მაინც შევედი ჩემს სახლში, შხაპი მივიღე და დავიძინე...

*დილის 10:20*

დილით გავიღვიძე თუ არა ტელეფონს დავხედე. ის იხეოდა იმდენი მესიჯი იყო.. ყველა მწერდა: ჯინი, ჯუნი, ჰოსი, ჩიმჩიმა, ყველაზე მეტი მესიჯი იუნგისგან მქონდა. მაგრამ რაც გამიკვირდა თემინიც და თეჰიონიც მწერდნენ. ფჰ უნამუსოები...

მე დავინტერესდი თემინის მესიჯით.

-მია შეიძლება შევხვდეთ? უბრალოდ ბოდიშის მოხდა მინდოდა...

-კარგი და სად?

-იმ პარკში შენს საცხოვრებელთან რომ არის ახლოს. იქ დაგელოდები 3 საათში.

-კარგი.

ტელეფონი მაგიდაზე მოვისროლე.. ცოტა მოვიწყინე.. ცოტა ვიტირე... და ბოლოს ავდექი. სარკესთან მივედი და აჯობებდა აქ არ მოვსულიყავი. თვალები მთლიანად წითელი მქონდა და ასე უნდა შევხვდარიყავი თემინს?! თანაც კითხვებს დამაყრიდა და რომ გაიგებდა ჩვენ რომ დავშორდით რამეს მიზამდა... და უცბათ გამახსენდა რომ მაღაზიაში პატჩები ვიყიდე.. არ მეგონა რომ დამეხმარებოდა მაგრამ დამეხმარა!

სადღაც 2,5 საათში მზად ვიყავი, ვჭამე... ვცდილობდი გუკისთვის დამერეკა და არა ერთხელ მაგრამ ბოლოს მაინც არ ვრეკავდი...კოსმეტიკა გავიკეთე და სახლიდან გავედი..

თემინის მეშინოდა.. პარკში შევედი თუ არა თემინი დავინახე.

-გამარჯობა.

-გამარჯობა. მია მაპატიე იმ შემთხვევისთვის... არ ვიცი რა მეტაკა.

-თემინ მე უკვე გაპატიე.

-მადლობა.. მისმინე მია.... აქ ერთ ადამიანს უნდა დაგელაპარაკოს...,- თავი დაატრიალა და იქ დავინახე ჯონგუკი..

-გამარჯობა...

-ჰომ.- ვუპასუხე მე და ხელები გადავიჯვარედინე.

ჯონგუკმა არასასიამოვნოდ შეხედა თემინს რითიც ანიშნა წასულიყო.

-თემინ გადი აქედან.

-ჰო ოპპა თუ შეიძლება წადი,- ვუთხარი ტემინს.

-ომო რორიდან მეძახი ოპპას?

-იცი როდესაც ვსეირნობდით კინოში წასვლა რომ შემომთავაზე.. იცი თანახმა ვარ.,- ვუთხარი თემინს. აბა რა მექნა? ჯონგუკმა ნერვები მომიშალა ახლა კი ჩემი ჯერია. თემინს გადავეხვიე.

-ვსო ჰაჯიმა!-ჯონგუკმა ხელი მომკიდა და სადღაც წამათრია. მე კი თემინს დავხედე, მან გამიღიმა და ისიც წავიდა ოღონდ სხვა მხარეს.

*ჯონგუკი*: მია ახლა ეს რა იყო ჰა?! ვერ გავიგე რა. ჯერ მე, მერე ჯიმინ, ახლა თემინი? შენ რა ბოზი გინდა გახდე?

ვერ გავუძელი და დავარტყი.

*გუკი*: გიყვარვარ?

*მია*: კი.

-მაშინ ასე რატომ მექცევი? მეთამაშები თუ რა?
-უბრალოდ შენი ის სიტყვები "გადი აქდან შენი ნახვა არ მინდა" გულში მიზის! და იცი როგორ მომეშალა ნერვები? იცი ისტერიკა რომ მქონდა?

-მია სიხარულო, ბოდიში... დღეს ჯიმინმა ყველაფერი მომიყვა..

-ანუ ჯიმინს რომ არ მოეყოლა არ დამიჯერებდი?

-ემმ...

-კაი ჰო.. მეც მაპატიე... თემინს ვიყენებდი იმისთვის რომ სამაგიერო გადამეხადა.

-ანუ შენ ჩემს თვალწინ ფლირტაობდი ჩემს ძმაკაცთან? მაშინ უნდა დაისაჯო!

-სერიოზულად?!

-კი!

-მოდი რამეს მოგიმზადებ და ამით მაპატიებ...

-არა. წამოდი შენთქან. თანაც საცხოვრებელი უფრო ახლოსაა.

მე კიდე შოკში ვიყავი..............................

___________________________________________

ნეტა რას უზამს?

მოკლედ ახლა ვწერ Draft-ებში მოთხრობას Stray Kids-ზე და თუ დაინტერესდებით დადებას დავიწყებ. არც ისეთი დიდი მოთხრობა იქნება.

მოკლედ თუ მოგეწონათ ეს თავი Vote and com.

მიყვარხართ~

იატომე.

#yataome