ဒေါက်..ဒေါက်..

တံခါးခေါက်သံကြောင့် စိုင်းတံခါးသွားဖွင့်လိုက်သည်။
စိုင်းတံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် စိုင်းအားနမ်းလာသည့်သူ စိုင်းအပြင်းထန်နမ်းနေသူအား ခဏခွာလိိုက်သည်။..

''ဘာဖြစ်လာတာလဲ သံသာမဏိသူ အွန့် ''

အပြောမစောင့်ကာ အတင်းနမ်းလာသူကြောင့် စိုင်းစိတ်အစွန်းရောက်ကာသွားသည်။
ဦးဆောင်သူက မဏိဖြစ်သော်ငြား ပြန်လည်ဦးဆောင်သည့်နောက်အား ပါလာသည်။
မဏိနမ်းနေသည့် စိုင်းနှုတ်ခမ်းတွေအား တစ်ပြွတ် ပြွတ်စုပ်နေသည်။
စိုင်း တံခါးအားခြေထောက်ဖြင့် ပိတ်လိုက်ကာ မဏိအား ခွရပ်သားလေချီကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ နမ်းနေကြသည်။
အိပ်ယာဘက်လှမ်းလျောက်ကာ နမ်းနေရင်းနှင့် ရုတ်တရက် နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလာသူကြောင့် စိုင်း ကြည့်လိုက်သည်။

''စိုင်း ငါနဲ့ အိပ်ရအောင် ''

စိုင်းမဏိအား နှုတ်ခမ်းအား ထိရုံမျှနမ်းကာ အောက်ချပေးလိုက်သည်။

''မင်းတစ်ခုခု ဖြစ်လာတာလား ''

''ငါဘာမှမဖြစ်ဘူး စိုင်းငါနဲ့တာ အိပ်ပေးပါ ဒီတစ်ခါပါပဲ''

လက်ညိုးလေးထောင်ကာ စိုင်းရဲ့လက်အားကိုင်ထားသူကြောင့် စိုင်း မဏိရဲ့နဖူးအားနမ်းလိုက်သည်။

''မင်းမူးနေရင်လည်း သွားအိပ်တော့ ငါမနက် ဖိတ်စာ''

မဏိ စိတ်တိုသွားကာ စိုင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းအား ကိုက်ချလိုက်ကာ..

''ဒါဆိုဘာလို့ ခုဏက ငါကို နမ်းနေတာလဲ''

''အဲ့ဒါ... ''

ပြောဆိုသည့် ပုံဖြင့် မေးငေါ့ပြလိုက်တော့..

''ငါသတိ လက်လွှတ်သွားတာ''

''ဒါဆိုလဲ သတိထပ်လွှတ်လိုက်တော့''

ဆိုကာ လည်းပင်အားတိုင်းဖက်ကာ နမ်းလိုက်သည်။
မဏိ အတော်ကြာနမ်းပြီးသည့်ထိ ဘာမှမတုန့်ပြန်သူကြောင့် ဖင်အားလှမ်းရိုက်လိုက်သည်။

''မင်းသေချာပြီလား''

မဏိခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်နှင့် အသေကြေနမ်းလာသည်။
စိုင်း နမ်းကာ လက်ဖြင့် မဏိ ပွင့်ညာအား ဖိချေကာ ပွတ်နေသည်။
စိုင်းလည်တိုင်နှင့် ရင်ဘက်တစ်လျောက်နမ်းကာ
အပွင့်ညာလေအား လျာဖြင့်လျက်လိုက်ကာ အိင်္ကျီအားဆွဲ ဖြဲပစ်လိုက်သည်။
နှုတ်ခမ်းအား ပြန်လည်နမ်းကာ ရင်ဘက်က အသီးလေးအား အားဖြင့်ညစ်လိုက်တော့လိုသည်။

''ဟင့် စိုင်း ငါနာတယ်''

