အပိုင်း5

Background color
Font
Font size
Line height

အပိုင်း၅ပျိုကြီးနဲ့ရမ္မတ်
Kokoe
###



" သမီးငယ်လေးသက်သာလား ထားထား။"

" ဟုတ်ကဲ့ အန်တီမေမေ အန်တီသက်သာနေပြီ မောင်နိုးတော့ အဖျားကျသွားပြီ "

" အေးကွယ် ထားထားတိုက်မှသာအသာတကြည်သောက်တော့ အန်တီတိုက်ရင်တော့ ဘယ်တော့မသောက်ဘူး "

အန်တီမေမေရဲ့အပြောကို သွားဖြဲပြီးသာရီပြလိုက်မိသည်။ မသောက်လို့လဲမရဘူးလေ မသောက်ရင်မောင်ကတက်လုပ်တာကို ဟဟ ။

" ညကလည်း သမီးငယ်အော်တာကြားလိုက်သေးတယ် "

" ဟုတ်တယ်အန်တီမေမေ မောင်ဆန်ပြုတ်တိုက်တာကိုလေ မသောက်ချင်လို့တဲ့ အတင်းငြင်းနေတာ "

" အေးကွယ် အန်တီလည်းထားထားပြောထားလို့သာပေါ့ ဒါမှမဟုတ်ရင် အန်တီ့သမီးကိုတစ်ခုခုလုပ်နေတယ်ထင်မိချင်ထင်မိမှာကွယ် ဟားဟား "

အန်တီမေမေအပြောကို ခေါင်းကုတ်သာရီပြလိုက်မိသည် ။ တော်သေးလို့ပေါ့ အန်တီ့ကိုဆန်ပြုတ်မတိုက်ခင် အန်တီ့အမေကို အခန်းထဲမဝင်ခဲ့ဖို့ပြောထားမိလို့သာ ။

" အမေ "

" အော် သားအောင်သုလာလေ အဝကြီးမှာရပ်နေတယ် "

" ဟုတ်ကဲ့‌အမေ "

မီးဖိုခန်းထဲထိဝင်လာသော ယောက်ျားကို မောင်ကြည့်မိသည် ထိုသူကခန့်တော့ခန့်သား ။ အန်တီနဲ့လိုက်သလိုလိုတော့ရှိပေမဲ့ ။ အန်တီကမောင်နဲ့မှပိုလိုက်တာလေ။

" သူဇာ သက်သာလားအမေ "

" အေးကွယ် ဒီက သမီးလေးသက်ထားကြောင့်သာပေါ့ မဟုတ်ရင် မင်းဇနီးလောင်းအကြောင်းလည်းမသိတာကျလို့ ဆန်ပြုတ်သောက်၊ဆေးသောက်မဲ့အစားအသေခံလိုက်မယ်ဆိုတဲ့လူမျိုး "

" ဟဟ ဟုတ်ပါ့ဗျာ အဲ့တာကြောင့် ကျွန်တော်ညဘက်လာခဲ့မလို့စိတ်ကူးသေးတယ် ဒါပေမဲ့လာခဲ့ရင် မိန်းကလေးတွေဘဲရှိတဲ့အိမ်ကို ညဘက်ကြီးလာရပါ့မလားဆိုပြီး သူဇာစိတ်ဆိုးနေမှာဆိုးလို့ဗျာ "

" အေးကွယ် မနက်စာစားခဲ့ပြီးလား တစ်ခါထဲစားသွားလေ "

" ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်လဲဒီမှာစားမလို့ ဘားမစားပဲထွက်လာခဲ့တာ "

" ဟားဟား ငါ့သားကတော့လေ ပြောလိုက်ရင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲ "

မောင့်ရှေ့ကနေ တမေမေ တသားသားနဲ့ဖြစ်နေသည်နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ကာ မောင်စိတ်မကြည်တော့ ။

" အန်တီမေမေ မောင် အန်တီနိုးပြီလားကြည့်ချည်ဦးမယ် "

" အေးအေး သက်သာရင် အောက်ဆင်းပြီး သားအောင်သုနဲ့တူတူစားခိုင်းလိုက်ကွယ် "

" ဟုတ်ကဲ့အန်တီမေမေ "

