Unicode ver

အချိန်​တွေဟာ ​ရွေ့လျားခြင်းနှေး​​​သော်ငြား ကုန်ဆုံးခြင်းဟာ မြန်ဆန်လှသည်

သုံးရက်ဆို​​​​သော ကာလတိုဟာ မျက်လုံးတစ်မှိတ်မှာပဲ ကုန်ဆုံးသွားသ​​ယောင်

အဆုံးသတ်ခရီး​လေးရဲ့ ​နောက်ဆုံးရက်မှာ ကျွန်​တော့်က​လေး​ငယ်ဟာ ဟန်မ​ဆောင်နိုင်​​လောက်​အောင် မျက်နှာညိုးသည်

ကျွန်​တော့်လက်ကိုလည်း မလွတ်တမ်းကိုင်ထားလိုက်တာများ ​ချွေးစိုစိုဖြစ်​​နေတာ​တောင်
တစ်စက္ကန့်​လေးမျှ လွတ်​ပေးဖို့ အစီအစဥ် လုံးလုံးမရှိပုံ

"အကို"

"ဟင်?"

"ဒီ​နေ့ တစ်​နေ့လုံး ကျွန်​တော့်​ဘေးမှာပဲ​နေရမှာနော်"

"စိတ်ချပါ က​လေးငယ်​ရယ်"

က​လေးငယ်ဟာ ချိနဲ့စွာ ပြုံးပြ​ရှာတယ်

"အကို ဒီ​နေ့ ကျွန်​တော်တို့ ဘယ်သွားကြမလဲဟင်?"

အကိုက တစ်ခဏတာ တိတ်ဆိတ်​နေသည်
ပြီး​မှ ကျွန်​တော့်ဆံနွယ်​တို့ကို ကိုင်တွယ်ရင်း အပြုံးချိုချို​တစ်ပွင့်ကို ​ပေးသည်

"လျှို့ဝှက်ချက်"

ကျွန်​​တော် ကြည်နူးစွာရယ်​​တော့ အကိုက ကျွန်​တော့်ကို မျက်​တောင်မခတ်တမ်း ​ငေး​မောပြန်တယ်

"သ​ဘောကျတယ်"

"ဘာကိုလဲ?"

"ပြုံးလိုက်ရင် ​ပေါ်လာတဲ့ ပါးချိုင့်နက်နက်​လေး​တွေကို"

က​လေးငယ်က တဟဟရယ်ရင်း ကျွန်​တော့် ရင်ဘတ်ကို ခပ်ဖွဖွထုသည်

"ဒါဆို ပါးချိုင့်​တွေ မရှိ​တော့ရင်​ရော သ​ဘောမကျ​​တော့ဘူးတဲ့လား?"

အကိုက သ​ဘောတကျ ပြုံးရင်း ကျွန်​တော့် နဖူးပြင်ကို ယုယုယယ အနမ်း​တစ်ချက်ခြွေတယ်

"ပါးချိုင့်​​လေးတွေကိုလည်း သ​ဘောကျ​ပေမယ့် ပါးချိုင့်​​​လေးတွေရဲ့ ​နောက်ကွယ်က ​က​လေးငယ်ရဲ့ ​ပျော်ရွှင်မှုကို ပိုသ​ဘောကျတယ်"

ကျွန်​တော့်က​​လေး​ငယ်ဟာ ပါး​လေး​တွေနီရဲတက်လာတဲ့အထိ ရှက်​သွေးဖြာတယ်
ပြီး​တော့ ကျွန်​တော့်လက်ကို ခဏလွတ်ပြီး ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ရပ်ထားတဲ့ ကျွန်​တော်တို့ ကားလေးဆီ ပြေးထွက်သွားတယ်

"အကို​ရော မြန်မြန်လာ​လေ.. အကို ​ခေါ်သွားမယ့်​နေရာကို သိချင်​လှပြီ"

ဖြူဖြူစင်စင် အပြုံးနဲ့က​လေးငယ်ဟာ လက်က​လေးရမ်းခါလို့ ကျွန်​တော့်ကို လှမ်း​ခေါ် ​​နေတယ်

ကျွန်​တော် ခက်ခဲစွာ အပြုံးတစ်ခုကို တပ်ဆင်လိုက်ရင်း က​လေးငယ်ဆီသွားဖြစ်သည်
​ခြေလှမ်း​ကျယ်ကျယ်တွေဟာ ပုံမှန်ထက် ​လေးလံ​နေတာကို​တော့ က​လေးငယ် သတိထားမိပုံ မ​ပေါ်​လေဘူး

............................................................

(Jeremy Zucker ရဲ့ you were good to me ​လေးနား​ထောင်ပြီး ဖတ်ဖို့ recommend ​ပေးပါတယ်​နော်)

"ဒါက ဘယ်​နေရာလဲဟင်?"

အကိုက ကမ်း​ခြေ​အနီးနားက နှစ်ထပ်အိမ်လေးတစ်အိမ်ဆီကို ​ခေါ်လာသည်
အိမ်​​လေးက အရွယ်အစား​ သိပ်မကြီး​သော်လည်း အ​တော်အသင့်ကျယ်ဝန်းပါသည်
ခြံဝင်း​​သေး​သေးလေးနဲ့ အထဲမှာလည်း လိ​မ္မော်ပင်​လေး​တွေ စီတန်းကာ စိုက်ပျိုးထားသည်က ​နေချင်စဖွယ်ပင်

အကိုက ကျွန်​တော့်​မေးခွန်းကို မ​ဖြေဘဲ ကျွန်​တော့်လက်ကို ဆွဲကာ အိမ်ထဲဝင်သည်

"အကို?"

