Draft - Ene 11, 2017

Chapter 24: Free and Defeated

SABRINA

Nakatingin ako sa labas ng bintana ng sasakyan habang tinatahak namin ang daan papunta sa location ng photoshoot ko. It's been tiring weeks at dapat ay nag papahinga ako ngayon dahil malapit na ang semis namin. But here I am busy-ing busy sa mga photoshoot.

"You can take a nap Sab. Gisingin na lang kita."

Agad naman akong lumingon sa nag salita at ngumiti "Okay, lang po ako ate." Saka nilingon yung naka higa sa likuran at mahimbing na natutulog.

I am not sure kung anong oras umuwi ang babaeng yung kagabi pero I am sure late na kaya ngayon antok na antok ngayon. Napailing na lang ako at muling binaling ang tingin sa labas ng bintana.

I can't blame her if she chooses to be busy. Kesa nga naman ma buryo siya sa dorm at isipin ang kung ano ano. I know and I understand what she's going through right now. Kaya hindi ko na siya masyadong pinapansin sa pinag gagagawa niya unless na lang nakaka sira sa laro ng team. Sa ngayon naman wala pa naman. Maliban na lang sa madalas niyang pag labas kasama yung bago naming courtside reporter. Pinag uusapan na kasi lalo yung preference niya at isabay mo pa yung bigla niyang pag papagupit niya. Infairness naman kay Jill bagay sa kanya yung gupit niya. Lalo siyang naging hot sa paningin ng mga tao. Pero wala ni isa ang pinansin ni Jill. Ni hindi ko nga sure kung tinitignan niya yung account niya sa twitter or even sa instagram.

Hindi ko maiwasang mapaisip. We are all going through something and I am hoping na sana this will not be the cause ng hindi magandang performance namin. Hindi ko alam kung paano ako makakatulong sa kanya kung ako din may pinag dadaanan. I try to forget about it and stay focus para sa team but tao lang ako. This is no easy as counting.

Hindi ko mapigilang ma pabuntong hininga and calm myself for all the things that is consuming my mind.

Few minutes after ay nakarating na din kami sa location ng photoshoot. Buti na lang indoor tong photoshoot at hindi kami ma bibilad sa araw dahil wala sa isip ko ang mag pa-tan ngayon.

Nauna nang lumabas yung mga kasama namin at sinasbihan silang ako na ang gigising sa tulog mantika kong kasama dahil alam ko kung gaano to kahirap gisingin.

"Jill! Wake up!" tawag ko dito. Pero hindi pa din ito gumagalaw sa likod. Tinawag ko ulit siya pero wala pa din. Kaya naka isip ako ng idea kung paano siya gigisingin sa pinaka mabilis na paraan.

"Jillian! Andito si Oli hinahanap ka!" wala pang ilang sigundo ay napa tayo na ito sa upuan at lumingon sa paligid.

Hindi ko mapigilang matawa sa reaksyon niya. Undeniably she is into my best friend Oli.

"Tss.. tago tago din ng feeling pag may time ah.. masyado kang pahalata." Sabi ko dito saka binuksan ang pinto ng van. "Tara na nag hihintay na sila sa atin sa loob." Mabilis akong bumaba ng sasakyan pero bago pa ako makababa nakita ko na naka kunot ang noo ni Jill na naka tingin sa akin.

Pagdating ko sa loob ay nag aayos na sila para sa shoot. Kaya agad akong pumunta sa dressing room at naupo dahil alam ko mamaya aayusan na ako. Saktong bumukas ang pinto at masamang tingin ang bumungad sa akin.

"Sira ulo ka talaga!" sabi nito sabay lapag nang bag nito sa tabi at naupo na din sa may tabing upuan ko.

"Ang tagal mo kasing ma gising." Sabi ko. Wala akong narinig na sagot mula sa kanya. "Anong oras ka umuwi kagabi?"

"Around 11, I think. " sagot nito " Kaso may inayos pa akong assisgnment kagabi kaya madaling araw na ako naka tulog."

"I saw the picture yesterday." Sabi ko dito. "You're with Monica."

"Yeah." Saka kinuha ang phone nito. For sure nag lalaro nanaman ito.

"Mukhang napapadalas ang labas ninyo ah." Sabi ko "Is there something I need to know?"

