-აი მეც მოვედი გვრიტებო. აბა ჩემი ოთახი გაამზადეთ? - სახეგაბადრულმა შეაბიჯა სახლში, თეებეს მხარი გაკრა და ბარგი კედელზე მიაყუდა
-ტატა აქ ეას აკეტებ?- რაც შეიძლება წყნარად ჰკითხა გოგონამ
-ჩემი შვილის მამის სახლში მოვედი რა პრობლემაა?
-შენ საერთოდ ნამუსი გაქვს?
-ოჰ კაი ერთი რა, მე და შენი ქმრის შვილს გვშია და გვაჭამე რამე - თებეას ზურგი აქცია და მისაღებში შევიდა
-ტატა?!- ფეხზე წამოვარდა დანიელი
-გამარჯობა დანუს , აი მეც მოვედი როგორც შეგპირდი - გვერდით მიუსკუპდა
-რა მოხვედი გოგო შენ ავადმყოფი ხო არ ხარ, არ გყოფნის სინდისი?
-ნამუსიც კაი საქონელიაო - თებემ მკაცრი სახიტ თქვა და იქვე მდგომ სკამზე ჩამოჯდა
-ოჰ შენს ცოლუკას უთხარი ჩვენს პატარაზე? რა მშვიდი სახე აქვს - გადაიხარხარა ტატამ და თებეას უემოციო გამომეტყველების დაკვირვება დაიწყო
-ახლავე ადექი და წადი, სისულელე არ გამაკეთბინო ტატა, წადი
-არაფერიც!ჩემი შვილი მამისგან შორს არ გაიზრდება
-ჯერ დაიბადოს და გაზრდაზე მერე ჩემო ტატა - თებეას ტავისი ნაგავი ხასიათი ჩაერთო
-კაი? მართლა? შენ იმის იმედი ხო არ გაქვს რომ მეც შენსავით მომეშლება მუცელი?
-არა საყვარელო, ერთადერთი ბო*ი შენ ხარ დანიელის გარშემო და სხვამ ვინ უნდა ჩაუყაროს სასმელში რამე - თვითონაც ვერ მიხვდა საიდან მოვიდა მასში ასეთი სიბრაზე და ზიზღი -ასე რომ ,არ იდარდო შენ არ მოგეშლება მუცელი - გაუღიმა და ჭიქაში წვენი დაისხა
-ტაატა საკმარისი ვისმინე, ნუ მაიძულებ რამე დაგიშავო
-დანო! შეეშვი, ოთახი თავისუფალი გვაქვს სტუმრებისთვის ასე რომ შეგიძლია თამამად მოეწყო
-თებეა !- გაოცებულმა შეხედა ცოლს
-ამააზე ცალკე ვილაპარაკოტ ცვენს საძინებელში დანო. ახლა კი ჩვენს სტუმარს ოთახს ვანახებ - ნიშნისმოგებიტ ჩაილაპარაკა და ხელიტ ანიშნა ტატას
- ეჰ ჩემო თებეა, სხვა სიტუაციაში ალბათ მაგრად ვიდაქალებში შენტან - არხეინად ჩაილაპარაკა და ოთახისკენ წავიდა
-ეჭვიც არ მეპარება ტატაშკა! - ირონიულად გახედა და გოგონას უკან მიჰყვა .
-ღმერთო რა დავაშავე - მძმედ ჩაილაპარაკა დანიელმა და საძინებლისკენ დაიძრა.
-მშვენიერი ოთახია, ნათელი და ფანჯრებით მე რომ მიყვარს - ისეთი ემოციებით თქვა თითქოს სახლს ყიდულობდა და თებეა მისი მაკლერი გახლდათ
-რა თქმა უნდა , დანიელის დიზაინით არის მთელი სახლი მოწყობილი ჩემო ტატაშკა. ჩემი მეუღლე მრავალმხრივ ნიჭიერია - თითქოს ზიზღით მაგრამ ამაყად განუცხადა მის წინ მდგომ ქალს და ნაძალადევი ღიმილი აჩუქა
-რა საყვარელი ხარ
-არ გამაცინო - გადაიხარხარა თებემ და ოთახიდან გავიდა . ღრმად ჩაისუნთქა დასაძინებელში შევიდა . დანიელი ზურგზე იწვა და ,ხელები თავქვეშ ამოედო და ჭერზე ერთ წერტილს მიშტერებოდა .
-ამას რატომ აკეთებ ? - ჭერისთვის არმოუცილებია ტვალი და საძინებელში შესულ ცოლს კითხვა დაუსვა
-რას?
