ပန်းပွင့်အဖြူများဖြင့် အလှဆင်ထားသော ခြံဝင်းထဲ၌ နားဝင်ချိုဖွယ်ကောင်းသော တေးသံသာလေးသည် တိုးတိုးသာသာ ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ လူအများကြီးရှိနေကြခြင်းမဟုတ်ဘဲ နည်းနည်းသာ ရှိသော ညနေပိုင်းအခမ်းအနားသည် အစိမ်းသက်သက်မဖြစ်စေဘဲ ရင်းနှီးမှုကို ခံစားရပြီး ပွင့်လင်းသက်သာစွာ နေနိုင်လေသည်။ နေဝင်ရီတရောအချိန်လေးတွင် ရေကန်၏ရေပြင်ပေါ်တွင် နီညိုရောင် တိမ်များ၏ ရောင်ပြန်ဟပ်မှုကို ထင်ဟပ်နေစဉ်တွင် မွေးမြူထားသော ငါးလေး‌က ရေပြင်ပေါ် ရုတ်တရက် တက်လာတာကြောင့် ထိုတိမ်စုလေးသည် အစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာကွဲသွားလေသည်။ဒေါ်သက်လျာကျော်သည် 'အို'ဟူသော အာမေဋိတ်လေး ပြုမိသည် ။

  ယနေ့ညနေတွင် သူသည် သူငယ်ချင်းတစ်ဦး၏ ကလေးမွေးနေ့ပွဲသို့ ရောက်ရှိနေခြင်း ဖြစ်သည်။ လှိုင်းတွန့်သဏ္ဍာန်ဆံပင်ရှည်များကို ချထားပြီး ပုဇွန်ဆီရောင်သမ်းသော မြန်မာဝတ်ဆင်လေးသည် တိကျလှပသော ခန္ဓာကိုယ်နှင့် တင့်တယ်နေလေသည်။ နေညို‌ချိန်တွင် ထိုအမျိုးသမီးပေါ်သို့ ဆည်းဆာနေရောင်လေး ဖြာကျနေပုံက နာမည်ကြီး နန်းတွင်းအကျော်အမော်က ဆေးစက်ရေးဆွဲထားသကဲ့သို့ ပန်းချီတစ်ချပ်အလား တန်ဖိုးကြီးလှပြန်သည်။

"သက်လျာကျော် တစ်ဦးထဲ ဖြစ်နေပါလား? တခြားသူတွေနဲ့အတူ ‌စကားဖောင်ဖွဲ့လှည့်ပါဦး " ယနေ့မွေးနေ့ရှင်၏ အဖေဖြစ်သော ရဲမာန်က ချစ်စဖွယ်ကလေးတစ်ဉ်းကို ချီလျက် သက်လျာကျော်ကို ပြောလေသည်။ ရဲမာန်သည် သက်လျာကျော်နှင့် ကျောင်းကတည်းက ခင်မင်ရင်းနှီးခဲ့ပြီး တက္ကသိုလ်တက်စဉ်က တစ်နယ်စီကျကာ ဝေးသွားရပေမဲ့ အလုပ်ခွင်ပြန်ဝင်ရင်း ပြန်တွေ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ငယ်သူငယ်ချင်းများဖြစ်ဝာာကြောင့် အခက်အခဲမရှိခဲ့ပေ။ထို့ပြင် ဖော်ရွေတတ်သော လူများသာ ဖြစ်တာကြောင့် သက်လျာကျော်သည် ရဲမာန်တို့နှင့် ပိုမိုခင်မင်ခဲ့သည်။

" ပိုးငယ်လေး အန်တီလေးကို နှုတ်ဆက်လိုက်ပါဦး " ရဲမာန်သည် ကလေးကို ပြောလိုက်သောအခါ ကလေးမလေးသည် သက်လျာကျော်ကို ပြုံးပြရင်း နှုတ်ဆက်လာသည်။ပိုးငယ်လေးဟု ချစ်စဖွယ်ခေါ်ကြသော ကလေးမ‌လေးသည် မြတ်ရိပ်ငြိမ်ဟု ခေါ်လျက် ယခုတွင် နှစ်နှစ်ပြည့်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ဂါဝန်လှလှလေး ဝတ်ဆင်ထားသော ကလေးမလေးသည် ချောကလက်မုန့်လေးတစ်ခုကို ကိုင်ထားလျက် သူ့အား  ပြုံးပြလာခဲ့သည် ။

"မင်္ဂလာပါ အန်တီ၊ ပိုးငယ်လေးရဲ့ မွေးနေ့ပွဲကို လာပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ပြီးရင် ဒယ်ဒီက ပိုးငယ်လေးအတွက် ကိတ်မုန့်ကြီးကြီးကို ခွဲပေးမှာတဲ့ ၊ အန်တီလေးလည်း လာစားပါဦးရှင့် "

" ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်၊ ဒါက အန်တီလေးက သမီးလေးအတွက် လက်ဆောင်လေး ယူလာပေးပါတယ်နော် " ဒေါ်သက်လျာကျော်သည် ကလေးမ‌လေးအတွက် ယူလာသော သိုးမွေးဉီးထုပ်လေးကို ပေးလိုက်သည်။

"  ပါးပါး ဒယ်ဒီကို ခေါ်ပေး၊ ပိုးငယ်လေး ဒယ်ဒီကို ပြချင်လို့ " ကလေးမလေးသည် သူ့အဖေကို အတင်းပူဆာက သူ့ဒယ်ဒီကို ခေါ်ပေးရန် တောင်းဆိုနေလေသည်။

" သက်လျာကျော် ခဏလေးနော်၊ သမီးကို သူ့ဒယ်ဒီဆီ သွားပို့လိုက်ဦးမယ်၊သက်လျာကျော်လည်း အထဲကို တစ်ခါထဲ ဝင်လာဆော့လေ၊ လူစုံတာနဲ့ ကလေးအတွက် ကိတ်မုန့်လေး ခွဲပေးချင်လို့ "

