"អោយតែចង់រៀនយើងស្ម័គ្របង្រៀនឥតគិតថ្លៃគិតតែ
ពេលយប់ប៉ុណ្ណោះ"
"ល្មោភកាម!រោគចិត្ត!!!"ថេយ៉ុងខាំមាត់សម្លក់ឈប់និយាយរកនាយរួចក៏ធ្វើជាគេងលើសាឡុងធ្វើមិនដឹងលែងជ្រលក់មាត់ជាមួយព្រោះតែនាយនិយាយអីក៏ទំនោទៅតែខាងនឹង ចាស់ទេតែព្រើលអាសអាភាសសាហាវ។
បើកុំតែមានឈ្មោះជាប្តីគេទេកុំអីនាងស៊ូស្លាប់ ចូលចិត្តចាប់ក្រញិចធ្វើបាបនាងតាំងពីថ្ងៃដំបូងចង់អោយគេទុកចិត្តបានយ៉ាងមិចបើនាយច្រឡើមខូចសឹងអីអាយុជិត40ហើយនៅធ្វើចរិតដូចកម្លោះខូចខិលទៀត។
"ហ្ហឹស"ឃើញនាងខឹងនាយក្រហឹមដើមកសើចរួចទើប
ធ្វើការងាររបស់នាយវិញ។
"នៅម្នាក់ឯងបានទេ?យើងជាប់ប្រជុំកុំទៅណាអោយសោះឮទេ?"ធ្វើការបានមួយម៉ោងក៏ដល់ពេលនាយត្រូវប្រជុំទើបដើរមកជិតអ្នកគេងលេងទូរស័ព្ទលើសាឡុងធំទូលាយនោះ។
"យើងអោយជីស៊ីនយាមខាងក្រៅចង់បានអីហៅគេទៅ"នាយនិយាយរួចទើបចាកចេញទៅទុកអោយថេយ៉ុងលួចតាមមើលតែមិនខ្ចីនិយាយរកនាយសូម្បីបន្តិច។
"អផ្សុកណាស់"ថេយ៉ុងក្រោកអង្គុយធម្មតាទាំងពេបមាត់សម្លឹងមើលជុំវិញបន្ទប់ធ្វើការរបស់នាយឃើញថាស្អាត សាមញ្ញាមិនរញ៉េរញ៉ៃទើបនាងក្រោកទប់ពោះតិចៗចង់ដើរមើលបន្តិច។
ថេយ៉ុងដើរមើលតុទូរនិងអង្គុយលើតុធ្វើការជុងហ្គុកសាកបន្តិចទើបក្រោកវិញសម្លឹងមើលលើតុរបស់នាយឃើញថាមានរបៀបល្អណាស់។បន្ទាប់ពីមើលនេះមើលនោះអស់ចិត្តក៏ទៅអង្គុយសាឡុងវិញថ្នមៗនឹងដាក់ខ្លួនគេងលេងសារជាមួយមិត្តបន្ត មិនប៉ុន្មាននាទីនាងក៏គេងលង់លក់ទាំងទូរស័ព្ទនៅជិតខ្លួន។
ក្រោពីប្រជុំចប់ជុងហ្គុកក៏ប្រញាប់មកមើលអ្នកក្នុងបន្ទប់វិញ ប្រហែលជាធុញស្លាប់ហើយគេងតែមួយកន្លែងបែបនេះ។
"ថេយ៉ុងមានហៅឯងទេ?"
