បន្ទាប់ពីប្រឡែងគ្នារួចក៏ចុះទៅញាំអាហារពេលព្រឹក
ដោយមានលោកស្រីចន អង្គុយចាំពួកគេ។គ្រាន់តែបាន
ឃើញពួកគេចុះមកគាត់សប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ដែលសំខាន់កាន់ដៃគ្នាចុះមកយ៉ាងផ្អែមល្ហែមទៀត គាត់សង្ឃឹមថាគាត់នឹងបានឃើញបែបនេះរាល់ថ្ងៃមុនពេលពួកគេរៀបការទៅចុះ។
"ចុះមកហើយហ្ហេសកូន?ម៉ោះមកញាំអីសិនទៅ"
"បាទម៉ាក់"
"ថ្ងៃនេះកូនមិនទៅធ្វើការទេឬ?"
"ថ្ងៃនេះមានប្រជុំនៅពេលថ្ងៃដូច្នេះពេលព្រឹកកូនទំនេរ"
"បើអ៊ីចឹងញាំអាហារទៅ"
"បាទ"
"ថេយ៍ ថ្ងៃទៅដើរផ្សារជាមួយម៉ាក់ណា"
"ចាស៎!"ថេយ៉ុងញញឹមតបព្រោះបានចេញក្រៅដោយសារមួយរយៈនេះគេមិនដែលបានចេញទៅណាទេ
ហើយការងារក៏មិនបានធ្វើគឺអ្នកផ្ទះនេះមិនអោយធ្វើគិតតែអោយគេងអោយញាំសង្ងំនៅស្ងៀមៗគេពិបាកធ្វើខ្លួនណាស់រាល់ថ្ងៃនេះ។
អ្នកទាំងបីញាំអាហាររួចក៏ជជែកគ្នាលេងពីនេះពីនោះកុំអោយអផ្សុកណាមួយថេយ៉ុងចង់អោយម៉ាក់កូនគេនៅក្បែរនិយាយគ្នាអោយបានច្រើនបើសិនគ្មានរឿងនិយាយនាងជាអ្នកផ្តើមនិយាយ គិតថាថ្ងៃនេះចង់ធ្វើអីល្ងាចចង់ញាំអី ធ្វើបែបណាអោយតែមានរឿងនិយាយកុំអោយស្ងាត់ អាចថាថេយ៉ុងកំពុងតែបង្កើតទំនាក់ទំនងអោយម្តាយកូនកាន់តែស្និតស្នាលព្រោះខាននៅក្បែរនិយាយគ្នាយូរហើយៗក៏ឆ្លងកាត់រឿងជាច្រើនជាមួយគ្នាដូច្នេះនាងចង់អោយអ្នកទាំងពីរមានពេលនិយាយគ្នាញញឹមដាក់គ្នាអោយច្រើនៗវាក៏ជាចំណែកមួយព្យាយាបាលផ្លូវចិត្តអ្នកទាំងពីរដូចគ្នា។
"តើពួកកូនមានគម្រោងរៀបការជាមួយគ្នានៅពេលណា?"
"កូនចង់រៀបការឆាប់ៗតែខ្លាចកូនធម៌ម៉ាក់នៅមិនទាន់ត្រៀមខ្លួន"តាមថានាយចង់រៀបការខែក្រោយតែខ្លាចថេយ៉ុងប្រកែកព្រោះដឹងស្រាប់ហើយថានាងមិនធ្លាប់មានស្នេហាហើយវាភ្លាមៗសម្រាប់នាងទើបមិនទាន់ចង់និយាយ។
"កូនថេយ៍មិនទាន់ទុកចិត្តកូនម៉ាក់ឬ?"ថេយ៉ុងដែលអៀនព្រោះសំណួរគាត់មុននេះក៏ស្រាប់តែភ្ញាក់ប្រញាប់ប្រកែកព្រោះពួកគេនៅជាមួយគ្នារាងយូរដែរហើយ នាងទុកចិត្តហើយក៏ស្រលាញ់នាយដូចគ្នាគ្រាន់តែនាងមានអារម្មណ៍ថាលឿន។
"គឺមិនមែនបែបហ្នឹងទេម៉ាក់ គឺកូនគ្រាន់តែយល់ថាវាលឿនព្រោះពួកយើងទាំងពីរទើបតែស្គាល់គ្នាបានកន្លះឆ្នាំប៉ុណ្ណោះហើយណាមួយពួកយើងក៏ទើបតែទាក់ទងគ្នាបាន2ខែទៀតទើបកូន..."
