំនៅលើគ្រែលោកហេ៎!!ចឹងដោះលែងខ្ញុំទៅ" មែននឹងកាលមុននិយាយថាមិនចងអោយគេនៅលើគ្រែខ្ញុំមិនចឹងហីលូវមិចចាប់គេមកដាក់លើគ្រែចឹង
"តែពេលនេះយើងចងអោយឯងនៅ!! នៅដេកថ្ងូវអោយយើងស្តាប់" ជេយ៍អោនទៅខ្សឹបនឹងត្រចៀករាងតូចថែមទាំងបានចាំទងត្រចៀកគេទៀត
"ចុះលោកថាខ្ពើមខ្លួនខ្ញុំមិនចឹងហី!!"
"ហ៊ឹស!! មែនយើងខ្ពើមតែយើងចងប្រដៅឯងច្រើនជាង បើយើងមិនប្រដៅឯងទេឯងនឹងកាន់តែខ្លាំងដៃឡើងហ៊ាននាំប្រុសមកផ្ទះហើយថែមទាំងទះប្តីខ្លួនឯង២កំផ្លៀងទៀត"អីគេនាយជេយ៍និយាយថាខ្លួនជាប្តីឬ?
"ប្តី!? លោកមិនដែលបំពេញតួនាទីជាប្តីផងមកតាំងខ្លួនជាប្តីបានដែលហេ៎?" ខ្លួនមិនទាំងបំពេញតួនាទីធ្វើជាប្តីផងចេះនិយាយពាក្យថាប្តីចេញមករួចធ្វើអោយជុងវុនលឺហើយសែនហួសចិត្តនឹងសម្តីនាយជាខ្លាំង
"មិនដែលបំពេញចឹងហេ៎បានចឹងចាំលើកនេះយើងបំពេញអោយ អឹម!!" ថារួចជេយ៍អូសរាងតូចមកជិតខ្លួនចាំទាញកញ្ចឹងកជុងវុនមកត្របាក់ថើបបឺតបបូរមាត់ទាំងកម្រោល ជុងវុនវិញខំប្រឹងបិទមាត់រើខ្លួនអោយចេញពីការថើបបំពានរបស់នាយក្រាស់យ៉ាងខ្លាំងៗតែគួរដឹងហើយកម្លាំងគេតូចតែមួយមិចនឹងអាចយកឈ្នះកម្លាំងយក្សសាដូចនាយក្រាស់បានទៅ
"អួយ..អឹម"ដោយជុងវុននៅតែមិនព្រមបើកមាត់អោយនាយក៏ខាំមាត់ជុងវុនសឹងតែចេញឈាមហើយឈ្លាតឱកាសដែលជុងវុនស្រែកគេក៏សូកអណ្តាតចូលទៅផ្តោះផ្តងពេកក្រអូមមាត់ជុងវុន នាយបន្ទប់ថើបបង្អូសមកដល់កញ្ចឹងករជុងវុនថើបបឺតបន្សល់ជាដុំៗពេកកររាងតូច។ជុងវុនគេលេងរើហើយព្រោះដឹងថាខំរើយ៉ាងណាក៏នៅតែមិនឈ្នះចឹងមានតែបណ្តោយអោយគេធ្វើតាមចិត្តចងឯខ្លួនបានត្រឹមខាំមាត់បង្ហូរទឹកភ្នែកមកទាំងក្តីឈឺចាប់
ជេយ៍គេចាំផ្តើមដោះសម្លៀកបំពាកខ្លួននឹងជុងវុនចេះមកអស់ពេលនេះខ្លួនគេទាំងពីគឺនៅក្នុងសភាពអាក្រាតកាយទាំងពីរ
"អ្ហឹស!! ហ្ហឹក" សម្លេងដ៏សែនអាម៉ាសក៏បានបន្លឺឡើងដោះជុងវុននៅពេលជេយ៍នាយអោនទៅខាំបឺតចុងស្រួចផ្កាឈូកទាំងពីរនោះ
