ព្រឹកថ្ងៃថ្មីបានចូលមកដល់ នៅតុអាហារដ៏ធំដែលមានសមាកជិកជាច្រើននាក់រួមមាន លោកស្រីភីម បៃបឺន បៀវ នឹងកូនប្រុសទាំង2នាក់ផងដែរ នៅតមអាហារពេលព្រឹកឮតែសម្លេងសើចក្អាកក្អាយរបស់មនុស្សចាស់ព្រោះទង្វើរនឹងសម្តីរបស់ក្មេងតូច2នាក់បងប្អូនគេនោះ  មើលទៅគ្រួសារ
បៃបឺនពេលនេះគឺមានសុភមង្គលខ្លាំងណាស់ អស់ជាច្រើនដែលម្នាក់ៗមានភាពមួហ្មងក្នុងចិត្ត ហើយមកដល់ពេលនេះក៏ហាក់បានធូស្បើយរសើយចិត្តអស់មួយគ្រាផងដែរ ។

   បន្ទាប់ពីបញ្ជប់ការញាំអាហាររួចហើយរាងក្រាស់ក៏សុំខ្លួនទៅធ្វើការងារដែលមាននៅក្នុងបន្ទប់ការងារឲ្យរួចរាល់សិន ចំណែកបៀវក៏នាំក្មេងៗចេញមកលេងនៅសួនខាងក្រោយផ្ទះធំ ពេលនេះពួកគេលែងទៅរស់នៅក្នុងផ្ទះរបស់ Wichapas ទៀតហើយ ។

តុកៗ.... សម្លេងគោះទ្វាក៏បន្លឺឡើងដាស់អារម្មណ៍អ្នកនៅខាងក្នុងអោយងាកមករកមាត់ទ្វាបន្ទប់ខ្លួនផងដែរ ។

« ចូលមក..» សម្លេងរឹងមាំបន្លឺបញ្ជាក់អ្នកខាងក្រៅអោយដឹង ។

« អ្នកម៉ាក់...» បៃបឺនបន្លឺក្រោយដឹងថាអ្នកគោះទ្វាគឺជាម្តាយក្មេកខ្លួនទើបប្រញាប់ក្រោយមកទទួលថាសដែលនៅក្នុងដៃម្តាយក្មេកយកទៅដាក់នៅលើតុម្ខាង  ។

« ខ្ញុំរំខាន់ លោកដែរទេ? »  សម្លេងស្អកៗសួរទៅអ្នកកម្លោះទាំងដាក់បង្គុយនៅលើកៅអីបង្អែកតាមដោយរាងក្រាស់នាំ ។

« អ្នកម៉ាក់ កុំហៅខ្ញុំបែបនេះអី យ៉ាងណាខ្ញុំក៏ជាកូនប្រសារបស់ម៉ាក់ម្នាក់ដែរ » បៃបឺនញញឹមតបដោយក្តីគោរពរាងក្រាស់បន្ទន់ជង្គង់ទល់មុខនឹងលោកស្រីទើបក្រសោបដៃចំណាស់ដោយសម្លឹងមើលមុខស្ត្រីនៅនឹងមុខខ្លួនផងដែរ ។

« ច៎ា...កូនរវល់ការងារទេ ម៉ាក់មានរឿងចង់និយាយបន្តិចបានទេ ? »

« បាទ មិនអីទេ ម៉ាក់មានប្រសាសន៍មកចុះ »

« គឺ..កូននិយាយរឿងនោះជាមួយបៀវហើយឬនៅ ? ម៉ាក់បារម្ភខ្លាចថាបៀវខ្លាចថាគេ...ហ៉ឺម...» លោកស្រីដកដង្ហើមធំក្រោយនិយាយរឿងដែលខ្លួនមានអារម្មណ៍មិនល្អបើសិនកូនប្រុសខ្លួនបានដឹងរឿងមួយនោះ ។

« អ្នកម៉ាក់  ខ្ញុំមិនទាន់បានប្រាប់បៀវអំពីរឿងនោះទេ  ខ្ញុំគិតថាចាំឲ្យបៀវមានអារម្មណ៍ល្អជាងនេះបន្តិចសិន   ម្យ៉ាងខ្ញុំក៏មិនទាន់បាននាំអ្នកម៉ាក់   បៀវនឹងកូនៗទៅជួបលោកតានូវឡើយ   ខ្ញុំចង់ឲ្យបៀវប្រាកដជាងនេះបន្តិចសិនណា អ្នកម៉ាក់ » រាងក្រាស់ក៏មានភាពតានតឹងដូចគ្នាក្រោយពេលនិយាយរឿងអ្វីម្យ៉ាងដែលជាអាកំបាំងរបស់ពួកគេនៅពេលនេះ ។

« តើកូនគិតថាល្អទេ បើប្រាប់បៀវនៅពេលក្រោយនោះ ? » លោកស្រីភីមសម្លឹងមុខកូនប្រសារដោយទឹកមុខមានកង្វល់ ។

« ម៉ាក់ ខ្ញុំធ្វើឲ្យបៀវខូចចិត្តមកច្រើនពេកហើយ បើសិនពេលមួយបៀវបានដឹងរឿងទាំងអស់ហើយគេស្អប់ខ្ញុំ ពេលនេះខ្ញុំសុខចិត្តលាក់បាំងរឿងនេះដើម្បីបៀវមានក្តីសុខទាំងផ្លូវចិត្តផ្លូវកាយទៅចុះ មិនថាយ៉ាងណាខ្ញុំនៅតែជ្រើសរើសបៀវតែម្នាក់គត់ ទោះបៀវស្អប់ខ្ពើមខ្ញុំក៏ដោយ »

« បើកូនសម្រេចចិត្តបែបនេះហើយ ម៉ាក់ក៏មិនជំទាស់ដែរ សូមឲ្យកូនសំណាងល្អណា កូនប្រុស » លោកស្រីភីមក៏មិនអាចលូកដៃចូលក្នុងរឿងទាំងអស់នេះបានទេ គាត់មានតែទុកឲ្យអ្នកដែលចងជាអ្នកដោះស្រាយទៅចុះ ម្យ៉ាងពេលនេះកូនប្រុសខ្លួនក៏កំពុងមានក្តីសុខនឹងគ្រួសារមួយនេះទៀតគាត់រឹតតែមិនចង់ឃើញបៀវមានទុកសោកបន្តទៀតដែរ ។  បើទោះដល់ថ្ងៃនៅទោះមកដល់មានរឿងអ្វីក៏ដោយក៏លោកស្រីមិនចោលឬលែងដៃពួកគេដូចគ្នា រឿងគ្រប់យ៉ាងត្រូវចប់ដោយភាពសប្បាយរីករាយមិនមែនបែបនេះនោះទេ  ។

