បន្ទាប់ពីអោយឃីមយកសពលីលីចេញទៅហើយហុីសុឹងក៏ចាំផ្តើមធ្វើការងារខ្លួនបន្តហើយជេយ៉ុនដេកលើសាឡុងមើលទូរស័ព្ទទៅ..
ល្ងាចឡើងនៅក្រុមហ៊ុនជេយ៍ពេលនេះបុគ្គលិកបានទៅផ្ទះអស់ហើយនៅឡើយតែនាយនឹងជំនិតខ្លួនប៉ុណ្នោះ
រីងៗ~~
សម្លេងរទ៍ទូរស័ព្ទបានបន្លឺឡើងមក ធ្វើអោយជេយ៍ដែលកំពុងធ្វើការត្រូវបែបអារម្មណ៍លើយកមកមើលរួចក៏ចុចទទួល
"អាឡូ!!នីគី"
<បងជេយ៍ទៅក្លឹបអត់! បងហុីហៅ!!> នីគីសួរទៅនាយ
"ផឹកអីទៀតហើយហា៎ស! ផឹកមិនចេះឈប់ម៉ងហី" មែននឹងខលមកលើកណាមិនដែលថាមានការងារសំខាន់អីទេគឺនាំតែផឹកនឹងម៉ង
<បងហុីគាត់សេដនឹងណា>
"រឿងអីហា៎"
<ប្រពន្ធគាត់អោយដេកក្រៅបន្ទប់អាទិត្យ>
"ហឹសៗ..ស្អីហា៎ វាដេកក្រៅបន្ទប់មិចចឹងហា៎" ជេយ៍សួរបកទៅវិញទាំងអស់សំណើម
<មិនដឹងទេគាត់ តែថាបងមកឬអត់> នីគីសួរនាយម្តងទៀត
"អឺ!! យើងទៅកំដរតែថា ប្រពន្ធវាអោយដេកក្រៅចឹងហើយនៅទៅផឹកទៀតតិចបានធ្ងន់ករលើសដើម" មែននឹងជេយ៍និយាយត្រូវប្រពន្ធអោយដេកក្រៅហើយនៅចងទៅក្លឹបទៀត
<ខ្ញុំមិនដឹងទេ គាត់ហៅទៅក៏ទៅទៅ>
"ចឹងបានហើយយើងបង្ហើយការងារសិន"
<បាទ អញ្ជើញធ្វើទៅងប់នឹងការងារចឹងតិចងាប់នឹងការងារនឹងទៅ ទឺតៗ> នីគីថាហើយក៏ឆាប់បិទភ្លាមខ្លាចមិនបិទនាយជេយ៍ជេរផ្អើលហឹងត្រជៀកលូវហើយ
នាយក្រាស់ពេលនីគីថាហើយរួចគេចុចបិទភ្លាមចឹងគ្មានធ្វើអីគេបានបានត្រឹមតែក្តៅចិត្តប៉ុណ្នោះ។
មិនយូប៉ុន្មានជេយ៍បង្ហើយការងាររួចគេរៀបចំខ្លួនទៅក្លឹបបន្តដែលមានហុីសុឹងនឹងនីគីចាំ
នៅក្លឹប~~
នៅក្នុងបន្ទប់ vip ពេលនេះមាននាយក្រាស់បីនាក់កំពុងអង្គុយផឹកស្រាតែមើលទៅមានម្នាកើដែលមិនសូវផឹកទេនោះគ្មាននាក់ណាក្រៅពីនាយជេយ៍ទេតែបើមើលទៅហុីសុឹងវិញផឹកយកៗ
"បានហើយល្មមៗបានហើយ"ជេយ៍ឃើញហុីសុឹងអកមិនឈបើខ្លួនក៏ចាបទាញកែវស្រាចេញពីដៃនាយ
"អាជេយ៍អោយមកយើងវិញ យើងបាកចិត្តប្រពន្ធយើងអោយយើងដេកក្រៅបន្ទប់ឡើង១អាទិត្យនោះ"ហុីសុឹងនិយាយទាងដៃរាវរកកែវស្រា
"ហើយបងឯងទៅធ្វើមិចបានបងជេគអោយដេកក្រៅបន្ទប់ចឹងហ៎"នីគីហេតុតែចងដឹងរឿងប្តីប្រពន្ធគេសួរនាយប្រាវៗម៉ង
"គឺយើង...."ហុីសុឹងក៏ប្រាប់រឿងទាំងអស់ទៅពួកគេ ជេយ៍នឹងនីគិលឺហើយហួសចិត្តជាខ្លាំង
"ហើយគេក៏អោយយើងដេកក្រៅបន្ទប់ចឹងទៅ"
"អោយសមមុខឯងហើយមានប្រពន្ធហើយមិនចេះស្ងប់ស្ងល់ទៀត"ជេយ៍បានលួងលោមអីទេគឺមានតែថាអោយថែម
"មែននឹង! បងជេគគសត់ធ្វើចឹងតករូវហើយបើខ្ញុំជាគាត់ខ្ញុំមិនត្រឹមអោយដេកក្រៅបន្ទប់ទេខ្ញុំអោយដេកក្រៅផ្ទះទៀតផង"នីគិក៏ចាក់បណ្តោយថាអោយហុីសុឹងថែមទៀត
