ဒွန်း အမှောင်ခန်းထဲ၌ အကျီအား ရင်ဘတ်ထိ ဟထားကာ ခါးပတ်မှာလည်း ဖရိုဖရဲ။..စီးကရက် ဖွာရှိုက်ရင်း သူ့ကလေးအား ငေးကြည့်ဖို့လည်း မမေး။

အဟွန့်.သူ့babyကတော့ ကွေးကွေးလေး အိပ်နေသည့် တိုင်အောင် သူ့ကို မြူဆွယ်နေသေးပါသည်။

".ဟွန့်..အိပ်နေတာတောင် ိုးချင်စရာလေး..."

သူအသည်းယားစွာ အသံထွက်၍ပင်ပြောမိတော့ babyဟာ အိပ်နေရင်းပင် ကိုယ်လေး တွန့်သွား၏။

"Boss ကျွန်တော်တို့ ကုမ္မဏီကို တိုက်ခိုက်ဖို့ေစခိုင်းတဲ့သူက သခင်လေးရွန်းပါပဲ။အခုတ လော နာမည်ပေါင်းစုံနဲ့ ရှယ်ယာတွေ လိုက်စုနေတယ်လို့ သိရပါတယ်။"

"ဘယ်လိုလုပ်သင့်တယ်လို့ မင်းထင်လဲ။"

ဝိုင်ခွက်အား မော့သောက်ရင်း အေးဆေးပါ မေးလာသည့် သူ့၏ လည်၌ စလုတ်မှာ ထင်ရှားသော သင်္ကေတ ဟုဆိုပါလျှင်.....

ကိစ္စတစ်ခုကို သွေးအေးအေးနဲ့ ဆုံးဖြတတ်သည်မှာလည်း သူ၏ သူမတူသော အရည်အချင်းတစ်ခုပင်။

"အပြစ်ရှင်းသင့်တယ် ထင်တယ်Boss။ကုမ္မဏီတင်မကဘဲ မမလေးကိုပါ လုချင်နေတဲ့ပုံပဲ။"

ဒွန်း ကုတင်ပေါ်၌ အိပ်မောကျနေသည့် သူ့ကလေးကို ကြည့်ကာ သက်ပြင်းရှည် တစ်ချက်ချလိုက်ရင်းမှ.. 

"ငါသာ ဒီလိုလုပ်တာကို တစ်နေ့ babyသိသွားရင် ငါ့ကို အခုထက် အဆတစ်ရာမက မုန်းမယ်ထင်တယ်။"

"ကျွန်တော်တို့ ပါးစပ်လုံပါ့မယ်Boss။သက်သေတွေကိုလည်း ရှင်းလိုက်ပါ့မယ်။မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ အခုအခြေအနေနဲ့ဆိုရင် သူ့ဘာသူ ခရီးထွက်ရင်း သေနတ်ပစ်ခံရလို့သေတယ်ဆိုရင်တောင် ယုံမယ့်လူရှိပါတယ်။"

ထိုသို့ဆိုတော့ ဒွန်းဟာ သူ့အား မျှော်လင့်ချက်မဲ့နေသူတစ်ယောက်လို ကြည့်ကာ...

"အမှန်တရားဆိုတာ ဘယ်တော့မှ ဖုးကွယ်ထားလို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး။အထူးသဖြင့်Babyလို မိန်းကလေးမျိုးကိုပေါ့Joss"

"Babyဟာ ထက်မြက်တယ်။အခြေအနေတစ်ခုကို ကောင်းကောင်းကြီး သုံးသပ်နိုင်စွမ်းရှိတယ်။ပြီးတော့ အဆိုးဆုံးကBabyဟာ အပြစ်သားကို သိပ်မုန်းတယ်။babyအရွံဆုံးကငါ...။ ငါက အပြစ်သားဖြစ်နေတယ်လေ။ကုမ္မဏီအတွက်က ငါစီစဥ်ထားတာရှိတယ်။"

》》》》》》

"Baby ဒီနေ့ ကျောင်းသွားရမယ် လေ။ထ..."

