- შენ აქ რა ჩემი ფეხები გინდა გოგო! - ბოხმა ბარიტონმა დაიჭექა, და კარში მდგარი ქერაგოგო უაზროდ უღიმოდა დანიელს
-დანუს კაი რა, უი შენი დაც თუ აქ იყო არ ვიცოდი, როდის ჩამოვიდა - გიჟივით მომვარდა და გადამეხვია
-რა და გოგოშენ ხო არ გაუბერე ,ჩემი ცოლია - დაუტია დანიელმა, გოგონა კი მოულოდნელად მომშორდა და ხელი მკრა, წონასწორაბა ძლივს შევინარჩუნე
-ნორმალური ხარ? - დავუყვირე და ინსტიქტურად მუცელზე მოვისვი ხელი, გაბრაზებული დანიელი მკლავში ჩააფრინდა და კარისკენ წაიყვანა
-ახლა გაქრები აქედან ,სანამ ლამაზი ხარ
-ოჰ, დანიელ ბატონო,კომპლიმეტისთვის მადლობა მაგრამ ამ შენი ცოლის გაცნობა მინდა, ხო უნდა გავიგო ჩემს ბიჭს ვინ მოაწონა თავი - ჩემს ბიჭსო? ცინიკურად გამიღიმა და ჩემკენ გამოიხედა
-ტატა ნუ გადამიყვან ჭკუიდან და ნუ მაიძულებ შენზე ხხელის აწევას, წამში აორთქლდი აქედან დროზე!
-ისევ ისეთი უჟმური ხარ, ეს შემთხვევით თებე თუ თბეა ხომ არ არის ? - ხელი გაითავისუფლა და უაზრო გამომეტყველებით დაიძრა ჩემკენ
-დანო ,ვინ არის ეს გოოგო? -ვეცადე წყნარი ტორი შემენარჩუნებინა
-არავინ პატარავ,ერთი ჩემი შერეკილი ნაცნობია - მომიახლოვდა და წელზე ხელი ძილერად შემომხვია
-ჰაჰ,შერეკილი ნაცნობი - ხმამაღლა გადაიხარხარა გოგონამ
-გთხოვ ამიხსენი რა ხდება- უკვე მუდარის თვალებით ვუყურებდი
-დამშვიდდი,არაფერია მნიშვნელოვანი , რაც შენ და ჩვენს პატარას ავნებს
-რაო ჩვენს პატარასო?- შეჰკივლატატამ და დანიელს წინ აესვეტა
-შენ დილაობით ყურებს არ იწმენდ?- მკაცრად განუცხადა და წინ ამეფარა
-მოიცა,მოიცა, ეს შავგვრემანი გრძელფეხება და უაზრო გამომეტყველების გოგო შენს შვილზეა ორსულად?
- შენ წარმოიდგინე!
-შე მოღალატევ,ამასთან ჟიმა*ბ და იმიტო არ გინდოდი ხო?იმიტო მიშორებდი თავიდან დანახვის დღიდანარა ?- კივილს არ წყვეტდა და უმისამართოდ იქნევდა ხელებს
-ოე ,ოეე. ჩემი ცოლია და როცა მინდა და სადაც მინდა იქ ვიჟი*ავებ , შენ ვინ გეკითხება საერთოდ
-ამას უყყურე რა? ქერას შავგვრემანი როგორ გირჩევნია გეკითხები? კუდში დაგდევდი, გელაქუცებოდი რომ ყურადღება მოგექცია და თურმე ბიჭი ერთობა და ცოლიც მოუყვანია
-ტატა, ახლა დამუწე ეგ პირი და გაქრი ჩემი სახლიდან!
-განანებ რომ ჩემს ნაცვლად ის აირჩე, განანებ! - ბოლო ხმაზე იყვირა და კარის ჯახუნით გავარდა სახლიდან.მართლაც უაზრო გამომეტყველებით ვიდექი და ველოდებოდი დანიელი როდის ამიხსნიდა რა ხდებოდა
-ასე რატო მიყურებ?
-ასე რატო გიყურებ? ნორმალური ხარ ?ვინ იყო ეს დარტყმული გეკითხები
-ახლა ეჭვიანობა არ დაიწყო თორე შემომეჭმევი
-არა,არა,არა - ჩემსკენ წამოსულს,გულმკერდზე მივადჭდე ხელები და უკან დახევა ვცადე
-ერთადერთი ქალი ვინც ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია , ერთადერთი ქალი რომელსაც ოდესმე შევხებივაარ და კიდევ იმდენჯერ შევეხები , შენ ვერც კი წარმოიდგენ , ხარ შენ!
