ប្រទេសជប៉ុន!
កាត់មកមើលនៅទីក្រុងតូក្យូ(Tokyo)នៃប្រទេសជប៉ុនវិញម្តងដែលនៅទីនោះមានអគារធំខ្ពស់ជាច្រើនមើលទៅពិតជាស្រស់ស្អាតណាស់ បើសិនជាពេលយប់វិញមានពន្លឺភ្លើងពណ៌ចម្រុះជាច្រើនចេញពីអគានីមួយៗ
ហើយបើពេលនេះក្រលែងទៅមើលនៅផ្ទះមួយដែលប្រណិតស្អាត់មិនទាស់ថែមទាំងមានទហំធំប្រៀបដូចទៅនឹងភូមិគ្រឹះមួយចឹង ហើយផ្ទះនោះគឺជាផ្ទះនៃត្រកូល អាម៉ូរ៉ា(Amura) ជាត្រកូនដែលល្បីល្បាញបំផុតនៅទីនោះ ឯម្ចាស់នៃផ្ទះនោះឈ្មោះថា អាម៉ូរ៉ា នីគី(Amura Ni-ki) ដែលជាម្ចាស់ផ្ទះនៅទីនោះ
នីគីនាយមានអាយ៉ុ ២២ឆ្នាំហើយសព្វថ្ងៃនេះនាយនៅតែម្នាក់ឯងប៉ុណ្នោះដោយឪពុងនឹងម្តាយគេបានស្លាប់តាំងពីនាយមានអាយុ១២ឆ្នាំមកម៉េះដោយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ក្រឡាប់ឡាន។ នីគីគឺជាម៉ាហ្វៀមួយដែលមានចរឹកឃោឃៅបំផុតតែធ្វើអោយនាយខឹងនាយនឹង សម្លាប់ដោយត្រជាក់បំផុតគ្មានញញឺតដៃស្រណោះម្នាក់ណាឡើយ អ្នកណាក៏នាយមិនខ្លាចដែល។ នាយបានរកសុីខាងសង្គមងងឹតខុសច្បាស់ជាច្រើនហើយក៏បើកកាសសុីណូស្របច្បាស់មួយកន្លែងដើម្បីបិទបាំងពីភ្នែកប៉ូលិស។
បានហើយឈប់រៀបរាប់ប៉ុណ្នឹងចូលមកសាច់រឿងវិញបើមិនចឹងទេភ្លាវលូវហើយ😑
"ខេវិន!! លោកអ៊ុនស៊ីន បានសងបំណុលយើងនៅ"នីគីអង្គុយធ្វើការសុខៗក៏ងាគទៅសួរខេវិនដែលជាជំនិតរបស់ខ្លួន
"គឺនៅទេចៅហ្វាយ" ខេវិនតបទៅនាយវិញទាំងអោនគំនាប
"ចឹងល្ងាចនេះនាំយើងទៅផ្ទះគេ" នីគីប្រាប់ទៅជំនិតខ្លួនរួចងាគមកធ្វើការងារវិញហើយខេវិនបានត្រឹមតែងក់ក្បាលយល់តាមនាយ
ល្ងាចឡើង~
ឡានស្ព័តខ្មៅមួយគ្រឿងដែលមានតម្លៃខ្ពល់កប់ពពកបានឈប់នៅមុខផ្ទះរបស់លោកហ្គូចូ ដោយស្លាកលេខឡានគឺត្រកូល អាម៉ូរ៉ា។ មនុស្សពាក់អាវខ្មៅពីបីនាក់ក៏ចុះមករួចទៅបើកទ្វាអោយ
"អាល្អិត លោកអ៊ុនសុីននៅទេ"ចូលមកដល់ក្នុងភ្លាមខេវិនក៏បានសួរទៅកាន់ក្មេងប្រុសតូចម្នាក់ដែលមានអាយុ១៧ឆ្នាំអង្គុយលេងនៅលើសាឡុងនោះ
"លោកប៉ាមិននៅទេ លោកពូមករកគាត់មានការអីដែល"ស៊ូននូជាកូនរបស់លោកអ៊ុនសុីនក៏ប្រាប់ទៅខេវិនវិញ