ကျောင်းသွားရမည့် နေ့ ဖြစ်သည့်တိုင် သူ့babyေလးက တော့ဖြင့် ကုတင်ပေါ်၌ အပူပင်ကင်းစွာ အိပ်ပျော်နေလေသည်။

ချစ်စရာ ကောင်းလွန်းသည်ကြောင့် babyနံဘေး ဝင်လှဲ၍ baby၏ နှုတ်ခမ်းသား နုနုလေးအား ထိရုံလေး ကပ်လိုက်သည့်တိုင် သူ့babyဟာ အိပမက်ကမ္ဘာထဲ လက်ပြစ်ကူးနေဆဲ....။

နှုတ်ခမ်းလေးအား ထိကပ်ရုံမျှ ဖြင့် အတောမသတ်နိုင်ေတာ့ဘဲ လည်တိုင်လေးအား အသည်းယားစွာ ဖိကိုက်လိုက်မိတော့ အောက်က ပုစွန်လုံးလေးဟာ ထွန့်ထွန့်လူးလာသည်။

ဟက်..ဘယ်လိုနေနေ..ိုးချင်စရာလေးပဲကွာ...

"ဟင်း..ဟင်း..."

အိပ်ချင်ကမူးရူးတိုးလေးနှင့် ညည်းသံများ ထွက်လာသည့် ကလေးအား သူမလွှတ်ပေးသေးဘဲ ခါးသွယ်သွယ်လေးမှ သည် သူမ၏ သန်မာသော လက်များဖြင့် ကိုင်ထားလျက် လည်ညွှန့်လေးမှ တစ်ဆင့် တဖြည်းဖြည်း အောက်သို့ ဆင်းကာ နမ်းရှိုက်နေစဥ် သူ့ပခုံးအား တွန်းလှံလာသည့် လက်ဖဝါးနုနု..ဒါဟာ babyကလွဲပြီး ဘယ်သူဖြစ်နိုင်ဦးမှာလဲ။

"ငါ..ကျောင်းသွားရမယ်လေ..."

"မသွားခင်လေး..ကိုယ့်ကို နမ်းပါဦးလား.."

"ဟင့်အင်း..."

"Baby..."

"ငါ အိပ်ရာထတော့မယ့် အာ့..."

သွင် ထရန် ပြင်တော့ လက်ကောက်ဝတ်မှ ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲချလိုက်သည့် သူ့ကြောင့် တစ်ပတ်လည်ကာ သွင်ဟာ သူ့ကိုယ်ပေါ် ရောက်သွားရသည်။

"ရွန်း..နင်လွှတ်ဟာ..။"

"အဟက်..ရုန်းကြည့်လေ..babyရယ်..baby ရုန်းလို့ရရင် မောင်က လွှတ်ပေးမှာပါ။"

"အင့်..အင့်..အာ့.."

သွင့်ခမျာ ရှိသလောက် အားလေးနှင့် ရုန်းသေည်လည်း လက်နှင့်ခါးတို့ နာသည်သာ အဖက်တင်၏။သူကတော့ ခပ်ပြုံးပြုံးသာမို့...
မုန်းချင်စရာ ကောင်းလိုက်ပေစွ......

သူbabyကိုယ်လေးအား လှိမ့်၍ သူ့အောက်သို့ ပို့ကာ baby၏ ပါးပြင်လေးအား နမ်း၍ ထလာလိုက်သည်။

"ကဲ..baby မျက်နှာသစ်၊ရေချိုး။မောင် အောက်ကနေ စောင့်နေမယ် ဟုတ်ပြီလား..."

