Extra

Background color
Font
Font size
Line height

၂၀နှစ်ကြာပြီးနောက်......။

သာယာလှပတဲ့ညချမ်းလေးတစ်ခု.....

ဒီဇင်ဘာလကြောင့် ညချမ်းလေးဟာအေးစိမ့်စိမ့်လေးနဲ့နေလို့ကောင်းပါတယ်။

ကြီးကျယ်ခန်းနားလှတဲ့ အိမ်ကြီး ရဲ့အပေါ်ဆုံးထပ်ရဲ့ ဝရံတာမှာ အသက်ငါးဆယ်နီးပါးလောက်ရှိပြီထင်ရတဲ့ ဦးလေးကြီးတစ်ယောက်ကထိုင်နေတယ်။ထိုလူကြီးရဲ့ဘေးနားမှာတော့ ဆယ်ကျော်သက်အပျိုဖြန်းအရွယ်လေးတစ်ယောက်ကထိုလူကြီးရဲ့ခြေထောက်ကိုနှိမ့်ပေးနေတယ်။

"ဘဘ .......သမီးကိုဘာလို့အဲ့ပုံပြင်ကိုပြောပြတာလဲဟင်"

ထိုမိန်းမပျိုလေးကမေးလိုက်တယ်။

"သမီးကမကြိုက်ဘူးလား"

ဘဘဆိုတဲ့လူကြီးကမေးလာတယ်။

"ကြိုက်ပါတယ် ဘဘရဲ့ဒါပေမယ့် ဘဘကသမီးကိုငယ်ငယ်လေးထဲကအဲ့ပုံပြင်ဘဲပြောပြတာ တခြားဟာလည်းမပြောပြဘူး"
ဆိုကပြီးထိုအမိန်းမပျိုလေးကနှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီးပြောလာတယ်။

သူမလေးပုံစံကြောင့်ဦးလေးကြီးက
"သမီး.... အဲ့ပုံပြင်မှာဘာကိုသတိထားမိလဲ"

သူမလေးကစဥ်းစားဟန်ပြုပြီး...

"အင်.......သူတို့နှစ်ယောက်.... အဲ့မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကအရမ်းချစ်ကြတယ်နော် အမှန်တိုင်းပြောရရင် သုံးယောက်လုံးကအချစ်ကြီးကြတယ် သူတို့ရဲ့အချစ်ကစစ်မှန်တယ်။"

"အင်း.....သမီးပြောတာတစ်ခုတော့လွဲနေတယ် တကယ်တမ်းကြတော့ ကျန်ခဲ့တဲ့သူရဲ့အချစ်ကမစစ်မှန်ဘူးကွဲ့ သူကပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်ကိုအချစ်လို့ထင်ခဲ့တာ "

"ဘဘ သမီးလည်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုချစ်မိရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

သူမလေးအမေးကို ဦးလေးကြီးက

"သမီးရဲ့အချစ်သာစစ်မှန်ရင် ဘယ်အရာကမှ
မတားစီးနိုင်ဘူး ကဲအိပ်ချိန်ရောက်ပြီး သမီးသွားအိပ်တော့ နွေးနွေး ထွေးထွေးနေနော် "

"ဟုတ်ကဲ့ လာသမီး ဘဘအခန်းထိလိုက်ပို့ပေးမယ်"

ထိုလူကြီးသည် သူ့တစ်သက်လုံးအထီးကျန်စွာနေ နေတဲ့မင်းမာနပင်ဖြစ်သည်။

"ငါအခုချိန်ထိနောင်တရနေတုန်းဘဲ.....

နင့်ကိုအခုချိန်ထိမမေ့နိုင်သေးဘူး......

အခွင့်အရေးတစ်ကြိမ်လောက်ရှိမယ်ဆိုရင်....

ငါနင်တို့နှစ်ယောက်လုံးကိုတောင်းပန်ချင်တယ်....."

===============================

"ဟဲ့... ရုပ်ဆိုးမ"

"နင်ငါ့ကိုအဲ့လိုမခေါ်နဲ့နော်......မျောက်မ"

"ချစ်တယ်....."

"နင်....နင်..အတန်းထဲမှာနော်!"

"ဘာဖြစ်လဲတစ်ကျောင်းလုံးသိပါစေ....
မေနှင်း....ငါနင့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်!
မေနှင်းကငါ့အပိုင်နော်...!"

"အရူးမလေး........ ပိုင်ပိုင်"

================================
Happy December လေးပါ။
ဒါဒါလေးတို့နွေးနွေးထွေးထွေးနေကြပါနော်။

Love u all😘😘🙆🏻🙆🏻

၂၀ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္......။

သာယာလွပတဲ့ညခ်မ္းေလးတစ္ခု.....

