ភាគទី19 : បងធ្វើអោយខ្ញុំកាន់តែក្តៅ (17+)

Background color
Font
Font size
Line height

លោកចន ឡើងមកដល់សេអ៊ូលដោយជិះរថភ្លើង គាត់មកជាមួយកូនចៅគាត់ ជូនជាមានធុរៈធំនិងឆៀងចូលទៅផ្ទះលោក គីម មកលេងសួរសុខទុក្ខ ធម្មតាតែគាត់មកមិនដែលរំលងផ្ទះនេះទេ ណាមួយចង់សួររកអាសយដ្ឋានកូនៗផង ។

និយាយដល់ លោកគីម ក៏នឹកឃើញថាមិនទាន់បានស្គាល់កន្លែងពួកគេស្នាក់នៅនៅឡើយ លោកចន ក៏ទូរស័ព្ទទៅសួរ ជុងហ្គុក តែម្តងហើយនាយបានណាត់គាត់នៅពេលល្ងាច ពេលដែល ថេហ្យុង ចេញពីធ្វើការ ។

ដំបូងគាត់មិនបានបើកឡានដឹកទំនិញឯណា? កូនចៅរបស់គាត់យកឡានទៅលាងនោះមិនទាន់រួច គាត់ប្រញាប់ផង ជួបជាមួយប្រធានក្រុមហ៊ុនផ្សេងទៀតរឿងថ្លៃជួលឡាន ណាមួយគាត់នៅមិនទាន់ប្រគល់វាអោយទៅ ជុងហ្គុក ទាំងស្រុងទេ គាត់នៅគ្រប់គ្រងវាសិនរហូតដល់ ជុងហ្គុក និងប្រពន្ធរបស់នាយប្តូរទៅរស់នៅទីនោះ ។

ជុងហ្គុក បានញាំបាយថ្ងៃត្រង់ជាមួយប៉ារបស់នាយ បាននិយាយរឿងខ្លះផង គាត់ចង់ទៅមើលផ្ទះរបស់ ជុងហ្គុក ផង ដំបូងនាយមិនចង់អោយគាត់ទៅនោះទេព្រោះតែផ្ទះនោះគឺតូចណាស់សម្រាប់គាត់ តែក៏នឹកឃើញថា គ្រាន់តែស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្នតែប៉ុណ្ណោះទើបអញ្ចើញគាត់ទៅញាំបាយពេលល្ងាច ម៉ោង 7 នាយនិងចុះមកទទួលគាត់ ហើយដោយសារ ថេហ្យុង ចេញពីធ្វើការម៉ោង 5 នាយក៏ឆ្លៀតបបួលទៅទិញឥវ៉ាន់ជាមួយគ្នាសិន ព្រោះនៅផ្ទះនាយរៀបចំបានរៀបរយហើយ ។

លើកដំបូងដើរបណ្តើរគ្នា ជុងហ្គុក ទាមទារកាន់ដៃគ្នាដើរទោះមិនបាននិយាយសម្តីភាសាស្នឹងទ្រធំស្នាលក៏បានកាយវិការស្និទ្ធស្នាលគ្មាដែរ ។

"អូនចង់បានអីទេ?"

"ចាំបើកប្រាក់ខែសិនចាំទិញ"

"បងទិញអោយ ចង់បានអី?"

"ដូចជាអត់មានអីគួរអោយចង់បានទេ"

"អញ្ចឹងបងទិញអ្វីដែលបងចង់ទិញហើយណា"

"ឈប់សិន!! តើលោកមិនទាន់បើកប្រាក់ខែទេដឹង? កុំអាលទិញអី លោកទើបតែទិញទូរស័ព្ទអោយខ្ញុំម្សិលមិញនេះទេ"

"ទិញកាបូបល្អទេ?"

"ជុងហ្គុកហា៎..."