"There is nothing you need to know aside from we are friends." Saka tumingin sa akin

Gusto ko pa sanang mag tanong pero bumukas ang pinto at pumasok yung stylist namin. Kaya nanahimik na lang ako.

Marami akong gustong itanong sa kanya. But I'll reserved it later marami pa naman oras.

The photoshoot went well and I complement her for a jobwell done. Ang ganda kasi ng mga kuha niya. She looks so professional at ang ganda ng mga register niya sa camera.

"Saan tayo after? Gutom na ako." Agad akong napalingon sa pinang galingan ng boses na iyon

"You came in the middle of the shoot tapos ngayon gutom ka na?" hindi ko mapaniwalang tanong dito.

"Eh sa nakakagutom eh." Sabi nito

"Tara na kumain na tayo." Sabi ni Jill saka inakbayan ako "Hindi ka na nasanay kay Trina laging gutom yan."

"Hoy narinig ko yun!"

"Wala akong pake!" sigaw ko dito

"Oh.. tama na yan." Pigil sa amin ni Jill. "Let's go home. Mom is waiting for us."

Hindi ko mapigilan na mapangiti sa narinig ko.

"Carbonara!" halos sabay naming sabi ni Trina.

Ang sarap kasi mag luto ng carbonara ng mommy ni Jill. It's best in town!

"Yep! Alam ko naman niya na favorite ninyo yun." Sabi nito "Ako na mag dri-drive Trina" saka nag simulang mag lakad papunta sa parking area.

Hindi natapos ang kwentuha namin hanggang sa mabanggit ni Trina yung date kuno nila ni Monica kagabi.

"So how's the meeting with the parents?" tanong ni Trina.

"What?! Meeting with the parents agad?" hindi ko mapigilan masabi

"Ang ingay mo Sab!" saka tumingin sa front mirror "At ikaw Trina biglaan lang namin nakita ang parents niya!"

"Kahit na.. na meet mo pa din ang parents niya at pinakilala ka niya for sure" Sabi naman ni Trina

I can't blame Trina kung pinu-push niya si Jillian kay Monica. She's just saving her best friend from the pain that my best friend is implicating.

"Monica is okay." Rinig kong sabi ni Jillian.

"Meaning?"

"Walang rason para hindi siya magustuhan." Mahina pero ramdam mo na totoo ang sinasabi ni Jill. Ramdam mo yung lungkot sa mga salitang sinasabi niya "Pero hindi siya yung mahal ko." Saka huminto ang sasakyan at tumingin sa amin at ngumiti. Ngiti na alam kong hindi totoo. Ngiting alam kong may itinatago. "Tara na. Andito na tayo" sabi nito saka mabilis na lumabas ng sasakyan leaving us whilie digesting what she said.

Kung hindi pa kami ulit kinatok ni Jill hindi siguro kami lalabas ng sasakyan. She already confirm that she is inlove at kahit hindi man niya sabihin kung sino ang tinutukoy niya alam na alam na namin ang sagot.

"Hi mom!" rinig kong bati ni Jill sa mom nito.

"Hi anak!"

"Hello po tita!" halos sabay naming sabi ni Trina sabay lapit dito para yumakap.

"Na miss ko kayong mga bata!"

"Na miss din po namin kayo tita." Sabi ko

"Pati ang carbonara mo po!" sabi ni Trina

Tumawa naman ang mom ni Jill sa sinabi ni Trina

"Ikaw talaga Trina. Hindi ka pa din nag babago."

"Syempre po tita! Paborito ko pa din ang carbonara ninyo!"

"Matakaw kamo!" sabi naman ni Jillian.

Ngumiti naman ito "Teka kulang kayo asaan si Oli?" tanong nito saka sumilip sa likuran namin

Agad kaming napalingon kay Jill.

"She's not with us mom." Sabi ni Jill "Galing kaming photoshoot." Saka nag lakad ito pa puntang kitchen nila.

"Is there something happened?" tanong ng mom nito. Siguro hindi sanay ang mom ni Jill na ganito ito towards Oli. Dati kasi pag andito kami. Si Oli ang unang una sa listahan. Jillian treats Oli like a princess pag andito siya.

"Wala naman po tita." Sagot ni Trina

"Maybe she's tired from the photoshoot." Dugtong ko naman sa sinabi nito

"Ganun ba." Sabi nito but she doesn't sounds like convince "Tara let's prepare the food" she said while smiling "sa garden na tayo kumain." Saka nag lakad na ito papuntang kitchen.