      អស់រយះពេលជាច្រើនថ្ងៃកន្លងផុតទៅបៃបឺនប្រើជីវិតធ្វើជាប៉ា ធ្វើជាប្តីឲ្យគ្រួសារមួយនេះមានក្តីសុខនឹងជាខ្នងបង្អែករឹងមាំសម្រាប់ពួកគេយ៉ាងកក់ក្តៅផងដែរ ហើយចាប់ពីពេលនេះតទៅ BooBee នឹងKris លែងមានអ្នកណាមើលងាយថាពួកគេថាជាក្មេងគ្មានប៉ាម៉ាក់ទៀតហើយតែគេមានគ្រួសារដ៏កក់ក្តៅនឹងក្តីសុខទៀតផង ។

« ចៅហ្វាយ...» សម្លេងស្រលះដាច់មិនមានមន្ទឹលតែបញ្ជាក់ទៅអ្នកម្ខាងទៀតដែលកំពុងលេងជាមួយកូន ។

« មានអ្វី? » រាងក្រាស់ដោយសម្លេងរឹងមាំ ។

« លោកម្ចាស់ បញ្ជារឲ្យចៅហ្វាយត្រឡប់ទៅភូមិគ្រឹះជាបន្ទាន់ » ហាន ឱនគំនាបជាមួយរាងក្រាស់ទើបនិយាយរឿងការងារតែម្តង ព្រោះមុននេះនាយទើបតែទទួលបានការខលហៅពីលោកម្ចាស់ Sumettikul ដោយផ្ទាល់តែម្តង ។

« លោកតា មានប្រសាសន៍អ្វីទេ ? » បៃបឺនជ្រួញចញ្ចើមចូលគ្នាដោយមានចម្ងល់ សុខៗមានការបន្ទាន់បែបនេះ វាមិនមែនជារឿងល្អនោះទេ ។

« បាទ គឺអត់ទេ តែលោកម្ចាស់ក៏បញ្ជារអ្នកប្រុសWichapasនឹងអ្នកនាង
ជីយ៉ុងផងដែរ ខ្ញុំគិតថាមានរឿងអ្វីប្រែប្រួលជាមិនខានទេ » ហាន ដែលជាជំនិតរាងក្រាស់ក៏ដូចជាអ្នកក្រោមបង្គាប់របស់លោកម្ចាស់ដែលនាយបម្រើពួកគាត់មករាប់ឆ្នាំហើយនោះ នាយដឹងថាអ្វីដែលជារឿងល្អនឹងអ្វីដែលជារឿងមិនល្អនៅពេលនេះ ក្រោយស្តាប់សម្លេងលោកម្ចាស់នាយកាន់តែដឹងបានទៀតផងដែរ ។

« បើរឿងប្រុងតែកើតហើយ យើងក៏មិនអាចហាមឃាត់បានដូចគ្នា ឯងប្រាប់រឿងនេះដល់ Wichapas ហើយឬនៅ ? » បៃបឺនសូកដៃចូលក្នុងហោប៉ាវដោយសញ្ជឹងគិតទៅឆ្ងាយបន្តិច ។

« បាទ នៅមិនទាន់បានប្រាប់នៅឡើយទេ ខ្ញុំនឹងខលប្រាប់គាត់តែម្តង បាទ »

« អឺម...ឲ្យគេរៀបចំយន្តហោះផ្ទាល់ខ្លួនទៅ ជួបគ្នានៅប្រលានតែម្តង »

« បាទ ចៅហ្វាយ តែថា...»

« យើងដឹងហើយ យើងគ្មានថ្ងៃចោលពួកគេនោះទេ ឆាប់ទៅធ្វើការទៅ » ចប់ប្រយោគរាងក្រាស់ដើរសំដៅទៅរកកូនប្រុសរកខ្លួនហើយក៏បណ្តើរពួកឡើងទៅបន្ទប់ផ្ទាល់ខ្លួន  ឯហាននាយក៏បញ្ជាកូនចៅឲ្យមើលការរៀបរាយរបស់យន្តហោះផ្ទាល់ខ្លួនផងដែរ ។

« បៀវ...»

« បាទ...បងមានអ្វីមែនទេ » រាងតូចមើលមុខបៃបឺនដោយការងឿយឆ្ងល់ ។

« បងត្រូវទៅភូមិគ្រឹះនៅពេលនេះ ព្រោះលោកតាបញ្ជារមកបែបនេះ » បៃបឺនប្រាប់ទាំងដើរចូលទៅចាប់ដៃតូចស្រលូន ខុសប្លែកតែបៀវស្រាប់តែ
រលិងរលោងទឹកភ្នែកទៅវិញ ។

« មានរឿងអ្វីមែនទេ ការងារសំខាន់មែនទេ បងកុំ..កុំទៅមិនបានទេ? »
បៀវដឹងថាការងារត្រូវតែសំខាន់សម្រាប់នាយពិតណាស់ តែពួកគេទើបតែជួបគ្នាមិនទាន់បានប៉ុន្មានផងតើត្រូវបែកគ្នាទៀតហើយឬ បើនាយទៅពិតមែន ចុះកូនៗនឹងខ្លួន នាយគិតយ៉ាងណា  ។

« ក្មេងល្ងង់ បងត្រូវតែទៅព្រោះថាជាការងារ តែមិនមែនមានន័យថាបងមិនយកពួកអូនទៅនោះទេ បងប្រាប់អ្នកម៉ាក់រួចហើយ ពេលនេះអូនរៀបចំខ្លួនទៅ មិនចាំចាប់យកអ្វីទៅនោះទេ របស់របរមានគ្រប់ហើយ » រាងក្រាស់ញញឹមយ៉ាងត្រជាក់ដោយមិននឹកគិតថាប្រពន្ធខ្លាចគ្រប់យ៉ាងក្នុងការបែកគ្នាមិនថាពេលវេលាយូឬតិចនៅទេ ។

