ep6: [ ប្រច័ណ្ឌ ]
&ព្រឹកឡើង
ថេយ៉ុងភ្ញាក់តាំងពីព្រលឹម ងូតទឹកស្លៀកពាក់ញុាំបាយ រួចក៏ទៅធ្វើការតាមតួនាទីខ្លួនឯងដូចរាល់ដង។
"ហឺយ ~~~ ធ្វើមិចបាន សម្រេចកិច្ចការទៅលោកអើយ បើគ្រាន់តែយប់មិញចង់ងាប់ហើយនេាះ "
រាងតូចជូតឥដ្ឋបណ្តើររអ៑ូរបណ្តើរ
" ឯងយើងឮថា១អាទិត្យទៀតដល់ពេលពិធីជប់លៀងរើសមហេសីអោយព្រះអង្គហើយ"
" មែន ហេស"
" មែនហើយ"
" អេ ចឹងយើងមានសង្ឃឹមអត់ទេ ណ~~~"
" ឋានះឯងចឹងកុំសង្ឃឹមអី "
" អូរ~ ស្តាយណាស់ចឹង ព្រះរាជ្យបុត្រទ្រង់សង្ហារសឹងអី បើបានមកយើងមិនដឹងជាល្អប៉ុណ្ណាទេ "
" កុំស្រម៉ៃពេកនាងអើយ តេាះ ប្រញាប់ទៅធ្វើការវិញ"
ស្រីបម្រើ២នាក់និយាយគ្នាដើរកាត់មុខថេយ៉ុង រាងតូចផ្អៀងក្បាលត្រចៀកបើកធំៗ លួចស្តាប់គេនិយាយ។
" អរ ពិធីជប់លៀង~~~ ពិធីជប់លៀង នេះកុំប្រាប់ថាពិធីជប់លៀងដែលនៅក្នុងរឿងនេាះ ពេលតួឯកប្រុសជួបតួឯងស្រីលើកដំបូង ហើយតែបើតួកស្រីជាយើង ហើយយើងនៅនឹងបានតួឯកឯណាទៅជួបរាជ្យបុត្រសម្អុយនេាះទៅ " ថេយ៉ុងគិតឡើងចង់ក្រញាញ់ខួរ
( បើតួស្រីមិនជួបតួប្រុស សាច់រឿងវាទៅមិចម៉ា ស្រួលមិនស្រួលនាងកូនម្តាយចុងនេាះចូលទៅជំនួសតួស្រីសាច់រឿងដើមវាមិនចប់ហើយទេ បើឃើញឯងនៅវាំងនេះទៀតមិនបញ្ជារអោយទាហ៑ានសម្លាប់នៅនឹងកន្លែងទេ)និយាយក្នុងចិត្ត គិតឃើញទិដ្ថភាព២នាក់នេាះបញ្ជារទាហានអូសកទៅសម្លាប់
" ឆាប់អូសកវាទៅសម្លាប់ភ្លាម "ឈរបញ្ជារកាន់ភ្លឹតបក់ទាំងញញឹមសប្បាយសមនឹងចិត្ត
ទាហាន២នាក់ក៏ចូលទៅអូសថេយ៉ុងទៅសម្លាប់
"អត់ទេ អត់ទេ"
ថេយ៍ស្រែកមួយទំហឹង គ្រវីក្បាលបណ្ដេញគំនិតទាំងអស់នេាះចេញ
" មិនបាន មិនបានទេ យើងមិនអោយវាក្លាយជាការពិតទេ ត្រូវតែរារាំង " រាងតូចនិយាយទាំងផ្តាច់ញ៉ាចិត្តត្រូវតែរារាំង
" អេស...ទំនេរណាស់ណ មកឈរលេង''
នាង សាលី សុខៗដើរមកពេបមាត់ដាក់រៀងតូច ចិត្តច្រណែនជាប្រុសសេាះស្អាតជាងនាងជាស្រីទៅទៀត។
" មិចហើយទំនេរណាស់ហេស...មកដើរថាអោយគេបែបនេះ" មិនអោយចាញ់រាងតូចងាកក្រោយតបតដាក់នាងអាបដកតែក្បាលមិនដឹងមកពីកន្លៀតណាសុខៗមកដើរពេបជ្រាយគេ
ឯងតាតពាស
" ឯង ឯង ហ៊ានមកថាអោយយើងបែបនេះផងនេះ ឯងមិនដឹងយើងជាអ្នកណាទេហេស "នាងក្រមុំស្រែកទន្ទាំជើង
"កញ្ចះគេដូចគ្នាសេាះកុំមកធ្វីឯងខ្លាំង"ថេយ៍អោបដៃញាក់ចិញ្ចឹមទ្រឺតៗ ឲសាលីខឹងចង់ផ្ទុះផ្សែងតាមត្រចៀក
"ឯង ឯង"
"យើង យើងយ៉ាងមិច"
"ឯង ឯង ផ្ញើរទុក្ខសិនចុះ"និយាយមិនឈ្នះនាងក្រមុំចេញដោយអាម៉ាស
"កុំភ្លេចមកយកផង"រាងតូចបន្ទរស្រែកពីក្រោយ
"ហាសហា ឈ្លេាះមិនឈ្នះគេរត់ អឹក"
ថេយ៉ុងស្រាប់តែឈឺបេះដូងដៃខ្ទប់ដើមទ្រូងឈឺខ្ទោកៗដូចគេចាក់
"ឈឺ !ឈឺណាស់អូយ..."ដោយសារតែឈឺបេះដូងពេក ថេយ៉ុងក៏ដួលសន្លប់បាត់បង់ស្មារតីនៅលើឥដ្ឋភ្លាមៗ។
#បន្ទប់
"អូយ "ថេយ៍ងើបពីគ្រែដៃឈ្លីក្បាលតិចៗ