အကိုက ကျွန်​တော့်ကို ပြုံးပြပြီး ​လှေကားကို ဆက်တက်သည်

အ​ပေါ်ထပ်ကို ​ရောက်​​တော့အကိုက ကျယ်​ပြောလှ​သော မှန်ပြတင်းကို ဖုံးကာထားတဲ့ လိုက်ကာ အဖြူလွလွကို ဆွဲဖွင့်သည်

​အလင်း​ရောင်သဲ့သဲ့သာရှိ​သော မည်း​မှောင်​မှောင်အခန်းဟာ ရုတ်ချည်း ​နေ​ရောင်ခြည်နဲ့ အလင်းဖြာသည်မှာ မျက်လုံးကျိန်းစပ်​လောက်သည်အထိ

ကျိန်းသွား​သော မျက်လုံး​ကြောင့် ခဏတာ ဝိုးတဝါးဖြစ်သွား​​​သော မြင်ကွင်းဟာ ကြည်လင်လာသည်နှင့်အမျှ ကျွန်​တော့်ကို စွံ့အသွား​အောင် လုပ်နိုင်သည်

အဆုံးမရှိတဲ့ ပင်လယ်ပြာပြာကြီးဟာ တ​ဝေါ​ဝေါ ​ရေလှိုင်းသံတို့နဲ့အတူ ကျွန်​တော့်ကို ​ပွေ့ဖက်နှစ်သိမ့်​ပေး​နေသလို
တဝဲဝဲ ပျံသန်း​နေ​သော ဇင်​​​ယော်ငှက်​​လေးတွေဟာလည်း ​​တောက်ပလှ​သော နေမင်းလုံးကြီးကို ဝန်းရံကာ ကခုန်​နေကြသည်

အံ့သြစရာ​ကောင်း​လောက်​အောင် လှပလွန်း​သော မြင်ကွင်းမှာ နှစ်​မြော​နေတုန်း အခန်း​လေးထဲတွင် သီချင်းသံ ငြိမ့်ငြိမ့်​လေး စတင်ပျံ့လွင့်လာသည်

ကျွန်​​တော် မြင်ကွင်းက​နေ ​မျက်နှာလွဲပြီး အ​နောက်ကို လှည့်ကြည့်​တော့ အကိုက ခုံတစ်ခုံကို ဆွဲယူကာ ကျွန်​​တော့်ကို ထိုင်ခိုင်းသည်

သီချင်း​လေးက အကိုနဲ့ကျွန်​တော် ခဏခဏ အတူတူနား​ထောင်ဖြစ်တဲ့ သီချင်း​လေး
အတူတူ နား​ထောင်ဖြစ်တယ်ဆိုတာထက် အကို သီချင်းနား​ထောင်တိုင်း နားကျပ်တစ်ဖက်ကို လုပြီး လိုက်နား​ထောင်​နေကျ ကျွန်​တော့်အကျင့်​ကြောင့်​ရယ်ပေါ့
အကိုက အ​ဆွေးသီချင်း​လေး​တွေကို ​တော်​တော်သ​ဘောကျပုံရပါတယ်
အ​ဆွေးသီချင်း​တွေကိုပဲ အမြဲ ဘာလို့နား​ထောင်တာလဲ လို့ ကျွန်​တော်​မေး​တော့ အကိုက ပြုံးတယ်
ထို​နေ့က အကို့ရဲ့ အပြုံးကို ကျွန်​တော်နားမလည်ခဲ့​ပေမယ့် ဒီ​နေ့​တော့ နားလည်စပြုလာပြီ

သီချင်း​လေးက Jeremy Zucker ရဲ့ You were good to me

အကိုက ကျွန်​တော်ထိုင်သည်နှင့် ကျွန်​တော့်​ရှေ့မှာ ​နေရာယူသည်
ထို့​နောက် တဖြည်းဖြည်းချင်း သံစဥ်နဲ့အညီ ခန္ဓါကိုယ်ကို ​ပျော့​ပျောင်းစွာ ​လှုပ်ရှားသည်

မျက်​တောင်မခတ်ချင်​လောက်​အောင် လှုပ်ရှားမှု တစ်ခုချင်းစီတိုင်းဟာ ​မှော်ဆန်စွာ အသက်ဝင်သည်
အကို့ရဲ့ ခံစားချက်​တွေအားလုံးဟာ ​ပေါက်ကွဲထွက်လာသလိုမျိုး အနုပညာတစ်ခုကို ပုံ​ဖော်​နေသည်

အကို့ရဲ့ အက ကို မြင်ရတိုင်း ရင်ခုန်ပြီး ​ပျော်ရွှင်တတ်မြဲဖြစ်တဲ့ နှလုံး​သား​လေးဟာ ဒီ​နေ့​တော့ ​သေ​လောက်​အောင် နာကျင်​နေပါ့လား

ဆည်ကျိုးသလို ကျိုးကျလာတဲ့ မျက်ရည်​တွေကို အကိုမြင်​​တော့ အကိုက လှုပ်ရှားမှု အလုံးစုံကို ချက်ချင်း ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ကျွန်​တော့်ကို ဝမ်းနည်းစွာ​ငေးကြည့်​သည်

"အကို! အကို!! "

ကျွန်​​တော့်​ရှေ့မှာ ​ဘောင်းဘီစ​လေးနှစ်ဖက်ကို အားကိုးတကြီးဆုပ်ကိုင်ရင်း ​ခေါင်းက​လေး ငုံ့ကာ က​လေး​လေးတစ်​ယောက်လို ​အော်ဟစ်ငို​ကြွေး​နေတဲ့ ကျွန်​တော့်က​လေးငယ်ဟာ ကျွန်​တော့်ရင်ဘတ်ကို အရှင်လတ်လတ် စုတ်ဖြဲ​နေသလို

က​လေးငယ်ဆီသွားပြီး က​လေးငယ်ကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ​ပွေ့ဖက်​တော့က​လေးငယ်က ကျွန်​တော့်ခါး​တွေကို လွတ်ထွက်မသွား​နိုင်အောင် အတင်းဖက်တွယ်သည်

"မငိုပါနဲ့ က​လေးငယ်ရာ ကိုယ်ရင်​တွေ ကွဲလှပြီ"

အငိုမတိတ်တဲ့ က​လေးငယ်ဟာ ကျွန်​တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ ချုံးပွဲချငို​နေဆဲ
ကျွန်​တော်နှစ်သက်ရ​သော သူ့ဆံနွယ်​လေး​တွေကို ငုံ့နမ်းမိ​တော့ ကျွန်​​တော်နဲ့တူ​သော ရှမ်ပူနံ့သင်းသင်း​လေးကို ရသည်

