..[U ]
ကျုန်းရှိူ့ ရှလျန်ရဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးဆီသို့လျှောက်လာပြီးဘာထပ်ဖြစ်မလဲဆိုတာကို
ဂရုတစိုက်နားထောင်နေပေမယ့်ဘာမှထပ်
မကြားရဘူး၊သူနံရံကို မှီပြီးခဏတာမျှငြိမ်သက်နေမိတယ်။
ခဏအကြာတွင် ရှလျန် ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာပုံရတဲ့ တံခါးဖွင့်သံသဲ့သဲ့ကို
အပြင်ဖက်မှသူကြားလိုက်ရတယ်။
ကျုန်းရှိူ့ အသက်ပြင်းပြင်း တချက်ရှုလိုက်ပြီး
တံခါး ခေါက်ရင်း မေးလိုက်တယ်။
"သခင်လေး, ရေချိုးပြီးပြီလား?"
"အင်း, ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ ?"
ရှလျန် တံခါးဖွင့်လာပြီး သူ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ
bathrobeကြိုးကို ချည်နေတယ်။
"အခု..."
ကျုန်းရှိူ့က ရှလျန်ကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်မိတယ်၊သူက တဖက်လူရဲ့ Vပုံစံ အကျီ ဟကွဲကြောင်း အောက်မှစိုစွတ်ကာချောမွေ့နေပုံရတဲ့ အသားအရည်ကို တွေ့နေရပြီး
ချိုမြိန်တဲ့ အနံ့မွှေးမွှေးလေးက တံခါး ကြားထဲမှလွင့်ထွက်လာပြန်တယ် ၊ထို အနံ့လေးက
သူ့အား အသက်ရူမြန်စေပြီး ခြေလက်နဲ့
ကိုယ်တွင်း အဂ်ါတွေထိ တိုးဝင်လာတယ်။
သူချက်ခြင်း ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းဖြင့်နှာခေါင်းလေးကို လက်ဖြင့်အုပ်ပြီးရုတ်တရက် နောက်သို့ဆုတ်လိုက်မိတယ်။
ရှလျန်က တံခါးဖွင့်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေရင်း
သူ့ကို ကြည့်ပြီး မေးလာတယ်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ ?"
"အခုပဲ...စုန့်ယန်ဖုန်းဆက်လာတယ်၊ အရေးကြီးကိစ္စတစ်ခုရှိပုံရတယ်၊
သူ့ဆီ ဖုန်းပြန်ခေါ်ပါလို့ ပြောတယ်"
ကျုန်းရှို့ ထွက်သွားခါနီးသူ့နှာခေါင်းလေးကို လက်ဖြင့် ညှစ်ပြီးပြောစရာရှိသည်အားအလျင်အမြန်အဆုံးသတ်လိုက်တယ်၊ထို့နောက်သူချက်ခြင်းပဲဘေးခန်းမှအိမ်သာထဲသို့အပြေးဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။
ဒီတကြိမ်ကတော့သူ့နှလုံးခုန်သံတွေမြန်လာပြီးမူးဝေမှုနဲ့အတူနှာဖျားထိပ်တွေလည်း ပူလောင်လာတယ်။
ကျုန်းရှိူ့ လက်ကို ဆန့်ထုတ်ပြီး နံရံ ပေါ်မှမီးအိမ်လေးကို ဖိလိုက်တယ်၊နောက်တကြိမ်
မော့ကြည့်လိုက်မိတော့, ကြေး မုံပြင်ထဲမှ
သူ့မျက်လုံးတွေက ရှုပ်ထွေးနေပြီးသူ့ လက်ချောင်းများကြားမှ သွေးစတွေကိုတွေ့လိုက်ရတယ်၊ နှာခေါင်းထိပ်မှကျဆင်းလာတဲ့ သွေးစအနည်းငယ်ကိုလက်ဖြင့်သုတ်ကာ
ရေဆေးချပြီးစိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် မျက်လုံးတွေကို မှိတ်လိုက်မိတယ်။
ရှလျန်က ကျုန်းရှိူ့ အပြုအမူကြောင့်အံ့သြနေရာမှထိတ်လန့်သွားပြီးဘေးခန်းဆီသို့
လျှောက်လာရင်း တံခါးခေါက်လောက်တယ်၊
"ကျုန်းရှို့ , မင်း အဆင်ပြေရဲ့လား ?"
