Unicode;

ကျောင်းဆေးပေးခန်းအရောက် ဆရာဝန်ကိုမတွေ့တာကြောင့် ဘယ်ကိုအလေလိုက်နေလဲမသိဘူးဆိုပြီး တွေးလိုက်မိသည်~

ဆေးတွေထားတဲ့စင်ပေါ်မှာရှိတဲ့ ဆေးခြင်းတောင်းတွေထဲကမှ အနာထည့်တဲ့ ဆေးရည်လေးကိုယူ၍ ဂွမ်းဖြင့် Kooရဲ့ ဘယ်ဘက်လက်ရဲ့လက်ညိုးမှရှရာ‌လေးကို ပိုးသေအောင်ဂွမ်းအနည်းငယ်ဖြင့်ဆေးရည်ကိုစွတ်၍ သုတ်ပေးလိုက်သည်~

“စပ်တယ် ဆော့ဂျင်...”

Seokjin;ခဏပဲနော် ပြီးရင်ပျောက်သွားလိမ့်မယ် နာရင်ကိုယ့်လက်ကို ခပ်ကျစ်ကျစ်လေးဆုတ်ကိုင်ထားလိုက်~”

ရှရာမရှိတဲ့ Jungkook ရဲ့ ညာဘက်လက်ကတော့ဆော့ဂျင်ရဲ့ဘယ်လက်တစ်‌ဖက်ကို ကျစ်နေအောင်ဆုတ်ထားမှာ အသေအချာပင်~

“ကဲ ပလာစတာလဲကပ်ပြီးပြီဆိုတော့ရပါပြီ...”

Jungkook;“ကျေးဇူးပါနော် Seokjin
ဒီနေ့တနေ့တည်းနဲ့တင် Seokjin ကိုအလုပ်ပိုစေမိနေပြီ”

Jungkook ဆော့ဂျင်ရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကိုအခုထိလွှတ်မပေးသေးဘဲ ယုန်သွားလေးတွေပေါ်သည်အထိ ပြုံးပြပြီးကျေးဇူးတင်စကားပြောလိုက်သည်~သူသိတာပေါ့ သူ့ကမ္ဘာငယ်လေးက သူ့ရဲ့အပြုံးတွေကိုသိပ်ကြွေနေတာ~

Seokjinသိပ်သဘောကျသည်...Kooကပြုံးလိုက်ရင် သိပ်ကိုချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းလို့ ဖက်နမ်းချင်လောက်အောင် အထိသူ့ကိုဆွဲဆောင်နိုင်သည်~မိန်းကလေးသာဆို သူချက်ချင်းရည်းစားစကားပြောမိမှာ~Kooကယောင်္ကျားလေးဖြစ်နေတာကြောင့် ညီလေးတစ်ယောက်လိုခင်ဖို့ပဲဆုံးဖြတ်လိုက်သည်~

Seokjin;“ရပါတယ် ကိစ္စမရှိပါဘူး Koo ကလည်းတစိမ်းဆန်တဲ့စကားတွေသိပ်ပြောတာပဲ...”

Jungkook အလွန်ပင်ကျေနပ်မိသည်... သူSeokjinကို ခက်ခက်ခဲခဲလိုက်ခဲ့ရမယ်ထင်ခဲ့တာ သူ့ကမ္ဘာငယ်လေးကအခုဆိုသူ့ကိုအတော်လေးကိုခင်မင်နေပုံကသည်~

ဒါတွေက သူ့ကမ္ဘာငယ်လေးရဲ့ထုံးစံပဲလား?
လူတိုင်းကိုဒီလိုရောပြီး ရည်းစားဖြစ်ရင်တစ်ပတ်မတိုင်ခင်ကျဖျက်ပြီး ထားခဲ့တာများလား
ဟုလည်း သူ့မှာတွေးပူရသေးသည်...ပျော်ပေမယ့် လွတ်လွတ်လပ်လပ်မပျော်နိုင်တဲ့ဘဝ...

Seokjin;“Koo ဘာတွေတွေးနေတာလဲ~”

Jungkook;“ဘာမှမတွေးပါဘူး Canteenက ဖန်ခွက်ကိုသွားလျော်ဖို့စဉ်းစားနေတာ...”

Seokjin;“ဖန်ခွက်ကိစ္စဆိုထားလိုက်တော့ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းYoongiရှင်းပေးပြီးသွားလောက်ပြီ!အခုတော့အတန်းထဲသွားကြရအောင်~"

“ဟုတ်”

Seokjin;“ကိုယ့်လက်ကိုခဏလွှတ်ပေးပါအုံး
ဆေးခြင်းတောင်းတွေနေရာတကျပြန်ထားမလို့!”