"អត់មានទេចៅហ្វាយ"គ្រាន់តែទទួលបានចម្លើយពីកូនចៅ ជុងហ្គុកប្រញាប់បើកទ្វារចូលទៅខាងក្នុងព្រមជាមួយលេខាក៏ដូចជាជីស៊ីន។ចូលមកដល់ឃើញថាប្រពន្ធក្មេងគេងទាំងទម្លាក់ជើងចុះក្រោមថែមទៀតមើលទៅទំនងខ្លាចឈឺត្រង់របួស។ជុងហ្គុកងាកមកកូនចៅបន្តិចទើបដើរទៅដោះអាវធំគ្របអោយនាងមុននឹងលើកជើងភរិយាតូចថ្នមៗដាក់ខាងលើសាឡុងអោយស្មើមុននឹងសារ៉េក្បាលនាងអោយគេងត្រង់ដោយយកខ្នើយដាក់កល់អោយនាងគេងបានស្រួល។កាយវិការថ្នាក់ថ្នមនេះកូនចៅនិងលេខានាយសុទ្ធតែឃើញហើយក៏ភ្ញាក់ផ្អើលដូចគ្នាសំខាន់នាយថើបនៅមុខពួកគេទៀតសម្រាប់ជីស៊ីនប្លែកដែរតែមិនអីណាស់តែលេខាឃើញហើយអត់នឹងឆ្ងល់ហើយច្រណែនមិនបានព្រោះតែនាងមិនធ្លាប់ឃើញនាយធ្វើល្អថ្នាក់ថ្នមនរណាកុំថាឡើយមនុស្សស្រីដែលនាយបណ្តើរក៏នាយមិនញញឹមដែរ។
"លោកអគ្គនាយកនេះឯកសារ"ជុងហ្គុកក្រោកដើរទៅតុធ្វើការងារលេខានាយសម្លឹងអ្នកគេងលក់បន្តិចទើបដើរទៅរកនាយដាក់ឯកសារលើតុអោយនាយបានពិនិត្យនិងចុះហត្ថលេខា។ជុងហ្គុករវល់ពិនិត្យមើលឯកសារឯលេខានាយប្រឹងសម្លឹងមើលទៅអ្នកគេងលក់នោះមិនព្រិច។
"អ្នកនាងមានអ្វីឬអត់?"នាយស៊ីញ៉េរួចក៏ហុចអោយវិញតែមិនឃើញនាងទទួលទើបនាយងើបមុខសម្លឹងឃើញថានាងងាកមើលទៅប្រពន្ធនាយទើបសួរ។

"អ-អត់មានទេលោកអគ្គនាយកអរគុណខ្ញុំលាសិនហើយ"ឃើញទឹកមុខមាំកាចរបស់នាយ នាងប្រែជាញ័រប៉ប្រក់ដូចកូនសត្វលូកដៃយកឯកសារគោរពរួចក៏ចាកចេញទៅទុកអោយជុងហ្គុកមើលទៅអ្នកដែលគេងលក់នោះទាំងញញឹមស្រាល។ទទួលស្គាល់ថាពេលនាងគេងស្អាត ខ្យូតគួរអោយចង់ចាប់ញិចទាស់តែឆ្នាស់
ជេរនាយរហូត។

រសៀល......
ថេយ៉ុងបានភ្ញាក់តែមិនបានឃើញនរណានៅក្នុងទេទើបយកទូរស័ព្ទមកមើលម៉ោង នេះម៉ោង12ហើយមែនទេ?នាងគេងលក់យូរដល់ហើយតែថាបាត់ប្រុសចាស់ល្មោភកាមនោះទៅណាបាត់ហើយ?
"ក្រោកធ្វើអី?!"ថេយ៉ុងក្រោកចង់ទៅលុបមុខអោយស្រឡះតែពេលក្រោកឈានបានមួយជំហ៊ានទ្វារក៏បើក
បង្ហាញវត្តមានជុងហ្គុកចូលមករកគេទាំងបារម្ភ។
"ខ្ញុំចង់លុបមុខ"រួចមកទប់គេធ្វើអី?គេមានពិការឯណា?គេដើររួចតើ មកពីនាយទេដែលមិនអោយគេដើរគិតតែពីរបីរហូត។
"អេ៎!!មិនបាច់បីទេខ្ញុំដើរបានតើ!"
"មិនអោយដើរច្រើនទេវាអាចនឹងក្លាយរបួសមានការបង្ករោគឈឺទៀតមិនខាន"នាយមើលកាំមេរ៉ាហើយឃើញថានាងដើរមើលនេះមើលនោះមកវិញបែរជាគេងលក់ទើបនាយមិននិយាយតែមិនអាចដើរច្រើនពេកទេ។យ៉ាងណាក៏ជំទាស់មិនបាន ជុងហ្គុកបីនាងទៅបន្ទប់ទឹករបស់នាយដែលរចនាមកស្អាតឃើញហើយគួរអោយចង់ចូលមានអនាម័យឡើងក្រអូប គេសង្កេតឃើញថានាយជាមនុស្សចូលចិត្តស្អាត ក្រអូបស្រាលមិនរញ៉េរញ៉ៃ ការរៀបចំសាមញ្ញាៗតែសង្ហារ។
"ឃ្លានឬនៅ?"បន្ទាប់ពីលុបមុខរួចនាយបីនាងចេញមកក្រៅវិញទើបសួរ។
"អឺម"
"ឆ្លើយអោយស្រួល"
"ឃ្លានហើយ"ថេយ៉ុងខាំមាត់ឆ្លើយ
"ចង់ញាំអី?"
"គ្រឿងសមុទ្រ"នាងខានញាំយូរហើយសុខៗស្រាប់តែឃ្លានឯអ្នកបានឮក៏បីនាងចេញទៅខាងក្រៅដើម្បីនាំនាងទៅញាំអាហារដែលនាងចង់ញាំ។
ហាងអាហារ...

