കോളേജിൽ next weak മുതൽ fest ആരംഭിക്കുകയാണ്.എല്ലാരും അതിന്റെ ഓട്ടത്തിലാ.

"എടാ Arthure നിന്നെ ലിയോ വിളിക്കുന്നുണ്ട്."

അവരുടെ ക്ലാസ്സിലെ ഒരു ചെക്കൻ വന്നു പറഞ്ഞു.കാര്യമായി പണിയിലായിരിക്കുമ്പോഴാ എന്താണാവോ ഇനി.

"അവൻ എവിടെയാ?",

"C blockil",

"yohan അച്ഛന്റെ മുറിടെ ബ്ലോക്ക്‌?",

"ആഹ് അതേടാ",

"ഞാൻ കൂടെ വരണോടാ? "ലിസ ചോദിച്ചു.

"ഏയ് വേണ്ടടി നീ ഇവിടെ ഇരുന്നോ ഞാൻ പോയി നോക്കിയിട്ട് വരാം "

ഒരു മൂളിപ്പാട്ടൊക്കെ പാടി അവൻ അതിലെ നടന്നു. അച്ഛന്റെ മുറിയോട് അടുക്കുമ്പോൾ ആരും ഇല്ലാത്ത വിവരം അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

ചുറ്റും ആരും ഇല്ല. മരങ്ങൾ ഒക്കെ നിശ്ചലമായി നിൽക്കുന്നു. ഒരു കാറ്റുപോലും ഇലകളെ തട്ടി പോവുന്നില്ല. അവിടെയെങ്ങും ഒരു മനുഷ്യന്റെ സാന്നിധ്യം ആർതറിനു അനുഭവിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ആകാശം മൊത്തം കറുത്തിരുണ്ടു.

താൻ പ്രേതം ഭൂതം എന്നുള്ളത്തിലൊന്നും വിശ്വസിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും ഒറ്റക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ഒരു ചെറിയ ഭയം. ആർക്കും തോന്നാവുന്ന ഒരു തരം പേടിയായിരുന്നു അപ്പോൾ Arthurinu തോന്നിയത്. ഈ ലിയോ ആരുമില്ലാത്ത സ്ഥലത്ത് വന്ന് എന്തെടുക്കുവാ?

"ലിയോ "

Arthurinte ശബ്ദം ആ വരാന്തയിൽ മൊത്തം പ്രതിധ്വനിച്ചു കേട്ടു. പക്ഷെ അവന്റെ വിളിക്കുള്ള മറുപടി ആരും നൽകിയില്ല. മനസിലെ ഭയം ചെറുതായി കൂടുന്നുണ്ട്

"ലിയോ"

ഇപ്രാവശ്യവും മൗനം തന്നെയായിരുന്നു അവനെ വരവേറ്റത്.

"എടാ നീ എവിടാ?... നീ ഇവടെ ഉണ്ടോ... ചുമ്മാ കളിക്കാൻ നിക്കല്ലേ ലിയോ എനിക്ക് അവിടെ കുറെ പണിയിണ്ട്."

തീർത്തും മൗനം

"എടാ ഞാൻ പോവാണേ"

ഇപ്പോഴെങ്കിലും അവൻ മുന്നിൽ വരുമെന്നാണ് അവൻ ഓർത്തത് പക്ഷെ അതുണ്ടായില്ല. അവന് അവിടെന്ന് തിരിച്ചു പോണെമെന്നുണ്ട് പക്ഷെ ലിയോ ഇനി അവന് വല്ലതും പറ്റി കാണുമോ.പെട്ടന്ന് അവന് leonte വാക്കുകൾ ഓർമ വന്നു

*എടാ എടാ ആ father അയാൾ എന്തൊക്കെയോ മറച്ചുവെക്കുന്നുണ്ടെടാ. അയാൾ അയാൾ ശെരിയല്ല ഡാ *.

ഒരു തരം സംശയം Arthurinte മനസ്സിൽ കടന്നുകൂടി. Yohante മുറിയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ അവൻ രണ്ടും കല്പിച്ചു തീരുമാനിച്ചു. എന്നിട്ട് അതിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് പോയി. മുറി പൂട്ടിയിരുന്നില്ല അകത്തൂന്നും പുറത്തുനിന്നും. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവന് ഉള്ളിൽ കയറാൻ എളുപ്പം ആയിരുന്നു.