« ហេតុអ្វីមិននិយាយតាំងពីដំបូង អូនខំតែគិតថាត្រូវមេម៉ាយម្តងទៀតហើយតើ » បៀវតបដោយស្នាមញញឹមលាយទឹកភ្នែកផងដែរ ថារួចបៀវក៏នាំកូនៗទៅរៀបចំខ្លួនយ៉ាងរហ័សតាមដែលខ្លួនធ្វើទៅបាន  ។  ចំណាយពេលប្រហែលជាងមួយម៉ោងគ្រួសារ
បៃបឺននឹងWichapas ក៏បានមកដល់ប្រលានយន្តហោះ តែចំពោះរាងក្រាស់ទាំង2នាក់មានទឹកមុខមុតមាំមើងម៉ាត់ណាស់ ខុសពីអ្នកដែរមិនបានដឹងរឿងទាំងនោះ បៃបឺនបញ្ជារឲ្យកូនចៅនាំអ្នកម៉ាក់ បៀវ ជីយ៉ុងនឹងក្មេងៗឡើយទៅរៀបចំខ្លួនឲ្យបានត្រឹមត្រូវជាមុខដោយនាយនឹងអ្នកកម្លោះ Wichapas នៅនិយាយការងារបន្តិច ។

« បងគិតមែនទេថា លោកតាមានគម្រោងអ្វីមែនទេ ? » នៅខាងក្រោមបុរសទាំង2នាក់បង្ហួយផ្សែងបារីឲ្យហោះហើរតាមខ្យល់ទើបនិយាយការងារបន្ត ។

« មិនដឹងទេ តែយើងដឹងថាវាមិនមែនជារឿងល្អនោះទេ បើមានអ្វីកើតឡើងឯងត្រូវមើលថែគ្រួសារយើងឲ្យបានល្អផង » បៃបឺនជក់បារីមួយដង្ហើមទើបបោះកន្ទុយបារីចោលយកជើងជន់កំទិចចោល ។

« បៗ..បងប្រុស បងនិយាយអី ខ្ញុំមិនយល់ទេ » Wichapas នាយដើរតាមអ្នកជាបងប្រុសដែលនិយាយគ្នាមិនទាន់ចប់ផងដើរចេញបាត់ ហើយមកផ្តាំផ្ញើរធ្វើមើលតែនាយគ្មានជីវិតរស់បន្តអញ្ចឹង តែយ៉ាងណាក្នុងចិត្ត
បៃបឺនបានស្បថរួចរាលហើយថាគេនឹងធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីដោះស្រាយរឿងមួយនេះ ចប់ប្រយោគហើយពួកគេដើរឡើងទៅយន្តហោះដោយមិនពន្យារពេលវេលាបន្តទៀតទេ ។

ចំណាយពេលអស់ជាច្រើនម៉ោងកន្លងផុតរាងកាយបក្សីស្លាបដែកក៏បានចុះចតនឹងនាំអ្នកនៅក្នុងយន្តហោះទាំងអស់មកដល់ទឹកដីកំណើតវិញ ហើយរថយន្តជាច្រើនក៏បានរៀបចំក្បួនរង់ចាំពួកគេជាស្រាចផងដែរដើម្បីទៅកាន់ភូមិគ្រឹះរបស់លោកម្ចាស់Sumettikul តាមបញ្ជារ ។

រថយន្តស៊េរីទំនើបច្រើនគ្រឿនបានចូលទៅកាន់ភូមិគ្រឹះធំជាងគេនៅក្នុងប្រទេសមួយនេះ ហើយរាងក្រាស់ក៏បានចុះពីរថយន្តដែលនាយសម្លឹងមើលជុំវិញទីនោះដោយមានអារម្មណ៍ថាចម្លែកៗ ។

« Daddy ទីជាផ្ទះរបស់យើងមែនទេ ?» Kirs ចុះមកជាមួយបងប្រុសដោយមើលទៅទិត្យភាពនៃភូមិគ្រឹះមួយនេះពិតជាខុសប្លែកគ្នាច្រើនណាស់រវាងភូមិរបស់ប៉ាគេនៅកូរ៉េ ។

« បាទ តោះពួកយើងនាំគ្នាចូលទៅខាងក្នុងទៅ » រាងក្រាស់ញញឹមទាំងមិនសូវសមតែក៏នាំគ្រួសារគេចូលទៅក្នុងផ្ទះធំនោះដោយមានលោកស្រី
ភីមនឹងបៀវព្រមទាំងគ្រួសារ Wichapas នឹងជីយ៉ុងផងដែរ ។

បៀវមានអារម្មណ៍ថារំភើបបន្តិចខ្លាចបន្តិចព្រោះតែទីនេះគឺមានប្រវត្តិជូរចត់ម្យ៉ាងក៏នៅតែខ្លាចលោកម្ចាស់ព្រោះខ្លួនធ្វើរឿងមិនគប្បីចំពោះលោកផងដែរ តែរឿងដែលកន្លងហួសអស់ទៅហើយរឿងដែលកើតឡើងរួចទៅហើយក៏មិនអាចជួសជុលអ្វីបានទៀតដែរ  ពួកគេនាំគ្នាដើរសំដៅទៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវតាមការនាំរបស់លោក សុក្រា ។

« លោកម្ចាស់បញ្ជារឲ្យតែអ្នកប្រុសធំនឹងអ្នកប្រុសតូចចូលទៅខាងក្នុង អ្នកផ្សេងសូមរង់ចាំនៅខាងក្រៅ បាទ » សុក្រាថ្វីថាលោកមានអាយុច្រើនជាងរាងក្រាស់ក៏ពិតមែនតែលោកមិនភ្លេចតួនាទីរបស់ខ្លួននោះទេដោយការឱនគំនាបជាទម្លាប់  ។

« ពួកគេជាគ្រួសារខ្ញុំ មិនមែនអ្នកផ្សេង បើលោកតាបន្ទោសទុកឲ្យខ្ញុំជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ លោកចេញទៅ » បៃបឺនតបដោយសម្លេងរឹងមាំស្របដៃធំក្រសោស្មារាងតូចចូលមកជិតខ្លួនព្រមទាំងចាប់ដៃលោកស្រីភីមដោយបញ្ជាក់អ្នកនាំខ្លួនមកឲ្យបានដឹង  ថាចប់រាងក្រាស់ក៏ដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវតែម្តង ។ បន្ទប់ធំដែលមានមនុស្សចាស់ទាំង3នាក់មានវត្តមាននៅទីនោះស្របរួមទាំងមនុស្សស្រីវ័យកណ្តាលប្រហែលជា25 26ឆ្នាំរាងតូចស្តើងស្បែកស ក្នុងសម្លៀកបំពាក់បំពាក់រ៉ូបដៃតូចសម្រុងវែងមានអាវក្រៅដៃខ្លីសូកពីខាងលើសក់ខ្មៅវែងរលោងចងពាក់កណ្តាលមុខមាត់ស្អាតសមសួនតែមិនសូវរុំទុំនោះទេ វត្តមាននាងស្រស់ស្រីធ្វើឲ្យបៃបឺនមិនចំម្លែកចិត្តនោះទេ តែបៀវថាមិនត្រូវនោះទេបេះដូងរាងតូចចាប់ផ្តើមលោតញាប់ៗដៃជើងត្រជាក់អស់ហើយ ។

