ភាគ:៩៣

« លោកមានដឹងទេថាពួកគេជានរណា? លោកទៅមានសត្រូវមកពីណា?បានជាពួកវាតាមសម្លាប់លោកបែបនេះ? » រីហ្វីដានាងងាកមកសួរជុងគុកចង់ដឹងរឿងពិតប្រាកដពីនាយឲ្យបានច្បាស់លាស់នោះនិយាយទៅគេតែងតែមានគេតាមសម្លាប់រហូតមិនថាពេលដែលនាងជួបគេដំបូងទេ ។
«ខ្ញុំអត់ដឹងទេប្រហែលជាពួកគេច្រណែនដែលក្រុមហ៊ុនខ្ញុំមានភាពល្បីល្បាញជាងក្រុមហ៊ុនរបស់ពួកវាផងក៏អាចថាបានដែរ » ជុងគុកគេឆ្លើយទៅមិនបានគិតច្រើនជាងនេះឡើយគេមិនទាន់ដឹងថាវាពិតប្រាកដមកពីអ្វីទេព្រោះគេយល់ថាវាធម្មតាសម្រាប់គេក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃទៅហើយ ។
« ន៎ែក! លោកកុំគិតថាស្រួលរហូតពេកទៅមើល ខ្ញុំនៅក្នុងវិស័យនេះមកជាយូរហើយខ្ញុំអាចដឹងពីវាបានច្រលនជាងលោកផង »
« នាងដឹងអីខ្លះក៏និយាយមក? »
«មានច្រើនណាស់ខ្ញុំចាំមិនអស់ទេប៉ុន្ដែលោកកុំប្រថុយប្រថានពេកដឹងទេ?ពួកគេទាំងនោះបើមានរឿងអីគុំជាមួយយើងហើយវាមិនព្តមដកខ្លួនចេញពីពួកយើងឡើយដូច្នេះខ្ញុំសុំឲ្យលោកទៅណាមកណាចេះប្រយ័ត្នខ្លួនណាមួយក្រុមពួកយើងមានគ្នាតែបួននាក់នេះប៉ុណ្ណោះគ្មានអ្នកណាផ្សេងណាមកជំនួសកន្លែងរបស់លោកបានទេ » រីហ្វីដានាងរៀបរាប់មកហូរហែរដូចជាទឹកកំពុងតែហូរមកមិនឈប់ដែរនាងមានការប្រុងប្រយ័ត្នច្រើនណាស់ពេលនៅជាមួយមនុស្សម្នាក់ណាក៏ដោយមិនលើកលែងសូម្បីតែគ្នាឯងហ្វាន់ឌីម៉ានាងយល់ស្របតាមគំនិតរបស់ប្អូននាងនិយាយចេញមកក៏វាត្រូវម៉្យាងវាក៏ល្អសម្រាប់ជុងគុក ។
«  ខ្ញុំនិងធ្វើតាមនាងប្រាប់ចុះ » នៅពេលនិយាយចុះសម្រុងគ្នាអស់ហើយពួកគេបើកឡានទៅនិយាយគ្នាលេងពេញក្នុងឡានជជែកពីនេះពីនោះជាច្រើន ។
ពីរខែក្រោយ....!
    ធ្មិចបើកៗអស់រយៈពេលពីរខែបាត់ទៅហើយដែលក្រុមពួកយ៉ាគូសាជំនាន់ថ្មីនេះទើបបានបង្ហាញខ្លួនឲ្យអ្នកដទៃបានស្គាល់ពួកគេមានអ្នកតាមគោរពការពារសឹងតែដកខ្លួនទៅណាមិនរួចទាល់តែសោះហើយ ។ ពីមុនបង្ហាញខ្លួនដែរប៉ុន្តែមិនសូវជាមានអ្នកបានស្គាល់ពួកគេដូចជាឥឡូវនេះឡើយនៅទាស់ត្រង់ថាពួកគេនៅមិនទាន់ដោះរបាំងមុខឲ្យអ្នកណាម្នាក់បានឃើញមុខរបស់គេទេ ។
