If I Were You
by
Hsaung HayMan..

ရာသီဥထုအရ အေးသည့်ဥထုဖြစ်သော်ငြားလည်း မာယာအိမ်ရှေ့က ကွတ်ပျစ်ပေါ်အားထိုင်နေသည်။
အပေါ်ထပ်ကား အထူမပါးဆိုပေမဲ့လည့် ချမ်းစိမ့်နေသည်။
ကိုယ်ဝန်ရင့်လာသည်နှင့်အမျှ ဂရုစိုက်နေရသည်
မကြာခင်ပဲ လူလောကထဲရောက်လာတော့မည့် သားဦးလေးအားမာယာမြင်တွေ့ချင်နေပြီလေ။

ထိုအခိုက်ခြံထဲအား ဝင်လာသည့် ကား မာယာပြုံးလိုက်မိသည်။
ဒီနေ့အစောပြန်လာမည်ဟု ကတိပေးထားသည့်အတိုင်း ပြန်လာသည့် ယောကျာ်း အားထိုင်သာကြည့်နေလိုက်သည်။
ကားပေါ်က ဆင်းလာသည့် ယောကျာ်း သည် အလွန်ခန့်ညားကာ ကြည့်ကောင်းနေသည် ။

ထိုက်သူကားပေါ်က ဆင်းဆင်းခြင်းပင် အိမ်ပြင်က ကွတ်ပျစ်ပေါ်မှာထိုင်နေသည့် မိန်းမဖြစ်သူရှိရာနေရာသို့ တန်းတန်းမက်မက်သွားလိုက်သည်။

အနားရောက်သည်နှင့် အရှေ့တွင် ဒူးထောက် ထိုင်ကာ ဗိုက်လုံးလုံးလေးအား ပွတ်လိုက်သည်။
ထိုအခိုက် ထိုက်သူလက်အား ကန်လိုက်သည့် အထဲက ကလေးလေးကြောင့် အပြုံးအမည်ပွင့်လန်းလာကာ..

''သားသားက ဖေဖေကို ကန်လိုက်တာလား''

ထိုက်သူပြောကာ မိန်းမဖြစ်သူရှိအား ကြည့်လိုက်တော့ ထိုက်သူကို လှမ်းရိုက်ကာ မျက်နှာလေးရဲကာ..

''အစ်ကိုကလည်းရှင် ကလေးကဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ''

''ဟော ယာမယုံဘူးလား ကလေးက ကန်လိုက်တာ ကိုယ့်ကို''

ဗိုက်လေးကိုပွတ်ကာပြောလိုက်တော့..
ခေါင်းရမ်းနေသည့်မိန်းမဖြစ်သူအား ပြုံးသာကြည့်နေသည်။
ထိုက်သူ ဗိုက်လုံးလုံးလေးအား နမ်းကာ..

''မကြာခင် ဖေဖေနဲ့မေမေရှီ ကိုအရောက်လာခဲ့နော် သားသား''

ထိုက်သူပြောလိုက်တော့ ထပ်မှန်၍ကန်လာသည့် သူကြောင့် မော့ကြည့်က ယုံပြီးလာဟုမေးလိုက်သည်။
မာယာမနိုင်ဘူးဟုပုံစံဖြင့်သာကြည့်နိုင်တော့သည်။

သိပ်မကြာခင်ပဲ နေဝင်တော့မည်ဖြစ်သည်
ကြောင့် ထိုက်သူနေရာမှ ထကာ မိန်းမဖြစ်သူအား ထခိုင်းကာ အထဲကို ခေါ်လာလိုက်သည်။

လရင့်သည်နှင့်အမျှလမ်းလျှောက်ရမကောင်းသည်ထင် ဖြည်းဖြည်းချင်းသာ သွားနေရသည့် သူအား ကြည့်မိတော့ ပြုံးပြလာသည်။
ထိုက်သူလဲ အောက်ထပ်အားမထိုင်ခိုင်းတော့ပဲ အပေါ်ကိုသာ တန်းတက်ခိုင်းလိုက်တော့သည်။
အထပ်ရောက်သည်နှင့် မွေ့ယာပေါ်သာ အသာအယာထိုင်ခိုင်းကာ သူကတော့ ရေချိုးခန်ထဲသာတန်းသွားလိုက်သည်။

မယာကတော့ ယောကျာ်း ဖြစ်သူရဲ့အကဲပိုလွန်းပုံအားကြည့်ကာ မွေ့ယာပေါ်တွင်ပြုံးမိနေသည်။
ဖိနပ်ကိုချွတ်ကာ ယောင်နေသည့်ခြေထောက်တွေအား မွေ့ယာပေါ်အသာအယာချလိုက်သည်။
ပြီနောက်တော့ ကုတင်ဘေးရှိသော စားပွဲပေါ်က ရေအိုလေးအား ရေငှဲ့ကာ သောက်လိုက်ပြီး အနောက်ကိုသာ မှီနေလိုက်သည်။
ခဏအကြာမှာတော့ ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာသည်သူ။

''ခဏနော် ကိုယ်ပြီးရင် ခြေထောက်တွေ ဆေးလိမ်းပေးမယ်''

''ရပါတယ်ရှင် အစ်ကိုသာ လုပ်စရာ
ရှိတာလုပ်ပါ ''

မယာ စောင်ခြုံကာပြောလိုက်တော့ မှန်ရှေ့မှာ ခေါင်းသုပ်နေသည့် ထိုက်သူက မွေ့ယာဘေးရောက်လာကာ ခုံပေါ်ထိုင်ချကာ မာယာလက်အားကိုင်ကာ ပါးနားကပ်၍...