အချိန်အ​တော်ကြာမှ အငိုတိတ်တဲ့ က​လေးငယ်ဟာ ကျွန်​တော့်ကို ရင်ခွင်ထဲက​နေ ​​မော့ကြည့်ရှာသည်

မြတ်နိုးရတဲ့ က​လေးငယ်ဟာ မျက်လုံး​တွေ​ရော နှာထိပ်​လေး​တွေပါ ရဲတွတ်လို့

​မျက်ရည်စ​လေး​တွေကို ကျွန်​တော် သုတ်ဖယ်​ပေး​​တော့ က​လေးငယ်ရဲ့ မျက်လုံးအိမ်​လေး​တွေဟာ တစ်ဖန်ပြန်ပြည့်လျှံလာပြန်သည်

"​မငိုပါနဲ့​တော့ က​လေးငယ်ရယ် ​​ခေါင်း​တွေမူးလိမ့်မယ်​လေ"

လိမ္မာတဲ့ က​လေးငယ်ဟာ မျက်ရည်စ​တွေကို ပြန်သိမ်းပြီး ကျွန်​တော့်ကို ​ငေး​မောသည် ခါး​နှစ်ဖက်က သူ့လက်​တွေကိုလည်း မလွတ်တဲ့အပြင် ပိုတင်းကာ ဖက်တွယ်ထား​သေးသည်

"အကို..
ကျွန်​တော် အကိုနဲ့ တကယ်မခွဲနိုင်ဘူးထင်ပါတယ်"

ကျွန်​တော် က​လေးငယ်ခေါင်း​လေး​တွေကို ပွတ်​ပေး​ဖြစ်သည်

"အချိန်​တွေ ကုန်သွားရင် ကိုယ့်ကို ​မေ့နိုင်လာမှာပါ"

"မ​မေ့နိုင်ရင်​ရော?"

ကျွန်​တော် သက်ပြင်းတစ်ချက်ချရင်း ခါး​ပေါ်က က​လေးငယ်ရဲ့ လက်​ကလေး​တွေကို ဖယ်ကာ က​လေးငယ်ရှေ့ ဒူး​တစ်ဖက်​ထောက်ကာ ထိုင်ချလိုက်သည်

"မ​မေ့နိုင်လည်း ​မေ့ရမယ် က​လေးငယ် မဆိုးစမ်းပါနဲ့"

က​လေးငယ်က ကျွန်​တော့်ကို စူးရဲစွာကြည့်သည်
ကျွန်​တော့်စကား ပြတ်ပြတ်မှာ က​လေးငယ်မျက်ဝန်းထဲမှာ ​ဒေါသ အနည်းငယ်ဖြတ်​ပြေးသွား​ပေမယ့် မကြာလိုက် ဝမ်းနည်းမှုအဖြစ်​ပြောင်းသွားပြန်သည်

"အကိုက အမြဲအဲ့လိုပဲ"

"​တောင်းပန်ပါတယ်"

"မ​တောင်းပန်စမ်းနဲ့အကို ...
အကိုက အမြဲပဲ ကျွန်​တော့်ကို အနိုင်ယူ​​​နေတာ"

အကိုက ကျွန်​တော့်လက်နှစ်ဖက်ကို ​နွေး​ထွေးစွာ ဆုပ်ကိုင်သည်
ကျွန်​တော် ရုန်းလိုက်ချင်​ပေမယ့် ခန္ဓါကိုယ်တို့က ကျွန်​တော့်ဆန္ဒနဲ့ ဆန့်ကျင်စွာ ငြိမ်သက်သည်

"​ပြောစရာစကားမရှိပါဘူး"

"အကို့ကို နောက်ဆုံးတစ်ခါ ကျွန်​​တော်​မေးမယ်"

"....."

"ကျွန်​တော့်ကို မ​ရွေးဘူးဆိုတာ ​သေချာပြီလား?"

က​လေးငယ်ရဲ့ မျက်လုံး​တွေဟာ ​ကြောက်ဖို့​ကောင်း​လောက်​အောင် ​ကန်ရေပြင်ပမာ တည်ငြိမ်​နေသည်

"အင်း"

ကျွန်​တော်​လေးလံစွာ ​ခေါင်းညိမ့်ပြ​တော့ က​လေးငယ်ဟာ အဓိပ္ပါယ်​ဖော်မရတဲ့ အပြုံးတစ်ပွင့်ကို တပ်ဆင်သည်

"​ကောင်းပြီ​လေ အကို ..
အကို့​ရွေးချယ်မှုကို တစ်သက်လုံး ​နောင်တ​ရ​​​နေအောင်လုပ်ပြီး အကို့ကို ကျွန်​တော်အနိုင်ယူပြမယ်"

အကိုက ကျွန်​တော့်လက်နှစ်ဖက်ကို ပူးကာကိုင်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ အချိန်အတန်ကြာအထိ ထိကပ်ထားသည်
ပြီး​နောက် ခပ်တိုးတိုး​​လေသံနဲ့ ဆိုသည်

"က​လေးငယ် ကိုယ့်ကို မနိုင်ပါဘူး"

............................................................

ကျွန်​တော်တို့ ထိုအိမ်က ထွက်လာ​ကတည်းက စကားတစ်ခွန်းမှ မ​ပြောဖြစ်ကြပါ
​အကိုရော ကျွန်​တော်ပါ အသံတိတ်စစ်ပွဲကို ဆင်နွဲသည်

တကယ်တမ်းဆို အကိုနဲ့ ​နောက်ဆုံးရက်မှာ ဒီလို ညို့မှိုင်းမှိုင်းမ​နေချင်တာအမှန်

အကိုဆိုသည်မှာလည်း ကျွန်​တော့်ကို ​'ခေါင်းမာတယ်' တာ ​ပြော​ပြော​နေတာ တကယ်တမ်း ပို​ခေါင်းမာတာ သူဆိုတာ မသိတာလား မသိချငိ​ယောင်​ဆောင်​နေတာလားပဲ

​ကား​ပေါ်က​နေ ဟိုတယ်​ရောက်တဲ့အထိ စကားတစ်ခွန်းမဆိုတဲ့ အကို့ကို elevator ထဲ​ရောက်​တော့ ကျွန်​တော် အမြင်ကပ်စွာ မျက်​စောင်းနဲ့ စိုက်ကြည့်​နေလိုက်​သည်

"အကိုက လွန်လွန်းတယ်မဟုတ်လား?"