Jungkook;“အာ ဆောတီး~”

~~~

ကျောင်း Corridor ကနေလမ်းလျှောက်ရင်း
Koo ကိုဘယ်လိုစကားစရှာရမလဲခေါင်းစားနေသည်..

Seokjin;“‌အော့ ဒါနဲ့ PH no အပြန်အလှန်ယူထားကြမလား?”

Jungkook;“ဟုတ်ကောင်းတာပေါ့ အရေးအကြောင်းဆက်လို့ရတယ်..”

Jungkook မှာတော့ သူမစုံစမ်းရဘဲ သူ့ကမ္ဘာငယ်လေးပေးမယ့် ဖုန်းနံပါတ်ကိုရတော့မှာကြောင့် အပျော်ကြီးပျော်နေမိသည်~

Seokjinနဲ့ Jungkook လည်း ဖုန်းနံပါတ်အပြန်အလှန်လဲပြီး သူတို့တတ်ရမယ့် Majorအတန်းဆီအတူတူသွားခဲ့ကြသည်~

သွားနေတဲ့လမ်းတစ်လျှောက် Jungkookတစ်ယောက်စကားမရှိစကားရှာပြီး သူ့ရဲ့ကမ္ဘာငယ်လေးကို မေးခွန်းပေါင်းစုံမေးနေလေသည်~

~~~~

Seokjin;“ကိုယ်တို့ကနောက်ဆုံးတန်းမှာပဲထိုင်တာ အဆင်ပြေလား?”

Jungkook;“ဟုတ်ပြေပါတယ်~”

Seokjin အတန်းထဲက သူတို့ခုံ၌ နရံထောင့်ဘက်ကိုအကြည့်ပို့မိတော့ လွယ်အိတ်ပေါ်ခေါင်းအုံးကာအိပ်တဲ့ သူ့ရဲ့ရေခဲတုံးသူငယ်ချင်း... ဆော့ဂျင်ယွန်းဂီဘေးနေရာဝင်ယူလိုက်၍ Koo ကိုပဲ Namjoon ထိုင်တဲ့ထိုင်ခုံဆီနေရာပေးလိုက်သည်..

“အော့...ဆော့ဂျင် ရောက်လာပြီလား!?”

ရုတ်တရက် ယွန်းဂီကခေါင်းထောင်လာကာ
မေးလာသည်...

Seokjin;“Yoongi..ငါသူ့ကိုပါ ငါတို့နဲ့အတူထိုင်ဖို့ခေါ်လာတယ် အမည်က ဂျွန်ဂျောင်ဂု~”

Yoongi;“ခုနကတွေ့တဲ့တစ်ယောက်မလား?
ငါ့နာမည်က Min Yoongi~”

Jungkook;“ဟုတ် တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်!”

Yoongi;“ငါရောပဲ~”

Seokjin;“Yah! အခုမှသတိရတယ်ကျန်း
Yoongi...မင်း Park Jimin ကိုတွေ့မိလား?”

Yoongi;“JijiကUsမှာ သူ့အဖေရဲ့Company လက်ခွဲဖွင့်တယ်ဆိုလား အဲ့မှာသွားဦးစီးမလို့တဲ့ ကျောင်းတောင်တစ်လနားမယ်ကြားတယ်...”

Seokjin;“သူတို့က‌ကောက်ခါငင်ကာကြီး..
ဒီလိုဆိုလို့ ကင်မ်ဆော့ဂျင်က‌ကျော်ပေးမယ်မထင်နဲ့!ဟိုကိစ္စ‌ကိုတော့ ရှင်းရမှာဖြစ်မယ်..!”

Yoongi;“ဘယ်ကိစ္စလဲ?”

Seokjin;“ရှိတယ် သူနဲ့ငါထိပ်တိုက်ရှင်းရမယ့်ကိစ္စ ငါ့ကိုသူ့ဖုန်းနံပါတ်ပေးစမ်းကွာ မင်းသိတယ်မလား? သူနေတဲ့နိုင်ငံအိပ်ချိန်ကျမှဖုန်းဆက်ပြမယ်~”

Yoongi;“Jiji ကိုမနှောင့်ယှက်ပါနဲ့ Seokjinရာ..”

Seokjin;“Yah!! မင်း...မဟုတ်မှ Park Jimin ကိုကြိုက်နေတာလား? အမြဲတမ်းကာစည်းကာစည်းနဲ့!!”

Yoongi;“အဟမ်း မဟုတ်တာတွေကွာ..”

“ဒါဆိုဖုန်းနံပါတ်ပေးလေ! ငါကတော့ရှင်းစရာရှိတာရှင်းမှာပဲ..”

Yoongiလည်းပြောမရတာနဲ့ Jiji ph no ကိုပေးလိုက်သည်~

Jungkook သူ့ကမ္ဘာငယ်‌လေးကသူနဲ့စကားမပြောဘဲ Yoongiဆိုတဲ့တစ်ယောက်နဲ့သာ Jimin အကြောင်းပေါက်ပေါက်ဖောက်‌နေတာကြောင့် နိုင်ငံခြားကPark Jimin ကိုတောင်စိတ်ထဲကနေမေတ္တာပို့နေမိသည်~ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေသလိုခံစားချက်ကြီးက ဘာကြောင့်မှန်းမသိဝင်လာတယ်~

.................................................................