"អ៊ីចឹងបើគិតដល់ចុងឆ្នាំគឺអាចថា5ខែព្រោះពេលនេះកូនទាក់ទងគ្នាបាន2ខែហើយ តើ5ខែល្មមទេព្រោះមាក់ឃើញថាកូនប្រុសម៉ាក់ដូចជាចង់បានប្រពន្ធហើយចំណែកម៉ាក់ក៏រាងចាស់ណាស់ដែរចង់មានក្មេងៗ
រត់លេងក្នុងផ្ទះអោយអ៊ូអរ"គាត់និយាយទាំងញញឹមពេលគិតដល់ក្មេងឯថេយុងថ្ពាល់កាន់តែក្រហមនាំអោយជុងហ្គុកលួចអស់សំណើច។
"ម៉ាក់ធ្វើអោយសង្សារកូនអៀនហើយ"
"តើម៉ាក់ដាក់សម្ពាធអោយកូនពេកមែនទេ?"
"មិនមែនទេ គឺៗថា"
"សឺត!បើអូននៅមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនចាំឆ្នាំក្រោយក៏បាន"
"អីយ៉ា!អោយម៉ាក់សុំទោសណាដែលធ្វើអោយកូនតានតឹង ពេលណាកូនព្រមក៏ពេលហ្នឹងចុះ"
"ចាស៎"ថេយ៉ុងញញឹមស្រាលដាក់គាត់តែក្នុងចិត្តក៏គិតដែរ គាត់និយាយសមហេតុផលថាគាត់ចាស់ណាមួយបើពួកគេរៀបការគាត់នៅម្នាក់ឯងហើយព្រោះជុងហ្គុកនាំនាងទៅរស់នៅផ្ទះរបស់ពួកគេតែបើឆាប់រៀបការឆាប់មានកូនតូចៗមកកំដរគាត់វាក៏ល្អម្យ៉ាងតែថានាងមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនដូចដែលជុងហ្គុកនិយាយចឹង។
ពេលរសៀលជុងហ្គុកក៏ទៅធ្វើការឯថេយ៉ុងក៏ដើរផ្សារជាមួយលោកស្រីចនជូនគាត់ទៅទិញនេះទិញនោះតាមអ្វីដែលគាត់ចង់បាន។
"តើកូនមិនចង់បានអ្វីទេឬ?"
"អត់ទេម៉ាក់"
"តែម៉ាក់ឃើញថាឈុតនោះស្អាត មកតាមម៉ាក់មក"គាត់ដឹងថានាងមិនដែលទាមទារទាល់តែចាំបាច់ខ្លាំងដូចកាលពីនាងមើលថែជុងហ្គុកចឹងអ្វីក៏នាងមិនដែលទាមទារដែរមានតែគាត់ទេដែលផ្តល់អោយរហូតដល់ថ្នាក់ថេយ៉ុងប្រកែកមិនបាន។
"អ្នកមីង?!អ្នកមីងមកទិញអ្វីមែនទេ?"ដាខ្យុងដែលមក shopping ជាមួយមិត្តក៏បានឃើញលោកស្រីចនកំពុងរើសសម្លៀកបំពាក់ទើបចូលមកសួរ។
ក្រោយពីទិញរួចរាល់គាត់ក៏នាំថេយ៉ុងទៅក្រុមហ៊ុន
ជុងហ្គុកថែមទាំងប្រាប់ថាគាត់ទៅលំហែកាយនៅស្រុកកំណើតមួយសប្តាហ៍ហេតុនេះទើបយកនាងមកអោយនៅជាមួយជុងហ្គុកខ្លាចថានៅផ្ទះម្នាក់ឯងអផ្សុក។
"ហេតុអីសុខៗម៉ាក់ចង់ទៅលេងប៊ូសាន?"
