ភាគ២: មួយថូផ្កាកាត់យប់

Background color
Font
Font size
Line height

ពេលល្ងាចក៏បានចូលមកដល់ពេលនេះនៅក្នុងភូមិគ្រឹះលោកផាគកំពុងតែនាំគ្នាញ៉ាំបាយទាំងមានមនុស្សពីរនាក់ឈ្លោះគ្នាតាំងពីជួបរហូតដល់ពេលនេះមិនទាន់ឈប់ទៀតហើយគ្មានអ្នកណាក្រៅពីសុងហ៊ុននឹងជេយ៉ុនឡើយឯហុីសុឹងនឹងលោកប្រុសលោកស្រីបានត្រឹមតែហួសចិត្តនឹងពីអ្នកនាក់ប៉ុណ្ណោះទោះខំហាមក៏មិនស្តាប់ដែលចឹងមានតែបណ្តោយតាមដំណើររហូតដល់ញ៉ាំបាយរួចរាល់ទើបម្នាក់ៗឈប់ឈ្លោះឡើងទៅបន្ទប់រាងៗខ្លួន

"ហ៊ើយ!!ហត់ណាស់ឈ្លោះជាមួយអាតាបុិនឹងសឹងតែមិនឈ្នះ"ជេយ៉ុនមកដល់បន្ទប់ទំលាក់ខ្លួនគេរអ៊ូងូវៗ

"អឹម!!យាយចឹងហុីសុឹងដូចជាមិនសូវមាត់ករដូចមុន"ជេយ៉ុនដេកសុកៗក៏គិតឆ្ងល់មិញហុីសុឹងមិនដូចមុនកាលមុនសុងហ៊ុននឹងហុីសុឹងពិននិយាយណាស់ហើយក៏ពិនញ៉ោះដែលតែពេលនេះហុីសុឹងមើលទៅដូចប្លែកជាងមុន ដោយខ្លិលគិតតទៀតគេក៏ទាញកន្សែងចូលទៅងូចទឹកទៅ

បកមកមើលបន្ទប់ហុីសុឹងវិញពេលនេះគេកំពុងមមាញឹកជាខ្លាំងក្នុងការងារ តុក~~តុក~~ ធ្វើការមិនបានប៉ុន្មានសម្លេងគោះទ្វាបន្ទប់បានបន្លឺឡើង

"ក្រាក!!! បងហុី នេះបងនៅធ្វើការទៀតហេ៎"សុងហ៊ុនបើកទ្វាមកឃើញហុីនៅធ្វើការក៏សួរឡើង

"អឹម! គឺបងនៅមើលរបាយការណ៍តិចតួចនឹងណា ហើយចុះឯងកាលដេក"ហុីតបទៅវិញថែមទាំងសួរទៅនាយទៀតស្មាននេះហើយមិនទៅដេកទេនៅដើរពេញផ្ទះនៅនឹង

"ថាតិចទៀតដេកហើយតែចងទៅរកធ្វើបាបក្មេងឆ្នាស់បន្តិចនឹងណាបងទៅជាមួយគ្នាទេ"ទៀតពូនឹងមានគំនិតអាក្រកទៀតអាក្រកម្នាក់ឯងមិនអស់ហៅបងទៅទៀតពូហ៊ុន

"ហ៊ើយ ឯងនេះយប់ហើយនៅចងធ្វើបាបយ៉ុននីទៀត យើងមិនទៅទេឯងទៅតែឯងទៅបងរវល់ហើយ" សុងហ៊ុនលឺហើយងក់ក្បាល់ញញឹមរួចក៏ចេញពីបន្ទប់ហុីសុឹងហើយដើរទៅរកបន្ទប់រាងតូច

តុក~~តុក~~ ដើរមកដល់ភ្លាមក៏គោះទ្វាគេហើយដោយដឹងថារាងតូចខ្លាចខ្មោចក៏ទៅរកពួនក្បែរដើម្បីបន្លាចគេ ឯជេយ៉ុនលឺហើយក៏បានដើរមកបើកទ្វាតែមិនបានឃើញមនុស្សទេក៏បិទវិញ.......

