ក្រាក!!!
"បងកំពុងធ្វើអីនឹងលី ហុីសុឹង!!"ជេគបើកទ្វាមកឃើញហុីសុឹងនឹងស្រីម្នាក់នោះកំពុងតែបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍ជាមួយគ្នា គេខឹងសឹងតែបែកផ្សែងស្រែសួរយ៉ាងខ្លាំងខ្លាំងសឹងតែផ្ទុះការិយាល័យនឹងហើយ គេមកព្រោះមិនសូវឃើញនាយទៅផ្ទះគិតថារវល់ការងារច្រើនទើបខ្លួនមកលេងនាយ តែនេះអីវិញ នាយមិនទៅផ្ទះបែបជាជាប់នៅជាមួយស្រីម្នាក់នេះមែនទេ....
ហុីសុឹងពេលឃើញរាងតូចចឹងឆាប់រូតរះទាញលីលីងើបចេញពីខ្លួនរៀបចំខ្លួនអោយរៀបរយរួចដើរទៅជិតរាងតូច ឯលីលីវិញឈរញញឹមញញែមពេលបានឃើញរាងតូចឈរក្តៅឆេះឆួលបែបនេះ
"អូនមិនដូចដែលអូន-"
"ខ្ញុំសួរថាបងកំពុងធ្វើអី!!"
"អឹក...អួយជេគ..ងាប់កូនបងហើយ"
មួយជង្គងអុកចំកូនពូជហ៊ីសុឹងចំៗធ្វើអោយគេរមួលខ្លួនក្តោបកូនពូជយ៉ាងវេទនាឃើញហើយពិបាកភ្នែកណាស់
"លោកប្រធាន!!"លីលីឃើញចឹងចូលទៅជួយលើកនាយក្រាស់ ជេគឃើញចឹងហើយយាយពីថាជ្រេញរឹកនាងនឹងសាហាវ
"ខ្ញុំសួរម្តងទៀត!! មិញនេះបងធ្វើអី" ជេកសួរទៅនាយម្តងទៀតដោយប្រសម្លេងត្រជាក់ស្របដូចទឹកកកចឹងធ្វើអោយហុីសុឹងលឺហើយព្រឺព្រួចដល់ឆ្អឹងខ្នង
"គឺ..គឺបង"ហុីសុឹងតបលេងចេញញ័រអស់ហើយខ្លួនប្រាណខ្លាចតែជេគធ្វើអីលើសលួសទេពេលនេះ នាយមិនគួរណាធ្វើចឹងដាក់ប្រពន្ធខ្លួនសោះ
ផាច់!!
ដោយក្តៅផងហើយខ្ចិលចាំយូរទៀតក៏មួយកំប្លៀងវាត់លើផ្ទៃមុខស្រស់សង្ហាត្រូវងាគទៅតាមកម្លាំងដៃដែលរាងតូចបានទះថែមទៀត
"នេះហេ៎!! ដែលបងថារវល់ការងារនោះហា៎ស ការងារដែលបងមកដេកជាមួយមីស្រីនេះ"ជេគស្រែកសួរដៃចង្អុលទៅមុនលីលីចំៗ គេខឹងណាស់នេះឬដែលនាយថារវល់នឹងការងារមិនទៅផ្ទះនោះនេះហេ៎
"ជេគមិនមែនចឹងនោះទេ" ហុីសុឹងងាគមកវិញបកស្រាយថាមិនមែនដូចអ្វីដែលគេគិតនោះទេ តែនេះក៏វាស្តែងពេកហើយហាមគេគិតវាហួសហើយ
"ហ៊ឹស!! មិនមែនដូវខ្ញុំចឹងហ៎!! ចុះខ្ញុំឃើញនោះវាជាស្អីហាស៎"ជេគគេនិយាយទាំងអួលដើមករគេឃើញពិននឹងហើយនៅថាមិនដូចគេគិតទៀតឬ
"បើខ្ញុំមកមិនទាន់ទេប្រហែលជាបងបានគ្នាជាមួយមីស្រីនឹងហើយ"
"ជេគអូនស្តាប់បងបកស្រាយសិនបានទេ"ហុីសុឹងចូលទៅជិតជេគចាប់ដៃអង្អែលលួងលោមដើម្បីអោយគេស្តាប់ខ្លួន
"បកស្រាយអីទៀត ខ្ញុំឃើញចឹងហើយបងចងបកស្រាយអីទៀតហាស៎" ជេគក្រវាស់ដេញចេញពីដៃនាយក្រាស់រួចក៏ងាគទៅមើលលីលីដែលឈរជិតនោះដោយប្រើក្រសែរភ្នែកមុតស្រួចសម្លឹងទៅនាងធ្វើអោយនាងរាងខ្លាចដែល ហុីសុឹងវិញពេលឃើញកែវភ្នែកជេគចឹងហើយដឹងតែម្តងថាតិចទៀតនឹងមានរឿងអីកើតឡើង
"ជេគ!! អូនកុំណា ជេគអូនសម្រួលអារម្មណ៍សិនណាកុំធ្វើអីផ្តេសផ្តាសណា"
"លីលីនាងចេញទៅវិញសិនទៅ"
ហុីសុឹងឃើញចឹងក៏ឃាត់ជេកអោយហើយខ្លាចថារាងតូចនឹងធ្វើអីផ្តេសផ្តាសហើយនាយក៏បានដេញអោយលីលីចេញ
"យ៉ាងមិចខ្លាចអូនធ្វើបាបនាងឬយ៉ាងមិច"ជេគ
"អត់ទេ លីលីនាយឆាប់ចេញទៅ"ហុីសុឹងឆ្លើយនឹងរាងតូចហើយក៏ងាគទៅប្រាប់លីលីម្តងទៀត
"ចា៎!!"