မဏိပြောတာကို မကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာ စိုငျးသူရဲ့အျိငျ်ကြီအား ချွတ်ကာ မဏိအား အိပ်ယာပေါ်ပစ်တင်လိုက်သည်။
ပတ်လပ်လေး ဖြစ်နေသည့် သူပေါ်အား စိုင်းတက်ခွကာ အပေါ်မှနမ်းကာ ဘောင်ဘီဆီသို့ လက်ရွှေ့ကာ ချွတ်လိုက်သည်။
ထိုနည်တူစွာ မဏိကိုလည်း ခွတ်ပြစ်လိုက်သည်။
စိုင်းနှင့် မဏိမှာ ခန္ဓာကိုယ်တွင် boxerသာကျန်တော့သည်။
မဏိရဲ့ ဘောင်ဘီအား ချွတ်ချကာသွင်းဝထဲကို လက်နှစ်ချောင်းအားသွင်းလိုက်သည်။

''အာ့ စိုင်း မရအာ့ ရဘူးထင်တယ် ''

ပြောစကားနားမထောင်ကာ နောက်တစ်ချောင်း ထပ်သွင်းလိုက်တော့ စိုင်းရင်ဘက်အားထုလာသည့်သူက..

''သေနာကောင် ငါလူနော် အသာအယာလုပ် ငါမခံစားနိုင်ဘူးခွေးကောင်ရ''

''ဖြည်းဖြည်းချင်း အသက်ကိုရှုထား ငါလက်အထည်တောင်မဝင်သေးဘူး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဟုတ်ပြီ''

ချော့ကာ ဖြူကာ လုပ်ရင် အသွင်းထုတ်ပုံမှန်လုပ်ပေးတော့မှ နေသားကျ သွားသည်ထင်...
မောဟိုက်ဟိုက်အသံနှင့်

''နောက်ဆုံးအကြိမ်မို့ သည်းခံ လိုက်မယ်ခွေးကောင်''

''ဘာပြောတာလဲ''

''ဟင် ဘာမှမဟုတ်ဘူး''

လက်တစ်ခါခါဖြင့် ငြင်းလာသူအား ကြည့်ကာခေါင်းတစ်ရမ်းရမ်းဖြင့်

''ဒါဖြင့် ငါစတော့မယ်''

မဏိ ခေါင်းငြိမ်ပြလာသည်နှင့် စိုင်းသူ၏ ဖွားဖက်တော်အား ပွတ်ဆွဲကာ မဏိ၏ တွင်းဝမှာတေ့နေတုန်း လက်ဖြင့်ကာကာ ..

''မင်း condone သုံးရမယ် စိုင်း ''

''ဘာလဲဟ မင်းကြောင်နေလား ဒီချိန်ဘယ်က ရမှာလား''

''ငါမှာရှိတယ်''

ဆိုကာ ခေါင်းအုံးအောက်က ယူအား စိုင်းရှီလှမ်းပြစ်လိုက်သည်။

လမ်းဖမ်းကာ ဆွဲဖြဲလိုက်ကာ သူရဲ့ အရာမှစွပ်လိုက်သည်။
ပြီမှ နေရာပြန်တည့်ကာ အားဖြင့် တစ်ချက်တည်း ထိုးထည့်လိုက်သည်။

''အားပါးပါး မသာကောင် ငါကို လူလုပ်နည်းလုပ်လေ နွားလုပ်သလိုလုပ်နေတာလား''

တရက်စပ် ဆောင့်လာကာ ဘာမှ နားမထောင်ပဲ ထင်တိုင်းကြဲနေသည် သူအား မဏိဘာမှမပြောနိုင်တော့ပေ။

[ဒီလောက်ပဲ+ခန်းကိုရေးနိုင်ပါမည် တစ်ခါမှမရေးဖူးလို့ တန်းလှမ်းကြီးဖြစ်သွားရင် ခေါ်ထောခ]