« ម៉េចក៏នាងធ្វើមុខបែបនេះ? ឬមិនពេញចិត្តពេលបានធ្វើការជាមួយនឹងខ្ញុំ? បើថានាងមុនយល់ស្របតាមទេខ្ញុំនឹងសុំលោកពូដកខ្លួនចេញទៅវិញក៏បានកុំឲ្យនាងមានអារម្មណ៍ថាមិនល្អពេលនៅជាមួយខ្ញុំគ្រប់ពេលនោះ » ជុងគុកគេហាក់ដូចជាយល់ពីអារម្មណ៍រីហ្វីដាបានច្រើនខ្លះដែរទើបសួរនាងគេពិបាកភ្នែកណាស់ពេលនាងនៅអង្គុយធ្វើមុខស្អុយប៉ែពេលនៅជាមួយរូបគេអញ្ចឹងនោះគេតឹងទ្រូងជំនួស ។
«ខ្ញុំធ្លាប់បានប្រាប់ហើយថាខ្ញុំអាចទទួលបានទាំងអស់អញ្ចឹងហើយលោកឈប់សួរដេញដោលខ្ញុំពីរឿងនេះទៀតដឹងទេ?ខ្ញុំកំពុងតែស្មុករឿងស៊ូមិគិតអីមិនចេញទាល់តែសោះហើយបើឲ្យអ្នកណាទៅតាមដានគេក៏គ្មាមបានតម្រុយអីទៀតខ្ញុំពិបាកណាស់ឥឡូវ  » រីហ្វីដានាងឈឺក្បាលនិយាយអីលែងចេញទៅហើយកូនចៅដែលឲ្យទៅស៊ើបពីស៊ូមិទៀតក៏គ្មានបានផលព្រោះតែប្រវត្តិរូបទាំងនោះដូចជាក្លែងក្លាយមិនមែនជាការពិតណាស់នាងធ្វើមុខឡើងក្រញ៉ូវថ្ពាល់ឡើងប៉ោងម៉ងគួរឲ្យស្រលាញ់ណាស់នាយមិនបានគិតថាហ្វីដាស្មុគស្មាញអីទេសំខាន់ពេលនេះនាងស្អាត  ។

« ចុះគេឥឡូវទៅណា? ខ្ញុំមិនដែលឃើញសោះ » ជុងគុកបន្តទៅសួរនាងទៀតថាស៊ូមិបាត់ដំណឹងទៅណាស្ងាត់មិនឃើញគេចេញធ្វើការអីដូចមុបសោះ ។
«គេសុំខ្ញុំទៅលេងលោកយាយគេទើបខ្ញុំឲ្យទៅៗរឿងផ្សេងទៀតខ្ញុំអត់ដឹង » រីហ្វីដានាងឆ្លើយតបជុងគុកហើយលើកពែងកាហ្វេមកផឹកជុងគុកនាយមិនទាន់ជាអស់ចិត្តជាមួយរីហ្វីដាសោះក្រែងលើកមុននាងនិយាយថាស៊ូមិគ្មានបងប្អូនមែនទេ? ចុះឥឡូវនេះមកថាទៅមើលលោកយាយ? វាយ៉ាងម៉េចទៅវិញអញ្ចេះ?
«លោកយាយ?នាងបាននិយាយប្រាប់ថាគេមិនមានសាច់ញ្ញាតិមកពីណាឬ?ចុះលោកយាយម្នាក់នោះជានរណា?»ដោយការងឿយឆ្ងល់របស់គេពេកទើបសួររីហ្វីដាពីមួយសំណួរទៅមួយសំណួរទៀតមិនចេះចប់នៅពេលគេមានចម្ងល់ ។
«លោកយាយម្នាក់នោះជាយាយធម៌របស់គេប៉ុណ្ណោះអ៊ីចឹងហើយបានគេមិនចង់និយាយថាប្រាប់ការពិត! ហើយទើបតែរាប់អានជាយាយធម៌ប៉ុណ្ណោះ គេប្រាប់ខ្ញុំបានប៉ុណ្ណឹងហើយដើរចេញទៅបាត់ »

«អរ!ខ្ញុំដឹងហើយការងារក្រុមហ៊ុននាងវិញយ៉ាងម៉េចដែរហើយ? » ជុងគុកបង្វែររឿងផ្សេងឈប់និយាយពីរឿងនេះបន្តទៀតនាំតែឈឺក្បាលតែខ្លួនឯងហ្នឹង?
