𝗧𝗵𝗲𝗼𝗿𝘆 𝗢𝗳 𝗟𝗼𝘃𝗲

အချိန်အားဖြင့် ၁၀နာရီ ၃၀မိနစ်

"ဟား..စာလည်းလုပ်လို့မရတော့ဘူး နေပါအုံး.."

ကျောင်းပိတ်သည်မို့ သွားစရာနေရာဟာလည်းမရှိ ဟိုကောင်တွေကလည်း မအားဘူးဆိုသည်နှင့် အိမ်မှာထိုင်ကာ စာလုပ်နေမိသည်

သို့သော် တစ်ခဏလေးအတွင်းမှာပဲ ပြန်ပျင်းလာရသည်

အားသွင်းထားသည့်ဖုန်းကိုဖြုတ်ယူလိုက်ကာ နှိပ်လိုက်သည်က contact name တစ်ခု

"Babe boo🤎"

'တူ..တူ..တူ'

"ဟယ်လို.."

"ဟယ်လိုအသဲလေး ငါတို့မတွဲသေးဘူးလား..ဟင် ငါမစောင့်နိုင်.."

"ငါပြောစရာရှိတယ် ဂျောင်ကု..သေချာနားထောင်"

ထယ်ယောင်းအသံက တစ်မျိုးဖြစ်နေသောကြောင့် ဂျောင်ကုလည်း အထွန့်မတက်တော့

"အွန်း.."

"ငါ..ငါသွားတော့မယ် ဂျောင်ကု.."

ထယ်ယောင်းစကားကြောင့် ဂျောင်ကုမျက်လုံးလေးတွေ ဝိုင်းစက်သွားရသည်

ဟင် ဘယ်ကိုလဲ ထယ်ယောင်းကဘယ်ကိုသွားမှာလဲ

ခေါင်းထဲမှာလည်း မေးခွန်းတွေ တန်းစီလျက်

"ငါသိတယ် မင်းမေးမှာကို အခု..ငါ့ကိုပန်းခြံထဲက ဝက်သစ်ချပင်ကြီးရဲ့အောက်မှာလာတွေ့ချည် မင်းငါ့ကိုတွေ့ချင်ရင်ပေါ့"

'တူ....'

"ဟယ်..ဟယ်လို ထယ်..

ဟာကွာ.."

ကျသွားသော ဖုန်းသံကြောင့် ဒေါသစိတ်ရော စိုးရိမ်စိတ်ရော ရောနှောနေလျက်

သွားရမယ် ဟုတ်တယ်အခုသွားရမယ်
.
.
.
.
.
.
ထယ်ယောင်းပြောတဲ့ ဝက်သစ်ချပင်နားလည်းရောက်ရော အပင်အောက်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ထယ်ယောင်းကိုတွေ့ရ၏

ထို့ကြောင့် အပြေးသွားကာ

"ထယ်..ဘယ်သွားမလို့လဲ တစ်ခုခုဖြစ်လို့လား မြန်မြန်ပြောပါကွာ"

"စိတ်ကိုအေးအေးထား ဂျောင်ကု ငါဘာမှမဖြစ်ဘူးလေ"

"ဒါ..ဒါဆို.."

"တွဲရအောင်.."

ထိုင်ခုံမှာထလိုက်ကာ စကားဖြတ်ပြောလိုက်လိုက်သည့် ထယ်ယောင်း

မောဟိုက်နေ့သည့်ကြားက ထယ်ယောင်းစကားကြောင့် နှလုံးရောဂါပါရတော့မလိုပင်

"ဘယ်..ဘယ်လို"

"ဘာလဲ..မင်းက ငါနဲ့မတွဲချင်ဘူးလား"

"မဟုတ်.. တကယ်လား"

"ရားး ငါက‌နောက်စရာလား"

"ဟား..ကျေးဇူးပါထယ်"

ကောက်ခါငင်ခါပင် ထယ်ယောင်းကိုထဖက်လိုက်တဲ့ဂျောင်ကု

"ဒါဆို ဒီနေ့ကစပြီး တစ်ရက်နော်"

"အင်း..ငါကမူနေတာကို"

"ဟွန်း..ဒါနဲ့..."

