មិនប៉ុន្មាននាទីផង ថេយ៉ុងក៏ជិះឡានក្រុង មកដល់ខាងមុខហាង កាហ្វេរបស់ប្រពន្ធ សក់ក្បាលបាស់ជ្រោង ទឹកមុខស្លេកស្លាំង ព្រោះរងា ហើយក្នុងដៃមានកាន់ថង់អ្វីម្យ៉ាង
ដើរសំដៅមករកហាង ហើយរុញទ្វាររត់ចូលហាង ទាំងស្រមេកស្រមក ជាប់ដោយតំណក់ព្រិល ព្រោះបន្ទាន់ចង់ជួបប្រពន្ធពេក ៖
" ថៅកែស្រីនៅទេ? " ដូចរាល់ដងអ៊ីចឹង ពេលដែលនាយកំលោះ មកដល់ គឺសួររកម្ចាស់ហាង ជាគោលដៅធំបំផុត របស់គេ ដល់ថ្នាក់បុគ្គលិកក្នុងហាង ចាំមុខទុកទៅហើយ។
" ចាស! គឺនៅចាស អេ៎!!លោកឈប់សិន " បុគ្គលិកនិយាយមិនទាន់ចប់ផង គេក៏ដើរឡើងជណ្តើរ បំណងឡើងទៅជាន់ខាងលើក ដោយមិនមានការអនុញ្ញាត សូម្បីតែបន្តិច។
" ខ្ញុំទៅរកនាង " តែទោះជាហាម ក៏ហាមមិនស្តាប់ដែរ អ្នកណាមិនស្គាល់ គីមថេយ៉ុងនោះ។
" អូសហ្វីរបស់ថៅកែស្រី នៅជាន់ទី២ តែហាមអ្នកក្រៅឡើងទៅ ផ្តេសផ្តាស "
" អូខេបាទ អគុណ! "
" លោក!លោក! ហាមហើយនៅមិនស្តាប់ លោកម្នាក់នេះចម្លែកណាស់ " បុគ្គលិកហាង កំពុងតែរអ៊ួយ ក្រពុលមុខពេលបានជួបថេយ៉ុងម្តងៗ ត្បិតថាសង្ហាមែន តែចរិតខ្មើតខ្លាំងណាស់។
" មិត្តប្រុស របស់ថៅកែស្រីទេដឹង? " បុគ្គលិកផ្នែមគិតលុយ ក៏និយាយឡើង ដោយញញឹម លើផ្ទៃមុខ។
" តែផ្តាស ថៅកែស្រីឯណាចេះមានសង្សារ "
" ថាមិនត្រូវដែរណា "
[ តុក!! តុក!! ] ដៃកាន់ថង់ផ្លែឈើ ឈរញញឹមញញែម បានចិត្តយប់មិញដេកឱបនាង ពេញមួយយប់ ព្រឹកឡើងមានរាសីជាងមុន។
" ចូលមក ទ្វារមិនបានខ្ទាស់សោរទេ "
" លីង..."
" មកធ្វើអី មិនទៅផ្ទះលោកវិញទេ? " មកដល់គឺដឹងតែដេញអ៊ីចឹងរហូត ឃើញមុខដេញ ដេញហើយ ដេញទៀត
ដេញឥតល្ហែ។
" បងមករកប្រពន្ធ " នាយសង្ហាដើរចូលមកក្បែរតុធ្វើការប្រពន្ធ ឈរញញឹមដាក់នាង ប្តូរសព្វនាមហៅនាងថាប្រពន្ធ យ៉ាងផ្អែមល្ហែម ធ្វើដូចនាងពេញចិត្តឱ្យហៅអ៊ីចឹង។
មិនយូរប៉ុន្មាន ពួកគេក៏មកដល់មន្ទីពេទ្យ ថេយ៉ុងរបួសមិនសូវធ្ងន់ទេ គ្រាន់តែរបួសជើង មានរបួសសើរស្បែក អៃលីងនៅរងចាំយកលទ្ធិផលឆ្អឹងជើង របស់បុរសរំខាន។
" របួសផ្នែកឆ្អឹងបន្តិច មានការស្រាំឆ្អឹងកជើង និងមិនអាចដើរបានរយះពេលខែ " គ្រូពេទ្យបានណែនាំនាងតូច តាមអ្វីដែលបានថតX-ray ឆ្អឹងរួចរាល់ហើយ។
" ចាសអគុណលោកគ្រូពេទ្យ " នាងតូចក៏កាន់ឯកសារ ត្រឡប់មកបន្ទប់សម្រាក របស់ប្តីនាងវិញ ខណៈថេយ៉ុងក៏ដឹងខ្លួនល្មម តែគេស្ថិតក្នុងសភាព ប៉ង់សុីម៉ង់ជើងម្ខាង។