«ធម្មតាៗសម្រាប់ខ្ញុំទេលោកកុំភ័យថាខ្ញុំធ្វើអីមិនកើតនោះ » នាងវៃចិញ្វើមព្រឺតៗដាក់ជុងគុកនិយាយពីថាច្រឡើមដល់កហើយក្មេងស្រីម្នាក់នេះចង់ឲ្យអ្នកណានិយាយអីក៏និយាយទៅអ្វីៗទាំងអស់គឺធម្មតាសម្រាប់នាងរហូត ។
« ធម្មតាក៏ធម្មតា » ជុងគុកព្រមឲ្យនាងឈហនះទផតចុះបើដាក់មកគេតបអីលែងចង់បានទៅហើយ អូខេ? បើថាធម្មតាមិនខុសឬុមិនយល់អីច្រើននោះនាយក៏លែងសួរ។
« ចុះលោកកាលណាទៅផ្ទះវិញ? »
« នាងដេញខ្ញុំទាំងដែលនេះជាផ្ទះរបស់ពួកយើងនោះ? »ជុងគុកនាយចង់សំដៅទៅលើផ្ទះមួយនេះលោកពូរបស់គេបានទុកត្រៀមសម្រាប់ជុងគុកនិងរីហ្វីដារស់នៅជាមួយគ្នាបាននៅពេលមានអាសន្នឬមនរឿងអីត្រូវពិភាក្សាគ្នានោះអាចមកផ្ទះនេះបានគ្រប់ពេល ។
«  សួរអត់បាន? »  នាងខាំថ្គាមញញឹមឌឺដងដាក់នាយទៀត
« ឌឺតិចខ្ញុំចាប់បឺតមាត់ស្លេកអស់ទៅ »ជុងគុកលែងមួយក្បាច់នេះភ្លាមនាងឡើងបិតមាត់ជិតឈឹងលែងនិយាយឌឺដងគេបន្តទៀតបើលេងគម្រាមមកទៅហើយអ្នកណាទៅភ្លើឌឺថែមទៀតនោះ?
« អ៎េក! មេ៉ចក៏ស្ងាត់? » នាយសាកអោនទៅមើលមុខរបស់រីហ្វីដាទាំងញញឹមតិចៗ។
«គ្មានម៉េចទេបើលោកមិនទាន់ទៅខ្ញុំទៅមុនលោកហើយព្រោះត្រូវទៅមើលបងម៉ាម៉ាណាមួយគាត់ធ្វើការតែម្នាក់ឯងតាមមើលហត់ណាស់ហើយ » រីហ្វីដានាងទាញការបូបយកមកស្ពាយហើយនិយាយប្រាប់ជុងគុកគេមិនទាន់ទៅផងចឹងទុកឲ្យនាងជាអ្នកចេញទៅវិញនាងក៏ខ្ជិលនៅឈ្លោះប្រកែកគ្នាច្រើនជាមួយនាងដែរដូច្នេះហើយទើបយកសម្ដីនេះធ្វើជាលេស។
«ឆាប់ទៅម្លេះ?ក្រែងនាងនិយាយថាមិនទាន់ចង់ទៅហី? »ជុងគុកដេញតាមជាន់កែងរីហ្វីដាទាល់តែបានម៉ងកុំចេះតែហ៊ានតែម្នាក់ឯងនោះគេក៏ខ្លាំងដែរប្រាប់ទៅ ។
« ខ្ញុំនិយាយហើយថាប្រញាប់ទៅមើលបងម៉ាម៉ាធ្បើការ »នាងងាកមុខមកសម្លក់មុខគេថ្មែរដូចមានគំនុំជាមួយគ្នារាប់រយសិបឆ្នាំណាស់ ។
«ហ៎ាសហ៎ា! ទៅៗខ្ញុំលែងនិយាយហើយ » មុននឹងនិយាយឲ្យគេចេញក៏មិនភ្លេចសើចសប្បាយនៅដើបប្រយោគដែរនិយាយពីថាឌឺគ្នាចុះឌឺគ្នាឡើងពេញទាំងហ្នឹងហើយរីហ្វីដានាងមិនមាត់តែដើរចេញទៅហ្នឹងចឹងយ៉ាងខ្លាំងជាមួយជុងគុកតែគេធ្វើជាមិនដឹងមិនខ្វល់អីច្រើនទៀតក៏ធ្វើជាធម្មតាៗទៅ ។
_____
ភាគ:៩៤

    ក្រោយពេលរីហ្វីដាចេញទៅបាត់ជុងគុកដើរមើលជុំវិញផ្ទះមួយនេះបើមុននឹងក្រោយគេមករស់នៅទីនេះដដែលចឹងហើយនាយដើរមើលឲ្យហើយទៅ ។