"ម៉ាក់នឹកទីនោះណាមួយទៅបេះផ្លែឈើផងប្រហែលជាផ្លែពេញដើមហើយទេដឹង"
"ម៉ាក់មិនព្រមទៅថ្ងៃស្អែកពេលព្រឹកវិញទៅ បើទៅស្មើនេះជិតយប់ទើបទៅដល់"
"មិនអីទេទៅដល់ម៉ាក់សម្រាកតែម្តងកូនកុំបារម្ភអី
មើលប្អូនផងម៉ាក់ទៅហើយណា"គាត់ញញឹមដាក់ពួកគេហើយក៏ចាកចេញទៅទុកអោយថេយ៉ុងនៅជាមួយជុងហ្គុកម៉ក់ៗ។
"ម៉ាក់នាំអូនទៅទិញអីខ្លះ?"មកវិញឃើញឥវ៉ាន់ច្រើនគួរសមតែបើសួរថាអ្នកណាអ្នកទិញច្បាស់ណាស់ថាជាម៉ាក់របស់នាយ។
"គាត់ទិញសម្លៀកបំពាក់អោយអូន ហើយក៏មានរបស់បងដែរ"
"សឺតៗអូននៅគិតពីរឿងនោះទៀតឬ?"
"អត់ទេគឺអូនកំពុងបារម្ភអ្នកម៉ាក់ គាត់ទៅតែម្នាក់ឯង"
"មិនអីទេ មានម៉ែដោះនិងអ្នកបម្រើទៅជាមួយ គាត់តែងតែទៅរាល់ឆ្នាំជួនកាលបងជាអ្នកជូនគាត់ទៅដោយសារបងមិនទាន់អាចបើកឡានផ្លូវឆ្ងាយបានទើបគាត់មិនចង់រំខានណាមួយការងារក្រុមហ៊ុនច្រើនគាត់ប្រហែលមិនចង់អោយបងទុកការងារកាន់តែគរច្រើនហើយជូនគាត់ទៅនោះទេទើបគាត់ទៅតែម្នាក់ឯង"
"អូនទំនេរតើហេតុអីគាត់មិននាំអូនទៅជាមួយ"
"គាត់ចង់អោយអូននៅជាមួយបង មើលថែបង មានពេលវេលានៅតែពីរនាក់ទេដឹង"
លុះដល់ព្រលប់ជិតយប់ទើបជុងហ្គុករួចការងារហើយថេយ៉ុងក៏ភ្ញាក់តាំងពីល្ងាចតែនៅអង្គុយចាំនាយរហូតទាល់តេរួចការងារទើបត្រឡប់ទៅផ្ទះទាំងអស់គ្នា។ថេយ៉ុងមិនបានរអ៊ូសូម្បីមួយមាត់ស្ងាត់អង្គុយលើភ្លៅនាយសង្ងំ
ធម្មតាអោយជុងហ្គុកនឹកឃើញកាលពីម៉ូរីវិញនាង រអ៊ូធុញទ្រាន់មិនចេះនៅថែមទាំងមកយកចិត្តសុំលុយទៅទិញសម្លៀកបំពាក់កំដរខ្លួនឯងទៀត។ហេតុអីក៏សុខៗនាយទៅគិតរំលឹកអតីតកាលដែលត្រូវមនុស្សស្រីបោកប្រាស់ក្បត់ទៅវិញព្រោះតែអ្នកក្រោយល្អខ្លាំង?ប្រហែលហើយព្រោះមនុស្សស្រីម្នាក់នេះមិនដែលធ្វើអោយនាយត្រូវគិតខ្វល់ខ្វាយអ្វីឡើយនាយមានតែធ្លាប់ធ្វើបាបនាងវិញ។ពេលមកដល់ផ្ទះនាយក៏បីនាងចូលក្នុងផ្ទះឡើងទៅខាងលើដើម្បីងូតទឹកញាំអាហារ។
តែថេយ៉ុងរវល់និយាយទូរស័ព្ទជាមួយជីមីនទើបអោយជុងហ្គុកចូលងូតមុន។ពួកគេនិយាយសួរសុខទុកគ្នាហើយជីមីនក៏មានរឿងចង់ប្រាប់ទាក់ទងនិងស៊ូចាងព្រោះគេមានគម្រោងបកអាក្រាតនាងនៅថ្ងៃដែលថេយ៉ុងត្រឡប់មកវិញអំឡុងពេលនេះ គេអោយនាងសប្បាយចិត្តដោយគ្មានវត្តមានថេយ៉ុងសិនចុះតែពេលណាថេយ៉ុងមកវិញគេនឹងអោយស្រីម្នាក់នោះញញឹមលែងសម។
"អូននិយាយអ្វីជាមួយជីមីន?"