"មិនបាច់ទៅណាទេ"លីលីនាងរៀបនឹងដើរចេញទៅហើយតែជេគមកឃាត់
"ហើយបងទៅអង្គុយត្រង់ទៅ"រាងតូចប្រាប់អោយហុីសុឹងទៅអង្គុយនៅសាឡុងសិន
"អត់ទេជេគបង-"
"ឆាប់ទៅ!!"មិនស្រាប់ហេស៎លើកនេះសម្លុតតែម្តងធ្វើអោយអ្នកដែលនៅក្នុងនឹងលឺហើយខ្លាចរអាភ្លាម ហើយហុីសុឹងធ្វើអីបានបានក៏អង្គុយតាមរាងតូចប្រាប់ទៅ
"ហើយនាងវិញយើងមានរបស់អោយ"ឃើញថាហុីស្តាប់តាមខ្លួនហើយជេកងាគមកនិយាយជាមួយនឹងលីលីវិញ
"អីទៅអ្នកប្រុសតូច"លីលីសួរ
"គឺនេះនោះអី"
ផាច់ៗ!!
"អួយ"
រាងតូចថាហើយបានទះកំផ្លៀងទៅលើផ្ទះមុខដ៏ស្រស់ស្អាតនាងពីកំផ្លៀងធ្វើអោយនាងដួលទៅលើឥដ្ឋភ្លាមគែមមាត់ក៏ចេញឈាម ហើយជេគឡើងទៅអង្គុយលើនាងដៃបានបោចស្រក់នាងថែមទៀត ហុីសុឹងឃើញចឹងចងចូលជួយដែលតែខ្លាច..
"នេះហើយជារបស់ដែលយើងអោយនាងយ៉ាងមិចដែលស្រួលខ្លួនទេ"រាងតូចសួរទៅនាងទាំងញញឹម
"ហ្ហឹក..ខ្ញុំសុំទោសអ្នកប្រុស..ហ្ហឹក..កុំធ្វើបាបខ្ញុំអី..ហ្ហឹក"លីលីធ្វើអីមិនបាន បានត្រេមលើកដៃសំពះសុំអង្វរទាំងទឹកភ្នែកអោយរាងតូចលើកលែងអោយគេ
"យ៉ាងមិច វាឆ្ងាញ់ណាហេ៎អាប្តីគេនឹង គ្មានសម្ថត្តភាពរកប្តីខ្លួនឯងហេ៎បានជាមកទាក់ប្តីយើងនោះ"ជេគ
"អត់ទេអ្នកប្រុស..ហ្ហឹក..ខ្ញុំសុំទោសខ្ញុំិនធ្វើចឹងទៀតទេ"លីលី
"វាហួសពេលហើយ"
ផាច់ៗៗ
"អួយ..ហ្ហឹកៗ..ឈប់ទៅ..ហ្ហឹកៗខ្ញុំរៀងហើយ..ខ្ញុំឈប់ហើយ"លីលីយកដៃរងការទះកុំអោយរាងតូចវ៉ៃត្រូវមុខខ្លួនទាំងស្រែកយំតែរាងតូចមិនខ្យល់ពីការយំអង្វរករនោះទេគីមានតែវ៉ៃយកៗគ្មានប្រណីដៃ ហុីសុឹងវិញមិនហ៊ានជួយទេបានត្រឹមតែបិទភ្នែកធ្វើមើលមិនឃើញប៉ុណ្នោះ
ផាច់ៗៗ
"អោយនាងដឹងថាយកប្តីគេវាមានរស់ជាតិយ៉ាងមិច ផាច់ៗ"
"អួយ...អ្នកប្រុសឈប់ទៅ..ហ្ហឹក..ខ្ញុំដឹងខុសហើយ..ខ្ញុំមិនធ្វើចឹងទៀតទេ..ហ្ហឹកៗ..ខ្ញុំវ៉ៃខ្ញុំទៅ..ខ្ញុំតងហើយ..ហ្ហឹកៗ"លីលីស្រែកយំទាំងឈឺចាប់ពេលនេះមុខគេពរពេញទៅដោយស្មានម្រាមដៃរាងតូចគែមមាត់បែបចេញឈាមមកឡើងក្រហម
"ហ៊ឹន..នេះហើយលទ្ធផលអ្នកដែលយកប្តីយើង ផាច់ "រាងតូចទះនាងមួយកំប្លៀងហើយងើបចេញមកវិញបើកកថតតុហុីសុឹងចេញមកចាប់ដកកំភ្លើងនៅក្នុងនោះលើផ្ចុងទៅនាង លីលីឃើញចឹងភ័យញ័រលើសដើម ហុីសុឹងវិញងើបទៅចាប់ដៃជេគយ៉ាងលឿន
