15:37
სეულში ჩამოვფრინდით.
ადგომა ვცადე, მაგრამ იმ წამსვე დავეცი, რადგან ფეხები მქონდა დაბუშული. უცბათ ტალიაზე ვიგრძენი ვიღაცის ხელები.
მოვბრუნდი და თემინი დავინახე.
-ოეე!!! რას აკეთებ?!
-ნუ ნერვიულობ. ადგომაში დაგეხმარები.
ამ დროს კი ჩვენთან მოვარდა სტიუარდესა და გვითხრა:
-თუ შეიძლება დაოვეთ თვითმფრინავი.- და გაგვიღიმა.
მე და თემინი აეროპორტში შევედით და ბარგი ავიღეთ. უცბათ თემინმა მითხრა:
-მარტო ვერ გაგიშვებ. გინდა უნივერსიტეტამდე მიგიყვანო?
თავი დავუქნიე. თემინმა მანქანის ქარი გამიღო, გავუღიმე და დავჯექი. თემინმა ორივესი ბარგი უკან დადო და საჭესთან დაჯდა. მანქანა დაიძრა.

40 წუთში*
მადლობა გადავუხადე და ვთხოვე ცოტათი მოეცადა. თემინმა თავი დამიქნია. ჭიშკართან საყვარელი ქალი დამხვდა თეთრ ქვედაბოლოში და შავ პერანგში. ძალიან სასიამოვნო ქალბატონი ჩანდა.
-გამარჯობა. თქვენ ბრძანდებით მია საქართველოდან?
-დიახ, მე ვარ.
-ძალიან სასიამოვნოა. წამომყევით.
ზურგით მომიბრუნდა და დიდ კორპუსთან წავიდა.
-ამ კორპუსში იცხოვრებთ. თქვენი ნომერი 245ია
და დიდი თხოვნაა არავინ მოიყვანოთ საცხოვრებელში. მამაკაცები მითუმეტეს.
გამიღიმა და წავიდა. ზემოთ ასვლას ვაპირებდი მაგრამ თემინი გამახსემდა და სწრაფად გამოვედი.
თემინმა გამიღიმა და მითხრა
-შეიძლება შენი ნომერი ჩავიწერო?
-კი.
ნომერი ვუკარნახე და თემინმა ბარგი გადმომიდო.
მადლობა გადავუხადე და დავემშვიდობე.
მე კი წინ 3 სართული მელოდა.
როდესაც ავედი გამახსენდა რომ კარის კოდი არ ვკითხე.
დაღლილი ვიყავი და მაგიტომაც იქვე ჩამოვჯექი და ჩამეძინა.
უცბათ გავიღვიძე რადგან ვიგრძენი ვიღაცის სუნთქვა.
მეგონა ის ქალბატონი იყო მაგრამ ვიღაც ბიჭი დამხვდა თვალწინ.
პირველი რეაქცია იყო: "აქ რა ჯანდაბა გინდა?! ეს გოგოების საცხოვრებელია! მანიაკი ხარ?!"

-----------
პირველ თავში არ ავღნიშნე.
ეს ფიკი ჩემი დაწერილი არ არის.
ვთარგმნი რუსულიდან.
ძალიან დამაინტერესა ფიკმა და მეგონა თქვენც მოგეწონებოდათ. და გადავწყვიტე გადამეთარგმნა.
😇💛