ភាគទី:13 [អាស~~~ចឹងអោយយើងសុំរំលោភកូនទន្សាយម៉ាតិចមក ]
សេះបរទៅមុខយ៉ាងលឿន អ្នកបរដូចមិនយល់អារម្មណ៍អ្នកជិះជាមួយគ្នាសេាះ គ្នាភ័យស្រែកចង់ងាប់នៅខំប្រឹងជិះលឿនទៀត។នៅទីបំផុតសេះក៏បានឈប់ ក្នុងព្រៃមួយកន្លែង មិនចាំយូរថេយ៉ុងប្រញាប់ចុះទៅក្អួតក្បែរដើមឈើ។
" នេះទ្រង់អាងអំណាចដើរធ្វើបាបគេចឹងមែន " ថេយ៉ុងងាកស្រែកដាក់ជុងគុក កំពុងតែឈរសើចខ្លួនតិចៗ
" ក្រែងយើងប្រាប់ហើយមែនទេវាជាការដាក់ទេាស "
រាងតូចត្បៀតមាត់ចូលគ្នា ចង់និយាយថាខឹងអើយសែនខឹង អោយតាបុិមុខកញ្ចាស់នឹងធ្វើបាបបានអាហូត
" ហឹស....ហើយទ្រង់ហៅខ្ញុំម្ចាស់មានការអី ព្រះពរ............................................"
រាងតូចនិយាយបង្អូសបែបឌឺដង ប៉ុន្តែក្នុងកែវភ្នែករាងក្រាស់ រាងតូចពិតជាគួរអោយស្រឡាញ់ណាស់ ដូចកូនទន្សាយមួយកំពុងខឹងចឹង។
" ស្អែកដល់ថ្ងៃពិធីជប់លៀងហើយ នៅថ្ងៃនេាះយើងនឹងសុំឯងរាំ "
" គ្រាន់តែរឿងប៉ុណ្ណឹងៗសេាះ ហាស...សុំរាំ " ថេយ៏ភ្ញាក់ផ្អើលពេលចាប់អារម្មណ៍ប្រយោគចុងក្រោយ
" មានបញ្ហាអីមែនទេ "
" គឺគឺថាវាមិនសម ទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្រមិចនឹងសំនឹងទូលបង្គំទៅ "
" នៅថ្ងៃជប់លៀងគេពាក់របាំងមុខ គ្មានអ្នកស្គាល់ទេ " ជុងគុកនិយាយទាំងញញឹម
" តែទូលបង្គំជាប្រុស" ថេយ៉ុងនិយាយព្យាយាមប្រកែក
" ប្រុស យើងមិនប្រកាន់ "
ថេយ៉ុងគាំងនិយាយមិនចេញ មិចតាបុិនេះពូកែនិយាយម្លេះ ប្រកែកមិនឈ្នះ
" ចឹងសម្រេចថាយល់ព្រមហើយណា "
" ចុះប្រកែកបានដែរ "
" អត់ " ពាក្យមួយម៉ាត់យ៉ាងខ្លី
" 😒 ..."
" បើប្រាប់រួចហើយ ខ្ញុំម្ចាស់ទៅបាននៅ? "
" កុំដរយើងជិះសេះសិនទៅ "
" អាយ~~~" រាងតូចស្រែកម្តងទៀត ពេលត្រូវរាងក្រាសលើកដាក់លើសេះម្តងទៀតដោយមិនដឹងខ្លួន
" ហ្ហឹក ហ្ហឹកហ្ហឹកៗ ដាក់ចុះដាក់ចុះ ហ្ហឹកៗ " ថេយ៉ុងស្រែកយំមិនខ្មាស់អ្នកណា ទារចុះពីលើសេះ
" ស្ងាត់ "
" ហ្ហឹក~~ៗ "
" បើមិនស្ងាត់យើងរំលោភហើយ " ជុងគុកលើកពាក្យគំរាម ថេយ៉ុងស្ងាត់ជ្រាបមិនហ៑ានសូម្បីតែមាត់។រាងក្រាស់ក៏ដឹកសេះដែលមានរាងតូចអង្គុយនៅពីលើ បណ្តើរសេះដើរទៅមុខ
" ចូលចិត្តទីនេះទេ" មួយសន្ទុះរាងក្រាស់ក៏សួរកឃើញុំអោយស្ងាត់
"......." ថេយ៉ុងវិញបិទមាត់ជិត
" ហេតុអីមិនឆ្លើយ "
"បើមិនអោយមាត់ផង " ថេយ៉ុងនិយាយប្រកែក
" មិនអោយមាត់តែអោយឆ្លើយ " ជុងគុកញញឹមឌឺ
" អាហុី~~~ "
" ឆ្លើយភ្លាម "
" សួរដូចឡប់ ស្អាតស្អីសុទ្ធតែព្រៃ ស្ងាត់ជ្រងុំ ជិះសេះរលាក់ចង់ងាប់ អ្នកសួរក៏តាប៉ែទៀត " សំដីមាសសំដីពេជ្យថេយ៉ុងរ៉េបមួយខ្សែរ
ថេយ៉ុងក្រឡេកឃើញជុងគុកមិននិយាយអីទៀតក៏លួចសើចនៅក្នុងចិត្តបែបអ្នកឈ្នះ ។
( ហិ ហិ ទីបំផុតនិយាយឈ្នះតាបុិនឹងម្តងហើយ )
" អាស ហេម...."ជុងគុក
" ហិ ហិ "ថេយ៉ុងសើចតិចៗ
3ម៉ោងក្រោយមក
" លោករាជបុត្រ ហាស...កាលយើងទៅដល់វាំងវិញ នេះល្ងាចហើយណា "ថេយ៉ុងនិយាយទាំងខ្លាចព្រេាះមេឃរាងងងឹត សម្លេងសត្វយំគួរអោយខ្លាច
"កំពុងតែទៅ ហើយតើ..."
