តាំងពីដឹងថាថេយ៉ុងមានផ្ទៃពោះមក ថេយ៉ុងត្រូវទៅគេងនៅភូមិគ្រឹះចនហើយសម្រាកពីការងារ អាចថាឈប់តែម្តងប៉ុន្តែបើនាងចង់ធ្វើពេលណាលោកតាបើកដៃទទួល នាងជានិច្ច។រីឯជុងហ្គុកធ្វើការផងខលជាមួយប្រពន្ធសួរនាំរាល់ថ្ងៃហើយក៏តែងតែចេញមកពីធ្វើការលឿនៗដែរទោះជានៅផ្ទះមានទាំងម៉ាក់ទាំងពីរផងលោកយាយម៉ែដោះផងក៏ដោយ។ពីមួយខែទៅមួយខែពោះថេយុងកាន់តែខ្ទាតធំទៅៗណាមួយកូនពីរនាក់ពោះតែ6ខែធំស្មើនឹង7-8ខែទៅហើយ។
"សឺតៗឮប៉ានិយាយទេកូន?កុំសូវធ្វើបាបម៉ាក់ៗពេកម៉ាក់ៗមិនសូវបានគេងទេ"តាំងពីដឹងភេទកូនហើយ
ដឹងពីរបៀបមើលថែប្រពន្ធកូនមកនិយាយពីអោបអង្អែលថើបពោះប្រពន្ធគ្មានឈប់ទេរាល់យប់ បើឈប់សម្រាកការងារវិញសឹងតែគេងអង្អែលពោះនាងមួយថ្ងៃមិនធ្វើអីតែម្តង។
"កូនប្រុសប៉ាទាំងពីរឆ្លាតធាក់តិចៗបានហើយណា"
អង្អែលថើបៗនិយាយម្នាក់ឯងធ្វើដូចបាននិយាយជាមួយមួយកូនចំណែកថេយ៉ុងសើចលោកប្តីរាល់លើក ញញឹមមានក្តីសុខណាស់ព្រោះកំណើតកូនភ្លោះមួយគូរនេះជីវិតនាងដូចព្រះនាងយ៉ាងចឹងមិនហត់មិនអផ្សុកមិនដែលមានអារម្មណ៍ថាពិបាកព្រោះស្វាមីនាងរាប់រងទាំងអស់ទោះហត់ក៏មិនរអ៊ូមានតែញញឹមនិយាយជាមួយកូនអោយថ្នមម៉ាក់រហូត មកពីធ្វើការហត់ក៏នៅមកបម្រើប្រពន្ធសួរនាំអាការៈរួចក៏ឡើងមកគេងនិយាយថើបពោះនាងនិយាយជាមួយកូន។
លុះដល់ថេយ៉ុងជិត9ខែទើបជុងហ្គុកសម្រាកការងារទម្លាក់អោយកូនចៅហើយមិត្តក៏ចុះមកជួយតែជុងហ្គុកក៏មិនបានទុកចោលទាំងស្រុងដែរការងារណានាយត្រូវធ្វើឬ ស៊ីញ៉េនាយធ្វើទាំងអស់។ដល់ពេលនាយគ្រប់ខែជាពេលដែលគ្រប់គ្នាចាប់ផ្តើមភ័យព្រួយព្រោះមិនដឹងថានឹងត្រូវឈឺថ្ងៃណា។
"ពិបាកគេងខ្លាំងទេអូន?"នាយគេងអង្អែលពោះនាងថ្នមៗលួងលោមអោយគេងព្រោះរាល់ដងតែស្មើនេះនាងគេងលក់ហើយប៉ុន្តែប្រហែលមកពីឈឺព្រោះឬក៏ពិបាកប្រែខ្លួនខ្លាំងហើយមើលទៅព្រោះពោះនាងធំ។
"មិនអីទេអូនអាចគេងបាន"
"បងថាស្អែកទៅគេងពេទ្យអោយហើយល្អទេ?"ដោយសារនាងគ្រប់ថ្ងៃហើយទៅគេងចាំនៅពេទ្យមុនទៅមានអារម្មណ៍សុវត្ថិភាពជាងណាមួយក្នុងពោះមានកូនពីរផងនាយបារម្ភទាំងប្រពន្ធទាំងកូន។ថេយ៉ុងងក់ក្បាលញញឹមតិចៗទើបជុងហ្គុកអោនថើបទល់ថ្ងាសអង្អែលថ្ពាល់នាងថ្នមៗអាណិតប្រពន្ធដែលត្រូវពពោះយូរហើយនៅត្រូវឈឺខ្លាំងពេលបង្កើតទៀត គ្រាន់តែបានអាចអត្ថបទពីការមានផ្ទៃពោះ សម្រាលអីអស់នេះនាយស្រម៉ៃការឈឺចាប់ប្រពន្ធដល់ចង់យំ បើសិនជាអាចនាយចង់ៗជំនួសការឈឺចាប់នេះខ្លាំងណាស់។
