မင်းမာန သော်တာနဲ့ဖုန်းပြောပြီး တာနဲ့ သက်လွှာ ကိုလွှတ်ပေးဖို့ တစ်စုံတစ်ဦးကိုဖုန်းဆက်လိုက်သည်။
"သူမကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့"
"ဘယ်ကိုပို့လိုက်ရမလဲ"
ထိုတစ်ဖက်ကလူအမေးကို မင်းမာန တစ်ချက်စဥ်းစားပြီး.....
"သူမအိမ်ရှေ့မှာချပေးခဲ့လိုက် "
"ဟုတ်ကဲ့ပါ။"
တစ်ဖက်ကလူဖုန်းချသွားပြီးတော့ မင်းမာနမျက်နာမှာ အပြုံးတစ်ပွင့်ပေါ်လာခဲ့သည်။
"သော်တာ....သော်တာ မင်းလေးကိုငါပိုင်ဆိုင်ဖို့နီးလာပြီ ဟား.....ဟားဟား "
===============^_^=============
"အန်တီ သက်လွှာ အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ
ဟုတ်လား! သမီးအခုချက်ချင်းလာခဲ့မယ်နော်..."
သက်လွှာ အမေဆီကဖုန်းဆက်တော့ သက်လွှာ ပြန်ရောက်ပြီးဆိုပြီး အမြန်သူမအိမ်ကိုသွားခဲ့တယ် လမ်းတစ်လျှေက်လုံးသော်တာ
ဝမ်းသာသလို ဝမ်းလည်းနည်းမိတယ်။
*ငါဘယ်လို တွေရင်ဆိုင်ရအုံးမလဲ*
သက်လွှာ အိမ်ရောက်သော်.....
"အန်တီ သက်လွှာ ရော..."
"ဟင့်...သမီးရယ်ရုတ်တရတ်ပြန်ရောက်လာပြီး ဘာမှလည်းမေးလို့မရဘူး အခန်းထဲကတောင်ထွက်မလာဘူး သမီးရယ်သက်လွှာဘာတွေဖြစ်နေတာလဲမသိဘူး..."
ငိုယိုပြီးပြောလာတဲ့ သက်လွှာ အမေကြောင့်
သော်တာ မိမိကိုယ်ကိုအပြစ်ရှိသလိုခံစားရလိုက်တယ်။
"အန်တီ သမီးသူ့ဆီသွားလိုက်အုံးမယ်"
သက်လွှာ အဖေကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း
တိတ်ဆိတ်နေပြီးတော့သာထိုင်နေတယ်။
ဒေါက်... ဒေါက်!
"သက်လွှာ... ငါပါတံခါးဖွင့်ပါအုံး"
"......."
"သက်လွှာ.... ငါ....ငါတောင်းပန်ပါတယ်
ငါဝင်လာပါရစေ။"
သက်လွှာ တံခါးလာဖွင့်ပေးမယ်လို့မထင်ထားသော်လည်း လက်မလျှော့ဘဲ ဆက်ပြောနေမိသည်။ ခဏကြာတော့ သက်လွှာ ကတံခါးလာဖွင့်တယ်။ တံခါးဖွင့်ပေးသောကြောင့် သော်တာလည်း ချက်ချင်း ဆိုသလိုဝင်သွားလိုက်သည်။
သက်လွှာ ပုံစံက အိမ်နေရင်ဝတ်စုံကိုသာဝတ်ထားပြီး မျက်ကွင်းနေကညိုမဲနေပြီး နှုတ်ခမ်းထောင့်နေကလည်း ရောင်နေတယ်။ သက်လွှာ ကသော်တာကိုကျောခိုင်ထားပြီးကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေတယ်။ သော်တာကသက်လွှာရှေ့မှာဒူးထောက်လိုက်ပြီး...
"ငါ....ဟူး.....နင်ဘာတွေ..,.."
"မင်းမာန....သူ့ကြောင့်ငါအခုလိုတွေဖြစ်ခဲ့တာ!....ဟင့်...နင်မသိပါဘူး ငါ့ကို....ငါ့ဘဝကြီးပျက်ဆီးသွားပြီ... ဟင့်.....ငါကမဖြူစင်တော့ဘူး.... ငါသေသွားပါစေလို့ဆုတောင်းတယ် ဒါပေမယ့် ငါ....ငါ.....ဟင့် အီးဟီး..... "
သက်လွှာ ငိုချလာတော့ သော်တာကတင်းကျပ်စွာဖတ်ထားပြီး....