အောင်သုကျော်တစ်ယောက် မြွေမြွေချင်းခြေမြင်တယ်ပြောရမလား။ ထိုကောင်မလေးကိုကြည့်မရပေ ။အမေ့ကိုလည်း ခေါ်သာကိုကြည့် အန်တီမေမေတဲ့ ညကလည်းဒီမှာအိပ်တာထင်တယ် ။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပိုင်ဆိုင်ရမယ်ထင်ခဲ့နဲ့ အမျိုးသမိးလေးကိုတော့အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ပေ။ သူဇာနေကောင်းရင် မဂ်လာပွဲစိစဉ်ဖို့ပြောဦးမှပါလေ။

" ကျီ "

" အို မင်း... တံခါးခေါက်ရမယ်ဆိုတာမသိဘူးလား။"

မောင်တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် အကျီဝတ်ဟန်ပြင်နေသောအန်တီကိုယ်ဖြူဖြူလေးကိုအရင်မြင်ရ၏။ အလိုလိုမှဒေါသထွက်နေရသည့်ထဲ မင်းလို့ထပ်ခေါ်သည်ကြောင့် ပိုဆိုးသွားသည် ။

" အွန့်....အွန်း...ဟွန်း....ဟာ့ ....မင်း....လွှတ် "

အမြဲအခန်းထဲတွင် အဝတ်ချွတ်ကာအဝတ်လှဲတတ်သောအကျင့်ကြောင့် အိပ်ယာနိုးနိုးချင်းအဝတ်လှဲမိ၏။ပြီတော့ မြတ်အခန်းထဲကို ဘယ်သူမှမဝင်ပေ။ဝင်ချင်လျှင်လည်းတံခါးအရင်ခေါက်ကြ၏။ တကယ့် အကြီးကြီးကိုမေ့နေမိသည်က သက်ထားမောင်တစ်ယောက်အိမ်မှာရှိသေးသည်ဆိုတာကိုပင်။ တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူဝင်လာသောသူကြောင့် ရှက်ရွံ့ဒေါသနဲ့တူအော်မိသည်။ မြတ်ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဝတ်ထားတာ အတွင်းခံတစ်စုံသာရှိသည်လေ ။ မြတ်အော်လိုက်တော့ မြတ်နားကိုခြေလှမ်းအကြီးကြီးနဲ့လှမ်းလာခဲ့ကာ အလိုလိုမှနာနေသော နှုတ်ခမ်းများကို ကြမ်းတန်းစွာ ဆုတ်ယူလာသောကြောင့် နာကျင်မှုနှင့်အတူမျက်ရည်ပူများစီးကျလာ၏။ နေကောင်းမှမပျောက်သေးဘဲ ။

" ကျစ် မရုန်းနဲ့ အန်တီ "

ရုန်းကန်နေသောအန်တီ့ကို အဝတ်ဗီရိုနှင့်ဖိကပ်လိုက်ကာ ကြမ်းတမ်းစွာဆက်ဆံနေမိသည်။

" ဟင့်...မလုပ်ပါနဲ့...ဟ့...အ့...မလုပ်ပါနဲ့တော့...မောင်ရယ်...မြတ်ကိုသနားပါ "

မြတ်ဘယ်လောက်ဘဲအသနားခံနေပစေ မောင်ဟာ နားမကြားရသူပမာ ။ သူလုပ်စရာရှိတာကိုသာဆက်လုပ်နေသည်။ အတွင်းခံများကို ကြမ်းတမ်းစွာဆွဲဖြဲလိုက်သောကြောင့် မြတ်အသားနုနုမှာ ပွန်းပဲ့ကုန်၏။

" ဟင်...ဟ့...အား....နာ...နာတယ်...မောင်ရယ်...မြတ်...တောင်း...တောင်းပန်ပါတယ်...ဟင့်...အွင်း..."

အန်တီ့တောင်းပန်သံများကိုလျစ်လျူရှုကာ အတင်းအကြပ်ဆက်ဆံနေမိသည်။ အဲ့သောက်ကောင်က ဘာကိစ္စမောင်အပိုင်ကိုများ....ဟာ......။

ဒေါသထွက်လွန်းတာကြောင့် အန်တီ့ဘေးရှိနံရံကို ဘက်သီးနဲ့ပစ်ထိုးလိုက်မိသည်။ ထိုအခါ အန်တီ့ကိုလေးမှာတုန်သွားကာ မောင့်ကို မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းလေးများနဲ့မော့ကြည့်လာ၏။


" ဘာ ...ဘာ ဖြစ်လို့လဲ မောင်...ဘာ..တွေဒေါသထွက်နေတာလဲ ဟင်.."

