(unicode)

နံနက်ခင်းရဲ့နေရောင်ခြည်နွေးနွေးလေးက သက်ရှိလူသားတွေအဖို့ အနွေးထက်ကိုပေးစွမ်းနိုင်တဲ့စွမ်းအင်တစ်ခုပင်ဖြစ်လေသည်...

ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ကိုကိုက နွေးထွေးမှု ချစ်ခင်မှု ပျော်ရွှင်မှုအလုံးစုံကိုပေးစွမ်းနိုင်တဲ့တစ်ဉီးတည်းသော ရောင်ခြည်တန်းလေးဖြစ်သည်။

ဝမ်းနည်းတဲ့အချိန်ဖြစ်ဖြစ် ပျော်ရွှင်တဲ့အချိန်ဖြစ်ဖြစ်
ကျွန်တော့်ဘေးမှာ အေးတူပူမျှရှိခဲ့တာ ကိုကိုတစ်ယောက်တည်းသာ~~

အရမ်းလည်းချစ်သလို မြတ်နိုးလွန်းတဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့တစ်ယောက်တည်းသောကိုကိုဟာKim Jongin တစ်ယောက်တည်းသာဖြစ်၏

"ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ ကလေးရဲ့"

ကိုကို့ကြည့်ပြီး တပြုံးပြုံးလုပ်နေတာနဲ့ ကိုကိုက အနေခက်ပြီးမေးလာပြီ

"ကိုကို့ကြည့်နေတာလေ"

"ကိုကိုသိတယ်လေ အဲ့တာကြောင့် ကလေးကို မေးနေတာပေါ့"

ခေါင်းလေးကိုပွတ်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ အတင်းသွင်းနေတဲ့
ကိုကို့ကိုကြည့်ပြီး သူရယ်မိတော့တယ်

တကယ်ပါပဲ မိုးလင်းထဲက အတင်းကိုရင်ခွင်ထဲလိုက်ထည့်နေတော့တာပဲ...

"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဗျာ ကိုကို့ကြည့်ပြီး သဘောကျလို့လေ"

"ဟော~~ ကလေးက ကိုကို့ကို သဘောပဲကျတာလား ချစ်ရောမချစ်ဘူးလား ဟမ်!!"

ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားရင်းကနေ အခုနဖူးကို တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လာနမ်းနေပြီ!!

"ချစ်တယ်လေ ကိုကို့ကို babeက အချစ်ဆုံးပဲလေ babeထက် ဘယ်သူက ကိုကို့ကိုပိုအချစ်ဆုံးလဲ"

"ဟုတ်ပါပြီ ကလေးကသာ ကိုကို့ကိုအချစ်ဆုံး ကိုကိုကလည်းကလေးကိုအချစ်ဆုံးပဲလေ"

မိုးလင်းနေတာကြာပြီ အိပ်ယာထဲ ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို ပိုချစ်ကြောင်းပြောနေတဲ့ နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး Chanyeolသက်ပြင်းချမိတယ်...

သူတို့အခန်းရှေ့ရောက်နေတာ၁၀မိနစ်လောက်ရှိပြီ
အခန်းတံခါးပေါက်နားမတ်တပ်ရပ်ပြီး ကြည့်နေတာလည်းကြာလှပြီ ခုထိသူ့ကိုမမြင်ကြသေးတာကို နည်းနည်းတော့အမြင်ကပ်လာပြီ

"အဟမ်း!! သောက်အတွဲတွေ မိုးလင်းတာနဲ့ ရိုနေကြသိလား!!"

အဲ့တော့မှ နှစ်ယောက်သား ပြူးပြူးပြဲပြဲကြည့်နေကြတာ မသိရင် ကိုယ့်ကိုပဲ အခုမှ ပထမဆုံးမြင်ဖူးတွေ့ဖူးတဲ့ ရုပ်လေးတွေနဲ့....

