ភាគ34 : ទារុណកម្ម💉

Background color
Font
Font size
Line height

ការបាត់ខ្លួនរបស់ខុងយួរធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាភ័យខ្លាចដល់ថ្នាក់លេបបាយលែងចូល ខវីសម្លឹងមើលគ្រប់គ្នាដោយទឹកមុខគឺយ៉ាប់មើលបំផុតប្រពន្ធ នាយបាត់ទាំងមូលបែជាគ្មានអ្នកដឹង។

" ចំ ជាចង្រៃមែន ចេញទៅ ចេញឲ្យបាត់ៗទៅ ហើយហៅឡុងយៀនមកជួបយើង"កាន់តែសួនាំកាន់តែស្ងាត់ម្នាក់ៗដូចជាមនុស្សគរថ្លង់ នាយមិនដឹងថានិយាយអ្វីទៀតទេបាញ់រហូតហូរឈាមទៅហើយនៅតែមាត់រឹង ឈាមប៉ុណ្ណឹងវាមិនស្មើនឹងរបួសរបស់ខុងយួរនោះទេ ទើបម្នាក់ៗ ខំប្រឹងជួយលាក់បាំងមិនឲ្យខវីរកខុងយួរឃើញ។

" បាទ "នាយសៀនឆិន អាយុ30ឆ្នាំ ក៏ឱបគោរពរួចចេញទៅរកឡុងយៀន ពេលរកឃើញគឺឡុងយៀនកំពុងអង្គុយសោយសោក នៅបង់មួយកន្លែងទាំងភ័យខ្លាចហើយក៏ឈឺចាប់ ព្រោះតែលះបង់មនុស្សដែរខ្លួនស្រឡាញ់ទៅរកក្ដីសុខ នាយក៏ភ័យខ្លាចសង្ឃឹមថាអុីបូនឹងមិនធ្វើបានគេទៅចុះ។

" ចៅហ្វាយ ឲ្យឯងទៅជួប "ទោះបីជានាយសៀនឆិនទើប តែចូលធ្វើការមិនបានប៉ុន្មានថ្ងៃក៏ខវីទុកចិត្តនាយ មិនស្ទើដែរព្រោះតែភាពកំណាចនឹង កាធ្វើការយ៉ាងល្អ មិនដូចឡុងយៀនពេលនេះគិតតែការពារខុងយួរ ទើបនាយមិនត្រូវការគេទៀត។

" ហិុម..."ឡុងយៀនដឹងច្បាស់ស្រាប់ហើយ ថានឹងមានថ្ងៃនេះ នាយមិនរត់គេចចេញ ឬក៏ភ័យខ្លាចនឹងវានោះឡើយ នាយរីករាយនឹងវា ព្រោះតែវាជាក្ដីសុខ ដែរនាយចង់ឃើញខុងយួរមានក្ដីសុខ រួចផុតពីនរក ។

មិនយួរឡុងយៀនក៏មកដល់ ខវីកាន់កែវស្រាក្រហមក្រវីក្រលែងចុះឡើងសម្លឹងមើលឡុងយៀនដើរចូលរកខ្លួន នេះជាបន្ទប់សម្ងាត់ដែរលាក់បាំងជិតមិនមានអ្នកក្រៅដឹង ។

" ឯងមែនទេ? ជាអ្នកនាំខុងយួររត់ទៅ "នាយដឹងច្បាស់ថាអ្នកដែរនាំខុងយួររត់គេឡុងយៀន ព្រោះថាគេនេះហើយជាអ្នករីរាំងនាយការពារខុងយួរកន្លង បើមិនមែនគេ ក៏នាយក្រាស់មិនជឿថាអ្នកផ្សេងដែរថ្លើមធំ ធ្វើរឿងនេះ ដែរប្រឆាំងនឹងនាយ។

" ចៅហ្វាយ.."កែវភ្នែកបញ្ជាក់ពីកំហឹង នាយដឹងថាមិនអាចរត់ផុតតែក៏មិនខ្លាច មិនបាន អ្នកណា៎ក៏ដឹងថាគេឃោឃៅយ៉ាងណា៎នោះតែគេព្រមទទួលយកនឹងកម្មផលមួយនេះ។

" ប្រាវ " ប្រាប់មក ថាឯងនាំវាទៅលាក់នៅឯណា៎? "សម្លេងបោកកែវស្រាទៅម្ខាងបែកខ្ចាយ ខវីងើបពីសាឡុងចូលមកច្របាច់កឡុងយៀន បោកទៅជញ្ជាំងទាំងកម្រោល គេថ្លើមធំហ៊ាននាំខុងយួររត់ ។