ရေချိုးခန်းထဲ၌ ရေများ တဟုန်ထိုးကျဆင်းနေသည့်ကြားမှကျုန်းရှို့အသံကရေသံနှင့် အတူ ရောနှော ထွက်ပေါ်လာတယ်။
' ...ကျွန်တော် ...အဆင်ပြေတယ်"
"မင်း နေမကောင်းဘူးလား?"
ရှလျန် မေးလာတယ်။
"ဒီနေ့ မင်း အရမ်းထူးဆန်းနေတယ်,
တစ်ခုခု အဆင်မပြေတာရှိရင်တောင့်ခံ
မနေနဲ့ , ငါမင်းကို ဆေးရုံလိုက်ပို့မယ်လေ"
"မဟုတ်ဘူး..."
တဝေါဝေါ ကျနေတဲ့ ရေသံတွေက ကျုန်းရှိူ့ ရဲ့ အသံကို ဖုံးလွှမ်းနေပြန်တယ်။
ငယ်စဥ်ကတည်းကကျုန်းရှိူ့ ဖျားနာတာကို
ရှလျန် တွေ့ရခဲတယ်၊ ရံဖန်ရံခါအားဖြင့်
အအေးမိပြီး ဖျားနာခြင်း ဖြစ်ရင်တောင်,
ဆရာဝန်တွေရဲ့ မျက်စိထဲမှာတော့ ဒါက အခြေခံအားဖြင့် တစ်နှစ်တကြိမ် ရုပ်ပိုင်း ဆိုင်ရာ အပြောင်းအလွဲ ဖြစ်ပြီး တစ်ရက်နှစ်ရက်အတွင်း ပြန်လည်ကောင်းမွန် လာလေ့ရှိတယ်။
ဒါပေမယ့်...ဒီတကြိမ်မှာတော့, ကျုန်းရှို့ ပုံစံက အအေးမိဖျားနာတဲ့ ပုံစံ မဟုတ်ဘူး, ဒါမှမဟုတ်...အဆာလွန်လို့ဗိုက်အောင့်နေတာ
များလား ?
ရှလျန် ရေချိုးခန်းထဲကရေသံတွေတိတ်သွားသည်အထိ ခဏမျှစောင့်နေလိုက်တယ်၊
ကျုန်းရှို့က သူအဆင်ပြေကြောင်းထပ်ပြောလာမှရှလျန် စုန့်ယန်ဆီ ဖုန်းဆက်ဖို့သူ့အခန်းဆီသို့ ပြန်လာလိုက်တယ်။
စုန့်ယန်က အလျင်အမြန် ဖုန်းကိုင်လာပြီး
ပြောလာတယ်။
"လျန်ကော, အခုဆို ကောတို့ဆီမှာ ညဘက်လောက်ရောက်နေပြီမလား ?ဒီလောက်နောက်ကျမှဖုန်း ခေါ်လိုက်ရလို့ အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေရင်တောင်းပန်ပါတယ်"
"မင်း ပြောစရာရှိရင် ပြောလေ"
"ဒါက ဒီလိုပါ...ကျွန်တော့်အကို ဝမ်းကွဲတစ်ယောက် မနက်ဖြန် ဘီမြို့တော်ကိုလာမယ်လို့ ကျွန်တော့်အမေက ပြောတယ်၊ ဒါပေမယ့်
အခု ကျွန်တော်ကနိုင်ငံခြား ကိုရောက်နေပြီး
အခြားဆွေမျိုးတွေကလည်းမြို့တော်ဘီမှာ
မရှိဘူး၊ လျန်ကောပဲသူ့ကို ခဏလောက်
ခေါ်ထားပေးဖို့အကူအညီတောင်းချင်လို့ပါ"
ရှလျန် ပြန်မေးလိုက်တယ်။
"မင်းရဲ့ အစ်ကို ဝမ်းကွဲက ဘီမြို့တော်ကို
ဘာအတွက်လာမှာလဲ ?"