တုန်ရင်နေသောအသံဖြင့်မေးလာသော အန်တီ့ကို အခုမှ ငုံ့ကြည့်မိသည် ။ဖြူဖြူဖွေးဖွေးခန္ဓာကိုယ်လေးရဲ့ နံဘေးနေရာမှ သွေးများစီးကျနေသည်မှာအများအပြား။ ဒေါသထွက်နေတာတောင်ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်။

" ဘာ..ဘာဖြစ်တာလဲ အန်တီ အရမ်းနာနေလား..။ "

အန်တီ့‌ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းသို့ထည့်ထားသော ဘယ်ဘက်လက်ကိုအမြန်ထုပ်လိုက်တော့ အ ကနဲ့အော်ညိးသံတိုးတိုးလေးထွက်လာ၏။

" ဟင့်...ဟင်...‌နာတယ်...များကြီးနာတယ်..."

တရှုံ့ရှုံနဲ့ငိုနေသောအန်တီ့ငိုကြည့်ကာ သနားမိသည်။ သူဒေါသတွေကိုအန်တီ့ကိုပုံချလိုက်မိတာဘဲ ။ ‌ဒူးကနေမချီကာ ကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်မိသည်။ ထို့နောက်အခန်းထဲရှိဆေးသေတ္တာကိုသွားယူကာ ဆေးထည့်ပေးတော့ နံဘေးနေရာက အန်တီ့အတွင်းခံ ချိတ်နှင့်ခြစ်မိသွားသည် ထင်တယ် တော်တော်နက်သည်။ အရမ်းနာနေမှာဘဲ ။။ခုမှသတ်ိထားမိသည် ညကမှဆေးထည့်ပေးထားတဲ့ မောင်ပေးထားတဲ့ ဒဏ်ရာတွေက မိန်မိန်လေးသာကျန်တော့သည်။ မောင်အံ့ဩနေတာကိုအန်တီကသတိထားမိတယ်ထင်တယ် ဖြေလာသည်။

" တို့ခန္ဓာကိုယ်က နူးညံ့ပြီးဒဏ်ရာရလွယ်သလို၊ပုံမှန်လူတွေထက်အနာကျက်နှုန်းလည်းမြန်တယ်။ "

" အော် အဲ့တာကောင်းတာပေါ့ "

" ဘာကောင်းတာလဲ မကောင်းပါဘူး "

" ကောင်းပါတယ် အန်တီရဲ့ မောင်ထိရင်နူးနူးညံ့ညံ့လေးလေး အတွင်းသားလေးတွေဆိုပိုတောင်နူးညံ့သေးတယ် "

" ဟ့ မင်း....ဘာစကားတွေပြောနေတာလဲ "

" မင်းလို့ဆက်ခေါ်ရင် မောင်တကယ်တစ်ခုခုလုပ်မိမယ်ထင်တယ်အန်တီ "

အံကြိတ်ထားတဲ့အသံနှင့်ပြောလာသောကြောင့် မြတ်‌ကြောက်မိသည် မကြောက်လို့လည်းမဖြစ်ဘူးလေ ခုနကမြတ်တကယ်လန့်သွားတာပင်။

" အ....နာတယ် "

" ခနလေး အန်တီ့မောင်ဆေးထည့်ပေးနေလို့ "

" ဟင့် ဟင့် ..နာတယ် ...ဗြဲ ....ဝါးးး..."

" ဟောဗျာ ...ဟားဟား ချစ်စရာကောင်းလွန်းနေပြန်ပီအန်တီရယ် "

" ရပြီ ရပြီပြီးပြီး "

" ဟွန့် ..."

စိတ်ကောက်ဟန်ဖြင့်တဖက်လှည့်သွားသော အန်တီ့ပုံစံကြောင့်မောင့်မှာအသဲတယားယားဖြင့်သာ။

" အား...ဘာလုပ်တာလဲ "

ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲကားလိုက်တာကြောင့် အန်တီဆီမှအသံစူးစူးကိုကြားရသည်။

" ဆေးထည့်ပေးမလို့ပါ အန်တီရဲ့ ‌သွေးတွေထွက်နေတယ် "

" မ ...မလိုပါဘူး...တို့ဘာသူထည့်မယ် "

" ဟင့်အင်မောင်ထည့်ပေးတာကိုသာ ငြိမ်ခံစမ်းပါ ".

