ep:2 [ ប្រដៅ ]

" ហូស សំណាងហើយនៅប្រុសដដែល"
ថេយ៉ុងដកដង្ហើមធូរទ្រូងខ្លួនឯងដែលវាមិនដូចមនុស្សស្រីគ្រាន់តែរាងពឹងជាងមនុស្សប្រុសបន្តិច រួចស្នាមញញឹមបិទមាត់ចេញដោយការសប្បាយចិត្ត ។

" ហាសហា~~~ទីបំផុតក្លាយជាការពិតហើយ ហិ ហិ អស្ចារ្យណាស់ ហសហា~~~ ឡាឡា"

ថេយ៉ុងដែលទើបនឹងក្លាយជាសុីនដឺរេឡាបង្វិលខ្លួនច្រៀងយ៉ាងសប្បាយចិត្ត លោតរាំតុកតាក់បង្វិលខ្លួនទៅវិញទៅមកសំពត់រំសាយប៉ោងសក់រំសាយ ស្នាមញញឹមដូចជាទេពធីតា។

តឹបៗ¤
" អេស '~ ឈប់សិនហើយបើសុឺនដឺរេឡាជាប្រុសចឹង ▪ ▪ទៅការជាមួយព្រះអង្គម្ចាស់យ៉ាងមិច ? ហុឹម~~~ហឹស តែអ្នកណាទៅខ្វល់នេាះបាន រស់នៅលើទ្រព្យសម្បត្តិដ៏មហាសាលវិញ ហាសហា~~~"

សុីនដឺរេឡា នាងសុីនដឺរេឡា !!!

" អ្នកណាស្រែក អី ក៏ស្រែកមេស " ថេយ៉ុងយកដៃខ្ទប់ត្រចៀកទាំងមុខស្មឿក
" ចាំមើលតែចុះទៅក្រោម "

ថេយ៉ុងក៏ប្រញាប់ចុះទៅខាងក្រោមដោយមិនរៀបចំខ្លួន ដល់កន្លែងកាំជណ្តើរចុះយឺតៗ ( ផ្ទះលើដំបូល ) ចុះទៅដល់ខាងក្រោម

" ផឺយ~~~ "
ទះដៃបោសដីបន្តិច ភ្នែកមើលជុំវិញខ្លួនលួចស្ញើចសសើរនៅក្នុងចិត្ត ដៃទៅប៉របស់របរពិណិតមើលថូដែលរចនាក្បាច់យ៉ាងស្អាត ។

" ថូ នេះស្អាតណាស់ "
" នាងសុីនដឺរេឡា "
សម្លេងស្រែកពីខាងក្រោយយ៉ាងកំណាច ថេយ៉ុងងើបឈរត្រង់វិញ បែរខ្លួនទៅខាងក្រោយ ។

មើលក៏ដឹងថា៣នាក់ម្តាយម្តាយកូន កំពុងតែឈរទន្ទឹមគ្នាម្តាយចុងកាន់ភ្លិតមុខកំណាច ព្រមទាំងកូនស្រីទាំងពីរឈរនៅអមសងខាង ។

៊
"យ៉ាងមិច? - " ថេយ៉ុងច្រតចង្កេះ ទាំងទឹកមុខស្មើរដាក់៣នាក់ម្តាយកូន ។

( ជាបីនាក់ម្តាយកូនចុងនេះទេហេស ចឹងគំរោងរស់នៅជាអ្នកមានយើងមិនរលាយខ្ទិចទៅហើយទេមិនអោយឯងចូលមុនបីនាក់ម្តាយកូននេះអត់ទេឆឹស~~~ តែគិតថាយើងខ្លាចមែនទេ យើងមិនមែនជាមនុស្សទន់ខ្សោយ ចិត្តល្អទេ ហឹស~~~គុំយូរ ហើយ ចាំមើលដាក់ម៉ាអស់ដៃម៉ង 😃 )