"ဘာကိစ္စ အစောကြီးရောက်လာရတာလဲ Park Chanyeolရဲ့"

အမယ် သူကပဲ တပြန်ကြီး ပြန်အော်နေသေးတာ

"အချိန်လေးဘာလေး အရင်ကြည့်ပြီးမှ လူကိုအော်လားဟစ်လား လုပ်စမ်းပါ!! ငါ့ကိုစိတ်တိုအောင်မလုပ်နဲ့ လုပ်စရာရှိတာ မြန်မြန်လုပ် ပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်းအောက်ကိုဆင်းလာခဲ့!!"

အော်ဟစ်ကျိန်းမောင်းပြီး ပြေးဆင်းလာလိုက်တယ်
မဟုတ်ရင် သူကပြန်အော်မှာလေ

"Chan "

နွားနို့တွေ ငုံပြီး မပီမသအော်​ခေါ်နေတဲ့ ချစ်ရသူလေးကိုကြည့်ရင်း chanyeolအသည်းယားနေပြီ

"အင်း~ ဘာပြောမလို့လဲကိုယ့်ကိုစကားအရင် မပြောခင် နွားနို့တွေအရင်မျိုချဉီး သည်းကုန်မယ်"

အစားအသောက်နဲ့ပတ်သတ်ရင် ဘယ်ဟာမှ မလွတ်ပဲ အကုန်စားနိုင်လွန်းသောကြောင့် အမြဲတမ်း သတိပေးနေရတတ်သည်

အခုလည်း jonginအိမ်ရောက်တာနဲ့ ဗိုက်ဆာတယ်ဆိုပြီး မီးဖိုချောင်ထဲ တန်းဝင်ပြီး နွားနို့တွေယူသောက်နေတာထင်ပါရဲ့

"Kyungsooတို့ရော ဆင်းမလာသေးဘူးလား"

kyungsooတို့ဆိုမှ ဟိုအတွဲက သူ့ကိုမမြင်ရလည်း သူမျက်မှောင်ကုပ်ပြီး မျက်စောင်းထိုးလိုက်သေးတယ်

သူများတွေကိုကြ စောစောလာဆိုပြီး သူတို့ကြ နိုးကတည်းက တစ်တစ်တူး ကလူကျီစယ်နေကြတာမြင်မ​ကောင်းဘူး

ကိုယ်တွေအတွဲကလည်း ရိုတယ်ဆိုပေမဲ့လည်း သူတို့လောက်တော့ အကဲမပိုပါဘူး

"ဆင်းလာလိမ့်မယ် အချစ်ရေ ကိုယ်အပေါ်ကိုရောက်မှ သူတို့နိုးကြတာ ခဏနေကြ ဆင်းလာလိမ့်မယ်"

"အွန်း~ chan ဒီကိုလာခဲ့ အနောက်မှာ ကွတ်ကီးသွားစားကြရအောင်"

"အိုကေ သွားစားကြမယ် ထိုင်စောင့်တာထက်စာရင် မုန့်စားပြီးစောင့်တာ ပိုကောင်းတယ်"

Jonginတို့ဆင်းလာတော့ ဟိုအတွဲက မုန့်လေးစားလိုက် ဖက်လိုက် နမ်းလိုက်နဲ့ အဆင်ကိုပြေနေရော ခုဏကဟောက်စားလုပ်သွားတဲ့ Park Chanyeolနဲ့ လားလားမှကိုမဆိုင်သလိုပဲ

"kyungsoo မင်းလုပ်ထားတဲ့ ကွတ်ကီးက တကယ်စားကောင်းတယ် နောက်တခါကြ လုပ်ကျွေးဉီးနော်"

"အိုကေ!! မင်းလာတဲ့နေ့​သာပြောလိုက် ငါလုပ်ထားပေးမယ်"

"လူစုံပြီဆိုတော့ သွားကြရအောင်လေ နေ့လည်လောက်ဆို ပူလာတော့မှာကို"

စော်သြောသူက အမောင် Chanyeol!!