မီးရောင်စုံထွန်းလင်းတောက်ပနေတဲ့ Bar ရဲ့အခန်းတစ်ခန်းမှာJungkook တို့အဖွဲ့တစ်ခွက်တစ်ဖလားကစ်နေကြသည်~

Min Hyuk;“ဘယ်လိုလဲ ဂျောင်ကြီးအခြေအနေလေး ဆိုပါအုံး ကင်မ်ဆော့ဂျင်ကိစ္စ?”

Jungkook;“Jeon Jungkook ပဲလေကွာ မပိုင်ရင်ခြင်တောင်လူငှားနဲ့ရိုက်ခိုင်းတယ် အဟက်!”

Eunwoo;“အခုနေများ အဲ့တစ်‌ယောက်သာမင်းကိုတွေ့သွားကြည့် မှတ်မိမှာတောင်မဟုတ်ဘူး ငါတို့တောင်မင်းနဲ့ငယ်ပေါင်းတွေမို့လို့ မင်းရုပ်ကိုမှတ်မိတာ နေ့လည်ကများငါတို့ရဲ့တစ်မိုးအောက်ဂျေကေကြီးက မူကြိုကျောင်းတတ်မယ့်ကလေးလိုလိုအူကြောင်ကြောင်ရုပ်နဲ့”

Min Hyuk;“ဟုတ်ပါ့ Eunwooရယ် အခုနေမင်းကို Seokjin တွေ့သွားရင်ဘယ်လိုတောင်ဖြစ်မလဲမသိ လူများမှားမလား ဘာလားပဲ!”

Jungkook;“ငါကသူနဲ့တွေ့မှာဆိုးလို့တောင် အခန်းငှားပြီးသောက်တာ ငါ့တွေ့သွားလို့မှတ်မိနေမှ ဒုက္ခလှလှနဲ့တွေ့နေအုံးမယ် ပြီးတော့မင်းတို့နော် ကျောင်းမှာငါ့ကိုမသိချင်ယောင်ဆောင်နေကြ!”

Eunwoo;“သိပါတယ်ကွာ.ငါတို့ကပြိုင်ပွဲကို
သန့်ရှင်းစွာပြိုင်မှာပါကွ”

Min Hyuk;“အဲ့တာ‌တွေခဏထား Karaoke ဆိုကြမလား?”

Eunwoo;“မေးမနေနဲ့ ဆိုပြီးသားပဲ ချဘရို!”

Min Hyuk;“ဂျောင်ကြီး မင်းရော!”

Jungkook;“တော်ပြီ မင်းတို့ဘာသာဆိုကြ....”

ထိုအချိန် Jungkook ဖုန်းဆီဝင်လာတဲ့ ဖုန်းနံပါတ်တစ်လုံး သူ့ကမ္ဘာငယ်အထင်နဲ့ Contact Nameကိုအမြန် ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် Usက သူရဲ့အဆက်‌‌ဟောင်းဖြစ်‌နေတာကြောင့်  ဖုန်းကိုစားပွဲပေါ်ပြန်ပစ်ချလိုက်သည်....

Eunwoo;“မင်းနဲ့ဟိုရက်ကပျက်သွားတဲ့မင်းစော် ဂျူလီယာမလား?”

Jungkook;“မဟုတ်ဘူးUs တုန်းကတွဲခဲ့တဲ့Minara!”

Min Hyuk;”ဂျောင်ကြီး မင်းနိုင်ငံခြားကအရှုပ်ထုပ်တွေကို သေချာမရှင်းထားဘူးလား?”

Jungkook;“ငါလည်းရှင်းတာပဲ သူတို့ကသာလာလာနွယ် နေတာ...”

Eunwoo;“ထားလိုက်တော့ Min Hyuk Karaokeဆိုမယ်ဆို ဖွင့်လေ...!”

Min Hyukနဲ့ Eunwoo လည်း Karaokeဆိုလိုက် ကလိုက်နဲ့တော်တော်လေးကိုအလုပ်ဖြစ်နေသလို jungkook
တစ်‌ယောက်ကလည်းWine ခွက်လေးကိုလှုပ်ရမ်းရင်း စိမ်ပြေနပြေစိမ်ခံသောက်၍ သူ့ကမ္ဘာငယ်လေးအကြောင်းကိုတွေးတောနေခဲ့သည်~

Wineလိုမျိုးမင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုလည်းကိုယ်တစ်နေ့စွဲစွဲလမ်းလမ်းဖြစ်ချင်လိုက်တာကွာ...

.................................................................