"ថេយ៍"ផីតយុ ជាមិត្តរួមបន្ទប់ថេយ៉ុង
"ផីតយុ ខ្ញុំមកនៅក្នុងបន្ទប់បានយ៉ាងមិច"
"គឺខ្ញំុឃើញថេយ៍ដួលសន្លប់ ទើបនាំថេយ៍មកបន្ទប់"
"អរគុណ"ថេយ៍ញញឹមស្រាលៗ
"ថេយ៍នៅឈឺទៀតទេ" ផីតយុចង់ដាក់ដៃស្ទាបថ្ងាស់ថេយ៉ុងប៉ុន្តែត្រូវរាងតូចគេចទាន់
" អរគុណហើយ "ថេយ៍តបទាំងញញឹមតិចៗជាការគួរសម
" ចឹង ខ្ញុំសូមទៅយកថ្នាំអោយថេយ៍ណា "
ផីតយុ បន្ទាប់ពីបានចម្លើយរួចក៏ប្រញាប់ប្រញាល់ទៅយកថ្នាំអោយរាងតូច ។
" ហឺយ~~~នេះ ថ្នាំវាធ្វើទុកមែនទេ បើចឹងៗមិនដឹងរស់បានប៉ុន្មានថ្ងៃទៀតទេ អាថេយ៍អើយ អាថេយ៍ មិនបានទេ មិនចង់ស្លាប់ទាំងក្មេងទេ ត្រូវតែសម្រេចកិច្ចការអោយបានលឿន " ថេយ៍និយាយទាំងមុសមុត តែក៏លួចសុំទោសជុងគុកនៅក្នុងចិត្តដែរ ។
" សុំទោស "
ពេលរសៀលមកដល់ ដោយសារតែជិតដល់ថ្ងៃពិធីជប់លៀង អ្នកបម្រើទាំងអស់មមាញឹកនៅក្នុងការចាត់ចែង រៀបចំដែរ រួមទាំងមានថេយ៉ុងដែរ។
ចំណែកថេយ៉ុងវិញត្រូវរត់ចុះរត់ឡើង លើកនេះលើកនេាះហត់ឡើងចង់សន្លប់។ពេលនេះរាងតូចកំពុងតែរៀបចំតុបតែងផ្កា ។
" ចាំបងជូតញើសអោយណា ថេយ៍បែកញើសណាស់" ផីតយុ យកកន្សែងជូតញើសអោយថេយ៍
"អរគុណបងហើយ" ថេយ៍ងាកក្រោយតបទាំងញញឹម
សកម្មភាពទាំងនេាះមិនបានផុតពីក្រសែរភ្នែករាងក្រាស់ឡើង ។ជុងគុកដែលទើបមកដល់មើលសកម្មភាពទាំងនេាះទាំងមិនពេញចិត្ត
" ទំនេរណាស់ហេស~~~ បានជាមកមកញ៉ែគ្នានៅកន្លែងនេះ "សម្លេងធំនិយាយ ធ្វើអោយអ្នកបម្រើដែលនៅទីនាះភ័យមិនស្ទើររួមទាំង ថេយ៉ុងនិងផីតយុ
" ថ្វាយបង្គំ ព្រះរាជ្យបុត្រ" អ្នកទាំងអស់គ្នាក្រាបចុះ
" យ៉ាងមិចមិនឮយើងសួរទេ ហេស?"
( ហុី អារាជ្យបុត្រនឹងអីក៏ចរឹកយ៉ាប់ម្លេះ សុខៗមកញ៉ែតៗដាក់ឯង)ថេយ៉ុងនិយាយក្នុងចិត្តទាំងគ្រឺតខ្នាញ់
" ឯងមកនេះ " ជុងគុកស្រាប់តែទៅអូសដៃរាងតូចចេញពីកន្លែងនេាះ
" អាក~~~"
ផីតយុ ចង់ទៅជួយថេយ៉ុងដែរ តែក៏មិនហ៑ានវិញពេលឃើញសិ ឈរសម្លក់ ។
" អូយ~~~"
ផឹប~~~
រាងក្រាសមកដល់កន្លែងមួយទាញរាងតូចអោយផ្អឹបនឹងជញ្ជាំងដៃទាំងគូរចាប់ដៃទាំងសងខាងរាងតូចរើមិនរួច។
" អូយ~~~នែ ចង់ធ្វើស្អី"
" យ៉ាងមិច ចង់ទាក់វាណាស់ហេស~~~"
" អូយ~~~ ស្អីនឹង ខ្ញុំគ្មានទៅចង់ទាក់គេទេ" ថេយ៍ព្យាយាមប្រកែក
" យ៉ាងមិច ការពារវាមែនទេ " ជុងគុកស្រែកទាំងកំរោល ដៃបន្ងែមកម្លាំងកង្កត់ដៃរាងតូចគើងក្រហម
" ហ្ហឹក~~~ហ្ហឹក" ថេយ៉ុងយំទឹកភ្នែកម៉ក់ៗ
" ចង់យកទឹកភ្នែក ការពារអាចង្រៃនេាះមែនទេ" ជុងគុកឥលូវខឹងអើយសែនខឹង មិចអាចង្រៃមុខដូចក្របីវង្វេងបឹងនេាះ វាអស្ចារ្យស្អីបានកូនទន្សាយតូចរបស់ខ្លួនមកយំយ៉ែក ស្រែកដូចគេចាក់កយ៉ាងនេះ។
" ហ្ហឹក អាយ~~ហ្ហឹក លែងឈឺដៃ ហ្ហឹក~ៗ "ថេយ៉ុង
"...😑..." ជុងគុក
______________________________________
សូមរង់ចាំភាគបន្ត...
You are reading the story above: TeenFic.Net