"ငိုချလိုက်ပါ....ငိုချလိုက်ပါ သက်လွှာ ငါအပြစ်တွေကြောင့်ပါ။ ငါသာ.....ငါကြောင့်နင်အခုလိုတွေဖြစ်ခဲ့ရတာ...."
တံခါးဝမှာရပ်နေတဲ့ သက်လွှာ မိဘနှစ်ဦးလုံးကလည်း သမီးဖြစ်သူကို ဝမ်းနည်းစွာကြည့်နေတော့တယ်။
"ငါအမေတစ်ယောက်မပြီသဘူး ဟင့်...ငါ့သမီးလေးဖြစ်မှဖြစ်ရလေ..... "
မိန်းမဖြစ်သူဟာ ရှိုက်ကြီးသငင် ငိုနေတော့
ယောကျာ်း ဖြစ်သူဟာ မိမိကိုယ်ကိုမငိုမိအောင်းတင်းထားပြီး မိန်းမဖြစ်သူကိုသာ
နှစ်သိမ့်နေတော့သည်။
"သက်လွှာ ငါ့ကိုကြည့်.... ငါရယ်၊အန်တီရယ်၊ဦးလေးရောနင့်ဘဝထဲမှာရှိသေးတယ်။ အားမငယ်နဲ့ နော်"
သက်လွှာ ကတော့ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးသာထိုင်နေသည်။
==============T-T==============
နောက်တစ်နေ့.....
သော်တာ မင်းမာနနဲ့တွေ့ဖို့ထွက်လာခဲ့သည်။
မင်းမာန သည်သော်တာနဲ့တွေ့ဖို့သူ့အိမ်က ကားကိုသူမကိုကြိုဖို့လွှတ်လိုက်ချင်းဖြစ်သည်။ မင်းမာနကသူမလေးကိုသူ့အိမ်ကိုခေါ်ပြီး မဂ်လာ ကိစ္စ ဆွေးနွေးခြင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။
သော်တာမင်းမာနအိမ်ရောက်တော့ အမျိုးသားတစ်ဦးက သူမကိုထွက်ကြိုသည်။
"မမလေးကြွပါ။ သခင်လေးစောင့်နေပါတယ်။"
သော်တာခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ပြီး ထိုအမျိုးသားခေါ်ရာနောက်ကိုသာလိုက်လာခဲ့သည်။
ဧည့်ခန်းမှာ မင်းမာနကခန့်ညားစွာထိုင်နေတာကိုတွေ့ရသည်။
*မင်းမာန ရှင်ကမိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုတောင်အခုလိုလုပ်ထားပြီး သက်တောင့်သက်သာနေနိုင်သေးတယ်ပေါ့......*
"ထိုင်ပါမမလေး "
"ကျွန်မတို့ လိုရင်းကိုဘဲပြောရအောင်"
"ဒါပေါ့ကိုတို့ အမြန်ဆုံးလက်ထပ်ရအောင်
မင်းကို အခန်းနာဆုံးမဂ်လာဆောင်ပေးမယ်။
ဘယ်သူလိုက်မမှိနိုင်အောင်ပေါ့။"
"ကျွန်မ စိတ်မဝင်စားဘူး။ရှင်ဘာသာ ကြိုက်သလိုစီစဥ် ။ ဘာဖြစ်လို့ အဲ့လောက်ထိရက်စက်ရတာလဲ ရှင်မှာ နည်းနည်းလေးတောင်အကြင်နာတရားမရှိဘူးလား။ "
"မင်းသာအစောကြီးထဲကသာ ကိုယ့်ကိုလက်ခံခဲ့ရင်အခုလိုတွေဖြစ်စရာမလိုဘူး။
နောက်သုံးရက်နေရင် မဂ်ဆောင်မယ်။ ဝတ်စုံအတွက်မင်းကိုမနက်ဖြန်လာခေါ်မယ်။"
"ကျွန်မ ပြန်တော့မယ်"
"နေဦးမင်းကို လိုက်ပို့ပေးမယ်"
"ကျွန်မ... "
"မငြင်းနဲ့ မင်းက မင်းမျိုးရိုး ရဲ့သခင်မဖြစ်လာမဲ့သူ"
သော်တာ လည်းဘာမှထက်မပြောတော့ဘဲ
မင်းမာနဖြင့်သာပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။
==========♥♥♥=============
TBC 😘😘
မင္းမာန ေသာ္တာနဲ႕ဖုန္းေျပာၿပီး တာနဲ႕ သက္လႊာ ကိုလႊတ္ေပးဖို႔ တစ္စုံတစ္ဦးကိုဖုန္းဆက္လိုက္သည္။
"သူမကိုလႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့"
"ဘယ္ကိုပို႔လိုက္ရမလဲ"
ထိုတစ္ဖက္ကလူအေမးကို မင္းမာန တစ္ခ်က္စဥ္းစားၿပီး.....
