Tanpa harus bertanya, sekelip mata sahaja rakan-rakan mereka yang lain dapat mengetahui apa yang membebani fikiran mereka. Manakan tidaknya bilamana telefon mereka di'bom' dengan pelbagai berita soal keluarga Jennings dan Lawrence selepas sahaja mereka online!

"Weh! Bukan ini ke produk syampu yang korang cakap bermasalah tu?" Terkejut habis Alex setelah selesai membaca artikel berita hangat di telefonnya.

"Yes, this was it," sahut Airika, L dan Sun serentak.

Ellia yang tidak begitu tahu berkenaan produk syampu tersebut senyap sahaja. Bukannya apa, dia selama ini memang tidak banyak terlibat─ Eh, ralat! Bukannya tidak banyak terlibat, tapi jarang dilibatkan dalam projek-projek syarikat keluarga mereka. Biasalah, dia cucu yang dipinggirkan kut...

"Kejap, aku pelik... Bukan ke hari tu korang cakap produk ni masih dalam proses pengujian?" Bertaut rapat kening CA, kehairanan.

"That's the thing! Kitorang pun tak tahu yang produk ni dah kena launch... It was supposed to be tested on the lab for a while before being launched. Tiba-tiba pula kena launch macam ni, kitorang pun terkejut kut!" Airika mendengus kesal.

"And why must it happen now? Tak kena timing betullah!" L mengepal penumbuknya. Dingin ekspresi wajah yang dia tunjukkan.

Tidak semena-mena, Sun mengalihkan kepalanya dari bahu L. "You are very right, wolfie! Bagi kita, timing masalah ni berlaku memang tak kena dengan situasi kita sekarang... But for some people, the timing this issue happens would be very much of a favour."

Pada awalnya, rata-rata wajah semua orang dihiasi bibitan kerutan. Akan tetapi, saat mereka berhasil menghadam maksud tersirat di belakang tutur kata Sun itu, perhatian mereka sepenuhnya terletak pada Ellia buat kesekian kalinya.

Ellia sendiri tidak perlu mengambil waktu yang lama untuk memecahkan erti sebenar daripada ujaran adiknya itu. Nafas dihembusnya berat sebelum nombor seseorang didail.

"Hallo, Jeanette? Haben Sie von den Neuigkeiten gehört? (Hello, Jeanette? Have you heard the news?)"

"Wie hast du es geschafft, mich nur allzu gut zu erraten? (How did you manage to guess me all too well?)"

"Ja, richtig... Wir kennen uns seit Jahren, aber ich hätte nie gedacht, dass du meinen Charakter so gut verstehen würdest. (Yeah, right... We've known each other for years, but I never thought you'd understand my character so well.)"

"In Ordnung, Sie wissen bereits, was zu tun ist. Jetzt liegt alles an Ihnen. (Alright, you already know what to do. Now it's all up to you.)"

"Du hast meine tiefste Dankbarkeit, Jeanette. Ich weiß, dass ich dir all die Jahre viel zu verdanken habe, aber jetzt ist es ein größeres Geschäft. (You have my deepest gratitude, Jeanette. I know I owe you a lot all these years, but now it's a greater deal.)"

"Gut, Sie wollen nicht, dass ich etwas dazu sage. Aber ich muss dich trotzdem daran erinnern... Bitte seien Sie besonders vorsichtig und kontaktieren Sie mich, wenn Sie etwas stört. (Well, you don't want me to say anything about that. But I still have to remind you... Please be extra careful and contact me if something bothers you.)"

"Okay, ich lege jetzt auf. Pass auf dich auf, ich rufe dich später zurück. (Okay, I'm hanging up now. Take care, I'll phone you back later.)"

Mengakhiri panggilan yang dibuatnya, Ellia melorek senyum kecil di wajahnya. Bilamana kepalanya diangkat, berpasang-pasang mata yang dihuni rasa berteka-teki mengarah pada dirinya.

Namun, mata-mata yang tadinya senyap menjadi lensa pemerhati dan pendengar perbualannya dengan Jeanette sengaja tidak Ellia endahkan. Dia ingin tahu siapa yang pertama akan hilang sabar dan menyoalnya tentang panggilan yang dibuatnya itu...

Beberapa saat kemudian, L cuba merampas telefon Ellia. Pun demikian, Ellia tangkas mengelak daripadanya. Dia tersenyum senget sambil kepala digeleng-geleng beberapa kali.

"Ain't no way you're getting your way, wolfie."

"Kakak! Kakak bercakap dengan siapa tadi tu?"

"Siapa lagi? Seorang manusialah."

"Kakak!"

Cemberut wajah L mendengar jawapan Ellia yang begitu santai. Apa Ellia tidak tahu ke yang dia sekarang risau akan kakaknya itu?

"Hey, come on... Blaine Allen, you can't possibly be worried about me, right?" Bertambah cemberut wajah L, Ellia jadi mati kata. Aik, L betul-betul risau pasal dia ke?

"Siapa Jeanette? Perbualan tadi tu... L agak kakak mesti suruh dia buat sesuatu." Dengan renungan helangnya, dia berdiri menghadap Ellia dengan tangan bersilang di dada.

"Jeanette, hmm... Dia... Eh, aduh! Tiba-tiba kakak rasa sakit pula perut kakak ni... Nak kena pergi toilet dulu. Nanti kakak explain eh? Toilet arah mana?"

L mengetap giginya. Mahu dia paksa kakaknya itu menghamburkan 'rahsia' yang disimpannya, tetapi kasihan juga melihat wajah Ellia yang berkerut-kerut menahan sakit perut. Sudahnya, dia memutuskan untuk beralah jua.

"Keluar aje dari bilik ni, go straight till you see a medieval design on the wall then turn right."

"Okay, thank you."

Tergopoh-gapah Ellia keluar dari ruangan itu dengan tangan kirinya setia memegang perut. Tangan kanannya pula menggenggam erat telefonnya, risau nanti terjatuh pula. Buat naya sahaja!

"Hesy... Pandai betul perut kakak cari wrong timing nak sakit," gerutu L sekali gus mengundang gelak tawa semua orang di sekitarnya. Comel pula rasanya melihat tingkah L yang seperti budak-budak mengadu itu!

〄⨾〄⨾〄

▒▒▒▒▒▒

Messy ke? HUHUHUHU, adoilah... Sorry tau kalau berbelit-belit🙏🏻🥺 Anyway, harap korang boleh imagine tentang tempat latihan gaming Ellia tu... Like it's so grand in my head and Yna tak tahu nak jelaskan macam mana lagi pasal tempat tu since I don't think I can find a photo that matches my imagination🤧🤧🥺 So, kita bayangkan ajelah masing-masing macam mana tempat tu😂

Yna tengah cuba nak recollect idea asal VRS sekarang ni, and I hope Yna punya idea tak pergi menyesatkan diri... Korang wish me the best supaya dapat completekan story ni eh?🥺🤎🤎🤎

Alright, tu ajelah... See ya' again in the next chap~💕

⿻் 𝗧𝗛𝗔𝗡𝗞𝗦 𝗟𝗜𝗦𝗧 𝙁𝙊𝙍 𝙍𝙀𝘼𝘿𝙀𝙍𝙎 ்⿻
i) 𝘛𝘩𝘢𝘯𝘬𝘴 𝘧𝘰𝘳 𝘳𝘦𝘢𝘥𝘪𝘯𝘨 ⧘ ✓