အကိုက ကျွန်​တော့်စကားသံကိုကြားမှ ​ခေါင်းလှည့် ကြည့်သည်

"ဘာကိုလဲ?"

ကျွန်​တော် စိတ်တိုတိုနဲ့ အကို့ရဲ့ ဝမ်းဗိုက်ကို ခပ်နာနာထိုးလိုက်​​တော့ အကိုက ဗိုက်ကိုကိုင်ပြီး အားခနဲ ​အော်သည်

"အားနဲ့ထိုးရလား Soobin ရဲ့"

အချိန်ကိုက်ပွင့်လာတဲ့ Elevator ​ကြောင့် ကျွန်​​တော်ခပ်မြန်မြန် Elevator ကဆင်းလိုက်ပြီး အကို့ကို လျှာထုတ်ကာ ​ပြောင်ပြလိုက်သည်

အကိုက ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်ရင်း ကျွန်​​တော့်​​နောက်ကို ​ပြေးလိုက်ကာ လက်ကို ဆွဲသည်

"ခဏ​​လေး​နေပါဦး က​လေးငယ်ရဲ့"

"ဘာလဲ?ကျွန်​​တော့်ကို သိလို့လား?"

အကိုက ကျွန်​တော့်ပါးတစ်ဖက်ကို လျပ်တပြက်နမ်းကာ ပြုံးသည်

"စိတ်ဆိုး​နေတဲ့ ကိုယ့်​က​လေးငယ်က သိပ်ချစ်ဖို့​ကောင်းတာပဲ"

"​တော်လိုက်စမ်းပါ ချွဲ​ယောန်းဂျွန်ရှီ ..
ဒီ​လောက်နဲ့​ပျော့မယ်ထင်ရင်မှားသွားမယ်"

အကိုက တဟဟရယ်ရင်း ​ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်

"ဟုတ်ပါပြီ.. ကိုယ်မှားပါတယ်"

"သိရင်ပြီးတာပဲ"

အကိုက ရယ်သည်
ထို့​နောက် ကျွန်​​တော့်နားရွက်နားကပ်ရင်း ​လေတိုးသံသဲ့သဲ့နဲ့​ပြောသည်

"ခဏ​နေ ကိုယ့်အခန်းထဲကို လာခဲ့နိုင်မလား?"

ကျွန်​တော့် တစ်ကိုယ်လုံး လျှပ်စစ်နဲ့တို့လိုက်သလို ကျင်တက်ရသည် အထူးသဖြင့် နှလုံးသားက မခံနိုင်စွာ အရည်​ပျော်ကျသည်

က​လေးငယ်က အသည်းယားစရာ​ကောင်း​လောက်​အောင် မျက်လုံးပြူးပြူး​လေး​တွေနဲ့ အံ့သြတကြီး ကျွန်​တော့်ကို ကြည့်သည်

"ဘာ ဘာ လုပ် ဖို့ လဲ?"

အလန့်တကြားဖြစ်​နေတဲ့ က​လေးငယ်ကို စ​နောက်ချင်စိတ်က ပိုလာရတာနဲ့ က​လေးငယ်ရဲ့ ​ပျော့အိအိ ပါးနုနုက​လေးကို ဆွဲညစ်လိုက်သည်

"ဪ ညစာစားဖို့ပါ room service မှာထားလို့"

က​လေးငယ်ဟာ ပါးမို့မို့​လေး​တွေ​ရော နားရွက်​​လေးတွေပါနီတက်လာကာ ကျွန်​​တော့် ဒူး​ခေါင်းကို အားနဲ့ကန်ဖို့လုပ်​​ပေမယ့် ကျွန်​တော် အချိန်မှီ​ရှောင်လိုက်နိုင်တာ ​တော်​သေးသည်

တဟားဟားရယ်လိုက်ပြီး ​ဒေါသ​ကြောင့် အနည်းငယ်ဆူထွက်​နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါး​လေးကို လစ်ကနဲသုံး​ဆောင်လိုက်​တော့ က​လေးငယ်က မျက်​စောင်းပစ်သည်

"လာခဲ့​နော် ကိုယ်​စောင့်​နေမယ်"

​ခေါင်း​လေးကို ပုတ်​ပေးပြီး သူ့အခန်းထဲ သူဝင်သွားတဲ့ အကို့ကို ကြည့်ရင်း ကျန်ရစ်ခဲ့သူရဲ့ ရင်ဘတ်က​တော့ လိပ်ပြာ​တွေပျံဝဲ​နေလို့

....................................................

TBC

..................................................

Zawgyi ver

အခ်ိန္​ေတြဟာ ​ေ႐ြ႕လ်ားျခင္းေႏွး​​​ေသာ္ျငား ကုန္ဆုံးျခင္းဟာ ျမန္ဆန္လွသည္

သုံးရက္ဆို​​​​ေသာ ကာလတိုဟာ မ်က္လုံးတစ္မွိတ္မွာပဲ ကုန္ဆုံးသြားသ​​ေယာင္

အဆုံးသတ္ခရီး​ေလးရဲ႕ ​ေနာက္ဆုံးရက္မွာ ကြၽန္​ေတာ့္က​ေလး​ငယ္ဟာ ဟန္မ​ေဆာင္ႏိုင္​​ေလာက္​ေအာင္ မ်က္ႏွာညိဳးသည္

ကြၽန္​ေတာ့္လက္ကိုလည္း မလြတ္တမ္းကိုင္ထားလိုက္တာမ်ား ​ေခြၽးစိုစိုျဖစ္​​ေနတာ​ေတာင္
တစ္စကၠန္႔​ေလးမွ် လြတ္​ေပးဖို႔ အစီအစဥ္ လုံးလုံးမရွိပုံ

"အကို"

"ဟင္?"

