ពេលវេលាមួយនេះបានមកដល់ហើយរីហ្វីដានិងបងស្រីបានរៀបចំពិធីបុណ្យសពរបស់ប៉ាម៉ាក់យ៉ាងធំដុំក៏ព្រោះតែគ្រួសារនាងមានមុខមាត់កេរ្តិ៍ឈ្មោះក្នុងសង្គមគ្រប់គ្នាក៏បានស្គាល់ដែរ ។ នៅក្នុងពិធីបុណ្យមានភ្ញៀវកិត្តិយសជាច្រើនសុទ្ធតែបុគ្គលល្បីល្បាញពេញប្រទេសជប៉ុនផងក៏មានអ្នកផ្សេងៗទៀតជាច្រើនរាប់មិនអស់រីហ្វីដានាងជាអ្នកនៅឈរចាំទទួលភ្ញៀវញឹកញាប់ឃើញមានគេមកជាហូរហែរ ។
« ពូសូមចូលរួមសោកស្ដាយផងថាក្មួយ » លោកពូម្នាក់ដែលជាអ្នកជំនួញរកស៊ីដៃគូរសហការរបស់លោកប៉ានាងគាត់បានមកចូលរួមដែរម៉្យាងគាត់បានឃើញបានស្គាល់រីហ្វីដាហើយថានាងជាកូនពៅប្រចាំគ្រួសារពីព្រោះលោកវ៉ាងជាអ្នកនិយាយដោយខ្លួនឯងថានាងជាកូនបង្កើតដែលបានទៅរឥននៅក្រៅប្រទេសតែប៉ុណ្ណឹងបានគ្រប់គ្នាមិនសួរនាំទៀត ។
«ចា៎ស!ក្មួយអរគុណលោកពូហើយដែលបានមកចូលរួម » រីហ្វីដានាងនិយាយទាំងគួរសមដាក់គាត់ នាងបានស្គាល់នឹងយល់ពីគាត់ច្បាស់ហើយ ។
«មិនអីទេក្មួយយ៉ាងណាលោកវ៉ាងជាដៃគូររកស៊ីជាមួយគ្នាហើយស្គាល់គ្នាបានច្បាស់ដែរបើពូមិនមកវាដូចមិនសមសោះ » លោក យ៉ាហាកុ ពោលទាំងញញឹម បើគាត់មិនមកដូចមិនសមជាអ្នកធ្លាប់ស្គាល់សោះបែបនេះហើយបានគាត់ត្រូវតែមករកស៊ីជំនួញតែមួយជាមួយគ្នាមកច្រើនឆ្នាំដែរហ្នឹង ។
« អញ្ជើញលោកពូចូលទៅខាងក្នុង » គាត់ចូលទៅខាងក្នុងតាមការនិយាយរបស់រីហ្វីដា នាងឈរចាំមើលមានមនុស្សមករហូតមិនឲ្យដាច់កន្ទុយភ្នែកទេ ។ ស្រាប់តែពេលនោះមានឡានទំនើបមួយគ្រឿងឈប់ចតនៅក្បែរផ្ទះនាង រីហ្វីដាឈរមើលទាំងងឿយឆ្ងល់ថាជានរណា?