-კარგი მე ვინ ვარ შენთვის ეგ გასაგებია , ეს გოგო ვინ არის მეთქი ის გკითხე მგონი?!
-ღმერთო ჩემო თებე,რამდენ კითხვას სვამ რა,წამო დავიძინოთ - ხელში ამიტაცა და საძინებელში შემათრია
-დანო! რაღაცას მალავ და ეს მაღიზიანებს
-პატარავ არაფერს ვმალავ, ეგ გოგო მთელი ცხოვრებაა კუდშ მყავს, არ მშორდება, შერეკილივით იმეორებს რომ მის გარდა არავინ შემეფერება და ასე რა
-რა მშვიდად ლაპარაკობ, თუ ეგეთი შერეკილია ღმერთმა იცის რას მოიმოქმედებს
-გოგო! -მკაცრად წარმოთქვა და ზემოდან მომექცა- რა აუტანელი ხასიათი გაგიხდა!
-გეფიცები მიგაკლავ! კარგად იცი რომ ორსულად ვარ და ბევრი რაღაც მაღიზიანებს, მაგალითად შენი საქციელი - გაბუტულმა ვუთხარი და თავი გვერდით გავატრიალე
-როგორ მინდიხარ შენ ხო წარმოდგენაც არ გაქვს - ვნებამორეულმა ჩამჩურჩულა და ერთიანად დამიარა ცხელმა ტალღამ
-ორსულად ვარ და სამწუხარდო შენს ჰორმონებს ვერ დავაკმაყოფილებ!
-ოჰ! ექიმმა გითხრა სე*სი არ შეიძლებაო?
-რა ? რას ბოდიალობ! საერთოდ არ მისაუბრია მაგაზე
-აი ხო ხედავ, ექიმიც ჩემს მხარესაა, რომ არ შეიძლებოდეს ხო გეტყოდა - სიხარულით მითხრა და გავარვარებულ ბაგეებს მაკრობდა ყელზე
-დანიელ..- საცოდავი ხმით ამოიკნავლე და თავად გამიკვირდა ამ ხმის არსებობა
-ჩშ! ერთხელ მაინც მაცადე!
-მაღიზიანებ! - ძლივს შევძელე ტქმა და ვეცადე ტავი გამეთავისუფლებინა
-სუნთქვაზე გეტყობა როგორც გაღიზიანებ! - კოცნას არ წყვეტდა, მე კი ძლიერად ვუჭერდი ზეწარს ხელს და ვცდილობდი ჩემი ვნებები სადღაც შიგნით დამეტოვებინა. კბილებს ძლიერად ვაჭერდი ერთმანეთს ,თუმცა ამაოდ ,როცა მისი ტუჩები მუცელზე შემეხო ისეთმა ტალღამ დამიარა ჩემში არსებული ყველა ემოცია ერთიანად აღმომხდამა,დღეს დედიკოს წაგართმევ რა და არ გაგვიტრა*ო ,მერე კიდე 5-6 თვე რა მოითმენს - ჩემს მუცელთან ჩურჩულებდა და ცხვირს დახორკლილ კანზე მისვამდა. არ ვიცი რა ემოციები ტრიალებდა ჩვენში მაგრამ, მთელი სახლი ჩვენი ეუფორიით იყო გაჟღენთილი.

დილით ისევ წელის ტკივილმა გამომაღვიძა და თვალები მძიმედ გავახილე, ჩემს გულმკერდზე ჰქონდა დანიელს თავი ,ისე მშვიდად ეძინა. გრძელი წამწამებბი, მრგვალი ცხვირი, წინ წამოწეული უჩები და საკმაოდ წამოზრდილი წვერი, ისეთი აღფრთოვანებული ვუყურებდი ,გეგონებოდა პირველად ვხედავდი
-რაო სიმპატიური ქმარი გყავს ხო?- მოულოდნელად გავიგე დანიელის სიტყვები , რომელიც არც კი გამოძრავებულა
-ვაღიარებ მყავს! -მკაცრად განვაცხადე და თმაში შევუცურე ხელი
-მიყვარს თმაზე რომ მეთამაშები ხოლმე, სულ მიყვარდა- თბილი ხმით წარმოთქვა და მუცელზე დამიწყო მოფერება
-იმ ტატას მიხევად ხო? - მოულოდნელად დავსვი შეკითხვა რომელიც შიგნიდან მღრღნიდა
-ხომ გითხარი , ამაზე არ იდარდო თქო გითხარი უკვე. ახლა ავდგები და საუზმეს მოგიტან, შენ და ჩემს გოგოს ან ბიჭს? ვაფშე და ორივე რო იყოს
-დანიელ გაჩუმდი და თუ მაჭმევ მაჭამე - ხარხარით ვუთხარი და საწოლიდან წამოვაგდე
-ჩემო სიცოცხლევ ! - ხმაურიანად მაკოცა ლოყაზე და საცვლის ამარა გავარდა ოტახიდან . რა დარტყმულია ეს ბიჭი . ხალათი შემოვისხი და სამზარეულოში გავედი.ისე სასაცილოდ ფუსფუსებდა რომ ღიმილი ამეკრა სახეზე, ვუყურებდი ამამკაცს რომელზე მთელი ცხოვრება ვოცნებობი, ის კი ჩვენს სახლში, ჩვენს სამზარეულოში ტრუსით და წინსაფრით დაფუსფუსებდა და საუზმეს მიმზადებდა.