ព្រឹកឡើងមិនទាន់អ្នកនៅផ្ទះនាំគ្នារៀបចំឥវ៉ាន់ញាប់ដៃញាប់ជើងដើម្បីយកទៅមន្ទីរពេទ្យចំណែកជុងហ្គុកជាអ្នកនាំប្រពន្ធទៅ។ គ្រាន់តែទៅដល់បានមួយយប់ថេយ៉ុងក៏ឈឺពោះ ម្នាក់ៗនិយាយពីស្លន់ស្លោចាំនៅខាងក្រៅបន្ទប់ទាំងបុកពោះចំណែកជុងហ្គុកចូលទៅផ្តល់កម្លាំងចិត្តអោយប្រពន្ធនៅខាងក្នុង។ពេលដែលបានឃើញសម្រែកឈឺចាប់របស់នាង នាយសឹងតែទប់អារម្មណ៍មិនបានទៅហើយ ចុងក្រោយពេលកូនទី1ចេញមកជុងហ្គុកក៏យំពិតមែន។
"ង៉ាៗៗៗ"
"ម៉ាក់ៗធ្វើបានល្អណាស់ ម៉ោះមួយទៀត"
"ស៊ូៗណាប្រពន្ធសម្លាញ់ បងស្រលាញ់អូន"ជុងហ្គុកចាប់ដៃប្រពន្ធជូតញើសថើបនាងព្រមទាំងលួងលោមរហូតដល់កូនមួយទៀតសម្រាលបានសម្រេច។
"អូនធ្វើបានល្អណាស់ថេយ៍"
*1ឆ្នាំកន្លងផុតទៅ
រយៈពេល1ឆ្នាំដែលថេយ៉ុងកើតបានកូនភ្លោះហើយក៏ជាថ្ងៃខួបកំនើតកូនប្រុសក៏ដូចជារំលឹកដល់ថ្ងៃឈឺចាប់ដែលនាងបានប្រឹងប្រែងបង្កើតកូនប្រុសទាំងពីរមកដូចគ្នា។រយៈពេលកន្លងមកនេះថេយ៉ុងទទួលបានអារម្មណ៍កក់ក្តៅ មានក្តីសុខខ្លាំងណាស់ព្រោះមានគ្រួសារ មានស្វាមីល្អចាំមើលថែមិនអោយនាងហត់នឿយឡើយ។
ជុងហ្គុកជាអ្នកមើលកូនផងមើលថែប្រពន្ធផងមិនដែលធ្វើអោយនាងមានអារម្មណ៍ពិបាកចិត្តម្តងណាឡើយរហូតដល់កូនៗនាងមានអាយុមួយឆ្នាំ មកដល់ថ្ងៃនេះក៏ជុងហ្គុកនៅតែបំពេញតួនាទីជាប្តីដ៏ល្អ លោកប៉ាដ៏ល្អសម្រាប់កូនៗដែរបើទោះជារវល់យ៉ាងណាក៏មកវិញមើលកូនប្រុស បើសិនជាយំពេលយប់វិញនាយជាអ្នកក្រោកអោយប្រពន្ធគេងអោយបានស្កប់ស្គាល់ព្រោះតែនាងលំបាកពពោះមក9ខែ10ថ្ងៃ ឈឺទាំងពេលសម្រាលហើយបើសិនអោយនាងសម្រាលហើយត្រូវក្រោកយប់មើលកូនច្បាស់ជាគ្មានកម្លាំងនោះទេ។បើនិយាយពីយាយតួត យាយៗវិញស្រលាញ់ចៅស្ទើរលេប មួយថ្ងៃៗមើលចៅម្នាក់មួយនិយាយពីមិនដែលស្គាល់ពាក្យថាស្ងាត់ ពាក្យថាអផ្សុកយ៉ាងមិច ចំចៅៗកំពូលរពិសទៀតផ្ទះមិនដែលស្ងាត់ឡើយ។
ថ្ងៃនេះពួកគេរៀបចំធ្វើខួបកំណើតកូនប្រុសទាំងពីរដោយធ្វើសម្រាប់តែជួបជុំគ្រួសារនិងមិត្តៗប៉ុណ្ណោះ ម្នាក់ៗមកគឺជួយធ្វើគ្រប់សព្វពិសេសជួយមើលកូនប្រុសអោយទៀតនាំគ្នាទារពរម្នាក់ម្តងៗទំនងជាខ្នាញ់ខ្លាំងហើយមើលទៅ។
"ជុងយ៉ុន ជុងវ៉ុនមុខដូចគ្នាសឹងតែមើលមិនដឹងថាមួយណាជុងយ៉ុន មួយណាជុងវ៉ុនទៅហើយ"ជីមីននិង