''ကိုယ်က မင်းကို ပြုစု ပေးနေရရင်ကို ကျေနပ်နေတာ''

''အိုရှင် ကို့ယောကျာ်းကို ခိုင်ရက်ပါ့မလားရှင်''

မာယာ ထိုက်သူရဲ့ ပါးအားကိုင်ကာ ပြန်လည်ပြောကာ ပြုံးပြလာသည်။

ထိုက်သူဗိုက်လုံးလုံးလေးအား ပွတ်ကာ ထရပ်ကာ ဆံပင်ကို ဆက်လက်သုပ်နေသည်။
ပြီးနောက် ဆေးဗူးကို ကုတင်အောက်က ဆေးသေတ္တာထဲက ယူ၍ အနားကိုလျှောက်သွားကာ ဆောင်မ၍ ဆေးစတင်လူးပေးနေလိုက်သည်။

ဒူးခေါင်းကနေပြီး ခြေမျက်စိထိ တစ်လျောက်လုံးစိမ့်ဝင်အောင်လိမ်းနေရင်းမှ လက်အားလာတားသည့်သူကြောင့် မော့ကြည့်လိုက်မိတော့မျက်ရည်လေးဝဲကာ...

''အစ်ကိုရယ် အဲ့လိုတွေ မလုပ်ပါနဲ့ဟင့်...''

ထိုက်သူပျာယာခက်သွားသည်။

''မငိုပါနဲ့ကွာ ဘယ်နားက နာလို့လဲ''

မာယာအား ဟိုကြည့် ဒီကြည့်လုပ်ကာ မေးလိုက်သည်။

''မနာပါဘူး အစ်ကိုက အဲ့လိုတွေ လုပ်တော့ ဝမ်းနည်းတာပေါ့''

မျက်ရည်လေးတွေနဲ့ ပြောလာတော့ ထိုက်သူရင်ခွင်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။

ခေါင်းအားပုတ်ပေးကာ နှစ်သိမ့်ပေးကာ ဆံပင်အား အနမ်းပေးကာ....

''လာပါကွာ ကိုယ်ဆေးဆက် လိမ်းပေးပါ့မယ်နော်''

အဲ့တော့မှရင်ခွင်ထဲက ထကာ မျက်ရည်တွေအားသုပ်ပေးလိုက်ပြီး ဆေးသာဆက်လိမ်းပေးလိုက်သည်။

''ပြီးပြီး အိပ်တော့နော် ကိုယ်အလုပ်လေးဆက်လုပ်လိုက်မယ်''

''အစ်ကိုလည်း စောစောအိပ်နော် ''

''ဟုတ်ပါပြီဗျာ ''

ထိုက်သူ အခန်းထဲကနေအလုပ်ခန်းကိုသာထွက်လာလိုက့သည်။

။

ဒေါက် ဒေါက်..။

မြက်သန္ဒာ အခန်းထဲမှ ပြန်ဖြေသံမကြားလို့ အခန်းကို အသာဖွင့်ကာ ဝင်သွားလိုက်တော့ အလုပ်လုပ်နေသည့်သူမယောကျ်ား မြက်သန္ဒာ အနားသွားလိုက်ကာ.....

''ကိုလူ''

''ဗျာ..အချစ် လာဗျာ''

မြက်သန္ဒာ အလုပ်စားပွဲက ခုံပေါ်ထိုင်ကာ...

''အလုပ်ရှုပ်နေတာလား ကိုလူ''

''အင်း နည်းနည်း ''

မြက်သန္ဒာ ကိုတောင် မကြည့်နိုင်ပဲ အလုပ်ကိုသာ အာရုံစိုက်နေသည့် သူကြောင့် ဘယ်လောက်အလုပ်ရှုပ်နေလဲဆိုသာသိနိုင်သည်လေ။
အနားက ထကာ အလုပ်စားပွဲပေါ်က coffee ကိုယူလိုက်ပြီးအပြင်ထွက်မဲ့အလုပ် လက်အားဆွဲကာ မေးလာသည်။

''ဘယ်သွားမာလဲ အချစ် ''

''ကိုလူတွက် coffee သွားဖျော်မလို့ပါ''

ခွက်အားမြောက်ပြကာပြောလိုက်တော့ မျက်မှောင်ကျုံပြီး..

''မပေါ့မပါးနဲ့ကို နားနားနေနေ နေလေ''

''ဟောရှင် ကိုကတော့ အပန်းမကြီးပါဘူး ''

''မရဘူး ကို့တွက်တော့ မင်းကအရေးကြီးတယ်''

မြက်သန္ဒာ ပိုပြီးဆိုသည့်အကြည့်ဖြင့် ကြည့်ကာ ခုံမှာသာပြန်ထိုင်လိုက်တော့သည်။

မြက်သန္ဒာ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ဖြင့် စားပွဲပေါ်ကရေအိုလေးအား တွေ့ကာ ကိုင်ကြည့်ပြီး...

''ကိုလူ ဒါလေးက''

မြက်သန္ဒာ မေးလိုက်တော့ ကြည့်လာကာ ပြုံးပြ၍...

''မင်းအတွက်ကိုဝယ်လာတာ ''

''ကိုကတော့''

''မြက်..''

ခေါ်သံကြောင့် မြက်သန္ဒာ မော့ကြည့်မိတော့ စိက်ပူသည့်ပုံစံလေးဖြင့်..

''ကိုယ် တစ်ပက်ခါ ခရီးသွားရမယ် အဲဒါ''

မြက်သန္ဒာ သိလိုက်ပါပြီ အခု အစ်ကို ဖြစ်နေသည်က ခရီးသွားရမာ သူကိုစိက်မချခြင်းကြောင့်ပင်။
မြက်သန္ဒာ အစ်ကို့ လက်အားကိုင်ကာ..

''ဘာမှ စိက်မပူနဲ့ ကိုလူသာ ပြန်ခဲ့ မြက်က အဆင်ပြေတယ် ။''

အဲ့တော့မှ သက်ပြင်းချကာ အလုပ်ကိုဆက်လုပ်နေသည်။

မြက်သန္ဒာ အဲ့တော့မှ နေရာကထကာ အိပ်ခန်းကိုသာ ထွက်လာလိုက်သည်။

။

''အာ့ အစ်ကို အာ့ကိုရေ''

မယာ ဗိုက်ထဲမှ နာလာသည်ကြောင့် ဗိုက်လေးကိုင်ကာ ထိုက်သူအားနိုးနေခြင်းပင်။
ရင်ဘက်အား သုံချက်လောက် ရီုက်လိုက်မှ လန့်နိုးကာ ထထိုင်၍....

