+ព្រឹងថ្ងៃថ្មី

    ត្របកភ្នែកស្ដើងចាប់ផ្ដើមកម្រើកតិចៗតាមពន្លឺថ្ងៃដែលបានចាំងមកតាមមាត់បង្អួច ។ នាងតូចបានបើកភ្នែកទាំងមានអារម្មណ៍ថាឈឺស្រគៀពេញខ្លួនជាពិសេសនៅកន្លែងសំខាន់របស់នាងវាឈឺចាប់ដូចជាមានអ្វីនៅកន្លែងមួយនោះអញ្ចឹង។ នាងខំប្រឹងបើកភ្នែកឡើងមើលឲ្យដឹងថាវាជាអ្នកណានៅពីដើមទ្រូងនាងនោះ ។
« លោក???លោកឯងធ្វើអីខ្ញុំខ្លះ??? លោក....?? អា៎យ  អស់ហើយគ្មានសល់ទេពេលនេះ ម៉ាក់កូនសុំទោស ហ៊ឹកៗៗ » នាងតូចសើយភួយមើលទៅឃើញរាងកាយនាងអាក្រាតឯគេក៏អាក្រាតដូចគ្នាឯចំណុចសំខាន់ក៏ជាប់ជាមួយគ្នាទៀត លោកអើយ នាងៗយកមុខទុកឯណាទៅ??អ្នកគ្រូបានមើលថែនាងល្អណាស់ឥឡូវនាងក៏មកជួបរឿងបែបនេះទៅរួចដែរ ។ គេដឹងហើយឬ??ថានាងជាមនុស្សីដែលមិនបានអាក្រក់នោះហើយមែនទេ?? បានជាធ្វើរឿងនេះជាមួយនាង?? ជីមីនឮសម្លេងនាងស្រែកហើយក៏ធ្វើជាឯងបើកភ្នែកដូចជាទើបតែភ្ញាក់។
« មានរឿងអី???មិចក៏នាងស្រែកអីស្រែកម្លេះ??អ្នកណារំលោភនាង??ទើបខំស្រែកជំទាលសុំទោសម៉ាក់ស្អីនាងទៅ?? » ជីមីនដាក់មកនាងផាំងៗគ្មានសំចៃមាត់ធ្វើដូចជាខឹងជាមួយនាងទាំងដែលគេនេះលួចញញឹមក្នុងចិត្ត ។
« លោកឯងនិងហើយដែលរំលោភខ្ញុំនោះ...ហ៊ឹកៗៗ អស់អាលីងហើយ ហ៊ឹកៗៗ»
« នាងសាកឈប់យំសិនទៅមើល » ជីមីនក្ដក់មាត់និយាយប្រាប់នាងឲ្យស្ងាត់យំខ្លះ គេនេះឡើងចង់ហឹងត្រចៀកទៅហើយ ។
« លោកឯងដកវាចេញទៅ  » នាងអោនមើលចំណុចផ្សាភ្ជាប់ហើយនិយាយប្រាប់គេទាំងមុខក្រហមមិនមែននាងអៀនគេទេគឺខឹងនិងគេដែលមិនព្រមដករបស់នោះចេញនៅត្រាំត្រែងជាមួយរបស់នាងនៅហ្នឹង ។ ជីមីនគេខ្នាញ់និងមុខនាងពេលខឹងចឹងទៅឡើងគួរឲ្យស្រលាញ់អត់មិនបានក៏ថើបបំបាត់មាត់នាងចោលសិន ។
« អាងាប់..ហ៊ឹកៗៗ ហែងថើបអីចង់ងាប់អីហែង ហ៊ឹកៗៗ » ពេលជីមីននាយដកមាត់វិញអេហ្វីលីក៏ជេនាយភ្លេតតែម្ដង ជីមីនក៏ថើបម្ដងទៀតទាំងខ្លាំងៗជាងមុនរហូតមាត់នាងចេញឈាមមករឹមៗគេមកនត្រឹមតែថើបនៅខាំបបូរមាត់នាងបន្ថែម ។
« ហ៊ឹកៗៗ.....អា ..... នាងហ៊ានតែជេម្ដងទៀតខ្ញុំនិងធ្វើលើសជាងនេះមិនខានទេ » នាយលើកដៃបម្រាមហាមនាងជាមុនព្រោះនាងរៀបជេគេម្ដងទៀត ។