"ហ្ហឹកៗ..ហ្ហឹក អ្ហាស..ខ្ញុំឈឺស្រគៀតិចៗបានទេ...ហ្ហឹក"ទឹកភ្នែកនៃការឈឺចាប់បានបញ្ចេញមកទាំងឈឺទាំងស្រគៀតែអ្នកខាងលើមើលទៅដូចមិនខ្វល់សោះនៅតែខាំបឺតដដែល
"អ្ហាស!!..ហ្ហឹក"
"អាណាងាប់ហាស៎!! យំអីក៏យំម៉េះ"ជេយ៍ដោយថ្លង់ពេកក៏ងើបមកវិញស្រែកស្តីអោយអ្នកនៅក្រោមនោះ
"បានហើយឈប់ទៅ..ខ្ញុំស្រៀវណាស់"
ជេយ៍មិនបានស្តាប់ការអង្វររបស់ជុងវុនទេមានតែអោនទៅខាំបឺតចុងស្រួចនឹងយ៉ាងជក់ចិត្តថែមទៀត
"ហ្ហឹក..ឈប់ទៅ..ខ្ញុំឈឺខ្ញុំស្រគៀមួយតួរខ្លួនអស់ហើយ..ហ្ហឹក"ការសុំអង្វរអោយនាយជេយ៍ឈប់បន្តរជារឿយៗព្រោះខ្លួនឈឺស្រគៀចុងទាំងពីរនោះណាស់
"យ៉ាងមិច!! ថីចុះឯងថាចងអោយយើងបំពេញតួនាទីប្តីមិនចឹងហី??លូវនេះយើងធ្វើហើយតើ ចងបានយ៉ាងមិចទៀត" បំពេញនាទីជាប្តីចឹងមែនជេយ៍
"ហ្ហឹកៗ នឹងមែនតែលោកថាបំពេញនាទីជាប្តី ហ៊ឹស!! នោះបំពេញតណ្ហាច្រើនជាង" ជុងវុនស្រែកស្តីអោយជេយ៍កណ្តាលមុខខ្លាំងៗធ្វើអោយនាយក្តៅឆេះឆួលឡើងមក
ផាច់!!
ផ្ទៃមុខជុងវុនត្រូវបែបទៅម្ខាងដោយស្នាដៃជេយ៍ទះពេលបានលឺសម្តីជុងវុននិយាយចេញមកហើយនាយខឹងណាស់ភ្នែកចាប់ផ្តើមក្រហមម្តងទៀតហើយ
"អើ!! នឹងហើយមិច!! លូវយើងមានអារម្មណ៍ហើយ ព្រោះខ្លួនឯងនៀគវាទាក់ទាញកូនយើងណាស់" ជេយ៍ចាប់ច្របាច់ថ្ពាល់ជុងវុនមករកខ្លួនរួចនិយាយហើយក្រវាស់ទៅវិញ
"ហ្ហឹក..លោកពិតជាអាក្រកណាស់"ជុងវុនយកដៃខ្ទប់ថ្ពាល់ថាគមកនិយាយជាមួយនាយក្រាស់ទាំងឈឺចាប់មិនដែលថាមានថ្ងៃណាគេសប្បាយចិត្តម្តងណាគេឈឺចាប់រាល់ថ្ងៃ
"យើងអាក្រក់លើសពីឯងគិតទៀតចាំមើលទៅ"
"ខ្ញុំមិនគួរណាមករៀបការជាមួយលោកសោះ"ជុងវុនគេនឹកស្តាយក្រោយណាស់ដែលមករៀបការជាមួយនាយ