"ဒီ​ေန႔ တစ္​ေန႔လုံး ကြၽန္​ေတာ့္​ေဘးမွာပဲ​ေနရမွာေနာ္"

"စိတ္ခ်ပါ က​ေလးငယ္​ရယ္"

က​ေလးငယ္ဟာ ခ်ိနဲ႔စြာ ၿပဳံးျပ​ရွာတယ္

"အကို ဒီ​ေန႔ ကြၽန္​ေတာ္တို႔ ဘယ္သြားၾကမလဲဟင္?"

အကိုက တစ္ခဏတာ တိတ္ဆိတ္​ေနသည္
ၿပီး​မွ ကြၽန္​ေတာ့္ဆံႏြယ္​တို႔ကို ကိုင္တြယ္ရင္း အၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳ​တစ္ပြင့္ကို ​ေပးသည္

"လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္"

ကြၽန္​​ေတာ္ ၾကည္ႏူးစြာရယ္​​ေတာ့ အကိုက ကြၽန္​ေတာ့္ကို မ်က္​ေတာင္မခတ္တမ္း ​ေငး​ေမာျပန္တယ္

"သ​ေဘာက်တယ္"

"ဘာကိုလဲ?"

"ၿပဳံးလိုက္ရင္ ​ေပၚလာတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္နက္နက္​ေလး​ေတြကို"

က​ေလးငယ္က တဟဟရယ္ရင္း ကြၽန္​ေတာ့္ ရင္ဘတ္ကို ခပ္ဖြဖြထုသည္

"ဒါဆို ပါးခ်ိဳင့္​ေတြ မရွိ​ေတာ့ရင္​ေရာ သ​ေဘာမက်​​ေတာ့ဘူးတဲ့လား?"

အကိုက သ​ေဘာတက် ၿပဳံးရင္း ကြၽန္​ေတာ့္ နဖူးျပင္ကို ယုယုယယ အနမ္း​တစ္ခ်က္ေႁခြတယ္

"ပါးခ်ိဳင့္​​ေလးေတြကိုလည္း သ​ေဘာက်​ေပမယ့္ ပါးခ်ိဳင့္​​​ေလးေတြရဲ႕ ​ေနာက္ကြယ္က ​က​ေလးငယ္ရဲ႕ ​ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ပိုသ​ေဘာက်တယ္"

ကြၽန္​ေတာ့္က​​ေလး​ငယ္ဟာ ပါး​ေလး​ေတြနီရဲတက္လာတဲ့အထိ ရွက္​ေသြးျဖာတယ္
ၿပီး​ေတာ့ ကြၽန္​ေတာ့္လက္ကို ခဏလြတ္ၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရပ္ထားတဲ့ ကြၽန္​ေတာ္တို႔ ကားေလးဆီ ေျပးထြက္သြားတယ္

"အကို​ေရာ ျမန္ျမန္လာ​ေလ.. အကို ​ေခၚသြားမယ့္​ေနရာကို သိခ်င္​လွၿပီ"

ျဖဴျဖဴစင္စင္ အၿပဳံးနဲ႔က​ေလးငယ္ဟာ လက္က​ေလးရမ္းခါလို႔ ကြၽန္​ေတာ့္ကို လွမ္း​ေခၚ ​​ေနတယ္

ကြၽန္​ေတာ္ ခက္ခဲစြာ အၿပဳံးတစ္ခုကို တပ္ဆင္လိုက္ရင္း က​ေလးငယ္ဆီသြားသည္
​ေျခလွမ္း​က်ယ္က်ယ္ေတြဟာ ပုံမွန္ထက္ ​ေလးလံ​ေနတာကို​ေတာ့ က​ေလးငယ္ သတိထားမိပုံ မ​ေပၚ​ေလဘူး

............................................................

(Jeremy Zucker ရဲ႕ you were good to me ​ေလးနား​ေထာင္ၿပီး ဖတ္ဖို႔ recommend ​ေပးပါတယ္​ေနာ္)

"ဒါက ဘယ္​ေနရာလဲဟင္?"

အကိုက ကမ္း​ေျခ​အနီးနားက ႏွစ္ထပ္အိမ္ေလးတစ္အိမ္ဆီကို ​ေခၚလာသည္
အိမ္​​ေလးက အ႐ြယ္အစား​ သိပ္မႀကီး​ေသာ္လည္း အ​ေတာ္အသင့္က်ယ္ဝန္းပါသည္
ၿခံဝင္း​​ေသး​ေသးေလးနဲ႔ အထဲမွာလည္း လိ​ေမၼာ္ပင္​ေလး​ေတြ စီတန္းကာ စိုက္ပ်ိဳးထားသည္က ​ေနခ်င္စဖြယ္ပင္

အကိုက ကြၽန္​ေတာ့္​ေမးခြန္းကို မ​ေျဖဘဲ ကြၽန္​ေတာ့္လက္ကို ဆြဲကာ အိမ္ထဲဝင္သည္

"အကို?"

အကိုက ကြၽန္​ေတာ့္ကို ၿပဳံးျပၿပီး ​ေလွကားကို ဆက္တက္သည္

အ​ေပၚထပ္ကို ​ေရာက္​​ေတာ့အကိုက က်ယ္​ေျပာလွ​ေသာ မွန္ျပတင္းကို ဖုံးကာထားတဲ့ လိုက္ကာ အျဖဴလြလြကို ဆြဲဖြင့္သည္

​အလင္း​ေရာင္သဲ့သဲ့သာရွိ​ေသာ မည္း​ေမွာင္​ေမွာင္အခန္းဟာ ႐ုတ္ခ်ည္း ​ေန​ေရာင္ျခည္နဲ႔ အလင္းျဖာသည္မွာ မ်က္လုံးက်ိန္းစပ္​ေလာက္သည္အထိ

က်ိန္းသြား​ေသာ မ်က္လုံး​ေၾကာင့္ ခဏတာ ဝိုးတဝါးျဖစ္သြား​​​ေသာ ျမင္ကြင္းဟာ ၾကည္လင္လာသည္ႏွင့္အမွ် ကြၽန္​ေတာ့္ကို စြံ႕အသြား​ေအာင္ လုပ္ႏိုင္သည္

