1ខែកន្លងផុសទៅ ( កាត់ទៀត ) មួយខែមកនេះអ្វីៗផ្លាស់ប្តូរសឹងតែ100%បាត់ទៅហើយ មិត្តភាពរវាងជីមីនិងថេយ៉ុងកាន់តែថយចុះពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែមួយខែមកនេះថេយ៉ុងបែរជាស្និតស្នាលនិងYeong Naទៅវិញព្រោះតែមានពេលមួយYeong Naនាងបាននិយាយរឿងប្រាប់ទៅថេយ៉ុងថា « ពេលដែលថេយ៉ុងនៅរៀនជីមីនតែងតែធ្វើបាបថេយ៉ុងគ្មានលួសមួយថ្ងៃនោះទេ » ប៉ុន្មានពាក្យមកនេះធ្វើអោយថេយ៉ុងមិនសូវជាស្និតស្នាលនិងជីមីនដូចមុននោះទេ ថ្វីត្បិតតែថេយ៉ុងមិនភ្លេចជីមីនក៏ពិតមែនប៉ុន្តែរាល់ការចងចាំខ្លះគេមិនសូវជាចាំប៉ុន្មាននោះទេដូច្នេះពេលដែលYeong Naនាងនិយាយស្អីថេយ៉ុងក៏ជឿតាមនាងតែម្តងទៅ ថ្ងៃនេះក៏ដូចគ្នា
« Yeong Naនាងមកនេះ » Yeong Naនិងថេយ៉ុងកំពុងតែអង្គុយញាំអីនៅមួយកន្លែង ប៉ុន្តែសុខៗក៏លេចចេញមុខរបស់ជីមីនមិនដឹងថាចេញពីកន្លែងណានោះទេក៏ដើរមកអូសដៃរបស់Yeong Naចេញទៅក្រៅតែម្តង
« នែ ! លែងដៃរបស់យើង » ពេលដែលត្រូវជីមីនអូសដៃចេញទៅបែបនេះYeong Naនាងក៏ប្រឹងដកដៃរបស់ខ្លួនចេញពីជីមីន
« មកនេះមក » ជីមីនមិនដកដៃតែគេបែរជាបន្ថែមកម្លាំងដៃទៅវិញរួចជីមីនក៏អុសដៃរបស់Yeong Naចេញមកក្រៅបានសម្រេច
« ល្មមលេងដៃយើងបានហើយ ! យ៉ាងមិចចង់និយាយស្អី ? » មកដល់ខាងក្រៅភ្លាមYeong Naនាងក៏ក្រវាសដៃរបស់ជីមីនចេញរួចក៏សួរទៅជីមីនទាំងសម្លក់មុខគេ
« នាងនិយាយស្អីខ្លះទៅដាក់ថេយ៉ុង ? » ជីមីនក៏សួរទៅYeong Naទាំងសម្លក់មុខរបស់នាងប៉ុន្មានថ្ងៃមកនេះនាងធ្វើអោយគេនិងថេយ៉ុងមិនត្រូវគ្នានោះទេព្រោះតែពាក្យសម្តីទាំងប៉ុន្មានរបស់នាងនិងឯង
« ហឹស ! ចង់សួររឿងនិងមែនទេ ? » ពេលដែលឮជីមីនសួរមកខ្លួនបែបនេះហើយធ្វើអោយនាងសើចចុងមាត់អស់សំណើចនិងជីមីន
« ចង់សើចណាស់មែនទេ ? » ពេលដែលនាងមិនព្រមឆ្លើយនិងខ្លួនធ្វើអោយជីមីនខឹងយ៉ាងខ្លាំង
« យ៉ាងមិច ? » នាងក៏សួរទៅជីមីនទាំងលើកចិញ្ចើមម្ខាងញញឹមឌឺ
«យ៉ាងមិចមែនទេ ? ផាច់ ! » ជីមីនក៏ទះនាងមួយកំផ្លៀងរហូតដល់ថ្នាក់នាងដួលទៅលើនិងដីតែម្តង
« ឯងហ៊ានវ៉ៃយើងផងមែនទេ ? » Yeong Naនាងក៏បែរទៅស្រែកអោយជីមីនពេលដែលគេហ៊ានទះខ្លួនបែបនេះ
« ប៉ុន្មានកំផ្លៀងទៀតក៏យើងហ៊ានដែល » ជីមីនក៏ស្រែកតបទៅវិញ
« ហឹស ! ចង់ដឹងថាយើងនិយាយអីជាមួុយថេយ៉ុងមិត្តភក្តិឯងមែនទេ ? » នាងមិនខ្លាចនិងជីមីននាងក៏ងើបឡើងមកវិញរួចក៏និយាយទៅកាន់ជីមីន
« នាងនិយាយស្អី ? » ជីមីនក៏ស្រែកទៅសួរនាង
« យើងគ្មាននិយាយស្អីច្រើនទេ យើងគ្រាន់តែនិយាយថាឯងនេះអាក្រក់ខ្លាំងណាស់ » នាងក៏តបទៅវិញទាំងញញឹមឌឺដងទៅជីមីន
« នាង ! ផាច់ » ពេលដែលឮបែបនេះហើយធ្វើអោយជីមីនខឹងជាខ្លាំងរួចក៏ទះនាងមួយកំផ្លៀងទៀតទៅ
« ឯង .... » Yeong Naនាងបម្រុងនិងជេរទៅជីមីនទៅហើយប៉ុន្តែ....