စိတ်အေးသွားပင်မယ့် အပူလုံးကြီးကတော့ ကျန်သေးသည်

"ထယ်..ခုနကလေ မင်းကဘယ်သွားမလို့လဲ"

"ဪ..အဲ့တာလား ကစားကွင်းလေ"

"ဘာ..!!"

ဂျောက်ကုအော်သံကြောင့်  ထယ်ယောင်းကိုယ်လေး တုံတက်သွားရသည်

"ဘာလို့အော်နေရတာလဲ"

"ငါ့မှာတော့စိတ်ပူလိုက်ရတာ မင်းကတော့ ကစားကွင်းတဲ့ဟုတ်လား"

"ဟဲဟဲ..မင်းမလာမှာဆိုးလို့ပါကွာ"

"တော်ပြီ မင်းဘာသာမင်းနေခဲ့တော့"

စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် ထွက်သွားတဲ့ ဂျောင်ကု

ရည်းစားလေးဖြစ်တာမှ တစ်နာရီတောင်မပြည့်သေး ချော့ရတော့မယ် မောင်ကင်မ်ထယ်ယောင်းရေ

"ဂျောင်ကု.."

"......"

"ကုကီ.."

ချစ်စရာကောင်းတယ် နာမ်စားလေးကြောင့် ဂျောင်ကုခြေလှမ်းများရပ်တန့်သွားသလို နှေးသွားရသည်

သို့ပင်မယ့်

မပျော်ဝင်စမ်းနဲ့ ဂျွန်ဂျောင်ကု

လို့သာတွေးနေတာ တကယ်တမ်းကြ မျက်နှာကြီးဖြီးနေတာကိုတော့ သူ‌တောင်မသိပါလေစွ

ဒါကိုရိပ်မိတယ် ‌ထယ်ယောင်းကတော့

"ကုကီ..စိတ်မဆိုးပါနဲ့ကွာ"

"မသိဘူး"

"စိတ်ကောက်တာကလည်း ကလေးကြနေတာပဲ"

"ကလေးမဟုတ်မှန်းသက်သေပြရမလား"

"အရှက်မရှိ.."

"ဘယ်သူစတာလဲ"

"ဟွန်း..."

နှာတစ်ချက်မှုတ်လိုက်ကာ မျက်နှာမဲ့ရွဲ့သွားပုံအရ စိတ်ဆိုးမပြေသေးတာ သိသာစွာ

"ကဲပါ..စိတ်ဆိုးပြေတော့ ငါဘာလုပ်ပေးရမလဲ"

"......"

"အတည်ပြောတာ ဘာလုပ်ပေးစေချင်လဲ မုန့်ဝယ်ကျွေးရမလား ဒါမှမဟုတ် မင်းကြိုက်တဲ့ banana.."

"နိုး နိုး မလိုချင်ဘူး"

"ဒါဆိုရင်..."

ထယ်ယောင်းမျက်ခုံးတွေလှုပ်လာသလို ခံစားနေရသည် သူပြောမိတာ မှားပြီလားဟုတောင် နောင်တရမိသည်

"ပထမဆုံး ကိုယ့်ကိုကိုယ် ထယ်လို့သုံး..ပြီးရင် ကိုယ့်ကိုတော့ ကိုကိုဂျွန်လို့ခေါ် ပြီးရင် ပါးကိုနမ်း

အဲ..ပါးကနှစ်ခုနော် အဲ့တော့နှစ်ခါနမ်းရမယ် နှုတ်ခမ်းက ကိုယ်နမ်းမှာ"

အား...ထွက်တောင်ပြေးချင်သွားပြီ

အရူးကပါးကိုနှစ်ခါနမ်းတောင်လုပ်နေသေး

ရည်းစားလေးစဖြစ်ခါစပဲရှိသေး အခွင့်အရေးတွေယူနေတယ်

ရှေ့ဆက်မတွေးရဲတော့ဘူး ကင်မ်ထယ်ယောင်းရေ

"ဟင်..ထယ်ယောင်း အသဲလေး"

"အဟမ်း..ငါတို့လျှောက်သွားရအောင်"

"အိုး..စကားလမ်းကြောင်းလွဲတာလား မရဘူးနော် ဘေဘီ ကိုယ့်စကားကိုယ်တည်"