ഉള്ളിൽ കയറിയപാടെ മുറിയിൽ നിന്ന് ഒരുകൂട്ടം വവ്വാലുകൾ പറന്നു പോയി. പെട്ടന്നായതിനാൽ അവൻ തെല്ലോന്ന് ഭയപ്പെട്ടു. അച്ഛന്റെ മുറിയിൽ എന്തോകെയോ വ്യത്യാസം. അച്ഛന്റെ റൂമിൽ സീനിയർസ് ആയി പ്രശനം നടന്നപ്പോൾ കയറിയതാണ്. അന്ന് എല്ലാം ഒന്നും ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെങ്കിലും അച്ഛന്റെ മുറി എങ്ങനെയാണെന്ന ഒരു ചെറിയ ധാരണ ഉണ്ട്.

മുറിയാകെ മാറിപോയതുപോലെ. താൻ ശെരിയായുള്ള റൂമിലാണ് കയറിയതെന്ന് അവന് പൂർണ ബോധ്യം ഉണ്ട്. ഇപ്പോൾ താൻ ഉള്ള മുറി മാറലയാൽ മൂടപെട്ട് കിടക്കുന്ന.

പെട്ടന്ന് അവന്റെ പുറകിലുള്ള കതക് ഒരു വലിയ ശബ്ദത്താൽ അടഞ്ഞു.പെട്ടന്നുള്ള ഈ ശബ്ദത്താൽ അവൻ പുറകോട്ട് നോക്കി. തന്റെ ഭയം അതിന്റെ ഉച്ചസ്ഥാനത് എത്തിയിരിക്കുന്നു. വല്ലാതെ കിതക്കുന്നുണ്ട്. മുറിയുടെ ഒരു സ്ഥലത്ത് പോലും വെളിച്ചമില്ല. എന്തോ ഒന്ന് വീഴുന്ന ശബ്ദം അവനെ ആ ഡോറിൽ നിന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു.

മുൻപിലായി ഒരാൾ നിൽക്കുന്നു. താൻ വന്നപ്പോൾ ആരെയും കണ്ടില്ലായിരുന്നല്ലോ. അയാൾ പുറംവശം തിരിഞാണ് നിൽക്കുന്നത്. ഒരു priest ആണ്. Yohane പോലെത്തന്നെ എന്നാൽ അച്ഛൻ എപ്പോഴും ഇടുന്ന വേഷം അല്ല തലമുഴുവൻ മൂടിയുള്ള ഒരു priestinte വേഷം. Yohan തന്നെയാണോ അത്? അവൻ രണ്ടും കല്പിച്ചു വിളിച്ചു.

"അ-അച്ചോ"

മുമ്പിൽ നിൽക്കുന്ന ആ പയ്യൻ പതിയെ തിരിഞ്ഞു. പക്ഷെ മുഖം വ്യക്തമല്ല. അവൻ ഇട്ടിരിക്കുന്ന വസ്ത്രം അവനെ കാണാതാകുന്ന വിധത്തിൽ മൂടിയിരുന്നു. അവൻ മുഖം നോക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവന് അതിന് കഴിഞ്ഞില്ല.തന്റെ അടുത്തുള്ള മുഴുവൻധൈര്യവും എടുത്ത് അവൻ പറഞ്ഞു

"അച്ചോ ലിയോനെ -"