''ယာ တစ်ခုခုဖြစ်လို့လား''

''အစ်ကိုအစ် အထဲကနာတယ်ဟင့်''

ထိုက်သူပျာယာခက်သွားသည်။ချွေးပေါက်ကြီးငယ်ဖြင့် ခံစားနေရသည့်ဇနီးအားကြည့်၍ မနေသာ သူပါခံစားလာရသည်။
အတော်သန်စဥ်းစားနေပြီးမှ ဖုန်းနပါတ်တစ်ခုကိုဆက်လိုက်သည် ။

''ဟယ်လို ဟယ်လို ''

ထိုက်သူပျာယာခက်ကာ အသံတွေတုန်၍ ပြောနေခြင်းပင်..

''.............''

''ဟုတ်ပါတယ် အဲ့ဒါ ကျွန်တော် ဇနီးဗိုက်နာနေလို့ အမြန်းဆုံးလွတ်ပေးပါ''

ဖုန်းချသွားသည်ထိ ထိုက်သူစွန့်အနေမိတုန်းပင်...
ထိုချိန်လက်အားလာဆွဲသူကြောင့် အသိပြန်ဝင်ကာ ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ကာနှစ်သိမ့်နေရသည်။

''ခဏလေးပါပဲ ခဏပါပဲနော်''

ရင်ခွင်ထဲမှ နှုက်ခမ်းကိုက်က နာကျင်မှုကို အံတုကာ ခံစားနေရသည့်ဇနီးအားကြည့်၍ ထိုက်သူနေမသိထိုင်မသာဖြင့် မျက်ရည်တောင်ကျရသည့်ပင်။
ထိုချိန်အောက်ထက်မှ ကားသံတွေကြောင့် ထိုက်သူအမြန် ခုတင်အောက်ဆင်းကာ မယာအား ဒူးအောက်ကလက်လျိုကာ ပွေ့ချီ၍ အောက်ထပ်ကိုအသာဆင်းလာလိုက်သည်။
ဆင်းလာသည့်တစ်လျောက် ထိုက်သူအားဖက်၍ တိုးတိုးအသံဖြင့် နာကြောင်းပြောနေသည်။
အောက်ရောက်သည်နှင့် တွန်းလည်း ပေါ်တင်ကာ ကားထဲ ထည့်လိုက်သည်။
ထိုက်သူဝင်မယ်အလုပ် တားဆီးလာသည့် သူနာပြု...

''စိက်မရှိပါနဲ့ လူနာရှင် ကားနဲ့သက်သက်လာခဲ့ပါနော်
လူနာပိုမခံသာအောင်လို့ပါရှင်''

ထိုက်သူခေါင်း တစ်ဆက်တက်ငြိမ့်ကာ နေခဲ့ကာ ကားတစ်စီးအမြန်ထုက်ကာ ဆေးရုံသာ မေးနှင်သွားလိုက်သည်။

ထိုနည်းတူ တစ်ဖက်တွင်လည်း...

''အားးးးးမေမေရေ''

မြက်သန္ဒာ ဗိုက်နာလာကာ ယောက်ကျားဖြစ်သူ ခရီးလွန်နေမှုကြောင့် အမေအိမ်မှာသွားနေနေခြင်းပင် ဒါတွေကိုသိသည်ထင် ကိုလူမှ တစ်ခုခုဆိုသိရအောင်တဲ့။
ခုမြက်သန္ဒာဗိုက်နာလာကာ အမေဖြစ်သူကိုပဲ ခေါ်နိုင်သည်။
ထိုအခိုက်အခန်းထဲကိုအလောတကြီးဝင်လာသည့်အမေ...

''သမီး ဗိုက်နာလို့လားသမီး''

မြက်သန္ဒာ ခေါင်းတဆက်ဆက်ငြိမ့်ကာ ငို၍...

''ဟုတ်တယ် မေမေ သမီးဗိုက်နာတယ် အရမ်းပဲ''

''မေမေ သိသာပေါ့ မေမေလဲခံစားခဲ့ရဖူးတယ်''

မေမေက ပြောကာ ခုတင်ပေါ်မှ ထခိုင်းကာ အောက်ထပ်ကိုသာဆင်းလာလိုက်သည်။
အောက်ထပ်ဆိုဖာပေါ်တွင်တာထိုင်ခိုင်းပြီး....

''ဟယ်လို ကျွန်မ သမီး ဗိုက်နာလို့ အဲ့မှာအပ်ထားသည့် သူကိုလွတ်ပေးပါအမြန်''

''...........''

ဖုန်းချသွားမှ သမီးဖြစ်သူနားအမြန်သွားကာ လက်လေးကိုကိုင်ကာ အားတွေပေးနေရသည်။

''ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး သမီး အမေတုန်းက သမီးကိုမွေးဖို့ အားနည်းနည်းစိုက်ရတာ နော်သမီးအားတင်းပါကွယ်''

''မေမေဟင့် ကိုလူကို ဖုန်းခေါ်ပေးပါ ''

''ဟုတ်ပြီဟုတ်ပြီ ခုခေါ်လိုက်မယ်''

ကလင်...ကလင်....

ပြောတုန်းရှိသေး ဝင်လာသည့် ဖုန်းကြောင့် မြက်သစ္စာ သွားကိုင်လိုက်သည်။

''ဟယ်လို ''

''................''

မထင်မှတ်ပါသော်လည်းတစ်ဖက်က အပြောကြောင့် လက်ထဲက လက်ကိုင်ဖုန်းတောင် ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို အားဖြင့်ကျသွားသည်။
မြက်သန္ဒာ လှန်းကြည့်လိုက်ပြီကာမေးလိုက်သည်။

''မေမေ ဘယ်သူလဲ''

မြက်သစ္စာ မျက်ရည်များအား သုပ်ကာ အမြန်သမီးဖြစ်သူနားအားသွားကာ...

''ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးသမီးရဲ့....ဒီတိုင်ဖုန်းမှားဆက်တာတဲ့''

မြက်သန္ဒာ မယုံသလိုကြည့်ကာ...

''ဟုတ်လို့လား မေမေ''

မြက်သစ္စာ ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ ....မျက်ရည်များအားသုပ်ကာ အပြင်မှကားသံကြောင့်အပြင်ကိုသာ သမီးကိုခေါ်လာ၍ လူနာတင်ယာဥ်ပေါ်တက်က သူပါလိုက်ကာ ဆေးရုံကိုမောင်းသွားလေခြင်းပင်။။
.................။

ဆေးရုံဝန်းထဲတွင် လူများရှုပ်ယှက်နေသည်။
ဆေးရုံအုပ်တွေပါအခက်တွေ့တဲ့ထိပင်..
ဘာမဟုတ်ပေမဲ့လည်း ဒီရက်ထဲမှ လူတွေတအားကျနေသည့်ဆေးရုံကို နောက်ထပ် မီးဖွားနှစ်ယောက်လှမ်းချိတ်ခြင်းကြောင့် ဆေးရုံအုပ်တင်မက ဆေးရုံဥက္ကဌ အလုပ်ရှုပ်နေသည်။

အခုအခါမှာသည် ဆေးရုံသားဖွားခန်းကား တစ်ခန်းတည်း လွတ်သည့်တွင် မီးဖွားမည့်လူနာကာ နှစ်ယောက်ဖြစ်နေခြင်းကြောင့် အကုန်လုံးအခက်ခဲတွေ့နေရခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

အလုပ်ရှုပ်၍ ပူပန်၍ရပ်ကာ တိုင်ပင်နေသည့် ဆရာဝန် ကြားထဲ ဆေးရုံအုပ် အပြေးသွားကာ ကြားဖြက်၍....

''ဒီလိုလုပ်ကြပါလား မလောပဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း
စဥ်းစားကြည့်ရအောင်''

''အေးအေးလေးစဥ်းစားလို့မရဘူး အုပ်ကြီး ဒီကိစ္စက အသက်အန္တရာယ်နဲ့ သက်ဆိုင်နေတာလေ''

ဆရာဝန်တစ်ယောက်က ဝင်ပြောတော့ ဆေးရုံအုပ် ခဏငြိမ်သွားကာ စဥ်းစားနေပုံရသည်။

ဝှိးးးယွင်...ဝှိးးးယွင်

ထိုချိန် အားလုံးရဲ့ အကြည့်တွေဟာ အပြင်မှာ လာရောက်သည့် ဆေးရုံကား နှစ်စီးပေါ်သို့...

ဘယ်သူမှ ဘာမတွေးနိုင်ပဲ ထိုဆေးရုံ ကားနားသို့ သှေားလကွေသညျ။

အနားရောက်သွားသည်နှင့် ကားနှစ်စိးပေါ် ပြိုင်တူချလာသည့် လည်းနှစ်စီး ဆရာဝန်တွေအခက်တွေ့သည်က အခုမှပင် မဟုတ်ပါလော.....

တစ်ယောက်က သံတမန်ရဲ့ ဒုတိယ ceoရဲ့မိန်းမဖြစ်သူ မာယာပွင့်လန်းနှင့် နောက်တစ်ဦးဟာ forrenumer companyရဲ့ မန်နေဂျာရဲ့အချစ်ဆုံးမိန်းမ မြက်သန္ဒာ တို့ပင်ဖြစ်သည်။

အွန်းဆန်းတက္ကသိုလ်တွင်ထိုအမျိုးသမီး နှစ်ယောက်လုံးဖ၏ အမျိုးသာတွေရဲ့ ရှယ်ယာတွေနှင့်မကင်းပေ။

ဘာမှမတက်နိုင်သည့်အဆုံး ဆရာဝန်များဟာ ထိုဒွန်တွဲထားသည် ယာဥ်ကြားအားဝင်လိုက်ချိန်...
အမျိုးသား တစ်ဦးဟာ ထိုဆရာဝန်တွေရှေ့တွင် အရမ်းရိုကျိုးကာ

''ဒေါက်တာ ကျွန်တော် အမျိုးသမီးကို ကြည့်ပေးပါအုံးသူအရမ်းခံစားနေရှာတာ ကူညီပါအုံး ဒေါက်တာ ''

''ခဏလေးပါနော် ကျွန်တော် တို့စစ်ဆေးပေးပါ့မယ်...''

ထိုနည်းတူစွာပင် တစ်ဖက်မှ အသက်ခပ်လတ်လတ်အမျိုးသမီးကြီးတစ်ဦးဟာ ဆရာဝန်လေးရဲ့ လက်အားလှမ်းဆွဲကာ....

''ကျွန်မ သမီးအခြေနေလေးရောစစ်ဆေးကြည့်ပေးပါအုံး ဘယ်လောက် ကုန်ကြပါစေ ပေးပါမယ်''

ဆရာဝန်လေးတွေဟာ ထိုသူနှစ်ဦးကြားထဲတွင်အခက်တွေ့နေချိန် ဆေးပါချုပ်ရောက်လာကာ နှစ်သဦးလုံးရဲ့ အခြေနေကြည့်ကာ...

''တစ်ဆိက်လောက်ပါ လူနာနှစ်ယောက်လုံးကို တစ်ခန်းထဲမှာ သားဖွား ရပါ့မယ် မဟုတ်ရင် တစ်ယောက်ယောက်ကတော့ တစ်ခြားနေရာကိုပြောင်းစေချင်ပါတယ်...