"ហិក ចៅហ្វាយ ហិក បានហើយ ដោះលែងម្ចាស់តូចទៅ ហិក ខ្ញុំសូមអង្វរ "សម្លាប់គេ គេគ្មានពាក្យអ្វីនឹងប្រកែកនោះទេ សូមត្រឹមគេព្រមដោះលែងមនុស្សជាទីស្រឡាញ់នាយ នាយទ្រាំមើលខុងយួររងទុក្ខលែងបានហើយ ទ្រាំនៅក្បែម្ចាស់ ខុងយួរដូចធ្លាក់នរក។

" ដោះលែង ហេ៎ស ហឺស ឯងនិយាយហាក់ដូចជាស្រួលដល់ហើយ "ព្រូស "ដោះលែងហ៎េស គ្មានផ្លូវទេ នាយត្រូវតែយកគេមកក្បែរខ្លួននឹងមិនឲ្យគេទៅណា៎ គេជាកម្មសិទ្ធរបស់នាយ នាយមិនអាចដោះលែងឲ្យនាយតូចទៅរកអ្នកផ្សេងនោះទេ ខុងយួរជាមនុស្សដែរនាយចង់បានហើយ ក៏ជាកម្មសិទ្ធនាយ ក្រៅពីបម្រើតណ្ហា គេត្រូវបង្កើតកូនឲ្យខ្លួន គេគ្មានសិទ្ធដើរចេញពីហើយ រឹតតែមិនអាចមានអ្នកណា៎ក្រៅពីនាយដូចគ្នា ។

" ឯងនិយាយមក យកវាទៅលាក់នៅឯណា៎? មិនចឹងទេឯងនឹងស្លាប់ "សំណួរដដែរៗ នៅតែសួ នាយចង់ដឹងថា គេលាក់ខុងយួរនៅឯណា៎ មិនមែនឲ្យគេមកអង្វរករ ជំនួសនោះទេ នាយមិនចង់ស្ដាប់។

" សម្លាប់ខ្ញុំ ក៏ ខ្ញុំមិនប្រាប់ដែរ " ទោះមុខឡុងយៀនជ្រាបទៅដោយឈាមស្រស់ក៏នាយមិនប្រាប់ ភាពរឹងមានះ ធ្វើឲ្យនាយខវីកាន់តែខឹង ទើបចូលមកដាល់ទៅលើមុខ ឡុងយៀនមិនដកដៃនោះឡើយ។

" ឌឹបៗ "ហឺស បើឯងនៅគិតថាយើង ជាចៅហ្វាយឯងត្រូវតែប្រាប់ ហឺស ឯងធ្វើការឲ្យយើងប៉ុន្មានឆ្នាំហើយ ហេតុអ្វីឯងក្បត់យើងអាយៀន? "មួយដៃធ្វើឲ្យឡុងយៀនបែកមុខ បែកមាត់តែគេនៅតែក្បាលរឹងមិនព្រមប្រាប់ នាយក៏ឈឺនឹងទង្វើឡុងយៀនដែរ ថ្លើមធំនាំខុងយួរររត់ទៅ នៅមិនព្រមប្រាប់ពីកន្លែហដែរគេលាក់ខុងយួរទុកទៀត។

"ខ្ញុំនៅតែប្រាប់ចៅហ្វាយ ថាខ្ញុំមិនដឹង " បើទោះបីជាចៅហ្វាយសម្លាប់ក៏ល្អជាងនាំខុងយួរឲ្យមករស់នៅដូចធ្លាក់នរកម្ដងទៀត នាយសប្បាយចិត្ត នឹងព្រមស្លាប់ដោយស្នាដៃចៅហ្វាយផ្ទាល់។

" ក្បាលរឹង ហេ៎ស ប្រហែលជាស្លាញ់វាខ្លាំងហើយ វាឲ្យឯងដេកជាមួយវាប៉ុន្មានដងហើយ បែឯងជាហ៊ានប្រឆាំងនឹងយើង ព្រោះវាហឺស"រាល់លើកឲ្យតែនាយធ្វើបាបខុងយួរ តែងមានអ្នកជួយការពារ នាយមិនដឹងទាល់តែសោះថាវាទំនាក់ទំនង នេះលើសពីកូនចៅនឹងចៅហ្វាយ។