"ហើយចុះគាត់ទៅណាឯងមានដឹងទេ"ខេវិនសួរទៅរាងតូចម្តងទៀត
"មិនដឹងដែលគាត់មិនបានប្រាប់ខ្ញុំផង"
"ធ្វើមិចទៅចៅហ្វាយ"ខេវិនថាគទៅសួរចៅហ្វាយខ្លួនដែលឈរជិតនោះ
"ឯងជាកូនលោកអ៊ុនសុីនមែនទេ!"នីគីមិនតបនឹងខេវិនតែដើរទៅអង្គុយលោកសាឡុងសួររាងតូចវិញ
"បាទ!!" ស៊ូននូតបទៅវិញ
"យើងមិនដែលដឹងសោះថាលោក មានកូនប្រុសស្រស់ស្អាតចឹងដែល"នីគីមើលទៅស៊ូននូទាំងគិតក្នុងចិត្តម្នាក់ឯងលួចសរសើរពីសម្រស់រាងតូច
"ហើយឯងអាយុប៉ុន្មានហើយ"នីគីសួរទៀត
"១៧ឆ្នាំបាទ"ស៊ូននូតបទៅវិញទាំងញញឹម
"ល្មមស៊ី"នីគីនិយាយតិចៗម្នាក់ឯងដែលអាចអោយស៊ូននូលឺដែលតែមិនច្បាស់ (ពូគីគេត្រឹម១៧ទេណាប្រយ័ត្នគុកណា)
"ហាស៎! មិញពូនិយាយថាមិច"ស៊ូននូសួរ
"គ្មានអីទេ! ហើយឯងប្រាប់យើងមកថាប៉ាឯងនៅឯណា"នីគីតបនឹងនាយតូចហើយក៏សួររកលោកអ៊ុនស៊ីនវិញ
"ចុះខ្ញុំប្រាប់ហើយថាខ្ញុំមិនដឹងទេ" រាងតូចតបទៅទាំងរាងខឹងដែលអាគេប្រាប់ថាមិនដឹងហើយនៅសួរដដែលទៀត
"ប៉ាឯងជំពាក់បំណុលយើងច្រើនណាស់ បើឯងមិនប្រាប់យើងទេយើងនឹងចាប់ខ្លួនឯងទៅដោះបំណុលជំនួសប៉ាឯង"
"ហាស៎! ខ្ញុំនឹងហេ៎ជំពាក់បំណុលលោកនោះ មិចក៏ខ្ញុំមិនដឹង" ស៊ូននូគ្រានើតែដឹងថាប៉ាខ្លួនជំពាក់បំណុលគេចឹងតក់ស្លុតភ្លាម ហើយមិចបានប៉ានាយមិនប្រាប់នាយចឹង
"ត្រូវហើយប៉ាឯងលេងល្បែងនៅកាសស៊ីណូយើងហើយបានខ្ចីលុយយើង"នីគីប្រាប់ថែមទៀត
"ហើយគាត់ជំពាក់លោកប៉ុន្មាន"
"១០ម៉ឺនដុល្លារ"
"ហាស៎!"គ្រាន់តែដឹងចំនួនទឹកប្រាក់ដែលប៉ាខ្លួនជំពាក់នាយក្រាស់ហើយខ្លួននាយគាំងនិយាយលេងចេញតែម្តង តើងគេមានប្រាក់ឯណាទៅសងនាយក្រាស់ទៅ
"លោកអាម៉ូរ៉ា!!"ពេលនោះដែលសម្លេងលោកអ៊ុនសុីនក៏បានមកហើយរត់ទៅអង្គុយជិតស៊ូននូដែលជាកូន
"យ៉ាងមិចមកហើយហេ៎! លុយដែលជំពាក់គិតយ៉ាងមិន"លោកអ៊ុនសុីនមកដល់នឹងមុខនីគីក៏សួរទៅគាត់ទាំងទឹកមុខគួរអោយខ្លាច
"លោកប៉ា មិចបានប៉ាទៅជំពាកបំណុលគេច្រើនយ៉ាងនេះ"ស៊ូននូពេលប៉ាគេមកជិតខ្លួនភ្លាមសួរទៅគាត់ភ្លាម
"ទុកពេលអោយខ្ញុំ មួយអាទិត្យទៀតចុះណាលោក"លោកអ៊ុនសុីនមិនតបនឹងរាងតូចតែបែរទៅនិយាយអង្វរករអោយនីគិទុកពេលអោយខ្លួនវិញ