"ဟုတ်...သူက သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်ပါ,
အမေပြောတာကြားရသလောက်တော့ အနုပညာလောကထဲနှစ်အတော်ကြာရှိနေပေမယ့် ခုထိ ရေပန်းစားတဲ့လူတော့မဟုတ်ဘူး၊
သူကအခု ဒရမ်မာတစ်ခုအစမ်းရိုက်ကူးမှု အတွက် ဘီမြို့တော်ကို လာမှာလို့ပြောတယ်၊
လဝက်လောက်တော့ ကြနိုင်မယ်တဲ့,
သူဘီမြို့တော်မှာ ခဏနေဖို့ နေရာအခက်အခဲ
ဖြစ်နေမှာစိုးလို့ပါ...အဲ့ဒါကြောင့်..."
"ငါသိပြီ..."
ရှလျန်က ချက်ခြင်းပင်အလွယ်တကာလက်ခံပေးလာတယ်၊
"မင်း အစ်ကိုဝမ်းကွဲရဲ့နာမည်နဲ့ဆက်သွယ်
ရမယ့် အချက်အလက်ပို့ပေးထား,
ငါအဆင်ပြေအောင်စီစဥ်ပေးလိုက်မယ်"
ရှလျန် ဖုန်းချလိုက်ပြီးနောက်, စုန့်ယန်ဆီမှ
သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲရဲ့အချက်အလက်တွေကို
သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲရဲ့ အမည်ကကျိချင်ဖြစ်နေတယ်၊ရှလျန် ထို နာမည်ကို အင်တာနက်ပေါ်တွင်ရှာလိုက်ရာ ကောင်လေးက လူချောလေး ဖြစ်နေတယ်၊သူ့ဓာတ်ပုံအတော်များများကလည်း ခပ်မိုက်မိုက်ပဲ,သူကအရည်အသွေး
နည်းဒရမ်မာကားတွေမှာပါဝင်သရုပ်ဆောင်ထားပြီး ပရိသတ်လည်းအားပေးမှုသိပ်မရှိသေးသူမို့ လမ်းကြောင်းမှန်ပေါ်မရောက်နိုင်သေးဘူး၊လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်အနည်းငယ်ကမှ ပရိသတ်လေး အနည်းအပါးရလာပြီး
Weiboမှာ ပရိသတ်တွေနဲ့ စနောက်ပြောဆိုတာကို မြင်ရတော့ချစ်စရာကောင်းပြီး
ပွင့်လင်း ဖော်ရွေတဲ့လူငယ်တစ်ယောက်လို့
တော့ကောက်ချက်ချနိုင်တယ်။
ရှလျန်က တဖက်လူရဲ့ ပုံကို တချက်ကြည့်ပြီးနောက် ခဏမျှ စဥ်းစားနေရာမှ တဖက်လူအားဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။
"ဟယ်လို...ဘယ်သူပါလဲခင်ဗျာ"
တဖက်လူက ယဥ်ကျေးစွာပင်ဖုန်းပြန်ဖြေလာတယ်။
'ဟယ်လို ,ငါက စုန့်ယန်ရဲ့ သူငယ်ချင်း
ရှလျန်ပါ ....စုန့်ယန်လည်း မင်းကိုပြောပြီးလောက်ပြီထင်တယ်, မနက်ဖြန်, မင်းဘီမြို့တော် ဆီ အရင်လာမှာမလား?ငါ့ကုမ္ပဏီကိုပဲလာပြီး ငါ့ကို လာရှာလိုက်ပါ, ငါမင်းကို
ကုမ္ပဏီလိပ်စာ ခဏနေရင်ပို့ပေးလိုက်မယ်!"