"ហឺស ពាក្យស្មោគគ្រោកបែបនេះ ចៅហ្វាយក៏និយាយចេញមករួចដែរ ម្ចាស់តូចក្រៅពីចៅហ្វាយគាត់មានអ្នកណា៎ទៀត មានតែចៅហ្វាយទេ ដែរល្ងង់មិនដឹងរឿង "ពាក្យដែរស្មោគគ្រោកចេះនិយាយ ចេញមករួចក្រៅពីគេ តើខុងយួរដែរមានអ្នកណា៎? កន្លងមកគេស្រឡាញ់មើលថែ តែវាគ្មានតម្លៃ ខវីមានតែធ្វើបាបនឹងមិនឲ្យតម្លៃ ជាន់ឈ្លីម្ដងជា2ដង នេះឬតម្លៃតបស្នងដែរ គេផ្ដល់ទៅម្ចាស់តូច។

"ហឺស ចឹងក៏ឯងគួតែដឹងច្បាស់ ថាឯងគ្មានផ្លូវយកវាចេញពីយើងឡើយ បើឯងមិននិយាយថាឯងនាំទៅលាក់នៅឯណា៎ ទុកឲ្យយើងជាហែកមាត់ឯង ដោយខ្លួនឯង " កាន់តែក្បាលរឹងនាយកាន់តែចូលចិត្តទើបឲ្យ សៀនឆិនចូលមករួចក៏ ក៏កាន់ខ្សែតីវាយទៅលើរាងកាយដ៏ល្អ ឥតខ្ចោះរហូតដល់បែកឈាមតែគេនៅតែក្បាលរឹងមិមព្រមប្រាប់។

" ធ្វើយ៉ាងម៉េចឲ្យបានឲ្យតែវា ព្រមបើកមាត់ តែកុំសម្លាប់វា "ទោះជាចិត្តនាយអាក្រក់យ៉ាងណា៎ ក៏មិនដាច់ចិត្តសម្លាប់កូន ដែរស្រឡាញ់នឹងដើរតាមនាយមករហូត ខវីដើរចេញទៅខាងក្រៅដើម្បីរងចាំដំណឹងទាំងទឹកមុខមាំហើយស្ងៀមស្ងាត់។

" ហិុម..."បន្ទាប់ពីខវីចេញទៅបាត់សៀនឆិនក៏ញោចញញឹមសម្លឹងមើលឡុងយៀនទាំងទឹកមុខគួឲ្យខ្លាច វាយគេគឺដូចមិនឈឺចឹងហើយទើបនាយសម្លឹងមើលរាងកាយដែររហែកអាបនោះទាងញោចចុងមាត់មុននឹងពោល..។

"ចៅហ្វាយ ជាម្ចាស់របស់ឯង តែឯងជាក្បត់និងគាត់ កុំថាយើងមិនបានប្រមាន ឯងឲ្យសោះឆាប់និយាយមកម្ចាស់តូចនៅឯណា៎? "ទឹកមុខមាំ បញ្ចាក់ពីខាងក្នុងចិត្ត សៀនឆិនសម្លឹងមើលឡុងយៀននឹងសួពីដំណឹងខុងយួរបន្តរចូលជិតសន្សឹមៗ ។

" យើងមិនដឹង ឯងសម្លាប់យើងមក " ទោះវាយនាយស្លាប់ក៏នាយមិនដឹងរឿងអីទាំងអស់ ការអត់ទ្រាំមានដែនកំណត់មិនប្រាប់គឺធ្លាក់នរកបែបនេះ កុំមកបន្ទោសនាយនជាបញ្ជាម្ចាស់។

" ឯងដឹងទេថា ហេ៎តុអ្វីយើងឈ្មោះសៀនឆិន? ហឺស យើប្រាប់ឯងក៏បានព្រោះ តែយើងសប្បកក្រៅសុខភាពរៀបសារ តែខាងក្នុងគឺកាចសាហាវបែបនេះ "និយាយចប់ នាយកម្លោះក៏ដោះសម្លៀកបំពាក់ រួចដើរមករក ឡុងយៀនមុននឹងសង្គត់គេជាប់នឹងឥដ្ឋ រួចថើបញីញក់ពីគល់ក មកដល់ដើមទ្រូង នាយធ្វើការថើបខ្លាំងៗមុននឹងចាប់ហែកអាវឡុងយៀនចោលទៅម្ខាង រួចសម្រាតខោគេបោះតៅម្ខាងមុន និង ញែកជើងគេចេញពីគ្នា។