-რას დამცინი გოგო!- ფიქრებში გართულს წინ ამესვეტა , მე კი ლამაზად გადავიხარხარე-გაკვდება ეს წინსაფარი ამ ტრუსზე - სიცილით ვუთხარი და ძლიერად გამოვქაჩე საცვლის რეზინა და ხელი სწრაფად გავუშვი
-აუ , მეტკივა ველურო, არ იცი შენ რა სათუთი ქმარი გყავს,
- უ!უ! უსათუთესი - სამზარეულოს სკამზე მოვკალათდი და ტელეფონი მოვიმარჯვე
-ვაი თებეა! ეგ ვიდეოა თუ ფოტო , რასაც იღებ , სადმე რო აღმოჩნდეს ატვირთული დაიღუპები - წინ ამესვეტა ჩვეულ ფორმსა და ბანანით ხელში
-ღმერთო არ მოვკვდე, არ შემიძლია ამდენი სიცილი - უკვე ცრემლები მომდიოდა, წარმოიდგინეთ აი ძაან სოლიდური მამაკაცი, მაღალი, გაშლილი მხარბეჭთ, სერიოზული გამომეტყველებით, ბოხი ხმით , როგორ დგას ჩემს წინ ტრუსით და ვარდისფერი წინსაფრით , ტან ბანანიტ ხელში არც ეს დაივიწყოთ, რაც კი არ მიცინია მგონი ერთიანად ამოვანთხიე ამ დიალადრიან
- ანუ არ მოგწონს ასე რომ ვარ ხო? კაი წავალ და ჩავიცმევ
-აუ კაი რა, არა . იყავი - წყლიანი თვალები მივანათე და მიხვდა რომ ტირილამდე ბევრი არ მქონდა დარჩენილი და გიჟივით მეცა ტუჩებზე
-კაი ჰა, შენი ორსულობის ხათრით დატკბი ჩემი საჯდომის ყურებით - ამ ნარცისს დამიხედეთ რა ,ის იყო უნდა წამეკბინა ,პირი გავღე სატქმელად და კარზე ზარის ხმა გაისმა
- ასე არ გამოხვიდე მისაღებში, მიგაკლავ!- მკაცრად განვუცხადე და კარის გასაღებად წავედი , ხარხარი დამაწია უკან .ქამარი შემოვიჭირე წელზე და კარს დავწვდი, არც მიფიქრია გამეხედა ვინ იყო და რომ გავარე ვინანე
-ოჰ გვრიტებს დილა მშვიდობის
-ტატა!
-გახლავართ , გაიწიე - მკლავში ხელი ჩამავლო და სახლშ შემოსვლა სცადა, მე რის მე ვარ რომ მისი გამოხტომები ამეტანა, წინ გადავუდექი და ყბაშიძლიერად ჩავავლე ხელი
-რას აკეთებ გაგიჟი?