တဖက်လူက နှစ် စက္ကန့်မျှ အံ့အားသင့်နေပြီးမှ ပြေပြေပြစ်ပြစ်ပင်ပြန်၍တုံ့ပြန်လာတယ်။
"စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေမိလို့တောင်းပန်ပါတယ်"
"ပြသနာမရှိပါဘူး....မနက်ဖြန်...မင်းကို
ငါကပဲဒုက္ခပေးရတော့မယ်"
တဖက်လူက ထပ်မံ၍အံ့သြနေပြန်တယ်၊
ရှလျန် တဖက်လူအား ထပ်မေးလိုက်တယ်။
"ဒါဆို, မနက်ဖြန် ငါ့ဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက်ပါ,
ဒီဖုန်းကိုပဲ တိုက်ရိုက်ခေါ်လို့ရတယ်"
ဖုန်းချပြီးတဲ့နောက်, ရှလျန် တဖက်ခန်းမှ
တံခါးဖွင့်လိုက်ရာကျုန်းရှိူ့ တစ်ယောက်ခုထိ အခန်းထဲကထွက်မလာသေးတာကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။ကျုန်းရှို့တစ်ခုခု ဖြစ်သွားမှာကို စိုးရိမ်မိရင်းသူရေချိုးခန်းတံခါးကိုထပ်ခေါက်လိုက်တယ်။
"ကျုန်းရှို့, မင်းဘယ်လိုနေလဲ?"
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
မှိန်ဖျော့ဖျော့မီးရောင်အောက်၌ ,ကျုန်းရှို့
သူ့ရင်ဘတ်ကိုဖိပြီးခတ္တခဏငြိမ်နေလိုက်တယ်။
'မင်းအထဲကို ဝင်နေတာ နာရီဝက်လောက်ရှိနေပြီ...မင်း ဗိုက်အောင့် နေတာလား?"
ရှလျန်ရဲ့အသံကို ကြားလိုက်ရချိန်ကျုန်းရှို့
မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားပေမယ့်, bathrobeနဲ့
ရှလျန်ရဲ့ ပုံစံကသူ့ အတွေးတွေထဲပြန်ပြီး ပေါ်လာတယ်။
သူ့တကိုယ်လုံး တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်လာပြီး
သူ့လက်ထဲမှ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့အရာဆီမှပူနွေးတဲ့အရာတွေကိုထုတ်လွှတ်လိုက်
မိတယ်။
အတန်ကြာ အသက်ရူသံများ ငြိမ်သက်သွားတော့မှ,သူလှမ်းပြောလိုက်တယ်။
"သခင်လေး, ကျွန်တော်တကယ်အဆင်ပြေ
ပါတယ်, ကျွန်တော့်ကို တစ်ယောက်တည်း
ထားပေးပါ...အိပ်တော့နော်"
ရှလျန် တံခါးအပြင်ဘက်မှာပဲရပ်နေလိုက်
ပေမယ့်အခန်းထဲကဘာသံမှမကြားရဘူး၊
အကယ်၍ ကျုန်းရှို့သာအစာအိမ်နာတာမဟုတ်ပဲဗိုက်မကောင်းတာဆိုသူအပြင်က
ဆက်မေးနေပါကအရမ်းရှက်နေလိမ့်မယ်
မလား ?
ဒါကို တွေးမိပြီး ရှလျန်ဆက်မမေးတော့ပဲ,
ပြောလိုက်တယ်၊
"လော့ကာထဲမှာ အစာအိမ်နဲ့အူလမ်းကြောင်းအတွက် ဆေးတွေရှိတယ်,ယူသောက်လိုက်ဦး နော်"
"...ဟုတ်ကဲ့"
ကျုန်းရှို့ အသံ ဖျော့ဖျော့လေးဖြင့်သာပြန်
ဖြေလိုက်နိုင်တယ်။
8.11.2021
Today Update❤❤
1.The Pheromones Says We Have No Chance EP9
2.Screen Partner EP23
3.Following Crime EP7
.................................................................
