"Mira..." Rinig ko ang mahinang bulong malapit sa tenga ko.

"Mira..."

Patuloy ito tumatawag sakin.

"Mira..."

"Mira..."

"Gumising ka nga, baboyng nakalutang sa mantika!"

Dahan-dahan kong inimulat ang mata ko.
Nakikita ko silang tatlo nakatitig sakinat nakaginhawa ng maluwag.

"Seriously, para siyang mawawala dito! Hindi ko maramdaman yung pulso niya."

"Pre, mali yung ginamit mong daliri hindi yung hinlalaki mo!"

Umupo ako at lumilibot ko ang paningin ko sa paligid.

Nasa bahay ata ako.

"Anong nangyari?"

"Anong anong nangyari? You slepy at the doorstep Mira." Kunot noo ni Luzon.

Eh? Parang hindi ata eh.

Naalala ko pa yung bahay kubo at doon sa hospital.

Namutla ako bigla. Hindi ko nararamdaman ang kirot ng puso ko. Kailangan ko itong i kumpirma sa kanya.

"Ta-tawagin nyo po si Mindanao."

**

"Totoo po ba?"

Hindi siya umimik. Ilang segundo nakalipas, bumuka yung bibig niya, tinakip at tumango lamang.

"Figures."

Siya naman ang nakatitig sa kanya,"You knew all along?"

Umiling ako.

"Hindi. But after yung lahat nangyayari sa buhay ko, siguro handa ko talaga tanggapin ang pinagmulan ko. Hindi natin alam baka yung nanay ko pala isang lalaki o yung tatay ko pala isang bansa o micronation kaya ipinaghahanda ko na ang sarili kahit hindi talaga napakaniwala."

He paused for a while an his lips played into a smile. Pambihira. Lolo ko ba ito? Bat ang gagwapo? Ay mali ipagnanasa yung kadugo mo. Stahp.

"I love your grandmother you know that right?"

Tumango ako.

This time he stared at me.

"We promised to your grandmother that nothing bad would happen to you. But since that bastard saw you, we couldn't take any more risky chances." Tumigil siya sandali."

Hinihintay ko yung sasabihin niya pero napansin ko yunh mukha niya na nangungunot.

"Mira, do you like anyone right now?"

I was suprised by his question. Pero sa huli umiling naman ako.

He believed me and nodded.

"I hope that stays because if there were chances that you were to like between any nations..." He gulped.

Hindi siya nakatapos magsalita nang may nagbukas sa pinto.

"I tracked your uncle's location." Ani ni Luzon.

Sa may gilid niya nakikita ko yung aso na sobrang familiar atsaka doon ako nakasigaw.

"M-mister?"

Tumango si Luzon.

"He was at their house. When I checked inside, his wife disappeared and left us a note."

Mindanao took the paper and we read it what it said.

"To the place where the sun rises."

Nakakunot ang noo ko. Ano ito?

Tsaka ko narealize ang familiar nito.

"Sun Rises... Hindi kaya-!"

"Oo. They are in Japan."

**

Waaah~ Sorry for the late update poo huhu