မျက်ရည်ရွှဲရွှဲနဲ့ ရှေ့ရှိ ၄၀ကျော်အမျိုးသမီးကြီးမှာ မျက်ရည်အတော်ပေါသည်။ ဘာတဲ့ဆို မျက်ရည်ကအရင်ကျလာတော့သည်။ အန်တီ့အငယ်မလေးကို ကြည့်တော့ ယောင်နေလေသည် ။ သွေးစလေးများလည်းထွက်နေသည်။ ဂလု ...သွေးစလေးတွေနဲ့ယောင်နေတာသနားစရာကောင်းပေမဲ့ ။ အသားဖြူတာကြောင့် အန်တီညီမလေးမှာ ပန်းရောင်သန်းနေသည် ချစ်စဖွယ် ။ မထိန်နိုင်တဲ့အဆုံးယက်လိုက်မိတော့ ..ညည်းသံလေးများပလုံစီ၍ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။

" အ့...ဟ့...အို...မောင်...မလုပ်....ဆေးထည့်...ဟင့်...ပေးတာပါဆို "

" အွင်း...‌ဆေးတွေအထဲထိဝင်သွားအောင်လို့ပါ "

မဲ့ပြုံးပြုံးကာဆိုလာသောသူကြောင့် မြတ်မှာ ရှက်ရွံ့မှုကြောင့် မျက်နှာမှာရေနွေးပူဖျန်းခံလိုက်ရသလိုပင်။

" ငြိမ်ငြိမ်နေ မောင်မနာအောင်လုပ်ပေးမှာပါ "

" ဟင့်...အ့...အို...လက်...ဟ...မထည့်ပါနဲ့နော်....ဟာ့..အင်း.…"

" ပလတ် ပလတ် "

" အို...ကျွတ်...ကျွတ်...အမေ့...ဟ့...အွင်း...ကောင်းတယ်...ဟ....မြန်...မြန်ပေးမောင်....နက်နက်လေး..."

အန်တီ့ညီမလေးကိုရေခဲချောင်းစုတ်သလို ယက်ကာစုတ်ပေးတော့ တွန့်လိမ်လာသည်။ နံဘေးမှဒဏ်ရာကို ထိခိုက်မည်စိုး၍ ခါးကိုလည်းထိန်းကိုင်ထားရသေးသည်။

ထိပ်ပိုင်းလေးကို ဆွဲဆုတ်တော့ ညည်းသံများမှာပိုဆိုးလာသည် ။အတွင်းသားများမှာလည်း မောင့်လျှာကိုအားမရဟန်ဖြင့် ဆွဲဆွဲညှစ်လာကြသည်။

" မောင်...ဟ့...ဟင့်...အင့်...အာ့...မြန်မြန်လေး...မြတ်ပြိးတော့မယ်...ဟ့...."

မောင့်လျှာနွေးနွေး‌ဟာ မြတ်အတွင်းသားထဲလှုပ်ရှားနေသည့်ခံစားချက်မှာ နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပင်။ နှစ်ပေါင်းလေးဆယ်လုံးမခံစားဖူးသည့်အရသာ...မြတ်ဆွဲလမ်းနေမိပြီထင်တယ်...။

" အာ့...အာ့...ပြီး...ပြီးပြီး အား....."

ဗိုက်ထဲရှိကလီစာများပင် လှုပ်ခါသွားသလို ပြီးဆုံးမှုကို မြတ်နှစ်ချိုက်လာမိသည်။ ခြေချောင်းများဟာလည်းအကြောဆွဲသလိုပင် ကွေးညွတ်သွားမိသည်။ ‌ထိုအောက်ပိုင်းနေရာကို အပေါ့သွားရန်မျှသာ သဘောထားကာ ဘယ်သောအခါမှမထိတွေ့ဘူး။အခုလောက်သာခံစားရအောင်းမည်သိခဲ့လျှင် မြတ်အစောကတည်းကပင် ထိကြည့်မိမည်မှာဧကန်။ ပြီးဆုံးသွားကာထွက်ကျလာသည်များကို မရွံမရှာယက်နေသောမောင့်ကိုကြည့်ကာ စိတ်ထဲမှဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိ ကြည့်နူးသလိုလို၊ ရင်ဘတ်ထဲလိပ်ပြာတွေဝဲနေသလိုပင်။