တစ်ဖန် တစ်ဖက်က ငြိမ်သက်သွားသလို နောက်တစ်ဖက်ပါငြိမ်သက်လို့နေသည်။

ထိုက်သူတွေးနေသည်...
သူသာနောက်ဆုတ်လိုက်ရင် သူအမျိုးသမီး အသက်အန္တရာယ်နဲ့ ရင်ဆိုင် ရမည်လော....

''ကျွန်တော် သဘောတူပါတယ် ကူညီပေးပါ ကျွန်တော် မိန်းမနှင့် ကလေးကိုသာ ချောချောမွေ့မွေ့သာ မွေးပေးပါ....''

''ဟုတ်ပြီဗျ ဒါဆိုဒီက အဒေါ်ကရော...''

''ကျွန်မသမီးနဲ့ မြေးလေးကိုသာ မွေးပေးပါရှင် မေတ္တာရပ်ခံပါတယ် ''

''အားလုံး အဆင်သင့်ပြင် အခုသီးသန့် VIP မှာ သေားဖှားဖို့ နှစ်နေရာပြင်ထားပေးပါ...''

ပြောပြီးထွက်သွားမည့် အလုပ် လက်အား ထိုက်သူလှမ်းဆွဲလိုက်သည်။

''ဘာများလဲ လူနာရှင် ''

''တစ်ယောက်ပြီးမှ တစ်ယောက်လား ''

ထိုက်သူရဲ့လက်အား ပါချုပ် ပုက်ပေးကာပြုံး၍...

''မဟုတ်ဘူး တစ်ဖက်ကလူနာက သီးသန့် ဒေါက်တတာနဲ့ပါ ခများရဲ့ လူနာကသာ ကျွန်တော် တို့ကြည့်ရမှာပါ...အကောင်းဆုံးကြိုးစားခဲ့မှာမို့ ခများအေးဆေးနေပါ ခများရဲ့အချစ်တွေက သူအပေါ်သက်ရောက်နေပါတယ်''

''ကျွန်တော် အမျိုးသမီးကို ဒီက ဒေါက်တာ လက်ထဲကို ထည့်ခဲ့မှာမို့ အကောင်းဆုံးပဲ ပြုလုပ်ပေးပါ ကျွန်တော်ရဲ့အမျိုးသမီးတစ်ခုခုတော့...''

ထိုက်သူ ပြောနေသည့် ပါးစပ်ပေါ်အားဒေါက်တာလက်တင်လိုက်ကာ

''မကောင်းတာတွေမတွေပဲ ကောင်းတာတွေပဲတွေးကြည့်နော် အခုတော့ ခွင့်ပြုပါအုံး''

ထိုက်သူရဲ့လက်မောင်းအား ပုက်ပေးကာ အလောတကြီး ဆေးရုံဝန်းထဲက နေပျောက်သွားသည်။

ထိုက်သူ အမြဲတွေးနေတာ သူ့ဘဝထဲကသာ ယာယာထွက်သွားရင် သူသေသွားမလားဟုပင်....

[နည်းနည်းရှင်းပြချင်ပါတယ် ဘယ်လိုလူပဲ အစချီချီ အရွယ်ရောက်ရာကနေစတက်ကြပါတယ်ပေါ့နော့ ဆောင်းလဲတွေးပါတယ် ဒါပေမဲ့ဆောင်းက အဲ့လိုထက် ငယ်ရွယ်တဲ့ အချိန်ကစချင်မတာပါ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ကွာခြားချက်လေးတွေပေါ့ရှင် အဒါကြောင့် သူတို့မမွေးခင်ကနေ အစချီမိသွားတယ်ရှင် ဒီfictionမှာ ကျွန်မရဲ့ တစ်စိက်တစ်ပိုင်းတွေပါရှိနေတာမို့ ဖက်စေချင်ပါသည်။
တစ်ချို့အရာတွေဟာ စိက်ကူးယဥ်ဖြစ်သလို့ တစ်ခြားနေရာတွေဟာ ဆောင်းရဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်ရပ်တွေရောပေါ့ရှင်...တစ်ကယ့် လက်တွေ့မှာပါ ဖြစ်ခဲ့သည့်အရာတွေနှင့်စိက်ကူတွေးပေါင်းရေးထားသည့် ဒီဇာတ်လမ်းဟာ သူများအမြင်မှာပေါ့ပျက်ပျက်ဖြစ်နေပေမဲ့ စာရေသူဖြစ်သည့် ဆောင်းအတွက်တော့ တန်ဖိုးထားစရာပေါ့ရှင်....အချိန်ပေးဖက်ပေးလို့ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။]
(ဆောင်းတစ်ခါမှ+ခန်းတွေမရေးဖူးတာမို့ +ခန်းမှကြိုက်သည့်သူတွေအတွက်တော့ ရှောင်စေချင်တာပေါ့ရှင် အဲ့လိုပြောလို့ +ခန်းမပါဘူးမပြောပါဘူး ပါမှာပါရှင် တစ်ချို့လောက်ထိပါပဲ ဒီဇာတ်လမ်းလေးကို ဆောင်းနှင့်အတူ Ongoing လိုက်ပေးကြပါအုံးလို့ ပွောရငျးနဲ့ အထူးကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။

(လိုအပ်ချက်တွေ ပြောပါပေးခဲ့ကြပါအုံးရှင်)
Love Me......><

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Chapter 1(Zawgyi)

If I Were You
by
Hsaung HayMan..