"ពួកឯងជាមិត្តយើងមិនកាន់ជើងយើងខ្លះទេអី" យីពូហុីធ្វើខុសហើយនៅចងអោយគេជួយកាន់ជើងទៀតមិចនឹង
"ពួកយើងមិនកាន់ជើងអ្នកខុសទេវើយ"នីគិនឹងជេយ៍និយាយដំណើរគ្នាហុីសុឹងលឺហើយសេដលើសដើម
"អឹមមែនហើយ បងជេយ៍បងនូប្អូនបងឯងមកដាក់ពាក្យធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនខ្ញុំ មិចក្រុមហ៊ុនបងគេមិនទៅធ្វើទៅថីការងារតែមួយតើហី" នីគីនឹកឃើញពេលស៊ូននូមកដាក់ពាក្យធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុនគេក៏ប្រាប់ទៅកាន់ជេយ៍
"ឯងគួរដឹងហើយ!! ហ៊ើយ ប្អូនខ្ញុំហើយប្អូនខ្ញុំ"ជេយ៍តបនឹងនីគិរួចក៏មករួចហួសចិត្តនឹងប្អូនខ្លួនទាំងដៃលូកចូលក្នុងហោប៉ៅទាញយកទូរស័ព្ទមកមើល ពេលបានមើលហើយគេងើបឈប់មុខក្រហមខឹងមកភ្លាមៗ
"មានអីមែនបងជេយ៍"នីគីឃើញចឹងក៏សួរ
"យើងទៅផ្ទះមុនហើយ"ថារួចជេយ៍ចេញទៅតែម្តងរកនីគិហុីសុឹងឃាត់មិនទាន់
ភូមិគ្រិះផាក
"បងជុងមូមកមិនបាច់ទិញអីផ្ញើរក៏បានដែល បានត្រឹមបងមកលេងខ្ញុំប៉ណ្នឹងបានហើយ"ជុងវុននិយាយទៅកាន់ជុងមូគេជិតកាត់តាមផ្ទះនោះក៏ឈាងចូលមកលេងថែមទាំងទិញស្រ្តបឺរីដែលជារបស់ជុងវុនចូលចិត្ត
"មិនអី បងចាំបានថាឯងចូលចិត្តទើបបងទិញផ្ញើរ"ជុងមូតបទៅជុងវុនទាំងញញឹម
"ចឹងបងនៅញ៉ាំបាយជាមួយខ្ញុំសិនទៅចាំទៅវិញ"បើជ្រុលជាចឹងហើយនាយតូចក៏ឃាត់អោយជុងមូនៅញ៉ាំបាយជាមួយខ្លួនសិនព្រោះខ្ញុំញ៉ាំបាយម្នាក់ឯងដដែលហៅនាយតែម្តងទៅបានគ្នាផង
"ហើយចុះលោកជេយ៍នោះ"ជុងមូលសួររកនាយក្រាស់ជេយ៍ព្រោះតាំងពីគេចូលមកមិនទាន់ឃើញនាយទេ
"គឺគាត់រវល់ការងារនៅក្រុមហ៊ុននោះបង"
"ចឹងឯងនៅតែម្នាក់ឯងមែន-"
"គេនៅជាមួយខ្ញុំ"
ជុងមូនិយាយមិនទាន់ចប់ផងនាយជេយ៍មកដល់និយាយកាត់ភ្លាមៗសម្លឹងទៅជុងវុនទាំងកែវភ្នែកមុតស្រួចធ្វើអោយជុងវុនភ័យឡើងមក
"អរចឹងខ្ញុំទៅសិនហើយ ជុងវុនបងទៅសិនហើយណាមើលថែមខ្លួនផង" ជុងមូឃើញជេយ៍មកដល់ចឹងក៏សុំដកខ្លួនត្រឡប់ទៅវិញ
"បាទបងប្រយ័ត្នតាមផ្លូវផងណា" ជុងវុន
"បាទ"ថាហើយនាយក៏ចេញទៅបាត់ទៅ
"មិចពេលយើងមិននៅនាំប្រុសមកផ្ទះតែម្តងណ៎" ជុងមូចេញទៅបាត់នាយក្រាស់បែបមកនិយាយជាមួយជុងវុន
"មិនមែនចឹងទេគាត់ឆ្លងតាមផ្លូវនេះក៏ឈាងចូលមកលេងប៉ុណ្ណោះ"
"អោយយើងជឿមិច ថាវាមកដោយចៃដន្យមិនមែនឯងអ្នកហៅមកនោះ"ជេយ៍និយាយទាំងពេបជ្រាយមិនជឿនូវសម្តីរបស់នាយតូច
"បើបងមិនជឿក៏ហីទៅខ្ញុំទៅបន្ទប់ហើយ"
"ហឹស យើងនិយាយត្រូវក៏ធ្វើជាដើរចេញប្រហែលហៅគេមកនឹងចងអោយគេបុកហើយមើលទៅ"
ជុងវុនរៀបនឹងដើរឡើងទៅលើហើយតែត្រូវបែបមកវិញពេលលឺសម្តីដ៏សែនថ្លៃថ្នូររបស់ជេយ៍ហើយ
ផាច់!!