« បៃបឺន...នេះពួកគេ...» លោកស្រីម្ចាស់ម៉ូលីធិយ៉ា មានការសប្បាយចិត្តដែលចៅប្រុសធំរបស់ខ្លួនវិលមកវិញតែក៏ទៅជាភាំងក្រោយឃើញវត្តមានមនុស្សជាច្រើននាក់រួមទាំងបៀវដែលបាត់ទៅរាប់ឆ្នាំនោះ ។

« យើងប្រាប់ហើយថា អ្នកផ្សេងហាមមិនអោយចូលមក » លោកម្ចាស់មានការមិនពេញចិត្តជាខ្លាំងក្រោយមនុស្សចម្លែកមុខជាច្រើនចូលមកដោយគ្មានការអនុញ្ញាតបែបនេះ ។

« ខ្ញុំជាអ្នកនាំពួកគេមក Kris ទៅជំរាបសួរលោកតាទួតនឹងលោកយាយទួតទៅ » បៃបឺនមិនខ្វល់ពីសម្តីលោកតារបស់ខ្លួននោះទេ តែសុជីវះធម៌នាយត្រូវតែឲ្យកូនរៀនធ្វើឲ្យបានល្អព្រោះគេជាក្មេងជាក្រដាសសមួយសន្លឹក ។

« បាទ  លោកយាយទួតចៅជំរាបសួរ លោកតាទួតចៅជំរាបសួរ...» Kris ដើរសំដៅទៅរកមនុស្សដែលលោកប៉ាប្រាប់ព្រមទាំង BooBee ក៏ចូលទៅតាមជាមួយប្អូនផងដែរ មនុស្សចាស់ទាំង2នាក់ញញឹមតបដោយក្តីរីករាយគ្រាន់តែលោកម្ចាស់មានការមិនសូវពេញចិត្តតែប៉ុណ្ណោះ ។

« ល្អណាស់ចៅ  ហើយ...»

« នេះគឺជាលោកស្រីភីម ម៉ាក់របស់បៀវ បាទ » បៃបឺនក៏ណែនាំម្តាយក្មេកឲ្យអ្នកគ្រប់គ្នាបានដឹងថាពេលនេះលោកស្រីបានជាសះស្បើយវិញហើយ ហើយក៏ត្រៀមនឹងចូលទៅមើលការខុសត្រូវក្រុមហ៊ុនរបស់គាត់ម្តងទៀតដែរ ។

« ជំរាបសួរ លោកម្ចាស់Sumettikul នឹងលោកស្រីម្ចាស់ផងដែរ » ក្នុងការជាធ្វើជាអ្នកជំនួរអ្នកណាដែលមិនស្គាល់លោកម្ចាស់Sumettikulទៅ លោកស្រីភីមក៏ធ្លាប់បានសហការណ៍ជាមួយនឹងលោកម្ចាស់ផងដែរ  លោកស្រីម្ចាស់ញញឹមតបជាការគួរសម ។

« បើអស់ការហើយ យើងមានរឿងត្រូវនិយាយជាមួយឯង » លោកម្ចាស់បន្លឺសម្លេងរាបស្មើហាក់មិនចាប់អារម្មណ៍នឹងអ្នកណាក្រៅពីចៅប្រុសធំរបស់ខ្លួន ។

« លោកតា បៀវគឺជាប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំមិនមែនអ្នកដ៏ទៃទេ » មិនប្រាប់ក៏ដឹងដែរថាលោកតានាយចង់និយាយសំដៅទៅអ្នកណានោះ ទើបតបទៅវិញដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរ ។

« បៃបឺន បងនិយាយពីអ្វីនឹង ពួកយើងគឺជាគូដណ្តឹងនឹងគ្នារាប់ឆ្នាំហើយណា ហើយអាក្មេងឆ្កួតម្នាក់នេះមកពីណាបានជាបងហៅវាថាប្រពន្ធពេញៗមាត់ទៅវិញ លោកប៉ាខ្ញុំមិនព្រមទេណា » នាងក្រមុំដែលស្ងាត់សម្លេងមកយូដែរហើយស្របឮរាងក្រាស់ប្រកាសប្រសប់នាមរាងតូចថាជាប្រពន្ធពេញមាត់បែបនេះទៀត គេមិនព្រមដាច់ខាតខ្លួនជាមនុស្សស្រីហើយក៏ជាស្រីស្អាតឡូយឆាយស៉ីវីល័យទៀតមិនអាចមកចាញ់ត្រឹមនុស្សប្រុសរាងល្អិតម្នាក់នេះបានទេ ។

« លោកម្ចាស់ វាមានន័យថាយ៉ាងម៉េច? » លោកឈិនដែលមិន
យល់សាច់រឿងដូចកូនស្រីទើបចោទសួរទៅលោកម្ចាស់ភ្លាមៗ ។

« ហាន នាំក្មេងៗនឹងអ្នកម៉ាក់ចេញទៅខាងក្រៅសិនទៅ » បបូរមាត់បញ្ជាកូនចៅតែកែវភ្នែកនាយចាញ់ត្រង់សំដៅទៅនាងក្រមុំដោយធ្វើឲ្យនាងរួញខ្លួនចូលទៅអោបដៃអ្នកជាប៉ាឡើងជាប់ ។

« ចាំក្នុងខួរក្បាលនាងឲ្យច្បាស់ បៀវគឺជាប្រពន្ធរបស់យើងតែម្នាក់គត់ » ម្រាមដៃក្រាស់ចាប់ក្របួចដើមដៃនាងស្រីល្អដោយមិនញញើតនឹងលោកឈិនដែលជាប៉ារបស់នាងរួមទាំងលោកតាលោកយាយផងដែរ ។