"ကလေး~ နွားနို့ပူပူလေးတစ်ခွက်လောက်တော့သောက်ဦးနော် လမ်းမှာ ဗိုက်ဆာနေမယ် "

နွားနို့ခွက်လေးကိုင်ပြီး မနက်စာကိုကျွေးနေတဲ့ jonginရယ် သူ့ကိုကို လုပ်သမျှ  ငြိမ်ငြိမ်လေးနာခံနေတဲ့kyungsooရယ် ရန်ဖြစ်နေတဲ့ ကြောင်နဲ့ကြွက်အတွဲရယ် သူ့ဟာသူတော့ မနက်ခင်းလေးဟာ သာယာစိုပြေခဲ့ပါတယ်....

"အသွားတော့ မင်းမောင်းလိုက်နော် အပြန်ကြ ငါမောင်းပေးပါ့မယ်"

ကားမောင်းဖို့ဆို အသေပျင်းတဲ့Chanyeolကိုကြည့်ပြီးသူခေါင်းခါမိတယ် သူ့ဟာလေးနဲ့ကြ သူပဲကားမောင်းပြီးကြိုပို့နေတာကြ မပြောချင်ဘူး

"ကလေး အရှေ့လာ ကိုကိုနဲ့တူတူထိုင်မယ်"

"ဒါနဲ့ ဘယ်ကိုသွားကြမှာလဲ ခုထိကိုမသိသေးဘူး"

ကလေးငယ်မေးလာမှ သူသတိထားမိတယ် အခုချိန်ထိဘယ်သွားမယ်ဆိုတာကို မပြောရသေးဘူးလေအပန်းဖြေခရီးတစ်ခုသွားမယ်ဆိုပြီးပဲ ပြောထားရသေးတာ

"Kyungsoo မင်းပဲ မသိတာမဟုတ်ဘူး ငါလည်းမသိသေးဘူးကွ"

baekhyunကပါ ဝင်ပြောလာပြီမို့ ကလေးငယ်သည် အရမ်းကို သိချင်နေပြီဆိုတာ သူရိပ်မိပါတယ်

"ကိုကို ပြောပြလေနော် ဘယ်ကိုသွားမယ်ဆိုတာကို baebကို ပြောပြလေနော်"

သနားကမားရုပ်လေးနဲ့ မေးနေလည်း မဖြေချင်ပါ
ဟိုရောက်ရင် ကလေးငယ်အတွက် စပရိုက်စ်ပလန်တွေ ရှိသေးတာကြောင့် ဟိုကိုရောက်မှ ပျော်ပျော်ပါးပါးနဲ့ အတူတူဆင်နွှဲချင်တာကြောင့် သူမပြောပြတော့ပါ

"ဟိုရောက်မှပဲ သိတော့လေနော် ကလေးငယ် ပျော်သွားမယ်ဆိုတာ ကိုကို အာမခံပါတယ်"

လက်မလေးတထောင်ထောင်နဲ့ လုပ်ပြနေတဲ့ ကလေးငယ်ကို သူအမြတ်တနိုးကြည့်ပြီး ကြည်နူးမိတယ်

"အိုကေပါဗျ ကိုကို့စကားကိုပဲ နားထောင်ပါ့မယ်"

သူငယ်ချင်းတွေပျော်ပျော်ပါးပါးနဲ့ ခရီးမထွက်တာလည်းကြာနေပြီမို့  အခုလိုထွက်ရတော့လည်း တကယ်ကို ပျော်စရာပါပဲ.....

T~B~C~~~~~

Hello နောက်တစ်ပိုင်းဆို finalလေးရောက်ရှိလာပြီနော်

Finalရောက်လို့ စိတ်မညစ်ကြပါနဲ့ လက်ဆောင်လေးပေးစရာတစ်ခုရှိပါသေးတယ်💜

ဘာလဲဆိုတာ ခန့်မှန်းကြပါလား😝

(Zawgyi)

နံနက္ခင္းရဲ့ေနေရာင္ျခည္ေနြးေနြးေလးက သက္ရိွလူသားေတြအဖို႔ အေနြးထက္ကိုေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့စြမ္းအင္တစ္ခုပင္ျဖစ္ေလသည္...

ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ကိုကိုက ေနြးေထြးမႈ ခ်စ္ခင္မႈ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအလံုးစံုကိုေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့တစ္ဉီးတည္းေသာ ေရာင္ျခည္တန္းေလးျဖစ္သည္။

ဝမ္းနည္းတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္
ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာ ေအးတူပူမ်ွရိွခဲ့တာ ကိုကိုတစ္ေယာက္တည္းသာ~~

အရမ္းလည္းခ်စ္သလို ျမတ္ႏိုးလြန္းတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ရဲ့တစ္ေယာက္တည္းေသာကိုကိုဟာKim Jongin တစ္ေယာက္တည္းသာျဖစ္၏

"ဘာေတြၿပံဳးေနတာလဲ ကေလးရဲ့"

ကိုကို႔ၾကၫ့္ၿပီး တၿပံဳးၿပံဳးလုပ္ေနတာနဲ႔ ကိုကိုက အေနခက္ၿပီးေမးလာၿပီ

"ကိုကို႔ၾကၫ့္ေနတာေလ"

"ကိုကိုသိတယ္ေလ အဲ့တာေၾကာင့္ ကေလးကို ေမးေနတာေပါ့"

ေခါင္းေလးကိုပြတ္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲ အတင္းသြင္းေနတဲ့
ကိုကို႔ကိုၾကၫ့္ၿပီး သူရယ္မိေတာ့တယ္

တကယ္ပါပဲ မိုးလင္းထဲက အတင္းကိုရင္ခြင္ထဲလိုက္ထၫ့္ေနေတာ့တာပဲ...

"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ကိုကို႔ၾကၫ့္ၿပီး သေဘာက်လို႔ေလ"

"ေဟာ~~ ကေလးက ကိုကို႔ကို သေဘာပဲက်တာလား ခ်စ္ေရာမခ်စ္ဘူးလား ဟမ္!!"

ရင္ခြင္ထဲထၫ့္ထားရင္းကေန အခုနဖူးကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လာနမ္းေနၿပီ!!

"ခ်စ္တယ္ေလ ကိုကို႔ကို babeက အခ်စ္ဆံုးပဲေလ babeထက္ ဘယ္သူက ကိုကို႔ကိုပိုအခ်စ္ဆံုးလဲ"

"ဟုတ္ပါၿပီ ကေလးကသာ ကိုကို႔ကိုအခ်စ္ဆံုး ကိုကိုကလည္းကေလးကိုအခ်စ္ဆံုးပဲေလ"

မိုးလင္းေနတာၾကာၿပီ အိပ္ယာထဲ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္ေၾကာင္းေျပာေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကၫ့္ၿပီး Chanyeolသက္ျပင္းခ်မိတယ္...

သူတို႔အခန္းေရ႔ွေရာက္ေနတာ၁၀မိနစ္ေလာက္ရိွၿပီ
အခန္းတံခါးေပါက္နားမတ္တပ္ရပ္ၿပီး ၾကၫ့္ေနတာလည္းၾကာလွၿပီ ခုထိသူ႔ကိုမျမင္ၾကေသးတာကို နည္းနည္းေတာ့အျမင္ကပ္လာၿပီ

"အဟမ္း!! ေသာက္အတြဲေတြ မိုးလင္းတာနဲ႔ ရိုေနၾကသိလား!!"

အဲ့ေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္သား ျပဴးျပဴးၿပဲျပဲၾကၫ့္ေနၾကတာ မသိရင္ ကိုယ့္ကိုပဲ အခုမွ ပထမဆံုးျမင္ဖူးေတြ့ဖူးတဲ့ ရုပ္ေလးေတြနဲ႔....

"ဘာကိစၥ အေစာႀကီးေရာက္လာရတာလဲ Park Chanyeolရဲ့"

အမယ္ သူကပဲ တျပန္ႀကီး ျပန္ေအာ္ေနေသးတာ

"အခ်ိန္ေလးဘာေလး အရင္ၾကၫ့္ၿပီးမွ လူကိုေအာ္လားဟစ္လား လုပ္စမ္းပါ!! ငါ့ကိုစိတ္တိုေအာင္မလုပ္နဲ႔ လုပ္စရာရိွတာ ျမန္ျမန္လုပ္ ၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ့!!"

