မ်က္လုံးအစုံျပဴးက်ယ္သြားရကာ အလန္႔တၾကား ထေအာ္လိုက္၏။ ဒါေပမဲ့ သူ ေသခ်ာ ဂ႐ုတစိုက္ ၾကည့္ေလေလ သူ႔မ်က္လုံးတို႔ ပိုလို႔ နီလာရေလေလပင္။မိုေသာင္ရဲ့ ေအာ္ဟိန္းသံနဲ႔အတူ တည္းခိုခန္းတစ္ခုလုံး ခ်က္ခ်င္း စိတ္လႈပ္ရွားမႈတို႔နဲ႔ ျပည့္ႏွက္သြားေတာ့၏။ လူေတြက ေမၽွာ္လင့္စိတ္ေစာစြာနဲ႔ အသက္ရႈသြင္းလိုက္ၾကကာ ဖုန္႔ရွီရဲ့ ေပါင္ေပၚက သလင္းႂကြက္ကို စိုက္ၾကည့္ေနၾကရင္း မ်က္လုံးတို႔ နီရဲလာၾကေတာ့သည္။

သလင္းႂကြက္ဆိုတာ နတ္ဘုရားနဲ႔မိစၧာနိုင္ငံေတာ္အတြင္းမွာေခၚၾကတဲ့ အိမ္ေခၚနာမည္ပဲျဖစ္သည္၊ အေၾကာင္းကေတာ့ အဲ့တာေလးက မရည္မတြက္နိုင္ဲ့ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈတို႔ကို ကိုယ္စားျပဳတာမို႔ပင္။ အဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သာမာန္ေညာင္ည က်င့္ႀကံသူတို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြန္ အင္အားႀကီးမားတဲ့ အင္အားစုပဲျဖစ္ျဖစ္ မနာလိုအားက်မႈတို႔နဲ႔ ျပည့္ေနၾကမွာျဖစ္သည္။ အဲ့တာေလးက အေကာင္ေပါက္ကေလး ဒါမွမဟုတ္ ဖြံ့ၿဖိဳးဆဲသလင္းႂကြက္ကေလးျဖစ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ အဲ့အေကာင္ ေပၚလာၿပီဆိုတာနဲ႔ ရယူပိုင္ဆိုင္နိုင္ဖို႔အတြက္ တိုက္ခိုက္ၾကမွာအမွန္ပင္။ ေသြးတို႔နဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ျမစ္ကိုျမင္ရဖို႔၊ လူေသအေလာင္းတို႔ မိုင္ေထာင္ခ်ီ ျပည့္ႏွက္သြားတာကို ျမင္ရဖို႔ဆိုတာက မျဖစ္နိုင္တဲ့ျမင္ကြင္းမဟုတ္ေပ!

သလင္းႂကြက္တစ္ေကာင္အတြက္ ေနာက္ဆုံးတိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကတဲ့တိုက္ပြဲကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာ့သုံးဆယ္ေလာက္တုန္းကျဖစ္သည္။ အဲ့အခ်ိန္တုန္းက သန္မာအစြမ္းႀကီးတဲ့ အင္အားစုေတြက စြမ္းအားႀကီးတဲ့ ပညာရွင္တို႔က မဆုံးနိုင္တဲ့ စမ္းေခ်ာင္တစ္ခုလိုမ်ိဳး အလ်ိဳလ်ိဳ ထြက္ေပၚလာခဲ့ၾကသည္။ အဲ့ဒီ့သလင္းႂကြက္ကို အရယူဖို႔အတြက္ ႀကီးျမတ္တဲ့ ေကာင္းကင္နတ္ဘုရားအခ်ိဳ႕ေတာင္မွ ပါဝင္လာခဲ့ၾကသည္။ လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေသသြားခဲ့သလဲဆိုတာေတာ့ ဘယ္သူမွမသိေပမဲ့ တိုက္ပြဲကေတာ့ လူျမင္ကြင္းထဲ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ကို ျဖစ္ခဲ့၏။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးရလဒ္ကေတာ့ ထင္မထားေလာက္ဖြယ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ အဲ့ဒီ့သလင္းႂကြက္က ဟိုဟို ဒီဒီ ထြက္ေျပးသြားခဲ့ၿပီး တစ္နည္းနည္းျဖင့္ အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲ ေရာက္ရွိသြားျခင္းနဲ႔ အဆုံးသတ္သြားခဲ့သည္။ အနည္းငယ္ေသာ ပညာရွင္တို႔ရဲ့ လိုက္အဖမ္းကို ခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ သလင္းႂကြက္က ေအးေအးသက္သာ လမ္းေလ်ာက္ေနခဲ့တဲ့ ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းကင္ေလနတ္ဘုရားရဲ့ လက္ေမာင္းအတြင္းသို႔ ခုန္ဝင္သြားခဲ့ေတာ့သည္။

ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းကင္ေလနတ္ဘုရားက ေလာင္နန္ရႈရဲ့ အဘိုးျဖစ္ၿပီး နာမည္ႀကီးတဲ့ ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းကင္နတ္ဘုရားကိုးပါးထဲက တစ္ပါးျဖစ္သည္။ သူက ပုံမွန္ဆို ရည္ရည္မြန္မြန္ျဖစ္ေပမဲ့ သူေဒါသထြက္ေနခ်ိန္ဆို က်န္တဲ့ ႀကီးျမတ္ေသာေကာင္းကင္နတ္ဘုရားမ်ားပင္ သူ႔ကို ေရွာင္ရွားၾကသည္။အဲ့အခ်ိန္တုန္းက ျမင္ကြင္းက အလြန္အင္မတန္ကို ရယ္ဖြယ္အတိပင္။ သလင္းႂကြက္ကို လိုက္ဖမ္းေနခဲ့ၾကတဲ့ ပညာရွင္ေတြအားလုံး ေနရာမွာတင္ ေတာင့္သြားခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔က ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းကင္ေလနတ္ဘုရားရဲ့ လက္ေမာင္းထဲက သလင္းႂကြက္ကို လိုခ်င္ေနၾကေပမဲ့လည္း ဘယ္သူကမွ ေျခတစ္လွမ္း ေရွ႕မတိုးရဲခဲ့ၾက။ ရလဒ္ကေတာ့ ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းကင္ေလနတ္ဘုရားက ဘာအားစိုက္ထုတ္မႈမွ မလုပ္လိုက္ရဘဲ လက္ညႇိုးေလးတစ္ေခ်ာင္းေတာင္မွ မေျမႇာက္လိုက္ရဘဲ အဆိုပါ သလင္းႂကြက္ကို ပိုင္ဆိုင္သြားခဲ့တာျဖစ္သည္။ အဲ့တာကေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ နတ္ဘုရားနဲ႔မိစၧာနိုင္ငံေတာ္မွာ ဂူနီလာကုန္သည္ႀကီးမ်ားအသင္းက စီးပြါးေရးမွာ ထိပ္တန္းေရာက္လာခဲ့ရသလဲဆိုတာရဲ့ အေၾကာင္းရင္းပင္ျဖစ္သည္။

အဲ့ဒီ့သလင္းႂကြက္က ဖြံ့ၿဖိဳးဆဲအဆင့္ပဲ ေရာက္ေသးတယ္လို႔ ေျပာၾက၏။ ဒါေပမဲ့ အခု သူတို႔အေရွ႕က သလင္းႂကြက္က အရြယ္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အဲ့ႏွစ္ခုၾကားက ကြာဟခ်က္က ႀကီးမားလြန္းလွ၏။

သလင္းႂကြက္ရဲ့ ႀကီးထြားမႈကို ကာလသုံးပိုင္းျဖင့္ ပိုင္းျခားထား၏၊ ေပါက္စန၊ ဖြံ့ၿဖိဳးဆဲနဲ အရြယ္ေရာက္အဆင့္တို႔ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ရဲ့ သြင္ျပင္အေရာင္အေသြးကေတာ့ ခရမ္းေဖ်ာ့၊ ခရမ္းရင့္နဲ႔ ေရႊခရမ္းတို႔အသီးသီးျဖစ္ၾကကာ အေရာင္ေျပာင္းလဲပုံကေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေျပာင္းလဲသြားတာျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့ သလင္းႂကြက္တစ္ေကာင္ကို ပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ဆိုတာ အရမ္းခက္လွသည္။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ သလင္းႂကြက္အမ်ားအျပားက အရြယ္မေရာက္ခင္မွာပဲ ေသသြားၾကကာ အေရအတြက္က ဆုတ္ယုတ္လို႔လာသည္။ အခုဆို သလင္းႂကြက္အေရအတြက္ကို လူတစ္ေယာက္ရဲ့လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ပင္ ေရတြက္လို႔ ရနိုင္ေနၿပီျဖစ္သည္။

ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ သလင္းႂကြက္တစ္ေကာင္ ဒီလိုမ်ိဳး ေဝးသီေခါင္ဖ်ားတဲ့ေဒသမွာ ေပၚလာၿပီး အဲ့အျပင္ အဲ့တာကလည္း အရြယ္ေရာက္တစ္ေကာင္ ျဖစ္ေန၏။ ဒီသတင္းသာ အျပင္ ပ်ံ႕သြားရင္ နတ္ဘုရားနဲ႔မိစၧာနိုင္ငံေတာ္ထဲက အင္အားစုေတြအားလုံး ႐ူးသြပ္သြားေလက္သည္!

အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဂူနီလာ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားအသင္း ရရွိထားခဲ့တဲ့ သလင္းႂကြက္က ဖြံ့ၿဖိဳးဆဲအဆင့္ပဲျဖစ္ေနတာေတာင္ နတ္ဘုရားနဲ႔မိစၧာနိုင္ငံေတာ္မွာ ထိပ္တန္းစီးပြါးေရးျဖစ္လာတယ္ဆိုေတာ့ တကယ္လို႔ ဒီအရြယ္ေရာက္သလင္းႂကြက္တစ္ေကာင္သာဆိုရင္ သူတို႔ေတြ...?

အဲ့တာကို ေတြးမိသြားသည္ႏွင့္အမၽွ လူတိုင္းရဲ့ အသက္ရႈသံေတြ ျမင့္တက္ေလးလံလာေတာ့၏။

အရြယ္ေရာက္သလင္းႂကြက္တစ္ေကာင္က ဘယ္လိုႂကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈမ်ိဳး ယူေဆာင္ေပးနိုင္မလဲဆိုတာ ဘယ္သူကမွ မေတြးထင္ မစဥ္းစားနိုင္ၾကေပ။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတာကေတာ့ လက္ရွိ ဂူနီလာကုန္သည္ႀကီးမ်ားအသင္းကို က်ိန္းေသေပါက္ ဖိႏွိပ္နိုင္မွာ!

အနာဂတ္က အံ့အားသင့္ဟန္ ေပါက္ေနေပမဲ့ ဒီလူေတြက ဂူနီလာကုန္သည္ႀကီးမ်ားအသင္းက သလင္းႂကြက္ကို ကာကြယ္နိုင္တဲ့အေၾကာင္းရင္းခံကိုေတာ့ ေမ့ေနၾကသည္။ အဲ့တာကေတာ့ ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းကင္ေလနတ္ဘုရား ကိုင္ေဆာင္ထားတဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္နိုင္စြမ္းရွိတဲ့ စြမ္းအားတို႔ေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။ အျခားအင္အားစုေတြက သလင္းႂကြက္ကို ခိုးယူဖို႔ အႀကံထုတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ သူတို႔ ထိုက္တန္ရဲ့လားဆိုတာ ခ်င့္ခ်ိန္ဖို႔ လိုေသးသည္။ တကယ္လို႔ သူတို႔မွာ သလင္းႂကြက္တစ္ေကာင္ ရွိတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ သူတို႔က ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းကင္နတ္ဘုရားေတြထဲက တစ္ပါးရဲ့ ရန္သူျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ အသက္ရွင္လ်က္နဲ႔ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈကို ခံစားနိုင္ပါ့မလားဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္သည္!

ဒါေပမဲ့ အလိုေလာဘႀကီးသြားတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ့ သူေတာ္စင္ေတာင္မွ က်ိဳးေၾကာင္းေတြးနိုင္စြမ္း ေပ်ာက္ဆုံးသြားၾကသည္သာ!

