ក្រោយប្រាប់ពេលទៅវិញអស់វាជាពេលយប់ល្មមទេីបe-suអោយកូនបៅទឹកដោះគោរួចក៏ដាក់កូនអោយគេងនៅក្បែរនាងរួចក៏សង្ងំគេងតាមក្រោយដោយមានjungkookគេងនៅលេីសាឡុងដូចគ្នាពេលដែលនាងគេងលក់បាត់ក៏មានមនុស្សម្នាក់ដេីរចូលមកជាមួយនិងឯកសណ្ឋានពេទ្យ
«កូននេះរឺធ្វេីអោយនាងមានក្តីសុខចឹងក៏ចាំទទួលយកសាកសពកូននាងទៅ ព្រោះjungkookត្រូវតែជារបស់យេីងតែម្នាក់គត់»នារីម្នាក់នោះនិយាយរួចក៏បីនាំយកhyungiទៅតាមទ្វាក្រោមបាត់ពេលដែលនាងបីមិនប្រយត្ន័ក៏ប៉ះដៃទារកនោះនិងទ្វា
«ង៉ា..ង៉ា»កូននោះយំខ្លាំងណាស់តែមិនបានធ្វេីអោយនាងនិងjungkookដឹងខ្លួនទេព្រោះម្នាក់ៗអស់កម្លាំងពេកក៏គេងលក់យ៉ាងស្កប់ស្កល់តែម្តង
«យំរកម៉ែអែងស្អី បិទមាត់អែងទៅ»នាងក៏យកដៃរបស់នាងទៅច្របាច់មាត់ទារកនោះយ៉ាងព្រៃផ្សៃនាងក៏យកកូននោះចេញមកក្រៅរួចក៏នាំទៅឃ្លាំងចាស់មួយរួចក៏ដាក់អោយកូននោះគេងលេីក្តារដែលគ្មានស្អីមកទ្រប់អីបន្តិច

#moirning
E-suងេីបឡេីងតែនាងមិនបានឃេីញវត្តមានរបស់កូននាងនោះទេនាងក៏មិនគិតច្រេីនប្រហែលជាអ្នកគ្រូពេទ្យយកកូននោះទៅសម្អាតខ្លួនហេីយមេីលទៅក្រោយគិតរួចនាងក៏ដេីរចូលបន្ទប់ទឹកចេញមកវិញក៏នៅតែមិនឃេីញអ្នកណាយកកូននាងមកវិញទេីបនាងសម្រេចចិត្តហៅjungkook
«jungkook...!!»
«អឹម..មានរឿងអីe-su»
«ហឹក ហឹកកូនjungkookកូនយេីងនៅឯណាទៅហឹក ហឹក»នាងចាប់ផ្តេីមយំព្រោះតែបាត់កូនរបស់នាង
«កុំយំៗៗណាមិនអីទេៗប្រហែលជាគ្រូពេទ្យយកគេទៅសម្អាតទេដឹង»
«ទេjungkookអូនរកមេីលអស់ហេីយតែមិនបានឃេីញគេនោះទេjungkookហឹក ហឹកប្រាប់អូនមកថាកូនយេីងនិងមិនកេីតអីនោះហឹក ហឹក»e-suនាងនៅតែយំដដែល
«បងនិងអោយគេមេីលអូនឈប់យំទៅណា»
«ទេjungហឹក ហឹក»e-suនាងក៏បានសម្លប់បាត់ស្មារតីបាត់
«e-su e-suងេីបឡេីងe-su»jungkookដោយសារតែនាងសរសៃរខ្ចីទេីបធ្វេីអោយនាងខ្សោយបែបនេះjungkookក៏បីនាងដាក់លេីពូករួចក៏ហៅគ្រូពេទ្យអោយមកពិនិត្យនាងរួចក៏ដេីរទៅឆែកកាមេរ៉ាសុវត្តិភាពក៏ឃេីញថាមានស្រីម្នាក់មកបីយកកូនរបស់គេចេញទៅ

ទីង..!!!!