« បៃបឺន...កុំខ្វះការគួរសមនឹងភ្ញៀវឲ្យសោះ » លោកម្ចាស់ Sumettikul ស្រែកយ៉ាងខ្លាំងដាក់រាងក្រាស់ដោយពេលនេះគាត់មិនអាចទ្រាំនឹងទង្វើរចៅប្រុសខ្លួនបានទេ ។

« ប្រុសធំ កុំធ្វើអញ្ចឹងអី » លោកយាយក៏និយាយដោយការលួងលោមផងដែរ ។

« បៃបឺន...» បៀវចាប់ជាយអាវ
នាយតិចៗក្រោយរាងក្រាស់រុញនាងតូចអោយខ្ទប់នឹងសាឡុងទើបដើរមកក្បែរភរិយាវិញ ចំណែកបៀវក៏មានអារម្មណ៍ថាខុសយ៉ាងម៉េចមិនដឹង ។

« កុំបារម្ភមានបងនៅទីនេះហើយ លោកតាមានរឿងអ្វីត្រូវនិយាយក៏និយាយមកចុះ » បៃបឺនដាក់ដៃលើប្រអប់ដៃតូចបញ្ជាក់ពីភាពកក់ក្តៅរបស់នាយមានឲ្យបៀវ ទើបងាកមកនិយាយជាមួយនឹងលោកតាវិញ ។

« ល្អ ថ្ងៃនេះយើងនឹងប្រកាសថា 3ថ្ងៃទៀតឯងនឹង ឈិន សៀវស៉ី ត្រូវរៀបការនឹងគ្នា ដោយគ្មានការប្រកែកអ្វីទាំងអស់ » លោកម្ចាស់ក្រោយឈរពេញកំពស់ មើលទៅចៅប្រុសដែរនៅតែរក្សារភាពអង់អាចខ្លួន បៃបឺនមិនបានញញើតនឹងសម្តីលោកម្ចាស់នោះទេ តែបៀវគេស្ទើរតែទន់ដៃជើងអស់ទៅហើយ ។

« ខ្ញុំប្រាប់ហើយថា បៀវគឺជាប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំតែម្នាក់គត់ ខ្ញុំមិនរៀបការជាមួយអ្នកណានោះទេ » សម្លេងមុតមាំបញ្ជាក់ដល់អ្នកគ្រប់គ្នាដែលនៅទីនេះឲ្យថាគេនិយាយហើយមិនលេបសម្តីខ្លួនឯងវិញនោះទេ ។

« មិនបានទេណា លោកធ្វើបែបនេះជាមួយខ្ញុំមិនបានទេ ពួកយើងភ្ជាប់ពាក្យជាមួយគ្នារួចហើយ ខ្ញុំសុខចិត្តចាំលោកអស់ច្រើនឆ្នាំ លោកមិនអាចធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំនឹងលោកប៉ាបានទេ ខ្ញុំសូមប្រាប់លោកម្ចាស់តាថាខ្ញុំមិនព្រមដាច់ខាត ខ្ញុំត្រូវតែរៀបការនឹងបៃបឺនឲ្យបាន » នាងតូចឈិនសៀវស៉ីក្រោបចេញពីលោកប៉ាទាំងមិនខ្វល់គិតអ្វីបន្តទៀតទេ នាងសុខចិត្តចាំគេរាប់ឆ្នាំហើយតែពេលនេះនាយក៏មកប្រកាសថាគេមានប្រពន្ធកូន បើប្រពន្ធនាយជាស្រីគេក៏មិនថាដែរតែជាប្រុសដូចគ្នាទៅវិញ នាងតូចគេពិតជាមិនសុខចិត្តឡើយ ។

« លោកម្ចាស់ឆាប់ដោះស្រាយរឿងនេះឲ្យបានឆាប់មក កូនរបស់ខ្ញុំគឺជាស្រីផងណា ចៅប្រុសលោកឲ្យយើងរង់ចាំ ថ្ងៃនេះថ្ងៃនោះនាងក៏ព្រមចាំ តែមើលចុះពេលនេះជាអ្វី? អ្នកស្នងតំណែង Sumettikul ទាំងមូលតែបែរជាមានគ្រួសារជាមនុស្សប្រុសទៅវិញ វាខុសពីអ្វីដែលច្បាប់គ្រួសារលោកពិតមែនហើយ ពួកយើងមិនព្រមដាច់ខាត » លោកឈិនក៏មិនព្រមឲ្យរាងក្រាស់យើងធ្វើអ្វីតាមតែចិត្តបានដូចគ្នាដែរ នេះនាយយល់ព្រមរៀបការនឹងកូនស្រីគាត់តាំងតែពី 3ឆ្នាំមុនមកម្ល៉េះតែដល់ឥឡូវនាយក៏មកមានប្រពន្ធកូនធ្វើមិនដឹងតើអ្នកណាព្រមនោះ ។

« យើងមិនខ្វល់ថាឯង ចង់មានប្រពន្ធកូនអ្វីនោះទេ សំខាន់ឯងត្រូវតែរៀបការនឹង សៀវស៉ី » សម្លេងរឹងមាំដាច់ខាតក្នុងការដាក់កំហិតឲ្យរាងក្រាស់នៅពេលនេះ  ចំណែក2នាក់ឪពុកកូននោះក៏ញញឹមពេញចិត្តក្រោយឮប្រសាសន៍របស់លោកម្ចាស់ឬដៃគូសហកាជាមួយគ្នារាប់ឆ្នាំហើយនោះ ។

« បានខ្ញុំព្រម...» ប្រយោគនេះធ្វើអ្នកក្បែរខ្លួននាយស្ទើរអស់ជំហរទៅហើយ តើនាយនិយាយអ្វីចុះគេនឹងកូនៗនោះ ។

« បាន...ខ្ញុំយល់ព្រមរៀបការនឹងនាង ប៉ុន្តែត្រូវប្រកាសថានាងគឺជាប្រពន្ធចុងរបស់ខ្ញុំ ចំណែកបៀវក៏ត្រូវប្រកាសប្រាប់គេឯងគ្រប់គ្នាឲ្យដឹងថាជាប្រពន្ធទី1របស់ខ្ញុំនឹងពេញច្បាប់ផងដែរ » សម្លេងរឹងមាំច្បាស់ៗបន្លឺឲ្យគ្រប់គ្នាបានដឹងឮថាយ៉ាងណាបៀវនៅតែជម្រើសទី1សម្រាប់គេរហូត ប្រអប់ដៃធំនៅតែក្រសោបដៃតូចយ៉ាងណែន មុខមាំសម្លឹងមើលទៅអ្នកនៅចំពោះមុខ ។