" တော်...တော်...တော့ တို့ဗိုက်ဆာပြီး "

" အာ ...ဟုတ်တာပဲ အန်တီမေမေက ထမင်းစားအောင်အောက်ဆင်းခဲ့ပါတဲ့ မှာလိုက်တာမေ့နေတယ် "

" အို စောစောကမပြောဘူး မင်းမှာလည်း "

" မောင်သန့်ရှင်းပေးဦးမယ် "

ချက်ချင်းထကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသူကြောင့် မြတ်ကြည့်နူးမိသည်။ မကြာပါရေဇလုံကိုင်ကာထွက်လာပြီး မြတ်ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိလိုက်ရင်ကြွေကျသွားတော့ မလို ဖြေးဖြေးချင်းနူးနူးညံ့ညံ့လေးသန့်ရှင်းပေးနေသည်ကြောင့် မြတ်ရီမိသည်။

" ဘာရီတာလဲ "

" ခိခိ မင်းကဖြေးဖြေးချင်းလုပ်နေတာကို "

" ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ရမှာပေါ့ အန်တီ့အသားက သောက်ရမ်းကို နူးညံ့နေတာကို "

မောင်ထိုသို့ဆိုတော့ မျက်စောင်းလေးအသာထိုးကာ ပြန်ပြောသည်ကြောင့် တဟားဟားဖြင့်အော်ရီမိပြန်သည်။ ထိုအမျိုးသမီးနဲ့အတူရှိနေရသည်မှာကြည့်နူးစရာပင်။

" အို...အခုမှပိုနေတယ်။ သူလုပ်နေတဲ့အချိန်ကတော့ လူကိုမညှာမတာနဲ့ "

" ဟားဟား "

သန့်ရှင်းပြီးတော့ အကျီပွပွတထည့်ကိုဝတ်ပေးလိုက်ကာတွဲ၍ ဆင်းလာခဲ့သည်။ ဟိုကောင်ရောက်နေတာကိုတော့ အန်တီ့ကိုမပြောထားပေ။

" သူဇာ "

" ဟင် ကိုအောင်သု "

ဟိုကောင်ကိုမြင်သည်နှင့် တွဲလာသောမောင့်ထဲမှအတင်းရုန်းထွက်နေသောအန်တီကြောင့် မလွှတ်ပေးပဲ တင်းတင်းပြန်ုဆုတ်ကိုင်ထားမိသည်။ စူးစူးရဲရဲကြည့်ပေးလိုက်တော့ မရုန်းတော့ဘဲ ညိမ်ကျသွားသည် ။

ဦးအောင်သုကျော်တစ်ယောက် အတော်ကြာစောင့်နေသော်လည်းမဆင်းလာတာကြောင့် တက်ကြည့်ရန်ပြင်ချိန် လှေကားမှဆင်းလာသူနှစ်ဦးကြောင့် စိတ်အလိုမကျဖြစ်မိသည်။ သူဇာ့ကိုတွဲကာ ဆင်းလာသည့်သူတို့နှစ်ယောက်ပုံစံမှာ လိုက်ဖက်ညီနေသောကြောင့် ကြောင်ငေးကာကြည့်မိတာကိုလည်းဝင်ခံရပေမည်။ ကို့ကို အနိုင်ရသလိုအကြည့်ဖြင့်လှည့်ကြည့်လာသော ကလေးမကြောင့်လည်းနေရခက်ပြန်သည်။ စိတ်အလိုမကျဖြစ်မိပေမဲ့ ဒေါသတော့မထွက်မိပေ ။

" သူဇာ နေရတာသက်သာ‌လား?ဆေးခန်းသွားကြမလား? "

" သက်သာပါတယ် ကိုအောင်သု မြတ်အဖျားကအဲ့လောက်ကြီးမဆိုပါဘူး "

" အာ ဟုတ်ပါပြီဗျာ ဂရုလည်းစိုက်ဦး မပေါ့နဲ့သူဇာရယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ "

" ကဲလာလာ စကားနောက်မှပြော စောင့်နေရတာကြာပြီ "

" ဟုတ်ကဲ့မေမေ "