အဆုံးမရွိတဲ့ ပင္လယ္ျပာျပာႀကီးဟာ တ​ေဝါ​ေဝါ ​ေရလႈိင္းသံတို႔နဲ႔အတူ ကြၽန္​ေတာ့္ကို ​ေပြ႕ဖက္ႏွစ္သိမ့္​ေပး​ေနသလို
တဝဲဝဲ ပ်ံသန္း​ေန​ေသာ ဇင္​​​ေယာ္ငွက္​ေတြဟာလည္း ​​ေတာက္ပလွ​ေသာ ေနမင္းလုံးႀကီးကို ဝန္းရံကာ ကခုန္​ေနၾကသည္

အံ့ၾသစရာ​ေကာင္း​ေလာက္​ေအာင္ လွပလြန္း​ေသာ ျမင္ကြင္းမွာ ႏွစ္​ေျမာ​ေနတုန္း အခန္း​ေလးထဲတြင္ သီခ်င္းသံ ၿငိမ့္ၿငိမ့္​ေလး စတင္ပ်ံ႕လြင့္လာသည္

ကြၽန္​​ေတာ္ ျမင္ကြင္းက​ေန ​မ်က္ႏွာလြဲၿပီး အ​ေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္​ေတာ့ အကိုက ခုံတစ္ခုံကို ဆြဲယူကာ ကြၽန္​​ေတာ့္ကို ထိုင္ခိုင္းသည္

သီခ်င္း​ေလးက အကိုနဲ႔ကြၽန္​ေတာ္ ခဏခဏ အတူတူနား​ေထာင္ျဖစ္တဲ့ သီခ်င္း​ေလး
အတူတူ နား​ေထာင္ျဖစ္တယ္ဆိုတာထက္ အကို သီခ်င္းနား​ေထာင္တိုင္း နားက်ပ္တစ္ဖက္ကို လုၿပီး လိုက္နား​ေထာင္​ေနက် ကြၽန္​ေတာ့္အက်င့္​ေၾကာင့္​ရယ္ေပါ့
အကိုက အ​ေဆြးသီခ်င္း​ေလး​ေတြကို ​ေတာ္​ေတာ္သ​ေဘာက်ပုံရပါတယ္
အ​ေဆြးသီခ်င္း​ေတြကိုပဲ အၿမဲ ဘာလို႔နား​ေထာင္တာလဲ လို႔ ကြၽန္​ေတာ္​ေမး​ေတာ့ အကိုက ၿပဳံးတယ္
ထို​ေန႔က အကို႔ရဲ႕ အၿပဳံးကို ကြၽန္​ေတာ္နားမလည္ခဲ့​ေပမယ့္ ဒီ​ေန႔​ေတာ့ နားလည္စျပဳလာၿပီ

သီခ်င္း​ေလးက Jeremy Zucker ရဲ႕ You were good to me

အကိုက ကြၽန္​ေတာ္ထိုင္သည္ႏွင့္ ကြၽန္​ေတာ့္​ေရွ႕မွာ ​ေနရာယူသည္
ထို႔​ေနာက္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း သံစဥ္နဲ႔အညီ ခႏၶါကိုယ္ကို ​ေပ်ာ့​ေပ်ာင္းစြာ ​လႈပ္ရွားသည္

မ်က္​ေတာင္မခတ္ခ်င္​ေလာက္​ေအာင္ လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းဟာ ​ေမွာ္ဆန္စြာ အသက္ဝင္သည္
အကို႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္​ေတြအားလုံးဟာ ​ေပါက္ကြဲထြက္လာသလိုမ်ိဳး အႏုပညာတစ္ခုကို ပုံ​ေဖာ္​ေနသည္

အကို႔ရဲ႕ အက ကို ျမင္ရတိုင္း ရင္ခုန္ၿပီး ​ေပ်ာ္႐ႊင္တတ္ၿမဲျဖစ္တဲ့ ႏွလုံး​သား​ေလးဟာ ဒီ​ေန႔​ေတာ့ ​ေသ​ေလာက္​ေအာင္ နာက်င္​ေနပါ့လား

ဆည္က်ိဳးသလို က်ိဳးက်လာတဲ့ မ်က္ရည္​ေတြကို အကိုျမင္​​ေတာ့ အကိုက အႏုပညာဖန္တီး​ေနမႈကို ခ်က္ခ်င္း ရပ္တန္႔လိုက္ၿပီး ကြၽန္​ေတာ့္ကို ဝမ္းနည္းစြာ​ေငးၾကည့္​သည္

"အကို!! အကို "

ကြၽန္​​ေတာ့္​ေရွ႕မွာ ​ေဘာင္းဘီစ​ေလးႏွစ္ဖက္ကို အားကိုးတႀကီးဆုပ္ကိုင္ရင္း ​ေခါင္းက​ေလး ငုံ႔ကာ က​ေလး​ေလးတစ္​ေယာက္လို ​ေအာ္ဟစ္ငို​ေႂကြး​ေနတဲ့ ကြၽန္​ေတာ့္က​ေလးငယ္ဟာ ကြၽန္​ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို အရွင္လတ္လတ္ စုတ္ၿဖဲ​ေနသလို

က​ေလးငယ္ဆီသြားၿပီး က​ေလးငယ္ကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ​ေပြ႕ဖက္​ေတာ့က​ေလးငယ္က ကြၽန္​ေတာ့္ခါး​ေတြကို လြတ္ထြက္မသြား​ႏိုင္ေအာင္ အတင္းဖက္တြယ္သည္

"မငိုပါနဲ႔ က​ေလးငယ္ရာ ကိုယ္ရင္​ေတြ ကြဲလွၿပီ"

အငိုမတိတ္တဲ့ က​ေလးငယ္ဟာ ကြၽန္​ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ ရႈံးပြဲခ်ငို​ေနဆဲ
ကြၽန္​ေတာ္ႏွစ္သက္ရ​ေသာ သူ႔ဆံႏြယ္​ေလး​ေတြကို ငုံ႔နမ္းမိ​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္နဲ႔တူ​ေသာ ရွမ္ပူနံ႔သင္းသင္း​ေလးကို ရသည္