ေအာ္ဟစ္က်ိန္းေမာင္းၿပီး ေျပးဆင္းလာလိုက္တယ္
မဟုတ္ရင္ သူကျပန္ေအာ္မွာေလ

"Chan "

ႏြားႏို႔ေတြ ငံုၿပီး မပီမသေအာ္​ေခၚေနတဲ့ ခ်စ္ရသူေလးကိုၾကၫ့္ရင္း chanyeolအသည္းယားေနၿပီ

"အင္း~ ဘာေျပာမလို႔လဲကိုယ့္ကိုစကားအရင္ မေျပာခင္ ႏြားႏို႔ေတြအရင္မ်ိဳခ်ဉီး သည္းကုန္မယ္"

အစားအေသာက္နဲ႔ပတ္သတ္ရင္ ဘယ္ဟာမွ မလြတ္ပဲ အကုန္စားႏိုင္လြန္းေသာေၾကာင့္ အၿမဲတမ္း သတိေပးေနရတတ္သည္

အခုလည္း jonginအိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ဗိုက္ဆာတယ္ဆိုၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ တန္းဝင္ၿပီး ႏြားႏို႔ေတြယူေသာက္ေနတာထင္ပါရဲ့

"Kyungsooတို႔ေရာ ဆင္းမလာေသးဘူးလား"

kyungsooတို႔ဆိုမွ ဟိုအတြဲက သူ႔ကိုမျမင္ရလည္း သူမ်က္ေမွာင္ကုပ္ၿပီး မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ေသးတယ္

သူမ်ားေတြကိုၾက ေစာေစာလာဆိုၿပီး သူတို႔ၾက ႏိုးကတည္းက တစ္တစ္တူး ကလူက်ီစယ္ေနၾကတာျမင္မ​ေကာင္းဘူး

ကိုယ္ေတြအတြဲကလည္း ရိုတယ္ဆိုေပမဲ့လည္း သူတို႔ေလာက္ေတာ့ အကဲမပိုပါဘူး

"ဆင္းလာလိမ့္မယ္ အခ်စ္ေရ ကိုယ္အေပၚကိုေရာက္မွ သူတို႔ႏိုးၾကတာ ခဏေနၾက ဆင္းလာလိမ့္မယ္"

"အြန္း~ chan ဒီကိုလာခဲ့ အေနာက္မွာ ကြတ္ကီးသြားစားၾကရေအာင္"

"အိုေက သြားစားၾကမယ္ ထိုင္ေစာင့္တာထက္စာရင္ မုန႔္စားၿပီးေစာင့္တာ ပိုေကာင္းတယ္"

Jonginတို႔ဆင္းလာေတာ့ ဟိုအတြဲက မုန႔္ေလးစားလိုက္ ဖက္လိုက္ နမ္းလိုက္နဲ႔ အဆင္ကိုေျပေနေရာ ခုဏကေဟာက္စားလုပ္သြားတဲ့ Park Chanyeolနဲ႔ လားလားမွကိုမဆိုင္သလိုပဲ

"kyungsoo မင္းလုပ္ထားတဲ့ ကြတ္ကီးက တကယ္စားေကာင္းတယ္ ေနာက္တခါၾက လုပ္ေကြၽးဉီးေနာ္"

"အိုေက!! မင္းလာတဲ့ေန့​သာေျပာလိုက္ ငါလုပ္ထားေပးမယ္"

"လူစံုၿပီဆိုေတာ့ သြားၾကရေအာင္ေလ ေန့လည္ေလာက္ဆို ပူလာေတာ့မွာကို"

ေစာ္ေၾသာသူက အေမာင္ Chanyeol!!