ရာသီဥထုအရ ေအးသည့္ဥထုျဖစ္ေသာ္ျငား မာယာအိမ္ေရွ႕က ကြတ္ပ်စ္ေပၚအားထိုင္ေနသည္။
အေပၚထပ္ကား အထူမပါးဆိုေပမဲ့လည့္ ခ်မ္းစိမ့္ေနသည္။
ကိုယ္ဝန္ရင့္လာသည္ႏွင့္အမွ် ဂ႐ုစိုက္ေနရသည္
မၾကာခင္ပဲ လူေလာကထဲေရာက္လာေတာ့မည့္ သားဦးေလးအားမာယာျမင္ေတြ႕ခ်င္ေနၿပီေလ။

ထိုအခိုက္ၿခံထဲအား ဝင္လာသည့္ ကား မာယာၿပဳံးလိုက္မိသည္။
ဒီေန႕အေစာျပန္လာမည္ဟု ကတိေပးထားသည့္အတိုင္း ျပန္လာသည့္ ေယာက်ာ္း အားထိုင္သာၾကည့္ေနလိုက္သည္။
ကားေပၚက ဆင္းလာသည့္ ေယာက်ာ္း သည္ အလြန္ခန့္ညားကာ ၾကည့္ေကာင္းေနသည္ ။

ထိုက္သူကားေပၚက ဆင္းဆင္းျခင္းပင္ အိမ္ျပင္က ကြတ္ပ်စ္ေပၚမွာထိုင္ေနသည့္ မိန္းမျဖစ္သူရွိရာေနရာသို႔ တန္းတန္းမက္မက္သြားလိုက္သည္။

အနားေရာက္သည္ႏွင့္ အေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ ထိုင္ကာ ဗိုက္လုံးလုံးေလးအား ပြတ္လိုက္သည္။
ထိုအခိုက္ ထိုက္သူလက္အား ကန္လိုက္သည့္ အထဲက ကေလးေလးေၾကာင့္ အၿပဳံးအမည္ပြင့္လန္းလာကာ..

''သားသားက ေဖေဖကို ကန္လိုက္တာလား''

ထိုက္သူေျပာကာ မိန္းမျဖစ္သူရွိအား ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိုက္သူကို လွမ္းရိုက္ကာ မ်က္ႏွာေလးရဲကာ..

''အစ္ကိုကလည္းရွင္ ကေလးကဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ''

''ေဟာ ယာမယုံဘူးလား ကေလးက ကန္လိုက္တာ ကိုယ့္ကို''

ဗိုက္ေလးကိုပြတ္ကာေျပာလိုက္ေတာ့..
ေခါင္းရမ္းေနသည့္မိန္းမျဖစ္သူအား ၿပဳံးသာၾကည့္ေနသည္။
ထိုက္သူ ဗိုက္လုံးလုံးေလးအား နမ္းကာ..

''မၾကာခင္ ေဖေဖနဲ႕ေမေမရွီ ကိုအေရာက္လာခဲ့ေနာ္ သားသား''

ထိုက္သူေျပာလိုက္ေတာ့ ထပ္မွန္၍ကန္လာသည့္ သူေၾကာင့္ ေမာ့ၾကည့္က ယုံၿပီးလာဟုေမးလိုက္သည္။
မာယာမနိုင္ဘူးဟုပုံစံျဖင့္သာၾကည့္နိုင္ေတာ့သည္။

သိပ္မၾကာခင္ပဲ ေနဝင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္
ေၾကာင့္ ထိုက္သူေနရာမွ ထကာ မိန္းမျဖစ္သူအား ထခိုင္းကာ အထဲကို ေခၚလာလိုက္သည္။

လရင့္သည္ႏွင့္အမွ်လမ္းေလွ်ာက္ရမေကာင္းသည္ထင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသာ သြားေနရသည့္ သူအား ၾကည့္မိေတာ့ ၿပဳံးျပလာသည္။
ထိုက္သူလဲ ေအာက္ထပ္အားမထိုင္ခိုင္းေတာ့ပဲ အေပၚကိုသာ တန္းတက္ခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္။
အထပ္ေရာက္သည္ႏွင့္ ေမြ႕ယာေပၚသာ အသာအယာထိုင္ခိုင္းကာ သူကေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္ထဲသာတန္းသြားလိုက္သည္။

မယာကေတာ့ ေယာက်ာ္း ျဖစ္သူရဲ႕အကဲပိုလြန္းပုံအားၾကည့္ကာ ေမြ႕ယာေပၚတြင္ၿပဳံးမိေနသည္။

ဖိနပ္ကိုခြၽတ္ကာ ေယာင္ေနသည့္ေျခေထာက္ေတြအား ေမြ႕ယာေပၚအသာအယာခ်လိဳက္သည္။
ၿပီေနာက္ေတာ့ ကုတင္ေဘးရွိေသာ စားပြဲေပၚက ေရအိုေလးအား ေရငွဲ႕ကာ ေသာက္လိုက္ၿပီး အေနာက္ကိုသာ မွီေနလိုက္သည္။
ခဏအၾကာမွာေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာသည္သူ။

''ခဏေနာ္ ကိုယ္ၿပီးရင္ ေျခေထာက္ေတြ ေဆးလိမ္းေပးမယ္''

''ရပါတယ္ရွင္ အစ္ကိုသာ လုပ္စရာ
ရွိတာလုပ္ပါ ''

မယာ ေစာင္ၿခဳံကာေျပာလိုက္ေတာ့ မွန္ေရွ႕မွာ ေခါင္းသုပ္ေနသည့္ ထိုက္သူက ေမြ႕ယာေဘးေရာက္လာကာ ခုံေပၚထိုင္ခ်ကာ မာယာလက္အားကိုင္ကာ ပါးနားကပ္၍...

''ကိုယ္က မင္းကို ျပဳစု ေပးေနရရင္ကို ေက်နပ္ေနတာ''

''အိုရွင္ ကို႔ေယာက်ာ္းကို ခိုင္ရက္ပါ့မလားရွင္''

မာယာ ထိုက္သူရဲ႕ ပါးအားကိုင္ကာ ျပန္လည္ေျပာကာ ၿပဳံးျပလာသည္။

ထိုက္သူဗိုက္လုံးလုံးေလးအား ပြတ္ကာ ထရပ္ကာ ဆံပင္ကို ဆက္လက္သုပ္ေနသည္။
ၿပီးေနာက္ ေဆးဗူးကို ကုတင္ေအာက္က ေဆးေသတၱာထဲက ယူ၍ အနားကိုေလွ်ာက္သြားကာ ေဆာင္မ၍ ေဆးစတင္လူးေပးေနလိုက္သည္။

ဒူးေခါင္းကေနၿပီး ေျခမ်က္စိထိ တစ္ေလ်ာက္လုံးစိမ့္ဝင္ေအာင္လိမ္းေနရင္းမွ လက္အားလာတားသည့္သူေၾကာင့္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိေတာ့မ်က္ရည္ေလးဝဲကာ...