-ჯერ სად ხარ!- კბილებში გაოვცერი და გარეთ გავათრიე
-ხელი გამიშვი დარტყმულო
-მოდი ასე გეტყვი, ჩემს ქმარს, ჩემსოჯახს და საერთოდ ჩემს სახლს ახლოს არ გაეკარები, თორემ
-თრე რამომკლავ? არ გამაცინო , ისეთი სათუთი ხარ , დარწმუნებული ვარ ჭიანჭველის დანახვისაც ცრემლებად იღვრები
-სათუთი ხო?- გულიანად გამეცინა და კედელზე მივაკარი - შენ მე არ მიცნობ ძვირფასო ტატა, როგორი სათუთიც ვარ ჯერ არ იცი- ნერვებზე უკვე კვამლი ამდიოდა, თმაში ძლიერად ჩავავლე და სრული მნიშვნელობით ლიფტში შევტენე
-მეორედ ჩემი სახლის კართან რომ გამოჩნდე,მამა ზეციერიც ვერ აგაწყობს - ნიანგის ცრემლებით მომზირალს ,ხელი გავუში და ღილაკს დავაჭირე - ჩემი გადამტერება ცუდად დაგიჯდება ტატა! ასე რომ დაფიქრდინ - სანამ დაიკეტებოდა კარი მივაძახე და ხალათის სწორებით შევედი სახლშ
-გოგო სადა ხარ ამდენი ხანი ვინიყო? ის დაქნეული გოგო ხო არ მოვიდა ისევ
-არა კაცო, ვიღაც უცხოელი იყო, სართულები აერია და 345 ოთახში როგორ მოვხვდეო , მიმართულება ვაჩვენე და წავიდა - სიმართლის თქმა და დილის გაფუჭებას ნამდვილად არ ვაპირებდი
-ნახე ჩემო ფუმფულა, შენი საყვარელი შოკოლადები და ხილი
-ბოდიში, რა თქვი? ფუმფულა ?- ანთებული თვალებით შევხედე , რაზეც სიცილი ვერ შეიკავა
-ხო რა იყო, ჯერ კიდე გვაქვს რამდენიმე თვე წინ, უფრო აფუმფულდები - მუცელზე ხელი შემომხვია და ჩემი სურნელი რრმად შეისუნთქა
-იცი რას გეტყვი, თუ არ მოგწონვარ აგერ შენი კუბოს ფიცარა ტატა ბრძანდება და უარს არ გეტყვის მერწმუნე - გაბრაზებულმა ვუთხარი და იქვე მდგარ სავარძელში ჩავესვენე
-ეჭვიანობ კაი, ეს ტატა რათ მინდა ვერ გავიგე, ან რატო გწყინს, ლოგიკურია ორსულად ხარ დაა ფუმფულა ხდები
-რა ფუმფულა დანო! ყველა ძვალი მეტყობა სხეულზე, თაბაშირის ჩოჩხივით - ხელები ჰაერში გავასავსავე და გაბრაზებულმა შევხედე , მის კმაყოფილ გამომეტყველებას
-ხო , თუმცა ის პრესიანი მუცელი აღარ გაქვს , ამიტომ ფუმფულდები
-ღმერთო რას გიშავებ ჰა? ეგ პრესები იმიტომ ქრება რომ შენი შვილი იზრდება , გავიგეთ?!- ბალიშ ვესროლე და სავარძელზე შემოვდე ფეხები-ჩემი ფადიშაჰი ცოლი - შემომცინა და გვერდით მომიჯდა
-მაბრაზებ !- მკვლელი მზერა ვესროლე
-მიყვარხარ შვილო, მიყვარხარ ! რას ხედავ აქ გაუგებარს
-ვაიმე დიდი ამბავი რა, მეც რომ სიგიჟემდე მიყვარხარ რა ვუყოთ , შევეჯიბროთ ვის უფრო ძლიერი გრძნობა გვაქვს თუ რა ჰა ? - ჩვენს კინკლაობაზე უკვე მეცინებოდა და ღიმილს ვეღარ ვფარავდი
-იი გაჩერდი! - ლოყაზე მიჩქმიტა და წინსაფარი მოიხსნა
-კაი რა გიხდებოდა - ირონია არ დავაკელი
-გაწამებ !
-კაი ხო - დავნებდი და შოკოლადის კარაქი პურს გადავუსვი
-დღეს ჩემებთან წავიდეთ?
-სად სოფელში?
-ჰო რაიყო? ბებიაშენი და ბაბუაშენი არ მოგენატრა?