စာပွဲတွင်ဝင်ထိုင်တော့ အန်တီ့ကိုမောင့်ဘေးတွင်သာထိုင်စေသည်။

" ဆန်ပြုတ်ဘဲသောက်နော်သမီး "

" ဟွန်း ‌မြတ်နေကောင်းပါပြီဆိုမေမေကလည်း "

" မရဘူး !!! "

" မရဘူး !!! "

" မရဘူး !!! "

မရဘူးဆိုကာအသံသုံးသံတစ်ပြိုင်ထည်းထွက်လာသောကြောင့် အန်တီ့ မျက်နှာကလေးမှာငိုမဲ့မဲ့ဖြစ်သွားသည်။

" ကလေးလဲ မဟုတ်ဘဲ မငိုနဲ့ တိတ် အခုမှနေကောင်းပျောက်တာကိုဆန်ပြုတ်ဘဲသောက်ရမယ် "

" ဟင့်...မေမေကောင်းဘူး...မေမေကိုချစ်ဘူး "

" သူဇာရယ် ‌အမေကစိတ်ပူလို့ပြောတာပါကွာ နေကောင်းပျောက်ခါစကို လိမ်မာပါတယ် ဆန်ပြုတ်ဘဲ သောက်နော် "

" ဟွန့်...သောက်ဘူးဆို...ကိုအောင်သုကိုလည်းခေါ်ဘူး "

" ဟောဗျာ ခက်နေပါပြီ သူဇာရယ် "

" အန်တီ ဆန်ပြုတ်သောက်လိုက် "

သူတို့ဘာစကားပြောနေကြချိန်မောင်က ဆန်ပြုတ်ထည့်ကာ အေးအောင်မှုတ်၍ အန်တီနှုတ်ခမ်းနားကပ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါသမင်မျက်လုံးလေးများနဲ့ငိုမဲ့မဲ့ကြည့်လာ၏။ငြင်းရန်ပြင်နေသော အန်တီ့ကိုစူးစူးရဲရဲကြည့်ပေးလိုက်တော့  မငြင်းဘဲ ရှုံမဲ့ကာ ကြိတ်မှိတ်သောက်ရှာ၏။

" တို့ဘာသူသောက်မယ် မင်း...မော...မောင်လည်းစားဦး "

မြတ်ကိုသာတိုက်နေသောကြောင့် သူ့ကိုစားဖို့ပြောရန် မင်းလို့သုံးမိသည်ကို မျက်နှာမှာရှေ့တိုးလာသည်ကြောင့် မောင်ဟုအမြန်ပြောင်းခေါ်လိုက်ရသည်။ ကြောက်ရတယ်နော် ဟင့် ဟင့် ။မေမေကတော့ ပြုံးပြုံးပြုံးပြုံးနဲ့သာကြည့်နေလေသည်။ ကိုအောင်သုကတော့ မြတ် မောင်လို့ခေါ်လိုက်သာကို အံ့ဩသလား? ‌ဆန်ပြုတ်အသာတကြည့်သောက်လို့အံ့ဩသလားမသိနိုင်ပေ။ထမင်းမစားဘဲ ငေးကြောင့်နှင့်သာကြည့်နေ၏။


စားလို့ပြီးတော့ မောင်ကပြန်အောင်ပြင်၏။ မပြန်လို့လဲမဖြစ်မနေ့ကတည်းက အိမ်ကိုအကြိုးအကြောင်းမပြောဘဲ ပျောက်သွားတာလေ မေမေတစ်ယောက်ဆူညံနေပေတော့မည်။

" ညနေမှပြန်လာခဲ့မယ် အန်တီ "

" မလာနဲ့ "

" အဟင်း ချစ်တယ် အန်တီ ဘိုင့်ဘိုင့် "

မြတ်နား နားကိုကပ်ကာ ပြောသွားသောစကားကြောင့် ရင်ခုန်သံများဟာ ကုလားဆိုင်းတီးသလိုပင်။ ကိုအောင်သုနဲ့ပင်အဲ့လောက်ရင်မခုံမိပေ ။

"ခက်တော့နေပြီး မြတ်သူဇာရယ် "

ရင်ဘတ်လေးကိုအသာဖိလို့ ထွက်သွားသောကားနှစ်စီးကိုမြင်ကွင်းမှပျောက်သွားသည်အထိအတော်ကြည်ကြည့်နေမိတော့သည်။



"######




























































You are reading the story above: TeenFic.Net