" ម៉ែ មើលទៅវាធ្វើចរឹកណាស់ "
" នាងសុីនដឺរេឡា ឥលូវក្លាហានណាស់ម៉ែ មិនធ្វើការ នៅដេក ទ្រមួកថ្ងៃនេះមិនបាចសុីបាយទេ"

កូនស្រីទាំងពីរក៏ធ្វើមុខមាត់ឌឺថេយ៉ុង😛😏

" អឺ! បើខ្លាំងធ្វើសុីខ្លួនឯងទៅ " ថេយ៉ុងនិយាយទាំងទឹកមុខឌឺ ទៅចាញ់ស្អីស្មានមិនដឹងមែនបីនាក់ម្តាយកូននឹងចេះធ្វើម្ហូបសុីខ្លួនឯងតាំងកាល ម៉ាអាត្រឹមសម្បិត្តឯងធ្វើអោយសុីសេាះ

" ម៉ែ ម៉ែ មើលវាធ្វើរឹក " នាងជាកូនទី២ស្រែកទន្រាំជើង

"ម៉ែដឹងហើយ នាងសុីនដឺរេឡា បើមិនធ្វើតាមយើង យើងនឹងបណ្តេញនាងចេញពីផ្ទះនេះ "
ម្តាយចុងនិយាយយឺតៗដើរទៅនិយាយជិតថេយ៉ុងកាន់ភ្លិតបាំងត្រឹមចង្ការ។

( យាយកញ្ចាស់នេះពិតជាអាក្រក់មែន )គិតក្នុងចិត្ត

" ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងនេះគឺជារបស់ឳពុកខ្ញុំ ពួកអ្នកមិនមែនជាម្ចាស់ ខ្ញុំទេទើបជាម្ចាស់ផ្ទះនេះ ជាសាច់ឈាមបង្កើតមិនមែនអ្នកក្រៅ 😏 "

"......................."
" យ៉ាងមិចអស់ពាក្យតហើយមែនទេ ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់ជារបស់ខ្ញុំ ជាខ្ញុំទេដែលមានសិទ្ធដេញពួកអ្នកចេញ "
បាំង¤
និយាយដោយអំណាចមុននឹងរុញទម្លាក់ថូដែលនៅជិតដៃ បែក
" ឯង............"

" ទ្រព្យសម្បត្តិទាំងនេះមិនមែនជារបស់ឯង " ម្តាយចុងដម្លើងសម្លេង

" មានភស្តុតាងអី ត្រឹមសំដីនឹង តាមច្បាប់កូនដែលជាសាច់ឈាមបង្កើតទើបមានសិទ្ធទទួលមរតក បើតាមខ្ញុំចាំ អេ~~~ឳពុកខ្ញុំស្លាប់ដោយចៃដន្យ អេ រឺមួយអ្នកចង់ថាគាត់មកពន្យល់សប្តិអ្នក លើកសម្បត្តិអោយ" ថេយ៉ុងនិយាយទាំងញាក់ភ្នែកញញឹមបែបឌឺ

" បណ្តាំមរតកជារបស់យើង យើងជាអ្នកគ្រប់គ្រង ឆាប់ធ្វើការ បើមិនចឹងថ្ងៃនេះមិនបាច់សុីបាយ "ម្តាយចុងនិយាយរួចក៏ដើរចេញ

" ឆុយ~~~ អស់ពាក្យនិយាយមកយាយចឹងម៉ង ហឹស តែកុំអាលបានចិត្ត ចាំមើលនាងសុីនដឺរេឡាសម័យថ្មីម្នាក់នេះប្រដៅអោយរលាយអស់ពីខ្លួនម្តង ឆឹសធ្វើការគិតថាយើងខ្វល់មែនម៉ែអាយើងអ្នកដាំបាយសោះបើមិនអោយយើងសុីយើងចេះដួសសុីខ្លួនឯងហើយ មកដល់ទីនេះហើយមិនភ្លើធ្វើការត្រុកៗដូចជាឆ្កែទៀតទេ ទៅដើរលេងមើលជុំវិញវិញ"