-კი,წავიდეთ რავი
-შუადღით გავიდეთ, ორი სამი დღე დავრჩეთ და წამოვიდეთ
-ხო კაკრას მაგ დრომდე მაქ შვებულება სამსახურში
-აპაპააპა. სამსახური და იქაური მტვერი და შმერი არ გამაგონო
-დანო
-არანაირი არაფერი მეტქი გითხარი, დეკრეტული აიღე , უფლებაას არმოგცემ ეგ მტვერი ისუნთქო
-კაი ნუნ მეჩხუბები
-არ გეჩხუბები, მეც მაჭამე მარტო რომ მიირთმევ
-მოდი დე, გაჭამო , მოდი დედიკო
-გითხარი მე შენ გაწამებ მეთქი და ითხოვ !- ღიმილიანი სახე მომანათა და გვერდით ჩამომიჯდა, ასე დაახლოებით ნახევარი საათი ვიჯექით , მერე მივხვდით რომ უფრო დაგვეზარებოდა მომზადება და როგორც იქნა ავდექით.წვრილმანები ჩავალაგე ჩემთვის და დანოსთვის, ფეხსაცმელი , არც ძაან გრილი და არც ძაან თბილი, მაინც სოფელია და რა იცი რახდება. მერე მარკეტში ვიყავიტ , სოფლისთვის ბევრი პროდუქტი ვიყიდეთ წასაღებად. საღამოს უკვე სოფელში ვიყავით,არ ვიცი გითხარით თუ არა ,მაგრამ ჩემი აწ უკვე დედამთილი ჩემი დამრიგებელი და მასწავლებელი იყო, დანახვისთანავე გულიანად გადამეხვია,არც ჩემმა მამამთილმა დამაკლო სითბო და სიყვარული. ბებიაჩემს და ბაბუაჩემს დავურეკე და ვთხოვე რომ გამოსულიყო. ალბათ მთელი ღამე გადავათენეთ, ვიცინეთ,ვიხალისთეთ,ასე კარგად პირველად ვიგრძენი თავი,თითქოს ყველა ის დანაკლისი სითბო ერთიანად ამინაზღაურდა.თითქმის სამი ხდებოდა რომ დავიშალეთ და დასაძინებლად ავედით მე და დანიელი.გადაღლილებს ჩაგვეძინა.
სამი დღე გავატარეთ სოფელში,ისეთი სიმშვიდე ვიგრძენი ,ისეთი დასვენებული ვიყავი, რომ თბლისში წამოსვლა არც მინდოდა, მაგრამ დანოს სამსახური ჰქონდა და თან თათს და ნიკუშას ქორწილი იყო ორ დღეში.მთელი გზა თითქმის მეძინა . სახლში რომ მივედით დანომ გამაღვიძა და ხელში აყვანილი შემიტანა ლიფტში, ისეთი მოტენთილი ვიყავი ვერაფრის ამოტანაში ვერ დავეხმარე ,დივანძე მიმეძინა. გაღვიძებისას დანიელი გვერდით არ დამხვდა , ტელეფონინ მოვძებნე და დავრეკე
@
-დანო სად ხარ?
-უიჰ ვიღაცას ქმარუკა მონატრებია, ჩემთან არის თებე ,ჩემო საყვარელო
-რას ქვია შენთან ? - ხმისკანკალით ძლივს აღმომხდა სიტყვები
-ვაიმე ველური კი ხარ მაგრამ ძააან სულელი
-ტატა მე შენ რა გაგაფრთხილე
-უკაცავად საყვარელო ,მაგრამ შენი ქმარი თავის ფეხით მოვიდა, სულ არ ვყოფილვარ თქვენთან
-ტელეფონი მიეცი ახლავე
-უფს, არ შემიძლია-რას ქვია არ შეგიძლია გოგო - უკვე ყვირილზე გადავდიოდი
-ნუ წიქვინებ რა
-ტატა სკალპს აგაძრობ! ტელეფონი დანიელს მიეცი
-შენ რა შეუგნებელი ხარ ღმერთო! ვერა თქო, ჩემს ბასუნას სძინავს და შენს გამო ვერ გავაღვიძებ!
-უკაცრავად!
-ოო ტვინი შეჭამე რა უკვე !
-ტატა მეთქი!ალო ტატა! ჯანდაბა -სიმწრისგან ბოლო ხმაზე ვიყვირე, საწოლიდან წამოვვარდი, სპორტული შარვალი და მაისური გადავიცვი და გიჟივით ვეცი ტელეფონს,დანიელის ესემესი დამხვდა, ი წამს მეგონა რომ , გაუგებრობა იყო ტატას პასუხი და მართლა დანო მწერდა მაგრამ , იმედები საშინლად გამიცრუვდა. გავხსენი ჩემი და დანოს ჩატი და გულში ძლიერი ჩხვლეტა ვიგრძენი
‘’ჩემს ბასუნას უშფოთველად სძინავს, ნუ გვაწუხებ ცოლო!“ - დანიელი და მისი შიშველი ფოტო გამომიგზავნა, სადაც მის გულმკერდზე ედო თავი და ურცხვად იღიმოდა,ისეთი გულის რევის შეგრძნება დამეუფლა, ისეთი ზიზღის სიტყვებით აღწერა შეუძლებელია. არ ვიცოდი რა მეფიქრა ,რა მეღონა.ვიცოდი რომ დანიელი ამას ძალიტ არ გააკეთებდა , საკუთარ თავზე მეტად ვენდობი და იმას ვერ დავიჯერებ რომ მიღალატა,იქნებ იმ კახ*ამ ძალით მოაწყო ეს ყველაფერი,იქნებ ... იქნებ ... საკუთარ თავს ველაპარაკებოდი რომ მუცელში ძლიერი ტკივილი და თავბრუსხვევა ვიგრძენი, წონასწორობას ვეღარ ვიკავებდი თავში ყველაფერი ტრიალებდა ,ერთადერთი რაც დავინახე ჩემი სისხლიანი სპორტულის შარვალი იყო.