យ៉ុងជូពរដាក់ជិតគ្នារួចទើបនាំគ្នាវិភាគអាល្អិតទាំងពីរ ដូចគ្នាសឹងតែ100%។
"ថែមទាំងកាត់រកប៉ាទាំងពីរនាក់ទៀត"
"ដែលសំខាន់ចេះហៅប៉ាមុនម៉ាក់ទៀតហាសហា"
ដល់បេលពិធីចាប់ផ្តើមពួកគេក៏នាំគ្នារាំច្រៀងរួចទើប
រៀបចំអោយកូនៗដោយថេយ៉ុងនិងជុងហ្គុកជាអ្នកផ្លុំដោយពរកូនៗម្នាក់មួយ ពេលផ្លុំរួចពួកគេក៏ជូនពរកូនៗពួកគេហើយលោកពូអ្នកមីងដែលចូលរួចក៏មានកាដូរអោយពួកគេយ៉ាងច្រើន។ចំណែកលោកតាលោកយាយដឹងថាពួកគេចង់ចំណាយពេលនិយាយគ្នាលេងជួបជុំទើបពរចៅៗមកបញ្ចុកនំតិចៗនិយាយគ្នាលេងឯមិត្តៗក៏ជុំគ្នានិយាយគ្នាផឹកទឹក មានទឹកផ្លែឈើផង ទឹកក្រូចផង ស្រាផងតែក្នុងចំណុះតិចតួច។ស្រីៗក៏ជុំគ្នានិយាយលេងពីការងារពីជីវិតហើយក៏មានរឿងស្នេហា គូរជីវិតផងដែរមើលទៅដូចមិនមែនខួបកំណើតដូចជាការជួបជុំមិត្តវិទ្យាល័យទៅវិញ។ ពេលនិយាយហើយពួកគេក៏បង្កើតការរាំច្រៀងថតរូបជុំគ្នាទុកជាអនុស្សាវរីយ៍។ជុងហ្គុកបានឡើងច្រៀងជាមួយសម្លេងដ៏ពិរោះរបស់នាយអោយមិត្តក៏ដូចជាប្រពន្ធបានស្តាប់ ដែលសំខាន់វាជាបទដែលនាយនិពន្ធសម្រាប់ថេយ៉ុងជាពិសេសដល់ថ្នាក់នាងស្តាប់ហើយរំភើបដល់យំ។
"បងអរគុណអូនណាស់ថេយ៍ អរគុណដែលអូនចូលមកក្នុងជីវិតដ៏ខ្មៅងងឹតរបស់បងមួយនេះ បងស្រលាញ់អូននិងកូនខ្លាំងបំផុតក្នុងជីវិតនេះ ហើយក៏អរគុណម៉ាក់ក៏ដូចជាមិត្តៗទាំងបីដែលតែងតែជួយមើលថែលើកទឹកចិត្តរហូតមក"
"មានអារម្មណ៍ថាដូចរឿងប្រលោមលោកយ៉ាងចឹង"
"រួចចុះអូនចង់បានស្នេហាបែបណា?"ប៊ែកហ៊ុន
"បែបរ៉ូមែនទិច"
"សឺត!ប៉ុន្នឹងរ៉ូមែនទិចហើយឬនៅ?"អៃដាក់វាយនាយមួយដៃមុននឹងងាកទៅស្តាប់រឿងស្នេហាម៉ាក់ប៉ារបស់ជុងយ៉ុន ជុងវ៉ុនវិញ។
"មិត្តខ្ញុំពិតជាជ្រើសរើសមនុស្សត្រូវពិតមែន"ជីមីន ក្តាប់ដៃចូលគ្នាមើលពួកគេយ៉ាងរំភើបចិត្តព្រោះទីបំផុតមិត្តគេមានក្តីសុខសុភមង្គលពិតប្រាកដហើយ។
"រួចចុះអូនគិតថាជ្រើសរើសបងត្រូវឬខុស?"
"ស្អីរបស់បងដែរ?"
"ជុប៎!បងសួរអូន"
"មិនដឹងទេ"ជីមីនតបទាំងអៀនមិនហ៊ានឆ្លើយត្រង់ព្រោះបើសិនគេមិនស្រលាញ់មិនជ្រើសរើសនាយតើគេអាចយល់ព្រមរៀបការជាមួយនាយដែរឬ?
ចប់ដោយបរិបូរណ៌
23/01/25
អេតមីនអរគុណដែលបានតាមដានរឿងមួយនេះពីដើមរហូតដល់ចប់ ជូនពរអោយអ្នកទាំងអស់គ្នាសុខភាពល្អ មានតែរឿងល្អៗចូលមកក្នុងជីវិតក្នុងឆ្នាំ2025នេះ ជួបគ្នានៅរឿងក្រោយទៀត🫶💕
You are reading the story above: TeenFic.Net