« នែ ! ឯងធ្វើស្អីនិង ? » ថេយ៉ុងដោយសារតែចាំយូរពេកក៏ចេញមកមើលប៉ុន្តែគេចេញមកចំពេលដែលជីមីនលើកដៃទះYeong Naតែម្តង ថេយ៉ុងឃើញបែបនេះហើយក៏ប្រញាប់ចូលទៅជួយលើកYeong Naរួចក៏មិនភ្លេចស្តីទៅអោយជីមីនដែល
« ថេយ៉ុងឯងកុំទៅជឿនិងសម្តីរបស់នាងអី ! នាងកុហកឯងទេ » ពេលដែលឃើញថេយ៉ុងចេញមកហើយជីមីនក៏ប្រញាប់បកស្រាយទៅថេយ៉ុងព្រោះតែមិនចង់អោយថេយ៉ុងយល់ច្រលំមកលើខ្លួនតែសួរថាថេយ៉ុងជឿគេទេ ?
« ឯងមិនអោយយើងជឿសម្តីនាងយ៉ាងមិចទៅ ? បើភ្នែកយើងទាំងគូរនេះឃើញឯងលើកដៃវ៉ៃនាងបាត់ទៅហើយ » ថេយ៉ុងក៏ស្រែកស្តីទៅអោយជីមីនទាំងខឹងនិងជីមីន អោយគេជឿជីមីនដោយរបៀបណាទៅបើគេចេញមកក៏ឃើញជីមីនទះYeong Naបាត់ទៅហើយ
« ជឿយើងទៅឯងយល់ច្រលំនិងយើងហើយ » ជីមីនក៏ប្រឹងបកស្រាយទៅអោយថេយ៉ុង ហេតុអីក៏ថេយ៉ុងមិនជឿខ្លួនបែបនេះក្រែងជាមិត្តភក្តិនិងគ្នាមែនទេ ?