« អាឆ្កួត....អាថោក...អ្ហាស...អ្ហឹស..អាឡប់ ហ៊ឹកៗៗអ្ហាស..... » ឮនាងជេភ្លាមជីមីនក៏កម្រើកត្រគៀសយ៉ាងខ្លាំងឲ្យរៀងកុំឲ្យនាងព្រហើនជាមួយនិងគេពេក គេប្រាប់កុំឲ្យនាងជេបន្តតែនាងបែរជាហ៊ានជំទាស់ខ្លាំងនៅជេគេមិនសំចៃមាត់ ។
« អ្ហាស....អ្ហឹស...អឹស......អាស....ហ៊ឹកៗៗ..... » អេហ្វីលីនាងពីយប់មិនទាន់បាត់ឈឺផងមកគេធ្វើបែបណវដាក់នាងទៀតនាងថ្ងូរផងស្រែកយំផងគេនេះធ្វើមិនប្រណីដល់រូបនាងសោះ ជីមីនគេមិនបានខ្វល់ជាមួយនាងទេគេប្រមូលយកតែក្ដីសុខខ្លួនឯង។
ទឹកទីមួយបានបញ្ចប់នាងបានបញ្ចូលមេជីវិតចូលទៅក្នុងខ្លួននាងតូចទាំងអស់គ្មានសល់ តាំងពីយប់ប៉ុន្មានទឹកហ្នឹងគេក៏បញ្ចូលដែរ។ អេហ្វីលីនាងឡើងដង្ហក់ខ្យល់ពេលគេលេងខ្លាំងៗមិនអាសូរសោះ ។
« លោកប៉ុណ្ណឹងបានហើយ..ខ្ញុំហត់ណាស់...ទៅមុខលែងរួចហើយ » នាងហាមគេពេលគេលើកនាងឲ្យអង្គុយច្រកគាវពីលើ ។
« នាងគ្រាន់តែចាំថ្ងូរសោះមកហត់ស្អីដែរទៅ?? » គេនេះបានសមថាហត់ព្រោះគេបញ្ចេញកម្លាំងខ្លាំងជាងនាងផ្ទេរដងទៅទៀត នាងចាំតែនៅថ្ងូរសោះមកត្អូញថាហត់ដែរវាមិនសមសោះ ។
« មិច??ខ្ញុំក៏ចេះហត់ដែរ »
« នាងគ្រាន់តែដេកឲ្យខ្ញុំជាអ្នកចាត់ការទៅបានហើយចឹង »

« អ្ហាស...អ្ហឹស...អឹស...អាស... » គេផ្ទេកខ្លួននាងទៅក្រោមទ្រូងគេក៏ធ្វើចលនាចង្កេះពីយឺតទៅញាប់ស្លេវទៅរកតែនាងត្រៀមខ្លួនមិនទាន់សោះ ជីមីនគេទម្លាក់ភួយចេញឲ្យឃើញភ្នំទាំងពីរនោះមុខគេ នាយទម្លាក់មាត់ទៅបឺតជញ្ជក់ចុងទ្រូងផ្កាឈូកនោះ។នាយអូសមករកក្បាលពោះរាបស្មើនាយដកវត្ថុរឹងចេញវិញ ញែកជើងនាងឲ្យធំជាងមុនរួចហើយក៏យកបបូរមាត់សិចស៊ីរបស់គេមកបឺតនៅល្អាងស្នេហ៍របស់នាងបឺតដូចជាទឹកដោះផ្អែមណាស់ចឹង។ នាយនៅបឺតទាំងអេហ្វីលីនាងរើរមួលនៅក្នុងខ្លួនណាស់ ពេលគេធ្វើបែបនិង នាងចង់សុំគេឲ្យឆាប់ធ្វើវាប៉ុន្តែនាងនេះវាអៀនស្ទើតែជករែកចូលក្រោមពូកហើយបើនិយាយទៅ។
« នាងឆាប់និយាយទៅថានាងត្រូវការខ្ញុំ » គេបញ្ឈប់សកម្មភាពរួចហើយងើបមកមើលសួរអេហ្វីលីទាំងក្នុងខ្លួនគេក្ដៅមិនធម្មតាដែរនោះ គ្រាន់តែធ្វើជាចិត្តខ្លាំងប៉ុណ្ណឹង។
« លោក......ខ្ញុំត្រូវការលោក...ឆាប់ដាក់វាឲ្យលឿនទៅ ខ្ញុំទ្រាំមិនបានទៀតទេ »
« អ្ហាស.....អ្ហាស...អ្ហឹស....អឹស...អាស... » នាងតូចស្រួលភ្លាមពេលដែលគេបុកវត្ថុនោះចូលមកមួយទំហឹងនាងនេះមិនបានឈឺអ្វីឡើយ មានតែស្រួលលើសដើម នាងបានឲ្យជីមីនគេបន្ថែមលឿននៃការអុកយោលចង្កេះនេះឲ្យខ្លាំងៗនាងនេះស្រែកថ្ងូរឡើងក្រលួចពេញបន្ទប់។ ពួកគេធ្វើរហូតទាល់តែអេហ្វីលីនាងសន្លប់ម្ដងទៀត ។