ဒီနေ့ဟာကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်တာကြောင့် Seokjin တစ်ယောက် ဘယ်သွားရင်ကောင်းမလဲလမ်းပျောက်နေခဲ့သည်~

Seokjin;“အာ သိပြီ အဟက် အခုကိုရီးယားမှာ မနက်ဆိုတော့ ဂျီမင်းနေတဲ့နိုင်ငံမှာ အဟင်းး တွေ့ကြသေးတာပေါ့ ဟဟ....”

Seokjin မဆိုင်းမတွဘဲ Yoongi ပေးထားတဲ့ Park Jimin ဖုန်းနံပါတ်ကိုဆက်လိုက်သည်~
ဖုန်းဆက်တာကိုချက်ချင်းကိုင်တဲ့ Jiminကြောင့် စိတ်ထဲဘဝင်မကျ~

Jimin;“ပြော! Babe Kim Seokjin Lay

အင်မ်း Babe ကိုမနှုတ်ဆက်ဘဲ ထွက်သွားလို့ရန်လာတွေ့တာလား?”

ဆော့ဂျင်အခုမှစဆက်ဖူးပေမယ့် ဂျီမင်းကသူမှန်းသိနေတာကြောင့်စိတ်ထဲဘဝင်မကျ...

Seokjin;“မင်း!ငါမှန်းဘယ်လိုသိတာလဲ?”

Jimin;“ကိုယ့် Babe လေးပဲကိုယ်သိတာမစမ်းပါဘူး”

Seokjin;“Babeတွေ မBabeတွေလာလုပ်မနေနဲ့ ဟျောင့် မင်းယောက်ျားမလား ယောင်္ကျားဆိုငါ့ကိုနာမည်ခေါ် ! ငါ့နာမည်မှာ Babe တစ်လုံးမှမပါဘူး!”

Jimin;“ယောက်ျားဖြစ်တာနဲ့ Babe ခေါ်တာနဲ့ဘာမှလည်းမဆိုင်ဘူး စိတ်ကလည်းကြီးလိုက်တာ ကဲထားပါ အမိန့်ရှိပါအုံး လူအိပ်ချိန်ကြီးဖုန်းဆက်ရတဲ့အကြောင်းလေး~”

Seokjin;“ဟုတ်သား ငါမေ့သွားတာ မင်းတို့နိုင်ငံကအခုဆို ညဉ့်နက်နေပြီပဲ!”

Jimin;“အဟက် အမေ့ကောင်းနော် တမင်အချစ်စမ်းနေသလိုတောင်ထင်ရတယ်”

Seokjin;“မရိနဲ့ကွာ ငါမင်းကိုလိုရင်းပဲပြောမယ်! မင်းနဲ့ငါနဲ့စေ့စပ်ဖို့ကိုသဘောတူလိုက်တယ်ဆို အဲ့တာဘာအချိုးချိုးတာလဲ?”

Jimin;“အိုး ဒါကသဘောမတူလည်းဖြစ်လာမယ့်ကိစ္စကို မူမနေပဲကိုယ်ကတစ်ခါတည်းသဘောတူလိုက်တာလေ Babe ရ..”

Seokjin;“ငါမင်းအိမ်အထိလိုပ်လာပြီးဆွဲထိုးမှာနော် ပေါက်ကရတွေလာပြောမနေနဲ့!”

Jimin;“လွမ်းနေတာနဲ့ အတော်ပဲမြန်မြန်ကိုယ့်ဆီလာခဲ့!”

“Park Jimin!!!”

သူ့နာမည်ကိုအသံကျယ်ကျယ်အော်ခေါ်လာတာကြောင့် ဂျီမင်းနှစ်လိုဖွယ်ပြုံးမိသည်...

Jimin;“တိုးတိုးပြောပါ ကိုယ်နားထောင်နေပါတယ်”

Seokjin;“စေ့စပ်ပွဲကိုသဘောမတူဘူးလို့ မိဘတွေကိုပြန်ပြောလိုက် မင်းကြောင့်အခုငါ သားဆိုးသားမိုက်ဖြစ်နေပြီ~”

Jimin;“ကိုယ်ဘက်ကတော့မိဘတွေသဘောအတိုင်းလုပ်မှာမို့အားနာလိုက်တာ အခုနေ Babe ရှုပ်ချင်သရှုပ်လို့ရသေးတယ် ဘာလို့ဆို Babe လေးကကိုယ်နဲ့မကြာခင်အဟက်...တာ့တာ ”