« យល់ច្រលំអ្វី ? យ៉ាងមិចពីមុនធ្វើបាបយើងមិនអស់ចិត្តមែនទេ ? ទើបពេលនេះមកធ្វើបាបទាំងមនុស្សស្រីបែបនេះ ? » ថេយ៉ុងក៏ស្រែកសួរទៅជីមីនទាំងខឹងសម្បារ ខឹងនិងជីមីនដែលធ្វើបាបគេ ធ្វើបាបមិនលើកលែងសូម្បីតែមនុស្សស្រី
« ថេយ៉ុងជឿយើងទៅ ! ក្រែងពួកយើងនិងឯងជាមិត្តភក្តិនិងគ្នាមែនទេ ? » ជីមីនក៏ចូលទៅកាន់ដៃរបស់ថេយ៉ុងនិយាយលួងលោមអោយគេជឿខ្លួនប៉ុន្តែអត់ទេថេយ៉ុងបែរជាក្រវាសដៃរបស់គេចេញទៅវិញ
« បានហើយឯងនេះឈប់សម្តែងទៅ ! សម្តែងបានល្អណាស់ យើងអត់សរសើរមិនបានទេ » ផាច់ៗៗ ថេយ៉ុងនិយាយទាំងទះដៃញញឹមទៅកាន់ជីមីន អត់សរសើរមិនបានជីមីននេះពិតជាពូកែសម្តែងណាស់
« ឯង... » ជីមីននិយាយមិនទាន់និងចប់ផងថេយ៉ុងក៏និយាយកាត់
« បានហើយតោះយើងទៅវិញ » ថេយ៉ុងនិយាយហើយថេយ៉ុងនិងYeong Naពួកគេទាំងពីរក៏នាំគ្នាដើរចេញទៅបាត់ទុកអោយជីមីននៅម្នាក់ឯង
« ហឹកៗៗ ! ហេតុអីឯងមិនជឿយើង » ពេលដែលថេយ៉ុងចេញទៅបាត់ជីមីនក៏ប្រឡេងទឹកភ្នែកមកតែម្តង អ្នកណាទៅទ្រាំបានទៅពេលដែលមិត្តភក្តិមិនជឿខ្លួនបែបនេះ ។ បន្តាប់ពីយំអស់ចិត្តហើយជីមីនក៏ដើរទៅបាត់ទៅ
Skip៚៚
ក្រលែកមកមើលថេយ៉ុងនិងជុងហ្គុកឯនេះវិញពេលនេះជុងហ្គុកនិងថេយ៉ុងកំពុងតែដើរនៅទន្លេហាន
« ថេយ៉ុងចាំបានអ្វីខ្លះទេ ? » កំពុងតែដើរសុខៗជុងហ្គុកក៏សួរទៅថេយ៉ុងទាំងកំពុងដើរទៅមុខ ជុងហ្គុកគេសួរទៅថេយ៉ុងទាំងសង្ឃឹមថាថេយ៉ុងនិងចាំអ្វីបានខ្លះប៉ុន្តែចម្លើយរបស់ថេយ៉ុងធ្វើអោយជុងហ្គុកអន់ចិត្តខ្លាំងណាស់
« អត់ទេ » ថេយ៉ុងក៏តបទៅវិញទាំងក្រវីក្បាល ១ខែជាងមកនេះអ្វីក៏គេមិនចាំដែល
« សូម្បីតែបន្តិចក៏មិនចាំដែលមែនទេ ? » ជុងហ្គុកក៏បន្តសួរទៅថេយ៉ុង
« អត់ទេ ! បន្តិចក៏អត់ដែល » ថេយ៉ុងក៏តបទៅវិញទាំងសម្លឹងមុខរបស់ជុងហ្គុក មួយខែជាងមកនេះថេយ៉ុងក៏មិនសូវជាស្តីអោយជុងហ្គុកដែលប៉ុន្តែពួកគេក៏កាន់តែស្មិទស្នាលនិងគ្នាជាងមុន
« មិនអីទេ ! បន្តិចទៀតថេយ៉ុងនិងចាំហើយ » ជុងហ្គុកក៏តបទៅវិញទាំងញញឹមមិនសូវសម
« ពួកយើងធ្លាប់ជួបគ្នានៅទីនេះមែនទេ ? » ថេយ៉ុងក៏សួរទៅជុងហ្គុកទាំងសម្លឹងមើលជុំវិញ
« មែនហើយកន្លែងនេះហើយ ....» ជុងហ្គុកក៏បានងក់ក្បាលទាំងសម្លឹងមើលមុខរបស់ថេយ៉ុង ប៉ុន្តែនិយាយបានតែត្រឹមនិងជុងហ្គុកក៏ស្ងាត់មាត់ឈឹងតែម្តងទៅ កន្លែងនេះហើយជាកន្លែងដែលពួកគេទាំងពីរបញ្ចប់ទំនាក់ទំនងនិងគ្នាឯង
« កន្លែងនេះយ៉ាងមិច ? » ថេយ៉ុងក៏សួរទៅជុងហ្គុកពេលដែលឃើញគេស្ងាត់បែបនេះ
« មិនអីទេ » ជុងហ្គុកក៏តបទៅវិញថេយ៉ុងដោយមិនចង់សួរច្រើនគេក៏ស្ងាត់តែម្តងទៅ រួចពួកគេទាំងពីរក៏នាំគ្នាដើរជុណវិញទៅ
ស្អែកដល់ភាគពិសេសហើយ 💗
To be continue.....
You are reading the story above: TeenFic.Net