"Her mom knows." Rinig kong sabi ni Trina. I guess I am staring at the door for a long time.

"Ang alin?"

"That Jillian likes Oli." Sabi nito "ahh.. no scratch that.. that she's inlove with Oli."

I look at her with disbelief.

"Paano?"

She shrugged her shoulder " Di ko din alam. Nabanggit lang din ni Jill sa akin." Sabi nito "Tara na pumunta na tayo duon at tulungan sila." Saka hinila ako papunta sa kusina.

Ganun na ba ka seryoso si Jill sa nararamdaman ni kay Oli? Na hanggang sa mom niya inamin na niya ang preference niya?

I can't stop thinking at kung hindi pa ako tinawag ay naka tayo lang ako at nag iisip.

Habang nag aayos kami ay panay asar naman namin kay Trina dahil panay ang tikim niya sa niluluto ng mom ni Jill.

When we are all settled sa mesa napansin ko na may isang spare na plate. I am about to ask ng biglang nag salita si Jill.

"Why do we have a spare plate mom?" she ask.

Pero bago pa man makapag salita ang mom ni Jill ay biglang bumukas ang gate revealing the person we least expect.

"I'm sorry I'm late."

JILLIAN

Nang marinig ko yung boses na iyon ay agad akong napatitig kay mom. I know its her plan. I look at her as if saying we will talk later. But she smile at me and look at another direction.

"Not a big deal hija." Sabi ni mom saka tumayo. Hindi ko na kailangang sundan pa ito ng tingin dahil alam ko kung saan ito pupunta. "Sakto lang ang dating mo dahil kakain pa lang kami." Sabi nito. Then I realize na asa tabi ko pala yung spare na plate. d@mn! Ano naman kaya ang nasa isip ng nanay ko ngayon.

I try to act normal pero alam kong hindi normal ang tibok ng puso ko ngayong katabi ko siya. Sino nga ba ang magiging normal kung yung taong mahal mo eh ilang inch lang ang layo sayo.

"Pasensya ka na hija ah, biglaan yung invitation ko." Apologitic na sabi ni Mom.

"Ako po dapat mag thank you dahil ininvite ninyo ako." Rinig kong sabi nito "I am not aware that they are coming here."

"Galing kasi kami sa photoshoot." Rinig kong sabi ni Sab.

"So how's school?" napaangat ako ng tingin kay mom. This time hindi ako sure kung kanino siya nag tatanong. When I finally see her face, I realized hindi naman siya naka tingin sa akin.

"School is great tita!" si Trina ang sumagot "Few months from now gra-graduate na din kami!"

"That's good to here." Naka ngiting sabi ni mom "so wala ng excuse tong si Jill para mag migrate sa US."

I rolled my eyes ng marinig iyon. She never gave up sa topic na yan.

"Mom, kahit grumaduate ako. My answer is still no. Ayoko dun tumira. Andito ang buhay ko."

"Huhowt!" agad akong sinamaan ng tingin si Trina at si Sab naman panay tawa.

"For sure mag babago pa ang isip mo."

"Wala pang bagay na mag papa bago nun." But my mom just look at the different direction. That the girl beside me can make my mind change.

"Ikaw Oli, how are you and the council? Lately wala akong naririnig na balita tungkol sayo."

"I'm okay Tita. As well as the council. We are working on our last activity." Rinig kong sabi ni Oli

"Its your last term na di ba?"

"Yes po."

"I see.."

"Volleyball is great mom." Sabi ko dito kahit hindi ko pa alam ang susunod na tanong nito. Alam ko naman na iyon ang itatanong niya "don't bother to ask dahil alam mo naman lahat." Bored kong sagot

Narinig ko namang tumawa ang mga kasama namin and even mom.

"Wala naman akong balak kamustahin ka." Na lalong kinatawa ng mga kasama ko. Tss.. pinag tri-tripan nanaman niya ako "Ikaw Team Captain? Kamusta ang standing ninyo, SAB? " tanong ni mom. Emphasizing Sab's name and I just rolled my eyes

"Well okay naman po. Isang panalo na lang po pasok na kami sa finals." Sabi ni Sab "Kung aayusin ni Jill ang laro niya mas malaki ang chance maka pasok kami sa Finals."