"အမ်..ငါဘာပြောမိလို့လဲ ဘာမှလည်းမပြောမိပါဘူး"

ထယ်ယောင်းစကားကြောင့် မျက်နှာကြီးမဲသွားရသူက ဂျောင်ကု

မျက်ခုံးနှစ်ခုထိလုမတက် ကျုံ့ထားကာ

"မရဘူးနော် ပြောပြိးသားစကားတည်လေ ဒါမှမဟြတ် ကိုယ်နမ်းရမှာလား"

"မ..မရပါဘူး"

"ရပါတယ်"

"မရဘူး"

"ရတယ်"

"မရပါဘူးဆို ဒီအရူးကတော့"

"အရူး?"

"ဟုတ်တယ် အရူးကောင်"

"အင်း..ကင်မ်ထယ်ယောင်းကြောင့်ရူးနေတာ"

"မင်းဟာလေ စကားတွေနဲ့ ချုပ်တတ်လိုက်တာ ဘယ်ကောင်မလေးတွေကိုများ အဲ့လိုပြောခဲ့သေးလဲ"

"အင်း....စဉ်းစားကြည့်ရအောင်

"ဘာ...စဉ်းစားအုံးမယ်ဆိုတော့ တစ်ယောက်မကဘူးပေါ့ ဟုတ်လား တော်ပြီ နေခဲ့လိုက်တော့"

လက်ကြီးပိုက်ပြီး နဂိုကတည်းက‌ထော်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုထပ်ထော်ထားကာ ထွက်သွားပါလေသည်

"အသဲလေးကလည်းကွာ စိတ်မဆိုးပါနဲ့"

"လစ်.."

"လစ်ဘူး လစ်ဘူး မွ.."

‌ပါးမို့မို့လေးထက် အနမ်းချွေမိလိုက်တော့

"ဟာ..ဘာလုပ်တာလဲ"

"မွ..."

"ဂျွန်ဂျောင်ကု!!!"

"မွ..."

"ဒီဖေ$#%\&$#/"

"ဆဲနေရင် ထပ်နမ်းမှာနော်"

ဆိုတော့မှာ ပါးစပ်ပိတ်သွားရသည်

"သွားမယ်"

"ဘယ်ကိုလဲ"

အမယ်လေသံကိုက ထပ်အနမ်းခံချင်နေတာ

ထားပါတော့လေ လက်ထပ်ပြီးမှ အဝစား အဲလေ အဝနမ်းတော့မယ်

ဂျောင်ကုအတွေးတွေကို ထယ်ယောင်းမကြားလို့ပေါ့
ကြားသာကြားကြည့်ပါလား သွေးပါဆောင့်တက်သွားအုံးမယ်

"ဘယ်ကိုလဲလို့ ဂျွန်ဂျောင်ကုရဲ့!!!"

ကိုယ့်အတွေ့နဲ့ပြုံးနေတဲ့ ဂျောင်ကုမှ လန့်တောင်လန့်သွားရသည်

"အေး အဲ့မှာပဲ မင်းကောင်မတွေရဲ့အကြောင်းတွေကို တွေးနေလိုက်တော့"

"အသဲလေး မဟုတ်ဘူးလေကွာ.."

ဒီလိုနဲ့ ဂျွန်ဂျောင်ကုတစ်ယောက် ရည်းစားဖြစ်‌တဲ့နေ့မှာပဲ သူ့အသဲလေးကို လိုက်ချော့ရပါတော့သည်
.
.
.

.
.
.
.
.
"ဘာစားအုံးမလဲ"

ညနေ ၄နာရီတောင် ထိုးတော့မယ် နေ့လည်ကတည်းက ထယ်ယောင်းရဲ့ အမေဆီ အပြင်သွားဖို့ သွားပြောပြီး ကတည်းက သူတို့လျှောက်သွားနေခဲ့တာ

"ရေခဲမုန့် ?"