പറഞ്ഞു തീർക്കാൻ മുഴുമിപ്പിക്കത്തിനു മുൻപേ ആ priest മിന്നൽ വേഗത്തിൽ Arthurinte അടുത്ത് വന്ന് അവന്റെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു മേലോട്ട് ഉയർത്തി. ശ്വാസം പോലും എടുക്കാൻ പറ്റാത്ത വിധത്തിൽ അവൻ ആ priestinte കൈകൾക്കുള്ളിൽ ഞെരിഞ്ഞമർന്നു. അവൻ പരമാവധി ആ കയ്യിനെ മാറ്റാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും കഴിഞ്ഞില്ല. പിന്നീട് ആ priest അവനെ മറുവശത്തെ ചുമരിലേക്ക് എറിഞ്ഞു.ചുമരിൽ ചെന്ന് തട്ടിയവന്റെ കൈമുട്ടിൽകൂടെ ചോര വരാൻ തുടങ്ങി.ശ്വാസം തിരിച്ചുകിട്ടിയെന്നപ്പോൾ അവൻ തന്റെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു ചുമച്ചു. തിരിഞ്ഞ് ആ priestine നോക്കി. അവന്റെ കണ്ണ് അടഞ്ഞു പോവുന്നുണ്ട്. അവന് നേരെ നിൽക്കാൻ പോലും പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിലാണ്. ആ priest അവനെ വീണ്ടും കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു നേരെ നിർത്തി. എന്നിട്ട് ചോമിരിനോട് ചേർത്തുനിർത്തി. അവന്റെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു പോവുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒന്ന് തടുക്കാൻ പോലും ഉള്ള ശക്തി അവന്റെ പക്കം ഇല്ലാത്ത പോലെ.അവസാനം ആ priest സംസാരിച്ചു

"You dig your own grave"

ആ ശബ്ദം കേട്ട് അവന്റെ കണ്ണൊന്നു മിഴിഞ്ഞു

Yohan?
Yohante ശബ്ദമാണത്.
ഒന്ന് എന്തേലും പറയുന്നതിന് മുൻപ് priestinte കയ്യിൽ ഒരു കറുപ്പ് പ്രകാശത്തോടെ ഒരു വാൾ പ്രെത്യക്ഷപെട്ടു. ആ വാൾ കൊണ്ട് Arthurinte നെഞ്ചിൽ അവൻ കുത്തിയിറക്കി.

"ആാാാാ "

ഒരു അലർച്ചയോടെ Arthur എഴുന്നേറ്റു. സ്വപ്നം ആയിരുന്നോ? അവന്റെ അലർച്ച കേട്ട് leovum ജിത്തുവും എണീച്ചിരുന്നു. അവർ ഇപ്പൊ ഹോസ്റ്റലിൽ ആണ്.

"എന്തുപറ്റിയട"

അവർ രണ്ടുപേരും അവനോടായി ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. അവരുടെ മുഖത്ത് ആശങ്ക വ്യക്തമാണ്.

"ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടതാ",

"ഹോ സ്വപ്നമായിരുന്നോ ഞാൻ അങ്ങ് പേടിച്ചുപോയി നിനക്ക് വല്ല heart attackum വന്നു എന്ന് വിചാരിച്ചു"ലിയോ ആണ്.

"ആഹ് എന്തായാലും എണീക് സമയം ആയി യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ പോണ്ടേ?"ജിത്തു പറഞ്ഞു.

ജിത്തു എണീറ്റു കുളിക്കാൻ കയറി. ലിയോ വേറെന്തോ ചെയ്തോണ്ടിരിക്കുവാണ്.സ്വപ്നം ആയിരുന്നു അത്. എന്നാൽ തനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ട വേദനയൊക്കെ ശെരിക്കെ ഉള്ളതുപോലെ. എന്തുകൊണ്ടാവും?എന്തോ ആലോചിച്ചതിനു ശേഷം Arthur പറഞ്ഞു

"ലിയോ",

"എന്താടാ",

"എടാ father അയാള് ശെരിയല്ല എന്ന് എന്താ പറയാൻ കാരണം?",

"അറിയില്ലെടാ മുമ്പത്തെ പോലെയല്ല എന്തൊക്കെയോ എന്തൊക്കെയോ മാറ്റങ്ങൾ. അയാൾ എന്തൊക്കെയോ മറച്ചുവെക്കുന്നപോലെയോ സ്വഭാവത്തിൽ മാറ്റം വന്ന പോലെയോ അറിയില്ല, എന്താ നീ പെട്ടന്ന് fatherine പറ്റി ചോയിച്ചേ "അപ്പോഴേക്കും കുളിച്ചുകഴിഞ്ഞു ജിത്തു ഇറങ്ങിയിരുന്നു

"എടാ എന്തുണ്ടെലും മൂന്നാളും ഒരുമിച്ചു നിൽക്കണം അല്ല 5ആളും. എവിടേക്കും തനിയെ പോണ്ട യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ എവിടെ പോവാണേലും ഒരുമിച്ച് ",