"ကောင်းပါပြီ " ‌သက်လျာကျော်သည် ရဲမာန်နဲ့အတူ အိမ်ထဲသို့ လိုက်ဝင်လာခဲ့သည်။

    စားစရာတွေကို ပြင်ဆင်နေသော နေရာတွင် ပုဆိုးနက်ပြာရောင်လေးကို နံ့သာရောင်တိုက်ပုံလေးနဲ့ တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားသော အမျိုးသားတစ်ဉီးသည် သက်လျာကျော်တို့ကို မြင်သောအခါတွင် ပြုံးပြလာခဲ့သည် ။

"ဒယ်ဒီ အန်တီက ပိုးငယ်လေးကို လက်ဆောင်ပေးတယ် သိုးမွေးဦးထုပ်လေး  "ကလေးမလေးသည့် သိုးမွေးဦးထုပ်လေးကို လှုပ်ခါနေရင်း ပြောလေသည်။

" သမီးက မောင့်ကို တွေ့ချင်တယ်ချည်းပဲ ပြောနေလို့ ခေါ်လာပေးတာ၊ မောင် အလုပ်ရှုပ်နေလား"

" သမီးကို မောင်ပဲ ခေါ်ထားလိုက်မယ်။ ‌ကိုကိုလည်း ကိုကို့မိတ်ဆွေတွေနဲ့ စကားပြောနှင့်၊ လိုအပ်တာရှိရင် မောင့်ကို ခေါ်လိုက်နော် "

    ရဲမာန်သည် သူ၏ ယောက်ျားနဲ့ ကလေးကို တစ်ချက်စီ နမ်းပြီးတဲ့နောက် သက်လျာကျော်အတွက် ပြင်ဆင်ထားသော စားစရာကို ထည့်ပေးနေသည်။ သက်လျာကျော်သည် သူ၏ ရှေ့တွင် ကြည်နူးပီတိဖြာနေသော ရဲမာန်တို့မိသားစုကို ကြည့်ကာ အတွေးများနေခဲ့သည်။ ရဲမာန်သည် လိင်တူလက်ထပ်ထားသူဖြစ်ပြီး ကလေးငယ်လေးကိုလည်း အငှားကိုယ်ဝန်ဆောင်ဖြင့် ဖွားမြင်ခဲ့သည်။ ထို့ပြင် ရဲမာန်၏ ခင်ပွန်းသည် ရဲမာန်ထက် အသက်များစွာ ငယ်သူဖြစ်သည်။

" ဒေါ်သက်လျာကျော် ဘာတွေများအတွေးများနေတာတုန်း၊ မအေးခင် စားစရာကို မြန်မြန်လေး စားလိုက်ဉီး "

" ဒီတိုင်း နင်တို့မိသားစုအကြောင်းတွေးမိသွားလို့ပါ "

" အေး မိသားစုအကြောင်းဆိုမှ နင်နဲ့ စေ့စပ်မယ်လုပ်ထားတဲ့ ဟိုတစ်ယောက်ရော မပါလာပါလား?"

" တော်စမ်းပါဟယ် ငါ အဲအကြောင်းတွေ မပြောချင်ဘူး"

"ဟေး အပျိုကြီး၊ ကြည့်လည်း လုပ်ဦး၊ အသက်အရွယ်ကိုလည်း ထောက်ထားဦးမှပေါ့၊ အဲလိုအကြောင်းတွေ ဆွေးနွေးချင်တယ်ဆိုရင်  ငါက ဒီမှာ ရှိနေတယ် "

" ရဲမာန် နင်နဲ့ နင့်ယောက်ျားက အသက်အရမ်းကွာတယ်နော်၊ အဲတော့ ပြသနာတွေ မရှိဘူးလား?"

" ပြသနာ? အဲလိုတွေ မရှိပါဘူး။ မောင်က ငါ့ထက် အသက်သာ ငယ်ပေမဲ့ သူက ဘယ်လိုပြောပြရမလဲ အတော်လေးကို စွမ်းဆောင်နိုင်တယ်လေ၊ ငါလည်း အစပိုင်းတုန်းက အ‌ပျော်သဘောပဲ တွဲဖြစ်တာ ထင်နေတာ၊ ဘာလို့ဆို နင်တို့လည်း သိတဲ့အတိုင်း ငါက ဂေးဆိုတော့အတည်တကျ တွဲချင်တဲ့လူလည်း မရှိဘူးလေ ။ ပြီးတော့ အဲအချိန်တုန်းက မောင်က ဆယ်ကျော်သက်လေး ၁၉ ၊၂၀ အရွယ်လေး၊ ငါက ဟိုင်းနေပြီလေ၊ အဲတော့ အပျော်သဘောပဲ ထင်ထားခဲ့ပေမဲ့ အခုလို လက်ထပ်ဖြစ်ပြီး ပိုးငယ်လေးတောင် အခုအရွယ်ရှိနေပြီလေ။ နင်က ဘာဖြစ်လို့လဲ "

"ငါလည်း တွေးရခက်နေလို့ပါ "

" လူ့လောကမှာ အချိန်အကြာကြီး နေခဲ့ပြီးပြီ မဟုတ်ဘူးလား? ပျော်ရွှင်စရာတွေကို ရှာဖွေဖို့ လက်တွန့်မနေစမ်းပါနဲ့၊ နင် တကယ်ချစ်မိသွားတဲ့အခါမှာ အသက်က နံပါတ်တစ်ခုပဲ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ် ၊ ခက်ခဲတယ်လို့ ဆိုရတဲ့အရာတွေ တွေ့နိုင်ပေမဲ့ အဲတာက အတော်လေးကို စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတယ်လေ "

"ငါလည်း အဲလိုထင်ပါတယ် " သက်လျာကျော်သည် မြတ်၏ မျက်နှာလေးကို တွေးမိလိုက်သောအခါတွင် သူသည် မခိုးတရို့လေး ပြုံးလိုက်မိသည်။

" ငါ တစ်ခုမှန်းကြည့်ရရင် နင် အသက်ကွာတဲ့ ကလေးလေးကို ကြိုက်နေတာမလား?"