រឿង ទាសីបម្រើសាតាន

ភាគទី:14

អូណានាងបានដើរមករកអេហ្វីលីនៅបន្ទប់ដោយសារតែមិនបានឃើញនាងចេញទៅក្រៅយូរដែរហើយតាំងពីព្រឹក រហូតមកដល់ថ្ងៃត្រង់នេះទៅហើយនាងបារម្ភខ្លាចថានាងតូចហ្វីលីឈឺ។
ដឹប ~~~
« ហ៊ើយ..! ហើយវាយ៉ាងមិចលោកឯងហ្នឹង??» អូណានាងស្រែកសួរទៅអ្នកដែលមកចាប់ទាញនាងឲ្យមកបុកជាមួយដើមទ្រូងរបស់គេនេះ។
« នាងចង់គេចខ្ញុំដល់ណាទៀតអូណា?? នាងតែងតែដើរចេញពេលដែលបានឃើញខ្ញុំនេះ! នាងកើតអ្វីទៅ???នាងឆាប់និយាយមកចុះ » វ៉ាន់ស៊ីពិតជាចង់ដឹងមែនទែនដែលនាងចេះតែដើរគេចមិនចង់ឃើញឬនិយាយជាមួយនិងគេសោះ អូណានាងមិនមាត់
« នាងនិយាយមក!កុំឲ្យពួកយើងមើលមុខគ្នាមិនចំបែបនេះអី »
« គ្មានអ្វីទេ លែងខ្ញុំទៅ.... .» សម្ដីគ្មានជាតិរបស់នាងនិយាយមកវ៉ាន់ស៊ីទាំងងាកមុខចេញ ហើយរើពីរង្វង់ដៃរបស់គេ ។
« ខ្ញុំនិងលែងនៅពេលដែលបានដឹងចម្លើយពីមាត់របស់នាងសិន » នាយនៅចចេសមកនព្រមលែងដៃចេញពីចង្កេះរបស់នាងតូចអូណាទេមានតែរឹតអោបបន្ថែមពីលើទៀត។
« ខ្ញុំថាគ្មានគឺគ្មានហើយ លោកឯងនៅសួរដដែលៗធ្វើអីទៀតមិនចេះហត់មាត់ខ្លះទេអី?? ខ្ញុំនិយាយប្រាប់ហើយតើថាគ្មានអ្វីឡើយឬមួយលោកត្រចៀកថ្លង់ហើយ??ទើបមិនដឹងថាខ្ញុំបាននិយាយអ្វីខ្លះនោះ?? » អូណានាងញាក់ចិញ្ចើមឌឺសួរមកគេយ៉ាងឡូយ នាយវិញមិនខ្ចីលែងជាដាច់ខាតបើនិយាយមិនដឹងគ្នាជាមួយនាងនោះ។
«ខ្ញុំឮ!!តែខ្ញុំចង់បានហេតុផលដែលសមគួរជាងនេះ »
« ធុញណាស់លោកអើយ »
« នាងទៅធុញអីលោកសង្ឃទៅវិញគាត់មិនបានធ្វើអ្វីនាងឯណា??ន៎ែ!!ប្រយ័ត្នតែបាបទៅខ្ញុំមិនដឹងទេណា » នាយធ្វើជាលេងទឹកមុខខ្លាចនៅមុខនាង គេនិយាយនេះគឺថាផ្គើនឌឹទៅនាងនោះទេ ។
« លោកឯង....នាយវ៉ាន់ស៊ី » នាងស្រែកហៅឈ្មោះរបស់គេទាំងខឹង ខឹងឡើងមុខក្រហមអស់ហើយ ។
« បាទ ហៅខ្លាចភ្លេចភ្លេចឈ្មោះរបស់ខ្ញុំមែនទេ អូណា ?? »

« អា...ហ៊ើយ... » ចិត្តដែលចង់មកមើលអេហ្វីលីត្រូវបានបន្សាយអស់ព្រោះតែនាយវ៉ាន់ស៊ីមកធ្វើឲ្យនាងចឹង នាងជាន់ជើងរបស់គេមួយទំហឹងរួចរត់ចេញទៅបាត់។
« ក្បាលខូច » នាយក្រវីក្បាល
