თავი 26.

Background color
Font
Font size
Line height

*სახლში*
ჩვენ ჩავფრინდით სეულში სადღაც 16:30-ისკენ. ბანთანები თავის სახლში წავიდნენ, მე და გუკი ჩემთან. წვიმდა, მაგიტომაც სახლში დავრჩით.
-რა ვქნათ?- მკითხა გუკმა.
-აუ არ ვიცი..
-მე მშია.
გავუღიმე, და სამზარეულოში წავედი. გუკმა ბარგი შემოიტანა. უცბათ თემინმა დამირეკა.
-თემინ~იიი~~
-მია, შენ რა მართლა "თემინ~ი~" დამიძახე?
-უფს.. არა მოგეჩვენა.
-კარგი გამოვტოვეთ.
-უჰუმ, რამე მოხდა?
-კი, მინდოდა რომ ჩემს დაბადების დღის ფართიზე მოსულიყავი.
-ვაუ, როდის?
-ხვალ, 23:10სკენ.
-კარგი.
ტელეფონი გავთიშე, და გავაგრძელე მომზადება.
-ვის ელაპარაკებოდი?
-თემინს.
-დაბადების დღის ფართიზე დაგპატიჟა?
-კი, და საიდან იცი?
-მე და ჰიონებიც დაგვპატიჟა.
-ხვალ მაღაზიაში გავიდეთ თორე არაფერი მაქვს ჩასაცმელი...
-კარგი.
რამიონი მაგიდაზე დავდე, ჭამა დავიწყეთ, ამასობაში კი წვიმა დამთავრდა და ჩვენ გადავწყვიტეთ ღამით პარკში გაგვესეირნა. მოკლედ ვსეირნობდით, ფოტოებს ვიღებდით, ვჭამდით ნაყინებს და ა.შ.
მოკლედ მთელი საღამო კარგად გავატარეთ.

*დილის 11:36*
გავიღვიძე მზის სხივებისგან. გავიღვიძე და ყავის სუნი ვიგრძენი.
ამასობაში ოთახში გუკი შემოვიდა, ხელში კი ყავა ეჭირა.
-დილამშვიდობისა ჩაგი.
-დილამშვიდობისა ოპპა.
ყავა ნახევრად დავლიე, მაგიდაზე დავდე და გუკს ჩავეხუტე.
-ისა და... კოცნა რომ დაგავიწყდა?
მისტერ ბაჭიას ლოყაზე ვაკოცე.
-მეგონა უფრო მეტის ღირსი ვიყავი.
მის უტკბილესს ტუჩებს ვეცი, შემდეგ გავჩერდი, საწოლიდან ავდექი და სააბაზანოში შევედი.
-ჯონგუუუუკიიიიიიი, ხომ არ დაგავიწყდა დღეს სად მივდივართ?-დავიყვირე სააბაზანოდან.
-რათქმა უნდა არა, საჩუქარიც უნდა ავირჩიოთ.
-ხო, სულ დამავიწყდა.
ჩვენ ვისადილეთ და წავედით ცენტრში კაბის საყიდლად.
3 საათი ვიარეთ, გავიარეთ 21 მაღაზია და ბოლოს ვარდსიფერ-მწვანე კაბა ავირჩიე.
ჩვენ ვუყიდეთ საჩუქარი თემინს. წავედით ჯერ გუკთან. როგორც კი გამოიცვალა- ჩემთან.
ჩემი ნაჩუქნი ვიდეო თამაში ვითამაშეთ, მაგრამ ამჯერად მოვიგე მე) შემდეგ გუკმა საჩუქის შეფუთვა დაიწყო, მე კი მაკიაჟის კეთება. მე ჩავიცვი ის კაბა დღეს რომ ვიყიდეთ, ვარდისფერი კეპი, და თეთრი ჩანთა.

როდესაც მაკიაჟი მზად იყო ჩვენ თემინთან წავედით.
როდესაც თემინის სახლთან მივედით, გარეთ ისმოდა მუსიკა რომელიც დიდი სახლიდან გამოდიოდა. გარეთ კი თემინი იდგა. მანქანიდან პირველი გამოვედი, თემინისკენ გავიქეცი და ძლიერად ჩავეხუტე.
-რამდენი ხანი უნდა გელოდო?-თქვა, ამწამს კი მანქანიდან ჯონგუკი გამოვიდა.- ო, გამარჯობა გუკ.
-თემიიიინ, გილოცავ დაბადების დღეს!-დავიყვირე რადგან მუსიკის გამო ძლივს ისმოდა. საჩუქარი ვაჩუქე, თემინმა კი გვითხრა სახლში შევსულიყავით. გუკი სახლში შევიდა მე კიდე თემინმა შემაჩერა.
-მია, შწგიძლია ამიხსნა ჯონგუკი და შენ სულ ერთმანეთის გვერდით რატო ხართ?
-ააა, დამავიწყდა მეთქვა... მე და ჯონგუკი შეყვარებულები ვართ.
მე და თემინი სხვა ქუჩაზე გადავედით, იქ სადაც მუსიკა არ ისმოდა.
-რატომ არ მითხარი?
-არ შეიძლებოდა...
-შენ იცოდი ჩემს გრძნობებზე და მაინც არ მითხარი?
-როდესაც მითხარი, გუკი უკვე იყო ჩემი შეყვარებული.
-გასაგებია..
-მაპატიე..
-არაფერია.
-იპოვი იმას ვინხ გეყვარება და ვისაც ეყვარები.
ჩავეხუტე და ჯონგუკთან წავედი.
რამოდენიმე ხანში ჩემთან მთვრალი თემინი მოვიდა და მითხრა:

-წამოდი რაღაცას განახებ.
თქვა ხელზე მომკიდა და კიბეებზე ავიდა. მე მოვყვებოდი.
მან რაღაც საძინებელში შემიყვანა. ვერაფერზე ფიქრი მოვასწარი, მან კი მაკოცა და კედელზე მიმაწება.
მე ის გავწიე მაგრამ მან საწოლზე დამაგდო.
-არა!! თემინ არ გინდა!! გთხოოვ!! მიშველეთ!!-ვყვიროდი მე.
მან კი დამარტყა ჩემი ტუჩიდან სისხლი წამოვიდა..
-პირი მოკეტე ძუკნავ!მინდიხარ!
თავის ქამარს იხსნიდა, თან ჩემი კაბის წვეშ ყოფდა ხელს.
-მმიიიშშშშშვვვვეეელლეეეეთთთთთთ!!!-მე ვტიროდი, თემინმა დამარტყა და ხელებზე მომკიდა იმისთვის რომ არ მემოძრავა.. ამ დროს კი ყელზე ზასოსებს მიტოვებდა.

*POV JUNGKOOK*
სად არის მია?
ავედი კიბეზე, გავიგე ყვირილი. შევვარდი ოთახში დავინახე როგორ იჭერდა თემინი მიას, ის კი ყვროდა და ტიროდა.
-შე სიროსულ გაუფრინე?!!!??!?!??
მივვარდი თემინმათ და მთელი ძალით ჩავარტყი
მიასთან მივედი.
-მია როგორ ხარ? რამე გიქნა?
ვერაფერს ამბობდა. ხელში ავიყვანე და სააბაზანოში შევედი და კარი ჩავკეტე არავის რომ ენახა.

__________________
საკმაოდ დიდი თავია😅

You are reading the story above: TeenFic.Net