Unicode
" တည်ငြိမ်လွန်းတဲ့ မြို့စားဝမ်က
ဂေါက်သွားတာများလား "
ရှောင်းကျန့် ရိရှောင်းလက်ကို ဖျစ်ညစ်လိုက်မိသည် ။
" အားး နာတယ် ပါးပါး "
" အော် အေး ဆောရီး "
" ဟွန့် သား စာတွေ ဝိုင်းကူပေး "
" အေး "
ရှောင်းကျန့် ရိရှောင်း ပုစ္ဆာတစ်ခု တွက်ခိုင်းလိုက်ပြီး မနေ့က အကြောင်းကို ပြန်တွေးလိုက်သည် ။
" ဘာတွေပြောနေတာလဲ "
" အမှန်ပြောတာပဲလေ "
ရှောင်းကျန့် ဝမ်ရိပေါ်ကို မျက်စောင်း
တစ်ချက်ထိုးကာ ပုံကိုပဲ အာရုံစိုက်လိုက်သည် ။
" ဘာလို့ ပုံက လူတစ်ယောက်ထဲလည်း "
ဝမ်ရိပေါ်က ရုတ်တရက်ကြီး ရှောင်းကျန့်ရဲ့ကျောနောက်ဘက်ကို နေရာယူလိုက်တာကြောင့်
ရှောင်းကျန့် လန့်သွားသည် ။ အခုပုံစံက ဝမ်ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်ကို ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားသလို့ ဖြစ်နေသည် ။
" ဘယ်လိုပဲဆွဲဆွဲပေါ့ "
" မရဘူး "
နောက်ကနေ သူလက်ဖျံေပါ်ကို ဝမ်ရိပေါ်လက်တွေက နေရာယူကာ ပန်းချီကားချပ်ပေါ်ကို ဆေးယူကာ ပုံဆွဲလေသည် ။
" မင်းက ဆွဲတတ်လို့လား "
" လွယ်လွယ်လေးပါ "
ဟိုခြစ်ဒီခြစ်ပုံစံနဲ့ လုပ်ကာ အဝိုင်းပုံစံကြီး ဆွဲသွားသည် ။
" ဘာကြီးလည်း "
" ဘာဖြစ်ဖြစ်ပေါ့ နောက်ထပ်တစ်ယောက်
အဲ့လူဘေးနားမှာ ရပ်ပေးနေရင် ရပြီ "
ရှောင်းကျန့် ဝမ်ရိပေါ်ကို အူကြောင်ကြောင်နဲ့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည် ။ ဝမ်ရိပေါ်စကားတွေ
သူနားမလည်နိုင်ပါ ။
" အဟမ်း လက်ကလွှတ်ပေးအုံးမှာလား "
" မလွှတ်ချင်သေးဘူး "
" ........ "
" ဖြစ်နိုင်ရင် ကျတော်က တစ်သက်လုံးဆွဲထားချင်တာ "
" ......... "
" အချိန်တန်ရင်တော့ လွှတ်ပေးရမှာပေါ့ "
" ဘာတွေပြောနေတာလဲ နားမလည်ဘူး "
" အင်း "
" ငါသွားတော့မယ် "
" ခနလေး အာ့ "
ရှောင်းကျန့် ထမယ်လုပ်လိုက်တော့ သူခေါင်းနဲ့
ဝမ်ရိပေါ်မေးစေ့နဲ့ မိတ်ဆက်သွားသည် ။
" တောင်းပန်ပါတယ် နာသွားတာလား "
" နာတာပေါ့ ခင်ဗျားခေါင်းက မာလိုက်တာ ကျွတ် "
" ဟ ဦးခေါင်းပါဆို ဒီလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့ "
အခုအနေအထားကကျ နှစ်ယောက်လုံးမျက်နှာချင်းဆိုင်လျက် ဖြစ်နေသည် ။
ဝမ်ရိပေါ်က ရုတ်တရက် ရှောင်းကျန့်ေခါင်းကို
သူနဲ့နီးအောင် ဆွဲယူလိုက်လေသည် ။
" ဒီမှဲ့လေးကို မနာလိုလိုက်တာနော် "
" ဟမ် "
" ပျင်းတယ် နှုတ်ခမ်းချင်းအကြာကြီးထိတမ်း ကစားကြမလား အရင်ခွာတဲ့သူအရှုံး "
ရှောင်းကျန့်တောင် ငြင်းချိန်မရလိုက် ။
အဲ့နေ့ညနေခင်းက အနမ်းချင်းပေးနေတဲ့
လူသားနှစ်ယောက်ရယ် ဘေးက ရှုတ်ပွနေတဲ့ ပန်းချီကားချပ်တွေရယ် ဂွမ်းပုံတွေရယ်