ဒီဇင္ဘာလေၾကာင့္ ညခ်မ္းေလးဟာေအးစိမ့္စိမ့္ေလးနဲ႕ေနလို႔ေကာင္းပါတယ္။

ႀကီးက်ယ္ခန္းနားလွတဲ့ အိမ္ႀကီး ရဲ႕အေပၚဆုံးထပ္ရဲ႕ ဝရံတာမွာ အသက္ငါးဆယ္နီးပါးေလာက္ရွိၿပီထင္ရတဲ့ ဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္ကထိုင္ေနတယ္။ထိုလူႀကီးရဲ႕ေဘးနားမွာေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အပ်ိဳျဖန္းအ႐ြယ္ေလးတစ္ေယာက္ကထိုလူႀကီးရဲ႕ေျခေထာက္ကိုႏွိမ့္ေပးေနတယ္။

"ဘဘ .......သမီးကိုဘာလို႔အဲ့ပုံျပင္ကိုေျပာျပတာလဲဟင္"

ထိုမိန္းမပ်ိဳေလးကေမးလိုက္တယ္။

"သမီးကမႀကိဳက္ဘူးလား"

ဘဘဆိုတဲ့လူႀကီးကေမးလာတယ္။

"ႀကိဳက္ပါတယ္ ဘဘရဲ႕ဒါေပမယ့္ ဘဘကသမီးကိုငယ္ငယ္ေလးထဲကအဲ့ပုံျပင္ဘဲေျပာျပတာ တျခားဟာလည္းမေျပာျပဘူး"
ဆိုကၿပီးထိုအမိန္းမပ်ိဳေလးကႏႈတ္ခမ္းေလးဆူၿပီးေျပာလာတယ္။

သူမေလးပုံစံေၾကာင့္ဦးေလးႀကီးက
"သမီး.... အဲ့ပုံျပင္မွာဘာကိုသတိထားမိလဲ"

သူမေလးကစဥ္းစားဟန္ျပဳၿပီး...

"အင္.......သူတို႔ႏွစ္ေယာက္.... အဲ့မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ကအရမ္းခ်စ္ၾကတယ္ေနာ္ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သုံးေယာက္လုံးကအခ်စ္ႀကီးၾကတယ္ သူတို႔ရဲ႕အခ်စ္ကစစ္မွန္တယ္။"

"အင္း.....သမီးေျပာတာတစ္ခုေတာ့လြဲေနတယ္ တကယ္တမ္းၾကေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့သူရဲ႕အခ်စ္ကမစစ္မွန္ဘူးကြဲ႕ သူကပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္ကိုအခ်စ္လို႔ထင္ခဲ့တာ "

"ဘဘ သမီးလည္း မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"

သူမေလးအေမးကို ဦးေလးႀကီးက

"သမီးရဲ႕အခ်စ္သာစစ္မွန္ရင္ ဘယ္အရာကမွ
မတားစီးနိုင္ဘူး ကဲအိပ္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီး သမီးသြားအိပ္ေတာ့ ႏြေးႏြေး ေထြးေထြးေနေနာ္ "

"ဟုတ္ကဲ့ လာသမီး ဘဘအခန္းထိလိုက္ပို႔ေပးမယ္"

ထိုလူႀကီးသည္ သူ႕တစ္သက္လုံးအထီးက်န္စြာေန ေနတဲ့မင္းမာနပင္ျဖစ္သည္။

"ငါအခုခ်ိန္ထိေနာင္တရေနတုန္းဘဲ.....

နင့္ကိုအခုခ်ိန္ထိမေမ့နိုင္ေသးဘူး......

အခြင့္အေရးတစ္ႀကိမ္ေလာက္ရွိမယ္ဆိုရင္....

ငါနင္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကိုေတာင္းပန္ခ်င္တယ္....."

===============================

"ဟဲ့... ႐ုပ္ဆိုးမ"

"နင္ငါ့ကိုအဲ့လိုမေခၚနဲ႕ေနာ္......ေမ်ာက္မ"

"ခ်စ္တယ္....."

"နင္....နင္..အတန္းထဲမွာေနာ္!"

"ဘာျဖစ္လဲတစ္ေက်ာင္းလုံးသိပါေစ....
ေမႏွင္း....ငါနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္!
ေမႏွင္းကငါ့အပိုင္ေနာ္...!"

"အ႐ူးမေလး........ ပိုင္ပိုင္"

================================
Happy December ေလးပါ။
ဒါဒါေလးတို႔ႏြေးႏြေးေထြးေထြးေနၾကပါေနာ္။

Love u all

You are reading the story above: TeenFic.Net