ავტორი:
ხალიჩაზე მძიმედ დაეცა და აზროვნების უნარი ერთმეოდა , მისი ნაცრისფერი შარალი წითლად შეიღება და თებეამ გონება დაკარგა. ტელეფონზე ზარი გაუჩერებლად ისმოდა მაგრამ გონდაკარგული დადიანს პასუხი არ შეეძლო. თათამ მისი მობილური რეკვით ააფეთქა, არ პასუხობდა. დანიელს ურეკავდა გაუჩერებლად,მაგრამ არც ის პასუხობდა. არ უნდოდა რამე ცუდი ეფიქრა მაგრამ ,მაინც გადაწყვიტა დის და სიძის სახლში წასვლა. გაუჩერებლად რეკავდა ზარს, იცოდა რომ თებე მაინც უნდა ყოფილიყო სახლში, დანიელმა მიწერა რომ ჩამოსულები იყვნენ და თებეასმაინც უნდა ყოფილიყო სახლში, დანიელმა მიწერა რომ ჩამოსულები იყვნენ და თებეას ჩაეძინა. იმდენად აჟიტირებული იყო თავისი ქორწილის მოლოდინში რომ მძინარე დასაც კი გააღვიძებდა ა საჭორაოდ. დიდხანს რეკა ზარი ,მაგრამ არავინ გამოეხმაურა. გადაწყვიტა სახელური მოესინჯა და ჩამოწევისთანავე მიხვდა რომ ღია იყო.გული საშინლად აუჩქარდა, თებეს რაც არ უნდა ღრმად ძინებოდა ყოველთვის პასუხობდა ტელეფონს. სახლში გულის კანკალით შევიდა , მისაღებში მიმოიხედა და არავინ დახვდა, რამოდენიმეჯერ დაძახა დის სახელი თუმცა პასუხი არავინ გასცა.აჩქარებული ნაბიჯებით წავიდა ნახევრად ღია საძინებლის კარისკენ ,ფრთხილად შეაღო ,მაინც ფიქრობდა რომ თებეს ეძინა. კარის შეღება და მისმა კივილმა მტელი სახლი შეაზანზარა
-თებე! თე , ჩემო სიცოცხლე გაიღვიძე, თებე,გეხვეწები გაიღვიძე, დაიკო გთხოვ
უმისამართოდ ატრიალებდა თავს ,თითქოს მშველელს ეძებდა, ხედავდა ფერდაკარგული უფროსი და წითლად შეღებიილ ხალიჩაზე როგორ იწვა და გულში ძლიერად ეტკინა რაღაც, ტელეფონს გჟივით დასწვდა,ჯერ სასწრაფო გამოიძახა, მერე ნიკუშასთან დარეკა , ბიჭმა საცოლის ლაპარაკიდან მხოლოდ ტებეს ცუდად ყოფნა გაიგო, გოგონა ისე გულამოსკვნილი ტიროდა მისი სიტყვების გარჩევა შეუძლებელი იყო. სასწრაფო მალევე მოვიდა და უკან ნიკუშაც მოჰყვა. ოტახში შესულს თებეს დანახვისას ისეთი განცდა დაეუფლა თითქოს ვიღაც ძვირფასი წაართვეს და ვეღარასდროს დაიბრუნებდა, უყურებდა საცოლეს რომელიც თავისი დის უგონო სხეულს როგორ დაჰყურებდა და გულამოსკვნილი ტიროდა. ცოლს მივარდა და გულზე ძლიერად მიიხუტა
-ნიკუ, უშველე გთხოვ,ლამის არ სუნთქავდა, გეფიცები არ სუნთქავდა
-დამშვიდი ჩემოპატარავ, ყველაფერი კარგად იქნება,თებროლე ძლიერია გადაიტანს
-არ ვიცი , მტელი ორმოცი წუთი ვრეკავდი არმპასუხობდა, რომ მოვედი ასე ვიპოვე, დანიელს ავუფეთქე ტელეფონი სად ჯანდაბაშია, ასე როგორ დატოვა ჩემი და გეკითხები - ტირილი კივილში გადასდიოდა , როცა ექიმმა შეაწყვეტინა
-პაციენტი ორსულად იყო ?