« របស់របរនៅទីនេះល្អទំនើបៗដល់ហើយ លោកពូនេះចង់ធ្វើអីក៏មិនិយាយប្រាប់បន្តិចក៏អត់ » ជុងគុកមកឈររអ៊ូម្នាក់ឯងក្រៅចិត្តមែនទែនតែម្ដង លាក់លៀមណាស់ជាមួយគេបើសិនជាកូនស្រីរបស់គាត់វិញនិយាយប្រាប់ឲ្យញាប់ស្អេក ។
« ប៉ាម៉ាក់រស់នៅសុខទុក្ខយ៉ាងម៉េចហើយ? ឲ្យកូនប្រុសសុំទោសដែលមិនបានទៅមើលថែលោកទាំងពីរកូនមិនបានខឹងលោកទាំងពីរទៀតទេ » នាយមកអង្គុយលើបង់មួយនៅខាងក្រោយផ្ទះអង្គយសំណេះសំណោចខ្លួនណាស់គេឈប់គិតឈប់ខឹងជាមួយប៉ាម៉ាក់ហើយប៉ុន្តែនាយនៅមិនទាន់អាចធ្វើចិត្តបាននិងត្រៀមខ្លួនទៅជួបពួកគាត់ទាំងពីរឡើយបានជាឥឡូវនេះគេមកអង្គុយកើតទុក្ខកុំស្មានតែបានឃើញគេរីករាយមុខងាប់មិនសូវនិយាយស្ដីអីជាមួយអ្នកណាថាគេរស់នៅមានសេចក្ដីសុខនោះគឺគ្មានទេគេរស់នៅឯកាម្នាក់ឯងយូរឡើងក្លាយជាទម្លាប់មួយហើយដូច្នេះហើយទើបគេធ្វើខ្លួនដូចមានក្ដីសុខណាស់ចឹង ។
«ពួកគាត់នៅតែស្រឡាញ់លោកមិនថាគាត់បានធ្វើអីខុសក៏គាត់នៅតែជាប៉ាម៉ាក់របស់លោកដែលបែបនេះហើយកុំដាក់សម្ពាធលើខ្លួនឯងពេកបើថ្ងៃណាលោកត្រៀមខ្លួនបានហើយអាចទៅជួបពួកគាត់បានណា » សុខៗស្រាប់តែមានសម្លេងមនុស្សស្រីម្នាក់និយាយមកពីខាងក្រោយខ្នងរបស់នាយជុងគុកភ្ញាក់ខ្លួនក្រញ៉ាង់បើលេងមកស្ងាត់ហើយនិយាយដាក់អារម្មណ៍អណ្ដែតអណ្ដូងរបស់គរមកវិញ ។
«នាងមកវិញធ្វើអី?ក្រែងថាប្រញប់ទៅមើលហ្វាន់ឌីម៉ាឬ?»ជុងគុកធ្វើខ្លួនធម្មតាមកវិញដូចមិនសូវចាប់អារម្មណ៍ជាមួយនាងទេរីហ្វីដាពេបមាត់ជ្រេញរឹកគេណាស់មិញដូចភ្ញាក់ផ្អើលពេលឃើញនាងមកដល់ឥឡូវធ្វើឯងអីណារឹកពាសាហាវ ។
«ខ្ញុំភ្លេចទូរស័ព្ទនៅលើតុទើបបកមកយកវិញហើយក៏ឈៀងមកមើលខាងក្រោយផ្ទះបានលឺលោកនិយាយទាំងអស់ហ្នឹង » នាងឆ្លើយធ្វើហីៗរួចដើរទៅអង្គុយជិតគេ ។
« នាងលឺខ្ញុំនិយាយចេញមកទាំងអស់ឬ? » នាយស្រែកមួយវា៉សឡើងរីហ្វីដាឡើងដៃមកខ្ទប់ត្រចៀកទាំងសងខាងគ្រាន់តែថាប៉ុណ្ណឹងសោះក៏ស្រែកដែរលោកព្រះអើយប្រហែលមួយពិភពលោកមានតែគេម្នាក់ហើយ ។

« លោកស្រែករកប្រកាច់ងាប់ស្អី? អ្នកណាចាប់រំលោភលោកមែនទេ? » នាងស្រែកសម្លុតតបទៅគេវិញដែរ បើមានគេទៅរំលោភអីទៅសមតែស្រែកឲ្យគេជួយតែនេះគ្មានកើតអីផងប្រុសស្អីរំអ៊ួយជាងស្រីទៅទៀត។
« នាងជាអ្នករំលោភខ្ញុំទេដឹង? »នាងញាក់ចិញ្ចើមព្រឺតៗដាក់ហ្វីដា
«ឆឺស!គិតខុសហើយខ្ញុំមិនបានទៅរំលោភលោកឯងទេកុំចេះតែមកថា»នាងពោលទាំងមុខជ្រេញកាន់តែមែនទែនមុខឲ្យដូចជុចនាងគ្មានចិត្តចង់ទៅរំលោភគេឡើយឃើញហើយលែងចង់ចាប់រំលោភម៉ង ។