"អេស៎!! មិចមិនឃើញមានមនុស្សចឹង"គេឆ្ងល់មិចក៏គ្មានមនុស្សចឹងទាំងដែលមិញនេះបានលឺសម្លេងគោះទ្វាសោះ

តុក~~តុក~~ សុងហ៊ុនមកគោះម្តងទៀត

"អ្នកណាគោះទ្វានឹង!!"ជេយុនស្រែកសួរទាំងអារម្មណ៍នៅក្នុងខ្លួនមិនស្រួល

តុក~~តុក~~

"យើងសួរជាអ្នកណា!!"គេដើរទៅជិតទ្វាស្រែកសួរទាំងដែលអ្នកខាងក្រៅលឺហើយខំប្រឹកទប់សើច

តុក~~តុក~~

ពេលនេះរាងតូចងាគឃើញថូផ្ការជិតនោះក៏បានយកមកកាន់រួចក៏ចាប់ផ្តើមបើទ្វាតិចៗ....

"ចាក់អើរ"

"អាយយយ ***ផុស"

"អួយយយ" ដោយភ្ញាក់នឹងការបន្លាចរបស់សុងហ៊ុនក៏ជ្រុលដាក់គេមួយថូរផ្កាបែកក្បាលហូរឈាមចេញមកស្រែកលាន់លឺពេញភូមិគ្រឹះម្នាក់ៗនាំគ្នាចេញមកមើលថាមានរឿងអីកើតឡើង

"សុងហ៊ុន!!"ជេយ៉ុនដឹងថាម្នាក់នោះជាសុងហ៊ុនក៏ប្រញាប់

ទំលាក់ថូរផ្កានោះហើយរត់ទៅមើលរាងក្រាស់ដែលអោនខ្ទប់ក្បាលនោះ

"មិចលោកមកបន្លាចខ្ញុំចឹង"ជេយ៉ុនសួរ

"បងថាមកបន្លាចលេងតែត្រូវបស់អូនឯងមែន អួយឈឺណាស់"បន្លាចលេងត្រូវមែន

"សមហើយត្រូវមួយថូផ្កាកាត់យប់ចុះ"ជេយ៉ុន

"កើតអីនឹងកូនៗ " លោកម្ចាស់ផាករត់មកឃើញកូនសភាពបែបនេះក៏ទាំងមិនទាន់ឃើញក្បាលនាយ

"សុងហ៊ុនមិចក្បាលឯងឈាមចឹង"ហុីសុឹងមកឃើញក្បាលប្អូនឈាមស្រែកសួរធ្វើអោយអ្នកស្រីផាករហ័សទៅមើលភ្លាមៗ

"មែនហើយក្បាលកូនត្រូវនឹងអីមិចបានបែកចេញឈាមចឹង!!"អ្នកស្រីផាកសួរសុងហ៊ុនថែមទៀតតែគេមិនតបសោះ

"ចាំខ្ញុំនិយាយប្រាប់លូវនេះយកគេទៅពេទ្យសិនទៅអ្នកមីង"ជេយ៉ុនស្តីឡើងរួចពួកគេក៏នាំសុងហ៊ុនទៅពេទ្យ។ ពេលមកដល់ពេទ្យគ្រូពេទ្យបានរុំបងនៅក្បាលសុងហ៊ុនហើយជេយ៉ុនក៏បានប្រាប់ដំណើររឿងហូលហេតុដែលសុងហ៊ុនត្រូវមួយថូផហកាបែកក្បាល ឯគ្រប់គ្នាលឺហើយមានការហួសចិត្តនឹងនាយជាខ្លាំងនេះអត់ការងារធ្វើទំនេរខ្លាំងហេស៎បានទៅបន្លាចរាងតូចនេះសំណាងហើយត្រូវថូផ្កាបែកក្បាលចុះបើរាងតូចមានកាំបិទក្នុងដៃវិញនោះមិនងាប់ហើយទេសហីសុងហ៊ុន

"កូនហ៊ុន!!"អ្នកស្រីផាកដឹងរឿងហើយងាគទៅហៅឈ្នោះអ្នកនៅលើកគ្រែយ៉ាងវែងដូចទឹកមុខមើលទៅខឹងជាខ្លាំង