-დიახ ექიმო,კი ჩემი და ორსულადაა, ბავშვი კარგად იქნება
-ვწუხვარ ამას რომ ვამბობ ,მაგრამ დიდი შანსია რომ მუცელი მოეშალა - ამოს გაგება და თათას მუხლებში ჩაკეცვა ერთი იყო
-თათა, თათა
-ძალიან ვწუხვარ, ჩვენ სასწრაფოდ უნდა გადავიყვანოთ, რომელიმე თქვენდაგნი უნდა გამოგვყვეს,გთხოვთ
-თათა, წამოდექი . პატარავ თებეს სჭირდები ადექი - საცოლე წამოაყენა და სასწაფო დახმარების ექიმებს უკან გაყვნენ. თათ თებესთან ერთად წავიდა ნიკუშა კი გაგიჟებული მიყვებოდა უკან, თან დანიელთან რეკავდა, მაგრამ ის არ პასუხობდა
-ჯანდაბა შე სი*რო სად აგდიხარ - იღრიალა და გამწარებულმა მუშტები ურტყა საჭეს.
თათა მუხლებში იყო ჩკეცილი და უგონო დას თმაზე ეფერებოდა, ღმერთს ევედრებოდა რომ თებესაც და მის პატარაასაც ყველაფერი კარგად ჰქონოდათ. კლინიკაში ჯერ კიდევ უგონოდ შეიყვანეს თებე, ტირილით მიჰყვებოდა თათა და ნიკუშას ძლიერად ებღაუჭებოდა
-თქვენი შემოსვლა არ შეიძ₾ება, აქ დაგველოდეთ- მკაცრად უთხრა ექიმმა და კარი დაიხურა.თათა კედელთან ჩაიკეცა და დასიებული თვალებით შეხედა სქმროს
-მითხარი რომ კარგად იქნებიან - მისის ტირილი ვედრებაში გადადიოდა
-ჩემო პატარავ, დამშვიდდი ,კარგად იქნება . ძლიერია ხომ გითხარი ეს ხო ჩვენი ტებროლეა , რა გჭირს - ძლიერად მიიხუტა ქალი და თვითონას ანერვიულებული, თმაზე ეფერებოდა. გულში დანიელს ლანძღავდა და აგინებდა, არავინ იცოდა სად იყო, არც პასუხობდა ტელეფონს , არც ესემესებს, ბოლო რაც ნიკუშამ მიწერა , თებე ცუდად გახდა, იყო. ერთ საათზე მეტი იყო გასული ,ექიმი კიდევ არ ჩანდა, თათა ბოლთას სცემდა .ნიკუშა წინდა უკან დადიოდა და დანიელტან დაკავშირებას ცდილობდა, თუმცა ამაოდ .
ცოტახანში ექიმი გამოჩნდა ,დაფეთებული ნიკუშა მივარდა ექიმს და მხრებში ჩააფრინდა
-ექიმო, ექიმო როგორ არის თებე
-თქვენ მეუღლე ხართ?
-არა, მე სიძე ვარ
-მე მისი დავარ ექიმო
-დაწყნარდით ქალბატონო ,ბატონო ტქვენც დამშვიდდით, ტქვენი და კარგად არის , ძლიერი სისხლდენა ჰქონდა , ღმერტს მადლობა რომ მესამე ჯგუფის რეზუს დადებითი სისხლი გვქონდა კლინიკაში, ახლა ვუსხამთ
- ბავშვი? - მწარეთ წარმოტქვა თათმ
-ძალიან ვწუხვარ - ექიმის სიტყვებმა თათს ფეხებში ძალა გამოაცალა და იქვე ჩაიკეცა
-ჩემო პატარავ -ამოიკნავლა გოგონამ და კედელს მიადო თავი
-ბავშვის გადარჩენა ვერ მოხერხდა, თითქმის ერთი საათი იყო გოგონა უგონოდ,ბევრი სისხლი დაკარგა, ნაყოფი სუსტად ემაგრებოდა საშვილოსნოს . როგორც ჩანს სტერსში იმყოფებოდა. ანალიზებს გავუკეთებთ , გამოკვლევებს ჩავუტარებთ და სრულ ანამნეზს მერე გეტყვით. ახლა დაგტოვებთ.
-ექიმო , მის ნახვას როდის შევძლებთ? - ისეთი ხმა ამოუშვა ნიკუშამ,საკუთარი თავის თავად გაიკვირვა
-ახლა უგონოდ არის , სისხლს ვუსხამთ, როცა მოვა გონს აუცილებლად შეგიშვებთ - ეს თქვა და უხმოდ ჩამოშორდა წყვილს.
