თავი 8

Background color
Font
Font size
Line height

99. თავი მერვე - „წმინდა მამების რიცხვი იზრდებოდა როგორც რაოდენობრივად, ასევე მდიდრდებოდა სულიერად. იმ დროს ქართლიდან მოვიდნენ მამა ეპიფანე და მღვდელი მატო, ხოლო სამცხიდან - დიდი ზენონი.

ზენონი იყო წარჩინებული კაცის შვილი. ის იყო ღვთისმოსაობაში გაზრდილი და წმინდად ცხოვრობდა. რადგან ღვთისმოშიში იყო, სურდა ბერად აღკვეცა. როცა მისი მშობლები გარდაიცვალნენ, ქონება დაუტოვეს ზენონსა და მის დას, რომელიც მასთან ერთად ცხოვრობდა. ზენონი ფიქრობდა, რომ თავისი მამულ-დედული, ქონება დისთვის დაეტოვებინა და თვითონ ბერად შემდგარიყო. იმ დროს, როცა ზენონი ამაზე ფიქრობდა, მისი და ეშმაკის მოწადინებით აცთუნა ვიღაც უზნეო კაცმა. ისინი მთელი ღამით წავიდნენ შავშეთში. როცა ეს ზენონმა გაიგო, იარაღი აისხა, ცხენზე შეჯდა და დაედევნა. კარგა მანძილი რომ გაიარა, გაიფიქრა, რომ მას, სახელოვან ჭაბუკს, არ შეეფერებოდა უღირსებო კაცთან შებრძოლება. ამასთან, თუკი მოკლავდა, ცოდვას ჩაიდენდა, ხოლო, თუკი უკან დაბრუნდებოდა, შერცხვებოდა. ამიტომ ზენონმა გადაწყვიტა, რომ უფლისთვის მიცემული აღთქმა ბერად შედგომის შესახებ სწორედ ახლა აღესრულებინა.


ზენონმა გული გაიმაგრა, პირჯვარი გადაიწერა და დაადგა საღვთო გზას. მივიდა მერეში, თავის ნათესავ დედა ფებრონიასთან. ღვთის ნებით, იქ იმყოფებოდა მამა გრიგოლიც, რომელსაც დედა ფებრონიამ სთხოვა ზენონის ხანძთაში წაყვანა. წმინდა გრიგოლი ასეც მოიქცა.

ტაო-კლარჯეთის უდაბნოში გრიგოლის გამოჩენამდე ქრისტიანები გაბნეულნი იყვნენ, ხოლო მისი მოსვლის შემდეგ ისინი გამხნევდნენ და ღვთაებრივი წესრიგიც დამყარდა.“ - შინაარსი ვეფხისტყაოსნის აპლიკაციიდან


You are reading the story above: TeenFic.Net