"သူမအိမ္ေရွ႕မွာခ်ေပးခဲ့လိုက္ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ။"
တစ္ဖက္ကလူဖုန္းခ်သြားၿပီးေတာ့ မင္းမာနမ်က္နာမွာ အၿပဳံးတစ္ပြင့္ေပၚလာခဲ့သည္။
"ေသာ္တာ....ေသာ္တာ မင္းေလးကိုငါပိုင္ဆိုင္ဖို႔နီးလာၿပီ ဟား.....ဟားဟား "
===============^_^=============
"အန္တီ သက္လႊာ အိမ္ျပန္ေရာက္ေနၿပီ
ဟုတ္လား! သမီးအခုခ်က္ခ်င္းလာခဲ့မယ္ေနာ္..."
သက္လႊာ အေမဆီကဖုန္းဆက္ေတာ့ သက္လႊာ ျပန္ေရာက္ၿပီးဆိုၿပီး အျမန္သူမအိမ္ကိုသြားခဲ့တယ္ လမ္းတစ္ေလွ်က္လုံးေသာ္တာ
ဝမ္းသာသလို ဝမ္းလည္းနည္းမိတယ္။
*ငါဘယ္လို ေတြရင္ဆိုင္ရအုံးမလဲ*
သက္လႊာ အိမ္ေရာက္ေသာ္.....
"အန္တီ သက္လႊာ ေရာ..."
"ဟင့္...သမီးရယ္႐ုတ္တရတ္ျပန္ေရာက္လာၿပီး ဘာမွလည္းေမးလို႔မရဘူး အခန္းထဲကေတာင္ထြက္မလာဘူး သမီးရယ္သက္လႊာဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲမသိဘူး..."
ငိုယိုၿပီးေျပာလာတဲ့ သက္လႊာ အေမေၾကာင့္
ေသာ္တာ မိမိကိုယ္ကိုအျပစ္ရွိသလိုခံစားရလိုက္တယ္။
"အန္တီ သမီးသူ႕ဆီသြားလိုက္အုံးမယ္"
သက္လႊာ အေဖကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း
တိတ္ဆိတ္ေနၿပီးေတာ့သာထိုင္ေနတယ္။
ေဒါက္... ေဒါက္!
"သက္လႊာ... ငါပါတံခါးဖြင့္ပါအုံး"
"......."
"သက္လႊာ.... ငါ....ငါေတာင္းပန္ပါတယ္
ငါဝင္လာပါရေစ။"
သက္လႊာ တံခါးလာဖြင့္ေပးမယ္လို႔မထင္ထားေသာ္လည္း လက္မေလွ်ာ့ဘဲ ဆက္ေျပာေနမိသည္။ ခဏၾကာေတာ့ သက္လႊာ ကတံခါးလာဖြင့္တယ္။ တံခါးဖြင့္ေပးေသာေၾကာင့္ ေသာ္တာလည္း ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလိုဝင္သြားလိုက္သည္။
သက္လႊာ ပုံစံက အိမ္ေနရင္ဝတ္စုံကိုသာဝတ္ထားၿပီး မ်က္ကြင္းေနကညိုမဲေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေနကလည္း ေရာင္ေနတယ္။ သက္လႊာ ကေသာ္တာကိုေက်ာခိုင္ထားၿပီးကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေနတယ္။ ေသာ္တာကသက္လႊာေရွ႕မွာဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး...
"ငါ....ဟူး.....နင္ဘာေတြ..,.."
"မင္းမာန....သူ႕ေၾကာင့္ငါအခုလိုေတြျဖစ္ခဲ့တာ!....ဟင့္...နင္မသိပါဘူး ငါ့ကို....ငါ့ဘဝႀကီးပ်က္ဆီးသြားၿပီ... ဟင့္.....ငါကမျဖဴစင္ေတာ့ဘူး.... ငါေသသြားပါေစလို႔ဆုေတာင္းတယ္ ဒါေပမယ့္ ငါ....ငါ.....ဟင့္ အီးဟီး..... "
သက္လႊာ ငိုခ်လာေတာ့ ေသာ္တာကတင္းက်ပ္စြာဖတ္ထားၿပီး....