တောင်နောက် ဝင်တော့မယ် ဖြစ်တဲ့ နေလုံးကြီးရယ် လှပနေတာပေါ့ ။
" အား ရှက်စရာကြီးကွာ "
မနေ့ညနေက ရှောင်းကျန့်မှာ
သူအခန်းတောင် ပြန်မအိပ်ရဲ ။
ရှောင်းကျန့် နားတွေရော မျက်နှာတွေပါ
ပြန်နီလာတာကြောင့် ရိရှောင်းရဲ့ စာအုပ်ကို
ကိုက်ထားလိုက်တယ် ။
///
" အယ့် မြို့စားဝမ်မျက်နှာကြီးက ပြုံးဖြီးနေတာနော် မျက်နှာပိုးလေး သပ်ပါအုံး "
" အဟမ်း "
ခက်ထန်တဲ့မျက်နှာကို အမြန်ပြောင်းသွားတာကြောင့် ဖန်း ခေါင်းခါလိုက်သည် ။
" မနေ့က ပျော်စရာတွေ ရှိခဲ့လို့လား "
" အင်းးး မပြောပြဘူး "
" ဟမ့် "
" ဒါနဲ့ ဖြေဆေးက ဘယ်လိုလဲ "
" ငါ မသုံးလိုက်ဘူး "
" ဟမ် "
" အဲ့ဒါဆို မြို့စားဝမ်က မြို့စားကတော်ကို
ဝမ်ရိပေါ် သူနားက စာအုပ်တစ်ခုနဲ့ ဖန်းကို
ပစ်ပေါက်လိုက်သည် ။
" ဟ ဘာလို့ထုတာလဲ "
" ....... "
" ဟမ် အဲ့ဒါဆို မြို့စားဝမ်က မြို့စားကတော်ကို
ချစ်နေတာပေါ့လေ "
" ....... "
" နောက်ဆုံးတော့ မြို့စားဝမ်လည်း
ချစ်တတ်သွားပြီပဲ "
" ........ "
" ကျတော် သိချင်နေတာကလေ အရင်က မြို့စားကတော်ကို မချစ်ပဲ ဘာလို့တွဲခဲ့တာလဲ "
" မင်းသိဖို့ မလိုပါဘူး "
" ဟမ့် ဟမ့် ဟမ့် "
ဝမ်ရိပေါ်ကတော့ မနေ့ကအကြောင်း ပြန်တွေးမိတိုင်း ပြုံးချင်တဲ့မျက်နှာပိုးက မသပ်နိုင်ပေ ။
" ပြုံးထားပေါ့ မနက်ဖြန်ကျရင် မြိုစားဝမ် မပြုံးနိုင်တော့ဘူး ထင်ပါရဲ့ "
" ဟင်းးး "
ဝမ်ရိပေါ်က စိတ်လေစွာ သက်ပျင်းချလိုက်သည် ။
" ငါခိုင်းတာတွေရော "
" အဆင့်သင့် "
///
ကုတ်ကုတ်နဲ့လုပ်နေကြတဲ့ အစေခံမလေးတွေအနား ရှောင်းကျန့် သွားကာ
" ဘာလုပ်နေကြတာလဲ "
" လန့်လိုက်တာ မြို့စားကတော်ရယ် "
" ဟမ် "
" အဟင်းး ဟိုလေ အစားအသောက်အသစ် ဖန်တီးနေကြတာ ဘယ်လိုလုပ်လုပ် ဒီပုံကြီးပဲ ထွက်လာတယ် "
သူမတို့က မဲတူးနေတဲ့ ကိတ်ပုံစံကို ပြသည် ။
အရင်တစ်ခေါက်က ရှောင်းကျန့် ပျင်းတာကြောင့် ပူတင်း လုပ်စား ဖြစ်သည် ။ သူမတို့က လိုက်လုပ်ကြည့်တာ ဖြစ်နိုင်သည် ။ နေတာက အနောက်တိုင်းဆိုပေမယ့် အစေခံ/မလေးတွေက
သူတို့မွေးရပ်မြေကလူမျိုးပဲ ဖြစ်တာကြောင့်
တရုတ်ရိုးရာဟင်းပဲ အများဆံုး ချက်တတ်ကြသည် ။ စားဖိုးမှူးအကြီးအစားဆိုလည်း သိပ်မရှိပေ ။ အိမ်တော်ထိန်းကပဲ ညွန်ကြားရသည် ။
" အာ "
" ကျတော် လုပ်ပြမယ် "
" အယ့် တကယ်လား ကျေးဇူးပါရှင့် "
ရှောင်းကျန့် လိုအပ်တာတွေ ပြောပြလိုက်သည် ။
အစေခံမလေးတွေကလည်း လိုအပ်တာေတွ
သွားယူကာ ရှောင်းကျန့် ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးကြသည် ။
နောက်ဆုံးတော့ စားကောင်းတဲ့
ကြက်ဉပူတင်းလေး ထွက်လာသည် ။
" ကျေးဇူးပါ မြို့စားကတော် "