"အဟွတ် အဟွတ် " ‌သက်လျာကျော်သည် မုန့်စားနေရင်း နင်သွားတာကြောင့် ချောင်းဆိုးနေလေသည်။ ရဲမာန်ကမူ 'ငါ သိနေတယ်' ဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်နေလေသည်။

"တီချယ်သက် ရေသောက်လိုက်ပါဦး"
‌ဒေါ်သက်လျာကျော်သည် အသံလာရာသို့ မော့ကြည့်လိုက်ရာ မြတ်သည် သူ့အား ရေတစ်ခွက်ကမ်းပေးနေလေသည်။ ဒေါ်သက်လျာကျော်သည် အလျင်အမြန်ယူသောက်လိုက်သည်။

    မြတ်သည် ယနေ့ညတွင်မူ  ခြေတံရှည်တို့ကို ပေါ်လွင်စေသော ဘောင်းဘီရှည်ကို Hoodie ဖြင့် တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားသည်။ ရှင်းသန့်နေသည့် မျက်နှာလေးထက်တွင် ငွေကိုင်းမျက်မှန်လေး တပ်ထားသည်က ပို၍ပင် ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေလေသည်။ ဒေါ်သက်လျာကျော်သည် တခဏမျှ အကြည့်မလွှဲနိုင်အောင် ဖြစ်နေပြီးနောက် သူငယ်ချင်းရှိနေသေးတာကြောင့် အမြန်ပင် အကြည့်လွှဲလိုက်သည်။

" သက်လျာကျော် နင်က မောင့်တူမလေးနဲ့ သိတာလား?"

" မြတ်ရဲ့ ဆရာမပါ"

"အော် အဲလိုကိုး၊ အဲတာဆို မြတ်ရေ  လေးလေးအကူအညီတောင်းပါတယ်၊ တီချယ့်ကို အဖော်ပြုပေးလိုက်ပါဦး၊ လေးလေး နင့်အန်ကယ်ဆီကို သွားဦးမယ် "
ရဲမာန်သည်  နှုတ်ဆက်ကာ ထွက်သွားလေသည်။

   မြတ်သည် ဒေါ်သက်လျာကျော်၏ ဘေးက ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

" တီချယ့် မြတ်ကို စိတ်ဆိုးနေတာလား?"

" တီချယ့်က? မဆိုးပါဘူးနော် "

"အဲတာဆို မြတ် စာပို့ထားတာကို ဘာလို့ reply မပြန်တာလဲ၊ မြတ် စောင့်နေတာ ‌မနေ့‌နေ့လယ်ထဲက။ တီချယ် ဒီနေ့နဲ့ မနက်ဖြန် နှစ်ရက်လုံး စာမပြန်ဘူး "

" အာ စာပို့ထားတာကိုး။ တီချယ့်ဖုန်းက လှေကားပေါ်က ပြုတ်ကျလို့ မှန်အသစ်လဲထားတာ၊ သွားယူဖို့ မအားသေးဘူး ဖြစ်နေတာ၊ မြတ်က ဘာပို့ထားတာလဲဟင် ,"

   မြတ်သည် မနေ့ညက တနေကုန် တီချယ့်ကို ဖွင့်ပြောဖို့ အသေအချာကို လေ့ကျင့်ထားခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း မျှော်နေရသည့် စာလေးမရောက်လာတာကြောင့် သူ့ခမျာ ပူဆွေးသောကရောက်နေရခဲ့သည်ကို  ထားပါတော့လေ။
သဘာဝ‌ဘေးအန္တရာယ်နဲ့ ရာသီဥတုက ကြိုတင်မှန်းထားလို့ မရဘူးလေ ။ မြတ်သည် စိတ်လျှော့ကာ တီချယ့်၏ လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် တီချယ့်၏ မျက်ဝန်းလေးကို အသေအချာကြည့်ကာ စတင် ဖွင့်ပြောရန်  ပြင်လိုက်သည်။

" အန်တီလေးရေ ဒယ်ဒီက ကိတ်မုန့်ခွဲ‌တော့မယ်တဲ့၊ " ပိုးငယ်ငယ်၏ ကလေးအသံလေးက စူးရှစွာ ထွက်လာသည် ။

    ဒေါ်သက်လျာ်ကျော်သည် မြတ်၏ လက်ကို ဖြုတ်ကာ ထရပ်လိုက်သည်။

" မြတ် အထဲဝင်ကြရအောင် "

   မြတ်သည် ခေါင်းနဲ့ စားပွဲကိုသာ ဆောင့်ချလိုက်သည်။အခုအချိန်တွင် သူပျော်မနေတော့ပါ။ သူသည် ဖွင့်ပြောရန် ကြိုးစားလိုက်သည့်အချိန်တိုင်း အခက်အခဲအနှောင့်အယှက်တွေက ပေါ်လာသည်။ သူသည် တီချယ့်ကို ဖွင့်ပြောရန်အတွက် NASA  ကို ဆက်သွယ်သင့်နေပြီဟု ခံစားနေရသည်။

Happy Birthday to You
Happy Birthday Dear မြတ်ရိပ်ငြိမ်
Happy Birthday to You.
From good friends and true,From old friends and new,May good luck go with you,And happiness too.