"ကေလး~ ႏြားႏို႔ပူပူေလးတစ္ခြက္ေလာက္ေတာ့ေသာက္ၪီးေနာ္ လမ္းမွာ ဗိုက္ဆာေနမယ္ "

ႏြားႏို႔ခြက္ေလးကိုင္ၿပီး မနက္စာကိုေကြၽးေနတဲ့ jonginရယ္ သူ႔ကိုကို လုပ္သမ်ွ  ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးနာခံေနတဲ့kyungsooရယ္ ရန္ျဖစ္ေနတဲ့ ေၾကာင္နဲ႔ႂကြက္အတြဲရယ္ သူ႔ဟာသူေတာ့ မနက္ခင္းေလးဟာ သာယာစိုေျပခဲ့ပါတယ္....

"အသြားေတာ့ မင္းေမာင္းလိုက္ေနာ္ အျပန္ၾက ငါေမာင္းေပးပါ့မယ္"

ကားေမာင္းဖို႔ဆို အေသပ်င္းတဲ့Chanyeolကိုၾကည့္ၿပီးသူေခါင္းခါမိတယ္ သူ႔ဟာေလးနဲ႔ၾက သူပဲကားေမာင္းၿပီးႀကိဳပို႔ေနတာၾက မေျပာခ်င္ဘူး

"ကေလး အေရ႔ွလာ ကိုကိုနဲ႔တူတူထိုင္မယ္"

"ဒါနဲ႔ ဘယ္ကိုသြားၾကမွာလဲ ခုထိကိုမသိေသးဘူး"

ကေလးငယ္ေမးလာမွ သူသတိထားမိတယ္ အခုခ်ိန္ထိဘယ္သြားမယ္ဆိုတာကို မေျပာရေသးဘူးေလအပန္းေျဖခရီးတစ္ခုသြားမယ္ဆိုၿပီးပဲ ေျပာထားရေသးတာ

"Kyungsoo မင္းပဲ မသိတာမဟုတ္ဘူး ငါလည္းမသိေသးဘူးကြ"

baekhyunကပါ ဝင္ေျပာလာၿပီမို႔ ကေလးငယ္သည္ အရမ္းကို သိခ်င္ေနၿပီဆိုတာ သူရိပ္မိပါတယ္

"ကိုကို ေျပာျပေလေနာ္ ဘယ္ကိုသြားမယ္ဆိုတာကို baebကို ေျပာျပေလေနာ္"

သနားကမားရုပ္ေလးနဲ႔ ေမးေနလည္း မေျဖခ်င္ပါ
ဟိုေရာက္ရင္ ကေလးငယ္အတြက္ စပရိုက္စ္ပလန္ေတြ ရိွေသးတာေၾကာင့္ ဟိုကိုေရာက္မွ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ႔ အတူတူဆင္ႏႊဲခ်င္တာေၾကာင့္ သူမေျပာျပေတာ့ပါ

"ဟိုေရာက္မွပဲ သိေတာ့ေလေနာ္ ကေလးငယ္ ေပ်ာ္သြားမယ္ဆိုတာ ကိုကို အာမခံပါတယ္"

လက္မေလးတေထာင္ေထာင္နဲ႔ လုပ္ျပေနတဲ့ ကေလးငယ္ကို သူအျမတ္တႏိုးၾကည့္ၿပီး ၾကည္ႏူးမိတယ္

"အိုေကပါဗ် ကိုကို႔စကားကိုပဲ နားေထာင္ပါ့မယ္"

သူငယ္ခ်င္းေတြေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ႔ ခရီးမထြက္တာလည္းၾကာေနၿပီမို႔  အခုလိုထြက္ရေတာ့လည္း တကယ္ကို ေပ်ာ္စရာပါပဲ.....

T~B~C~~~~~

Hello ေနာက္တစ္ပိုင္းဆို finalေလးေရာက္ရိွလာၿပီေနာ္

Finalေရာက္လို႔ စိတ္မညစ္ၾကပါနဲ႔ လက္ေဆာင္ေလးေပးစရာတစ္ခုရိွပါေသးတယ္💜

ဘာလဲဆိုတာ ခန္႔မွန္းၾကပါလား😝