«បេីលោកឃេីញសារនេះហេីយពេលនេះកូនលោកក៏កំពុងតែជិតស្លាប់ហេីយបេីមិនចង់អោយវាស្លាប់ក៏ប្រញាប់លែងលះនាងe-suចោលទៅ»ក្នុងសារនោះប្រាប់តែប៉ុណ្នឹងរួចក៏ផ្ញេីរLocationអោយនាយទៅទៀតផង
«ចង្រៃយ៍អេីយ..»នាយនិយាយទាំងក្តៅក្រហាយរួចក៏យកទូរស័ព្ទទាក់ទងទៅpen&jiminដេីម្បីអោយប្តឹងប៉ូលីសសិនចំណែកYoung-suនិងjung-eក្រោយលឺដំណឹងនេះក៏ប្រញាប់មកដូចគ្នា
«បងប្រុសនាងយ៉ាងមិចទៅហេីយចុះ ចុះក្មួយអូននោះ»jung-eរត់មកនិយាយយ៉ាងត្រហេបត្រហប
«e-suពេលនេះនាងសម្លប់មិនទាន់ដឹងខ្លួនទេចំណែកកូន កូនបងក៏មិនដឹងដូចគ្នា បងមិនបានការទេីបគេយកកូនទៅបានបែបនេះ»jungkookឈរបន្ទោសខ្លួនអែង
«មិនអីទេណាខ្ញុំថាគេប្រាកដជាមិនអីទេ»Young-su
«ចុះគេចង់បានអីទេ»jimin
«គេត្រូវការអោយយេីងសុីញ៉េលែងលះជាមួយនិងe-suដេីម្បីដោះលែងកូនយេីង»jungkook
«អ្នកណាក៏ថ្លេីមធំយ៉ាងនេះ»
«គ្មានអ្នកណាក្រៅពីmiilyទេ»pen
«មែនហេីយបងប្រុសmiilyស្រលាញ់បងទេីបនាងត្រូវការអោយបងធ្វេីបែបនេះ»jung-e
«មែនហេីយចាំមេីលបេីកូនបងមានបញ្ហាបងនិងបាញ់បំបែកក្បាលនាងដោយផ្ទាល់ដៃមិនខានទេ»jungkookនិយាយទាំងក្តៅក្រហាយរួចក៏ដេីរចេញទៅយ៉ាងលឿនប្រញាប់ទៅរកនាងតាមដែលនាងប្រាប់នាយមុននេះ
«នែចាំផង»jimin&penក៏ប្រញាប់រត់ទៅតាមព្រមទាំងខលប្តឹងប៉ូលីសទៀតផង

#ឃ្លាំងចាស់
«មកហេីយហេ៎លោកប្រធាន»miilyឃេីញថាjungkookមកតែអែងទេីបនិយាយឌឺដងព្រោះនាងមានកូនចៅ2_3ដែល
«កុំសាំច្រេីនកូនយេីងនៅឯណា»
«ចង់បានកូនហេ៎ចុះឯណាសំបុត្រលែងលះ»នាងជំរឹតយកសំបុត្រលែងលះព្រមទាំងដេីរមកអង្អែលទ្រូងរបស់jungkookទៀតផង
«អោយកូនមកខ្ញុំពេលណាខ្ញុំនិងលែងលះភ្លាម»jungkookនិយាយចោលព្រោះវាទល់ខ្លាំងពេក
«អូហូយបេីe-suស្តាប់លឺឈឺចិត្តស្លាប់ហេីយហាហា ខ្សឺត»នាងថេីបថ្ពាល់jungkookមួយខ្សឺតរួចក៏ដេីរចូលទៅក្នុងចេញមកវិញជាមួយនិងទារកនៅក្នុងដៃ
«កូ..កូនប៉ា»jungkookស្ទេីរតែសម្លប់ក្រោយឃេីញសភាពរបស់កូនខ្លួនអែងដែលនៅក្នុងដៃស្រីបិសាធនោះពេលនេះគេឡេីងកន្ទួលក្រហមព្រមទាំងយំខ្លាំងទៀតផង
«ង៉ា...ងា៉»
«ពុទ្ធោកូនប្រុសប៉ា»jungkook
«ពេលណាទេីបលោកអោយសំបុត្រលែងលះនោះមកខ្ញុំ»