''အစ္ကိုရယ္ အဲ့လိုေတြ မလုပ္ပါနဲ႕ဟင့္...''

ထိုက္သူပ်ာယာခက္သြားသည္။

''မငိုပါနဲ႕ကြာ ဘယ္နားက နာလို႔လဲ''

မာယာအား ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္လုပ္ကာ ေမးလိုက္သည္။

''မနာပါဘူး အစ္ကိုက အဲ့လိုေတြ လုပ္ေတာ့ ဝမ္းနည္းတာေပါ့''

မ်က္ရည္ေလးေတြနဲ႕ ေျပာလာေတာ့ ထိုက္သူရင္ခြင္ထဲ ထည့္လိုက္သည္။
ေခါင္းအားပုတ္ေပးကာ ႏွစ္သိမ့္ေပးကာ ဆံပင္အား အနမ္းေပးကာ....

''လာပါကြာ ကိုယ္ေဆးဆက္ လိမ္းေပးပါ့မယ္ေနာ္''

အဲ့ေတာ့မွရင္ခြင္ထဲက ထကာ မ်က္ရည္ေတြအားသုပ္ေပးလိုက္ၿပီး ေဆးသာဆက္လိမ္းေပးလိုက္သည္။

''ၿပီးၿပီး အိပ္ေတာ့ေနာ္ ကိုယ္အလုပ္ေလးဆက္လုပ္လိုက္မယ္''

''အစ္ကိုလည္း ေစာေစာအိပ္ေနာ္ ''

''ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ''

ထိုက္သူ အခန္းထဲကေနအလုပ္ခန္းကိုသာထြက္လာလိုက့သည္။

။

ေဒါက္ ေဒါက္..။

ျမက္သႏၵာ အခန္းထဲမွ ျပန္ေျဖသံမၾကားလို႔ အခန္းကို အသာဖြင့္ကာ ဝင္သြားလိုက္ေတာ့ အဘုပ္လုပ္ေနသည့္သူမေယာက်္ား ျမက္သႏၵာ အနားသြားလိုက္ကာ.....

''ကိုလူ''

''ဗ်ာ..အခ်စ္ လာဗ်ာ''

ျမက္သႏၵာ အလုပ္စားပြဲက ခုံေပၚထိုင္ကာ...

''အလုပ္ရႈပ္ေနတာလား ကိုလူ''

''အင္း နည္းနည္း ''

ျမက္သႏၵာ ကိုေတာင္ မၾကည့္နိုင္ပဲ အလုပ္ကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ေနသည့္ သူေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္အလုပ္ရႈပ္ေနလဲဆိုသာသိနိုင္သည္ေလ။
အနားက ထကာ အလုပ္စားပြဲေပၚက coffee ကိုယူလိုက္ၿပီးအျပင္ထြက္မဲ့အလုပ္ လက္အားဆြဲကာ ေမးလာသည္။

''ဘယ္သြားမာလဲ အခ်စ္ ''

''ကိုလူတြက္ coffee သြားေဖ်ာ္မလို႔ပါ''

ခြက္အားေျမာက္ျပကာေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္ေမွာင္က်ဳံၿပီး..

''မေပါ့မပါးနဲ႕ကို နားနားေနေန ေနေလ''

''ေဟာရွင္ ကိုကေတာ့ အပန္းမႀကီးပါဘူး ''

''မရဘူး ကို႔တြက္ေတာ့ မင္းကအေရးႀကီးတယ္''

ျမက္သႏၵာ ပိုၿပီးဆိုသည့္အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ကာ ခုံမွာသာျပန္ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။

ျမက္သႏၵာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ျဖင့္ စားပြဲေပၚကေရအိုေလးအား ေတြ႕ကာ ကိုင္ၾကည့္ၿပီး...

''ကိုလူ ဒါေလးက''

ျမက္သႏၵာ ေမးလိုက္ေတာ့ ၾကည့္လာကာ ၿပဳံးျပ၍...
''မင္းတြက္ကိုဝယ္လာတာ ''

''ကိုကေတာ့''

''ျမက္..''

ေခၚသံေၾကာင့္ ျမက္သႏၵာ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ စိက္ပူသည့္ပုံစံေလးျဖင့္..

''ကိုယ္ တစ္ပက္ခါ ခရီးသြားရမယ္ အဲဒါ''

ျမက္သႏၵာ သိလိုက္ပါၿပီ အခု အစ္ကို ျဖစ္ေနသည္က ခရီးသြားရမာ သူကိုစိက္မခ်ျခင္းေၾကာင့္ပင္။
ျမက္သႏၵာ အစ္ကို႔ လက္အားကိုင္ကာ..

''ဘာမွ စိက္မပူနဲ႕ ကိုလူသာ ျပန္ခဲ့ ျမက္က အဆင္ေျပတယ္ ။''

အဲ့ေတာ့မွ သက္ျပင္းခ်ကာ အလုပ္ကိုဆက္လုပ္ေနသည္။

ျမက္သႏၵာ အဲ့ေတာ့မွ ေနရာကထကာ အိပ္ခန္းကိုသာ ထြက္လာလိုက္သည္။

။

''အာ့ အစ္ကို အာ့ကိုေရ''

မယာ ဗိုက္ထဲမွ နာလာသည္ေၾကာင့္ ဗိုက္ေလးကိုင္ကာ ထိုက္သူအားနိုးေနျခင္းပင္။
ရင္ဘက္အား သုံခ်က္ေလာက္ ရီုက္လိုက္မွ လန့္နိုးကာ ထထိုင္၍....