[ Z ]
က်ဳန္းရွိူ႕ ရွလ်န္ရဲ႕ အိပ္ခန္းတံခါးဆီသို႔ေလွ်ာက္လာၿပီးဘာထပ္ျဖစ္မလဲဆိုတာကို ဂ႐ုတစိုက္နားေထာင္ေနေပမယ့္ဘာမွထပ္မၾကားရဘူး၊သူနံရံကို မွီၿပီးခဏတာမွ်ၿငိမ္
သက္ေနမိတယ္။
ခဏအၾကာတြင္ ရွလ်န္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွထြက္လာပုံရတဲ့ တံခါးဖြင့္သံသဲ့သဲ့ကို အျပင္ဖက္မွသူၾကားလိုက္ရတယ္။
က်ဳန္းရွိူ႕ အသက္ျပင္းျပင္း တခ်က္ရႈလိုက္ၿပီး
တံခါး ေခါက္ရင္း ေမးလိုက္တယ္။
"သခင္ေလး, ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီလား?"
"အင္း, ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ ?"
ရွလ်န္ တံခါးဖြင့္လာၿပီး သူ႕ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွ
bathrobeႀကိဳးကို ခ်ည္ေနတယ္။
"အခု..."
က်ဳန္းရွိူ႕က ရွလ်န္ကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္မိတယ္၊သူက တဖက္လူရဲ႕ Vပုံစံ အက်ီ ဟကြဲေၾကာင္း ေအာက္မွစိုစြတ္ကာေခ်ာေမြ႕ေနပုံရတဲ့ အသားအရည္ကို ေတြ႕ေနရၿပီးခ်ိဳၿမိန္တဲ့ အနံ႕ေမႊးေမႊးေလးက တံခါး ၾကားထဲမွလြင့္ထြက္လာျပန္တယ္ ၊ထို အနံ႕ေလးက
သူ႕အား အသက္႐ူျမန္ေစၿပီး ေျခလက္နဲ႕
ကိုယ္တြင္း အဂ္ါေတြထိ တိုးဝင္လာတယ္။
သူခ်က္ျခင္း ရွက္ကိုး ရွက္ကန္းျဖင့္ႏွာေခါင္းေလးကို
လက္ျဖင့္အုပ္ၿပီး႐ုတ္တရက္ ေနာက္သို႔ဆုတ္လိုက္
မိတယ္။
ရွလ်န္က တံခါးဖြင့္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္ေနရင္း
သူ႕ကို ၾကည့္ၿပီး ေမးလာတယ္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ ?"
"အခုပဲ...စုန့္ယန္ဖုန္းဆက္လာတယ္၊ အေရးႀကီးကိစၥတစ္ခုရွိပုံရတယ္၊သူ႕ဆီ ဖုန္းျပန္ေခၚပါလို႔ ေျပာတယ္"
က်ဳန္းရွို႔ ထြက္သြားခါနီးသူ႕ႏွာေခါင္းေလးကို လက္ျဖင့္
ဒီတႀကိမ္ကေတာ့သူ႕ႏွလုံးခုန္သံေတြျမန္လာၿပီးမူးေဝမႈနဲ႕အတူႏွာဖ်ားထိပ္ေတြလည္း ပူေလာင္လာတယ္။
က်ဳန္းရွိူ႕ လက္ကို ဆန့္ထုတ္ၿပီး နံရံ ေပၚမွမီးအိမ္ေလးကို
ဖိလိုက္တယ္၊ေနာက္တႀကိမ္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိေတာ့, ေၾကး မုံျပင္ထဲမွ သူ႕မ်က္လုံးေတြက ရႈပ္ေထြးေနၿပီးသူ႕
လက္ေခ်ာင္းမ်ားၾကားမွ ေသြးစေတြကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္၊ ႏွာေခါင္းထိပ္မွက်ဆင္းလာတဲ့ ေသြးစအနည္းငယ္ကို
လက္ျဖင့္သုတ္ကာ ေရေဆးခ်ၿပီးစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ မ်က္လုံးေတြကို မွိတ္လိုက္မိတယ္။
ရွလ်န္က က်ဳန္းရွိူ႕ အျပဳအမူေၾကာင့္အံ့ၾသေနရာမွ
ထိတ္လန့္သြားၿပီးေဘးခန္းဆီသို႔
ေလွ်ာက္လာရင္း တံခါးေခါက္ေလာက္တယ္၊
"က်ဳန္းရွို႔ , မင္း အဆင္ေျပရဲ႕လား ?"
ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၌ ေရမ်ား တဟုန္ထိုးက်ဆင္းေနသည့္ၾကားmမွက်ဳန္းရွို႔အသံကေရသံႏွင့္ အတူ ေရာေႏွာ
ထြက္ေပၚလာတယ္။
' ...ကြၽန္ေတာ္ ...အဆင္ေျပတယ္"
"မင္း ေနမေကာင္းဘူးလား?"
ရွလ်န္ ေမးလာတယ္။
"ဒီေန႕ မင္း အရမ္းထူးဆန္းေနတယ္,
တစ္ခုခု အဆင္မေျပတာရွိရင္ေတာင့္ခံ
မေနနဲ႕ , ငါမင္းကို ေဆး႐ုံလိုက္ပို႔မယ္ေလ"
"မဟုတ္ဘူး..."
တေဝါေဝါ က်ေနတဲ့ ေရသံေတြက က်ဳန္းရွိူ႕ ရဲ႕ အသံကို ဖုံးလႊမ္းေနျပန္တယ္။
ငယ္စဥ္ကတည္းကက်ဳန္းရွိူ႕ ဖ်ားနာတာကို
ရွလ်န္ ေတြ႕ရခဲတယ္၊ ရံဖန္ရံခါအားျဖင့္
အေအးမိၿပီး ဖ်ားနာျခင္း ျဖစ္ရင္ေတာင္,ဆရာဝန္ေတြရဲ႕
မ်က္စိထဲမွာေတာ့ ဒါက အေျခခံအားျဖင့္ တစ္ႏွစ္တႀကိမ္ ႐ုပ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ အေျပာင္းအလြဲ ျဖစ္ၿပီး တစ္ရက္ႏွစ္ရက္အတြင္း ျပန္လည္ေကာင္းမြန္ လာေလ့ရွိတယ္။
ဒါေပမယ့္...ဒီတႀကိမ္မွာေတာ့, က်ဳန္းရွို႔ ပုံစံက အေအးမိဖ်ားနာတဲ့ ပုံစံ မဟုတ္ဘူး, ဒါမွမဟုတ္...အဆာလြန္လို႔
ဗိုက္ေအာင့္ေနတာမ်ားလား ?
ရွလ်န္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေရသံေတြတိတ္သြားသည္အထိ
ခဏမွ်ေစာင့္ေနလိုက္တယ္၊က်ဳန္းရွို႔ကသူအဆင္ေျပ
ေၾကာင္းထပ္ေျပာလာမွရွလ်န္ စုန့္ယန္ဆီ ဖုန္းဆက္ဖို႔သူ႕အခန္းဆီသို႔ ျပန္လာလိုက္တယ္။
စုန့္ယန္က အလ်င္အျမန္ ဖုန္းကိုင္လာၿပီး
ေျပာလာတယ္။
"လ်န္ေကာ, အခုဆို ေကာတို႔ဆီမွာ ညဘက္ေလာက္
ေရာက္ေနၿပီမလား ?ဒီေလာက္ေနာက္က်မွဖုန္း ေခၚလိုက္ရလို႔ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"မင္း ေျပာစရာရွိရင္ ေျပာေလ"
"ဒါက ဒီလိုပါ...ကြၽန္ေတာ့္အကို ဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္
မနက္ျဖန္ ဘီၿမိဳ႕ေတာ္ကိုလာမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္အေမက ေျပာတယ္၊ ဒါေပမယ့္အခု ကြၽန္ေတာ္ကနိုင္ငံျခားကို
ေရာက္ေနၿပီး အျခားေဆြမ်ိဳးေတြကလည္းၿမိဳ႕ေတာ္ဘီမွာ
မရွိဘူး၊ လ်န္ေကာပဲသူ႕ကို ခဏေလာက္
ေခၚထားေပးဖို႔အကူအညီေတာင္းခ်င္လို႔ပါ"
ရွလ်န္ ျပန္ေမးလိုက္တယ္။
"မင္းရဲ႕ အစ္ကို ဝမ္းကြဲက ဘီၿမိဳ႕ေတာ္ကို
ဘာအတြက္လာမွာလဲ ?"
