ခွဲစိတ်ခန်းအပြင်ဘက်တွင် Tianjiarui တစ်ယောက်ခွဲစိတ်ခန်းပြင်မှမီးအရောင်ကိုကြည့်ရင်မျတ်လုံးထဲမှမျတ်ရည်များအဆတ်မပြက်သာကျလာ၏။ခနနေတော့Minghaoရဲ့မိဘနှစ်ပါးနဲ့အတူ YanAnတို့ပင်ယောက်လာ၏

"GeGe ........"

YanAnရောက်လာသည်နှင့်Tianjiaruiတစ်ယောက်ဖတ်ပြီငိုတော့သည်။Minghaoမိဘနှစ်ပါးလဲTianjiaruiကိုကြည့်ရင်းစိတ်ပင်မကောင်း။သူတို့ကလေးကြိစိတ်ပူရတာတစ်ဖက် ဒီကလေးလဲသွားမှာကြောက်ရတာတစ်ဖက်

"ဘာမှမဖြစ်ဖူးနော် Minghaoအဆင်ပြေမှာပါ"

"သူ သူ......သွေး သွေးတွေအများကြီးထွက်နေခဲ့တာ"

"YanAn အငိုလွန်နေတဲ့Tianjiaruiကိုအရင်ဆုံးဆေးရုံခုံတန်းပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းကာMinghaoမိဘနှစ်ပါးကိုခနအပ်ခဲ့ကာရေဝယ်ဖို့ထွက်လာခဲ့လိုက်တေ့သည်။Tianjiaruiခုံတန်းပေါ်မှာထိုင်ရင်းမျတ်လံုးမှ်ိတ်လိုက်သည့်နှင့်Minghao သူဆီပြေးဝင်လာသည့်မြင်ကွင်းမှာအနှေးပြကွက်လိုထပ်ခါထပ်ခါပေါ်လာသည်။

သူစိတ်ထဲအပြသ်ရှိစိတ်များစွာပေါ်လာရတော့သည်။သူသာဖုန်းဆတ်ပြီမခေါ်ခဲ့ရင်Minghaoဘာမှဖြသ်လာမှာမဟုက်ဖူးဆိုသည်အသိစိတ်ကသူဆီရိုက်ခက်လာတော့သည်။သူနှလုံးသားထဲကတိတ်တိတ်လေးMinghaoအထိခိုက်နည်းစေဖို့ဘယ်လောက်ဆုတောင်နေမိလဲပင်မသိ။ခွဲစိတ်ခန်းတံခါးဖွင့်လာတဲ့ချိန် Minghaoမိဘနှစ်ပါးနှင့်YanAnတို့ကသွားစကားပြောနေပြီဖြစ်ပေမဲ့သူကတော့နေရာကပက်မရွေ့ရဲပေ။ခနကြာသူပါးပေါ်ရောက်လာတဲ့အေးစက်"အထိတွေကြောင့်သူမော့ကြည့်လိုက်တော့YanAnကသူပါးကိုရေခဲရေနှင့်ကပ်ထားတာဖြစ်၏

"Ge သူ......"

"အတွင်းဒဏ်ရာတစ်ချိူ့ရသွားတယ်တဲ့ပြီတော့သူလတ်တစ်ဖတ်ထိခိုက်သွားတယ် ခေါင်းမှာပွန်းပဲဒဏ်ရာတသ်ချိူ့ရသွားတယ် ကျန်တာသူအဆင်ပြေတယ် "

"ဒါပေမဲ့ ...."

"JiaJiarui သူအခုအဆင်ပြေသွားပြီ မင်းစိတ်လျော့လိုက်လို့ရပြီသိရဲ့လား"

"Omm ....."

Minghao ကိုခွဲစိတ်ခန်းထဲကနေအပြင်လူနာခန်းကိုရွေ့တဲ့ချိန်ကျန်တဲ့သူများကသတိမေ့နေဆဲဖြစ်တဲ့Minghaoကိုသွားတွေ့ကြပေမဲ့Tianjiaruiကတော့မလုပ်နိုင်သေးပေ။ရဲများရောက်လာတာကြောင့်စုံစမ်းစစ်ဆေးမူများက်ုလတ်ခံနေရ၏။ဖြစ်သမျှတစ်ခုလေးတောင်မကျန်ပဲရဲများကိုပြောပြပြီတာနဲ့ထိုးကာနဲ့ပက်သက်တဲ့အချတ်လတ်တစ်ချိူကိုသူမှတ်မိတာတွေကိုသူပြောပြလိုက်၏စုံစမ်းစစ်ဆေးမူပြီတာနဲ့Tianjiaruiရဲစခန်းကနေဆေးရုံကိုသာပြန်လာလိုက်၏။သူရောက်ရောက်ချင်း

"အဆင်ပြေရဲ့လားဟမ်...."

"Geကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ် ဒါနဲ့Minghao Geရောဟင်သတိရပြီလား"

"ဆရာဝန်ပြောတာတော့သတိရဖို့ဒီတစ်ညစောင့်ကြည့်ရမယ်တဲ့ လာအထဲဝင်ကြည့်ရအောင် အန်တီတို့လဲရှိတယ်"

တစ်ကယ်ကြာတော့ဆရာဝန်တွေမှန်းထားသလို Minghao သတိပြန်မရလာခဲ့ပေ။ဒီရက်တွေထဲ Minghao ရဲ့သူငယ်ချင်းတွေTianအိမ်ကမိသားစုဝင်တွေMinghaoမိဘတွေတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်လာကြည့်‌ပြီးစောင့်ကြပေမဲ့Minghaoသတိရမလာတာ5ရက်မြှောက်ပင်ရှိပြီဖြစ်သည်။Houအိမ်ကမိဘတွေကလဲသူတို့သားတွက်Zixingကိုလုံးဝလွတ်မပေးခဲ့ပေ။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဒါကသူတို့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောသားလေးမို့လားမဟုက်ရင် သူတို့မိသားစုဝင်တွက်တရားမျှတမူကိုရအောင်ယူမှာပဲဖြစ်သည်။

"သားလေး အိမ်ပြန်ပြီခနနားလိုက်ပါလား"

"ရပါတယ်အန်တီကျွန်တော်Geနိုးလာတာကို‌ေစာင့်ဦးမယ် အန်တီခနပြန်နားလိုက်လေ"

"ဟင့်အင်း ရပါတယ်YanAnလာတုန်းခနလိုက်သွားပါသားရဲ့ သားလေးသာနိုးလာရင်အန်တီတို့ကိုအပြစ်တင်မှာပေါ့ သားငယ်ကိုဂရုမစိုက်ဖူးလားဆိုပြီ"

"ဒါပေမဲ့....."

"ဟုတ်တယ်Rui Rui အိမ်ပြန်ရအောင် မင်းလဲနားဖို့လိုအပ်တယ်လေ"

"GeGeဒါပေမဲ့Minghao Geနိုးလို့ ကျွန်တော်"

"အန်တီဖုန်းဆတ်ပေးပါလိုက်မယ်နော် ခုGeနဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့ မနတ်ကြမှလာရအောင်လေနော်"

Tianjiarui သူGeနဲ့Houမားကပြောနေ‌တာကြောင့်သူYanAnပြန်တာနဲ့သူပါအိမ်ကိုပြန်လိုက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။အိမ်ရောက်မှရေမိုးချိူးကာနားလိုက်တော့သည်။

ဒေါက် ဒေါက် .............

"Geဝင်လာပြီနော်"

"Geဝင်ခဲ့လေ LockမချထားဖူးGe"

YanAnဝင်လာတော့သူလတ်ထဲစားစရာတစ်ချိူ့နှင့်နိုတစ်ခွက်ကိုယူလာပေးပြီကုတင်ဘေးကစာပွဲပါ်တင်ကာသူကတော့ကုတင်ပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်လေသည်

"RuiRui တစ်ခုခုစားဦးလေ ဘာမှမစားရင်မင်းပါအားပျတ်သွားမှာပေါ့ မားတို့ကမင်းကိုဒီလောက်စိတ်ပူနေတာကို"

"Geအင့် ကျွန်တော်ကဘယ်လိုလုပ် စားလို့ဝင်မှာလဲ"

"တစ်ကယ်လိုသူနိုးလာရင်မင်းကိုဒီလိုဖြစ်နေတာမြင်ရင်အဆင်ပြေမယ်ထင်လား"

"ဟင့်အင်းGe ကျွန်တော် ကျွန်တော်သာMinghao Geကိုလှမ်းမခေါ်ခဲ့ရင်....."

"ဒါမင်းအမှားမဟုက်ပါဖူးRuiRuiရဲ့ Geပြောခဲ့သလိုပဲဖြစ်ချိန်တန်လိုဖြစ်သွားတာပဲလေ "

"ဒါပေမဲ့ Minghao Ge နေရမှာကျွန်တော်သာဆိုအဲ့လောက်....."

"ရှုးးး ပေါက်တက်ကရတွေမပြောရဖူး ဘာလိုကိုယ်ကိုကိုယ်ထိခိုက်ရမဲ့စကားတွေပြောနေတာလဲ သူလဲအဆင်ပြေသွားမှာပါGeကိုယုံဟုတ်ပြီလား ခုထမင်းနည်း"စားရမယ်နော်မားတို့ကိုသိတ်မပူစေချင်ဖူးဟုတ်"

"ဟုတ်ကျွန်တော်စားလိုက်ပါ့မယ်"

YanAnတစ်ယောက်Tianjiaruiစားပြီးတဲ့ထိဘေးကနေစောင့်နေကာအကုန်ပြီးသွားမှာသိမ်းစရာရှိတာသိမ်းကာ Tianjiarui နားလိုရအောင်ထွက်လာပေးလိုက်တော့သည်။