"ជីមីនខលមកប្រាប់ពីមិត្តរួមការងារដែលចាប់ជំរិតអូន"
"នាងថាយ៉ាងមិច?"
"ពួកយើងនឹងចាត់ការនាងពេលអូនចូលធ្វើការវិញ"
"តើនៅមិនទាន់ចាត់ការទៀតឬ?"នាយស្មានថាចាត់ការបណ្តេញចេញហើយតើ។
"អូនហាមជីមីនកុំទាន់អោយប្រាប់លោកតាព្រោះអូនសុំជាអ្នកចាត់ការ" ស្រីម្នាក់នោះធ្វើបាបគេច្រើនពេកហើយគេសុំជាអ្នកធ្វើដាក់នាងវិញម្តង។
"អូនចង់ធ្វើយ៉ាងមិច?"
"អូនមិនធ្វើបាបនាងធ្ងន់ធ្ងរទេគ្រាន់តែលែងអោយនាងបានធ្វើការបន្តប៉ុណ្ណោះ"មុននេះនិយាយឡើងទំនងស្មានថាចាត់ការវាយវិញហើយតើមានឯណាឡើងធម្មតា។
"អ៊ីចឹងអូនងូតទឹកទៅនឹងបានញាំបាយ"ថេយ៉្ងក៏ក្រោកចូលបន្ទប់ទឹកនឹងអាលបានញាំបាយ។
ពេលងូតរួចក៏នាំគ្នាចុះទៅញាំអាហារ ជុងហ្គុកញាំស្រាក្រហមកំដរមាត់ព្រោះចង់ផឹកណាមួយស្រាទុកចោលយូរគ្មានអ្នកផឹកស្តាយតែអ្នកខាងនោះឃើញនាយផឹកស្មានថានាយស្រ្តេសរឿងការងារ។
"បងស្មុគស្មាញរឿងការងារមែនទេ?"
"គ្មានទេ បងឃើញវាទុកចោលយូរទើបយកមកផឹក"
"ផឹកតែបន្តិចបានហើយស្រានៅទុកបានយូរទៀត"
"មួយដបចុះ"
"វាច្រើនពេកហើយ"មិនមែនតូចទេដបឡើងធំ
"មិនច្រើនទេ បងក៏មិនឆាប់ស្រវឹងដែរត្រឹមមួយដបនោះ"
"ហាមមិនស្តាប់អូនមិនអោយគេងជិតទេ"
"តែមួយដបប៉ុណ្ណោះអោយគេងលក់ស្រួល"
"អ៊ីចឹងគេងអោបអូនរាល់ថ្ងៃគេងលក់មិនស្រួលមែនទេ?អ៊ីចឹងតទៅគេងអោបដបស្រាផឹកស្រាហ្នឹងជំនួសទៅកុំមកអោបអូន!"
"មិនមែនចឹងទេថេយ៍ បងគ្រាន់តែខានផឹកយូរចង់
To be continued.......🔥
សរសេរដោយ៖ រ៉ាជេក៍🫶🏻
You are reading the story above: TeenFic.Net