«ខ្ញុំសូមចូលរួមសោកស្ដាយចំពោះហេតុការណ៍ដែលបានកើតឡើងនេះផងណាអ្នកនាង ខ្ញុំមិនគិតថាវាលឿនដល់ថ្នាក់នេះសោះ » អ្នកដែលបានជិះឡាននោះមកជានគូឡេស្ទីននេះហើយគេមកជាមួយជីជីប្អូនស្រីនាយគូឡេស្ទីននាយមិនទាន់បានជួបនិយាយគ្នាជាមួយប៉ាម៉ាក់របស់ហ្វាន់ឌីម៉ាផងក៏មានរឿងកើតបានមុនបាត់ហើយគេស្លុតចិត្តនិងរឿងមួយនេះខ្លាំងណាស់ ។
« ពិតមែនហើយបង ខ្ញុំក៏សោកស្ដាយដូចគ្នា ខ្ញុំគិតថាថ្ងៃនេះមកលេងលោកពូអ្នកប៉ុន្ដែជាអកុសលពួកគាត់បានស្លាប់ទៅហើយ ហ៊ឹកៗៗៗ » ជីជី នាងតូចនិយាយទាំងអួលដើមកស្ទុះមកអោបករីហ្វីដាភ្លាមៗនាងសោកស្ដាយខ្លាំងមែនទែន ។

«មិនអីទេណាឈប់យំទៅពួកគាត់ទៅបានសុខហើយគាត់មិនចង់ឃើញពួកយើងដែលរស់នៅមានជីវិតនេះយំដោយសារតែពួកគាត់ឡើយនាំតែគាត់ពិបាកចិត្តចំពោះពួកយើងវិញទេណា » រីហ្វីដានាងអង្អែលខ្នងជីជីថ្នមៗនាងនិយាយខ្សឹបក្បែរត្រចៀកនាងជីជីងើបមុខចេញជូតទឹកភ្នែកវិញឲ្យបានស្អាតបាតដូចដើមញញឹមទាំងចិត្តអារម្មណ៍មិនចង់ញញឹម នាងនៅតែទទួលយកមិនទាន់និងបានទេ ។
« ច៎ាសបង ..» នាងតូចល្អិតងក់ក្បាលយល់ព្រមឈប់យំមែនថែមទាំងញញឹមយ៉ាងស្រស់ស្អាតដាក់នាងវិញដែរ ។
« លោកនិងជីជីអាចចូលទៅខាងក្នុងវិញបានហើយ » រីហ្វីដាដែលឈរមួយសន្ទុះនិយាយគ្នារួចហើយបាននាងឲ្យពួកគេចូលទៅអង្គុយខាងក្នុងផ្ទះវិញ ពួកគេមិនបានបដិសេធចូលទៅបាត់ នាងនៅឈរម្នាក់ឯងបន្តរងចាំទៀតថានៅមានអ្នកណាមកចូលរួមខ្លះទៀត ។
    គ្រាមួយនោះទៀតក៏មានឡានជាច្រើនគ្រឿងទំនើបៗឈប់ចតនៅក្បែរនោះទៀតរីហ្វីដានាងមើលតែមួយភ្លេតបានដឹងភ្លាមថានោះជាអ្នកណាដោយមិនចាំបាច់គិតច្រើន ។
«ប៉ាមកនេះដើម្បីមកចូលរួមបុណ្យជាលើកចុងក្រោយប៉ុណ្ណោះ ណាមួយប៉ាមិនអាចនៅទីនេះបានទៀតទេ ទើបត្រូវឆ្លៀតចូលមក » លោកអារ៉ូគីគាត់និយាយប្រាប់រីហ្វីដាជាមុនក៏ព្រោះតែនៅទីនេះមិនសូវជាមានមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្តសោះបើសិនជាគាត់នៅយូរប្រកដណាស់ថាមានអ្នកសង្ស័យនៅមានអ្នកស៊ើបពីរីហ្វីដានិងហ្វាន់ឌីម៉ាច្រើនទៀត ។

« ច៎ាសលោកប៉ាកូនមិនថាអ្វីទេ ឲ្យតែលោកប៉ាបានមកចូលរួមមិនថាវាលឿនឬយូរទេកូនអាទទួលយកបានទាំងអស់ » រីហ្វីដានាងយល់បានគ្រប់យ៉ាងនាងដឹងពីឥទ្ធិពលរបស់ប៉ាធម៌បើគាត់បានមកនេះនាងសប្បាយចិត្តណាស់ទៅហើយនាងគិតថាគាត់មិនមកចូលរួមផងព្រោះតែនាងគិតថាគាត់ខ្លាចមានគ្រោះថ្នាក់ដល់នាងនិងបងស្រី ឥឡូវនេះបានគាត់មកនាងរីករាយនិងទទួលយកថាគាត់មកមិនបានយូរក៏មិនថ្វី ។