ထယ်ယောင်းသွားမယ်ဆိုတဲ့ ကစားကွင်း အဲ့မှာလည်း အစားပေါင်းစုံ စားခဲ့သေး

ပြီးတော့ အခုမှအသစ်ဖွင့်တဲ့ စားသောက်ဆိုင် World wide Jin မှာလည်း နေ့လည်စာသွားစားရင်း Date ခဲ့သေး

ရုပ်ရှင်ရုံသွားမယ်ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား သွားကြပြန်ရော အဲ့မှာလည်း အအေးသောက်မယ်ဆိုလို့ မတိုက်ချင်တိုက်ချင်နဲ့ တိုက်ခဲ့ရသေးတယ်

မတော်လို့ ချောင်းတွေဘာတွေဆိုးရင် သူရင်ကျိုးရချည်နဲ့

အခုရုပ်ရှင်ရုံထဲကထွက်လာပြန်တော့လည်း ရေခဲမုန့်တဲ့

ဘုရားရေ ကင်မ်ထယ်ယောင်းအဲ့လောက်ကလေးဆန်တာကို အခုမြင်ဖူးတယ်

ဒါပေမယ့် ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် တော်သေးတာပေါ့ ရှုးဂါးဒယ်ဒီဖြစ်တဲ့ ကိုယ်ရှိနေလို့ မဟုတ်ရင် မလွယ်ဘူး

"ခုနကတင် အအေးတွေသောက်ထားတာကို မရတော့ဘူး တော်ပြီ ချောင်းဆိုးမယ်"

"ဟွန်း.."

လက်တစ်ဖက်ကလည်း ယုန်ရုပ်ကဖက်ထားသေး

လိုချင်လှချည်ရဲ့ဆိုလို့ ဝယ်ပေးလိုက်တာ လက်ကမချ

အဲ့အရုပ်ကို အမြင်မကြည်တော့မယ် ပြန်ပေးလို့ပြောတော့လည်း

'မင်းနဲ့တူလို့ပါ ကုကီ' တဲ့ ကဲ..ဒီကလေးကိုဘယ်သူကမချစ်ပဲနေနိုင်မှာလဲ?

"ဝယ်ကျွေးပါနော် ချစ်တယ်လေ..ကိုကိုဂျွန်ကလည်း"

ကိုကိုဂျွန်ဆိုတဲ့ စကားကို အသံသေး‌သေးလေးကို သူကြားဖြစ်အောင်ကိုကြားလိုက်ပါတယ်

"ဘာ..ဘာ..ဘာ ဘာပြောလိုက်တယ်"

"ချစ်တယ်လေလို့ပြောတာ"

"မဟုတ်ဘူး အဲ့အနောက်က.."

"ဘာမှမပြောပါဘူး"

"ပြောရင် ရေခဲမုန့်ဝယ်ကျွေးမယ်"

ဟမ်..ရေခဲမုန့်အတွက်ခေါ်စရာလား နိုးပါနော်

"ချစ်တယ်လေ‌နော် ကိုကိုဂျွန် ထယ့်ကိုရေခဲမုန့်ဝယ်ကျွေးပါနော်"

လုပ်ပြန်ပြီ အဲ့ puppy eyes

အဲ့လိုလုပ်နေမှတော့ ဒီလူက ခံနိုင်ရည်ရှိပါတော့မလား

ကိုယ့်အားနည်းချက်ကိုသိနေတဲ့အဆိုးလေး

"ဝယ်ကျွေးမယ်"

"ရေးးး"

ရေခဲမုန့်စားရမည်ဆိုသောကြောင့် လေးထောင့်အပြုံးလေးပေါ်သည်အထိ ပျော်ရွှင်သွားရသူနှင့်

မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်သွားတဲ့အထိ ပြုံးပျော်သွားတဲ့သူကို ပြုံးပြုံးကြီးပြန်ငေးကြည့်နေတဲ့သူတစ်ဦး

သူတို့နှစ်ဦးရဲ့အိမ်အပြန်လမ်းဟာ ဖြောင့်ဖြူးလျက်

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

𝗧𝗵𝗲𝗼𝗿𝘆 𝗢𝗳 𝗟𝗼𝘃𝗲

Next part will be final 🍀

Please vote and feedback
Thank you for vote and feedback (90°bow)
sᴛᴇʟʟᴀ 🐻💜

အခ်ိန္အားျဖင့္ ၁၀နာရီ ၃၀မိနစ္

"ဟား..စာလည္းလုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး ေနပါအုံး.."