"ဟုတ္...သူက သ႐ုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ပါ,
အေမေျပာတာၾကားရသေလာက္ေတာ့ အႏုပညာေလာကထဲႏွစ္အေတာ္ၾကာရွိေနေပမယ့္ ခုထိ ေရပန္းစားတဲ့
လူေတာ့မဟုတ္ဘူး၊သူကအခု ဒရမ္မာတစ္ခုအစမ္းရိုက္ကူးမႈ အတြက္ ဘီၿမိဳ႕ေတာ္ကို လာမွာလို႔ေျပာတယ္၊
လဝက္ေလာက္ေတာ့ ၾကနိုင္မယ္တဲ့, သူဘီၿမိဳ႕ေတာ္မွာ
ခဏေနဖို႔ ေနရာအခက္အခဲ ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ပါ...
အဲ့ဒါေၾကာင့္..."
"ငါသိၿပီ..."
ရွလ်န္က ခ်က္ျခင္းပင္အလြယ္တကာလက္ခံေပးလာ
တယ္၊
"မင္း အစ္ကိုဝမ္းကြဲရဲ႕နာမည္နဲ႕ဆက္သြယ္
ရမယ့္ အခ်က္အလက္ပို႔ေပးထား,
ငါအဆင္ေျပေအာင္စီစဥ္ေပးလိုက္မယ္"
ရွလ်န္ ဖုန္းခ်လိဳက္ၿပီးေနာက္, စုန့္ယန္ဆီမွ
သူ႕အစ္ကိုဝမ္းကြဲရဲ႕အခ်က္အလက္ေတြကို
ရခဲ့တယ္။
သူ႕အစ္ကိုဝမ္းကြဲရဲ႕ အမည္ကက်ိခ်င္ျဖစ္ေနတယ္၊ရွလ်န္ ထို နာမည္ကို အင္တာနက္ေပၚတြင္ရွာလိုက္ရာ
ေကာင္ေလးက လူေခ်ာေလး ျဖစ္ေနတယ္၊သူ႕ဓာတ္ပုံ
အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ခပ္မိုက္မိုက္ပဲ,သူကအရည္
အေသြးနည္းဒရမ္မာကားေတြမွာပါဝင္သ႐ုပ္ေဆာင္ထားၿပီး ပရိသတ္လည္းအားေပးမႈသိပ္မရွိေသးသူမို႔
ရွလ်န္က တဖက္လူရဲ႕ ပုံကို တခ်က္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ခဏမွ် စဥ္းစားေနရာမွ တဖက္လူအားဖုန္းေခၚလိုက္တယ္။
"ဟယ္လို...ဘယ္သူပါလဲခင္ဗ်ာ"
တဖက္လူက ယဥ္ေက်းစြာပင္ဖုန္းျပန္ေျဖလာတယ္။
'ဟယ္လို ,ငါက စုန႔္ယန္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း
ရွလ်န္ပါ ....စုန့္ယန္လည္း မင္းကိုေျပာၿပီးေလာက္ၿပီထင္တယ္, မနက္ျဖန္, မင္းဘီၿမိဳ႕ေတာ္ ဆီ အရင္လာမွာမလား?ငါ့ကုမၸဏီကိုပဲလာၿပီး ငါ့ကို လာရွာလိုက္ပါ,
ငါမင္းကို ကုမၸဏီလိပ္စာ ခဏေနရင္ပို႔ေပးလိုက္မယ္!"