နာရီပေါင်းများစွာကြာတော့ စိုင်၏ ကောင်ငယ်မှ ပြီးဆုံးခြင်းအရည်များထွက်ကျလာသည်။
စိုင်း ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်ပြီးသည်နှင့် သူအရာကို ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ ဘေးသို့လှဲချလိုက်သည်။
ပြီနောက် condone အားဆွဲချွတ်လိုက်ကာ တစ်ဖက်ကို လှမ်းပြစ်၍ မဏိအား ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်သည်။
မဏိ ပြစ်လိုက်သည့်condone အားလှမ်းကြည့်နေမိသည်။
တော်သေးသည် သူရဲ့ အရည်တွေပါနေလို့ဟုတွေးနေမိသည်။
မဏိအားဖက်ကာ ရင်ထဲထည့်ကာ စောင်ခြုံထားသူကို မဏိလိုက်ကြည့်နေမိသည်။
ကျောရိုးတစ်လျောက် နာကျင်နေပြီ ဟိုနေရာမှ ဆူးကာ နာနေသည်။
မဏိ မျက်လုံးမိတ်ထားသည့် ရင်ဘက်ပေါ်အား မျက်နှာလေးတင်ကာ လှမ်းကြည့်မိကာ..

''စိုင်း မင်းတစ်ကယ် ကြည်နူးကို ယူမှာလား''

မဏိအမေးကြောင့် ဆက်ကနဲ့မျက်လုံးပွင့်လာကာ ဏိအား ကြည့်ကာ မျက်လုံပြန်မှိတ်သွားသည်။

''ဘာလို့လဲ ''

''ဘာမဟုတ်ဘူး ဒီတိုင်းပဲမေးကြည့်တာ ''

''ငါအိပ်ချင်နေပြီ ငြိမ်ငြိမ်နေနော်''

စိုရင်ဘက်ပေါ်ကသူ ခေါင်းညိမ့်ပြတော့မှ ငြိမ်သတ်သွားသည်။

မဏိ စိုင်းအားမော့ကြည့်နေကာ ရင်ထဲတွင့် စိုနစ်နေသည်။
လူတစ်ယောက်ကိုချစ်ရတာ သူတွက်မလွယ်ကူဘူး ပြောရမလားပဲ..
နှာခေါင်းမှဆူးကျင်လာကာ မျက်ဝန်းအတွင်းမှ မျက်ရည်များဝေ့လာကာ ငိုချင်စိတ်ကို တောင့်ခံထားသည်။
သူရဲ့ခံစားချက်ကိုပဲမမြင်တာလားဟုတွေးမိနေသည်။
အားမရစွာပဲ မျက်ရည်တွေဟာ ကျလာကာ စိုင်းရဲ့ရင်ဘက်ပေါ်က စကာ ချိုင်းအောက်ထိ စီးကျနေသည်။
ကျနေသည့်မျက်ရည်များကိုမသုပ်မိပါပဲ...

''စိုင်း မင်းအရမ်းရက်စက်တယ်''

ဆိုကာ နေရာမှ မဏိထကာ ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလာ၍ ကျနေသည့် စိုင်းရဲ့အိင်္ကျီလေးအား နောက်ဆုံး အနေနဲ့ ယူသွားမည်ဟုစဥ်းစားမိကာ ဝတ်လိုက်ခြင်းပင် ထိုနောက် ဘောငျဘီအား ဝတ်လိုက်ကာ နမ်းတုန်းကကျနေသည့်ဖုန်းအား ကောက်ယူလိုက်ကာ ဖုန်းတစ်လုံး အားဆက်လိုက်သည်။

''အင်း ခြံရှေ့ကစောင့်နေပေးပါ''

ဖုန်းအားဘောင်ဘီထဲ ပြန်ထည့်ကာ ကြယ်သီး ပြီးအောင်တက်ပြီ စိုင်းခုဏလေးက လွန့်ပြစ်လိုက်သည့် condone ကိုသွားကောက်ယူကြည့်လိုက်သည်။