ရှောင်းကျန့်လည်း ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး ဧည့်ခန်းထဲ
သွားထိုင်နေလိုက်သည် ။
သတင်းစာ ယူဖတ်နေတုန်း ခြံစောင့်က
ဝုန်းရုန်းသုန်းကား ပြေးဝင်လာသည် ။
" မြို့စားကတော် ကူညီပါအုံးဗျာ "
" ဘာဖြစ်လို့လဲ "
" ဟိုမိန်းမကလေ ပြဿနာရှာနေလို့ "
" ဟမ် ဘယ်မိန်းမ "
" လျှန်းဆိုတဲ့မိန်းမ "
" မနက်ကပဲ ပြန်သွားတာမဟုတ်ဘူးလား "
" ဟုတ်တယ် အခု ဗိုက်နဲ့ဆိုပြီး ပြန်လာနေလို့ "
" ဘ...ဘာ... ဗိုက် ဘာကြီး "
__________
__________
စိတ်ကူးပြောင်းသွားပြီ
Endingကို ဒရာမာပိစိ ထည့်မယ်
ဖတ်ချင်တဲ့သူရှိမှ ဆက်ရေးတော့မယ်နော်
Zawgyi
" တည္ၿငိမ္လြန္းတဲ့ ၿမိဳ႕စားဝမ္က
ေဂါက္သြားတာမ်ားလား "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ရိေ႐ွာင္းလက္ကို ဖ်စ္ညစ္လိုက္မိသည္ ။
" အားး နာတယ္ ပါးပါး "
" ေအာ္ ေအး ေဆာရီး "
" ဟြန္႔ သား စာေတြ ဝိုင္းကူေပး "
" ေအး "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ရိေ႐ွာင္း ပုစၧာတစ္ခု တြက္ခိုင္းလိုက္ၿပီး မေန႔က အေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးလိုက္သည္ ။
" ဘာေတြေျပာေနတာလဲ "
" အမွန္ေျပာတာပဲေလ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဝမ္ရိေပၚကို မ်က္ေစာင္း
တစ္ခ်က္ထိုးကာ ပုံကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္လိုက္သည္ ။
" ဘာလို႔ ပုံက လူတစ္ေယာက္ထဲလည္း "
ဝမ္ရိေပၚက ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ေက်ာေနာက္ဘက္ကို ေနရာယူလိုက္တာေၾကာင့္
ေ႐ွာင္းက်န္႔ လန္႔သြားသည္ ။ အခုပုံစံက ဝမ္ရိေပၚက ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားသလို႔ ျဖစ္ေနသည္ ။
" ဘယ္လိုပဲဆြဲဆြဲေပါ့ "
" မရဘူး "
ေနာက္ကေန သူလက္ဖ်ံေပၚကို ဝမ္ရိေပၚလက္ေတြက ေနရာယူကာ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေပၚကို ေဆးယူကာ ပုံဆြဲေလသည္ ။
" မင္းက ဆြဲတတ္လို႔လား "
" လြယ္လြယ္ေလးပါ "
ဟိုျခစ္ဒီျခစ္ပုံစံနဲ႔ လုပ္ကာ အဝိုင္းပုံစံႀကီး ဆြဲသြားသည္ ။
" ဘာႀကီးလည္း "
" ဘာျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္
အဲ့လူေဘးနားမွာ ရပ္ေပးေနရင္ ရၿပီ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဝမ္ရိေပၚကို အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ဝမ္ရိေပၚစကားေတြ
သူနားမလည္ႏိုင္ပါ ။
" အဟမ္း လက္ကလႊတ္ေပးအုံးမွာလား "
" မလႊတ္ခ်င္ေသးဘူး "
" ........ "
" ျဖစ္ႏိုင္ရင္ က်ေတာ္က တစ္သက္လုံးဆြဲထားခ်င္တာ "
" ......... "
" အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ လႊတ္ေပးရမွာေပါ့ "
" ဘာေတြေျပာေနတာလဲ နားမလည္ဘူး "
" အင္း "
" ငါသြားေတာ့မယ္ "
" ခနေလး အာ့ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ထမယ္လုပ္လိုက္ေတာ့ သူေခါင္းနဲ႔
ဝမ္ရိေပၚေမးေစ့နဲ႔ မိတ္ဆက္သြားသည္ ။
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ နာသြားတာလား "
" နာတာေပါ့ ခင္ဗ်ားေခါင္းက မာလိုက္တာ ကြၽတ္ "
" ဟ ဦးေခါင္းပါဆို ဒီေလာက္ေတာ့ ႐ွိမွာေပါ့ "
အခုအေနအထားကက် ႏွစ္ေယာက္လုံးမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လ်က္ ျဖစ္ေနသည္ ။
ဝမ္ရိေပၚက ႐ုတ္တရက္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေခါင္းကို
သူနဲ႔နီးေအာင္ ဆြဲယူလိုက္ေလသည္ ။
" ဒီမွဲ႔ေလးကို မနာလိုလိုက္တာေနာ္ "
" ဟမ္ "
" ပ်င္းတယ္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းအၾကာႀကီးထိတမ္း ကစားၾကမလား အရင္ခြာတဲ့သူအ႐ႈံး "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ေတာင္ ျငင္းခ်ိန္မရလိုက္ ။
အဲ့ေန႔ညေနခင္းက အနမ္းခ်င္းေပးေနတဲ့
လူသားႏွစ္ေယာက္ရယ္ ေဘးက ႐ႈတ္ပြေနတဲ့ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေတြရယ္ ဂြမ္းပုံေတြရယ္
ေတာင္ေနာက္ ဝင္ေတာ့မယ္ ျဖစ္တဲ့ ေနလုံးႀကီးရယ္ လွပေနတာေပါ့ ။
" အား ႐ွက္စရာႀကီးကြာ "
မေန႔ညေနက ေ႐ွာင္းက်န္႔မွာ
သူအခန္းေတာင္ ျပန္မအိပ္ရဲ ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ နားေတြေရာ မ်က္ႏွာေတြပါ
ျပန္နီလာတာေၾကာင့္ ရိေ႐ွာင္းရဲ႕ စာအုပ္ကို
///
" အယ့္ ၿမိဳ႕စားဝမ္မ်က္ႏွာႀကီးက ျပဳံးၿဖီးေနတာေနာ္ မ်က္ႏွာပိုးေလး သပ္ပါအုံး "
" အဟမ္း "
ခက္ထန္တဲ့မ်က္ႏွာကို အျမန္ေျပာင္းသြားတာေၾကာင့္ ဖန္း ေခါင္းခါလိုက္သည္ ။
" မေန႔က ေပ်ာ္စရာေတြ ႐ွိခဲ့လို႔လား "
" အင္းးး မေျပာျပဘူး "
" ဟမ့္ "
" ဒါနဲ႔ ေျဖေဆးက ဘယ္လိုလဲ "
" ငါ မသုံးလိုက္ဘူး "
" ဟမ္ "
" အဲ့ဒါဆို ၿမိဳ႕စားဝမ္က ၿမိဳ႕စားကေတာ္ကို
စိတ္ထဲကမပါပဲ စြဲလန္းေနတာေပါ့ "
ဝမ္ရိေပၚ သူနားက စာအုပ္တစ္ခုနဲ႔ ဖန္းကို
ပစ္ေပါက္လိုက္သည္ ။
" ဟ ဘာလို႔ထုတာလဲ "
" ....... "
" ဟမ္ အဲ့ဒါဆို ၿမိဳ႕စားဝမ္က ၿမိဳ႕စားကေတာ္ကို
ခ်စ္ေနတာေပါ့ေလ "
" ....... "
" ေနာက္ဆုံးေတာ့ ၿမိဳ႕စားဝမ္လည္း
ခ်စ္တတ္သြားၿပီပဲ "
" ........ "
" က်ေတာ္ သိခ်င္ေနတာကေလ အရင္က ၿမိဳ႕စားကေတာ္ကို မခ်စ္ပဲ ဘာလို႔တြဲခဲ့တာလဲ "
" မင္းသိဖို႔ မလိုပါဘူး "
" ဟမ့္ ဟမ့္ ဟမ့္ "
ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ မေန႔ကအေၾကာင္း ျပန္ေတြးမိတိုင္း ျပဳံးခ်င္တဲ့မ်က္ႏွာပိုးက မသပ္ႏိုင္ေပ ။
