Delaney
"Oh my gosh! The event is going to start! Where the hell is he?!" Umalingawngaw ang galit na galit na boses ni ate Jen.
Agad kong tinungo ang pinagmulan ng boses at natagpuang nanlilisik ang mga mata ni ate Jen na kinakausap ang si ate Roxie, our club's Vice President.
"I don't know. I can't contact him. I called him many times pero nakapatay ang phone niya." Mahinahong sagot ni ate Roxie pero bakas sa itsura nitong nababahala siya.
"Ghad! I thought I can now breath. Another headache again." Inis na saad ni ate Jen habang sapo-sapo ang noo nito.
"I'll find---"
"We can't! We freakin' don't have time!"
"Yes, we have. Mamayang long gown pa nga iyon. Ano ka ba Jen, can you please calm down?" Inis na bulyaw nito sa kasama.
"How can I calm down?" Naiinis pa rin ito.
"Huwag kang magagalit kung bigla na lang kita masasapak Jen ha!" Nawawalan na ito ng pasensya kaya lumapit na ako para makausap sila.
"What's wrong, ate's?" I asked.
"Well, ang ugok na Simon na iyon ay hindi sumipot dito. Sino na ngayon ang magse-serenade mamaya sa Professor's in their long gown? Gosh!" Ani ate Jen habang sapo-sapo pa rin ang ulo.
I was about to speak na tutulong ako maghanap when someone spoke behind me.
"Nothing to worry now, ate's. We just found it." Rinig kong saad ni Reiz mula sa likod ko.
Napaharap naman kaming tatlo sa kaniya ng nagtataka. Ngunit ngisi lamang ang itinugon ito sa akin. Wtf! I don't like what I am sensing right now ha.
"Reiz, don't tell m---"
"Bingo!" Natatawang putol nito sa akin. Lumapit ito sa amin and then tapped my shoulders at hinarap ang Pres. and VP namin.
"Problem solved. This beautiful friend of mine will be the one who'll serenade our Professor's. I believe she's way better than that Simon-guy." Proud na saad nito kaya tiningnan ko siya ng masama pero hindi man lang natinag sapagkat mas lalo lang siyang ngumisi.
"Seriously?"
"Seriously." She tapped my shoulders again and smiled. Tuwang-tuwang naman ang dalawa sa nalaman at nakahinga ng maluwag. Ako naman ngayon ang hindi mapalagay. Wtf!
Wala akong nagawa dahil literal na wala akong ginawa. Ni paghakbang mula sa kinatatayuan ko ay hindi ko man nagawa. Walang ibang salita ang lumabas sa aking bibig.
Okay sana kung si Miss Natalia lang e. Kaso lahat kasi sila. Mga professors! Especially kabilang pa si Miss Dacey at baka maglambitin pa iyon sa akin mula sa stage. Tangina, huwag naman sana.
I just found myself walking papalapit sa stage. Eyeing the crowds behind this red curtain. Jusko, naku-kurdam ako. Ang dami-daming tao! Halos mapuno na ang buong gymnasium. Ang iba ay nagsisigaw pa ng kani-kanilang pambato. Wow, ang daming fans ni Miss Natalia ha. Infairness!
I get back to the back stage when the emcee's started the countdown. 1 minute at magsisimula na. Nagulat ako ng may biglang nanghila sa akin. Hanggang sa nasa harap na ako ng mga Professor's na ready nang lumabas para sa Production Number nila.
"Facilitate, Zielle. You're in-charge here." I heard ate Jen said kaya sinunod ko agad. Ganun ako kabait na bata.
"30 seconds!" I heard Reiz shouted, to me.
"Okay, position, ma'am's." Saad ko na agad naman nilang sinunod.
"10 seconds!"
"5 seconds!"
"3 seconds!"
"1 second." And by that, my gazes landed on the woman sternly standing with her number 7 wearing her White Ruffle Bardot Jumpsuit that really looks good on her. So simple yet so elegant.