ជើងទាំងគូរបេាះជំហានដើរមើលអ្វីៗនៅក្នុងផ្ទះ ដើរមើលយ៉ាងសប្បាយចិត្ត ព្រេាះរបស់របរប្លែកៗមិនដែលបានឃើញ ។

" បើកវាំងនននេះសិន wow នៅខាងក្រៅស្អាតណាស់ ដូចក្នុងរឿងនិទាន ហិ ហិ បើជ្រុលជាមកហើយត្រូវតែដើរមើលអោយអស់ "

កែវភ្នែកសម្លឹងមើលទេសភាពនៅខាងក្រៅកញ្ចក់ឃើញផ្ទះនិងមនុស្សស្អាតៗច្រើន ថេយ៍ចង់ទៅដើរលេងនៅខាងក្រៅតែមើលមកខ្លួនឯងស្លៀកពាក់ចឹងៗទៅមិចនឹងកើត ក៏រត់ទៅខាងលើបន្ទប់ខ្លួនឯង។

#នៅក្នុងបន្ទប់

" មានអីពាក់ទៅ " ថេយ៉ុងរុះរើក្នុងហឹបដាក់ខោអាវឡើងរញ៉េរញ៉ៃពេញបន្ទប់ ដាក់ខ្លួនអង្គុយ

" ខោអាវកញ្ចាស់ដាច់រហែកដូចអ្នកសុំទាន អាណាពាក់ចឹងទៅខាងក្រៅកើត " លើកដៃកាន់សម្លៀកបំពាក់និយាយទាំងពេបមាត់

" រកអីពាក់ទៅក្រៅណាបាននេះ " ដៃកេះក្បាលតិចៗបែបស្មុគកំពុងគិត ភ្នែកក្រឡេកមើលជុំវិញក៏ស្រាប់តែប្រទាក់ភ្នែកនឹងអាវវែងមួយ ស្ទុះទៅយកលើកមកមើល

" អាវក្រៅនេះសមល្មមបានហើយ គ្រាន់តែពាកនៅលើខ្លួន "
ថេយ៉ុងពាក់អាវក្រៅព័ណ៌ក្រហមវែងត្រឹមជើង ចងខ្មែរជារាងបូរនៅជិតកញ្ចឹងក មុននឹងដើរទៅមុខកញ្ចក់ ។

( ប្រភេទអាវក្រៅព័ណ៌ក្រហម មានប៉ាក់ព័ណ៌លឿងនៅគែមមួកខាងក្រោយត្រឹមក )

" wow មិននឹងស្មានថាយើងបានស្អាតបែបនេះសោះ នេះបេីមិនមែនជាខ្លួនឯងប្រាកដជាតាមញ៉ែហើយបើស្អាតម្លឹងៗនេាះ"

ថេយ៉ុងនិយាយរៀបរាប់ឈ្លក់វង្វេងខ្លួនឯងនៅមុខកញ្ចក់ រួចក៏សិតសក់ធ្វើម៉ូតសក់ទម្លាក់ចងមុខ យកស្បៃមុខព័ណ៌ខ្មៅមកពាក់ រួចក៏ដើរចេញបែបលបៗមើលឆ្វេងមើលស្តាំក្រែងបានជួប៣នាក់ម្តាយកូនពិបាកមិនបានចេញ ដើរមួយសន្ទុះក៏រកផ្លូវចេញឃើញក្រឡេកមើលទ្វារដៃបិទយ៉ាងថ្នម ញញឹមបែបឈ្នះបានចេញពីផ្ទះមួយនេះ ។

កែវភ្នែកមើលទៅខាងមុខញញឹមយ៉ាងសប្បាយចិត្ត យកមួកដែលជាប់អាវនេាះមកក្រប ក្រណាត់បាំងជិតដល់ភ្នែក ។

" ហេសៗ ចាំមើលនៅក្នុងរឿងនេះមានអីគួរអោយសប្បាយខ្លះ "