« ផាច់...ផ្តេសផ្តាស់ ឯងមានដឹងខ្លួនថាកំពុងនិយាយអ្វីទេ ព្រោះតែមនុស្សប្រុសម្នាក់ឯងសុខចិត្តធ្វើឲ្យគ្រួសារទាំងមូលត្រូវខ្មាស់គេ ឯងធ្វើនេះចង់សម្លាប់យើងមែនទេ សៀវស៉ីនាងសុខចិត្តចាំឯងច្រើនឆ្នាំនាងក៏មិនប្រកែកតែមើលឯងធ្វើចុះ ឯងក៏ដឹងថាច្បាប់នៃត្រកូល Sumettikul តាំងតែពីដើមមកអ្នកដែលត្រូវស្នងតំណែងគឺត្រូវតែរៀបការមានប្រពន្ធជាមនុស្សស្រី ដឹងហើយឮហើយក៏នៅតែប្រព្រឹត្តខុសទៀត តើឯងចង់ផ្តាច់ពូជ Sumettikul មែនទេ » ផ្ទៃមុខមាំងាកទៅម្ខាងតាមកម្លាំងដៃរបស់លោកម្ចាស់ដោយអត់ទ្រាំស្តាប់សម្តីដ៏ល្ងង់ខ្លៅចៅប្រុសមិនបានទៀត មិននឹកស្មានថាការខំប្រឹងចិញ្ចឹមបីចាប់មើលថែគេអស់ជាច្រើនឆ្នាំតែការតបស្នងរបស់គេគឺធ្វើឲ្យគាត់បានត្រឹមតែការខកចិត្តទៅវិញសោះ ។

« បៃបឺន ខ្ញុំថាលោកកុំប្រកែកនឹងលោកម្ចាស់អី ហើយឯងក៏ដូចគ្នាបើមិនចង់ឃើញបៃបឺនមានបញ្ហាដោយសារខ្លួនទេក៏បោលក្បាលចេញទៅ » សៀវស៉ីឈរអោបដៃចូលគ្នាក្រោយពីរាងក្រាស់យើងស្ងាត់បន្តិច ។

« អ្នកដែលគួរបោលក្បាលចេញគឺជានាងទៅវិញទេ ប្រុសគេមិនខ្វល់ជាមួយហើយនៅប្រឹងធ្វើខ្លួនដូចខ្វះប្រុសមិនបានទៀត  » នាងក្រមុំស្រីមិនឲ្យមិត្តរបស់ខ្លួនតបទាន់ ជីយ៉ុងសូកឲ្យសៀវស៉ីទាំងមិនញញើត ។

« នាងចេះស្អី ត្រឹមជាកូនក្រៅខោរស្រីតាមចិញ្ចើមថ្នល់ដែរប៉ាយើងរើសយកមកសោះកុំដំឡើងដៃពេក » សៀវស៉ីតបដោយមិនគិតពីមនុស្សចាស់នៅទីនោះ ។

« ហ៉ឺម...គិតថាចង់ឲ្យខ្ញុំសងគុណ
ដែលប៉ានាងចិញ្ចឹមពួកយើងអញ្ចឹងឬ បើមិនមែនជាប៉ានាងចូលមករញ៉េរញ៉ៃក្នុងជីវិតម៉ាក់ខ្ញុំទេ នាងគិតថាពួកយើងគួរតែជួបគ្នាម្តងទៀតទេ មនុស្សប្រុសដែលគ្មានទំនួលខុសត្រូវមនុស្សប្រុសដែលអាងប្រើអំណាច ជាមនុស្សប្រុសដែលអន់នឹងថោកទាបបំផុត »

« បិតមាត់ឯងភ្លាម យ៉ាងណាយើងក៏ជាឪពុកឯង ឯងក៏មានឈាមជ័រត្រកូលឈិន ដែរ » លោកឈិនស្រែកខ្លាំងៗដាក់ឲ្យជីយ៉ុងទាំងមិនគ្រែងចិត្តអ្នកនៅទីនេះ ។

« លោកទេដែលត្រូវបិតមាត់ ខ្ញុំគ្មានឈាមជ័រប្រុសថោបទាបដូចជាលោកនោះទេ ខ្ញុំគ្មានឪពុកចោលម្សៀតដូចជាលោកឯងទេ ព្រោះឪពុកខ្ញុំស្លាប់តាំងតែពីខ្ញុំកើតមកម្ល៉េះ ហើយក៏ចង់ឲ្យខ្ញុំរាប់ញាតិជាមួយឲ្យសោះ  ហើយចាំថ្ងៃដែលគ្រួសារឈិនធ្វើអ្វីខ្លះដាក់2នាក់ម្តាយកូនខ្ញុំផងព្រោះថាខ្ញុំនឹងសងនៅថ្ងៃណាមួយ នាងក៏ដូចគ្នាគិតថានាងរង់ចាំលោកបៃបឺនមករាប់ឆ្នាំនេះនាងមិនបានទៅពាក់ព័ន្ធនឹងអ្នកណាមែនទេ កូនស្រីល្អរបស់លោករត់ទៅនៅជាមួយសង្សារហើយថែមទាំងលួចឯកសារក្រុមហ៊ុនឲ្យទៅគេទៀត រហូតមកទល់ពេលនេះគ្រួសារឈិនត្រូវរលាយដោយសារស្នារដៃកូនស្រីល្អបែបនេះ យ៉ាងម៉េចលោកពេញចិត្តហើយមែន ទេធ្វើខ្លួនឯងជាមនុស្សល្អទាំងខ្លួនឯងស្អុយរលាយទៅវិញ » ការពិតជីយ៉ុងគឺជាកូនស្រីម្នាក់ទៀតរបស់លោក
ឈិនដែលម៉ាក់នាងមានសញ្ជាតិជាកូរ៉េហើយក៏បានគ្នាជាមួយម្តាយជីយ៉ុងតែម៉ាក់របស់ជីយ៉ុងមិនបានស្រលាញ់លោកឈិននោះទេតែត្រូវប្រុសល្មោភម្នាក់នោះចាប់គាត់រំលោភរហូតដល់មាន
ជីយ៉ុងម្នាក់នេះមក តែដោយគ្រួសារលោកឈិនមិនពេញចិត្តចំពោះម្តាយនាងទើបពួកគេបណ្តេញនាងនឹងម្តាយឲ្យរស់នៅតែលតោលទាំងនាងទើបតែកើតមកបាន2ខែតែប៉ុណ្ណោះ ។