«នេះយកទៅហេីយឆាប់អោយកូនខ្ញុំមកខ្ញុំវិញមក»
«អោយខ្ញុំគង់តែអោយទេតែលោកមិនគិតថាវាងាយពេកទេរឺ នេះខ្ញុំខំហៅe-suមកទៀតណាប្រហែលជាបន្តិចទៀតនាងមកដល់ហេីយ»miilyញញឹមចុងមាត់
«នាងឃោលឃៅពេកហេីយ»
«ចុះអ្នកណាធ្វេីអោយខ្ញុំខ្លាចជាបែបនេះមិនមែនមកពីវាទេរឺមិនមែនមកពីអាក្មេងនេះទេរឺបេីវាមិនមកចូលក្នុងជីវិតលោកខ្ញុំក៏មិនឆ្កួតបែបនេះដែល លោកដឹងទេថាខ្ញុំស្រលាញ់លោកប៉ុណ្ណា ហឹក ហឹកលោកមានដឹងទេវាមកក្រោយចឹងវាមិនសមបានក្តីស្រលាញ់ពីលោកនោះទេ ហាហា»ពេលនេះនាងយំបងសេីចផងប្រៀបបាននិងមនុស្សឆ្កួតយ៉ាងចឹងពេលនាងកំពុងតែនិយាយនោះe-suក៏បានមកដល់រួចក៏ច្រាននាងអោយដួលរួចក៏ប្រញាប់ទ្រកូនរបស់នាង
«ហឹក ហឹកកូនម៉ាក់ ម៉ាក់មកជួយកូនហេីយហឹក ហឹក»e-suត្រកងបីកូននោះទាំងទឹកភ្នែកព្រោះតែអាណិតកូននេះគេយំមិនបាត់សោះមិនដឹងថានាងយកកូនគេមកធ្វេីអ្វីខ្លះនោះទេ
«e-suនេះអូនមកធ្វេីអីទៅ»
«នាងឆ្កួតមកច្រានយេីងផងហេ៎ បេីមកហេីយក៏ល្អចឹងក៏ងាប់ទាំងម៉ែទាំងកូនទៅនាងមាជ្រែក»miilyលេីកកេះកៃកាំភ្លេីងតែjungkookព្យាយាមនិយាយពន្យាទម្រាំតែប៉ូលីសមកដល់
«បានហេីយmiilyនាងត្រូវដឹងថាទោះគ្មានe-suក៏ខ្ញុំមិនស្រលាញ់នាងដែល»jungkookនិយាយបែបនេះវារឹតតែនាងក្តៅលេីសមួយកម្រិតទៀត
«ចឹងហ៎ តែវានៅតែជាមាជ្រែកដដែលនិងវាបំផ្លាញខ្ញុំវាធ្វេីអោយខ្ញុំឈឺវាធ្វេីអោយខ្ញុំឆ្កួត មកពីវាមកពីវា វាគ្រប់យ៉ាង វាសមតែស្លាប់»miilyនិយាយផងយំផងមេីលទៅក៏ដូចជាខ្មោចចូលព្រោះតែពេលនេះនាងលែងមានសតិជាមនុស្សហេីយអ្វីដែលនាងគិតពេលនេះគឺនាងចង់សម្លាប់e-suនិងកូននាងតែប៉ុណ្ណោះ
«បានហេីយឈប់ទៅ miilyទុកថាខ្ញុំចុះមេីលចុះពេលនេះកូនខ្ញុំយំខ្លាំងណាស់ ហឹក ហឹក»e-su
«វាជាកូននាងមិនមែនកូនយេីងទេនេះយកទៅ»
ផាំង..!!!!ឈាមហូរមកប្រៀបបានដូចជាទឹកបាក់ទំនប់ដែលហូរចេញពីទ្រូងខាងឆ្វេងរបស់មនុស្សស្រីម្នាក់
«park e-su...»jungkookនាយស្រែកឡេីងភ្លត់សំឡេងព្រោះគិតថាគ្រាប់កាំភ្លេីងដែលបាញ់មុននេះត្រូវe-suតែវាមិនបានត្រូវe-suនោះទេព្រោះតែមុននេះប៉ូលីសបានបាញ់miilyតែប៉ុណ្ណោះ
«ហឹក ហឹកjungkook jungkookអូនខ្លាចហឹក ហឹក»e-suនិយាយរួចក៏សម្លប់បាត់ស្មារតីម្តងទៀត
«ង៉ា...ង៉ា..»