ခ်က္ခ်င္းပဲ ကာလြမ္သလာက အရပ္မ်က္ႏွာအဘက္ဘက္ဆီက မ်ားျပားလွတဲ့ စိတ္ဝိညာဥ္ခံစားမႈတို႔ကို ခံစားမိလိုက္ရ၏။ အခ်ိဳ႕ စိတ္ဝိညာဥ္ခံစားမႈတို႔က အလြန္႔အလြန္ ေမွးမွိန္ေနကာ ဆူးလားမိသားစုရဲ့ တမူထားတဲ့စြမ္းရည္သာမဟုတ္ရင္ သူ လုံးဝ သတိျပဳမိမွာမဟုတ္ေခ်။ ဒါေပမဲ့ ကာလြမ္သလာက ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေကာင္းကင္အနားသတ္ၿမိဳ႕မွာ ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္ အေတာ္မ်ားမ်ား ပုန္းေအာင္းေနတာကို သိရွိသြား၏။ ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္အမ်ားႀကီး ဒီမွာ ရွိေနတာလဲ? ဒ႑ာရီလာ သားရဲရဲ့ ေသြးမ်ိဳးဆက္ျဖစ္တဲ့ သိပ္အေရးမပါတဲ့ မိစၧာသားရဲတစ္ေကာင္အတြက္ ဒီေလာက္ ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္ေတြ အမ်ားႀကီးကို ဆြဲေဆာင္နိုင္မွာမဟုတ္။ ၾကည့္ရတာ ျမစိမ္းေရာင္နဂါးေတာင္တန္းေတြထဲက သတၱဳေၾကာတည္ရွိမႈသတင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သတင္းေပါက္ၾကားမႈ ရွိေနၿပီထင့္!

သတၱဳေၾကာတစ္ခုဟာ ဘယ္အဆင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အျမဲပဲ လူေတြ တစ္ေလွႀကီးကို ဆြဲေဆာင္နိုင္ေနမွာပင္။

လူေတြက က်ိဳးေၾကာင္းေတြးနိုင္စြမ္းေတြ ေပ်ာက္လုလုျဖစ္ေနၾကတဲ့အတြက္ သလင္းႂကြက္ကို လုယူဖို႔ အေျပးလာၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ေရခဲတမၽွ ေအးစက္တဲ့အသံတစ္ခုက အပ္က်သံၾကားရမတတ္ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ တည္းခိုခန္းထဲ ထြက္ေပၚလာ၏။ အသံက က်ယ္လည္းမက်ယ္၊ ႏူးလည္း မႏူးညံ့ေပမဲ့ ကဗ်ာကယာ အေျပးတက္လာတဲ့သူေတြအပါအဝင္ လူတိုင္းက သူတို႔ရဲ့ ေခါင္းခြံေတြ အပ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အထိုးစိုက္ခံရသည့္အလား ခံစားသြားၾကရေတာ့သည္။ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ သူတို႔ရဲ့ မ်က္ႏွာေတြက တမဟုတ္ခ်င္းကို ျဖဴေလ်ာ္သြားၾကေတာ့၏။

ကာလြမ္သလာက အျခားသူေတြအေၾကာင္းေတာ့ မသိေပမဲ့ တည္းခိုခန္းထဲကလူေတြ အထူးသျဖင့္ မနာလို ေလာဘေဇာတိုက္တဲ့ မ်က္လုံးတို႔နဲ႔သူေတြက အရင္ဆုံး ေလာင္ၿမိဳက္လိုက္ရေတာ့သည္။ သူတို႔ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီက သူတို႔ကို မိုးႀကိဳးလ်ပ္စီးတို႔နဲ႔ အပစ္ခံရသလို နာက်င္မႈကို ခံစားသြားၾကရ၏။ သူတို႔ရဲ့ မ်က္ႏွာေတြက ရႈံ႔တြေနၾကကာ သူတို႔ရဲ့ မူလသြင္ျပင္ကိုယ္ဟန္အေနအထားေတြလည္း ေပ်ာက္သြားၾကလ်က္ အတက္ေရာဂါ ခံစားေနရသည့္အလား ေျမျပင္ထက္ တုန္ရီေနၾက၏။

ဖုန္႔ရွီက ငရဲမင္းႀကီးရဲ့ေပါင္ေပၚထိုင္ေနကာ ဘယ္လိုစိတ္ဝိညာဥ္ခံစားမႈမ်ိဳးကမွ သူ႔ကိုယ္ေပၚကို မသက္ေရာက္နိုင္ေပ။

သူ မ်က္ေတာင္ခတ္လိုက္႐ုံရွိေသး၊ တည္းခိုခန္းထဲက မ်ားျပားလွတဲ့လူေတြ လဲက်သြားတာကို ျမင္လိုက္ရ၏။ ဟြမ္ရဲ၊ က်ဳံးဝူခ်င္းနဲ႔ ေလာင္နန္ရႈအပါအဝင္ အနည္းငယ္ေသာသူေတြသာ ဆက္ၿပီး ရပ္ေနနိုင္ၾကသည္။ သူတို႔ရဲ့ ဆုံးျဖတ္နိုင္စြမ္းက အျခားသူေတြထက္ အမ်ားႀကီး ရွင္းလင္းသန္မာၾကသည္။ သလင္းႂကြက္အတြက္ သူတို႔ရဲ့ က်ိဳးေၾကာင္းေတြးနိုင္စြမ္းေတြ လြတ္ထြက္မသြားၾကတဲ့အတြက္ သူတို႔က တိုက္ခိုက္မႈကို မခံၾကရတာျဖစ္၏။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ရဲ့ မ်က္ႏွာအမူအယာေတြကေတာ့ ၾကည့္လွမေနေတာ့ေခ်။