သွင် သူထွက်သွားမှ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။

ရေမိုးချိုးပြီး၍ အပြင်သို့ ထွက်လာတော့ ဘီဒိုထဲ၌ ဂါဝန်များစွာ၊စကတ်၊အကျီ၊ဘောင်းဘီ၊ဖိနပ်၊အိတ် ရေမွှေး စသဖြင့် Dior,Herme's Kelly,Guuci ကဲ့သို့သောbrand ပစ္စည်း များအပြည့်ပင်။

သွင် ထိုအဝတ်များထဲမှ ဂျင်းအပြုနုရောင် ခပ်ပွပွ အရှည်နှင့် Vရှိတ် အကျီလက်ရှည်အဖြူရောင်လေးအား တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ကာ ဆံပင်လေးအား သေချာ ဖြီးသင်၍ အောက်သို့ ဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်။လွယ်အိတ်ကေတာ့ သူယူသွားပြီးသားမဟုတ်လား။

"မောင့်baby လေးက လုံလုံခြုံခြုံ ဝတ်လာတာပဲ။"

သွင် ဘာမှမပြောဘဲ ခုံတစ်ခုပေါ် ထိုင်မည်လုပ်တော့ သူက လက်ကောက်ဝတ်မှ တစ်ဆင့် သူ့ပေါ် ဆွဲချကာ
သူ့ပေါင်ပေါ် ထိုင်စေသည်။

"လွှတ်ဟာ..လူတွေ ရှိတယ်။"

"သူတို့ ကိုယ်တို့ကို မကြည့်ရဲပါဘူး။"

ဟုတ်သည်။ဒွန်းဟာ သွင်နဲ့သာ ယုယ ကြင်နာပြပေမယ့် အများအတွက်တော့ သိပ်ကြောက်စရာ ကောင်းသော လူမဟုတ်လား။သွင့်လို ကလန်ကဆန် လုပ်ဖို့ မပြောနှင့်။သူ့အား မော်တောင် ကြည့်ရဲကြတာ မဟုတ်။

"Babyကြိုက်တဲ့ မြန်မာမုန့်တွေ...ဘယ်လိုလဲ မောင်တော်တယ်ဟုတ်..."

စားပွဲပေါ်၌ ဆနွင်းမကင်း၊ကျောက်ကျော စသဖြင့် မြန်မာမုန့်တွေ အပြည့်ဖြစ်နေကာ new yorkလို မြို့မျိုးမှာပင် မြန်မာအစားအစာများအား တွေ့ရသဖြင့်အံ့သြမဆုံး။

"မအံ့သြပါနဲ့babyရယ်.. babyလင်က ဘယ်သူလဲ..မောင်လေ..မောင့်မှာ အပေါဆုံးကငွေပဲ။ငွေရှိရင် ကြိုက်တာလုပ်လို့ရတယ်လေ...။"

သွင့်အတွေးများအား သိစွာ ပြောလာသည့်သူ့ကို သွင်မော့ကြည့်မိတော့..

"ကိုယ်ဟာbabyကို ဘုရားလိုကိုးကွယ်သူပါ။babyရယ်..babyမျက်ခုံးလေး တစ်ချက်တွန့်သွားတာကအစ မျက်ဝန်းလေးထဲ ပျော်ရွှင်မှု အရိပ်ဖြတ်သန်းသွားတာကအဆုံး မောင် သိပါတယ်။"

"စားလေbabyရဲ့..။babyဒါတွေကို မစားရင် babyကို ေမာင် စားမှာနော်။"

"နင်..."

ကြမ်းတမ်းလွန်းသည့် စကားကြောင့် သွင် သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးမိသလို သူကတော့ အောင်နိုင်သူ တစ်ေယာက်ပမာ ဖြင့် တပြုံးပြုံး။

သွင် တစ်လုတ်စားတိုင်း သွင့်ပခုံးအား နမ်းလိုက်၊နားသယ်စပ်နားနမ်းလိုက်နဲ့မို့ လူက အချဥ်ဖောက်လာရသည်။

"တော်ပြီ မစားတော့ဘူး။"

သွင် ထလိုက်တော့ သူပါ ထလာကာ ကျောင်းသို့ သူကားဖြင့် လိုက်ပို့ပေး၏။

သွင် အနည်းငယ်စားရုံဖြင့် ဗိုက်ဝသွားတတ်တာကိုလည်း သူသိသည်ထင်ပါရဲ့...။

♧♧♧♧

သွင် အတန်းထဲ စာသင်နေစဥ် တစ်ယောက်ယောက်မှ စိုက်ကြည့်သလို ခံစားရသဖြင့် ကြည့်မိတော့ Tom boy ပုံစံကောင်မလေး တစ်ယောက်မှ သူမအား မေးထောက်ကာ ကြည့်နေသည်မို့ အခက်နွေ့ရသည်။