-მეღადავები ? - გაბრაზება ვერ დამალა და საწოლიდან წამოვარდა- გოგო შენ რის გაკეთებას ცდილობ, წეღან როგორ ვსაუბრობდით და ახლა როგორ იქცევი , თებე
-დაწყნარდი თუ შეიძლება ! როგორც გითხარი ის შენს შვილს ატარებს მუცლით, აი რაც ყველაზე მტავარია ,ის არის ფსიქიურად ავადმყოფი ქალი , რაც არ უნდა იყო ცოცხალ არსებას ატარებს მუცლით, შენს შვილს! და არ მოვისურვებ მას რამე დაუშავოს, ზუსტად ვიცი რომ გამკეთებელია, ათას სისულელეს იზამს რომ ჩვენს შორის შუღლი ჩამოაგდოს და
-უკვე ჩამოაგდო თებე , უკვე ჩამოაგდო. შენი ეს დამოკიდებულება, შენი უეცარი ცვლილება , არც კი ვიცი . მე მივდივარ - კარადიდან ტანსაცმელი გამოიღო და ჩაცმა დაიწყო
-და სად მიდიხარ?
- შორს თებე ,შორს! მინდა რომ ეს სიტუაცია გადავხარშო, თავი სერიალში მგონია, ცოლი მყავს, და გამოჩნდა ადამიანი რომელიც ჩემი ყლ* საქციელების გამო ორსულად არის, და ჰოი საოცრებავ ჩემთან და ჩემს ცოლთან ერთად აპირებს ცხოვრებას და ყველაზე სასაცილო რა არის ისი? ჩემი ცოლი ამაზე თავლს ხუჭავს და ისე იქცევა თითქოს არაფერი მომხდარა , ვერ გავიგე შენი თებე, ვერ გავიგე . აღარ მინდა აქ გაჩერება , დღეს სახლში არ მოვალ, და გთხოვ არცერთმა დამირეკოთ! - მკაცრად განაცხადა და ფეხსაცმლის ჩაცმა დაიწყო . თებე მის სიტყვებზე ისტერიულად გაბრაზდა, სახეზე ფერი დაკარგა
-ახლა მე ვარ დამნაშავე არა? მასთან მე არ ვწოლილვარ დანილე! მე არა! - უყვირა ქმარს და სახე მთლიანად აუწითლდა, ყელი დაეძარღვა
-შენი აზრით მე მინდოდა ?!- კედელზე მიანარცხა ცოლი და მკლავში ჯლიერად ჩაეჭიდა- მე მინდოდა მასტან დაწოლა? თებე! სად წავიდაშენი თანაგრძნობის უნარი? წეღანდელი თებე სად წავიდა!
- არსად წასულა! უბრალოდ დაიღალა, რამდენჯერაც თანაგრძნობას ვცდილობ , იმდენჯერ ლაფი მესხმება თავზე , კმარა! არ ვიცი თქვენს შვილს როგორ მოუვლით , ან ტატასთან რა დამოკიდებულება გექნება , მაგრამ ის ბავშვი შენს სირ*ბა საქციელებში და დედამისის ფსიქოზში არაა დამნაშავე! ასე რომ დაოკდი და ხელი გამიშვი მტკივა - ძლიერად დაქაჩა და ხელი გაითავისუფლა, გამოცვლილი ტანსაცმელი სათითაოდ აკრიფა და ოთახიდან გავიდა .