និយាយរួចថេយ៉ុងក៏ដើរតម្រង់ទៅផ្សារកន្លែងមនុស្សអូ៑អរភ្លែកសម្លឹងមើលទិដ្ឋភាពប្លែកភ្នែក យ៉ាងកោតសរសើរ ។

( មនុស្សនៅទីនេះស្លៀកពាក់ប្លែកៗណាស់ធ្លាប់តែឃើញនៅក្នុងmagaលូវក៏ឃើញផ្ទាល់សប្បាយៗចិត្តណាស់ម៉ែអោយ បើអាចចង់តែទាញទូរស័ព្ទសែលហ្វីអោយមីន ចាន់ មើលទេ ) និយាយនៅក្នុងចិត្ត

" ឡាឡា សប្បាយចិត្តណាស់ម៉ែអើយ ~~~ បំណងប្រាថ្នាកូនបានសម្រេចហើយ អុះ កន្លែងនេាះជាកន្លែងអី ទៅមើលតិចសិន"

ដើររាងឆ្ងាយបន្តិចក៏ឃើញកន្លែងមួយគេជុំៗ ឆ្ងល់ក៏ដើរចូលទៅខាងក្នុង។

#វង់ល្បែង
គ្រាន់តែដើរចូលមកភ្លាម ចង់ដាច់ផ្ងារ វាសុទ្ធតែល្បែង ក៏ដឹងនៅក្នុងចិត្តហើយ បនល្បែង 😒 ។

" ស្រាវឆ្អឹងខ្នងណាស់លោកអើយ សុទ្ធតែអ្នកញៀនល្បែង " ថេយ៉ុងលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗមុននឹងបែរក្រោយបម្រុងនឹងដើរចេញក៏ស្រាប់តែបុកនឹងបុរសម្នាក់

" អូយ~~~~" ភ្លាត់សម្លេងស្រែករកដួល តែក៏មានដៃមាំចាប់ក្រសោបចង្កេះជាប់

" ណែលែងយើង"

ព្រួស~~~~

" អូយ~~~" គ្រាន់តែនិយាយចប់ភ្លាមដៃមាំក៏ប្រលែងពីចង្កេះតូចធ្វើអោយម្ចាស់ខ្លួនធ្លាក់ខ្ពូកស្រែកអូយនៅលើឥត ភ្នែកសំឡក់ទៅបុរសដែលនៅចំពេាះមុខពាក់អាវក្រៅដូចខ្លួនគ្រាន់តែព័ណ៌ខ្មៅ មាឌធំមានបុរស២នាក់ពាក់អាវដូចគ្នាសមសងខាង ។

" នែ ឆ្កួតទេហី ទម្លាក់មនុស្សមើលតែបេាះនំ "
សម្លេងឆ្នាស់ឆ្នើមស្រែកចាចចេញពីបបូរមាត់តូចច្រមិច គ្របដោយស្បៃព័ណ៌ខ្មៅបិទបាំំងផ្ទៃមុខ អំឡុងពេលអ្នកនៅក្នុងនេាះមើលមកកាន់រាងតូច ។

" រំខាន "
សម្លេងត្រជាក់ស្រេបហើបចេញពីបបូរមាត់រាងក្រាស់ ដើរគន្លងពីលើកាយតូចចូលទៅខាងក្នុង ។

" អាយ~~~ អាអត់មាយាទ " កំហឹងឆេះឆួលពេញទ្រូងថេយ៉ុងប្រញាប់ងើបស្រែកចាចដៀលអ្នកដែលបែរខ្នង ឃើញថូរផ្កានៅជិតនេាះក៏ស្ទុះយកទៅគប់រាងក្រាសដែលកំពុងដើរពីខាងក្រោយយ៉ាងលឿនឮសូរតែ ផាំង💥👀ចំក្បាល

" ឆឹស អោយសមមុខកុំមកធ្វើចរឹកខ្លាំងជាមួយ គីម ថេយ៉ុង "
ថេយ៉ុងនិយាយលើកសរសើរខ្លួនឯងយ៉ាងមានមោទនភាព ។
______________________________________
សូមរង់ចាំអានភាគបន្ត...