"ငိုခ်လိဳက္ပါ....ငိုခ်လိဳက္ပါ သက္လႊာ ငါအျပစ္ေတြေၾကာင့္ပါ။ ငါသာ.....ငါေၾကာင့္နင္အခုလိုေတြျဖစ္ခဲ့ရတာ...."
တံခါးဝမွာရပ္ေနတဲ့ သက္လႊာ မိဘႏွစ္ဦးလုံးကလည္း သမီးျဖစ္သူကို ဝမ္းနည္းစြာၾကည့္ေနေတာ့တယ္။
"ငါအေမတစ္ေယာက္မၿပီသဘူး ဟင့္...ငါ့သမီးေလးျဖစ္မွျဖစ္ရေလ..... "
မိန္းမျဖစ္သူဟာ ရွိုက္ႀကီးသငင္ ငိုေနေတာ့
ေယာက်ာ္း ျဖစ္သူဟာ မိမိကိုယ္ကိုမငိုမိေအာင္းတင္းထားၿပီး မိန္းမျဖစ္သူကိုသာ
ႏွစ္သိမ့္ေနေတာ့သည္။
"သက္လႊာ ငါ့ကိုၾကည့္.... ငါရယ္၊အန္တီရယ္၊ဦးေလးေရာနင့္ဘဝထဲမွာရွိေသးတယ္။ အားမငယ္နဲ႕ ေနာ္"
သက္လႊာ ကေတာ့ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသာထိုင္ေနသည္။
==============T-T==============
ေနာက္တစ္ေန႕.....
ေသာ္တာ မင္းမာနနဲ႕ေတြ႕ဖို႔ထြက္လာခဲ့သည္။
မင္းမာန သည္ေသာ္တာနဲ႕ေတြ႕ဖို႔သူ႕အိမ္က ကားကိုသူမကိုႀကိဳဖို႔လႊတ္လိုက္ခ်င္းျဖစ္သည္။ မင္းမာနကသူမေလးကိုသူ႕အိမ္ကိုေခၚၿပီး မဂ္လာ ကိစၥ ေဆြးႏြေးျခင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ေသာ္တာမင္းမာနအိမ္ေရာက္ေတာ့ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးက သူမကိုထြက္ႀကိဳသည္။
"မမေလးႂကြပါ။ သခင္ေလးေစာင့္ေနပါတယ္။"
ေသာ္တာေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ၿပီး ထိုအမ်ိဳးသားေခၚရာေနာက္ကိုသာလိုက္လာခဲ့သည္။
ဧည့္ခန္းမွာ မင္းမာနကခန့္ညားစြာထိုင္ေနတာကိုေတြ႕ရသည္။
*မင္းမာန ရွင္ကမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုေတာင္အခုလိုလုပ္ထားၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာေနနိုင္ေသးတယ္ေပါ့......*
"ထိုင္ပါမမေလး "
"ကြၽန္မတို႔ လိုရင္းကိုဘဲေျပာရေအာင္"
"ဒါေပါ့ကိုတို႔ အျမန္ဆုံးလက္ထပ္ရေအာင္
မင္းကို အခန္းနာဆုံးမဂ္လာေဆာင္ေပးမယ္။
ဘယ္သူလိုက္မမွိနိုင္ေအာင္ေပါ့။"
"ကြၽန္မ စိတ္မဝင္စားဘူး။ရွင္ဘာသာ ႀကိဳက္သလိုစီစဥ္ ။ ဘာျဖစ္လို႔ အဲ့ေလာက္ထိရက္စက္ရတာလဲ ရွင္မွာ နည္းနည္းေလးေတာင္အၾကင္နာတရားမရွိဘူးလား။ "
"မင္းသာအေစာႀကီးထဲကသာ ကိုယ့္ကိုလက္ခံခဲ့ရင္အခုလိုေတြျဖစ္စရာမလိုဘူး။
ေနာက္သုံးရက္ေနရင္ မဂ္ေဆာင္မယ္။ ဝတ္စုံအတြက္မင္းကိုမနက္ျဖန္လာေခၚမယ္။"
"ကြၽန္မ ျပန္ေတာ့မယ္"
"ေနဦးမင္းကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
"ကြၽန္မ... "
"မျငင္းနဲ႕ မင္းက မင္းမ်ိဳးရိုး ရဲ႕သခင္မျဖစ္လာမဲ့သူ"
ေသာ္တာ လည္းဘာမွထက္မေျပာေတာ့ဘဲ
မင္းမာနျဖင့္သာျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။
=======================
TBC
You are reading the story above: TeenFic.Net