"Washroomil പോവുമ്പോഴുമോ?",

"എടാ കളിക്കല്ലേ ലിയോ ഞാൻ ശെരിക്കും പറഞ്ഞതാ. യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ ആര് വിളിച്ചാലും ഒപ്പം പോവണം കേട്ടോ ആരും ഒറ്റക്ക് പോണ്ട.",

"അത് നടക്കും എന്ന് തോന്നണില്ല കൂടുതലും സർമാരും fatherum ഒക്കെ Roséനെയാ എന്തേലും കാര്യമുണ്ടെൽ വിളിക്കാ. അവളുടെ പിന്നാലെ പോകാനൊന്നും നമ്മുക്ക് പറ്റില്ല"

Arthur അവൻ പറഞ്ഞത് ആലോചിച്ചു. Arthur space ഔട്ട്‌ ആവുന്ന കണ്ട leovum ജിത്തുവും പരസ്പരം ഒന്ന് നോക്കി. എന്നിട്ട് പോയി അവന്റെ രണ്ട് side ആയി ഇരുന്നു

"എന്ത് പറ്റിയട"ജിത്തു ചോദിച്ചു.Arthur ജിത്തൂനെ നോക്കി.

"അറിയില്ലെടാ എന്തൊക്കെയോ ലിയോ പറഞ്ഞപോലെ എനിക്കും തോന്ന. ആ യൂണിവേഴ്സിറ്റി അത് അതൊരു trap ആണെന്ന്. നമ്മൾ ശെരിക്കും പെട്ടിരിക്കുവാണെന്ന്. പെട്ടിരിക്കുന്നത് തീർത്താൽ തീരാത്ത കുരുക്കിലാണെന്നൊക്കെ തോന്നുവാ. അഴിക്കും തോറും മുറുകുന്ന കുരുക്ക്. ഇതിന്റെ അവസാനം അവസാനം നല്ലതായിരിക്കില്ല എന്ന് എന്റെ മനസ് പറയുന്നു."

അവൻ എന്തുകൊണ്ടാണ് അത് പറഞ്ഞതെന്ന് അറിയില്ലെങ്കിലും ലിയോന്റെ ഉള്ളിൽ ഈ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളൊക്കെ തോന്നിയിരുന്നു. ജിത്തൂന് ചെറിയൊരു സംശയവും മുളപൊട്ടി.പക്ഷെ കൂട്ടുകാർക്ക് ധൈര്യം പകരേണ്ടത് താൻ ആണെന്ന് അറിയാവുന്ന അവൻ തുടർന്നു

"ഏയ്യ് അതൊക്കെ തോന്നലാ",

"ജിത്തു-",

🤚"ഞാൻ പറയട്ടെ നമ്മൾ ഇവിടെ വന്നത് പഠിക്കാനാ അതിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച മതി. അഥവാ ഇനിയും നിങ്ങൾക്ക് ഇങ്ങനെ തോന്നുവാണേൽ അടുത്ത month നമുക്ക് ലീവ് എടുത്ത് നാട്ടിൽ പോയിട്ട് വരാം ഒന്ന് fresh ആവാൻ. എന്റെ കൂടെ വായോ നിങ്ങൾ വേണേൽ അവരെയും വിളിക്കാം എന്ത് പറയുന്നു"ജിത്തൂന്റെ സംസാരം കേട്ട് മറ്റുരണ്ടാളും ചിരിച്ചു.

പക്ഷെ അവർ മനസിലാക്കാൻ മറന്ന ഒരു കാര്യം ഉണ്ടായിരുന്നു. 'പെട്ടു കഴിഞ്ഞു കര കയറാൻ പറ്റാത്ത അത്രേ ആഴത്തിൽ'

എല്ലാം ശുഭം 😌
വേറൊന്നും എനിക്ക് പറയാൻ ഇല്ല 🏃‍♀️🏃‍♀️🏃‍♀️🏃‍♀️
എന്താണ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നടക്കുന്നത് ഗുയ്സ്സ്......... 👀
Oru vote thannoode🤧🥺pavalle njan 🥺
Stay tuned