" នែ តែទ្រង់និយាយពាក្យនេះកាលពីរ ១ម៉ោងមុន ហើយ កាលដល់ "
" មិនដឹងទេ ..." រាងក្រាស់ញញឹមចុងមាត់ចាំមើលធ្វើបាបក្មេងនេះអោយរាងម្តង
" មិនដឹង ក្រែងទ្រង់អ្នកនាំគេមកទីនេះមែនទេ "
" មិនដឹង"
" នេះ កុំប្រាប់ថា វង្វេងផ្លូវ "
" ប្រហែលទេ ដឹង ឯទៀតគេថានៅព្រៃនេះមានខ្មោចលងច្រើនណាស់ "
នឹកឃើញគំនិតធ្វើបាបក្មេង ជុងគុកកាន់តែបន្លាចថែមទៀត ឃើញថាក្មេងនេះក្រឡេកមើលឆ្វេងស្តាំបែបខ្លាចសម្បើមណាស់មើលទៅ ជុងគុកទាត់ថ្មចូលព្រៃបង្ករជាសម្លេង ឯអ្នកកំពុងតែខ្លាចស្រាប់ផងឮសម្លេងចឹងក៏ស្រែកទាំងភ័យ លោតពីលើសេះ តោងករាងក្រាស់ស្អិត។
អាយ.......
" ចុះ "
" អត់ ទេស" ថេយ៉ុងគ្រវីក្បាលញាប់ឆ្មេញនៅលើកជើងគៀបចង្កេះរាងក្រាស់ជាប់
" ហិហិ "
" អ្នកណាអោយទ្រង់មកបន្លាចគេធ្វើអី ឆើស~~~ចាំមើលតោងអោយលាប់ "
" ហិហិ ចាំមើលយើងរត់ចោល "
"ទ្រង់ហ៑ាន "
"សាកមើល "
"ទ្រង់................"
"យើង............... "
" ហ្ហឹក~~~ហ្ហឹក " តវ៉ាមិនឈ្នះយំង៉ែ (ក្បាច់ប្រចាំត្រកូលអាឆីថេយ៍)
"អូៗ យំហើយក្មេង ឈឹងៗ "
" ហឹស~~~កុំមកលួង " ថេយ៉ុងពេបមាត់បំប៉ោងថ្ពាល់ងាកមុខចេញបែបខឹង
" អាស~~~សឺត~~~យើងធ្វើលេងទេ បើមិនឈប់ងរទុកចោលក្នុងព្រៃនឹងឥលូវហើយ " ថើបថ្ពាល់រាងស្តើងមិនអស់ចិត្ត នៅលួចគំរាមទុកចោលក្នុងព្រៃទៀតផង (អស្ចារ្យណាស់ប្រូគុក😒 បានគំរាម គំរាមអាហូតម៉ង) ។
" អត់ទេ អត់ទេ យើងទៅវិញណា ថេយ៍ខ្លាច....." ដោយហេតុតែខ្លាចខ្មោច ខ្លាចរាងក្រាសយើងទុកចោលក្នុងព្រៃស្ងាត់តែឯង ថេយ៍ៗយើងសុខចិត្តមុខក្រាស់អង្វរលន់តួម្តង
"ថេយ៍ ខ្លាចមែន ហ~~~" ឃើញក្មេងស្តាប់បង្គាប់ចឹងរាងក្រាស់ញញឹមដោយពេញចិត្ត
" ខ្លាចៗ~~~ "សម្លេងតូចឆ្មារបន្លឺឡើងយ៉ាងគួរអោយស្រឡាញ់
" ចង់ទៅវិញមែនទេ "
"ចង់ៗ~~~" កូនទន្សាយងក់ក្បាលតតាត់ធ្វើមុខគួរអោយស្រឡាញ់ដាក់ចចកទាំងមិនដឹងថាចចកកំពុងតែរៀបចំផែនការចាប់ឆី កូនទន្សាយដ៏គួរអោយស្រឡាញ់នេះទេ ។
" អាស~~~ចឹងអោយយើងសុំរំលោភកូនទន្សាយម៉ាតិចមក ចាំជូនទៅវិញ "
" ហាស~~~😢😱 "
You are reading the story above: TeenFic.Net