တော်သေးသည်က စိုင်းရဲ့ ပြီးမြောက်ခြင်းအရည်တွေ ရှိနေခြင်းကြောင့်ပင်
ထိုပစ္စည်းကိုယူကာ မဏိ စိုင်းအားနောက်ဆုံး
တစ်ကြိမ်လှည့်ကြည့်ကာ

အခန်းထဲမှ ထွက်လာ၍ သူအခန်းထဲဝင်ကာ လိုအပ်သည့်ပစ္စည်းတွေနှင့် အသုံးဆောင်းပစ္စည်းနှင့် အိင်္ကျီတွေကအစ ခရီးဆောင်အိတ်ထဲအား မသာမယာ
အကြမ်းပတမ်း ပြစ်ထည့်နေသည်။
ဘာတွေလိုသေးလည်းဆိုကာ လိုက်ကြည့်သေးသည်။
ဘာမလိုတော့ဘူးဆိုမှ ဇစ်ပိတ်ပစ်လိုက်ကာ အခန်းထဲမှထွက်လာလိုက်သည်။
လှေကားရင်မှဆင်းခါနီးမှ စိတ်မပျက်နိုင်သေးသည့် သူရဲ့ အခန်းအားလည့်ကြည့်ကာ တိတ်ဆိတ်နေသည်။
တစ်ဖန် ပြန်လည် ဝေ့လာသည့် မျက်ရည်များအား လွပ်လပ်စွာကျခွင့်ပြုလိုက်သည်။

''မခေါ်ပဲဝင်လာတယ် မနှင်ပဲ ထွက်သွားတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးလားအရှင်ရယ်''

မျက်ရည်တွေကြားမှာ မပြီပြင်စွာထွက်လာသည့်စကားသံတွေဟာ ရိုးရိုးအိမ်သာ ဆိုရင် ကျယ်လောင်စွာ ကြားနိုင်ပေမဲ့ ဒီအိမ်ရဲ့ အခန်းတွေဟာ လုံးဝကြားရမည်မဟုတ်ပေ။

အိတ်ကိုလက်ကဆွဲကာ ဆင်းလာသည်။
အောက်ရောက်သည်နှင့် ဒေါ်လေးအားတွေ့သည်။
ညရောက်နေတာတောင် အလုပ်လုပ်နေတုန်းပင်...
ဒေါ်လေးကအနားရောက်လာကာ..

''သားမဏိ ဘယ်သွားမို့လို့ အထုပ်တွေနဲ့တုန်း''

မဏိတစ်ချက်ရှိုက်ကာ ဒေါ်ကိုပြုံးပြ၍..

''ခရီးသွားမို့ ဒေါ်လေးရဲ့''

''ဟောကွယ် ဒီအချိန်ကြီးကို''

''ဟုတ်တယ် ဒေါ်လေး ''

''တစ်ခုခု ဖြစ်ထားတယ်မလား အရင်ဒီလိုပုံစံမဟုတ်တာ ဒေါ်လေး သိတယ် မှန်းစမ်း''

မဏိအားမေးဖျားမော့ကာ ကြည့်သည်။

''ဒေါ်လေး ကျွန်တော် ဒီကထွက်သွားတာ စိုင်းတို့မနက်မှ သိပါစေ''

''ဘာလို့''

''အကြောင်းတစ်ခုကြောင့်ပါ''

မဏိစကား လမ်းကြောင်းလွဲလိုက်သည်။
ဒေါ်လေးလည်း ဘာမှမပြောတော့မှ အိတ်ဆွဲကာ နေရာမှထွက်လာတော့သည်။
မဏိနောက်ဆုံး သံယောဇဥ်ဖြင့် အနောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်မိတော့ ဒေါ်လေးမှ မျက်ရည်အချို့ကိုသုပ်နေသည်။
မဏိ ပြုံးပြ၍ နေရာမှတင်ထွက်လာလိုက်သည်။

ကျန်ခဲ့သူမှာတော့...