« ប៉ាអរគុណហើយដែលកូនយល់ » គាត់ញញឹមថែមទាំងលើកដៃមកអង្អែលក្បាលរបស់រីហ្វីដាទៀតគាត់ដឹងថានាងកំពុងតែពិបាកចិត្តតែមិនបង្ហាញឲ្យអ្នកណាបានឃើញឡើយមានតែគាត់ប៉ុណ្ណោះបានមើលដឹងថានាងកំពុងខូចចិត្ត ។
«ប៉ាចូលទៅខាងក្នុងសិនទៅណាបងហ្វាន់ឌីម៉ាកំពុងតែនៅក្នុងស្រាប់ណាមួយកូនត្រូវនៅទទួលភ្ញៀវសិនប៉ាមិនទាន់អាចចូលទៅខាងក្នុងបានទេ » រីហ្វីដានាងប្រាប់គាត់រួចអស់ហើយគាត់ក៏មិនបានទៅប្រកាន់អីនាងដែរ ។
« បាទកូន » គាត់ងក់ក្បាលហើយចូលទៅខាងក្នុងបាត់ទយកឲ្យកូនចៅឈរយាមនៅចាំខាងក្រៅជុងគុកគេចុះចេញពីក្នុងឡានមកតាមក្រោយលោកពូរបស់គេនាយដើរសំដៅមករករីហ្វីដាទាំងរឹកពាហំហួនមានអំណាចណាស់អញ្ចឹងទាំងនេះមកចូលរួមបុណ្យសពសោះ ។
« ខ្ញុំចូលរួមរំលែកទុក្ខផង » ជុងគុកគេស្រដីដោយពាក្យពិតប្រាប់រីហ្វីដាទោះធ្វើជាមិនខ្វាយខ្វល់ជាមួយនិងគេក៏គេនៅតែមកមិនឲ្យខាន ។
«ចា៎សអរគុណលោកជុងគុកច្រើនហើយដែលបានមកចូលរួម » រីហ្វីដានាងក៏ទទួលយកពាក្យនិយាយរបស់ជុងគុកទាំងញញឹមដូចចង់ឌឺគេយ៉ាងមិចក៏មិនដឹងដែរប៉ុន្តែគេមិនបានទៅថាឬស្ដីឲ្យនាងអីទេគឺគេឈរនៅមួយកន្លែងរក្សាស្នាមញញឹមនាយមិនបាត់ ។
« មិនអីទេនោះទេ » នាយជុងគុកគេមិនទៅថាអីទៀតទេមានតែឈរនៅក្បែររីហ្វីដានឹងហើយ នាយមិនទាន់ចងចូលក្នុងទេ ។
« ម៉េចក៏លោកមិនចូលទៅខាងក្នុង? ហេតុអ្វីក៏ឈរនៅទីនេះជាមួយនិងខ្ញុំទៀត? » រីហ្វីដានាងងាកមកសួរជុងគុកឃើញគេមិនបានទៅចូលខាងក្នុងដូចអ្នកផ្សេងទៀតដែរចេះតែនិយាយឲ្យគេទៅ ។
« ចង់នៅឈរកំដរនាងនឹងហើយ » ជុងគុកគេឆ្លើយជាមួយនិងនាងយ៉ាងទំនងមិនបានគិតច្រើនឡើយ ។
« បើអញ្ចឹងលោកឈរនៅទីនេះម្នាក់ឯងសិនទៅណា ខ្ញុំចូលទៅខាងក្នុងវិញហើយ » រីហ្វីដានាងមើលទៅគ្មានអ្នកណាមកចូលរួមទៀតទេបាននាងត្រូវទៅចូលខាងក្នុងវិញនាងនិយាយប្រាប់ជុងគុកបើគេចង់ឈរទីនេះហើយក៏ឈរទៅនាងមិនបានទៅបង្ខំគេឯណា?អញ្ចឹងវាក៏ទំនេរដៃរបស់នាងក្នុងពេលនេះថែរ បានគេមកឈរយាមមុខផ្ទះឲ្យចឹងនាងសប្បាយចិត្តណាស់ទៅហើយ ។
« អ៉ាវ..! បើនាងទៅក្នុងខ្ញុំក៏ត្រូវទៅដែរហើយ » ជុងគុកចាប់ផ្តើមច្រឡោតភ្លាមនេះចង់ឲ្យគេនៅម្នាក់ឯងមែនទេ? ចេះតែរកនឹកឃើញទៅកើតដែរនេះគេជាភ្ញៀវមកចូលរួមផង ។
« ក្រែងលោកចង់នៅ? » មែនហើយគេជាអ្នកនិយាយដោយខ្លួនឯងតើមកនិយាយអាងខ្លួននិងជាភ្ញៀវពិតជាសាំមែនហើយប្រុសចម្កួតម្នាក់នេះ ។
« ឥឡូវនេះខ្ញុំប្ដូរចិត្តហើយ ខ្ញុំចង់ចូលក្នុងជាមួយនាងដែរ » រីហ្វីដានាងក្រវីក្បាលហួសចិត្តដាក់គេបន្តិចហើយទើបនាំគ្នាចូលទៅក្នុង ។