သို့တည်း သွင် သူ့ကို မြင်ဖူးနေသည်။ဘယ်မှာ မြင်ဖူးပါလိမ့်။

မက်စ်တပ်ထားသည်ကြောငွ့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းလည်း မမြင်ရသည်မို့ စဥ်းစားရကြပ်၏။

ကျောင်းဆင်းချိန်ရောက်တော့လည်း သွင် ဒွန်းအား စောင့်နေစဥ်....

"သွင်.."

သွင့်အားခေါ်သည်မို့ ကြည့်လိုက်မိတော့ အစောက Tomboy...

"သွင် ကိုယ့်ကို မမှတ်မိဘူးလား။"

"ရှင်..."

သွင် ခေါ်သံကြောင့် လှည့်အကြည့် မက်စ်ချွတ်လိုက်သည့် သူ့ကြောင့် တအံ့တသြ....

"ယွန်း..နင်..."

"ဟုတ်တယ် သွင်..."

ယွန်းကား သွင် မြန်မာနိုင်ငံမှာနေစဥ်က သွင့်အချစ်ရဆုံး သမင့်ကိုလည်း အချစ်ဆုံးနဲ့ ဂရုအစိုက်ဆုံး သူငယ်ချင်းပင်။

"ငါနင့်ကို မှတ်တောင် မမှတ်မိလိုက်ဘူး။"

"နင်မရှိတဲ့အတောအတွင်း ငါပြောင်းလဲဖို့ လုံလောက်သွားတယ်လေ...အခု ဘယ်မှာနေနေလဲ..သွင်"

"သွင်လား...သွင်က..."

"ကိုယ် နယူးယောက်မြို့ကို ရောက်ခါစကလေ..."
သွင် ပြောစရာ စကားချီး ပျောက်ဆုးသွားသည်ကို ယွန်းကလည်း ခန့်မှန်းမိသည်ထင်သည်။
ချက်ခြင်းပင် စကားလမ်းကြောင်း လွှဲပေးလာ၏။

သွင် မပြောဘူးလား..ယွန်း သွင့်ကို အချစ်ဆုံးနဲ့ ဂရုအစိုက်ဆုံး .ပြီးတော့ နားလည်အပေးနိုင်ဆုံး သူငယ်ချင်းပေါ့။

သို့နှင့် သွင်နှင့် ယွန်းတို့ စကားစမြည်ပြောကြရာ ယွန်း သူ ဒီကိုစရောက်ခါစက အလွဲလေးတွေလည်း ပြောပြသဖြင့် သွင် အားပါးတရ ရယ်မောမိသည်။သွင် ထိုသို့ မလွတ်လပ်တာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာပြီလဲနော်။

ဒွန်း သူမလာကြိုသည်ကိုပင် မမြင်ဘဲ မိုးမမြင်၊လေမမြင် ရယ်မောနေသည့်babyကို တွေ့ရသဖြင့် စီယာရိုင်အား တင်းကျပ်စ့ာ ဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။

သူကြည့်ေနရင်းမှပင် သူ့အပိုင်လေး၏ လက်လေးအား လှမ်းကိုင်လိုက်သည့် သေချင်းဆိုးကြောင့် ဒေါသများ ထိန်းမရဘဲ babyနားရောက်သွားသည်က လျစ်ကနဲ...။

"နင်..."

"ဟုတ်တယ်....babyရဲ့လင်၊babyနဲ့ အသွေးအသားချင်း အမြဲ နှီးနှောချင်နေတဲ့ကောင်..လာလိုက်ခဲ့..။"

"နင်.."