''ယာ တစ္ခုခုျဖစ္လို႔လား''

''အစ္ကိုအစ္ အထဲကနာတယ္ဟင့္''

ထိုက္သူပ်ာယာခက္သြားသည္။ေခြၽးေပါက္ႀကီးငယ္ျဖင့္ ခံစားေနရသည့္ဇနီးအားၾကည့္၍ မေနသာ သူပါခံစားလာရသည္။
အေတာ္သန္စဥ္းစားေနၿပီးမွ ဖုန္းနပါတ္တစ္ခုကိုဆက္လိုက္သည္ ။

''ဟယ္လို ဟယ္လို ''

ထိုက္သူပ်ာယာခက္ကာ အသံေတြတုန္၍ ေျပာေနျခင္းပင္..

''.............''

''ဟုတ္ပါတယ္ အဲ့ဒါ ကြၽန္ေတာ္ ဇနီးဗိုက္နာေနလို႔ အျမန္းဆုံးလြတ္ေပးပါ''

ဖုန္းခ်သြားသည္ထိ ထိုက္သူစြန့္အေနမိတုန္းပင္...
ထိုခ်ိန္လက္အားလာဆြဲသူေၾကာင့္ အသိျပန္ဝင္ကာ ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ကာႏွစ္သိမ့္ေနရသည္။

''ခဏေလးပါပဲ ခဏပါပဲေနာ္''

ရင္ခြင္ထဲမွ ႏႈက္ခမ္းကိုက္က နာက်င္မႈကို အံတုကာ ခံစားေနရသည့္ဇနီးအားၾကည့္၍ ထိုက္သူေနမသိထိုင္မသာျဖင့္ မ်က္ရည္ေတာင္က်ရသည့္ပင္။
ထိုခ်ိန္ေအာက္ထက္မွ ကားသံေတြေၾကာင့္ ထိုက္သူအျမန္ ခုတင္ေအာက္ဆင္းကာ မယာအား ဒူးေအာက္ကလက္လ်ိဳကာ ေပြ႕ခ်ီ၍ ေအာက္ထပ္ကိုအသာဆင္းလာလိုက္သည္။
ဆင္းလာသည့္တစ္ေလ်ာက္ ထိုက္သူအားဖက္၍ တိုးတိုးအသံျဖင့္ နာေၾကာင္းေျပာေနသည္။
ေအာက္ေရာက္သည္ႏွင့္ တြန္းလည္း ေပၚတင္ကာ ကားထဲ ထည့္လိုက္သည္။
ထိုက္သူဝင္မယ္အလုပ္ တားဆီးလာသည့္ သူနာျပဳ...

''စိက္မရွိပါနဲ႕ လူနာရွင္ ကားနဲ႕သက္သက္လာခဲ့ပါေနာ္
လူနာပိုမခံသာေအာင္လို႔ပါရွင္''

ထိုက္သူေခါင္း တစ္ဆက္တက္ၿငိမ့္ကာ ေနခဲ့ကာ ကားတစ္စီးအျမန္ထုက္ကာ ေဆး႐ုံသာ ေမးႏွင္သြားလိုက္သည္။

ထိုနည္းတူ တစ္ဖက္တြင္လည္း...

''အားးးးးေမေမေရ''

ျမက္သႏၵာ ဗိုက္နာလာကာ ေယာက္က်ားျဖစ္သူ ခရီးလြန္ေနမႈေၾကာင့္ အေမအိမ္မွာသြားေနေနျခင္းပင္ ဒါေတြကိုသိသည္ထင္ ကိုလူမွ တစ္ခုခုဆိုသိရေအာင္တဲ့။
ခုျမက္သႏၵာဗိုက္နာလာကာ အေမျဖစ္သူကိုပဲ ေခၚနိုင္သည္။
ထိုအခိုက္အခန္းထဲကိုအေလာတႀကီးဝင္လာသည့္အေမ...

''သမီး ဗိုက္နာလို႔လားသမီး''

ျမက္သႏၵာ ေခါင္းတဆက္ဆက္ၿငိမ့္ကာ ငို၍...

''ဟုတ္တယ္ ေမေမ သမီးဗိုက္နာတယ္ အရမ္းပဲ''

''ေမေမ သိသာေပါ့ ေမေမလဲခံစားခဲ့ရဖူးတယ္''

ေမေမက ေျပာကာ ခုတင္ေပၚမွ ထခိုင္းကာ ေအာက္ထပ္ကိုသာဆင္းလာလိုက္သည္။
ေအာက္ထပ္ဆိုဖာေပၚတြင္တာထိုင္ခိုင္းၿပီး....

''ဟယ္လို ကြၽန္မ သမီး ဗိုက္နာလို႔ အဲ့မွာအပ္ထားသည့္ သူကိုလြတ္ေပးပါအျမန္''

''...........''

ဖုန္းခ်သြားမွ သမီးျဖစ္သူနားအျမန္သြားကာ လက္ေလးကိုကိုင္ကာ အားေတြေပးေနရသည္။

''ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး သနမီး အေမတုန္းက သမီးကိုေမြးဖို႔ အားနည္းနည္းစိုက္ရတာ ေနာ္သမီးအားတင္းပါကြယ္''

''ေမေမဟင့္ ကိုလူကို ဖုန္းေခၚေပးပါ ''

''ဟုတ္ၿပီဟုတ္ၿပီ ခုေခၚလိုက္မယ္''

ကလင္...ကလင္....

ေျပာတုန္းရွိေသး ဝင္လာသည့္ ဖုန္းေၾကာင့္ ျမက္သစၥာ သြားကိုင္လိုက္သည္။

''ဟယ္လို ''

''................''
မထင္မွတ္ပါေသာ္လည္းတစ္ဖက္က အေျပာေၾကာင့္ လက္ထဲက လက္ကိုင္ဖုန္းေတာင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို အားျဖင့္က်သြားသည္။
ျမက္သႏၵာ လွန္းၾကည့္လိုက္ၿပီကာေမးလိုက္သည္။

''ေမေမ