"មួយអាទិត្យប៉ុន្មានដងទៀតទើបលុយយើងបានមកវិញ" នីគីតបទៅគាត់វិញដោយសម្លេងត្រជាក់បំផុត មិនមែននាយមិនដែលទុកពេលអោយទេនាយទុកពេលអោយគាត់ច្រើនដងហើយតែលុយគ្មានបានមកដល់ដៃនាយទេ
"ណាលោកបើសិនជាលោកមិនប្រកាន់ទេលោកយកកូនខ្ញុំទៅបម្រើរក៏បានដែល" លោកអ៊ុនសុីនក៏ស្នើរាងតូចទៅអោយនាយក្រាស់ ស៊ូននូគ្រាន់តែលឺចឹងហើយថ្លើមគេធ្លាក់ក្តុកមិននឹងស្មានថាប៉ាខ្លួនធ្វើចឹងដាក់គេសោះ
"លោកប៉ា! នេះលោកប៉ាគិតអីខ្ញុំជាកូនប៉ាណា" ស៊ូននូតបទៅប៉ាខ្លួនវិញទាំងអួលដើមករហួសចិត្តនឹងគាត់ជាខ្លាំងនេះគេជាកូនគាត់តែមើលគាត់និយាយចុះលើកគេទៅអោយបម្រើដោះបំណុលគាត់យ៉ាងស្រួលគ្មានសួរគេដែលជាកូនគាត់បន្តិចសោះ
"ស៊ូននូ កូនជួយប៉ាតិចទៅណាយ៉ាងណាប៉ាក៏ជាអ្នកមានគុណកូនដែលតបស្នងគុណប៉ាតិចតួចមិនបានទេហេ៎! កូន"
"ចងអោយកូនសងគុណប៉ា តែមើលប៉ាធ្វើដាក់កូនចុះកូនជាកូនប៉ាណា ហេតុអីបានប៉ាលើកកូនអោយទៅបម្រើគេស្រួលយ៉ាងនេះឬមួយកូនមិនមែនជាកូនប៉ាទេ"ស៊ូននូគេពិតជាទាំងឈឺចាប់ទឹកភ្នែកស្រក់តក់ៗអស់សង្ឃឹងពេលដែលឪពុកខ្លួនធ្វើដាក់គេដូច្នេះ
"ឯងជាកូនយើងនឹងហើយបានយើងធ្វើចឹង ហើយណាមួយបើកូនទៅបម្រើគេកូននឹងរស់នៅសុខស្រួល"
"ប៉ានិយាយអីនឹង! រស់នៅសុខស្រួល?! ចុះបើគេធ្វើបាបខ្ញុំនោះប៉ាគិតមិច"ស៊ូននូនិយាយទាំងចង្អុលទៅនីគីដែលអង្គុយនៅទីនោះ
"គេមិនធ្វើបាបឯងទេជឿប៉ាទៅ ទៅទៅណាកូនគិតថាដើម្បីប៉ា"លោកអ៊ុនសុីនលូកដៃទៅចាប់ដៃរាងតូចអង្អែលលួងលោមអោយព្រមធ្វើតាមគាត់
" ប៉ា!! ហ្ហឹកៗ ខ្ញុំស្អប់លោកប៉ា លោកប៉ាអត្មានិយមណាស់" ស៊ូននូថាហើយរត់ទាំងយំទៅលើបាត់ទៅ
"លូវនេះគិតមិច"បន្ទាប់ពីអង្គុយមើលឪពុកកូនគេឈ្លោះគ្នាមួយសន្ទុះហើយនីគីក៏និយាយឡើង
"គឺតាមនឹងឯងលោក គេជាកូនគេស្តាប់តាមខ្ញុំស្រាប់ហើយ"លោកអ៊ុនសុីនតបទៅនាយក្រាស់វិញទាំងញញឹម
"អឹម! ចឹងស្អែកយើងមកទទួលគេ"នីគីស្តីចប់ក៏ឡើងឡានត្រឡប់ទៅផ្ទះខ្លួនវិញ
ភ្លាវសាហាវ😑
ខមិនជាអ្នកកំណត់ថាគួរសរសេរតឬឈប់😊
និពន្ទដោយ:bixz
You are reading the story above: TeenFic.Net