" ျပဳံးထားေပါ့ မနက္ျဖန္က်ရင္ ၿမိဳစားဝမ္ မျပဳံးႏိုင္ေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕ "
" ဟင္းးး "
ဝမ္ရိေပၚက စိတ္ေလစြာ သက္ပ်င္းခ်လိုက္သည္ ။
" ငါခိုင္းတာေတြေရာ "
" အဆင့္သင့္ "
///
ကုတ္ကုတ္နဲ႔လုပ္ေနၾကတဲ့ အေစခံမေလးေတြအနား ေ႐ွာင္းက်န္႔ သြားကာ
" ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ "
" လန္႔လိုက္တာ ၿမိဳ႕စားကေတာ္ရယ္ "
" ဟမ္ "
" အဟင္းး ဟိုေလ အစားအေသာက္အသစ္ ဖန္တီးေနၾကတာ ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ ဒီပုံႀကီးပဲ ထြက္လာတယ္ "
သူမတို႔က မဲတူးေနတဲ့ ကိတ္ပုံစံကို ျပသည္ ။
အရင္တစ္ေခါက္က ေ႐ွာင္းက်န္႔ ပ်င္းတာေၾကာင့္ ပူတင္း လုပ္စား ျဖစ္သည္ ။ သူမတို႔က လိုက္လုပ္ၾကည့္တာ ျဖစ္ႏိုင္သည္ ။ ေနတာက အေနာက္တိုင္းဆိုေပမယ့္ အေစခံ/မေလးေတြက
သူတို႔ေမြးရပ္ေျမကလူမ်ိဳးပဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္
တ႐ုတ္႐ိုးရာဟင္းပဲ အမ်ားဆံဳး ခ်က္တတ္ၾကသည္ ။ စားဖိုးမႉးအႀကီးအစားဆိုလည္း သိပ္မ႐ွိေပ ။ အိမ္ေတာ္ထိန္းကပဲ ၫြန္ၾကားရသည္ ။
" အာ "
" က်ေတာ္ လုပ္ျပမယ္ "
" အယ့္ တကယ္လား ေက်းဇူးပါ႐ွင့္ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ လိုအပ္တာေတြ ေျပာျပလိုက္သည္ ။
အေစခံမေလးေတြကလည္း လိုအပ္တာေတြ
သြားယူကာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ေပးၾကသည္ ။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ စားေကာင္းတဲ့
ၾကက္ဉပူတင္းေလး ထြက္လာသည္ ။
" ေက်းဇူးပါ ၿမိဳ႕စားကေတာ္ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔လည္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး ဧည့္ခန္းထဲ
သြားထိုင္ေနလိုက္သည္ ။
သတင္းစာ ယူဖတ္ေနတုန္း ျခံေစာင့္က
ဝုန္း႐ုန္းသုန္းကား ေျပးဝင္လာသည္ ။
" ၿမိဳ႕စားကေတာ္ ကူညီပါအုံးဗ်ာ "
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
" ဟိုမိန္းမကေလ ျပႆနာ႐ွာေနလို႔ "
" ဟမ္ ဘယ္မိန္းမ "
" လွ်န္းဆိုတဲ့မိန္းမ "
" မနက္ကပဲ ျပန္သြားတာမဟုတ္ဘူးလား "
" ဟုတ္တယ္ အခု ဗိုက္နဲ႔ဆိုၿပီး ျပန္လာေနလို႔ "
" ဘ...ဘာ... ဗိုက္ ဘာႀကီး "
__________
__________
စိတ္ကူးေျပာင္းသြားၿပီ
Endingကို ဒရာမာပိစိ ထည့္မယ္
ဖတ္ခ်င္တဲ့သူ႐ွိမွ ဆက္ေရးေတာ့မယ္ေနာ္
ဝမ္ေမြးေန႔ဆိုၿပီး What It isကို ေရးလိုက္တာ
ဆိုေပမယ့္ အခု မေရးႏိုင္ေတာ့လို႔ Sorry ပါ :(
You are reading the story above: TeenFic.Net