"ចេះកោតលោកនិយាយចេញមករួច លោកមិនរអៀសមាត់ខ្លះទេហេ៎!" ផ្ទៃមុខជេយ៍ត្រូវងាគមួយចំហ៊ាងទៀតដោយកម្លាំងដៃទះដោយជុងវុន នាយតូចនិយាយទាំងអួលណែននូវពាក្យដែលនាយក្រាស់និយាយចេញមក
"ខ្ញុំជាប្រពន្ធលោកណា!! បើលោកមិនជឿខ្ញុំក៏ហីទៅតែកុំមកមើលងាយខ្ញុំ អោយតម្លៃខ្ញុំជាប្រពន្ធផង" សម្តីនឹងទឹកភ្នែករាងតូចចេញមកដំណើរគ្នាគេឈឺចាប់ណាស់ពេលមនុស្សប្រុសដែលមាននាមជាប្តីមិនជឿងខ្លួនហើយថែមទាំងមកមើលងាយមើលថោកខ្លួនទៀតវាសមណាស់មែនទេ
"ឯងលូវខ្លាំងដៃហើយតើបើយើងមិនប្រដៅចេញម្តងទេឯងនេះឡើងរឹកមកភ្លាម"ជេយ៍ងាគមកវិញយកអណ្តាតទល់ថ្ពាល់និយាយទៅកាន់រាងតូចទាំងដើរទៅជិតគេម្តងបន្តិចៗធ្វើអោយនាយតូចមានអារម្មណ៍ភ័យមកភ្លាម
"លោកកុំគិតចងធ្វើអីផ្តេសផ្តាសណា" ជុងវុនលើកដៃចង្អុលមុខនាយជេយ៍ខ្លួនគេវិញចេះតែថយក្រោយ
"ថី!! ឯងចងអោយគេ-"
ផាច់!!
មួយដៃទៀតវាត់ទៅលើផ្ទៃមុខនាយក្រាស់ម្តងទៀតអោយមុខគេត្រូវងាគទៅម្ខាងម្តងទៀតលោកនេះធ្វើអោយនាយក្តៅខឹងភ្លាម
"អួយ"
សម្រែកនៃការឈឺចាប់របស់ជុងវុនស្រែកឡើងដោយសារនាយជេយ៍ចាប់បោចសក់ខ្លួនងើយមុខឡើងមក
"នេះឯងហ៊ានទះយើងទៅឡើងពីរដងហេ៎!!" ជេយ៍ស្រែកសួរទាំងក្រោតខឹងភ្នែកចាប់ផ្តើមក្រហមមកភ្លាមៗពេលនេះដូចព្រាយខ្លាចូលខ្លួននាយចឹង
"ហ្ហឹក...លែងខ្ញុំទៅខ្ញុំឈឺ...ហ្ហឹក"ជុងវុនយំដៃទាញដៃជេយ៍ចេញសុំអង្វរអោយនាយលែងខ្លួន
"ហឹស!អោយយើងលែង! មិនងាយពេកទេដឹង"
"ហ្ហឹកៗ..ខ្ញុំសុំអង្វរលែងសក់ខ្ញុំទៅខ្ញុំឈឺ"
"គ្មានថ្ងៃ!! មកនេះ"ថារួចជេយ៍ចាប់អូសជុងវុនទៅខាងលើក្នុង
"ហ្ហឹកៗៗ..ហ្ហឹក..លែងខ្ញុំ..ហ្ហឹកៗខ្ញុំសុំទោស" ជុងវុនស្រែកយំឈឺតាមកម្លាំងដៃដែលជេយ៍ចាប់អូសទាញទាំងលំបាកលំបិន
០២/១០/២៤
You are reading the story above: TeenFic.Net