"ហ៊ឹស...មកពីឯងវាញ័រចងបានយើងដែល ហើយបើចងត្រឡប់ក្រោយក៏វាហួសពេលដែលហើយយើងនឹងធ្វើអោយឯងរស់ពិបាកជាងស្លាប់ទៅទៀតចាំតែមើលទៅ"ជេយ៍និយាយទាំងញញឹមឌឺដងទៅកាន់ជុងវុនបែបខ្លួនជាអ្នកឈ្នះពេលគេឃើញការឈឺចាប់ជុងវុននោះហើយជាក្តីសុខរបស់គេ
"លូវមកបំពេញនាទីជាប្រពន្ធល្អអោយយើងតិចមកកូនយើងវាឃ្លានហើយ"
"អត់ទេ..អឹម"ថានឹងប្រកែកតែជេយ៍បានហក់ថើបខ្លួនទាំងតក់ក្រហល់នាយថើបនេះមិនមែនធម្មតាទេនាយខាំផងញិកផងឡើងមាត់ជុងវុនរលាត់ចេញឈាមមកទៀត ជុងវុនខំគក់ផងខ្ញាំងខ្នងនាយផងតែនាយនូវតែមិនលែង
"ហឹម!! មាត់ឯងផ្អែមដែលតើ"នាយក្រាស់ងើបប្រលែងមាត់ជុងវុនអោយមានសរីភាហើយយកដៃទៅអង្អែលកន្លែងដែលចេញឈាមនោះនិយាយសរសើរពីមាត់រាងតូចទាំងញញឹមមានគំនួច ជុងវុនមិនអាចធ្វើអីគេបានទេបានត្រឹមតែយំប៉ុណ្នោះ
"ត្រៀមខ្លួនហើយនៅ អូនសម្លាញ់"នាយក្រាស់សួរទៅកាន់ជុងវុនតាំងដែលដៃកំពុងតែសាប់កូនប្រុសខ្លួនឡើងរឹងបែកសរសៃររវាមគួរឲខ្លាច ជុងវុនវិញឃើញហើយមិនស្តីអ្វីទាំងអស់ខ្លួនគិតតែពីយំលេបទឺកមាត់ក្អឹកភ័យបេះដូចលោតដឹបៗសឹងតែចងផ្ទុះចេញមកក្រៅ
"ហ្ហឹក..កុំអីខ្ញុំខ្លាចឈឺ..អឹក" និយាយមិនទាន់ចប់ស្រួលផងជេយ៍លេងអុកកូនប្រុសខ្លួនចូលក្នុងខ្លួនជុងវុនទាំងកម្រោល គ្រាន់តែចូលទៅភ្លាមនាយក្រាសើអុកយកៗមិនប្រណីអ្នកដែលស្រែកយំឈឺខាងក្រោមនេះសោះ
"អ្ហាស...ហ្ហឹក...ខ្ញុំឈឺណាស់..ហ្ហឹក..អ្ហាស..ឈប់...ទៅ..អ្ហាស..ហ្ហឹក"សម្លេងថ្ងូរសម្លេងយំបានបន្លឺមកខ្លាំងឡើងៗសុំអោយនាយឈប់
"អ្ហាស..សឺត..ស្រួលណាសឈប់មិនបានទេ..សឺតអ្ហាស"ជេយ៍មិនខ្វល់នឹងសម្តីរាងតូចគិតតែពីអុកយកពេលនេះក្តីសុខស្រួលបាំងមុខគេពេញទីហើយ
"ហ្ហឹក...ឈឺណាស់..អ្ហាស~~តិចៗ..អ្ហឹសៗ..អ្ហាស...ហ្ហឹក" ជុងវុនពេលនេះថ្ងូវផងយំផងទាំងឈឺផ្នែកខាងក្រោមដូចគេយកកាំបិតមកកាប់ជម្រៀកខ្លួនជាពីរបីកំណាត់ចឹងឈឺពេញខ្លួនអស់ហើយ