დანიელი გაშეშებული იდგა და აზრზე ვერ მოდიოდა, საკუთარ თავს ადანაშაულებდა, თებემ იცოდა რომ ეს ასე იყო თუმცა მისი რადიკალური ცვლილება დანიელს ძალიან აბნევდა, თებეს დაკარგვა სიკვდილზე მეტად აშინებდა, არ იცოდა როგორ მოქცეულიყო,მაგრამ ის ნამდვილად იცოდა ,რომ აქაურობას უნდა გასცლოდა, მათგან შორს უნდა წასულიყო ,რომ დაფიქრება შესძლებოდა. მანქანის გასაღებს ხელი დაავლო და ოტახიდან გავიდა. თებე სამზარეულოს სკამზე იჯდა და ტელეფნში რაღაცას ჩაშტერებოდა, ფიქრებით კი სულ სხვაგან იყო

-დანუს სადმე მიდიხარ საყვარელო? - ტატა გამოეხმაურა ოთახიდან გამოსულ დანილეს.ამაზე თებეს ჩაეცინა და დანიელს გახედა
-შენი ფსიქოზისგან შორს. არ შემიძლია აქ გაჩერება, აშკარად სისხლი დაიღვრება. წავედი დღეს არ მოვალ , ნურც დამირეკავთ!- გაბრაზებულმა გაიხურა კარი . პირველად ხდებოდა რომ სახლიდან ისე წავიდა თებეს თბილი ტუჩები არ დაუტოვა ლოყაზე, რაღაცნაირად სიცარიელე იგრძნო გოგონამ და ღრმად ამოისუნთქა
-რას იზამ ჩემო თებე, ქალები ვართ რაც ვართ. ვაგიჟებთ კაცებს
-ნუთუ?-ხო აბა,რომ არ გამეგიჟებინა ჩვენი ბატონი ახლა ეს აქ კი არ იქნებოდ ა- გადაიხარხარა და მუცელზე ხელი დაისვა. თებე ამან ისე გააცოფა როგორც არასდროს , ფეხზე მძიმედ წამოდგა და ტატას ზურგიდან მიუახლოვდა
-ხომ გაგაფრთხილე ჩემი ქმრისგან თავი შორს დაგეჭირა? გითხარი ჩემს სახლში ფეხი არარ შემოდგა მეთქი. შენ კი რა გააკეთე ? არ მომისმინე , გითხარი განანებ შენს თითოეულ ნაბიჯს მეთქი, შენ ყურშიც კი არ შეუშვი? ახლა რა გიქნა?მეთორმეტედან გისროლო თუ შენი ტანჯვით მივიღო სიამოვნება - მის ყურთან ჩურჩულებდა , ტატას გული შიშისგან სწრაფად აუძგერდა მაგრამ წონასწორობა შეინარჩუნდა და პირდაპირ თვალებში შეხედა მასზე ერთი თავით მაღალ ქალს
-თუ დაგავიწყდა გეტყვი რომ შენი ქმრისგან ვარ ორსულად და ხელსაც ვერ მახლებ, დანიელი ამას არ გაპატიებს
- კაი რა - გადაიხარხარა თებემ და გოგონას თვალი თვალშ გაუყარა- მადლობასაც კი მეტყვის ტატაშკა
-გიჩივლებ!
-ამას ახლა იზამ თუ ცოტა მერე? - ტელეფონზე 112 აკრიფა და ტატას გაუწოდა
-კიდე მე მეძახი გიჟს , შეშლილი ხარ - ხმის კანკალით წარმოთქვა და ტებესგან ორი ნაბიჯით უკან დაიხია
-საით ფისუნავ, ხომ არ გეშინოდა ჩემი ?ახლა სად გარბიხარ
-მე ოტახში უნდა შევიდე, მე და დანუსას პატარას გვეძინება
-დანუსას პატარა - გაიმეორა ტატას სიტყვები და გულიანად გაიცინა
- თებე არ მომეკარო ვიყვირებ!
-არ გამაცინო, მიდი იყვირე , პროსტა მიზეზს ვერ ვხვდები - ცინიკურად აიჩეჩა მხრები და ტატასკენ ნელი ნაბიჯით დაიძრა, გოგონა უკან იხევდა , მაგრამ კედელმა შეუშალა ხელი
-არ შემეხო , გაფრთხილებმაგრამ კედელმა შეუშალა ხელი
-არ შემეხო , გაფრთხილებ
-მემგონი პირველი გაფრთხილება ჩემგან იყო , შენს მიმართ. თუ არ ვცდები - ინტერესით შეხედა კედელთან ატუზულ ტატას
-ვიყვირებ