ပြောချင်ရင်ပြောပြီးဖုန်းချသွားတဲ့ Park Jimin ကြောင့် ဆော့ဂျင်မကျေမချမ်းဖြစ်ပြန်သည်~ဖုန်းပြန်ဆက်ပြန်တော့လည်း ဆက်ပိတ်ထားသည်နဲ့တိုးတာကြောင့် လူကUs အခုပဲထိလိုက်ပြီး ပွဲကြမ်းချင်လောက်တဲ့အထိစိတ်ကတို‌နေပြီ~

~~~~

Jungkook သူ့ကိုတစ်ချက်လေးတောင်ဖုန်းမဆက်တဲ့ သူ့ကမ္ဘာငယ်လေးကြောင့် သူကပဲစဆက်မိသည်~

ဆက်နေတာကြာပြီဖြစ်ပေမယ့် လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသောဖုန်းနံပါတ်မှာလိုင်းမအားသေးပါသဖြင့် ခေတ္တစောင့်‌ဆိုင်းပြီးမှပြန်လည်ခေါ်ဆိုပါနှင့် တိုးနေတာကြောင့် လူကစိတ်တိုလာပြီး ဘေးမှာရှိတဲ့ ပန်းအိုးကို နံရံဆီပစ်ပေါက်ပလိုက်သည်~

ဘယ်သူနဲ့ကြူနေလို့ မောင့်ဖုန်းတောင်မကိုင်နိုင်ရတာလဲ မောင့်ကမ္ဘာငယ်ရယ်.....

မျှော်နေတဲ့သူလေးတွေရှိလို့ ကျော်အပ်ပုဒိတ်ပေးလိုက်ပါပြီ~

Zawgyi;

ေက်ာင္းေဆးေပးခန္းအေရာက္ ဆရာဝန္ကိုမေတြ႕တာေၾကာင့္ ဘယ္ကိုအေလလိုက္ေနလဲမသိဘူးဆိုၿပီး ေတြးလိုက္မိသည္~

ေဆးေတြထားတဲ့စင္ေပၚမွာ႐ွိတဲ့ ေဆးျခင္းေတာင္းေတြထဲကမွ အနာထည့္တဲ့ ေဆးရည္ေလးကိုယူ၍ ဂြမ္းျဖင့္ Kooရဲ႕ ဘယ္ဘက္လက္ရဲ႕လက္ညိဳးမွ႐ွရာ‌ေလးကို ပိုးေသေအာင္ဂြမ္းအနည္းငယ္ျဖင့္ေဆးရည္ကိုစြတ္၍ သုတ္ေပးလိုက္သည္~

Jungkook;စပ္တယ္ ေဆာ့ဂ်င္...

Seokjin;ခဏပဲေနာ္ ၿပီးရင္ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္
နာရင္ကိုယ့္လက္ကို ခပ္က်စ္က်စ္ေလးဆုတ္ကိုင္ထားလိုက္~

႐ွရာမ႐ွိတဲ့ Jungkook ရဲ႕ ညာဘက္လက္ကေတာ့ေဆာ့ဂ်င္ရဲ႕ဘယ္လက္တစ္‌ဖက္ကို က်စ္ေနေအာင္ဆုတ္ထားမွာ အေသအခ်ာပင္~

Seokjin;ကဲ ပလာစတာလဲကပ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ရပါၿပီ...

Jungkook;ေက်းဇူးပါေနာ္ Seokjin

ဒီေန႔တေန႔တည္းနဲ႔တင္ Seokjin ကိုအလုပ္ပိုေစမိေနၿပီ

Jungkook ေဆာ့ဂ်င္ရဲ႕ လက္တစ္ဖက္ကိုအခုထိလႊတ္မေပးေသးဘဲ ယုန္သြားေလးေတြေပၚသည္အထိ ျပဳံးျပၿပီးေက်းဇူးတင္စကားေျပာလိုက္သည္~

ေမာင္သိတာေပါ့ ေမာင့္ကမ႓ာငယ္ေလးကေမာင့္ရဲ႕အျပဳံးေတြကို ေႂကြေနတာ~

Seokjinသိပ္သေဘာက်သည္ Kooကျပဳံးလိုက္ရင္ သိပ္ကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းလို႔ ဖက္နမ္းခ်င္ေလာက္ေအာင္ အထိသူ႕ကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္သည္~

မိန္းကေလးသာဆို သူခ်က္ခ်င္းရည္းစားစကားေျပာမိမွာ~Kooကေယာက်ၤားေလးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ညီေလးတစ္ေယာက္လိုခင္ဖို႔ပဲဆုံးျဖတ္လိုက္သည္~

Seokjin;ရပါတယ္ ကိစၥမ႐ွိပါဘူး Koo ကလည္းတစိမ္းဆန္တဲ့စကားေတြသိပ္ေျပာတာပဲ...

Jungkook အလြန္ပင္ေက်နပ္မိသည္ သူSeokjinကို ခက္ခက္ခဲခဲလိုက္ခဲ့ရမယ္ထင္ခဲ့တာ  ေမာင့္ကမ႓ာငယ္ေလးကအခုဆိုသူ႕ကိုအေတာ္ေလးကိုခင္ေနသည္~ဒါေတြကေရာ ေမာင့္ကမ႓ာငယ္ေလးရဲ႕ထုံးစံပဲလား လူတိုင္းကိုဒီလိုေရာၿပီး ရည္းစားျဖစ္ရင္တစ္ပတ္မတိုင္ခင္က်ဖ်က္ၿပီး ထားခဲ့တာမ်ားလား ေမာင့္ကမ႓ာငယ္ေလးရယ္~