« នាងឆ្កួត កុំមកនិយាយស្អីផ្តេសផ្តាស់ យើងមិនបានទៅពាក់ព័ន្ធនឹងអ្នកណានោះទេ យើងព្រមចាំបងបៃបឺន ព្រោះយើងយល់ពីបញ្ហារបស់គាត់ លោកប៉ាកុំជឿសម្តីនាងម្នាក់នេះអី វាចេះតែនិយាយតែប៉ុណ្ណោះ លោកប៉ាលោកម្ចាស់ » នាងតូចស្រាប់តែនិយាយប្រកែកឡើងញ័របបូរមាត់ដោយខ្លាចថាមិនមានអ្នកណាជឿលើនាងពេលនេះ ។

« សៀវស៉ី នាងគិតថាយើងល្ងង់ដល់ថ្នាក់មិនដឹងអ្វីឬ? ហ៉ឺស...នាងព្រមចាំយើងព្រោះនាងគ្មានជំម្រើសដែលត្រូវទៅ សង្សារក៏បោកឲ្យយកឯកសារឲ្យ គេដោយមិនខ្វល់ពីឪពុកខ្លួនឯងនឹងត្រូវជួបបញ្ហាអីព្រោះតែខ្លាចប្រុសរត់ចោល ភាគហ៊ុនហាងគ្រឿងពេជ្រធំជាងគេនៅប្រទេសចិនដែលធ្លាប់ជាលំដាប់អភិជនតែពេលសូម្បីតែអ្នកមានល្មមៗមិនចង់ចូលផង ហាងថ្នាំឱសថក៏ត្រូវជាប់ចោទពីបទលក់ថ្នាំខុសច្បាប់ នឹងក្លិបចំនួន35កន្លែងក៏មានការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនខុសច្បាប់ព្រមទាំងមានការនាំមនុស្សយកទៅលក់ខុសច្បាប់ទៀតផង តើលោកឈិនគិតថាខ្ញុំព្រមឲ្យគ្រួសារ Sumettikul ទាំងមូលទៅជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយរឿងខុសច្បាប់ទាំងអស់មែនទេ ហើយគោលបំណងដែលលោកមកបង្ខំឲ្យលោកតាខ្ញុំរៀបចំពីធីមង្គលការឡើងក៏ព្រោះតែចង់បានលុយពីបណ្តាការយកទៅស្រោចស្រង់ក្រុមហ៊ុនមែនទេ លោកឈិនសម័យនេះហើយរឿងអ្វីក៏មិនអាចលាក់ជិតបានដែរ តែបើលោកព្រមឲ្យកូនស្រីលោករៀបការហើយធ្វើជាអ្នកបម្រើក្នុងភូមិគ្រឹះនេះ ខ្ញុំក៏សុខចិត្តដែរ  លោកតាយល់ព្រមទេ » ប្រយោគចុងក្រោយរបស់រាងក្រាស់ហាក់ដូចកំពុងតែយកសាំងមកចាក់ពីលើរងើកភ្លើងរហឹមៗអញ្ចឹង ស្នាមញញឹមដែលជាអ្នកឈ្នះអ្នកមានប្រៀបនៅពេលនេះគឺមានតែ បៃបឺនតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ។ នាយដឹងរួចហើយថារឿងនឹងត្រូវតែបែបនេះហើយចំពោះរឿងរបស់គ្រួសារឈិននាយក៏មិនដែលឲ្យរំលងដូចគ្នា តាមដឹងរយះពេល3ឆ្នាំមកនេះនាយពិតជាបានបដិសេធរឿងរៀបការជាមួយកូនស្រីលោកឈិនពិតមែន មូលហេតុបើនាយព្រមក៏គ្មានកូនក្រមុំមករៀបការជាមួយដែរទុកថាគេនៅយល់ដល់លោកតាខ្លួន ដោយសារសៀវស៉ីបានរត់ចេញពីផ្ទះទៅរស់នៅជាមួយនឹងបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនប៉ារបស់នាង ក្រោយលោកឈិនដឹងថាពួកគេលួចទាក់ទងគ្នាទើបគាត់បញ្ឈប់បុគ្គលិកម្នាក់នោះនឹងហាមមិនឲ្យមានទំនាក់ទំនងនឹងកូនស្រីគាត់ទៀតផង ឯបុរសម្នាក់បានឱកាសដែលសៀវស៉ីមករស់នៅជាមួយហើយគេប្រើល្បិចធ្វើឲ្យនាងស្រលាញ់គេកាន់តែខ្លាំងនឹងបង្គាប់នាងឲ្យយកឯកសារក្រុមហ៊ុនសំខាន់មកដោយប្រាប់បើគេខ្លាចជាអ្នកមានប៉ានាងនឹងព្រមឲ្យពួកគេរស់នៅជាមួយគ្នា ។ ចំណែកជីយ៉ុងក៏ត្រូវបៃបឺនសើបដឹងប្រវត្តិរឿងថានាងជាកូនស្រីម្នាក់ទៀតរបស់លោកឈិនទើបនាយនិយាយរឿងរ៉ាវទាំងអស់ឲ្យនាងដឹងហើយក៏ទុកថាជាការសងសឹងដែលធ្វើឲ្យលោកឈិនមានការអាម៉ាសមុខមិនតិចផងដែរចំពោះកូនល្អឯកខ្លួន ហើយរឿងរ៉ាវក្រុមហ៊ុនជាច្រើនកន្លែងរបស់លោកឈិនដែលត្រូវរង់ការក្ស័យធនជាបន្តបន្ទាប់បើមិនមានដំណោះស្រាយល្អហើយក៏ស្តិតនៅក្នុងការតាមចាប់ខ្លួនពីខាងក្រុមប៉ូលិសនៃប្រទេសផងដែរបើគេរកឯកសារគ្រប់គ្រានក្នុងរឿងអំពើរខុសច្បាប់ទាំងអស់ ។