-კარგი რადგან ასე გინდა - ყელში წვდა გოგონას და კედელზე ძლიერად მიაკრო - შეგიძლია იყვირო პატარა ბოზ* - უფრო ძლიერად უჭერდა ხელს, გოგონას ფეხები თითქმის ასცილდა იატაკს, სუნთქვა უჭირდა, სახეზე ერთიანად წითელი ფერი მოედო, უცნაურ ხმებს უშვებდა პირიდან ,თუმცა სიტყვები გაურკვეველი იყო. თებეს კი უფროდა უფრო უჭირდა კონტროლი, მამამისის ტყუილს არ ეუბნებოდა მისი მრისხანების მქონე ადამიანისთვის კრივი საშინელი არჩევანი იყო, მასში უფრო დიდ ბრაზს არვიძებდა, ეს ასეც იყო იქამდე არ გაუშვა ხელი სანამ გოგონას თვალების დახუჭვა არ დაეწყო- აბა რაო კიდევ გაქვს რაიმე სათქმელი ? - ხელი გაუშვა და ტატა კედელთან ჩაიკეცა, ცრემლები გადმოსცვივდა ტვალებიდან რასაც ძლიერი ხველა ემაებოდა, თებე კი დაჰყურებდა აწ უმწეო მდგომარეობაში მყოფ ქალს და ვერ იაზრებდა დანიელმა როგორ დაუშვა , რომ ამ ქალს ასე გაეცურებინა
-გთხოვ შემეშვი - ვედრებისთვალებით და ხრინწიანი ხმით ამოილაპარაკა და მის წინ მდგომ ქალს ახედა
-არც კი მესმის, მემგონი სმენასთან პრობლემები მაქვს - თებემ ჩაილაპარაკა და ის იყო უნდა დახრილიყო , ტატამ გიჟივით რომ გაიწია უკან და კედელს აეკრო
-გთხოვ არ შემეხო, არაფერი დამიშავო. დანიელის შვილის ხათრით - ისე რწარმოთქვა თითქოს იცოდა რომ ტებე მართლაც დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდა ამ ბავშვს, და მისით მანიპულირება შეეძლო - შენც ხომ იყავი ორსულად, ხომ იცი როგორი მტკივნეულია - ჭრილობაზემარილი დააყარა და ქალს გახედა
-საყვარლად ცდილობ ჩემი მდგომარეობით მანიპულირებას . ადექი!
-გთხოვ თებე
-ოე! ადექი მეთქი და ოთახში შედი! იქიდან გამოსული არ გნახოს ჩემმა თვალებმა! გაფრთხილებ!
-კარგი, კარგი. ოღონდ არ შემეხო - უცბად წამოდგა და ოტახშ შევარდა . საწოლზე დაეცა და ყელზე ხელებმიბჯენილი აქვითინდა. გაცოფებული თებე სავარძელში ჩაეშვა დ ა ნინიასთან გადარეკა, ვინმესტან უნდა ელაპრაკა რომ ჭკუიდან არ გადასულიყო. საათობით საუბრობდნენ ,მერე გაუთიშა, ვახშამი მოამზადა ლანგარზე მოათავსა და ტატს შეუტა, ისე მოექცა როგორც ძაღლს
-ჭამე ! ქვითინი შეწყვიტე , ვღიზიანდები და შენთვის ეს სულაც არა რის კარგი! -მკაცრად განუცხადა და ტუმბოზე ლანგარი დადო
-კარგი შევჭამ
-ნახევარ საათში შემოვალ, ყველაფერი ნაჭამი გქონდეს
-ხაჭო არ მიყვარს - საწყლად ახედა მკაცრი გამომეტყველებით მომზირალ თებეს
- არ მიკითხავს რა გიყვარს! ბავშვს ვიტამინები სჭირდება
-გითხარი არ შევჭამ მეთქი - დაუყვირა და საწოლზე წამოჯდა
-შენ ვინ მოგცა ჩემტან ხმის აწევის უფლება - ყვებზე სწვდა და ძლიერად მოუჭირა ხელი - შეჭამ და ამას მეორედ აღარ გაგიმეორებ გასაგებია? გასაგებია მეთქი?- მისმა ხმამ ოთახის კედლები შემოიარა და ტატას ყურებში მჭახედ გაისმა
-კი,კი . შევჭამ. გამიშვი.
-ოცდახუთი წუთი დაგრჩა! - ხელი გაუშვა და ოთახიდან გავიდა. არასდროს მოქცევია ვირაცას ასე საშინლად ,მაგრამ მისი მრისხხანება ლმობიერებასთან შედარებით ზედმეტად-შხაპს მივიღებ და მოვალ
- საუზმეს გაგიმზადებ - დანიელი აბაზანაში შევიდა, თებემ საუზმე მოუმზადა და იქვე სკამზე ჩამოჯდა. ათ წუთში დანიელიც გამოჩნდა, ისე იზიდავდა ეს მამაკაცი, ჩაწიტლებული მუქი მწვანე თვალები, დაბალი წვერი, შუბლზე ჩამოყრილი სველი თმა , წინ წამოწეული ვარდისფერი ტუჩებითა და გამოკვეთილი სახის ნაკვთებით. მის წარმოდგენაზე ცხელი ტალღა უვლიდა ქალბატონს მთელს სხეულში, გული თითქოს ამოხტომას ლამობდა თუმცა მისი ხასიათი და ტვინი საპირისპიროს ამტკიცებდა.