Seokjin;Koo ဘာေတြေတြးေနတာလဲ~

Jungkook;ဘာမွမေတြးပါဘူး Canteenက ဖန္ခြက္ကိုသြားေလ်ာ္ဖို႔စဥ္းစားေနတာ...

Seokjin;ဖန္ခြက္ကိစၥဆိုထားလိုက္ေတာ့ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းYoongi႐ွင္းေပးၿပီးသြားေလာက္ၿပီ
အခုေတာ့အတန္းထဲသြားၾကရေအာင္~

Jungkook;ဟုတ္

Seokjin;ကိုယ့္လက္ကိုလႊတ္ေပးပါအုံး

Jungkook;အာ ေဆာတီး

Seokjin;ဒါနဲ႔ PH no အျပန္အလွန္ယူထားၾကမလား?

Jungkook;ဟုတ္ေကာင္းတာေပါ့ အေရးအေၾကာင္းဆက္လို႔ရတယ္..

Jungkook မွာေတာ့ သူမစုံစမ္းရဘဲ သူ႕ကမ႓ာငယ္ေလးေပးမယ့္ ဖုန္းနံပါတ္ကိုရေတာ့မွာေၾကာင့္ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနမိသည္~

Seokjinနဲ႔ Jungkook လည္း ဖုန္းနံပါတ္အျပန္အလွန္လဲၿပီး သူတို႔တတ္ရမယ့္ Majorအတန္းဆီအတူတူသြားခဲ့ၾကသည္~

သြားေနတဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ Jungkookတစ္ေယာက္စကားမ႐ွိစကား႐ွာၿပီး သူ႕ရဲ႕ကမ႓ာငယ္ေလးကို ေမးခြန္းေပါင္းစုံေမးေနေလသည္~

Seokjin;ကိုယ္တို႔ကေနာက္ဆုံးတန္းမွာပဲထိုင္တာ
အဆင္ေျပလား

Jungkook;ဟုတ္ေျပပါတယ္

Seokjin ေဘးကိုအၾကည့္ပို႔မိေတာ့ လြယ္အိတ္ေပၚေခါင္းအုံးအိပ္ေနျပန္တဲ့ သူ႕ရဲ႕ေရခဲတုံးႀကီးကို ႏိႈးလိုက္၍~

Seokjin; Yoongi ငါသူ႕ကိုပါ ငါတို႔နဲ႔အတူထိုင္ဖို႔ေခၚလာတယ္

Yoongi;အင္း အင္း

Seokjin;Jeon Jungkookတဲ့

Yoongi;ခုနကေတြ႕တဲ့တစ္ေယာက္မလား အင္း
ငါ့နာမည္ Min Yoongi

Jungkook;ဟုတ္ ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္

Yoongi;ငါေရာပဲ

Seokjin;အခုမွသတိရတယ္
Yoongi မင္း Park Jimin ကိုေတြ႕မိလား?

Yoongi;JijiကUsမွာ သူ႕အေဖရဲ႕Company လက္ခြဲဖြင့္တယ္ဆိုလား အဲ့မွာသြားဦးစီးမလို႔တဲ့ ေက်ာင္းေတာင္ဟိုမွာပဲတတ္ေတာ့မွာ...

Seokjin;ဟိုကိစၥ‌ကိုေတာ့ ပိတ္ရက္မွ Us ထိလိုက္ၿပီးသြား႐ွင္းရမယ္...

Yoongi;ဘယ္ကိစၥလဲ?

Seokjin;႐ွိတယ္ သူနဲ႔ငါထိပ္တိုက္႐ွင္းရမယ့္ကိစၥ ငါ့ကိုသူ႕ဖုန္းနံပါတ္ေပးစမ္းကြာ သူေနတဲ့ႏိုင္ငံအိပ္ခ်ိန္က်မွဖုန္းဆက္ျပမယ္....

Yoongi;Jiji ကိုမေႏွာင့္ယွက္ပါနဲ႔ Seokjinရာ....

Seokjin;မင္း...မဟုတ္မွ Park Jimin ကိုႀကိဳက္ေနတာလား?

Yoongi;အဟမ္း မဟုတ္ပါဘူးကြာ....

Seokjin;ဒါဆိုဖုန္းနံပါတ္ေပး...

Yoongiလည္းေျပာမရတာနဲ႔ Jimin ph no ကိုေပးလိုက္သည္~

Jungkook သူ႕ကမ႓ာငယ္‌ေလးကသူနဲ႔စကားမေျပာဘဲ Yoongiဆိုတဲ့တစ္ေယာက္နဲ႔သာ Jimin အေၾကာင္းေပါက္ေပါက္ေဖာက္‌ေနတာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားကPark Jimin ကိုေတာင္စိတ္ထဲကေနေမတၱာပို႔ေနမိသည္~ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနသလိုခံစားခ်က္ႀကီးက ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဝင္လာတယ္~