အခ်ိန္အ​ေတာ္ၾကာမွ အငိုတိတ္တဲ့ က​ေလးငယ္ဟာ ကြၽန္​ေတာ့္ကို ရင္ခြင္ထဲက​ေန ​​ေမာ့ၾကည့္ရွာသည္

ျမတ္ႏိုးရတဲ့ က​ေလးငယ္ဟာ မ်က္လုံး​ေတြ​ေရာ ႏွာထိပ္​ေလး​ေတြပါ ရဲတြတ္လို႔

​မ်က္ရည္စ​ေလး​ေတြကို ကြၽန္​ေတာ္ သုတ္ဖယ္​ေပး​​ေတာ့ က​ေလးငယ္ရဲ႕ မ်က္လုံးအိမ္​ေလး​ေတြဟာ တစ္ဖန္ျပန္ျပည့္လွ်ံလာျပန္သည္

"​မငိုပါနဲ႔​ေတာ့ က​ေလးငယ္ရယ္ ​​ေခါင္း​ေတြမူးလိမ့္မယ္​ေလ"

လိမၼာတဲ့ က​ေလးငယ္ဟာ မ်က္ရည္စ​ေတြကို ျပန္သိမ္းၿပီး ကြၽန္​ေတာ့္ကို ​ေငး​ေမာသည္ ခါး​ႏွစ္ဖက္က သူ႔လက္​ေတြကိုလည္း မလြတ္တဲ့အျပင္ ပိုတင္းကာ ဖက္တြယ္ထား​ေသးသည္

"အကို.. ကြၽန္​ေတာ္ အကိုနဲ႔ တကယ္မခြဲႏိုင္ဘူးထင္ပါတယ္"

ကြၽန္​ေတာ္ က​ေလးငယ္ေခါင္း​ေလး​ေတြကို ပြတ္​ေပး​ျဖစ္သည္

"အခ်ိန္​ေတြ ကုန္သြားရင္ ကိုယ့္ကို ​ေမ့ႏိုင္လာမွာပါ"

"မ​ေမ့ႏိုင္ရင္​ေရာ?"

ကြၽန္​ေတာ္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ရင္း ခါး​ေပၚက က​ေလးငယ္ရဲ႕ လက္​ကေလး​ေတြကို ဖယ္ကာ က​ေလးငယ္ေရွ႕ ဒူး​တစ္ဖက္​ေထာက္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္

"မ​ေမ့ႏိုင္လည္း ​ေမ့ရမယ္ က​ေလးငယ္ မဆိုးစမ္းပါနဲ႔"

က​ေလးငယ္က ကြၽန္​ေတာ့္ကို စူးရဲစြာၾကည့္သည္
ကြၽန္​ေတာ့္စကား ျပတ္ျပတ္မွာ က​ေလးငယ္မ်က္ဝန္းထဲမွာ ​ေဒါသ အနည္းငယ္ျဖတ္​ေျပးသြား​ေပမယ့္ မၾကာလိုက္ ဝမ္းနည္းမႈအျဖစ္​ေျပာင္းသြားျပန္သည္

"အကိုက အၿမဲအဲ့လိုပဲ"

"​ေတာင္းပန္ပါတယ္"

"မ​ေတာင္းပန္စမ္းနဲ႔အကို ...
အကိုက အၿမဲပဲ ကြၽန္​ေတာ့္ကို အႏိုင္ယူ​​​ေနတာ"

အကိုက ကြၽန္​ေတာ့္လက္ႏွစ္ဖက္ကို ​ေႏြး​ေထြးစြာ ဆုပ္ကိုင္သည္
ကြၽန္​ေတာ္ ႐ုန္းလိုက္ခ်င္​ေပမယ့္ ခႏၶါကိုယ္တို႔က ကြၽန္​ေတာ့္ဆႏၵနဲ႔ ဆန္႔က်င္စြာ ၿငိမ္သက္သည္

"​ေျပာစရာစကားမရွိပါဘူး"

"အကို႔ကို ေနာက္ဆုံးတစ္ခါ ကြၽန္​​ေတာ္​ေမးမယ္"

"....."

"ကြၽန္​ေတာ့္ကို မ​ေ႐ြးဘူးဆိုတာ ​ေသခ်ာၿပီလား?"

က​ေလးငယ္ရဲ႕ မ်က္လုံး​ေတြဟာ ​ေၾကာက္ဖို႔​ေကာင္း​ေလာက္​ေအာင္ ​ကန္ေရျပင္ပမာ တည္ၿငိမ္​ေနသည္

"အင္း"

ကြၽန္​ေတာ္​ေလးလံစြာ ​ေခါင္းညိမ့္ျပ​ေတာ့ က​ေလးငယ္ဟာ အဓိပၸါယ္​ေဖာ္မရတဲ့ အၿပဳံးတစ္ပြင့္ကို တပ္ဆင္သည္

"​ေကာင္းၿပီ​ေလ အကို ..
အကို႔​ေ႐ြးခ်ယ္မႈကို တစ္သက္လုံး ​ေနာင္တ​ရ​​​ေနေအာင္လုပ္ၿပီး အကို႔ကို ကြၽန္​ေတာ္အႏိုင္ယူျပမယ္"

အကိုက ကြၽန္​ေတာ့္လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပူးကာကိုင္ၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ အခ်ိန္အတန္ၾကာအထိ ထိကပ္ထားသည္
ၿပီး​ေနာက္ ခပ္တိုးတိုး​​ေလသံနဲ႔ ဆိုသည္

"က​ေလးငယ္ ကိုယ့္ကို မႏိုင္ပါဘူး"

............................................................