ေက်ာင္းပိတ္သည္မို႔ သြားစရာေနရာဟာလည္းမရွိ ဟိုေကာင္ေတြကလည္း မအားဘူးဆိုသည္ႏွင့္ အိမ္မွာထိုင္ကာ စာလုပ္ေနမိသည္

သို႔ေသာ္ တစ္ခဏေလးအတြင္းမွာပဲ ျပန္ပ်င္းလာရသည္

အားသြင္းထားသည့္ဖုန္းကိုျဖဳတ္ယူလိုက္ကာ ႏွိပ္လိုက္သည္က contact name တစ္ခု

"Babe boo"

'တူ..တူ..တူ'

"ဟယ္လို.."

"ဟယ္လိုအသဲေလး ငါတို႔မတြဲေသးဘူးလား..ဟင္ ငါမေစာင့္နိုင္.."

"ငါေျပာစရာရွိတယ္ ေဂ်ာင္ကု..ေသခ်ာနားေထာင္"

ထယ္ေယာင္းအသံက တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုလည္း အထြန႔္မတက္ေတာ့

"အြန္း.."

"ငါ..ငါသြားေတာ့မယ္ ေဂ်ာင္ကု.."

ထယ္ေယာင္းစကားေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုမ်က္လုံးေလးေတြ ဝိုင္းစက္သြားရသည္

ဟင္ ဘယ္ကိုလဲ ထယ္ေယာင္းကဘယ္ကိုသြားမွာလဲ

ေခါင္းထဲမွာလည္း ေမးခြန္းေတြ တန္းစီလ်က္

"ငါသိတယ္ မင္းေမးမွာကို အခု..ငါ့ကိုပန္းၿခံထဲက ဝက္သစ္ခ်ပင္ႀကီးရဲ႕ေအာက္မွာလာေတြ႕ခ်ည္ မင္းငါ့ကိုေတြ႕ခ်င္ရင္ေပါ့"

'တူ....'

"ဟယ္..ဟယ္လို ထယ္..

ဟာကြာ.."

က်သြားေသာ ဖုန္းသံေၾကာင့္ ေဒါသစိတ္ေရာ စိုးရိမ္စိတ္ေရာ ေရာႏွောေနလ်က္

သြားရမယ္ ဟုတ္တယ္အခုသြားရမယ္
.
.
.
.

.
.
ထယ္ေယာင္းေျပာတဲ့ ဝက္သစ္ခ်ပင္နားလည္းေရာက္ေရာ အပင္ေအာက္မွာ ထိုင္ေနတဲ့ ထယ္ေယာင္းကိုေတြ႕ရ၏

ထို႔ေၾကာင့္ အေျပးသြားကာ

"ထယ္..ဘယ္သြားမလို႔လဲ တစ္ခုခုျဖစ္လို႔လား ျမန္ျမန္ေျပာပါကြာ"

"စိတ္ကိုေအးေအးထား ေဂ်ာင္ကု ငါဘာမွမျဖစ္ဘူးေလ"

"ဒါ..ဒါဆို.."

"တြဲရေအာင္.."

ထိုင္ခုံမွာထလိုက္ကာ စကားျဖတ္ေျပာလိုက္လိုက္သည့္ ထယ္ေယာင္း

ေမာဟိုက္ေန႕သည့္ၾကားက ထယ္ေယာင္းစကားေၾကာင့္ ႏွလုံးေရာဂါပါရေတာ့မလိုပင္

"ဘယ္..ဘယ္လို"

"ဘာလဲ..မင္းက ငါနဲ႕မတြဲခ်င္ဘူးလား"

"မဟုတ္.. တကယ္လား"

"ရားး ငါကေနာက္စရာလား"

"ဟား..ေက်းဇူးပါထယ္"

ေကာက္ခါငင္ခါပင္ ထယ္ေယာင္းကိုထဖက္လိုက္တဲ့ေဂ်ာင္ကု

"ဒါဆို ဒီေန႕ကစၿပီး တစ္ရက္ေနာ္"

"အင္း..ငါကမူေနတာကို"

"ဟြန္း..ဒါနဲ႕..."

စိတ္ေအးသြားပင္မယ့္ အပူလုံးႀကီးကေတာ့ က်န္ေသးသည္

"ထယ္..ခုနကေလ မင္းကဘယ္သြားမလို႔လဲ"

"ဪ..အဲ့တာလား ကစားကြင္းေလ"

"ဘာ..!!"