დანიელი მაგიდას მიუჯდა, ამასობაში ტატაც საწყალი სახით გამოვიდა ოთახიდან, დანიელმა ის რომ დაინახა თითქოს ლუკმა ყელშ გაეჩხირა.ეგონა რომ კოშმარი იყო, მისი არსებობა თითქოს აღარც ახსოვდა .
-დილამშვიდობის
-დილამშვიდობის - მიესალმა და დიდი ლუკმა პირში ჩაიდო. თებე წარბებშეკრული უყურებდა კისერზე შარფშემოხვეულ ქალს და მისი ფიქრი ერთი იყო, ეს გოგო ასე მარტივად არ მორჯულდებოდა, აშკარად კიდევ რაღაცის დახლართვას ლამობდა
-ამ სიცხეში შარფი რაში გჭირდება ტატა?- მოულოდნელად ჰკითხა დანიელმა . ტატამ თებეს შეხედა, თითქოს დახმარებას სთხოვდა რა ვუთხრაო, თებე ისევ წარბშეკრული მიშტერებოდა
-მე , ისე უბრალოდ
-რამე მოხდა გუშნ? - დანიელმა ახლა თებეს შეხედა
-ისეთი არაფერი რაც შენს შვილს ავნებს, თუ ჭკვიანად იქნება , მსგავსი რამ არარ განმეორდება - ამოუსუნთქავად მიაყარა თებემ და წვენი მოსვა
-რა არ განმეორდება? გამაგებინეთ - გაკვირვება ვერ დამალა მამაკაცმა
-შეგიძლია მოიხსნა ტატაშკა, სპექტაკლის ყურების ხასიათზე არ ვარ. - გაურკვეველ მდგომარეობაში მყოფ ტატას გაუღიმა და კიდევერთი ყლუპი მოსვა . დანიელს მოტმინების ფიალა ამოეწურა, ყელზე დამარგებულ შარფს სწვდა და ერთი ხელის მოსმით მოაშორა
- ეს რა სილურჯეებია ტატა
- ბოდიში , ჩემი ბრალია - ხელები დამნაშავეს ნიშნად ჰაერში აზიდა თებემ და დანიელს შეხედა
-თებე, გაგიჟდი?
-ის ძალიან საშიშია ჩემთვის და ჩვენი ბავშვისთვის დანუს, გუშინ კინაღამ მომკლა გეფიცები, მე სიტყვაც არ მითქვამს, ცოტაც და გამგუდავდა, დამახრჩობდა . ისე მიწერდა ხელს რომ ფეხქვეშ იატაკსაც კი ვეღარ ვგრძნობი, მასთან მარტო არ დამტოვო დანუს გთხოვ - ნიანგის ცრემლები გადმოყარა ტატამ და დანიელს მკლავში ჩაეჭიდა. ამაზე თებემ გულიანად ხარხარი დაიწყო, პარალელურად ტატას სამსახიობო ნიჭს ტაშს უკრავდა
-აი ამას არ ველოდი, საღოლ . მეც მასწავლე მერე , რაიცი რაში დამჭირდეს - ღიმილით შეხედა გაკვირვებულ ტატას და სამზარეულოდან გავიდა
-თებე დამელოდე და ამიხსენი რა ხდება შენს თავს - უკან აედევნა დანიელი
-რა გინდა რომ ხდებოდეს - საძინებელში შესულმა განუცხადა ქმარს
-ეს შენ არ ხარ, ვიცი რომ ის ფსიქოპატი ძუკ*აა , მაგრამ ასე არ უნდა მოქცეულიყავი, კიდევ რამესდახლართავს და ამას რომ ტავი დავანებოთ შეიძლება შენთვის რამე დაეშავებინა
-რამე დაეშავებინა? - გაიცინა და ქმარს წინ აესვეტა- დანო, დანო, დანო შენ მე არ მიცნობ თუ რა ხდება? მან რაც დამიშავა ჩვენი შვილის სიცოცხლე იყო, ამაზე მეტს ვერავინ ვერაფერს დამიშავებს, მითუმეტეს ფიზიკურად , მაგ შენს საცოდავ ტატაშკას კბილებით გავგლეჯ, აი ეს დამცველი მამიკოს როლი არ გიხდება ჩემო მეუღლევ ასე რომ ახლა მე სამსახურში წავალ, შენ კი არ ვიცი თუ გინდა მასთან დარჩი, ისე კარგად მართავს წარმოდგენებს არ მოიწყენ-არსად დარჩენას არ ვაპირებ, სამსახურში გაგიყვან და მერე მეც ოფისში წავალ