« ចៅហ្វាយអើយមកឲ្យខ្ញុំចាំនៅយាមមើលនាងទៀតឬ?? នេះអូណាទេ បើជាអ្នកផ្សេងខ្ញុំនិយាយដោះសារយ៉ាងមិចទៅ??ចៅហ្វាយអើយចៅហ្វាយរបស់អាវ៉ាន់ស៊ី » ជីមីនបានឲ្យនាយមកឃ្លួមមើលកុំឲ្យមានអ្នកណាមករកអេហ្វីលីឲ្យសោះព្រោះគេកំពុងធ្វើរឿងលើគ្រែជាមួយនិងនាងនោះអី ។ នាយវ៉ាន់ស៊ីរអ៊ូដូចឃ្មុំហើយនៅពេលនេះនាងស្អប់ណាស់ដែលអោយគេមកយាមមើលហើយឯគាត់បែរទៅជាមានក្ដីសុខឯណោះទៅវិញអភ័ព្វមែនទែនហើយ។

+ពេលរសៀល

ម៉ោងប្រហែលជា3រសៀលអេហ្វីលីនាងបានភ្ញាក់ពីសន្លប់វិញហើយនាងបើកភ្នែកងាកមើលឆ្វេងស្ដាំថាជីមីនគេបានទៅវិញបាត់ហើយ។
« គេទៅបាត់ហើយឬ??ហ៊ឹស!!ប្រហែលជាគេចង់មានសិចជាមួយនិងយើងប៉ុណ្ណោះមែនទេ?? ថាអីចេះខុសមនុស្សដូចជាគេនេះព្រានបំផុតហើយ » នាងនិយាយទាំងអួលដើមកមានអារម្មណ៍ថាឈឺនៅប្រអប់ទ្រូងខាងឆ្វេងខ្ទោកៗយ៉ាងមិចក៏មិនដឹងដែរ។
« ហេតុអ្វីក៏វាឈឺយ៉ាងនេះ?? ហ៊ឹកៗៗ » នាងនៅអង្គុយយំមួយសន្ទុះហើយប្រឹងងើបចេញពីលើគ្រែទាំងវេទនាឈឺខ្លួនងំមធ្យមឈែចិត្តវាច្រើនជាង។ អេហ្វីលីដើរអូសជើងចូលទៅបន្ទប់ទឹកបាត់។
40នាទីក្រោយនាងតូចបានចេញមកវិញ នាងស្លៀកខោជើងវែងនិងអាវដៃខ្លីវារាងបិទបាំងកបន្តិចព្រោះនៅលើកនាងមានស្នាមមិនទាន់បាត់ទេ នាងតូចដើរទៅអង្គុយនៅតុសម្អាងដើម្បីផាត់ម្សៅបិទបាំងស្នាមមួយនោះ។ ម៉្យាងនាងក៏មិនបាច់ចាំលាក់មុខមាត់ពិតរបស់នាងបានទៀតឡើយ ជីមីនគេបានដឹងទៅហើយចឹងនាងក៏មិនបាច់ភ័យខ្លាចឬព្រួយអ្វីនោះឡើយ។ អេហ្វីលីនាងបានដើរចេញពីបន្ទប់ណាមួយកន្លែងសំខាន់របស់នាងវាក៏លែងសូវឈឺនាងបានដេកត្រាំទឹកក្ដៅរួចទៅហើយនោះ ។នាងតូចដើរសំដៅចូលមកក្នុងផ្ទះបាយហើយមានអូណាកំពុងរៀបចំចិតបន្លែធ្វើអាហារពេលល្ងាចល្មម ។
« បងអូណា មានអ្វីឲ្យខ្ញុំជួយដែរទេ? »
« អរ...គឺថា..នាងជាអ្នកណា?? មិចក៏ខ្ញុំមិនដែលឃើញអញ្ចឹង នាងទើបតែមកថ្មី?? ហេតុអ្វីក៏ស្គាល់ឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ?? » អូណានាងបែរមកស្មានតែជាលីរបស់នាងដែលហៅនោះ ពេលបានឃើញហើយបែរជាមិនមែនជាលីទៅវិញជាម្នាក់ស្រីណាក៏មិនដឹងដែេស្បែកសរស្អាតមុខរលោង នាងមើលមិនដឹងនោះទេថាជាអ្នកណានោះ ។ អេហ្វីលីនាងឈរសើចឡើងកក្អាក់ម្នាក់ឯង បងនាងគាត់មិនចាំសម្លេងរបស់នាងទេឬ?? កាន់តែមែនទែនហើយទេដឹង??