" លែងយើង លែង ហិកឯងចង់ធ្វើស្អី អាចង្រៃលែង អ៎ាក"ឃើញសភាពការណ៏ មិនស្រួលឡុងយៀនក៏រើបម្រាស់ តែនាយអាចយកឈ្នះគេបានយ៉ាងម៉េច? សៀនឆិនថើបបំបិទរួចក៏ស៊កភាពជាបុរសចូលទៅ គ្រាន់តែរបស់មានសាច់ចូលទៅក្នុងខ្លួនឡុងយៀនក៏ស្រែកចាចទាំងក្ដីឈឺចាប់ សៀនឆិនស៊កចូលពីយឺតទៅលឿន ឈាម នៃការដាច់រលាត់ក៏ស្រក់តាមការសារផ្ជាប់។

"សឺត..តឹងណែនល្អណាស់ អ្ហ៎ាសៗ "នេះហើយជាភាពឃោឃៅគឺគេចូលចិត្តរំលោភ ខ្លាំងៗទៅលើនរណា៎ម្នាក់ សៀនឆិនសម្រុកចេញចូលខ្លាំងៗ រហូតទាល់តែមានឈាមជ្រាបតាមច្រក នាយបន្ថែមល្បឿជារើយៗរហូត ដល់រាងកាយតូចរលាក់។

" ឈឺណាស់អាចង្រៃ ឯងសម្លាប់យើងទៅ តែកុំធ្វើទង្វើបែបនេះមកកាន់យើង អ្ហ៎ាស ៗ "ផ្លាប់ៗ"សុខចិត្តស្លាប់ក៏ល្អជាងឲ្យគេជាន់ឈ្លីបែបនេះដែរ តែសៀនឆិនសម្លាប់របស់ល្អបែបនេះបានយ៉ាងម៉េច? គេត្រូវតែរស់ហើយរស់យ៉ាងវេទនានេះជាកម្មផល។

"ហឺស ទោះជាស្លាប់ក៏ឯងត្រូវក្រោមទ្រូងយើងដែរ សឺតស្រួលណាស់ អ្ហ៎ាសៗ "ផ្លាប់ៗ "រាងកាយរបស់ឡុងយៀនគឺស្រស់ស្អាតដូចមនុស្សស្រីបើទោះបីជាគេមានសាច់ដុំតែ ត្រគាក់ដ៏ធំនឹង ដើមត្រូវមានសាច់តិច កាន់តែធ្វើឲ្យនាយពេញចិត្ត ទើបទម្លាក់អណ្ដាតថើបក្រលាស់លើជុងក្រហមចង្គេះចេះតែបន្តររហូត។

"ហិក ឈឺ..ហិក "មិនយួរក៏ដល់គល់ដៅ សៀនឆិនសំងំបញ្ចូលទឹកសខាប់ចូលទៅក្នុងឡុងយៀនទាន់តែអស់មុននឹងយកម្ជុលមកកាន់ក្នុងដៃ។

" នេះជាស្អី "ថ្នាំពណ៌ក្រហមបែកទឹកមាសកម្របានឃើញ ធ្វើឲ្យឡុងយៀនចាប់ផ្ដើមភ័យខ្លាច គេចង់ធ្វើស្អីនាយទៀតហើយ បានជាកាន់វាតម្រង់មកកាន់នាយបែបនេះ។

" ថ្នាំរបស់លោកម្ចាស់ វាអាចធ្វើឲ្យឯងពី Alpha មកជា Omega បើឯងនៅតែមាត់រឹងទៀត ឯងត្រៀមពពោះកូនយើងឲ្យហើយទៅ" នៅក្នុងរឿងនេះ នាយនេះឯងជាអ្នកផ្ដើមគំនិត ព្រោះតែនាយមានបំណងចង់ផ្ទុកកូននៅក្នុងផ្ទៃឡុងយៀន បើគេនៅតែមិនប្រាប់នៅក្នុងមួយយប់គេនឹងផ្លាស់ប្ដូគេពី Alpha មកជា Omega។(ប្រឌិត)

" ហិក ហិក ..."ទឹកភ្នែកពោលពេញទៅដោយឈឺចាប់ ខ្លាច ក៏ ខ្លាច តែគេសុខចិត្តពពោះឲ្យ សៀនឆិនប្រសើរជាងនាំខុងយួរមកស្លាប់ វាជាការលះបង់ដ៏ធំសម្រាប់ ក្ដីស្រឡាញ់មួយនេះ។

"និយាយមក ម្ចាស់តូចនៅឯណា៎? "សម្រែកសួ ស្រែកម្ដងទៀតទាំង កូនប្រុសនៅក្នុងល្អាង ឡុងយៀននៅឡើយ ទឹកមុខក្រេមក្រំបូករួមជាមួយ ភាពខ្លាច មិនធ្វើឲ្យសៀនចឆិនអាណិតនោះឡើយមានតែចម្រិតសួ..។