    သီချင်းပြီးဆုံးသောအခါတွင် ကလေးလေးသည် သူ့အဖေ့နှစ်ယောက်ကြားတွင် ပျော်ရွှင်စွာ ရယ်မောနေပြီး မီးမှုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကိတ့်မုန့်လိုက်ခွံ့ကျွေးကြပြီး မွေးနေ့ဆုတောင်းတောင်းကြသည်။ ထိုပျော်ရွှင်နေသော ကလေးကို ကြည့်ကာ မြတ်တစ်ဦးထဲကသာ မပျော်နိုင်ပေ

"တကယ်ကို မြတ်ရိပ်ငြိမ် နင်ကလေ ဒုတိယ ဟန်နွေရာအဖြစ် မွေးဖွားလာတာလို့တောင် ငါ သံသယဝင်နေပြီ "

    မြတ်သည် အန်ကယ်လေးနဲ့ စကားအနည်းငယ် ပြောဆိုပြီးနောက် ပြန်လာချိန်တွင် ဒေါ်သက်လျာကျော်သည် ပိုးငယ်ငယ်ကို ချီထားကာ စကားပြောနေလေသည်။ မြတ်သည် ထိုနေရာသို့ သွားကာ ပိုးငယ်ငယ်ကို စကားအနည်းငယ်ပြောလိုက်သည်။ သူသည် ကလေးမချစ်တတ်ပေမဲ့ ကလေးကို ချစ်သောသူ့အား ချစ်သည်မို့ ကလေးငယ်ကို ကလူမြူစွယ်နေလိုက်သည်။

ချလပ် 📸
ကင်မရာမီးးရောင်လေး တဖျက်လက်သွားပြီးချိန်တွင် မြတ်နဲ့ ဒေါ်သက်လျာကျော်သည် ပြိုင်တူမော့ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဦးရဲမာန်သည် ကင်မရာလေး ကိုင်ကာ လျှောက်လာသည်။

" တကယ့်ကို လှပတဲ့ မြင်ကွင်းလေးပဲ၊ မိသားစုတွေလို့တောင် ထင်ရတယ်။"

" ဟုတ်လား? မောင့်ကိုလည်း ပြပါဦး "

   မြတ်သည် ခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ ဓာတ်ပုံရိုက်သွားသော အန်ကယ်၏အမျိုးသားကို ပြောရန်‌ပြင်လိုက်သော်လည်း အန်ကယ်က ပြောရဲရင် ပြောလိုက် ဟူသော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်နေတာကြောင့်မြတ်သည် မြိုသိပ်လိုက်သည်။

" မြတ် ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး ချစ်စရာလေး" ဒေါ်သက်လျာကျော်သည် ဓာတ်ပုံလေးကို တယုတယလာပြ‌နေတာကြောင့် မြတ်သည် အတူကြည့်မိသည်။ ကလေးငယ်ကို တယုတယချီပိုးထားသော တီချယ့်သက်ကို မြတ်က မြတ်နိုးစွာ ကြည့်နေစဉ် ရိုက်ကူးမိလိုက်သည်။ မြတ်သည် ထိုပုံကို  ဖုန်းထဲသို့ သိမ်းလိုက်သည်။

"ညနက်နေပြီဆိုတော့ မြတ်နဲ့ အစ်မ သက်လျာကျော်ကို လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ် "

"ရတယ် အန်ကယ်လေး၊ မြတ်မှာက အိမ်က လာပို့ပေးတာ။ ပြီးတော့ တီချယ့်ကို မြတ်ပဲ လိုက်ပို့ပေးလိုက်ပါ့မယ်"

"အဲတာဆိုလည်း  ကောင်းပါပြီ၊ ပိုးငယ်လေး အိပ်ချင်နေပြီ မို့ ခွင့်ပြုပါဦး " အန်ကယ်လေးသည် သူ့ခင်ပွန်းသည်နှင့်ကလေးကို ခေါ်ကာ အိမ်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်။

    မြတ်နှင့်ဒေါ်သက်လျာကျော်သည် ပြန်လာသည့် လမ်းတစ်လျှောက်လုံးတွင် မည်သည့်စကားမှ မပြောခဲ့ကြပေ။ နှစ်ဦးစလုံးထံတွင် များမြောင်လှသော တွေးတောစရာများ ရှိနေတာကြောင့် သူတို့သည် စကားမပြောခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ မြတ်နှင့်ဒေါ်သက်လျာကျော်တို့သည်  ကားကို လမ်းဘေး၌ ရပ်ခိုင်းထားခဲ့ကာ တီချယ့်တို့အိမ်ရှိရာ ရပ်ကွက်အတွင်းသို့ လမ်းလျှောက်ဝင်ခဲ့ကြသည် ။ ဆောင်းဝစအချိန်မို့ လေနုအေးများသည် ညဦးယံတွင် တိုးဝှေ့ကျီစယ်နေပြီး လမ်းလျှောက်ရာတွင် ပို၍ နှစ်သက်ဖွယ်‌ရာ ကောင်းနေလေသည်။ မြတ်သည် အင်္ကျီအိတ်ထဲသို့ ထည့်ထားသော လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကာ အားတင်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ဒေါ်သက်လျာကျော်သည် နောက်လှည့်ကာ သူ့အား မေးလာခဲ့သည်။

" မြတ် တီချယ့်ကို ပြောစရာ ရှိတယ်ဆို၊ ဘာပြောမလို့လဲ"

    မြတ်သည် အင်္ကျီအိတ်ထဲက လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားကာ သူ၏ ရင်သည် ပရမ်းပတာ ခုန်ပေါက်နေတာကြောင့် သူသည်  မည်သည်ကို စပြောရမည်ကို မသိတော့ချေ။ သူသည် တီချယ့်ကို ချစ်ရေးဆိုရန် အများကြီး ကြိုးစားလေ့ကျင့်ခဲ့သော်လည်း ယခုအချိန်တွင် သူသည် ဆွံ့အနေလေသည်။ ဒေါ်သက်လျာကျော်သည်  မြတ်သည် သူ့အား ကြည့်နေရုံမှ တပါးဘာမှ မဆိုတာကြောင့် သူသည် ဆက်သွားရန် ပြင်လိုက်စဉ် မြတ်သည် သူ့၏ လက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။

" တီချယ် ကျေးဇူးပြုပြီး မြတ်ရဲ့ တစ်ဦးထဲသော အမျိုးသမီးလေး ဖြစ်ပေးနိုင်မလား?"