« ខ្ញុំសួរនាងបន្តិចបានអត់? » សុខៗនាងស្រាប់តែបាននឹកឃើញរឿងមួយទើបសុំសួរនាងហ្វីដាធ្វើមុខងឿយឆ្ងល់មិនដឹងថាគេចង់ដឹងរឿងអ្វីជាមួយនាងឲ្យប្រាកដនោះទេ ។
« អូខេ! » នាងឆ្លើយល់ព្រមជាមួយគេហើយរួចអង្គុយគងទាក់ខ្លាដាក់នាយ។
«តាំងពីយើងមានអីៗជាមួយគ្នាមកនាងដូចជាមានអារម្មណ៍ថាប្លែកៗអីឬក៏អត់?»ជុងគុកងាកមុខមកសួរនាងវំក្រខ្សែភ្នែកគ្នាតែរីហ្វីដានាងបែរជាងាកមុខចេញមិនចង់ប្រឈមភ្នែកជាមួយគេសោះទើបគេត្រូវទាញនាងឲ្យមកមើលចំកែវភ្នែកគ្នា ។
«លោកសួរចង់ដឹងធ្វើអី?បើវាបានកន្លងផុតទៅយូរហើយ?បើដឹងហើយវាមានប្រយោជន៍អី?មិនអីទេខ្ញុំនិយាយប្រាប់លោកក៏បានដែរលោកមិនចាំបាច់បារម្ភទេខ្ញុំបានលេបងថ្នាំការពាររួចរាល់អស់ហើយអញ្ចឹងលោកកុំភ័យខ្ញុំមិនធ្វើឲ្យលោកពិបាកឡើយបើបានដឹងហើយសូមកុំសួរខ្ញុំទៀត » រីហ្វីដានាងជញ្ជក់មាត់ខ្ជិលចង់រំលឹកណាស់តែបើគេចង់ដឹងឬសគល់ហើយនាងមានតែហាមាត់ប្រាប់ នាងយល់ថាបើសិនជាមានកូនជុងគុកដឹងតែមិនព្រមទទួលយកហើយនាងដឹងពីគេច្បាស់ណាស់ជុងគុកគ្រាន់តែលឺនាងនិយាយហើយនាយអស់អីនិយាយហើយបានតែអង្គុយធ្វើមុខបែបសើចមិនសូវសមនាងតឹងអួលណែនក្នុងទ្រូងខ្លាំងណាស់គេសឹងតែមិនជឿថានាងអាចធ្វើដូច្នេះគេមើលមនុស្សខុសហើយមែនទេ?នាងធ្វើបែបនេះគេលែងចង់ទុកចិត្តលែងមានជំនឿលើនាងទៀតហើយ ។
« ល្អហើយចឹង » នាយឆ្លើយទាំងងក់ក្បាលចាក់បណ្ដោយតាមសម្ដីនាងនិយាយចេញមកទៅបើនាយចង់ប្រកែកបន្តទៀតក៏វាមិនកើតដែររីហ្វីដាបានលឺគេនិយាយថាល្អនាងបាក់ស្រឹបស្មានតែគេខឹងដែលនាងធ្វើអញ្ចឹងតែឥឡូវនាងច្បាស់កាន់តែខ្លាំងលើសដើម ។
« ចឹងខ្ញុំសុំទៅវិញហើយ » នាងអស់អីនិយាយបន្តទៀតក៏សុំលាគេទៅវិញម្ដងទៀត ។
« បាទ » នាយឆ្លើយតែមួយម៉ាត់ក៏ងាកចេញទៅមើលអីផ្សេងទៀតចំណែករីហ្វីដាដើរចេញទាំងមិនអស់ចិត្តពីអារម្មណ៍របស់ជុងគុកមែនទែន ។
«ល្អហើយចឹងឬ?ហ្វីដាឯងធ្វើត្រូវហើយគេមិនចង់បានកូនជាមួយឯងទេ ឯងធ្វើនេះត្រូវហើយ ហ៊ឹកៗៗៗ » រីហ្វីដានាងចូលមកដល់ក្នុងឡានហើយក៏បញ្ឆេះឡានទៅនៅតាមផ្លូវនាងនិយាយទាំងយំបើនាងមិនធ្វើបែបនេះនាងច្បាស់ជាមានកូនមិនខានតែនាងក៏បានលេបថ្នាំកាពារនាងយល់ យល់គ្រប់យ៉ាងហើយនាងតូចបើកឡានអែបផ្លូវម្ខាងព្រោះតែនៅធ្វើចិត្តឲ្យបានល្អប្រសើរនិងបន្តដំណើរទៅមុខទៀត ។