"Maayos naman ako mag laro." I defended myself. Pinag tutulungan nanaman kasi nila ako

Tinaasan naman ako ng kilay ni mom. "Puro pag lalandi ba ang ginagawa nitong si Jillian?"

"What a word mom! Pag lalandi talaga? What do you think of me?"

"malandi" halos pabulong na sabi ng isang tinig. Pero rinig na rinig ko iyon dahil katabi ko lang siya. Kaya nilingon ko siya

"What did you said?" I don't know where it came from. Kung saan ko na hugot yung lakas ng loob para humarap sa kanya at itanong iyon.

But she look at me nonchalantly as if wala siyang sinabi

"ehem!" I know its mom. "Kumain na tayo at lalamig na ang food." I think she felt the tension the way I look at Oli. Hindi ko kasi gusto ang narinig ko mula sa kanya. Malandi? Kelan pa ako naging malandi? Tinignan ko si mom and she just smile at me. As if telling me na hayaan na lang.

Huminga na lang ako ng malalim at tahimik na kumain. Habang ang mga tao sa mesa ay panay ang kwentuhan ng kung ano ano.

"I don't know what you're thinking mom." Sabi ko ng makarating kami sa kitchen habang bitbit ang pinag kainan namin mula sa kitchen.

"I don't know what you're talking about."

"Why did you invite her?" I ask. Mahina lang iyon. Sapat lang para marinig niya.

Humarap sa akin si mom pagkaraang ibinaba anng dala nitong mga plato "I did not invite her for you. I invited her for myself. Matagal ko na siyang hindi nakikita."

Nilapag ko naman sa sink ang dala ko

"Alam mo naman yung pinag dadaanan ko di ba?" I know I sound so defeated

"Alam ko." Sabi nito " Pero hindi sa lahat ng oras kailangan mong takbuhan ang lahat. May mga bagay na kailangan mong harapin. I did not raised you just to run and be coward." She said as she tap my head. "But you know whatever you do and whatever you decide I still love. Nothing will change that because you will always be my little girl" and walk outside the kitchen.

Napahinga na lang ako ng malalim habang pinapanood itong mag lakad pa alis ng kitchen. Hanggang sa tuluyan na itong naka labas ng kitchen. Leaving me with unwash plates.

Hays na isahan nanaman ako ni mom. Kaya agad ko ng sinimulan ang mag hugas. Wala rin naman akong magagawa dahil ako lang ang gagawa nito.

"Need help?" bigla akong natigilan. Pakiramdam ko yung lamig ng tubig mula sa kamay ko ay umagos sa buo kong katawan.

"I..t's o..okay.. I can..handle this." I manage to say pero hindi ako lumilingon dito. Hindi ko siya magawang lingunin. Hindi tulad kanina na nagawa ko siyang tignan at makapag salita ng maayos at hindi tulad ngayon na para pa akong na uutal.

"I insist." Firm nitong sabi saka tumabi sa akin.

And I just can't explain the electricity that run down to my spine especially when her hand touches mine. It feels honestly awkward but it feels good. I feel good kapag nakakadikit ang balat namin.

"Thanks." I said as I put the last plate on the cabinet.

Pero wala akong narinig na sagot mula sa kanya. But there is one thing for sure I hear my own heartbeat while shes staring back at me.

Eto na ba yun? Eto na ba yung moment na aamin ako? What the h$ll! Talagang sa kitchen talaga? Wala man lang bang medjo maayos na lugar?

"Jill.." she called me. I know, the way she said it I know there is something on it. Something she wanted to know.

Pero hindi dapat, wala siyang dapat malaman.

Humarap ako sa kanya at ngumiti. I try to keep all my worries at the back of my mind. Putting all the walls up. But she's looking at me directly as if tinutunaw niya lahat ng wall na nakatayo sa harap ko. I feel like she's looking through my soul "Tara, puntahan natin sila sa sala." Sabi ko saka nag simulang mag lakad pero bago pa ako makalayo ay agad niyang hinawakan ang braso ko.

Then again, I feel it. Those electricity.

I look at her and the moment my eyes meet her.

Pakiramdam ko kung may anong bumalot sa puso ko.

I feel the warmth. Parang gusto ko siyang yakapin ng oras na to. Kung paano siyang nakayuko sa harap ko ngayon while holding my arm.