« ពួៗ..ពួកឯងរៀបគម្រោងធ្វើបាបយើងមែនទេ លោកម្ចាស់ខ្ញុំមិនគិតទេថាលោកម្ចាស់នឹងបោះបង់ខ្ញុំម្នាក់ទៀត សូមលោកជួយពួកយើងផងណា យ៉ាងណាសុំកុំឲ្យប៉ូលិសមកចាប់ពួកយើងអី ពួកយើងរកស៉ីជាមួយគ្នាមកយូហើយ ណាលោកម្ចាស់ » ពេលនេះហើយរឿងគ្រប់យ៉ាងក៏មិនអាចលាក់បាំងបន្តទៀតបានដែរ លោកឈិនស្រាប់តែលុតជង្គង់គ្រឹបនៅចំពោះមុខមិត្តរួមអាជីពនឹងគ្នាដោយសុំក្តីមេត្តាដល់ខ្លួនព្រោះពេលនេះបើលោកម្ចាស់ដោះដៃចោលគាត់ម្នាក់ទៀតគឺគ្រប់យ៉ាងតូ្រវរលាយគ្មានសល់នោះទេ ឯលោកម្ចាស់បានត្រឹមតែធ្វើមុខមិនសមក្រោយដឹងរឿងទាំងអស់ហើយក៏ជាការពិតទៀត តើឲ្យលោកម្ចាស់ធ្វើបែបណាទៅបើគាត់លូកដៃជួយវាអាចនឹងនាំរឿងដល់ខ្លួនបាន ម្យ៉ាងរឿងទាំងអស់ក៏ខុសច្បាប់ទៀតមិនថាតែលោកម្ចាស់នឹងចៅៗទាំងអស់គ្នាដែលខិតខំប្រឹងកសាងឲ្យមុខជំនួញស្របតាមច្បាប់របស់ខ្លួនដើរទៅមុខយ៉ាងរលូន បើហា៊នតែ
ប្រហេះគ្រប់យ៉ាងរលាយអស់មិនខានទេ ។

« នេះហើយជាផលកម្មរបស់លោក ជាថ្ងៃដែលខ្ញុំរង់ចាំ » ជីយ៉ុងនិយាយទាំងសម្លឹងមើលមុខមនុស្សប្រុសដែលគ្មានទំនួលខុសត្រូវម្នាក់នោះព្រមទាំងកូនស្រីដែលមិនដឹងកំហុសខ្លួនឯងទៀត  ។

« នាងកំពុងសើចចំអកយើងមែនទេ មីស្រីចង្រៃ ហ្ហា...» ក្រោយឮនាងក្រមុំ
ជីយ៉ុងនិយាយហើយសៀវស៉ី ស្ទុះ
ក្រោបយ៉ាងលឿនយារដៃបំរុងទះមកលើជីយ៉ុងដែលជាប្អូនស្រីចុងរបស់ខ្លួនព្រោះពេលនេះនាងនឹងលោកប៉ាគេពិតជាធ្លាក់ដល់បាតហើយ ។

« កុំយកដៃដ៏កង្វល់របស់នាងមកប៉ះភរិយាយើងឲ្យសោះ នេះហើយជាអ្វីដែលគ្រួសារនាងធ្វើមកមើលជីយ៉ុង កម្មវានឹងតាមពួកនាងមិនលែងនោះទេ » Wichapas រុញសៀវស៉ីឲ្យទៅម្ខាងក្រោយពីចាប់ដៃតូចនោះចង់ទះតប់មកលើមនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់ខ្លួន ។

« លោកតាក៏រើសទៅថានឹងត្រូវយកមួយណា បើលោកតាចង់ជួយមិត្តលោកតាឲ្យរួចពីសំណាញ់ច្បាប់ គ្រួសារ Sumettikul នឹងគ្មានអ្នកស្នងបន្តទៀតទេ តែបើលោកតាចង់បានអ្នកស្នងគ្រប់យ៉ាងគឺគ្មានវត្តមានគ្រួសារឈិនទៀតនោះទេ » បៃបឺនដើរចូលទៅប្រឈរមុខនឹងលោកតាដែរកំពុងត្រិះរិះគិតព្រោះម្នាក់គឺជាដៃគូរមុខជំនួញនឹងរាប់សិបឆ្នាំមកហើយ តែរឿងខុសច្បាប់យើងមិនអាចមិនអើរពើរបានទេទាំងគ្រឿងញៀនទាំងការជួញដូរមនុស្សសុទ្ធតែខុសច្បាប់ទាំងអស់ តែបើគាត់សម្រេចចិត្តថាយកអ្នកស្នងគ្រួសារមានន័យថា រឿងគ្រប់យ៉ាងគឺត្រូវឲ្យរាងក្រាស់បៃបឺនជាអ្នកចាត់ការដោះស្រាយហើយ លោកម្ចាស់ពិតជាពិបាកសម្រេចចិត្តខ្លាំងណាស់ ។ មិនមានចម្លើយអ្វីដែលត្រូវឲ្យពួកគេបាននោះទេ លោកម្ចាស់បានត្រឹមតែទម្លាក់ទឹកមុខចុះគេចចេញពីលោកឈិនហើយក៏ដើរចេញទាំងកាន់ឈើច្រត់ញាប់ញ័ររាងកាយដោយមានភរិយាលោកជួយគ្រាផងដែរ ចំណែកលោកឈិនបានត្រឹមតែស្រែកអង្វរសុំក្តីមេត្តាពីលោកម្ចាស់បើទោះពេលនេះមិនមានចម្លើយអ្វីឆ្លើយតបក៏ដោយ លោក
ឈិនពិតជាខឹងនឹងកូនស្រីខ្លួនដែលមិនបានការ អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់ខំប្រឹងក៏ត្រូវរលាយអស់គ្មានសល់ជីវិតពួកគេនឹងត្រូវរលាយនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់បៃបឺននឹងក្រុមប៉ូលិសហើយ
លោកឈិនអត់ទ្រាំមិនបានក៏ទះកំភ្លៀងកូនស្រី១ដៃដែលមិនគួណានាងហ៊ានធ្វើរឿងឆ្កួតព្រោះតែដើម្បីប្រុសម្នាក់សោះ ។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រុមប៉ូលិសក៏បានចូលមកដល់ធ្វើការចាប់ខ្លួន2នាក់ឪពុកកូននេះទើបបញ្ជូនពួកគេទៅកាន់ទឹកដីស្រុកកំណើតនឹងទទួលទោសទៅតាមច្បាប់ដែលបាន ប្រព្រឹត្តទាំងនោះតែម្តង ។

№កុំលេងភ្លើងបើមិនចង់រលាកភ្លើង ។