သွင် သူ့စကားကြောင့် ဝိုင်းကြည့်နေသည့် လူများအကြား အရှက်ရမည်ကို သူ မသိသည်လား။မဟုတ်ပေ။သူက တန်ဖိုးမထားခြင်းသာ ဖြစ်လိမ့်မည်။

သွင် ပြန်မလိုက်ချင်ပေ။သို့သော် အားကုန်ရုန်းသည့်တိုင် သူ့ထံမှ မလွတ်မြောက်။

"သွင်က မလိုက်ချင်ဘူးလို့ ပြောနေတယ်လေ။"

ဒွန်းသူနှင့်ဆို အမြဲ ရုန်းရင်းဆတ်ခက်ဖြစ်ကာ တစ်ခြားသူနှင့်ကျ အသာတကြည် ရယ်မောနေသည့်babyမျက်နှာကိုပဲ ထပ်ဖန်တလဲလဲ မြင်ယောင်နေမိကာ ဒေါသထွက်နေစဥ်မှာပင် လူစွမ်းကောင် ဝင်လုပ်ချင်နေသည့် ကောင်ကြောင့် ဒေါသအရိပ်အငွေ့များ ရိုက်ခက်လာရကာ...

"မင်းစောက်ကြောင်း တစ်စက်မှ မပါဘူး။"

သူbaby၏ ကိုယ်လေးအား ပေါ့ပါးစွာပွေ့ချီကာ ေကားေမာင်းသူေဘး နေရာငြင်သာစွာ ထည့်ပေးလိူက်၍  လော့ချကာ သူလည်း ကားမောင်းသူ နေရာ ဝင်လာ မောင်းထွက်လာလိုက်သည်။

ဒွန်းတို့နောက်ကို ယွန်းဆက်လိုက်ရန် ပြင်ပေမယ့် ဟိုကောင့်လူတွေ တအုံတမကြီးမှ တားဆီးထားသဖြင့် မမှီလိုက်။

ဒီလူက ....ဒါ သွင့်အဘွားရဲ့ မြေးအရင်းဆိုတဲ့သူလား။

♧♧♧

"နင်..နင် ယွန်းကို ဘာလုပ်မို့လဲ။"

"ဘာလုပ်မယ်လို့ babyထင်လဲ။"

ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပင် စိတ်မပူနိုင်ဘဲ တစ်ခြားကောင်ကို စိုးရိမ်နေသည့်babyကိုကြည့်ကာ သူဒေါသများထွက်လာ၍ ဘရိတ်အုပ်ချလိုက်သည်ကြောင့် ရှေ့နှင့် ဆောင့်မလို ဖြစ်သွားသော်လည်း babyခေါင်းလေးအား မတိုက်မိအောင် သူ့လက်ဖြင့် ထိန်းထားရင်း ဂုတ်မှ သူ့ဘက်သို့ ဆွဲလိုက်ရင်ူ baby ၏ နှုတ်ခမ်းများအား ကြမ်းတမ်းစွာ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

လည်တိုင်လေးများသို့
ပင် ဖိကိုက်ချလိုက်တော့ ကလေးက တစ်ဖက်သို့ မျက်နှာလှည့်သွားသည်။

"Babyကို ကိုယ်ဒီကားပေါ်မှာပဲ ိုးရမလား။ဒါမှ မဟုတ် အိမ်ရောက်မှပဲ ိုးရမလား...။"

"အဟင့်..နင် ..နင် အရမ်းရိုင်းတာပဲ။"

"ဒါ လူတိုင်း တစ်ချိန်ဖြစ်လာမယ့်အရာတွေလေကွာ..ပြော..ကိုယ် အခုပဲ.လုပ်ရမလား..။.။"

"မလုပ်နဲ့.."

Babyက သူ့နှုတ်ခမ်းလေးအား လက်ညိုးဖြင့်တားထားကာ မျက်လုံးလေး စုံမှိတ်လျက် အလန့်တကြားဆိုလာသည်က.....

"အိမ်..အိမ်..အိမ်ကို ရွေးတယ်။."

"ကောင်းပြီလေ..babyဒီနေ့ည အိပ်ဖို့ မစဥ်းစားနဲ့..."

》》》》》