" លីង " អ្នកកំលោះហៅប្រពន្ធ ដោយសំឡេងស្រាលស្រទន់ តែនាងបែរជាឆ្លើយតបគេវិញ ទាំងគំរោះគំរើយ។
" គិតឆ្គួតអី រត់ចូលឡាន? " នាងដើរមកជិតគេហើយស្តីគេថែម នាងមិនបានត្រេកអរជាមួយ ចរិតប្រុសស្អាត របស់គេទេ។
" គឺបងជួយ កូនសុនខមួយក្បាល ដែលរត់ចូលឡាន "
" លោកមានជីវិត១០ដូចឆ្កែ មែនទេ? "
" បើបងស្លាប់ អូនសប្បាយចិត្តឬ? "
យប់បន្តិច នាងតូចបានខលទៅប្រាប់ម្តាយចុង ពីរឿងថេយ៉ុងបានជួបគ្រោះថ្នាក់ ត្រូវសម្រាកនៅពេទ្យ ម្តាយនាងក៏បានរៀបចំអាហារពេលយប់ ផ្ញើតាមអ្នកបើកឡាន យកមកឱ្យនាងតូច ដល់មន្ទីពេទ្យ នាងក៏ចុះទៅទទួល ជាង១ម៉ោង
ក្រោយមក នាងក៏ត្រឡប់ចូលមន្ទីពេទ្យវិញ នាងបានទិញរបស់ញ៉ាំ និងនំចំណីថែម ខ្លាចថាថេយ៉ុងឃ្លាន ពេលយប់ឡើង ទោះស្អប់ តែចិត្តដែលនាងស្អប់គេ ស្តែងតែខាងក្រៅប៉ុណ្ណោះទេ តែក្នុងចិត្ត នាងទន់ដូចចាហួយ នាងអាណិតច្រើនជាងស្រលាញ់ ចំណែកឯអ្នកដែលចាំ
ទាំងរលីងរលោងទឹកភ្នែក ខ្លាចថានាងរត់ចោល ៖
" លីង! " ខំងើបមកទាំងឈឺ ក្រោកអង្គុយទាំងលំបាក សប្បាយចិត្ត ពេលឃើញវត្តមានប្រពន្ធ ត្រឡប់មកវិញ។
" ឃ្លានទេ? អ្នកម៉ាក់ធ្វើបបរគ្រឿង ផ្ញើមកឱ្យ " នាងចាក់បបរគ្រឿសមុទ្រចូលចាន ហើយរុញទៅក្បែរប្តី នាងអង្គុយក្បែរគេ តបសម្តី និយាយជាមួយគេ ទាំងគ្មានអារម្មណ៍។
" បងស្មានថាលីង ទៅចោលបងហើយតើ! " ថេយ៉ុងចាប់ដៃប្រពន្ធអង្អែលតិចៗ។
" ក្រែងថាចង់ស្លាប់លើបង្គងណាស់ហ្អេ៎ស? យប់ហ្នឹងងាប់ទៅ ឆាប់ចប់ រំខានគេឯង ខាតការងាររកសុីអស់ " នាងសម្លក់មុខគេហើយរលាស់ដៃគេចេញ តែប្រុសកំហូចនៅតែចាប់ទាញនាងមកអង្គុយក្បែរខ្លួន ហើយស្ទាបអង្អែលចង្កេះនាងតិចៗ។
" លីង អូននិយាយពីអី ដឹងបងអៀនទេ បង្គងអូនខានប្រើយូរហើយ មិនដឹងថាចង្អៀតកម្រិតណាទេ បងចង់ស្លាប់ឥលូវ បងស្រាតខោរចាំណា លីងលីង " កុំថាឡើយពេលធម្មតាព្រាន តែពេលឈឺកាន់តែផ្តាសទៀតហើយ បុរសដាច់ដាបស្ទាបមធ្យមទេ ឆ្លៀតអង្អែលកំប៉េះគូទនាង ថែមទៀត
នេះជាហេតុផលមួយ ដែលនាងស្អប់ មិនចង់ក្បែរ មិនចង់អាណិតគេ។
" ហត់ទេ? ញ៉ាំទៅកុំនិយាយច្រើន គួរឱ្យធុញទ្រាន់
ណាស់ "
" មិនបញ្ចុកទេ? "
" បាក់ជើង មិនមែនបាក់ដៃឯណា "
___
និពន្ធដោយ៖ មីនស៍ហ្វា
ផុសជូនចប់ចូលឆ្នាំ🫶♥️
To be continue
You are reading the story above: TeenFic.Net