And by snap, the music started. Isa-isa silang lumabas and second to the last nga siya. Grabe uy, ang gaganda nila. Hindi ko kinaya!
I can see here from backstage how they move their asses! Gosh, that's hot!
I didn't know she can dance this so so so good!
Natapos na sila sa sayaw nila na parang hinigitan ako ng hininga. Tangina naman kasi. She's so freakin' hot for goddamn sake! Kanina when they turn they're back para magpalit ng pwesto, she even winked at me and looked seductively. Ewan ko kung bakit ganito yung respond ng katawan ko. I feel so hydrated na parang galing ako sa isang disyerto. Namamawis ng napaka-lagkit. Natuod sa kinatatayuan at paghakbang man lang ang hindi ko magawa.
"Zielle!" Sigaw ni Reiz sa tenga ko that made me back to my senses. Tangina ang sakit ah!
"Ano?! Tangina naman, Reiz!" Singhal ko sa kaniya pero binatukan lang ako nito. Tarantado!
"Tangina ka rin! Kanina pa kita kinakausap!"
"O, bakit na naman?"
"Pinatatanong ni ate Jen if iyan na lang daw susuotin mo mamaya?"
"Yeah. I'm good with this."
"Okay. I'm going back. Close your mouth my dear friend coz you're dooling." Natatawang sambit nito at tumakbo na papalayo sa 'kin.
Tarantado talaga iyon. 'Di man lang ako naka-batok balik. Hindi naman tumulo laway ko ah! Gago yun ah.
Nang maibalik ko na ang atensyon ko sa stage ay saktong siya na ang magpapakilala. Ganda niya talaga ngayon, super. I mean she always do. But she looks so attractive right now, I mean mas naging.
"A pleasant evening, folks!" Bati niya at siya ring sigawan ng mga tao. Lalo na ang departamento namin. Mapa-babae at lalaki ay nagchi-cheer sa kaniya. Ghad! I don't know pero parang halos kalahati at sobra pa siguro ay naririto is cheering for her. Well, she deserves it tho. "Natalia Anastasia Medina, twenty-five, from College of Architecture!"
Lumipat ako kanina ng pwesto lara makita ang itsura niya. And she just did her signature maka-laglag panga in her so so so sweet smile. She even winked at the crowd that made them scream sa sobrang kilig at ang iba pa ay napa-sipol. I felt my knees getting jelly of what she just did. Gosh! What is she doing to me?!
Papunta na siya sa backstage kaya tumakbo ako para sundan siya. When I called her, hindi man lang huminto o kaya harapin ako bagkus dire-diretso lamang ang lakad nito na parang walang naririnig. Ngunit hindi pa rin ako tumigil hanggang sa maabot ko ang braso nito at dahan-dahang ipinaharap sa akin.
For the nth time, she flashed her poker-face signature again. After she smiled and winked at the crowd kanina? Sa akin magsu-sungit siya?!
"Miss," panimula ko pero bored na mga tingin lamang ang nakuha ko. "You did so great back there. Wow, just wow!" Nakangiting sambit ko pero wala man lang nagbago sa itsura niya kaya sumimangot ako. Tss.
"That's all you have to say?" She boredly utter.
"Yeah?" Hindi sure na sagot ko.
Laking gulat ko ng tinabig nito ang kamay kong nakahawak sa braso niya at walang pasabing tinalikuran ako.
Ang hilig niya na ata ang talikuran ako ng bigla-bigla. What the hell?
"It's payback time." I heard someone said and laughed. Lumingalinga ako at natagpuan si Reiz sa isang sulok. "Hays, kawawa naman ang best friend ko." Finally, nabatukan ko na rin siya. Ako naman ang tumakbo papalayo. Bigat na bigat sa hindi mawaring nararamdaman ko ngayon. I don't know. Until I just felt a warm liquid coming out from my eyes.
---
A/N: please do vote. thank you so much & God bless! β‘
You are reading the story above: TeenFic.Net