"ស្រែកថ្ងូរអោយខ្លាំងៗមក..អ្ហាស..សឺត យើងចូលចិត្តសម្លេងថ្ងូររបស់ឯងព្រោះវាព្រៀបបានកូនឆ្មាចឹង..អ្ហាស"នាយជេយ៍មិនខ្វល់នឹងនឹងរាងតូចខំប្រឹងដោលថែមទាំងអោយជុងវុនស្រែកថ្ងូរខ្លាំងៗទៀត
ផ្លាប់ៗ~~ផ្លាប់~~
"ហ្ហឹក..អ្ហាស...បានហើយឈប់ទៅ...ខ្ញុំឈឺណាស់សុំអង្វរលេងខ្ញុំទៅ..អ្ហាសៗៗ"
"មិនបានទេស្រួលណាស់...សឺត" ទោះរាងតូចយំសុំអង្វរអោយគេឈប់យ៉ាងណាក៏គេមិនខ្វល់សំខានពេលនេះគេស្រួល
"អ្ហាស..អ្ហាស..ហ្ហឹកៗ..បានហើយ...ហ្ហឹកៗ..អ្ហឹស..អ្ហាស"ជុងវុនឯនែស៎យោកទៅយោកមកតាមកម្លាំងនាយក្រាស់អុកឡើងគេសឹងតែដាច់ខ្យល់ទៅហើយ ជេយ៍មិនថ្នមគេសោះ
"ថ្ងូរអោយខ្លាំងៗមក..ស្រួលខ្លាំងណាស់"
"អ្ហាស..តែខ្ញុំឈឺ..ហ្ហឹក..ថ្នមតិចទៅ..អាស"
"ឯងឈឺតែយើងស្រួល...កុំសាំច្រើនស្រែកថ្ងូអោយខ្លាំងៗមក យើងចូលចិត្តសម្លេងថ្ងូររបស់ឯង...អ្ហាស..ស្រួលណាស់"ជេយ៍បង្គាប់ជុងវុនផងខំដោលផងងើយក្បាលទទួលភាពសុខស្រួលដែលបានមកពីជុងវុននោះពេញពោះ
"អ្ហឹស!!" ទឹកសខាប់ៗបានបញ្ចេញមកដោយនាយក្រាស់បានបាញ់បញ្ចូលទៅក្នុងខ្លួនជុងវុនអស់ហើយមានខ្លះហូរចេញមកដោយមានឈាមទៀតផងព្រោះផ្នែកខាងក្រោមជុងវុនបានដាច់រលាត់ខ្លះដោយសារនាយក្រាស់ដាក់ខ្លាំងពេក
"ហ៊ើយៗ...ពិននឹងបានហើយ..ខ្ញុំហត់ណាស់" ជុងវុននិយាយទាំងដកដង្ហើមសឹងតែមិនដល់គ្នា
"មកបន្តទៀត" ជេយ៍នាយមិនបានឈបើតែនាយបន្តទៀតដោយលើកនេះទាញជុងវុនមកគេងផ្កាប់មុខរួចសូកដំបងយក្សចូលទៅក្នុងខ្លួនជុងវុនម្តងងទៀត
សង្គ្រាមជិះសេះប្រលែងដៃសដ៏ក្តៅគគុកនៅតែបន្តនៅក្នុងបន្ទប់លឺតែសម្លេងស្រែកថ្ងូរដ៏ក្រលួចនឹងការយំឈឺចាប់របស់រាងតូច។ជេយ៍នាយមិនខ្វល់ពីរអ្វីទាំងអស់គិតតែពីដោលៗមិនឈប់រហូតដល់ជុងវុនសន្លប់មិនដឹងប៉ុន្មានដងទេទើបនាយព្រមឈប់ រួចទាញជុងវុនមកដេកអោបលើទ្រូងគេងលក់ទាំងពីរនាក់បាត់ទៅ
០៨/១០/២៤
សូមរងចាំភាគបន្ត
You are reading the story above: TeenFic.Net