"តាមមក ខាងនេះ..." ជុងហ្គុក អូសដៃគេចូលទៅហាងប្រេនថ្លៃដើម្បីទិញកាបូបអោយគេមួយនាយក៏ចង់បានកាបូបដៃថ្មីដែរ ។

"សូមស្វាគមន៍" បុគ្គលិក ទទួលរាក់ទាក់ ហាងនេះគ្រាន់តែឃើញបុគ្កលិករៀបចំខ្លួនក៏ដឹងថាមិនធម្មតាដែរ នាយចូលចិត្តណាស់នាំគេចូលកន្លែងថ្លៃ ។

"មួយនេះគឺ No gender សម្រាប់បុរសនិងស្ត្រីប្រើបានដូចគ្នាចាស៎ ស្អាតណាស់ទើបតែចូលស្តុកថ្ងៃនេះទេ វាជា Limit audition មកពី Paris" បុគ្គលិក ចាប់ផ្តើមណែនាំតាមម៉ូដនីមួយៗ ពិសេសដែល ជុងហ្គុក កំពុងតែកាន់នេះហើយ ។

"កុំអី ល្អជាង..." ថេហ្យុង ចាប់ដៃ ជុងហ្គុក ហើយនិយាយតិចៗដាក់នាយអារបស់មានកំណត់នេះច្បាស់ជាថ្លៃណាស់ហើយ ។

"ស្រលាញ់អត់?" ជុងហ្គុក ងាកមកសួរ ថេហ្យុង ធ្វើមុខមិនត្រូវ បើថាស្រលាញ់ច្បាស់ជាទិញមែនទេ?

"គឺអត់...."

"បងស្រលាញ់មួយនេះ សមនិងអូន"

"ជាដៃគូរគ្នាមែនទេ?"

"អូ៎...ជាប្តីប្រពន្ធគ្នា រៀបការរួចហើយ" ជុងហ្គុក

"អូហូ...រៀបការហើយមែនទេ គីម ថេហ្យុង?" ស្រីស្អាតម្នាក់ចូលមករកពួកគេ នាងនៅក្នុងហាងនេះស្រាប់ ហើយនាងក៏ស្គាល់ ថេហ្យុង ច្បាស់ដែរ ។

"ហ្វាង យ៉េរី?" ថេហ្យុង

"នេះ...ប្តីរបស់ឯងឬ? អ្នកបើកឡានដេកជញ្ជូន?" យ៉េរី និយាយភាសាបែបចម្អកដែល ថេហ្យុង មានប្តីជាអ្នកបើកឡានដឹកទំនិញ?

"ស្គាល់គ្នា?" ជុងហ្គុក ចោទសំនួរទៅ ថេហ្យុង ថាស្គាល់កូនស្រីលោកហ្វាង មែនទេ?

"ជាមិត្តនិងគ្នានិងណា...នេះទិញកាបូបថ្លៃ? មានសមត្ថភាពទិញឬអត់? អោយខ្ញុំចេញលុយអោយទេ ថេហ្យុង?" យ៉េរី

"ខ្វល់តែរឿងអ្នកនាងទៅ នេះជួយខ្ចប់អោយផង តោះអូន" ជុងហ្គុក មនុស្សនាយមិនចូលចិត្តអោយអ្នកណាមកមើលងាយមនុស្សដែលនាយស្រលាញ់ទេ សំណាងដែលនាងជាស្រី នាយលើកលែង បើសិនជាប្រុសវិញ...អ្នកប៊ូសានទើបដឹងពីនាយច្បាស់ ។

"ក្លិនអ្នកក្រ..." យ៉េរី ពេបមាត់ដាក់ ជុងហ្គុក សឹងតែទប់មិនជាប់ នាយរកបែរមកវិញតែ ថេហ្យុង កាន់ដៃនាយឃាត់មិនចង់អោយមានរឿងជាមួយនាងដែលជាកូនអ្នកមានមុខមាត់នោះទេ ។

"សុំទៅបន្ទប់ទឹកបន្តិច" ថេហ្យុង ប្រាប់ ជុងហ្គុក ហើយក៏ដើរចេញទៅ ចំណែកនាយនៅគិតលុយថ្លៃកាបូបនោះសិនហើយនាយបានទិញកាបូបដៃតូចសម្រាប់ខ្លួនឯងដែរ ចេញពីហាងនោះចុះទៅជាន់ក្រោមដើម្បីទិញគ្រឿងធ្វើម្ហូប ថេហ្យុង ប្រាប់ថាមួយពេលនេះគេជាអ្នកធ្វើ ។

