*ამ თავზე თხოვნაა სადმე იჯდეთ იმისთვის რომ არ დავარდეთ ძირს სიცილის გამო და არაფერი დალიოთ ან ჭამოთ! მე გაგაფრთხილეთ დანარჩენი თქვენ იცით😂😂😂 და ჩემს ფანფიკს 2 ბიჭი კითხულობს და შენი სახელის მაგივრად(შ/ს) ამ გოგოს დავარქმევ მია*

*დილის 11:10*
დილით არავის არაფერი გვახსოვდა, მე გავიღვიძე დივანზე მხოლოდ ერთ მაისურში. მე ორი კითხვა მაწუხებდა: ვისი მაისური მეცვა და მაისურის გარდა რატო არ მაცვია რამე?
*JIMIN'S POV*
რაღაც ჯანდაბა ხდება.. დილით გავიღვიძე სააბაზანოში და მე მაცვია.... ოოო ღმერთოოო... რა დავაშავე...

*POV YOONGI*
რანაირად მოვხვდი აქ?! და ანდაც საერთოდ სად ვარ?! ოჰო აქ ვიღაცის საცვლებია.... ფუუუ... ჯანდაბა კარადაში ვარ...
*POV JUNGKOOK*
მე გავიღვიძე საერთოდ სხვის ოთახში...
-გილოცავ ჯონ ჯონგუკ. გეძინა სხვის ოთახში და თანა არ იცი ვის ოთახში.
ტანსაცმელი ავიღე და გასვლას ვაპირებდი როდესაც მაგიდაზე ბევრი შოკოლადი შევნიშნე, რამოდენკმე მოვიპარე და გამოვედი ისე, რომ არავინ შემამჩნია.
*POV HOSEOK*
როდესაც გავიღვიძე საწოლში ვიყავი ფჰაჰ როგორც ყოველთვის, მაგრამ უცნაური ის იყო რომ საწოლის ირგვლივ რაღაცეები ეყარა... ძეხვის ნაჭრები, სოჯუს ბოთლები, თეჰიონი, ყვავილები. ტაკ სტოპ!!! თეჰიონი?! სიცილი ამიტყდა თან ისე რომ მგონი მთელ სასტუმროს ესმოდა.
*POV TAEHYUNG*
-ღმერთო! ცოტა ჩუმად რომ იცინკ არ შეიძლება? ჰა?! ისედაც თავი მტკივა გუშინდელოდან მოყოლებული! ან საერთოდ აქ რა მინდა?! ან შენ რა გინდა?!
ამ დროს კი იუნგი კარადიდან გადმოვარდა. მას თითზე ჰქონდა ჩემი გუჩის ტრუსი და ისეთი საცოდავი სახით გვიყურებდა ორივეს რომ მეც დავიწყე სიცილი.
იუნგი: თეჰიონ ეს ტრუსი ოდესმე გეცვა?
თეჰი: არა, და რა იყო?
იუნგი: უბრალოდ მომეწონა, კარგი ზარიასხია თან ჩემი დიდი ბიჭი ჩაეტევა და ჰო არ გინდა მაჩუქო?
თეჰი: ღმერთმანი ამას უშველე... და ჩვენ საერთოდ ერთ ოთახში როგორ ავღმოჩნდით?
ჰოსოკ: ნეტა ვიცოდე, წამოდით დანარჩენებიც ვიპოვოთ.
*POV MIA*
ჯონგუკი ჩემს ნომერში შემოვიდა და მკითხა:
-როგორ ამიხსნი იმ ფაქტს რომ ჯიმინის მაისურში ხარ და მაგის გარდა არაფერი გაცვია?
-შენ კი როგორ ამიხსნი იმ ფაქტს რომ სხვაგან გეძინა?
-საიდან დაასკვენი რომ სახლში არ მეძინა?
-მაშინ სად იყავი გასული?
-კარგი, მეტი აღარ დავლიოთ! სად არიან სხვები?
ამ დროს კი იუნგი, ჰოსოკი და თეჰი ოთახში შემოვარდნენ თითქოს ვიღაცა დასდევდათ.
-ხალხობავ სხვები სად არიან?-თქვა იუნგიმ.
ჩვენ ერთმანეთს გადავხედეთ და თვალებით ვანიშნეთ, რომ არაფერი ვიცით. ჩვენც იგივე კითხვა გვაწუხებდა. უცბათ ვიღაცის ყვირილი გავიგეთ და ხმები სააბაზანოდან გამოდიოდა. ყველანი იქ შევვარდით. იქ ჯიმინი იყო. ჩემს ლიფში და ჩემს ტრუსებში.(ფოტო ზევით)

როგორც კი შევედი, იმ წამსვე გამოვედი, რადგან საცვლები ჩემი იყო და იქიდან ჯიმინს რაღაცა უჩანდა.. ნუ ხვდებით რაც....
გუკი: მია აქ არ შეხვიდე!
მია: ვიცი.. პაწუკა ჩიმჩიმ ჩემი საცვლები რატომ გაცვია,- ვიყვირე კარის გაღმა.
ჩიმი: მე საიდან უნდა ვიცოდე? თითქოს მე ვიცმევდი ისე ნუ ამბობ უფ!
გუკი: ჯიმინ დროზე მოიძრე, და მია ამას გადავაგდებთ და ახალს გიყიდი.
ჩიმი: სიამოვნებით მაგრამ ლიფს ვერ ვიხდი.
მია: შენ ღადაობ? შენ მომავალ შეყვარებულს შელაძლოა ცოლსაც რანაირად გახდი?
ჩიმი: ცხოვრება მაცადე უფ! იქნებადა არც მეყოლება ვაჰ! ახლა კი მოდი აქ და გახდაში დამეხმარე!
მია: ნუუუ...,- ჯონგუკს შევხედე მან გაბრაზებული სახით გადმომხედა რაზეც მივხვდი რომ ამას არ ვიზამდი.
თეჰი: ჯიმინშე ჩემი რჩევაა მუცლის ცოტა ქვევით რამე დაიფარო,- დაიკრიჭა.
მია: ვინმემ მაინც იცის ლიფი როგორ უნდა გახადოთ?
იუნგი: მე ვიცი.
ქუქი: მეც..
მია: ეე შენ საიდან?!
ქუქი: გოგოებს სკოლაში ძალიან მოვწონდი და ვუხდიდი😈 და ეს ფლეიბოი იუნგიც.
ბოლოს იუნგი ჯიმინთან შევიდა, ლიფი გახადა. ჯიმინმა კი ბრძანებითი ტონით მთხოვა დამებრუნა მისი მაისური, რომელიც ისე მქონდა როგორც კაბა. სულ დამავიწყდა რომ მაისურის გარდა არაფერი მეცვა. მაისურის აწევა დავიწყე.....

___________________
მოკლედ😂ეს იყო და ეს😂
იმედია კარგი თავია.
Vote and comment. 💚
მიყვარხართ💛
იატომე.🌸
#yataome