   ဒေါ်သက်လျာကျော်သည် "အို" ဟူသော အာ‌‌မေဋိတ်ကလေး ထွက်သွားမိသည်။

Thanks for reading ❤️

      ပန္းပြင့္အျဖဴမ်ားျဖင့္ အလွဆင္ထားေသာ ၿခံဝင္းထဲ၌ နားဝင္ခ်ိဳဖြယ္ေကာင္းေသာ ေတးသံသာေလးသည္ တိုးတိုးသာသာ ထြက္ေပၚေနေလသည္။ လူအမ်ားႀကီးရွိေနၾကျခင္းမဟုတ္ဘဲ နည္းနည္းသာ ရွိေသာ ညေနပိုင္းအခမ္းအနားသည္ အစိမ္းသက္သက္မျဖစ္ေစဘဲ ရင္းႏွီးမႈကို ခံစားရၿပီး ပြင့္လင္းသက္သာစြာ ေနႏိုင္ေလသည္။ ေနဝင္ရီတေရာအခ်ိန္ေလးတြင္ ေရကန္၏ေရျပင္ေပၚတြင္ နီညိဳေရာင္ တိမ္မ်ား၏ ေရာင္ျပန္ဟပ္မႈကို ထင္ဟပ္ေနစဥ္တြင္ ေမြးျမဴထားေသာ ငါးေလး‌က ေရျပင္ေပၚ ႐ုတ္တရက္ တက္လာတာေၾကာင့္ ထိုတိမ္စုေလးသည္ အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာကြဲသြားေလသည္။ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္သည္ 'အို'ဟူေသာ အာေမဋိတ္ေလး ျပဳမိသည္ ။

  ယေန႔ညေနတြင္ သူသည္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး၏ ကေလးေမြးေန႔ပြဲသို႔ ေရာက္ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ လႈိင္းတြန႔္သ႑ာန္ဆံပင္ရွည္မ်ားကို ခ်ထားၿပီး ပုဇြန္ဆီေရာင္သမ္းေသာ ျမန္မာဝတ္ဆင္ေလးသည္ တိက်လွပေသာ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ တင့္တယ္ေနေလသည္။ ေနညိဳ‌ခ်ိန္တြင္ ထိုအမ်ိဳးသမီးေပၚသို႔ ဆည္းဆာေနေရာင္ေလး ျဖာက်ေနပုံက နာမည္ႀကီး နန္းတြင္းအေက်ာ္အေမာ္က ေဆးစက္ေရးဆြဲထားသကဲ့သို႔ ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္အလား တန္ဖိုးႀကီးလွျပန္သည္။

"သက္လ်ာေက်ာ္ တစ္ဦးထဲ ျဖစ္ေနပါလား? တျခားသူေတြနဲ႔အတူ ‌စကားေဖာင္ဖြဲ႕လွည့္ပါဦး " ယေန႔ေမြးေန႔ရွင္၏ အေဖျဖစ္ေသာ ရဲမာန္က ခ်စ္စဖြယ္ကေလးတစ္ဥ္းကို ခ်ီလ်က္ သက္လ်ာေက်ာ္ကို ေျပာေလသည္။ ရဲမာန္သည္ သက္လ်ာေက်ာ္ႏွင့္ ေက်ာင္းကတည္းက ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ၿပီး တကၠသိုလ္တက္စဥ္က တစ္နယ္စီက်ကာ ေဝးသြားရေပမဲ့ အလုပ္ခြင္ျပန္ဝင္ရင္း ျပန္ေတြ႕ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ဝာာေၾကာင့္ အခက္အခဲမရွိခဲ့ေပ။ထို႔ျပင္ ေဖာ္ေ႐ြတတ္ေသာ လူမ်ားသာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ သက္လ်ာေက်ာ္သည္ ရဲမာန္တို႔ႏွင့္ ပိုမိုခင္မင္ခဲ့သည္။

" ပိုးငယ္ေလး အန္တီေလးကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါဦး " ရဲမာန္သည္ ကေလးကို ေျပာလိုက္ေသာအခါ ကေလးမေလးသည္ သက္လ်ာေက်ာ္ကို ၿပဳံးျပရင္း ႏႈတ္ဆက္လာသည္။ပိုးငယ္ေလးဟု ခ်စ္စဖြယ္ေခၚၾကေသာ ကေလးမ‌ေလးသည္ ျမတ္ရိပ္ၿငိမ္ဟု ေခၚလ်က္ ယခုတြင္ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ဂါဝန္လွလွေလး ဝတ္ဆင္ထားေသာ ကေလးမေလးသည္ ေခ်ာကလက္မုန႔္ေလးတစ္ခုကို ကိုင္ထားလ်က္ သူ႔အား  ၿပဳံးျပလာခဲ့သည္ ။

"မဂၤလာပါ အန္တီ၊ ပိုးငယ္ေလးရဲ႕ ေမြးေန႔ပြဲကို လာေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ၿပီးရင္ ဒယ္ဒီက ပိုးငယ္ေလးအတြက္ ကိတ္မုန႔္ႀကီးႀကီးကို ခြဲေပးမွာတဲ့ ၊ အန္တီေလးလည္း လာစားပါဦးရွင့္ "

" ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္၊ ဒါက အန္တီေလးက သမီးေလးအတြက္ လက္ေဆာင္ေလး ယူလာေပးပါတယ္ေနာ္ " ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္သည္ ကေလးမ‌ေလးအတြက္ ယူလာေသာ သိုးေမြးဉီးထုပ္ေလးကို ေပးလိုက္သည္။

"  ပါးပါး ဒယ္ဒီကို ေခၚေပး၊ ပိုးငယ္ေလး ဒယ္ဒီကို ျပခ်င္လို႔ " ကေလးမေလးသည္ သူ႔အေဖကို အတင္းပူဆာက သူ႔ဒယ္ဒီကို ေခၚေပးရန္ ေတာင္းဆိုေနေလသည္။

" သက္လ်ာေက်ာ္ ခဏေလးေနာ္၊ သမီးကို သူ႔ဒယ္ဒီဆီ သြားပို႔လိုက္ဦးမယ္၊သက္လ်ာေက်ာ္လည္း အထဲကို တစ္ခါထဲ ဝင္လာေဆာ့ေလ၊ လူစုံတာနဲ႔ ကေလးအတြက္ ကိတ္မုန႔္ေလး ခြဲေပးခ်င္လို႔ "