" យើង...យើងមិនដឹង " ទោះជាដឹងក៏គ្មានថ្ងៃប្រាប់ មនុស្សដូចចៅហ្វាយនាយបើរកឃើញកាលណា៎ ធ្វើទារុណកម្មពេលនឹង មិនលើកលែងទោះខុងយួរពពោះក៏ដោយចុះ។

" បាន ក្បាលរឹងណាស់មែនទេ "ច្រុច "ទោះខ្លួនត្រូវនាយរំលោភ រហូតបាត់បង់សភាព គេនៅតែមានស្នាមញញឹមស្ងួចនឹងមិនព្រមប្រាប់ដោយគ្មានជម្រើសនាយ ក៏ចាក់វាទៅក្នុងពោះ ឡុងយៀនពិតមែនធ្វើឲ្យគេប្រកាច់រមួលខ្លួនភ្លាមៗ។

"អ៎ា....ហិក ក្ដៅណាស៎ ហិក "សភាពឡុងយៀនគឺរមួលខ្លួនទៅមកទាំងភាពឈឺចាប់វាទាំងក្ដៅហើយ ក៏ស្រើបស្រាលព្រោះ តែនាយបញ្ជូលថ្នាំ2ប្រភេទ ។

ផ្លាប់~ផ្លាប់

សម្លេងនៃការធ្វើសឹកសង្រ្គាមដ៏ក្ដៅ ចេះតែបន្តររហូតដល់ឡុងយៀនសន្លប់ ទើបព្រមឈប់សភាពគឺ មិនចាញ់ខុងយួរនោះឡើយ គឺយ៉ាប់មើលខ្លាំង។


ក្រាក~

សម្លេងបើកទ្វាសៀនឆិន នាយចេញមកជាមួយនឹងទឹកមុខគឺមាំមិនញញឹមទោះខ្លួនមានក្ដីសុខក៏ដោយក្ដី ខវីសម្លឹងមើលទៅខាងក្នុងនាយឮសម្រែកដ៏ឈឺចាប់របស់កូនចៅតែនាយមិមព្រមជួយ។

" ឃុំវានៅទីនេះ រំលោភវារាល់ថ្ងៃរហូតវាព្រមប្រាប់ " កាន់តែរឹងមានះនាយកាន់តែធ្វើបាប នេះជាជម្រើសដែរឡុងយៀមចង់បាននោះទេកុំបន្ទោសនាយឲ្យសោះ។

" បាទ "រំលោភរាល់ថ្ងៃរឿងអីដែរ ឡុងយៀ គេចពីការមានកូនបានទៅសៀនឆិនញោចញញឹមរួចក៏ដើរទៅរកម៉ែដោះដើម្បីឲ្យគាត់ធ្វើស៊ុបមួយចានឲ្យឡុងយៀន ក្រែងលរគេស្លាប់ មុនពេលមានផ្ទៃពោះ។

កាត់មកមន្ទីពេទ្យឯណេះវិញ ចាប់តាំងពីពេលដែរឡុងយៀនទម្លាក់ទីតាំង អុីបូក៏មកដល់រង់ចាំដុកទ័រប្រមាណ ជា3ម៉ោងទើបតែចេញមកវិញនាយក៏បារម្ភព្រោះសុខៗក៏បានដំណឹងថាប្អូនចូលមកបញ្ចប់សង្រ្គោះបន្ទាន់។

" លោក គឺជាអ្នកសាច់ញាតិអ្នកជំងឺមែនទេ? "ដុកទ័រដែរពិនិត្យនិងព្យាបាលខុងយួរក៏ចេញមកខាងក្រៅបន្ទាប់ពីធ្វើការរបស់ខ្លួន គាត់មករកសាច់ញាតិអ្នកជំងឺ ចៃដន្យាក៏បានជួបអុីបូក៏បានសួទៅអុីបូព្រោះថាមានតែគេទេដែរឈរចាំនៅទីនេះនោះ។

" បាទ មែនហើយគឺខ្ញុំ តើប្អូនខ្ញុំគេយ៉ាងម៉េចហើយ? "គ្រាន់តែឃើញដុកទ័រចេញមកភ្លាម អុីបូក៏ចូលមករកគាត់ដោយក្ដីបារម្ភពីប្អូនពនពេក ។

" ហិុម គឺថាអ្នកជំងឺ និង កូនបានរួចផុតពីគ្រោះហើយ "


You are reading the story above: TeenFic.Net