"អ្នកម៉ាក់កូនសុំទោស"សុងហ៊ុនដឹងថាខ្លួនខុសក៏ចុះទៅអោបលួរសុំទោសអ្នកជាម្តាយ

"កូនដឹងទេថាកូនខុសណា"អ្នកស្រីផាគ

"មកពីកូនអប្សុខពេក"សម្តីមួយនេះអ្នកគ្រប់គ្នាលឺហើយមានការហួសចិត្តលើសដើម

"តែកូនមិនត្រូវលេងបែបនឹងទេណា នេះកូនជេយ៉ុនគេមានត្រឹមថូផ្កាចុះបើគេមានកាំបិទក្នុងដៃទៀតនោះកូនមិនចប់ហើយទេហេ៎ ហើយនេះក៏ពេលយប់មិចកូនលេងអីមិនគិតចឹង នេះកូនធំកម្លោះហើយណាមិនមែននៅតូចកូនក្មេងបៀបដៃដែលលេងអីមិនចេះគិតទេណា"អ្នកស្រីដាក់មួយខ្សែធ្វើអោយសុងហ៊ុនស្តាប់ហើយពេបមាត់យ៉ាងគួតអផយអាណិត ជេយ៉ុនពរលឃើញនាយក្រាស់ប៉ះអ្នកស្រីស្តីអោយចឹងយាយពីថាលួចសើចគេសាហាវហុីសុឹងក៏ចឹងដែល

"បានកូនដឹងខុសហើយកូនសុំទោស"

"សុំទោសជេយ៉ុនផង"អ្នកស្រីបន្ថែមទៀតពេលសុងហ៊ុនលឺថាអោយសុំទោសរាងតូចគេងាគទៅមើលខ្វាច ជេយ៉ុនវិញពេលលឺអ្នកស្រីអោយនាយល្រាស់សុំទោសខ្លួនហើយយាយពីថាញញឹមឡើងខ្ចឹប

"ហាស៎!! អ្នកម៉ាក់ចងអោយកូនសុំទោសគេឬ តែកូនអ្នកត្រូវរបួសណា"

"តែយ៉ាងណាក៏កូនជាអ្នកខុស" ខ្លួនខុសហើយនៅមិនសុំទោសទៀត

"កូនមិនសុំទោស"ដាច់ខាតគេមិនសុំទោសរាងតូចនោះទេ

"កូនហ៊ុន!!!"

"សុងហ៊ុនឯងសុំទោសប្អូនទៅ ឯងខុសមែនណា"ហុីសុឹងក៏ស្តីទៅប្អូនឡើង

"បងតែខ្ញុំជាប្អូនបងណាហើយ---"

"សុំទោសទៅឯងអ្នកខុសណា"និយាយមិនទាន់ចប់ផងត្រូវហុីកាត់សម្តី

"សុំ ទោស"សម្លែងសុំទោសចេះពីមាត់សុងហ៊ុនជេយ៉ុនលឺហើយមានការសប្បាយចិត្តជាខ្លាំចុងក្រោយគេគឺជាអ្នកឈ្នះ

"មិនអីទេ.."ជេយ៉ុនក៏មិនណយដែលដើរទៅជិតសុងហ៊ុនហើយនិយាយទៅងញញឹនឌឺបែបខ្លួនជាអ្នកឈ្នះ

"រួចខ្លួនសិនចុះក្មេងតូចចាំបងនឹងប្រមូលសរុបមកវិញ"សុងហ៊ុនទាញដៃជេយ៉ុនមកជិតរួចខ្សឹបអោយរាងតូចដឹងថាខ្លួននឹងមិនរួចខ្លួននោះទេ

"ឆាប់មកណាខ្ញុំចាំ"ស្តីចប់គេចេញមកវិញហើយគ្រប់គ្នាក៏ទៅភូមិគ្រឹះវិញ

នៅមិនសុខត្រូវមួយថូលេងពូហ៊ុន🤭😹
គ្មានខមិនគ្មានការចេញតយល់ all babe😾🔥
និពន្ធដោយ: bixz


You are reading the story above: TeenFic.Net