-თავს როგორ გრძნობ საყვარელო?-ანერვიულებული ხმით მკითხა ჯონგუკმა და თვალებში ჩამხედა.
-მე... მე... მე თავი მტკივა...
-წამალი რომ დაგალევინე მალე მოგიშორებს თავის ტკივილს და სიცხესაც. და ჰო სიცხე გაქ. იწვი.
-ჯონგუუუუკ,- საცოავი ხმით დავუძახე.- თერმომეტრს მომიტაან?
-ახლავე.
ოთახიდან გავიდა და ორ წუთში უკვე დაბრუნებული იყო. თერმომეტრი მომაწოდა. საბანი დავიფარე და ისე გავიკეთე. გუკი კი ჩემს გვერდით დაჯდა და ნერვიულობისგან გაწითლებულიყო.
-ვსო მომეცი,- მითხრა გუკმა და ხელები მაისურის ქვეშ უნდა ჩაეყო მაგრამ გავაჩერე.
-მე თვითონ.
ისევ დავიმალე საბნის ქვეშ. თერმომეტრი ამოვიღე და მივაწოდე. ჯონგუმა თვალები დაჭყიტა.
-ოჰოო~
-რამდენია?
-38,8.
-აუუუ... რატოოო? გუუკ დავიძინებ რაა...
-კაი დაიძინე.
საბანი მომაფარა და ოთახიდან გავიდა. მე კიდე თვალები დავხუჭე და დავიძინე.
16:42
გავიღვიძე და ჩემდა გასაკვირად თავი აღარ მტკიოდა. სადღაც ხუთი საათი მეძინა. გავიღვიძე თუ არა ჩემს გვერდით გუკი ვნახე. იწვა და ეძინა როგორც პატარა ბავშვს. მისკენ დავიხარე და შუბლზე ვაკოცე... მგონი მიყვარს.... მაგრამ არის თუ არა ეს ორმხრივი სიყვარული?.. ასე ვუყურებდი გუკს 5 წუთი.
-კიდე ბევრი ხანი აპირებს ჩემს ყურებას?-გუკმა უეცრად თვალები დაჭყიტა და მეც ცოტათი შემეშიმდა.-როგორ გრძნობ თავს?
-აი, კარგად. თავი აღარ მტკივა და მგონი სიცხეც არ მაქ. და შენ რა ამდენი ხანი აქ იყავი?
-ხო აბა... მარტო ვერ დაგტოვებდი.
-ქუქიიიი~ იიიი.... მშია(ავტორს სულ შია😂)
-უი ხო... ახლავე გაგიკეთებ.
-კაი მე ვიბანავებ.
ჯონგუკი სამზარეულოში შევიდა მეკი საბანაოდ. კარი ჩავკეტე რადგან ვინ იცის ამ მანიაკს თავში რა მოუვიდოდა. ვიბანავე, ჩავიცვი და სამზარეულოში წავედი.
-მოდი შემდეგში მე მოვამზადებ რადგან გამოდის რომ დიასახლისი შენ ხარ და არა მე😂
-არა.. არაფერია ჩემთვის..
ვჭამეთ და გუკმა მითხრა რომ სახლში ეჩქარება. არ შევეწინააღმდეგე რადგან ისედაც ბევრი დრო გაატარა ჩემთან.
როდეაც გუკი წავიდა, ყველაფერი დავასუფთავე და დორამის გაგრძელება დავიწყე.

________________
ბოდიშს ვიხდი პატარა თავია...
იმედია მოგეწონათ💛