"ေကာင္းပါၿပီ " ‌သက္လ်ာေက်ာ္သည္ ရဲမာန္နဲ႔အတူ အိမ္ထဲသို႔ လိုက္ဝင္လာခဲ့သည္။

    စားစရာေတြကို ျပင္ဆင္ေနေသာ ေနရာတြင္ ပုဆိုးနက္ျပာေရာင္ေလးကို နံ႔သာေရာင္တိုက္ပုံေလးနဲ႔ တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ဉီးသည္ သက္လ်ာေက်ာ္တို႔ကို ျမင္ေသာအခါတြင္ ၿပဳံးျပလာခဲ့သည္ ။

"ဒယ္ဒီ အန္တီက ပိုးငယ္ေလးကို လက္ေဆာင္ေပးတယ္ သိုးေမြးဦးထုပ္ေလး  "ကေလးမေလးသည့္ သိုးေမြးဦးထုပ္ေလးကို လႈပ္ခါေနရင္း ေျပာေလသည္။

" သမီးက ေမာင့္ကို ေတြ႕ခ်င္တယ္ခ်ည္းပဲ ေျပာေနလို႔ ေခၚလာေပးတာ၊ ေမာင္ အလုပ္ရႈပ္ေနလား"

" သမီးကို ေမာင္ပဲ ေခၚထားလိုက္မယ္။ ‌ကိုကိုလည္း ကိုကို႔မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ စကားေျပာႏွင့္၊ လိုအပ္တာရွိရင္ ေမာင့္ကို ေခၚလိုက္ေနာ္ "

    ရဲမာန္သည္ သူ၏ ေယာက္်ားနဲ႔ ကေလးကို တစ္ခ်က္စီ နမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ သက္လ်ာေက်ာ္အတြက္ ျပင္ဆင္ထားေသာ စားစရာကို ထည့္ေပးေနသည္။ သက္လ်ာေက်ာ္သည္ သူ၏ ေရွ႕တြင္ ၾကည္ႏူးပီတိျဖာေနေသာ ရဲမာန္တို႔မိသားစုကို ၾကည့္ကာ အေတြးမ်ားေနခဲ့သည္။ ရဲမာန္သည္ လိင္တူလက္ထပ္ထားသူျဖစ္ၿပီး ကေလးငယ္ေလးကိုလည္း အငွားကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျဖင့္ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ရဲမာန္၏ ခင္ပြန္းသည္ ရဲမာန္ထက္ အသက္မ်ားစြာ ငယ္သူျဖစ္သည္။

" ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္ ဘာေတြမ်ားအေတြးမ်ားေနတာတုန္း၊ မေအးခင္ စားစရာကို ျမန္ျမန္ေလး စားလိုက္ဉီး "

" ဒီတိုင္း နင္တို႔မိသားစုအေၾကာင္းေတြးမိသြားလို႔ပါ "

" ေအး မိသားစုအေၾကာင္းဆိုမွ နင္နဲ႔ ေစ့စပ္မယ္လုပ္ထားတဲ့ ဟိုတစ္ေယာက္ေရာ မပါလာပါလား?"

" ေတာ္စမ္းပါဟယ္ ငါ အဲအေၾကာင္းေတြ မေျပာခ်င္ဘူး"

"ေဟး အပ်ိဳႀကီး၊ ၾကည့္လည္း လုပ္ဦး၊ အသက္အ႐ြယ္ကိုလည္း ေထာက္ထားဦးမွေပါ့၊ အဲလိုအေၾကာင္းေတြ ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္ဆိုရင္  ငါက ဒီမွာ ရွိေနတယ္ "

" ရဲမာန္ နင္နဲ႔ နင့္ေယာက္်ားက အသက္အရမ္းကြာတယ္ေနာ္၊ အဲေတာ့ ျပသနာေတြ မရွိဘူးလား?"

" ျပသနာ? အဲလိုေတြ မရွိပါဘူး။ ေမာင္က ငါ့ထက္ အသက္သာ ငယ္ေပမဲ့ သူက ဘယ္လိုေျပာျပရမလဲ အေတာ္ေလးကို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္ေလ၊ ငါလည္း အစပိုင္းတုန္းက အ‌ေပ်ာ္သေဘာပဲ တြဲျဖစ္တာ ထင္ေနတာ၊ ဘာလို႔ဆို နင္တို႔လည္း သိတဲ့အတိုင္း ငါက ေဂးဆိုေတာ့အတည္တက် တြဲခ်င္တဲ့လူလည္း မရွိဘူးေလ ။ ၿပီးေတာ့ အဲအခ်ိန္တုန္းက ေမာင္က ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလး ၁၉ ၊၂၀ အ႐ြယ္ေလး၊ ငါက ဟိုင္းေနၿပီေလ၊ အဲေတာ့ အေပ်ာ္သေဘာပဲ ထင္ထားခဲ့ေပမဲ့ အခုလို လက္ထပ္ျဖစ္ၿပီး ပိုးငယ္ေလးေတာင္ အခုအ႐ြယ္ရွိေနၿပီေလ။ နင္က ဘာျဖစ္လို႔လဲ "

"ငါလည္း ေတြးရခက္ေနလို႔ပါ "

" လူ႔ေလာကမွာ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေနခဲ့ၿပီးၿပီ မဟုတ္ဘူးလား? ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေတြကို ရွာေဖြဖို႔ လက္တြန႔္မေနစမ္းပါနဲ႔၊ နင္ တကယ္ခ်စ္မိသြားတဲ့အခါမွာ အသက္က နံပါတ္တစ္ခုပဲ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ ၊ ခက္ခဲတယ္လို႔ ဆိုရတဲ့အရာေတြ ေတြ႕ႏိုင္ေပမဲ့ အဲတာက အေတာ္ေလးကို စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္ေလ "

"ငါလည္း အဲလိုထင္ပါတယ္ " သက္လ်ာေက်ာ္သည္ ျမတ္၏ မ်က္ႏွာေလးကို ေတြးမိလိုက္ေသာအခါတြင္ သူသည္ မခိုးတ႐ို႕ေလး ၿပဳံးလိုက္မိသည္။

" ငါ တစ္ခုမွန္းၾကည့္ရရင္ နင္ အသက္ကြာတဲ့ ကေလးေလးကို ႀကိဳက္ေနတာမလား?"