..................................................................................

မီးေရာင္စုံထြန္းလင္းေတာက္ပေနတဲ့ Bar ရဲ႕အခန္းတစ္ခန္းမွာJungkook တို႔အဖြဲ႕တစ္ခြက္တစ္ဖလားကစ္ေနၾကသည္~

Min Hyuk;ဘယ္လိုလဲ ေဂ်ာင္ႀကီးအေျခအေနေလး

Jungkook;Jeon Jungkook ပဲေလကြာ မပိုင္ရင္ျခင္ေတာင္လူငွားနဲ႔႐ိုက္ခိုင္းတယ္ အဟက္

Eunwoo;အခုေနမ်ား အဲ့တစ္‌ေယာက္သာအခု‌ ေနမင္းေတြ႕သြားၾကည့္ မွတ္မိမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး ငါတို႔ေတာင္မင္းနဲ႔ငယ္ေပါင္းေတြမို႔လို႔ မင္း႐ုပ္ကိုမွတ္မိတာ မူႀကိဳေက်ာင္းတတ္မယ့္ကေလးလိုလိုအူေၾကာင္ေၾကာင္႐ုပ္နဲ႔

Min Hyuk;ဟုတ္ပါ့ Eunwooရယ္ အခုေနမင္းကို Seokjin ေတြ႕သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?

Jungkook;ငါကအဲ့‌တာေၾကာင့္ပဲ အခန္းငွားၿပီးေသာက္တာ ငါ့ေတြ႕သြားလို႔မွတ္မိေနမွ ဒုကၡလွလွနဲ႔
ေတြ႕ေနအုံးမယ္ ၿပီးေတာ့မင္းတို႔ေနာ္ ေက်ာင္းမွာငါ့ကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾက...

Eunwoo;သိပါတယ္ကြာ....

Min Hyuk;Karaoke ဆိုၾကမလား?

Eunwoo;ေမးမေနနဲ႔ ဆိုၿပီးသားပဲ....

Min Hyuk;ေဂ်ာင္ႀကီး မင္းေရာ

Jungkook;ေတာ္ၿပီ မင္းတို႔ဘာသာဆိုၾက.....

ထိုအခ်ိန္ Jungkook ဖုန္းဆီဝင္လာတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္တစ္လုံး သူ႕ကမ႓ာငယ္အထင္နဲ႔ Contact Nameကိုအျမန္ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ Usက သူရဲ႕အဆက္‌‌ေဟာင္းျဖစ္‌ေနတာေၾကာင့္ စားပြဲေပၚျပန္ပစ္ခ်လိုက္သည္....

Eunwoo;မင္းနဲ႔ဟိုရက္ကပ်က္သြားတဲ့မင္းေစာ္ ဂ်ဴလီယာမလား?

Jungkook;မဟုတ္ဘူးUs တုန္းကတြဲခဲ့တဲ့Minara

Min Hyuk;ေဂ်ာင္ႀကီး မင္းႏိုင္ငံျခားကအ႐ႈပ္ထုပ္ေတြကို ေသခ်ာမ႐ွင္းထားဘူးလား?

Jungkook;ငါလည္း႐ွင္းတာပဲ သူတို႔ကသာလာလာႏြယ္ ေနတာ...

Eunwoo;ထားလိုက္ေတာ့ Min Hyuk Karaokeဆိုမယ္ဆို လာကြာ...

Min Hyukနဲ႔ Eunwoo လည္း Karaokeဆိုလိုက္ ကလိုက္နဲ႔ေတာ္ေတာ္ေလးကိုအလုပ္ျဖစ္ေနသလို
Jungkookတစ္‌ေယာက္ကလည္းWine ခြက္ေလးကိုလႈပ္ရမ္းရင္း စိမ္ေျပနေျပစိမ္ခံေသာက္၍ သူ႕ကမ႓ာငယ္ေလးအေၾကာင္းကိုေတြးေတာေနခဲ့သည္~

Wineလိုမ်ိဳးမင္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလည္းကိုယ္တစ္ေန႔စြဲစြဲလမ္းလမ္းျဖစ္ခ်င္လိုက္တာကြာ...

..................................................................................

ဒီေန႔ဟာေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ Seokjin တစ္ေယာက္ ဘယ္သြားရင္ေကာင္းမလဲလမ္းေပ်ာက္ေနခဲ့သည္~