Kahit kelan hindi ko nakitang yumuko si Oli kahit kanilo. She is the type of girl na ready makipag titigan sayo. Regless kung tama siya o mali. She will always have that confident look. But now she is so different. She look so frigile. he look defenseless.

"Hinihintay na kayo ni tita sa labas." agad akonng napatingin sa may pinto and I see Stephanine looking straight to my eyes. As if telling me that I need to thank her for saving my ass.

Well, somehow I really need to thank her dahil kung hindi baka nayakap ko na si Oli. Telling her the I love her n asana akin na lang siya.

Agad kong nilingon ang direksyon ni Oli and I did not expect she's looking me.

"Let's go!" naramdaman ko na lang na hawak na ni Steph yung braso ko palabas ng kitchen. Pero ang mata ko ay nasa kanya pa din hanggang sa tuluyan ko na siyang hindi nakita.

"You should not have done that." I said

"You're welcome." Monotone niyang sabi.

"Akala ko hindi na kayo aalis sa kitchen eh.." my mom said nag makita niya ako "Kaya pina sundo ko na kayo kay Steph."

"Nakaka hiya naman sa mga plato na iniwan mo sa sink mom." I said while rolling my eyes.

"Hello Jill!" rinig kong sabi ng isang bagong tinig kaya agad kong iginala ang paningin ko. At kita ko si Tammy nan aka upo sa grand piano namin.

Agad naman akong napangiti ng makita siya sa pwestong iyon. She always love the that space dito sa bahay namin.

"Hi Tammy! Mabuti hindi ka busy."

"Syempre hindi ako busy pag si tita ang nag invite." Tumayo naman ito at nag lakad palapit sa akin. Pero bago pa ito makalapit ay nagawa na itong harangan ni Steph at hinila ito papunta sa piano. "Ang daya mo! Huhug lang naman ako kay Jill!" sabi nito sa ate nito

"Manahimik ka! Tumugtog ka na lang dyan." Sabi naman ni Steph

"Speaking of tumugtog. Why not play for us Jill? It's been awhile since the last time I heard you sing and play piano."

"I did, during Tammy's concert." Sabi ko saka naupo

Ngayon ko lang din napansin na nasa tabi na ni Sab si Oli.

"Oh really?" di makapaniwalang sabi ni mom "Buti at napilit mo to Tammy?"

"Oh well, wala naman siyang magagawa. Kesa mainis sa kanya yung mga tao" sabi nito saka tumawa.

"Ang sama mo!" sabi ko dito sabay bato ng trow pillow na nasalo naman niya

"That's good." Sabi ni mom saka tumingin sa akin "But it was Tammy's concert. Iba naman yun sa ngayon. Can you play a song Jill?" she look at me na akala mo nag pupuppy eyes pa.

"Tsss.. pa cute pa to si mom." Sabi ko saka tumayo at lumapit sa piano.

Kasabay nito ang pag hila ni Stephanine kay Tammy palayo sa akin.

"Ano ba Ate! Dun na ako sa tabi ni Jill!"

"Madaming upuan dito! Dito ka maupo"

Napangiti naman ako sa dalawang mag kapatid.

"Hindi ko alam tutugtugin ko." Sabi ko habang pinag lalaruan ko yung mga keys ng piano

"Play what your heart says." Sabi ni Trina. Pero imbis na sa kanya ako tumingin ay napalingon ako kay Oli. Who is looking at my direction kaya agad akong napa alis ng tingin at binalik sa mga piano keyes.

*All I ask by Adele ( I really do suggest if will play this song) :D

Then I start playing the song.

I feel like I am singing my heart out. As if by singing this song nagagawa kong sabihin kung ano yung nararamdaman ko at kung ano ang gusto ko.

Every line I wish, she knew it's for her.

I wish she could clearly hear every words that I want to say.

I close my eyes as I play the song.

I can't help but to smile. I cannot deny that every time she cross my mind she's implicating happiness within.

The thought of her brings joy in my whole system.

I keep playing the song and imagine, I am dancing with her and looking at her while smiling so widely. We are just dancing and like we own the world. Just the two of us, so inlove.

But my fantasy end, when she came. The love of her life took her away from me. She took away the queen of my heart.

I slowly open my eyes, to be in reality. To feel painful reality that she can never be mine.

But there is one thing I wish. That one day, if the time