ေဂ်ာက္ကုေအာ္သံေၾကာင့္  ထယ္ေယာင္းကိုယ္ေလး တုံတက္သြားရသည္

"ဘာလို႔ေအာ္ေနရတာလဲ"

"ငါ့မွာေတာ့စိတ္ပူလိုက္ရတာ မင္းကေတာ့ ကစားကြင္းတဲ့ဟုတ္လား"

"ဟဲဟဲ..မင္းမလာမွာဆိုးလို႔ပါကြာ"

"ေတာ္ၿပီ မင္းဘာသာမင္းေနခဲ့ေတာ့"

စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖင့္ ထြက္သြားတဲ့ ေဂ်ာင္ကု

ရည္းစားေလးျဖစ္တာမွ တစ္နာရီေတာင္မျပည့္ေသး ေခ်ာ့ရေတာ့မယ္ ေမာင္ကင္မ္ထယ္ေယာင္းေရ

"ေဂ်ာင္ကု.."

"......"

"ကုကီ.."

ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ နာမ္စားေလးေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုေျခလွမ္းမ်ားရပ္တန႔္သြားသလို ႏွေးသြားရသည္

သို႔ပင္မယ့္

မေပ်ာ္ဝင္စမ္းနဲ႕ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု

လို႔သာေတြးေနတာ တကယ္တမ္းၾက မ်က္ႏွာႀကီးၿဖီးေနတာကိုေတာ့ သူေတာင္မသိပါေလစြ

ဒါကိုရိပ္မိတယ္ ထယ္ေယာင္းကေတာ့

"ကုကီ..စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ကြာ"

"မသိဘူး"

"စိတ္ေကာက္တာကလည္း ကေလးၾကေနတာပဲ"

"ကေလးမဟုတ္မွန္းသက္ေသျပရမလား"

"အရွက္မရွိ.."

"ဘယ္သူစတာလဲ"

"ဟြန္း..."

ႏွာတစ္ခ်က္မႈတ္လိုက္ကာ မ်က္ႏွာမဲ့႐ြဲ႕သြားပုံအရ စိတ္ဆိုးမေျပေသးတာ သိသာစြာ

"ကဲပါ..စိတ္ဆိုးေျပေတာ့ ငါဘာလုပ္ေပးရမလဲ"

"......"

"အတည္ေျပာတာ ဘာလုပ္ေပးေစခ်င္လဲ မုန႔္ဝယ္ေကြၽးရမလား ဒါမွမဟုတ္ မင္းႀကိဳက္တဲ့ banana.."

"နိုး နိုး မလိုခ်င္ဘူး"

"ဒါဆိုရင္..."

ထယ္ေယာင္းမ်က္ခုံးေတြလႈပ္လာသလို ခံစားေနရသည္ သူေျပာမိတာ မွားၿပီလားဟုေတာင္ ေနာင္တရမိသည္

"ပထမဆုံး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထယ္လို႔သုံး..ၿပီးရင္ ကိုယ့္ကိုေတာ့ ကိုကိုဂြၽန္လို႔ေခၚ ၿပီးရင္ ပါးကိုနမ္း

အဲ..ပါးကႏွစ္ခုေနာ္ အဲ့ေတာ့ႏွစ္ခါနမ္းရမယ္ ႏႈတ္ခမ္းက ကိုယ္နမ္းမွာ"

အား...ထြက္ေတာင္ေျပးခ်င္သြားၿပီ

အ႐ူးကပါးကိုႏွစ္ခါနမ္းေတာင္လုပ္ေနေသး

ရည္းစားေလးစျဖစ္ခါစပဲရွိေသး အခြင့္အေရးေတြယူေနတယ္

ေရွ႕ဆက္မေတြးရဲေတာ့ဘူး ကင္မ္ထယ္ေယာင္းေရ

"ဟင္..ထယ္ေယာင္း အသဲေလး"

"အဟမ္း..ငါတို႔ေလွ်ာက္သြားရေအာင္"

"အိုး..စကားလမ္းေၾကာင္းလြဲတာလား မရဘူးေနာ္ ေဘဘီ ကိုယ့္စကားကိုယ္တည္"