មកដល់ផ្ទះក៏ជិតដល់ម៉ោងណាត់ជាមួយប៉ារបស់ ជុងហ្គុក ទៅហើយ សល់ពេលតែ 30នាទី ជុងហ្គុក ក៏សម្រេចថាជួយធ្វើតែម្តងទៅ រហូតដល់ម៉ោងជិត 8 បានប៉ានាយមកដល់ ។

"ហាឡូ!! លោកប៉ាមកដល់ហើយហេស? ខ្ញុំនិងចុះទៅ" ជុងហ្គុក រៀបចំម្ហូបដែលហើយនៅលើតុ ហើយចុះទៅទទួលគាត់អោយឡើងមកខាងលើ ។

"ជំរាបសួរប៉ាក្មេក!!" ថេហ្យុង ចេញមកទទួលទាំងនៅជាប់អៀមនៅឡើយ លោកចន ញញឹមទៅកាន់កូនប្រសារ តែថា...ផ្ទះតូចពេកហើយ?

"ប៉ា អង្គុយសិនមក" ជុងហ្គុក ជួយរៀបចំអាហាររួចរាល់ក៏ចាប់ផ្តើមញាំតែម្តងព្រោះគាត់ត្រូវប្រញាប់ទៅប៊ូសានវិញ ។

"ម្អូបទាំងនេះជាស្នារដៃប្រពន្ធខ្ញុំ សាកមើលប៉ា"

"ហើយ ថេហ្យុង ទៅធ្វើការមកវិញអោយគេធ្វើម្ហូបទៀតហី?" លោកចន

"អត់ទេប៉ាក្មេក ព្រោះប៉ាមកលេងផ្ទះទើបខ្ញុំចង់បញ្វេញស្នារដៃ នេះជាលើកទីមួយហើយ សូម្បីតែបងក៏មិនដែលញាំដែរ គាត់ជាអ្នកធ្វើម្ហូបអោយខ្ញុំញាំរាល់ថ្ងៃ" ថេហ្យុង រៀបរាប់ជាហូរហែ ពិសេសពាក្យថា "បង" នាយស្តាប់ឡើងញញឹមមិនដឹងខ្លួន ស្រទន់ហើយឡើងពិរោះ ។

"អីយ៉ា...កូនច្បងប៉ាល្អថ្នាក់ហ្នឹងផង ហាសហា៎ ប៉ាសាកញាំសិន" លោកចន មើលទឹកមុខគាត់សប្បាយចិត្តដែលបានកូនរកមនុស្សត្រូវចិត្ត មិនមែនគាត់មិនដែលរកទេ តែនាយមិនត្រូវចិត្តសោះ ជូនកាលណាត់គេហើយនាយក៏គេចទៀត មិនមែនគាត់យល់ព្រមភ្លាមៗដែរ ប៉ុន្តែមានលោកយាយរបស់ ជុងហ្គុក ម្នាក់ទៀតដែលប្រាប់មិនអោយគាត់ប្រឆាំង និងការស្រលាញ់ចង់បានរបស់ ជុងហ្គុក បែបថាកូនចៅចង់បានអីក៏រកអោយទៅ មើលតែ ជុងអុីល គាត់បណ្តោយអោយនាងធ្វើអ្វីដែលនាងចង់ធ្វើ ។

"ហឹម...ប៉ុណ្ណឹងចិញ្ចឹមកូនរបស់ប៉ារស់ហើយ" ជំនួសដោយពាក្យសរសើរ លោកចន ប្តូរមកនិយាយហូរហែរ ព្រោះចង់អោយស្និទ្ធស្នាលនិងកូនប្រសារមិនចង់អោយគេមានអារម្មណ៍ថាទើសទាល់ ។

"ពិតមែនហេសប៉ា? ឯណា មើល..." ជុងហ្គុក ចាប់ម្ហូបដែល ថេហ្យុង ធ្វើមកញាំម្តង ។

"ហុឹម...ឆ្ងាញ់ណាស់"

"នែ៎...កុំធ្វើដូចជាមិនដែលញាំ" ថេហ្យុង ស្តីអោយនាយភ្លេចថាប៉ាក្មេកនៅពីមុខ ។

"អូនមិនដែលធ្វើអីអោយបងញាំឯណា?"