"အဟြတ္ အဟြတ္ " ‌သက္လ်ာေက်ာ္သည္ မုန႔္စားေနရင္း နင္သြားတာေၾကာင့္ ေခ်ာင္းဆိုးေနေလသည္။ ရဲမာန္ကမူ 'ငါ သိေနတယ္' ဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီး ၾကည့္ေနေလသည္။

"တီခ်ယ္သက္ ေရေသာက္လိုက္ပါဦး"
‌ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္သည္ အသံလာရာသို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရာ ျမတ္သည္ သူ႔အား ေရတစ္ခြက္ကမ္းေပးေနေလသည္။ ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္သည္ အလ်င္အျမန္ယူေသာက္လိုက္သည္။

    ျမတ္သည္ ယေန႔ညတြင္မူ  ေျခတံရွည္တို႔ကို ေပၚလြင္ေစေသာ ေဘာင္းဘီရွည္ကို Hoodie ျဖင့္ တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားသည္။ ရွင္းသန႔္ေနသည့္ မ်က္ႏွာေလးထက္တြင္ ေငြကိုင္းမ်က္မွန္ေလး တပ္ထားသည္က ပို၍ပင္ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိေနေလသည္။ ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္သည္ တခဏမွ် အၾကည့္မလႊဲႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနၿပီးေနာက္ သူငယ္ခ်င္းရွိေနေသးတာေၾကာင့္ အျမန္ပင္ အၾကည့္လႊဲလိုက္သည္။

" သက္လ်ာေက်ာ္ နင္က ေမာင့္တူမေလးနဲ႔ သိတာလား?"

" ျမတ္ရဲ႕ ဆရာမပါ"

"ေအာ္ အဲလိုကိုး၊ အဲတာဆို ျမတ္ေရ  ေလးေလးအကူအညီေတာင္းပါတယ္၊ တီခ်ယ့္ကို အေဖာ္ျပဳေပးလိုက္ပါဦး၊ ေလးေလး နင့္အန္ကယ္ဆီကို သြားဦးမယ္ "
ရဲမာန္သည္  ႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္သြားေလသည္။

   ျမတ္သည္ ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္၏ ေဘးက ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

" တီခ်ယ့္ ျမတ္ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား?"

" တီခ်ယ့္က? မဆိုးပါဘူးေနာ္ "

"အဲတာဆို ျမတ္ စာပို႔ထားတာကို ဘာလို႔ reply မျပန္တာလဲ၊ ျမတ္ ေစာင့္ေနတာ ‌မေန႔‌ေန႔လယ္ထဲက။ တီခ်ယ္ ဒီေန႔နဲ႔ မနက္ျဖန္ ႏွစ္ရက္လုံး စာမျပန္ဘူး "

" အာ စာပို႔ထားတာကိုး။ တီခ်ယ့္ဖုန္းက ေလွကားေပၚက ျပဳတ္က်လို႔ မွန္အသစ္လဲထားတာ၊ သြားယူဖို႔ မအားေသးဘူး ျဖစ္ေနတာ၊ ျမတ္က ဘာပို႔ထားတာလဲဟင္ ,"

   ျမတ္သည္ မေန႔ညက တေနကုန္ တီခ်ယ့္ကို ဖြင့္ေျပာဖို႔ အေသအခ်ာကို ေလ့က်င့္ထားခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေမွ်ာ္ေနရသည့္ စာေလးမေရာက္လာတာေၾကာင့္ သူ႔ခမ်ာ ပူေဆြးေသာကေရာက္ေနရခဲ့သည္ကို  ထားပါေတာ့ေလ။
သဘာဝ‌ေဘးအႏၲရာယ္နဲ႔ ရာသီဥတုက ႀကိဳတင္မွန္းထားလို႔ မရဘူးေလ ။ ျမတ္သည္ စိတ္ေလွ်ာ့ကာ တီခ်ယ့္၏ လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ တီခ်ယ့္၏ မ်က္ဝန္းေလးကို အေသအခ်ာၾကည့္ကာ စတင္ ဖြင့္ေျပာရန္  ျပင္လိုက္သည္။

" အန္တီေလးေရ ဒယ္ဒီက ကိတ္မုန႔္ခြဲ‌ေတာ့မယ္တဲ့၊ " ပိုးငယ္ငယ္၏ ကေလးအသံေလးက စူးရွစြာ ထြက္လာသည္ ။

    ေဒၚသက္လ်ာ္ေက်ာ္သည္ ျမတ္၏ လက္ကို ျဖဳတ္ကာ ထရပ္လိုက္သည္။

" ျမတ္ အထဲဝင္ၾကရေအာင္ "

   ျမတ္သည္ ေခါင္းနဲ႔ စားပြဲကိုသာ ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။အခုအခ်ိန္တြင္ သူေပ်ာ္မေနေတာ့ပါ။ သူသည္ ဖြင့္ေျပာရန္ ႀကိဳးစားလိုက္သည့္အခ်ိန္တိုင္း အခက္အခဲအေႏွာင့္အယွက္ေတြက ေပၚလာသည္။ သူသည္ တီခ်ယ့္ကို ဖြင့္ေျပာရန္အတြက္ NASA  ကို ဆက္သြယ္သင့္ေနၿပီဟု ခံစားေနရသည္။

Happy Birthday to You
Happy Birthday Dear ျမတ္ရိပ္ၿငိမ္
Happy Birthday to You.
From good friends and true,From old friends and new,May good luck go with you,And happiness too.