-ოქეი
თებეს ხასიათი რადიკალურად შეიცვალა ისეთი ლმობიერი აღარ იყო როგორც ადრე, დანიელსა და მას შორის დიდი სივრცე გაჩნდა, ერთმანეთის გვერდით იყვნენ თუმცა ერთმანეთისგან ძალიან შორს, ერტ საწოლში ეძინათ თუმცა , თავს მაინც მარტო გრძნობდნე. თებეს უმძიმდა დანიელს ასე რომ ექცეოდა , მაგრამ ვერ იტანდა ტატას ყოველ კაპრიზს რომ მშვიდად ასრულებდა . დანიელი უყურებდა სასურველ ქალს, ყოველდილიტ მის შიშველ სხეულს, თუ როგორ იცვლიდა ტანსაცმელს, უნდოდა ტანსაცმლად ქცეულიყო რომ მასთან ისევ ისე თამამად შეძლებოდა შეეხება, მისი კანის შეგრძნება. მისი სხეულის მიხვრა მოხვრაზე ტვინში სისხლი ექცეოდა. ჰყავდა ცოლი , უმშვენიერესი ცოლი, ყველაზე სასურველი,მიმზიდველი და ვნებიანი ქალი თუმცა , მისი შეხება და შეგრძნება არ შეეძლო, აღარ შეეძლო. თითქმის ორი თვე იყო გასული ,მათი ასეთი თანაცხოვრებიდან, ტატას მუცელი ეზრდებოდა , დანიელი იძულებით დაყვებოდა ექიმტან კონსულტაციებზე, ექიმი სიხარულიტ უხსნიდა ყველაფერს, როცა გულისცემა მოიმინა , ერთიანად ააკანკალა , გაახსენდა როგორი შეგრძნება იქნებოდა თებესი და მისი ვერ დაბადებული პატარას გულისცემის მოსმენა. გულში ძლიერი ტკივილი იგრძნო , მიხვდა რას გრძნობდა თებე როცა ტტატას უყურებდა, ახლა მიხვდა რას განიცდიდა მისი საყვარელი ქალი, რატომ გაცივდა ასსე მის მიმართ. გული საშინლად აუჩქარდა და პალატიდან უკანმოუხედავად წამოვიდა. ტატას ძახილი დააიგნორა, საავადმყოფოდან გამოვარდა და მანქანა ადგილს მოსწყვიტა, პირდაპირ ბარში გაემართა, დიდი რაოდენობით სასმელი შეუკვეთა .ნიკუშას დაურეკა და სმა დაიწყო. ყველა ემოცია ერტიანად ირეოდა მასში. უნდოდა დრესმისი და თებეს შვილის გულისცემისთვის მოესმინა, უნდოდა თებეს წაყოლოდა ექოსკოპიაზე და არა ვირაც ქალს , რომელმაც მისი დაუდევრობის გამო სასმლით მოატყუა და შედეგს ახლაც იმკის. ღამის თერთმეტი იქნებოდა საათი, თებე სავარძელში იჯდა და ფეხების ბაკუნით ელოდა ქმარს, დანიელი არც ტელეფონზე პასუხობდა , არც ესემესზე, თებე ფაქტობრივად ჭკუიდან გადადიოდა, არ იცოდა სად მოეძებნა, არ იცოდა როგორ იყო, ატას სისულლეელეს ფიქრობა. როცა ბრახუნი მოესმა კარიდან, ფეხზე წამოვარდა და კარისკენ გაიქცა
-შენი დედას შევე*ი მე - კართან წაქცეულმა დანიელმა იქვე მდგარ, ფეხსაცმლის კარადას შეაკურთხა და ფეხზე წამოდგა
-რა დღეში ხარ ადამიანო - გაოცებულმა იკითხა თებემ
-ციყვო გაუმარჯოს ! - ფეხების ერთმანეთში ხლართვით დაიძრა თებესკენ, წონასწორობა ვერ შეიკავა და ის იყო უნდა წაქცეულიყო ქალმა ძლიერად რომ სტაცა ხელი და დაიჭირა
-რა დრეში ხარ დანიელ, გრცხვენოდეს!