დანიელი რას აკეთებდა?
იწვა და ტატას თქმის არ იყოს უშფოტველად ეძინა. მძიმედ გაახილა თვალები და უცნობ გარემოს მოავლო თვალი.თავი საშინლად სტკიოდა, მძიმედ გადმოასრიალა ფეხები საწოლიდან და საკუტარი თავის გაუკვირდა.ვერ იგებდა რატომ იწვა საცვლისამარა ,უცხო სახლში,უცხო საწოლში. ბოლოს რაც ახსოვდა ტატას ზარი იყო, მასთან განწირული კიოდა და შეხვედრას სთხოვდა. თებეს დატოვება არ უნდოდა ,მაგრამ ამ ტატასთან ერთხელ და სამუდამოდ უნდა მოეგვარებინა სიტუაცია . ტატას კარზე მძიმედ დარეკა ზარი და პენუარში ჩაცმული გოგონა აესვეტა წინ.
-დანუს მოხვედი
-ტატა რა გინდა, გეკითხები რა შემე*ი
- კარგი რა ეგრე რატო ლაპარაკობ? შენტან ლაპარაკი მინდოდა და იმიტომ დაგირეკე . მოდი რატო დგახარ გარეთ
-იმედი მაქვს სისულელეების ლაპარაკს არ დაიწყებ,ცოლი მყავს,ქალი რომელიც მტელი ცხოვრებაა მიყვარს და ეს შენ კარგად იცი. ადრეც გითხარი რომ ჩემი გული თებეს ეკუთვნოდა
-ვიცი ,ვიცი , მაგრამ მე არ გეცოდები?
-გოგო რას ქვია მეცოდები , შენ ტავი ხო არ მიგირტყამს სადმე, მე შენთვის საბაბიც არ მომიცია რომ აესე გაგიჟებულიყავი
-ვიცი,მაგრამ
-რა მაგრამ ტატა? ჩემი ცოლი ორსულად არის ხვდები? შენ კიდე შენი შიზოფრენიებიტ მას აფორიაქებ. დაიმახსოვრე მე და შენ არასდროს არსებულა დ არც არასდროს იარსებებს!
-კარგი ხო, დამშვიდდი, ყავა მაინც დალიე რა
-არ მინდა
-გთხოვ ,მართლა მინდა რომ ბოდიში მოგიხადო , მართლა არ მინდოდა ასე გამოსულიყო
-დაასრულე?
-კი უბრალოდ ყავა დავლიოთ , მშვიდად გეტყვი ჩემს სათქმელს და დავიშალოთ
-კარგი,კარგი -გოგონა სიხარულით შევარდა სამზარეულოში და ორი ფინჯანით ხელში დაბრუნდა
-აი შენი ყავა,დანუს
-მადლობა - ისე სტკიოდა თავი მართლაც უნდოდა ყავის დალევა , ფინჯანი აიღო და ერთი დიდი ყლუპი მოსვა და გოგონას დაელოდა, როდის ეტყოდა თავის სათქმელს
-დანუს, ხო იცი რომ პირველად რომ გაგიცანი მაშინვე შემიყვარდი
-ტატა გთხოვ, არ ვაპირებ რომ . ვაპირებ .. მე ..
მერე კი საწოლში საცვლის ამარა აღმოჩნდა, წამებში გააანალიზა სიტუაცია და საწოლიდან წამოფრინდა, იქვე მიყრილი ტანსაცმელი ამოიცვა და გიჟივით გავარდა საძინებლიდან
-ტატა! - მისი ხმა როგორც ჭექა-ქუხილი ისე გაისმა
-ჩემს ბასუნას გაუღიძია
-რა ბასუნა გოგო! რა ჩამიყარე იმ ყავაში - თმაში სწვდა გოგონას და კედელზე მიანარცხა
-რა და გამბედაობა ბასუ, მუხტი გჭირდებოდა და აი მუხტიც-თებე როგორ არის? ბიჭო შენ შიგ ხო არა გაქ ეეე, სად ტრა*ში ეგდე, გავხეთქე ტელეფონი,გოგო რამის ხელებში ჩაგვაკვდა და შენ სად ეგდე მეთქი დანიელ - ღრიალებდა ნიკუშა ტელეფონში
-ნიკა! ნიკა ნუ მაგიჟებ სად ხართ მეთქი
-სად და კლინიკაში შე ყლ*ო! - შეაკურთხა და