"ចុះនៅដេហ្គូ?"

"អូនជាអ្នកធ្វើឬ? មិនប្រាប់បងម៉េចនិងដឹង?"

"ហាសហា៎ កូនៗអស់នេះ...ប៉ុន្តែ ផ្ទះនេះដូចជារាងតូចបន្តិចហើយ ឯងនៅបានដែរ?" លោកចន

"នៅបណ្តោះអាសន្នតើប៉ា ថេហ៍ ចប់ការងារនិងទៅនៅប៊ូសានជាមួយគ្នាហើយ តែមួយរយៈសោះ មិនអីនោះទេ" ជុងហ្គុក

"ចុះការងារនោះ រួចរាល់ពេលណា?"

"Project រយៈពេលមួយខែ ហើយស្អែកនេះមានប្រជុំសរុបដែរ ខ្ញុំនៅមិនទាន់ដឹងច្បាស់នៅឡើយ" ថេហ្យុង

"ប្រញាប់ទៅប៊ូសានទៅ ប៉ាក៏ប្រញាប់ប្រគល់ការងារ អោយគ្រប់គ្រងដែរ" លោកចន

"បាទលោកប៉ា!!" ជុងហ្គុក

"ទៅវិញប៉ានិងអ៊ួតម៉ាក់របស់ឯងថាប៉ាបានញាំបាយជាមួយកូនប្រសារធំមុន" លោកចន ចម្អន់ដល់ ថេហ្យុង ព្រោះគេមិនដែលទៅប៊ូសានសោះ ធ្លាប់តែទៅ ពេលនៅរៀន ទៅជាមួយសាលា ។

"ប៉ាប្រាប់ម៉ាក់ថា កុំភ័យចុងសប្តាហ៍នេះ ពួកយើងនិងទៅទីនោះហើយ" ជុងហ្គុក

"អូ៎...អញ្ចឹងហេស? ចាំប៉ាប្រាប់ម៉ាក់ឯងអោយរៀបចំទទួល" លោកចន

"ធម្មតាៗបានហើយប៉ាក្មេក!" ថេហ្យុង

"ហាសហា៎ ឆាប់ញាំទៅ ប៉ាត្រូវទៅប៊ូសានវិញផង នៅទីនេះបើមានខ្វះខាតអីប្រាប់ប៉ាបាន" លោកចន

"អត់មានខ្វះខាតអីទេ ប៉ាក្មេក" ថេហ្យុង

"ប៉ា ចាំទៅស្អែកតែម្តងទៅ ស្អែកខ្ញុំទៅវិញដែរ មានកិច្ចការត្រូវធ្វើ ចាំខ្ញុំកក់សណ្ឋាគារអោយប៉ា"

"អាល្អិតនេះ ប៉ាក៏មានកាតដែរ ហើយឯងទៅវិញទុក ថេហ្យុង នៅតែឯងអញ្ចឹងអី? ការងារអីប៉ាមើលអោយ ឯងចាំទៅចុងសប្តាហ៍ជាមួយគ្នាតែម្តងទៅ"

"ខ្ញុំគ្រាន់តែមិនចង់អោយប៉ាទៅវិញទាំងយប់ យ៉ាងណានៅតែត្រូវទៅដដែលទេ យប់បន្តិចមកវិញ មិនគេងទីនោះទេប៉ា"

"កិច្ចការសំខាន់ទេ? ព្រោះខានស្អែកពួកយើងត្រូវទៅហើយ លោកនៅឡើងចុះៗទៀត?" ថេហ្យុង

"មិនមែនការងារទេ ទៅខួបកំណើតមិត្ត" ជុងហ្គុក

"អញ្ចឹងមិនបាច់មកវិញទេ ចាំខ្ញុំទៅតែម្តងទៅ"