-მრცხვენია. - ნიშნისმოგებით განცხადა და ცოლს ხელი გადახვია
-ანუ ღადაობის თავი კიდევ შეგრჩა
-შენ არ იცი მე კიდევ რისითავი შემრჩა ჩემო მშვენიერო მეუღლევ -
-მოვკვდი სიცილით ! - ხმა გაუმკაცრდა თებეს, დანიელი სამზარეულოს სკამზე დასვა და მაცივრიდან გაზიანი წყალი გამოიღო , თავი მოხსნა და დანიელს წინ დაუდო
-არ მინდა - ბიჭი კედელს მიეყრდნო და პენუარში გამოწყობილი ცოლი თავიდან ფეხებამდე აათვალიერა
-დალიე მეთქი დანიელ!- ბოთლი მისი მიმართულებით გააცურა
-არ-მინ-და!
-აბა რა გინდა?!აი რრა?!- გაბრაზებულმა დაუტიადა წინ აესვეტა
-შენ მინდიხარ ! - ვნებამორეულმა წარმოთქვა და ცოლი ფეხებშორის მოიქცია - სიგიჟემდე მინდიხარ! - ეს თქვა და ფხზე მდგომ ქალს წელზე ძლიერად მოჰხვია ხელები
-გეყოფა , სისულლელეების ლაპარაკი, დალიე მეთქი რომ გეუბნები და წამოდი დავიძინოთ - ნერწყვი ძლივს გადაყლაპა და ეცადა მისი ათრთოლებული ხმა დაემორჩილებინა
- რაც მინდა მე უკვე გითხარი ! - ფეხზე ბორძიკით წამოდგა , თებემ დრო იხელტა და თავი გაითავისუფლა
დანიელდალიე და საძინებელში წამოდი , დროზე! აი ეს ლიმონიც შეჭამე აზრზე მოგიყვანს - მაცივრიდან ლიმონი გამოიღო,კარი მიხურა ,ის იყო რომ შემოტრიალდა და დანიელმა მაცივარზე მიაკრო
-შენ არ გესმის ჩემი ნათქვამი ?
-შენ თუ გესმის ჩემი ნათქვამი ?!- სიმკაცრის შენარჩუნება სცადა
-გააჩნია რას ამბობ - ცალი ხელი წელზე შეუცურა მეორეთი კი სახეზე ჩამოყრილი თმა ყურს უკან გადაუწია
-მაღიზიანებს შენი საქციელი
-სუნთქვაზე გეტყობა როგორც გაღიზიანებს - ცხვირი ლოყაზე დაუსვა და ყელზე ცხელი ტუჩები მიაკრო, თებეს მთელი ცხეული აუთრთოლდა , მთელი ძალით ცდილობდა ვნებებს შეწინააღმდეგებოდა, მაგრამ დანიელის თითოეული მოძრაობა ,მისი მოტმინების ძაფს უფრო და უფრო ასუსტებდა
-გაჩერდი - ვნებამორეულმა ამოიკრუსუნა. დანიელს სხეულში ალიმოედო, საყვარელი ქალის სურნელი გონებას უბინდავდა, პენუარის ქვეშ შეუცურა ხელი და საჯდომზე ძლიერად მოუჭრა , რასაც ტებეას მოკლემეტრაჟიანი ამოკვნესა მოჰყვა
-რას ამბობდი? გაჩერდიო ხო ? - ირონიულად ჰკითხა კუთხეში მიმწყვდეულ ცოლს და ტუჩებზე დააცხრა
-გაჩერდი, ხომ არ გავიწყდება რომ მარტო არ ვართ, შენი შილის დედაც აქ არის , არამგონია ესიამოვნოს ჩვენი ყურება, შენ ხომ მას ყველაფერს უსრულებ დანუსს - მაქსიმალურად ცდილობდა ცინიზმი შეენარჩუნებინა ისე რომ ვნებას არ გაეტეხა მისი ხმა
-ხოდა მისმინოს როგორ ვჟი*ავ საყვარელ ქალს და გაიგოს რას ნიშნავს ჭკუას კარგავდეს მამაკაცი საკუთარ ცოლზე
-რა თამამი განაცხადია - ვნება ვერ დამალა და ანთებული თვალებით შეხედა ქმარს
-შენ მე მაგიჟებ ! მაყ*ევებ ! - მძიმედ წარმოტქვა და ცოლს ტუჩებზე დაეწაფა , არც თებე აღმოჩნდა ამის წინააღმდეგი , კისერზე ხელები შემოხვია და კოცნაში აჰყვა. ბიჭმა ბარძაყებში ჩაავლო ხელები და წელზე შემოივა ქალი , ვნებიანი კოცნით დაიძრა საძინებლისკენ
-დანიელ მოხვედი - საძინებელში შესულს მხოლოდ ეს ორი სიტყვა მოესმათ, კარი გადაკეტა და საყვარელი ქალი საწოლზე დაწვინა, ისეთი შეგრძნება ეუფლებოდა თითქოს პირველად ეხებოდა, ზუსტად ისეთი შეგრძნება იყო პირველად რომ შეეხო, გაახსენდა რომ მაშინაც ნასვამი იყო და გულიანად გაეღიმა. ტანსაცმელი შემოაძარცვა ქალს და სხეულის თითოეული ნაკვთის შესწავლას შეუდგა. რამდენჯერმა გიჟივით აბრახუნა ტატამ მათ კარზე თუმცა სულაც არ ადარდებდათ არაფერი,დანიელი მისი უმშვენიერესი მეუღლის სხეულით ტკბობის ალში იყო გახვეული, ასე ძალიან ბოლოს როდის მოენატრა მისი შეხება არც კი ახსოვდა. ძალაგამოცლილები ერთმანეთს ძლიერად ეხუტებოდნენ და სახიდან ღიმილს ვერ იშორებდნენ
-მაინცდამაინც უნდა დამელია რომ მოგეცა? - გულიანად გადაიხარხარა დანიელმა-რავიცი აბა მაინ და მაინც უნდა დაგელია ? - ინტრიგნული მზერა ესროლა ქმარს
-გასაგებია , - ისევ გადაიხარხარა დანიელმა და გულზე მიიკრო ცოლი
-სიმართლეს მეტყვი?