    သီခ်င္းၿပီးဆုံးေသာအခါတြင္ ကေလးေလးသည္ သူ႔အေဖ့ႏွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ရယ္ေမာေနၿပီး မီးမႈတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ကိတ့္မုန႔္လိုက္ခြံ႕ေကြၽးၾကၿပီး ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေတာင္းၾကသည္။ ထိုေပ်ာ္႐ႊင္ေနေသာ ကေလးကို ၾကည့္ကာ ျမတ္တစ္ဦးထဲကသာ မေပ်ာ္ႏိုင္ေပ

"တကယ္ကို ျမတ္ရိပ္ၿငိမ္ နင္ကေလ ဒုတိယ ဟန္ေႏြရာအျဖစ္ ေမြးဖြားလာတာလို႔ေတာင္ ငါ သံသယဝင္ေနၿပီ "

    ျမတ္သည္ အန္ကယ္ေလးနဲ႔ စကားအနည္းငယ္ ေျပာဆိုၿပီးေနာက္ ျပန္လာခ်ိန္တြင္ ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္သည္ ပိုးငယ္ငယ္ကို ခ်ီထားကာ စကားေျပာေနေလသည္။ ျမတ္သည္ ထိုေနရာသို႔ သြားကာ ပိုးငယ္ငယ္ကို စကားအနည္းငယ္ေျပာလိုက္သည္။ သူသည္ ကေလးမခ်စ္တတ္ေပမဲ့ ကေလးကို ခ်စ္ေသာသူ႔အား ခ်စ္သည္မို႔ ကေလးငယ္ကို ကလူျမဴစြယ္ေနလိုက္သည္။

ခ်လပ္ 📸
ကင္မရာမီးးေရာင္ေလး တဖ်က္လက္သြားၿပီးခ်ိန္တြင္ ျမတ္နဲ႔ ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္သည္ ၿပိဳင္တူေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဦးရဲမာန္သည္ ကင္မရာေလး ကိုင္ကာ ေလွ်ာက္လာသည္။

" တကယ့္ကို လွပတဲ့ ျမင္ကြင္းေလးပဲ၊ မိသားစုေတြလို႔ေတာင္ ထင္ရတယ္။"

" ဟုတ္လား? ေမာင့္ကိုလည္း ျပပါဦး "

   ျမတ္သည္ ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိဘဲ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္သြားေသာ အန္ကယ္၏အမ်ိဳးသားကို ေျပာရန္‌ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း အန္ကယ္က ေျပာရဲရင္ ေျပာလိုက္ ဟူေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ျမတ္သည္ ၿမိဳသိပ္လိုက္သည္။

" ျမတ္ ဒီမွာ ၾကည့္ပါဦး ခ်စ္စရာေလး" ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္သည္ ဓာတ္ပုံေလးကို တယုတယလာျပ‌ေနတာေၾကာင့္ ျမတ္သည္ အတူၾကည့္မိသည္။ ကေလးငယ္ကို တယုတယခ်ီပိုးထားေသာ တီခ်ယ့္သက္ကို ျမတ္က ျမတ္ႏိုးစြာ ၾကည့္ေနစဥ္ ႐ိုက္ကူးမိလိုက္သည္။ ျမတ္သည္ ထိုပုံကို  ဖုန္းထဲသို႔ သိမ္းလိုက္သည္။

"ညနက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ျမတ္နဲ႔ အစ္မ သက္လ်ာေက်ာ္ကို လိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္ "

"ရတယ္ အန္ကယ္ေလး၊ ျမတ္မွာက အိမ္က လာပို႔ေပးတာ။ ၿပီးေတာ့ တီခ်ယ့္ကို ျမတ္ပဲ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ပါ့မယ္"

"အဲတာဆိုလည္း  ေကာင္းပါၿပီ၊ ပိုးငယ္ေလး အိပ္ခ်င္ေနၿပီ မို႔ ခြင့္ျပဳပါဦး " အန္ကယ္ေလးသည္ သူ႔ခင္ပြန္းသည္ႏွင့္ကေလးကို ေခၚကာ အိမ္ထဲသို႔ ဝင္သြားသည္။

    ျမတ္ႏွင့္ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္သည္ ျပန္လာသည့္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ မည္သည့္စကားမွ မေျပာခဲ့ၾကေပ။ ႏွစ္ဦးစလုံးထံတြင္ မ်ားေျမာင္လွေသာ ေတြးေတာစရာမ်ား ရွိေနတာေၾကာင့္ သူတို႔သည္ စကားမေျပာခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမတ္ႏွင့္ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္တို႔သည္  ကားကို လမ္းေဘး၌ ရပ္ခိုင္းထားခဲ့ကာ တီခ်ယ့္တို႔အိမ္ရွိရာ ရပ္ကြက္အတြင္းသို႔ လမ္းေလွ်ာက္ဝင္ခဲ့ၾကသည္ ။ ေဆာင္းဝစအခ်ိန္မို႔ ေလႏုေအးမ်ားသည္ ညဦးယံတြင္ တိုးေဝွ႔က်ီစယ္ေနၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရာတြင္ ပို၍ ႏွစ္သက္ဖြယ္‌ရာ ေကာင္းေနေလသည္။ ျမတ္သည္ အက်ႌအိတ္ထဲသို႔ ထည့္ထားေသာ လက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ကာ အားတင္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဒၚသက္လ်ာေက်ာ္သည္ ေနာက္လွည့္ကာ သူ႔အား ေမးလာခဲ့သည္။

" ျမတ္ တီခ်ယ့္ကို ေျပာစရာ ရွိတယ္ဆို၊ ဘာေျပာမလို႔လဲ"

    ျမတ္သည္ အက်ႌအိတ္ထဲက လက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ထားကာ သူ၏ ရင္သည္ ပရမ္းပတာ ခုန္ေပါက္ေနတာေၾကာင့္ သူသည္  မည္သည္ကို စေျပာရမည္ကို မသိေတာ့ေခ်။ သူသည္ တီခ်ယ့္ကို ခ်စ္ေရးဆိုရန္ အမ်ားႀကီး ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ သူသည္