"ឆ្ងាយណាស់ បងមិនចង់អោយអូនទៅតែឯងទេ"

"ឆ្ងាយនិងហើយទើបខ្ញុំមិនចង់អោយលោកឡើងចុះៗ អោយខ្ញុំទៅតែម្តងទៅ"

"បងថាមិនអី គឺមិនអីហើយ ចាំបងទៅតែបន្តិច មកវិញហើយ"

"បានហើយៗ ពីរនាក់ឯងនិយាយដល់ស្អែកទៀតក៏មិនចូលគ្នាដែរ ឆាប់ញាំបាយទៅ" លោកចន កាត់សម្តីពួកគេខ្លាចនិយាយយូរទៅជ្រុលជាឈ្លោះគ្នា នេះទើបតែរៀបការបានមួយអាទិត្យផង ។

ក្រោយញាំបាយរួចរាល់លោក ចន បានត្រលប់មកវិញតែម្តង នៅតែពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធនោះ ស្អែកជាថ្ងៃជាថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ហើយ ថេហ្យុង នៅបង្ហើយការងារមួយថ្ងៃទៀតទើបសម្រាក ហើយពួកគេនិងទៅ ប៊ូសាន គេងមួយយប់និងត្រលប់មកសេអ៊ូលវិញពេលរសៀល ។

ថេហ្យុង គេនៅរៀបចំឯកសារផ្សេងៗសម្រាប់ស្អែកនេះ គេជាជំនួយការដូច្នេះហើយរឿងអ្វីៗក៏ត្រូវតែដឹងច្បាស់លាស់ ជុងហ្គុក បន្ទាប់ពីមកពីហាត់ប្រាណនាយនៅ លាងចានរួចហើយសម្តៅទៅបន្ទប់ដើម្បីងូតទឹកមុននិងចូលគេង ។

ព្រោះតែងងុយគេងតែការងារមិនទាន់រួច ថេហ្យុង ងើបចេញពីបន្ទប់ទៅរកឆុងទឹកដោះក្តៅៗមកផឹក គ្រាន់តែឈររង់ចាំអោយទឹកពុះក៏ងងុយគេងដែរ បែប នេះទើបគេនិនប្រយត្ន័ធ្វើអោយទឹកខ្ទាតមកលើដៃ ។

"អ៊ួយ!!!!" ថេហ្យុង ភ្ញាក់ទម្លាក់កំសៀវទឹកទៅម្ខាងភ្លាមៗអ្នកនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកឯណោះចេញមកមិនទាន់ស្លៀកពាក់នៅឡើយផង លឺសម្លេងស្រែករបស់ប្រពន្ធ មិនខ្លាំងពិតមែនតែនាយរហ័សរត់ចេញមកមើលភ្លាម។

"ថេហ៍!!! កើតអី?"

"គឺរលាកទឹកក្តៅ"

"ក្រហមដៃអស់ហើយ មកនេះ" ជុងហ្គុក នាំ ថេហ្យុង មកលាងដៃនិងទឹកត្រជាក់និងអង្អែលស្រាលៗលើដៃរបស់គេ ។

"យ៉ាងម៉េចហើយ?" ជុងហ្គុក សួរ ថេហ្យុង បែរមកឆ្លើយតែបែរជាគាំងជាប់និងរូបរាងប្តីរបស់ខ្លួនទៅវិញ។

"គឺ...ក្តៅណាស់" ថេហ្យុង មិនមែនសម្តៅលើដៃតែកំពុងសម្តៅលើខ្លួនប្រាណនោះទៅវិញ ។

"បងទៅរកអីមកលាបអោយ"

"គឺបង..."

"ហា?" ជុងហ្គុក ផ្ទៀងម្តងទៀត តើនាយស្តាប់ខុសទេដឹង? បងឬ? ហៅនាយ?