មកដល់ហាងអាហារដែលថ្មីសម្រាប់ថេយ៉ុងតែវាដដែលសម្រាប់ជុងហ្គុកព្រោះតែនាយធ្លាប់មកញាំអាហារជុំគ្នាជាមួយអ្នកជំនួញឃើញថាទីនេះអាហារឆ្ងាញ់ទើបនាំនាងមក។
"អាហារដែលកម្មង់មិនយកហិល ប្រើខ្លាញ់តិចហើយហាមដាក់ខ្ទឹមមិនថាប្រភេទណាក៏ដោយតែអាចប្រើម្សៅខ្ទឹមជំនួសតិចៗបាន"ថេយ៉ុងនិងជុងហ្គុកបានកម្មង់រួច
ជុងហ្គុកក៏មិនភ្លេចប្រាប់ទៅបុគ្គលិកអោយបានដឹងថាអ្នកក្បែរខ្លូននាយប្រតិកម្មអ្វីចំណែកឯថេយ៉ុងគ្រាន់តែបានឮនាងពិតជាភ្ញាក់ផ្អើលព្រោះនាងមិនធ្លាប់ប្រាប់នាយទេថាគេប្រតិកម្មអ្វី?
"ហេតុអីលោកដឹងថាខ្ញុំប្រតិកម្មខ្ទឹមនិងមិនចេះញាំហិល?"
"ណាមជូនហ្យុងប្រាប់"នាយមិនបានលាក់ហើយអ្វីដែលម៉ាក់ប៉ាថេយ៉ុងបានប្រាប់នាយចាំហើយនិងដឹងពីនាងទាំងអស់អត់តែនាងទេដែលមិនដឹងហើយស្អប់នាយទៀត។ថេយ៉ុងងក់ក្បាលតិចៗតែក៏សប្បាយចិត្តដែលនាយយកចិត្តទុកដាក់លើចំណុចទាំងនេះសំខាន់នាយថាប៉ានាងជាអ្នកប្រាប់នាងកាន់តែសប្បាយចិត្តព្រោះពួកគាត់នៅតែគិតពីនាង។ម្ហូបមកដល់ពួកគេក៏ចាប់ផ្តើមញាំ ជុងហ្គុកមិនសូវបានញាំទេព្រោះរវល់បកបង្កងអោយក្មេងខ្លះញាំ។ឃើញមាឌតូចបែបនឹងទេតែញាំច្រើនគួរសម សំណាងហើយដែលនាយកក់បន្ទប់VIPសម្រាប់ញាំតែពីរនាក់កុំអីខ្មាសគេ មើលញាំចុះប្រលាក់មាត់ក៏មិនដឹងដែរ។
"លោកមិនញាំទេ?"
"នាងញាំទៅ"នាងញាំរហូតទាល់តែអស់ហើយក៏មិនភ្លេចរុញអោយអ្នកអង្គុយក្បែបែរញាំដែរព្រោះនាយគិតតែបកបង្កងអោយមិនញាំខ្លួនឯងផង។
"ខ្ញុំកម្មង់ទឹកក្រឡុកស្ត្របឺរីចុះលោកផឹកអី?"
"ស្រាក្រហម"
"ផឹកស្រាពេលថ្ងៃ?លោកទៅធ្វើការវិញនោះអី?"
"មួយកែវប៉ុណ្ណោះ"
"មិនបានទេផឹកទឹកក្រូចវិញទៅ"បើមិនអោយផឹកផងសួរធ្វើអីមិនកម្មង់អោយតែម្តងទៅយ៉ាប់មែនមនុស្សស្រី។
"ខ្ញុំយកការ៉េមរស់ជាតិវ៉ាន់នីឡាមួយទៀត"កម្មង់រួចក៏ហុចមីនុយអោយបុគ្គលិកវិញរួចក៏អង្គុយចាំទាំងញញឹមព្រោះបានញាំរបស់ដែលខ្លួនចូលចិត្តឯជុងហ្គុកអង្គុយនឹងតុលើកដៃអង្អែលក្បាលនាងថ្នមៗទើបទាញតុនាងអោយកៀក។ចំណែកថេយ៉ុងបុកពោះពេលនាយសម្លឹងមកនាងចម្លែកៗឯដៃនៅអង្អែលសក់នាងថ្នមៗ មានអារម្មណ៍ថាព្រឺរោមណាស់។
"អិ-អ្ហឹម?"ប្រុងសួរថានាយកើតអីនាយស្រាប់តែនាយចាប់កញ្ចឹងកនាងមកថើបដោយមិនបានដឹងមុនទើបភាំងអោយនាយថើបច្បិចថ្នមៗខុសពីរាល់ដង។
"ចាត់ទុកថារសជាតិស្រាក្រហមរបស់យើង"គេចាត់ទុកបបូរមាត់នាងជារសជាតិស្រាក្រហមឬ?ហេតុអីនាងយល់ថាអៀន?ឆ្គួតបំផុតហើយ!!

រ៉ាជេក៍♡