"ជេគ!! បងថាមិនបាច់ដល់ថ្នាក់នឹងទៀតអី ហីគ្រាន់តែដេញនាងចេញទៅបានហើយ"មិនដល់ថ្នាក់នឹងទៀតអី ចេងមានន័យថាពេលស្រីៗមករកនាយក្រាស់ឬនាយក្រាស់ទៅរកស្រីៗជេគដឹងជេគនឹងសម្លាប់ចោលមែនទេ
"ហុីសុឹងចេញ"ងាគទៅសម្លឹងមុខហុីសុឹងដេញគេអោយចេញពីខ្លួន
"អតទេជេគអូនកុំធ្វើចឹងអី"
"ខ្ញុំប្រាប់អោយចេញស្តាប់បានទេ!!" ប្រាប់ធម្មតាមិនស្តាប់តតែសម្លុតបានស្តាប់ពូនេះ
"ហើយនាងវិញ" ជេគងាគមកលីលីវិញ
"អត់ទេអ្នកប្រុស..ហ្ហឹក..ខ្ញុំសុំទោសសូមទុកជីវិតអោយខ្ញុំផង...ហ្ហឹក..ខ្ញុំមិនធ្វើចឹងទៀតទេ"លីលីយំវារអោយអោបជើងជេគអោយទុកជីវិតអោយខ្លួន
"ចុកក!! បើយើងទុកជីវិតអោយនាង នោះនាងនឹងមកធ្វើវាដដែល់ហើយក៏នឹងមកសុំអោយយើងលើកលែងទោសអោយនាងចឹងទៀត"
"អត់ទេអ្នកប្រុសខ្ញុំសន្យាខ្ញុំមិនធ្វើចឹងទៀតទេ....ហ្ហឹកៗ..សូមទុកជីវិតអោយខ្ញុំផង...ហ្ហឹកៗ"
"សុំទោសណា យើងមិនធ្លាប់ទុកជីវិតអោយអ្នកដែលមករញេរញៃជាមួយប្តីយើងទេ"
ផាំង!!
ថារួចជេគបានបាញ់លីលីមួយគ្រាប់ចំកណ្តាលក្បាលស្ងាត់បាត់មាត់ឆឹង ហើយជេគងាគទៅមើលហុីសឹងហើយដើរទៅរកនាយ
"យ៉ាងមិចមានខ្ញុំហើយឆ្អែតមែនហាស៎"ជេគសួរទៅកាន់អ្នកអង្គុយលើសាឡុងនោះទាំងទឹកមុខស្មើ
"អតទេបងសុំទោសបងគ្មានចេតនា នោះទេនាងអ្នកមកអោយដៃបងទេ ទើបបង..."
"ទើបបងមានអារម្មណ៍មែនទេ ហ៊ឹស!! ខ្ញុំប្រាប់អោយហើយបើញូយដងពេករស់នៅរៀងខ្លួន"
"អតទេបងឈប់ហើយ បងសុំទោសណាឈប់ខឹងបងទៅ ប្តីអូនដឹងខុសហើយ"គ្រាន់តែលឺរស់នៅរាងខ្លួនហុីសុឹងប្រញាប់ប្រកែកភ្លាមរួចទាញរាងតូចមកអង្គុយលើភ្លៅខ្លួន
"តេហៅឃីម មកយកសាកសពនាងចេញទៅ"ជេគប្រាប់ទៅហុីសុឹង
"បាទប្រពន្ធសម្លាញ់ អឹម"ថារកនឹងអោនទៅថើបមាត់ជេគហើយតែរាងតូចយកដៃមកឃាតវិញ
"កុំយកមាត់ដែលថើបមីស្រីនោះហើយមកថើបខ្ញុំ"
"អរហើយមួយទៀតបងត្រូវដេកក្រៅបន្ទប់១អាទិត្យ"ជេគដាក់បម្រាមនាយក្រាស់ថែមទៀត
"ហាស៎!! មួយអាទិត្យច្រើពេកហើយអូននេះប្តីអូនណា អូនមិនអាណិតប្តីទេហេ៎" ហុីសុឹងលឺចឹងហើយស្លុតចិត្តក្តុកនេះលេងមួយអាតិទ្យផងនាយស្លាប់មិនខានទេ
"ហាមតវ៉ា"
"ហ៊ើយ"ហុីសុឹងគ្មានតវ៉ាអីបាន បានត្រឹមដកដង្ហើមធំរួចក៏តេទៅនាយឃីមអោយមកយកសាកសពលីលីចេញទៅ
២៧/០៩/២៤
You are reading the story above: TeenFic.Net