''သားစောင့်နေပေးနော် ဒေါ်လေး ယုံတယ် လူလေးစိုင်းက သားကို ပြန်ခေါ်လာမယ်ဆိုတာ''

သူလည်း အဲ့နေရာလေးမှ အပေါ်ကိုတက်သွားလိုက်သည်။

မဏိ အိမ်ခြံရှေ့ရောက်တော့ အသင့်ရောက်နေနှင့်သည့်ကားနှင့် ကားမောင်းသည့်သူ
မဏိ ဘာမှမတွေးနေတော့ပဲ ကားပေါ်တာ တက်ထိုင်လိုက်သည်။
ကားပေါ်ထိုင်ပြီသည်နှင့် ကားမောင်းသည့်သူမှ..

''ဘယ်ကိုတန်းသွားမလဲဗျ''

''ဒီနေရာနဲ့အဝေဆုံးနေရာကိုတာ မောင်းပေးပါ''

အပြောဆုံး မောင်းထွက်သွားသည့်ကား။
မဏိကားပေါ်မှ ခြံကြီးအားကျောပေးကာ ပါသွားသည်နှင့် နှလုံးသား တစ်စုံဟာ မွကြေသွားသည်လို့ ခံစားရသည်။
သူပင်ပန်းနေပြီလေ အရာအားလုံးကို မေ့ပစ်ချင်ပြီ အားလုံးနဲ့ ဝေးဆုံးကိုသာ ထွက်ပြေးချင်လေသည်။

သူသာ စိုင်းကို ရွေးချယ်စရာ နှစ်ခုပေးခဲ့မယ်ဆို စိုင်းဘာရွေးမလဲဆိုသာ သိပ်သိချင်မိသည်။
မဏိ ကျောမှီလေးပေါ်မှာ မှီချလိုက်ကာ မျက်ရည်စလေးတွေဝေ့လာသည်။
ဖုန်းလေးထုတ်ကာ မဏိ air portလေးအားနားနားတပ်ကာ သူငယ်ငယ်က အပြီးထိနားမထောင်နိုင်သည့် သီချင်းလေးတစ်ပုဒ်အား စတင်ဖွင့်ကာ နှလုံးသားနှင့်ဝေးရာဆီသို့....
နားတွင်းထဲက သီချင်းလေးမှာတော့..

*အစက တို့နှစ်ယောက်မတွေ့ခဲ့ရင် သိပ်ကောင်းမယ်
အနိုင်ယူလွန်းတဲ့မင်းကို အရှုံးပေးခဲ့ပါတယ်
နှလုံးသားလေးလည်း သွေးထွက်လွန်ခဲ့တယ်
ဒီမှာ အသဲကွဲရောဂါ ကုဖို့ခက်ပါတယ် မင်းနဲ့
တစ်သက်စာ ဒီအလွမ်းများစွာ....
နင်ပေးခဲ့လည်း ငါအမှတ်မရှိသေးလို့....
မချစ်ရင်..မချစ်ဘူးပြောခဲ့ပေါ့...
သံယောစဥ် မရှိဘူးပြောခဲ့ပေါ့..
တစ်ခါတလေလွမ်းလို့ရူးချင်တယ်
ဘယ်မှာ နင့်ကိုလိုက်ရှာမလည်း...
အရာရာကိုငါ မေ့ပစ်လိုက်ချင်တယ်...
တစ်ခါတစ်လေ နင့်ကိုငါမုန်းတယ်
လူတွေနင့်ကြောင်းမေးရင်လည်း
နာကျင်စွာ ငါခေါင်းယမ်းမိပါတယ်.....*

................

ဒီအကြောင်းတွေကို ကြိုသိခဲ့ရင်ရော စိုင်းက ဒီအတိုင်းနေမယ်ထင်လား.....

upချင်စိတ်ပေါ်နေလို့upလိုက်တာပါရှင်