"အမ္..ငါဘာေျပာမိလို႔လဲ ဘာမွလည္းမေျပာမိပါဘူး"

ထယ္ေယာင္းစကားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာႀကီးမဲသြားရသူက ေဂ်ာင္ကု

မ်က္ခုံးႏွစ္ခုထိလုမတက္ က်ဳံ႕ထားကာ

"မရဘူးေနာ္ ေျပာၿပိးသားစကားတည္ေလ ဒါမွမၾဟတ္ ကိုယ္နမ္းရမွာလား"

"မ..မရပါဘူး"

"ရပါတယ္"

"မရဘူး"

"ရတယ္"

"မရပါဘူးဆို ဒီအ႐ူးကေတာ့"

"အ႐ူး?"

"ဟုတ္တယ္ အ႐ူးေကာင္"

"အင္း..ကင္မ္ထယ္ေယာင္းေၾကာင့္႐ူးေနတာ"

"မင္းဟာေလ စကားေတြနဲ႕ ခ်ဳပ္တတ္လိုက္တာ ဘယ္ေကာင္မေလးေတြကိုမ်ား အဲ့လိုေျပာခဲ့ေသးလဲ"

"အင္း....စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္

"ဘာ...စဥ္းစားအုံးမယ္ဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္မကဘူးေပါ့ ဟုတ္လား ေတာ္ၿပီ ေနခဲ့လိုက္ေတာ့"

လက္ႀကီးပိုက္ၿပီး နဂိုကတည္းကေထာ္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းကိုထပ္ေထာ္ထားကာ ထြက္သြားပါေလသည္

"အသဲေလးကလည္းကြာ စိတ္မဆိုးပါနဲ႕"

"လစ္.."

"လစ္ဘူး လစ္ဘူး မြ.."

ပါးမို႔မို႔ေလးထက္ အနမ္းေခြၽမိလိုက္ေတာ့

"ဟာ..ဘာလုပ္တာလဲ"

"မြ..."

"ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု!!!"

"မြ..."

"ဒီေဖ$#%\&$#/"

"ဆဲေနရင္ ထပ္နမ္းမွာေနာ္"

ဆိုေတာ့မွာ ပါးစပ္ပိတ္သြားရသည္

"သြားမယ္"

"ဘယ္ကိုလဲ"

အမယ္ေလသံကိုက ထပ္အနမ္းခံခ်င္ေနတာ

ထားပါေတာ့ေလ လက္ထပ္ၿပီးမွ အဝစား အဲေလ အဝနမ္းေတာ့မယ္

ေဂ်ာင္ကုအေတြးေတြကို ထယ္ေယာင္းမၾကားလို႔ေပါ့
ၾကားသာၾကားၾကည့္ပါလား ေသြးပါေဆာင့္တက္သြားအုံးမယ္

"ဘယ္ကိုလဲလို႔ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုရဲ႕!!!"

ကိုယ့္အေတြ႕နဲ႕ၿပဳံးေနတဲ့ ေဂ်ာင္ကုမွ လန႔္ေတာင္လန႔္သြားရသည္

"ေအး အဲ့မွာပဲ မင္းေကာင္မေတြရဲ႕အေၾကာင္းေတြကို ေတြးေနလိုက္ေတာ့"

"အသဲေလး မဟုတ္ဘူးေလကြာ.."

ဒီလိုနဲ႕ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ ရည္းစားျဖစ္တဲ့ေန႕မွာပဲ သူ႕အသဲေလးကို လိုက္ေခ်ာ့ရပါေတာ့သည္
.
.
.
.
.
.
.
.
"ဘာစားအုံးမလဲ"

ညေန ၄နာရီေတာင္ ထိုးေတာ့မယ္ ေန႕လည္ကတည္းက ထယ္ေယာင္းရဲ႕ အေမဆီ အျပင္သြားဖို႔ သြားေျပာၿပီး ကတည္းက သူတို႔ေလွ်ာက္သြားေနခဲ့တာ

"ေရခဲမုန႔္ ?"