"គឺបង...ជុងហ្គុក បងធ្វើអោយខ្ញុំកាន់តែក្តៅ"

"ចង់បានន័យដល់បង..?" ជុងហ្គុក ទម្លាក់សម្លេង ដៃរហ័សស៊កអោបចង្កេះតូចទាញមកកៀកស្និទអឹបជាប់និងខ្លួនរបស់នាយ ដៃម្ខាងទៀតកាន់ដៃរលាកទឹកក្តៅរបស់នាយតូចជាប្រពន្ធលើកមកថើបស្រាលៗជាច្រើនដង សឹមបន្តទៅរកបបូរមាត់តូចស្តើងដែលកំពុងរង់ចាំនាយជាមួយកែវភ្នែកមូលក្រឡង់ ។

    បបូរមាត់ប៉ះអឹបគ្នាអូសទាញចំណង់ភ្លាមៗ ថេហ្យុង ស្រាក់ករនាយជាប់ឯមាត់ផ្តោះផ្តង់ជាមួយនាយមិនឈប់ ជុងហ្គុក លើកគេឡើងអង្គុយលើឡាប៊ូលាងចានហើយជ្រៀតចូលចន្លោះជើងរបស់គេឯមាត់នៅបន្តថើបគ្នាខ្លាំងៗមិនឈប់ ។

    ជុងហ្គុក លែងចេញពីការថើបនាយញញឹមទៅកាន់ ថេហ្យុង នាយតូចលើកដៃអង្អែលលើដងខ្លួនសររលោងសុទ្ធតែសាច់ដុំនោះឡើងចង់ព្រឺសម្បុរខ្លូនឯង រាងកាយរឹងមាំរបស់នាយដែលធ្វើអោយគេមិនអាចទ្រាំបានស្ទុះថើបនាយវិញសារជាថ្មី ។

    នាយសង្ហារដឹងផ្លូវដែលកំពុងទៅ ដៃទំនេររបស់នាយស៊កចូលក្នុងអាវគេងយប់នាយតូចបន្តដោយការបំបោះអង្អែលរាងកាយ និងការថើបប្រដេញអូសកាត់ថ្ពាល់ចុះមកកញ្ចឹងករក្រអូបស្រទន់ ថើបប្រដេញទៅមកៗទាំងសងខាង ដៃម្ខាងប្រលេះលេវអាវគេងយប់របស់គេម្តងមួយៗហើយថើបប្រដេញមកដល់ស្មារ នាយទាញអាវទម្លាក់ចុះអស់ និងបន្តដោយការថើបៗ ពាសពេញសាច់ ពិសេសទ្រូងសាច់ពើកៗរបស់គេ ដែលទៅបាននាយបឺតខ្លាំងៗឡើងក្រហមដុំៗ បង្កអោយនាយតូចជាប្រពន្ធកាន់តែស្រៀវស្រើបរមួលខ្លួនពើងហួចអោយនាយថែម ។

    ចុងស្រួចក្រហមជាំត្រូវបានចុងអណ្តាតប្រុសព្រានលិតក្រលាស់ចុះឡើងៗ បង្កអោយនាយតូចលេចសម្លេងថ្ងូរឡើងមកដែលហាមមិនបាន ។

"អ្ហា៎...ជុង" ថេហ្យុង ដាក់ដៃទៅក្រោយទន់ខ្លួនអោយពើងបន្ថែមឯនាយឯណេះប្រើអណ្តាតទៅប្រលែងចុង Cherry របស់គេឆ្លាស់គ្នាទៅមកៗ ដែលធ្វើអោយខ្លួនរបស់គេឡើងញ័រកន្ទ្រាក់ម្តងៗ ។

    ជុងហ្គុក មិននិយាយអ្វីច្រើន នាយងើបមុខមករកបបូរមាត់នាយតូចវិញ នាយចូលចិត្តបបូរមាត់នេះសែនផ្អែម ថើបមិនចេះឆ្អែត បន្ទាប់មកក៏ចាប់លើពរ នាយតូចសម្តៅទៅបន្ទប់ភ្លាមៗ នាយមិនអាចចាំបានទេ របស់ខាងក្រោមរបស់នាយងើបឡើងទល់ចេញពីកន្សែងមកហើយ បន្ទាប់មកសម្លេងរំខានអ្នកជិតខាងក៏បន្លឺឡើងរហូតដល់ពាក់ណ្តាលយប់ ។



To be continue....


You are reading the story above: TeenFic.Net