-რაზე?
-ამ დონემდე რატო გაილეშე?
-პატარავ
-გთხოვ
-დღეს კონსულტაციაზე გავყევი ტატას, ექიმმა ყელაფერი რიგზეა უკვე ექვსი ტვის ხარო, მერე გულისცემა მოგვასმენინა და საკუთარი თავი შემზიზღდა, ჩვენი პატარას გულის ცემა უნდა მოგვესმინა რომ არა ჩემი სირ*ლი ..
-ჩუ. ამაში დამნაშავე არ ხარ, ეს ნაწილობრივ ჩემი ბრალია, მეგთხოვე ტატა მოგეშორებინა და შედეგიც მივიღეთ
-არა ჩემო სიცოცხლევ შენ არ ხარ დამნაშავე
-კაი ვსო, დავივიწყოთ ეს თემა . ანუ ექიმმა ყველაფერი რიგზე აქვსო ხო? მშობიარობის დრო როდის დაუნიშნა
-არ ვიცი ციყვო, ექვსი თვის ხარო და რაღაცები ერთი სიტყვით რა და მერე ვერ გავქაჩე მოსმენა და წამოვედი
-ექვსი? - გაკვირვება ვერ დამალა თებეამ
-ხო რა იყო ? - საწოლზე წამოჯდა დანიელი
-რა ექვსი მერადავები? მეექვსე თვე ახლა დაიწყო რაც ტაატ გამოჩნდა ჩვენს ცხოვრებაში და ექვსი თვის ორსული როგორ არის ? - დანიელს გონებაში განგაშის სიგნალი აენთო, გაიხსენა მათი ქორწილის დღე , ტელეფონის კალენდარში გადათვალა ყველაფერი და ზუსტი იყო ხუთი თვე იყო რაც ტატასთან ის სისულელე მოხდა
-ამის დედა შევთ*არე მე! ეს კახ*ა , როგორ გამასულელა - ადგილს ვერ პოულობდა დანიელი , ტელეფონს დაწვდა და ტატას გინეკოლოგთან დარეკა
@
-გამარჯობა ქ. ნონა , ტატა აბაშიძესთან ერთადგამასულელა - ადგილს ვერ პოულობდა დანიელი , ტელეფონს დაწვდა და ტატას გინეკოლოგთან დარეკა
@
-გამარჯობა ქ. ნონა , ტატა აბაშიძესთან ერთად ვიყავი დღეს თქვენთან
-უი მისი მეუღლე
-მეუღლე არა ბავშვის მამა, მაგრამ ეგეც საკიტხავია უკვე
-ვერ მიგიხვდით
-არაფერი, მაინტერესებდა ბავშვი როგორ იყო, დრეს რაღაც შეუძლოდ ვიყავი და მალე წამოვედი
-უი რას ამბობთ, ხო ბავშვი კარგად არის, ყველაფერი რიგზე აქვს
-რამდენ ხანში უნდა ველოდო ჩემს შვილს ?
-ტატა უკვე მეშვიდე ტვეში გადავიდა , ასე რომ ღვთის წყალობიტ ორ თვენახევარში ბავშვს ხელში დაიკავებთ
-კარგით მადლობა და ბოდიში ასე გვიან რომ