ထယ္ေယာင္းသြားမယ္ဆိုတဲ့ ကစားကြင္း အဲ့မွာလည္း အစားေပါင္းစုံ စားခဲ့ေသး

ၿပီးေတာ့ အခုမွအသစ္ဖြင့္တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ World wide Jin မွာလည္း ေန႕လည္စာသြားစားရင္း Date ခဲ့ေသး

႐ုပ္ရွင္႐ုံသြားမယ္ဆိုၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား သြားၾကျပန္ေရာ အဲ့မွာလည္း အေအးေသာက္မယ္ဆိုလို႔ မတိုက္ခ်င္တိုက္ခ်င္နဲ႕ တိုက္ခဲ့ရေသးတယ္

မေတာ္လို႔ ေခ်ာင္းေတြဘာေတြဆိုးရင္ သူရင္က်ိဳးရခ်ည္နဲ႕

အခု႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲကထြက္လာျပန္ေတာ့လည္း ေရခဲမုန႔္တဲ့

ဘုရားေရ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းအဲ့ေလာက္ကေလးဆန္တာကို အခုျမင္ဖူးတယ္

ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ရႈးဂါးဒယ္ဒီျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ရွိေနလို႔ မဟုတ္ရင္ မလြယ္ဘူး

"ခုနကတင္ အေအးေတြေသာက္ထားတာကို မရေတာ့ဘူး ေတာ္ၿပီ ေခ်ာင္းဆိုးမယ္"

"ဟြန္း.."

လက္တစ္ဖက္ကလည္း ယုန္႐ုပ္ကဖက္ထားေသး

လိုခ်င္လွခ်ည္ရဲ႕ဆိုလို႔ ဝယ္ေပးလိုက္တာ လက္ကမခ်

အဲ့အ႐ုပ္ကို အျမင္မၾကည္ေတာ့မယ္ ျပန္ေပးလို႔ေျပာေတာ့လည္း

'မင္းနဲ႕တူလို႔ပါ ကုကီ' တဲ့ ကဲ..ဒိကေလးကိုဘယ္သူကမခ်စ္ပဲေနနိုင္မွာလဲ?

"ဝယ္ေကြၽးပါေနာ္ ခ်စ္တယ္ေလ..ကိုကိုဂြၽန္ကလည္း"

ကိုကိုဂြၽန္ဆိုတဲ့ စကားကို အသံေသးေသးေလးကို သူၾကားျဖစ္ေအာင္ကိုၾကားလိုက္ပါတယ္

"ဘာ..ဘာ..ဘာ ဘာေျပာလိုက္တယ္"

"ခ်စ္တယ္ေလလို႔ေျပာတာ"

"မဟုတ္ဘူး အဲ့အေနာက္က.."

"ဘာမွမေျပာပါဘူး"

"ေျပာရင္ ေရခဲမုန႔္ဝယ္ေကြၽးမယ္"

ဟမ္..ေရခဲမုန႔္အတြက္ေခၚစရာလား နိုးပါေနာ္

"ခ်စ္တယ္ေလေနာ္ ကိုကိုဂြၽန္ ထယ့္ကိုေရခဲမုန႔္ဝယ္ေကြၽးပါေနာ္"

လုပ္ျပန္ၿပီ အဲ့ puppy eyes

အဲ့လိုလုပ္ေနမွေတာ့ ဒီလူက ခံနိုင္ရည္ရွိပါေတာ့မလား

ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ကိုသိေနတဲ့အဆိုးေလး

"ဝယ္ေကြၽးမယ္"

"ေရးးး"

ေရခဲမုန႔္စားရမည္ဆိုေသာေၾကာင့္ ေလးေထာင့္အၿပဳံးေလးေပၚသည္အထိ ေပ်ာ္႐ႊင္သြားရသူႏွင့္

မ်က္လုံးေလးေတြ မွိတ္သြားတဲ့အထိ ၿပဳံးေပ်ာ္သြားတဲ့သူကို ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးျပန္ေငးၾကည့္ေနတဲ့သူတစ္ဦး

သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕အိမ္အျပန္လမ္းဟာ ေျဖာင့္ျဖဴးလ်က္

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

𝗧𝗵𝗲𝗼𝗿𝘆 𝗢𝗳 𝗟𝗼𝘃𝗲

Next part will be final 🍀

Please vote and feedback
Thank you for vote and feedback (90°bow)
sᴛᴇʟʟᴀ 🐻💜