Seokjin;အာ သိၿပီ အဟက္ အခုငါတို႔ဆီမွာမနက္ဆိုေတာ့ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာ အဟင္းး ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့....

Seokjin မဆိုင္းမတြဘဲ Yoongi ေပးထားတဲ့ Park Jimin ဖုန္းနံပါတ္ကိုဆက္လိုက္သည္~

ဖုန္းဆက္တာကိုခ်က္ခ်င္းကိုင္တဲ့ Jiminေၾကာင့္ စိတ္ထဲဘဝင္မက်~

Jimin;ေျပာ Babe Kim Seokjin Lay
အင္မ္း Babe ကိုမႏႈတ္ဆက္ဘဲ Us သြားလို႔ရန္လာေတြ႕တာလား?

Seokjin;မင္းငါမွန္းဘယ္လိုသိတာလဲ?

Jimin;ကိုယ့္ Babe ေလးပဲကိုယ္သိတာမစမ္းပါဘူး

Seokjin;Babeေတြ မBabeေတြလာလုပ္မေနနဲ႔
မင္းေယာက်္ားမလား ေယာက်ၤားဆိုငါ့ကိုနာမည္ေခၚ ငါ့နာမည္မွာ Babe တစ္လုံးမွမပါဘူး

Jimin;စိတ္ကလည္းႀကီးလိုက္တာ ကဲအမိန္႔႐ွိပါအုံး လူအိပ္ခ်ိန္ႀကီးဖုန္းဆက္ရတဲ့အေၾကာင္းေလး

Seokjin;ဟုတ္သား ငါေမ့သြားတာ မင္းတို႔ႏိုင္ငံကအခုဆို ညဥ့္နက္ေနၿပီပဲ

Jimin;အဟက္ အေမ့ေကာင္း

Seokjin;ငါလိုရင္းပဲေျပာမယ္ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ေစ့စပ္ဖို႔ကိုသေဘာတူလိုက္တယ္ဆို အဲ့တာဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးတာလဲ?

Jimin;အိုး ဒါကသေဘာမတူလည္းျဖစ္လာမယ့္ကိစၥကို မူမေနပဲကိုယ္ကတစ္ခါတည္းသေဘာတူလိုက္တာေလ Babeရ...

Seokjin;ငါ Us ထိလာၿပီးမင္းကိုဆြဲထိုးမွာေနာ္

Jimin;လြမ္းေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲျမန္ျမန္လာခဲ့

Seokjin;Park Jimin!!!

Jimin;တိုးတိုးေျပာပါ ကိုယ္နားေထာင္ေနပါတယ္
Babeရ

Seokjin;ေစ့စပ္ပြဲကိုသေဘာမတူဘူးလို႔ မိဘေတြကိုျပန္ေျပာလိုက္ မင္းေၾကာင့္အခုငါ သားဆိုးသားမိုက္ျဖစ္ေနၿပီ~

Jimin;ကိုယ္ဘက္ကေတာ့မိဘေတြသေဘာအတိုင္းလုပ္မွာမို႔အားနာလိုက္တာ အခုေန Babe ႐ႈပ္ခ်င္သ႐ႈပ္လို႔ရေသးတယ္ ဘာလို႔ဆို Babe ေလးကကိုယ္နဲ႔မၾကာခင္အဟက္...တာ့တာ

ေျပာခ်င္ရင္ေျပာၿပီးဖုန္းခ်သြားတဲ့ Park Jimin ေၾကာင့္ ေဆာ့ဂ်င္မေက်မခ်မ္းျဖစ္ျပန္သည္~ဖုန္းျပန္ဆက္ျပန္ေတာ့လည္း ဆက္ပိတ္ထားသည္နဲ႔တိုးတာေၾကာင့္ လူကUs အခုပဲထိလိုက္ၿပီး ပြဲၾကမ္းခ်င္ေလာက္တဲ့အထိစိတ္ကတို‌ေနၿပီ~

Jungkook သူ႕ကိုတစ္ခ်က္ေလးေတာင္ဖုန္းမဆက္တဲ့ သူ႕ကမ႓ာငယ္ေလးေၾကာင့္ သူကပဲစဆက္မိသည္~

ဆက္ေနတာၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ လူႀကီးမင္းေခၚဆိုေသာဖုန္းနံပါတ္မွာလိုင္းမအားေသးပါသျဖင့္ ေခတၱေစာင့္‌ဆိုင္းၿပီးမွျပန္လည္ေခၚဆိုပါႏွင့္ တိုးေနတာေၾကာင့္ လူကစိတ္တိုလာၿပီး ေဘးမွာ႐ွိတဲ့ ပန္းအိုးကို နံရံဆီပစ္ေပါက္ပလိုက္သည္~

ဘယ္သူနဲ႔ၾကဴေနလို႔ ေမာင့္ဖုန္းေတာင္မကိုင္ႏိုင္ရတာလဲ ေမာင့္ကမ႓ာငယ္ရယ္.....

ေမွ်ာ္ေနတဲ့သူေလးေတြ႐ွိလို႔ ေက်ာ္အပ္ပုဒိတ္ေပးလိုက္ပါၿပီ~