တဖက္လူက ႏွစ္ စကၠန့္မွ် အံ့အားသင့္ေနၿပီးမွ
ေျပေျပျပစ္ျပစ္ပင္ျပန္၍တုံ႕ျပန္လာတယ္။
"စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစမိလို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ျပသနာမရွိပါဘူး....မနက္ျဖန္...မင္းကို
ငါကပဲဒုကၡေပးရေတာ့မယ္"
တဖက္လူက ထပ္မံ၍အံ့ၾသေနျပန္တယ္၊
ရွလ်န္ တဖက္လူအား ထပ္ေမးလိုက္တယ္။
"ဒါဆို, မနက္ျဖန္ ငါ့ဆီ ဖုန္းေခၚလိုက္ပါ,
ဒီဖုန္းကိုပဲ တိုက္ရိုက္ေခၚလို႔ရတယ္"
ဖုန္းခ်ၿပီးတဲ့ေနာက္, ရွလ်န္ တဖက္ခန္းမွ
တံခါးဖြင့္လိုက္ရာက်ဳန္းရွိူ႕ တစ္ေယာက္ခုထိ အခန္းထဲကထြက္မလာေသးတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။က်ဳန္းရွို႔တစ္ခုခု ျဖစ္သြားမွာကို စိုးရိမ္မိရင္းသူေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုထပ္ေခါက္လိုက္တယ္။
"က်ဳန္းရွို႔, မင္းဘယ္လိုေနလဲ?"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မီးေရာင္ေအာက္၌ ,က်ဳန္းရွို႔
သူ႕ရင္ဘတ္ကိုဖိၿပီးခတၱခဏၿငိမ္ေနလိုက္တယ္။
'မင္းအထဲကို ဝင္ေနတာ နာရီဝက္ေလာက္ရွိေနၿပီ...
မင္း ဗိုက္ေအာင့္ ေနတာလား?"
ရွလ်န္ရဲ႕အသံကို ၾကားလိုက္ရခ်ိန္က်ဳန္းရွို႔
မ်က္လုံးေတြ မွိတ္ထားေပမယ့္, bathrobeနဲ႕
ရွလ်န္ရဲ႕ ပုံစံကသူ႕ အေတြးေတြထဲျပန္ၿပီး ေပၚလာတယ္။
သူ႕တကိုယ္လုံး တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္လာၿပီးသူ႕လက္ထဲမွ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့အရာဆီမွပူေႏြးတဲ့အရာေတြကို
ထုတ္လႊတ္လိုက္မိတယ္။
အတန္ၾကာ အသက္႐ူသံမ်ား ၿငိမ္သက္သြားေတာ့မွ,
သူလွမ္းေျပာလိုက္တယ္။
"သခင္ေလး, ကြၽန္ေတာ္တကယ္အဆင္ေျပ
ပါတယ္, ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ေယာက္တည္း
ထားေပးပါ...အိပ္ေတာ့ေနာ္"
ရွလ်န္ တံခါးအျပင္ဘက္မွာပဲရပ္ေနလိုက္
ေပမယ့္အခန္းထဲကဘာသံမွမၾကားရဘူး၊
အကယ္၍ က်ဳန္းရွို႔သာအစာအိမ္နာတာ
မဟုတ္ပဲဗိုက္မေကာင္းတာဆိုသူအျပင္က
ဆက္ေမးေနပါကအရမ္းရွက္ေနလိမ့္မယ္မလား ?
ဒါကို ေတြးမိၿပီး ရွလ်န္ဆက္မေမးေတာ့ပဲ,
ေျပာလိုက္တယ္၊
"ေလာ့ကာထဲမွာ အစာအိမ္နဲ႕အူလမ္းေၾကာင္းအတြက္
ေဆးေတြရွိတယ္,ယူေသာက္လိုက္ဦး ေနာ္"
"...ဟုတ္ကဲ့"
က်ဳန္းရွို႔ အသံ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးျဖင့္သာျပန္
ေျဖလိုက္နိုင္တယ္။
8.11.2021
Today Update ❤
1.The Pheromones Says We Have No Chance EP9
2.Screen Partner EP23
3.Following Crime EP7
..................................................................
You are reading the story above: TeenFic.Net