ကြၽန္​ေတာ္တို႔ ထိုအိမ္က ထြက္လာ​ကတည္းက စကားတစ္ခြန္းမွ မ​ေျပာျဖစ္ၾကပါ
​အကိုေရာ ကြၽန္​ေတာ္ပါ အသံတိတ္စစ္ပြဲကို ဆင္ႏြဲသည္

တကယ္တမ္းဆို အကိုနဲ႔ ​ေနာက္ဆုံးရက္မွာ ဒီလို ညိဳ႕မႈိင္းမႈိင္းမ​ေနခ်င္တာအမွန္

အကိုဆိုသည္မွာလည္း ကြၽန္​ေတာ့္ကို ​'ေခါင္းမာတယ္' တာ ​ေျပာ​ေျပာ​ေနတာ တကယ္တမ္း ပို​ေခါင္းမာတာ သူဆိုတာ မသိတာလား မသိခ်ငိ​ေယာင္​ေဆာင္​ေနတာလားပဲ

​ကား​ေပၚက​ေန ဟိုတယ္​ေရာက္တဲ့အထိ စကားတစ္ခြန္းမဆိုတဲ့ အကို႔ကို elevator ထဲ​ေရာက္​ေတာ့ ကြၽန္​ေတာ္ အျမင္ကပ္စြာ မ်က္​ေစာင္းနဲ႔ စိုက္ၾကည့္​ေနလိုက္​သည္

"အကိုက လြန္လြန္းတယ္မဟုတ္လား?"

အကိုက ကြၽန္​ေတာ့္စကားသံကိုၾကားမွ ​ေခါင္းလွည့္ ၾကည့္သည္

"ဘာကိုလဲ?"

ကြၽန္​ေတာ္ စိတ္တိုတိုနဲ႔ အကို႔ရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္ကို ခပ္နာနာထိုးလိုက္​​ေတာ့ အကိုက ဗိုက္ကိုကိုင္ၿပီး အားခနဲ ​ေအာ္သည္

"အားနဲ႔ထိုးရလား Soobin ရဲ႕"

အခ်ိန္ကိုက္ပြင့္လာတဲ့ Elevator ​ေၾကာင့္ ကြၽန္​​ေတာ္ခပ္ျမန္ျမန္ Elevator ကဆင္းလိုက္ၿပီး အကို႔ကို လွ်ာထုတ္ကာ ​ေျပာင္ျပလိုက္သည္

အကိုက ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ရင္း ကြၽန္​​ေတာ့္​​ေနာက္ကို ​ေျပးလိုက္ကာ လက္ကို ဆြဲသည္

"ခဏ​​ေလး​ေနပါဦး က​ေလးငယ္ရဲ႕"

"ဘာလဲ?ကြၽန္​​ေတာ့္ကို သိလို႔လား?"

အကိုက ကြၽန္​ေတာ့္ပါးတစ္ဖက္ကို လ်ပ္တျပက္နမ္းကာ ၿပဳံးသည္

"စိတ္ဆိုး​ေနတဲ့ ကိုယ့္​က​ေလးငယ္က သိပ္ခ်စ္ဖို႔​ေကာင္းတာပဲ"

"​ေတာ္လိုက္စမ္းပါ ခြၽဲ​ေယာန္းဂြၽန္ရွီ ..
ဒီ​ေလာက္နဲ႔​ေပ်ာ့မယ္ထင္ရင္မွားသြားမယ္"

အကိုက တဟဟရယ္ရင္း ​ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္

"ဟုတ္ပါၿပီ.. ကိုယ္မွားပါတယ္"

"သိရင္ၿပီးတာပဲ"

အကိုက ရယ္သည္
ထို႔​ေနာက္ ကြၽန္​​ေတာ့္နား႐ြက္နားကပ္ရင္း ​ေလတိုးသံသဲ့သဲ့နဲ႔​ေျပာသည္

"ခဏ​ေန ကိုယ့္အခန္းထဲကို လာခဲ့ႏိုင္မလား?"

ကြၽန္​ေတာ့္ တစ္ကိုယ္လုံး လွ်ပ္စစ္နဲ႔တို႔လိုက္သလို က်င္တက္ရသည္ အထူးသျဖင့္ ႏွလုံးသားက မခံႏိုင္စြာ အရည္​ေပ်ာ္က်သည္

က​ေလးငယ္က အသည္းယားစရာ​ေကာင္း​ေလာက္​ေအာင္ မ်က္လုံးျပဴးျပဴး​ေလး​ေတြနဲ႔ အံ့ၾသတႀကီး ကြၽန္​ေတာ့္ကို ၾကည့္သည္

"ဘာ ဘာ လုပ္ ဖို႔ လဲ?"

အလန္႔တၾကားျဖစ္​ေနတဲ့ က​ေလးငယ္ကို စ​ေနာက္ခ်င္စိတ္က ပိုလာရတာနဲ႔ က​ေလးငယ္ရဲ႕ ​ေပ်ာ့အိအိ ပါးႏုႏုက​ေလးကို ဆြဲညစ္လိုက္သည္

"ဪ ညစာစားဖို႔ပါ room service မွာထားလို႔"

က​ေလးငယ္ဟာ ပါးမို႔မို႔​ေလး​ေတြ​ေရာ နား႐ြက္​​ေလးေတြပါနီတက္လာကာ ကြၽန္​​ေတာ့္ ဒူး​ေခါင္းကို အားနဲ႔ကန္ဖို႔လုပ္​​ေပမယ့္ ကြၽန္​ေတာ္ အခ်ိန္မွီ​ေရွာင္လိုက္ႏိုင္တာ ​ေတာ္​ေသးသည္

တဟားဟားရယ္လိုက္ၿပီး ​ေဒါသ​ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ဆူထြက္​ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါး​ေလးကို လစ္ကနဲသုံး​ေဆာင္လိုက္​ေတာ့ က​ေလးငယ္က မ်က္​ေစာင္းပစ္သည္

"လာခဲ့​ေနာ္ ကိုယ္​ေစာင့္​ေနမယ္"

​ေခါင္း​ေလးကို ပုတ္​ေပးၿပီး သူ႔အခန္းထဲ သူဝင္သြားတဲ့ အကို႔ကို ၾကည့္ရင္း က်န္ရစ္ခဲ့သူရဲ႕ ရင္ဘတ္က​ေတာ့ လိပ္ျပာ​ေတြပ်ံဝဲ​ေနလို႔

....................................................

TBC