« ខ្ញុំជា..... ហ្វីលីឯងបង្ហាញមុខពិតហើយមែនទេ » ចៃដន្យពេលនោះ គីម ជេសានាងបានដើរកាត់ឃើញម្នាក់ស្រីនោះដូចជាហ្វីលីរបស់នាងណាស់ទើបដើរចូលមកក្នុងមើលឲ្យច្បាស់តែឥឡូវគឺមែនហើយ ។
« ច៎ាសបង !!ដោយសារតែលោកប្រុសគាត់បានដឹងហើយបានជាខ្ញុំមិនបាច់លាក់ទៀតនោះទេ.បងអូណាជឿឬអត់?? ពីមុនខ្ញុំគ្រាន់តែលាបម្សៅប៉ុណ្ណោះ សុំទោសដែលមិនបានប្រាប់បងការពិត ដោយសារតែវាចាំបាច់ខ្លាំងណាស់នៅពេលនោះ ហើយម៉្យាងបើខ្ញុំមិនធ្វើអញ្ចឹងទេប្រហែលជាត្រូវស្លាប់តាំងពីដំបូងបាត់ហើយ ហ៊ឹកៗៗ » នាងតូចឃើញអូណានាងនៅស្ងៀមមិននិយាយតបតអ្វីក៏និយាយរៀបរាប់ទៅនាងយ៉ាងវែងអន្លាយ ដើម្បីឲ្យនាងបានស្ដាប់ហេតុផលរបស់នាងនទឹកមុខនាងនិយាយនេះគឺថាភ័យៗមិចៗទេនៀក។
« បានហើយលី » អូណា
« ខ្ញុំសុំទោសណាបងអូណា » នាងលើកដៃសំពះអូណាស្មានតែនាងនៅខឹង។
« ហ៎ាសហា...អូណានាងធ្វើឲ្យលីភ័យខ្លាចហើយដោយសារតែទឹកមុខនាងនិង » ជេសានាងសើចឮខ្លាំងៗទាំងអស់សំណើច
« យើងធ្វើជ្រុលបន្តិចនិងណា.!លីបងមិនបានទៅខឹងអ្វីទេ បងដឹងបងយល់ថាពេលមុននោះលីចង់កាពារខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះណា បងយល់ពីអារម្មណ៍មួយនិងច្បាស់ណាស់ មិញនេះបងធ្វើលេងតើ អ្នកណាដែលទៅមិនចាំសម្លេងរបស់អូនទៅ? គ្រាន់តែបងនេះវាឆ្ងល់តែប៉ុណ្ណឹង យល់ដែរទេ?? » អូណានាងលើកដៃអង្អែលក្បាលអេហ្វីលីនិយាយមកនាងទាំងញញឹមជាប់មាត់ នាងមិនមែនមិនចាំសម្លេងហ្វីលីឯណា??នាងគ្រាន់តែមានចម្ងល់ខ្លះៗប៉ុណ្ណោះ ។
« បងអូណា.....ហ៊ឹកៗៗ » នាងតូចយំហើយអោបអូណាយ៉ាងណែនជាប់ដៃ
« ជុបជុបកុំយំមើលប្អូនបង »
« ខ្ញុំស្រឡាញ់ពួកបងទាំងពីរនាក់ខ្លាំងណាស់ »
« ពួកបងក៏ស្រឡាញ់អូនដូចគ្នាដែរណា » ពួកនាងទាំងបីឈរអោបគ្នានៅក្នុងផ្ទះបាយយ៉ាងមានក្ដីសុខពន់ពេកជាខ្លាំង ។