"လူဝံႀကီး၊ ခင္မ်ား မွားေပမဲ့လည္း ဒီလိုလက္ေဆာင္ပဏၰာအႀကီးႀကီးကို ေပးစရာမလိုပါဘူး!" ဖုန္႔ရွီက မိုေသာင္ဒူးေထာက္လိုက္တာကိုျမင္ေတာ့ အလြန္အမင္း အံ့ဩသြားတဲ့အမူအယာနဲ႔ ထုတ္ေဖာ္ေျပာလိုက္သည္။ ဘာျဖစ္သြားတာလဲဆိုတာကို သူ သတိျပဳမိ၊ မျပဳမိ ဘယ္သူမွ မသိသလို သူ မသိဟန္ေဆာင္ေနသလားလည္း မေျပာနိုင္ၾကေပ။

မိုေသာင္ အလြန္နာက်င္လြန္းေနတာေၾကာင့္ ဘာစကားမွ မေျပာနိုင္ေတာ့ေခ်။ သူ႔ရဲ့ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္နိုင္စြမ္းက ေနာက္ဆုံးေတာ့ ျပန္ေရာက္လာၿပီျဖစ္ကာ ေကာင္ေလးကို ဖက္ထားတဲ့လူႀကီးက သူထင္ထားတာထက္ အမ်ားႀကီး အင္အားႀကီးမွန္း သေဘာေပါက္သြားေတာ့၏။ အဲ့လူႀကီးရဲ့ခြန္အားက သီနိုမိသားစုေခါင္းေဆာင္ဆီကေန သူရရွိခံစားဖူးတာထက္ ပိုလို႔ ႏွိုင္းဆမရေအာင္ ေက်ာ္လြန္ေနသည္။ အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သူ႔မ်က္လုံးထဲက ေလာဘတို႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရကာ ေၾကာက္လန္႔မႈတို႔သာ ႂကြင္းက်န္ေနရစ္ေတာ့၏။ တစ္ဂတ္ဂတ္ျမည္ေနတဲ့သြားတို႔ေၾကာင့္ သူ စကားမေျပာနိုင္တဲ့အတြက္ ေကာင္ေလးရဲ့ ပ်က္ရယ္ျပဳမႈကို သူ မၾကားသလိုသာ ေနနိုင္ရကာ တုန္ရီေနလ်က္ ၾကမ္းျပင္မွာ ဒူးအစုံေထာက္ေနရေတာ့သည္။

ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ တုန္ရီေနစဥ္မွာပဲ...

ငရဲမင္းႀကီးက လက္ေမာင္းထဲက ဖုန္႔ရွီကို ေထြးေပြ႕လ်က္သားနဲ႔ပင္ ျဖည္းညႇင္းစြာ ထရပ္လိုက္၏။ သူ႔ရဲ့ ရွည္လ်ားျမင့္မားတဲ့အသြင္သ႑ာန္က သူ႔ကို ေကာင္းကင္ထိ ျမင့္ေနသည့္အလား ထင္ရေစသည္။ သူ႔ရဲ့ ခန္းနားထည္ဝါတဲ့အရွိန္အဝါက ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီးအလား ျဖစ္ေနကာ သူ႔ပတ္လည္က လူတိုင္းက ေျမျပင္ထက္ဝပ္တြားၿပီးသာ ေနနိုင္ၾကကာ သူ႔ကို စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ရိုးက်ိဳးကိုးကြယ္ဆည္းကပ္႐ုံသာ ျပဳမူမိၾကေတာ့သည္။

"ဒီကေန ဆယ္စကၠန္႔အတြင္း ထြက္သြား။ မဟုတ္ရင္ .... ဘယ္သူမွ အသက္ရွင္လ်က္ က်န္မွာမဟုတ္ဘူး!"20220408; 2243Stay tuned for the next chapter:136. What can I do about it?🥰Thanks for reading, sharing, comments and votes.🥰—————————— 👀 —————————