«e-suដឹងខ្លួនឡេីងe-su»jungkookព្យាយាមហៅយ៉ាងណាក៏នាងមិនងេីបចំណែកកូនរបស់នាយក៏គិតតែពីយំ
«អ្នកនាង...»pen
«ឆាប់ខលហៅឡានពេទ្យមក ឆាប់ឡេីង»jiminប្រាប់ទៅក្រុមប៉ូលីសអោយខលហៅពេទ្យចំណែកmiilyក៏ស្លាប់បាត់ទៅភ្លាមៗតែម្តងចំណែកកូនចៅនាងប៉ូលីសក៏ចាត់ចែងតាមនិង
«អោយកូនមកអូនមក»jung-eចូលទៅទទួលក្មួយពីដៃរបស់jungkookមកបីលួមលោមព្រោះមុននេះដោយមិនទុកចិត្តទេីបនាងមកជាមួយនិងjiminហេីយនិងpenរួចទាំងមានYoung-suផងដែលដំណឹងនេះមិនទាន់បានលឺដល់ប៉ាម៉ាក់របស់ពួកគេទេព្រោះមិនចង់អោយគាត់បារម្ភលេីសនេះទេ
E-suត្រូវបានលេីកឡេីងឡានពេទ្យសង្គ្រោះបន្ទាន់ព្រោះមេីលទៅនាងក៏ត្រូវធ្ងន់ដោយសារតែទាស់កូនខ្ចី...ពេលចូលបន្ទប់សង្គ្រោះយូគួសមគ្រូពេទ្យក៏ចេញមកវិញជាមួយនិងដំណឹងល្អព្រោះពេលនេះនាងផុតគ្រោះថ្នាក់ហេីយចំណែកកូននាងក្រុមគ្រូពេទ្យក៏យកទៅព្យាបាលដូចគ្នាពេលនេះគេអាចអោយនាយចូលទៅមេីលប្រពន្ធបានហេីយ
«e-suកូនយេីងអស់អីហេីយណា អូនឆាប់ងេីបឡេីងមកណា»jungkookកាន់ដៃនាងអងញងែលថ្នមមិនយូប៉ុន្មាននាងក៏បានដឹងខ្លួនមកពិតមែន
«jungkookកូនយេីងមិនអីមែនទេ jungkookប្រាប់អូនមកថាកូនយេីងមិនអីទេហឹក ហឹក»សំណួរដែលនាងសួរបន្ទាប់ពីនាងដឹងខ្លួន
«នេះនេះគេលែងអីហេីយណាគេកំពុងគេង អូនក៏ត្រូវគេងដូចគ្នាណា»jungkookសប្បាយចិត្តរកអ្វីប្រៀបមិនបានឡេីយ
«តែអូនចង់មេីលកូនណាjungkookនាំអូនទៅបន្តិចទៅ»ដោយជំទាស់និងភាពជជេសរបស់នាងមិនបានទេីបនាយជូននាងអោយទៅមេីលhyungiដែលជាកូនប្រុសបណ្តូលចិត្ត
«ហឹក ហឹកកូនម៉ាក់ ហឹក»e-suមកដល់ក៏ឃេីញថាកូនរបស់នាងកំពុងតែគេងក៏លេីកបីនាងឡេីងរឺក៏ថេីបថ្ពាល់តូចញិចរបស់គេថេីរៗ
«នេះអែងដឹងខ្លួនហេីយរឺe-su»Young-suចូលមកមេីលក្មួយជាមួយjung-eក៏ឃេីញe-suកំពុងបីកូន
«អឹម ..អរគុណពួកអែងណាស់ដែលជួយមេីលថែកូមយេីងណា»
«មិនអីទេដោយក្តីរីករាយចា៎»ពួកគេទាំងពីរនិយាយព្រមគ្នាទាំងញញឹម
«ពេលនេះអ្វីៗក៏បានប្រសេីរឡេីងហេីយបងថាយេីងគួរតែជុបលៀងទៅល្អទេ»
«ល្អណាស់បងប្រុស»ពេលនេះនៅក្នុងបន្ទប់ដែលhyungiគេងសម្រាកក៏មានតែសំឡេងសេីចតែប៉ុណ្ណោះ.

To be continue...